Operacja Ostatni dinozaur

Autor: Jørn Lier Horst

Tytuł: Operacja Ostatni dinozaur

Tłumaczenie: Tunkiel Katarzyna

Ilustracje: Hans Jørgen Sandnesem

Wydawnictwo: Media Rodzina

Seria: Biuro Detektywistyczne nr 2

Liczba stron: 64 

Oprawa: twarda 

Data wydania: 2021

ISBN: 978-83-8008-275-5

 

Choć dinozaury wyginęły dawno temu, to wciąż o nich głośno. Teraz za sprawą Jørna Liera Horsta i jego książki dla dzieci Operacja Ostatni dinozaur. 

W końcu to tajna misja. (s. 4)

Biuro detektywistyczne nr 2 wyruszyło w teren, by rozwiązać kolejną zagadkę. Tiril, Olivier i pies Otto wyjechali z dziadkiem Franzem na tajną ekspedycję. Dokąd? Do położonej na uboczu doliny, gdzie miliony lat temu wędrowały dinozaury. Z kości prehistorycznych gadów stworzono dziesięć figurek dinozaurów i ozdobiono kamieniami szlachetnymi. Profesor Burum po latach badań i poszukiwań znalazł dziewięć. Na trop dziesiątego dinozaura śladami profesora wyrusza Biuro Detektywistyczne nr 2 i dziadek Franz.

Jaki jest kod do drzwi? (s. 15)

Operacja Niezłe ziółko

Autor: Jørn Lier Horst

Tytuł: Operacja Niezłe ziółko

Tłumaczenie: Tunkiel Katarzyna

Ilustracje: Hans Jørgen Sandnesem

Wydawnictwo: Media Rodzina

Seria: Biuro Detektywistyczne nr 2

Tom: 17

Liczba stron: 104

Oprawa: twarda 

Data wydania: 2021

ISBN: 978-83-8008-999-0

Książki z cyklu Biuro Detektywistyczne nr 2 (inna nazwa: Operacja) są mi znane. Sam autor też. Trzy lata temu miałam okazję być na spotkaniu z autorem w trakcie Festiwalu Kryminałów Granda w Poznaniu. Dziś kilka słów o Operacji Niezłe ziółko.

Ponownie udałam się do miasteczka Elvestad na spotkanie z Tiril, Olivierem i ich psem Ottonem, czyli z pracownikami Biura Detektywistycznego nr 2. Tym razem mali detektywi mają do czynienia z Fanny, irytującą dziewczynką z sąsiedztwa, która psoci, robi sobie żarty z innych. Teraz bawi się portfelem i nabiera innych. Tymczasem okazuje się, że w miasteczku ktoś kradnie ludziom portfele i zna kody do kart. W jaki sposób je poznaje? Tajemnica. W miasteczku grasuje kieszonkowiec. To sprawa dla Biura Detektywistycznego nr 2.

Trening superkoncentracji dla dzieci

Autor: Paulina Mechło, Magdalena Karpińska

Tytuł: Trening superkoncentracji dla dzieci

Wydawnictwo: Sensus

Liczba stron: 128

Oprawa: miękka

Data wydania: 2021

ISBN: 978-83-283-6889-7

 

Żyjemy w świecie rozpraszaczy. Z koncentracją, spostrzegawczością i dobrą pamięcią u dorosłych i dzieci jest coraz gorzej. O ile dorosły jest jeszcze w stanie coś w tej kwestii zrobić, o tyle dziecko zostaje pozostawione same sobie. Z pomocą przychodzi publikacja Pauliny Mechło i Magdaleny Karpińskiej Trening superkoncentracji dla dzieci.

Do zabawy, rozwiązywania łamigłówek i ćwiczenia szarych komórek zaprasza Móżdżek, przyjaciel autorek. Czasem trochę poprzeszkadza dzieciom w rozwiązaniu zadań, a innym razem z nimi porozmawia. Wspólną zabawę zaczyna od prośby o pokolorowanie go. To początek treningu superkoncentracji.

Superpamięć w 31 dni

Autor: Paulina Mechło

Tytuł: Superpamięć w 31 dni. Triki, ćwiczenia, neurorozrywki

Wydawnictwo: Sensus

Liczba stron: 224

Oprawa: miękka 

Data wydania: 2020

ISBN: 978-83-283-4677-2

Gdy zostawiłam w pracy smartfon, to pomyślałam, że z moją pamięcią jest niedobrze. Na rynku wydawniczym znalazłam książkę Pauliny Mechło Superpamięć w 31 dni. Tricki, ćwiczenia, neurorozrywki. Zaczęłam ćwiczyć.

Powtórka jest potężnym narzędziem w uczeniu się i zapamiętywaniu. (s. 21)

Jest to drugie wydanie tego tytułu uzupełnione o nowe ćwiczenia. A te są różnorodne i różniste. Już na pierwszych stronach autorka sprawdza naszą pamięć i wiedzę po przeczytaniu rozdziałów wprowadzających. Nie ma to, jak zacząć z wysokiego C! Zanim przystąpi się do codziennego treningu naszej „spiżarni informacji” i koncentracji należy sobie zapisać cele, które chce się osiągnąć; po czym się pozna, że je osiągnęło; co zrobi się, jeśli ich nie zrealizuję. Trzeba jeszcze zaopatrzyć się w notes, długopis, stoper, kalendarz i można zaczynać „trzydziestojednodniowy trening mózgu”.

Świetnie ci dzisiaj poszło. Do poćwiczenia jutro! (s.)

Autorka stawia na aktywowanie różnych rodzajów pamięci poprzeć wykonywanie ćwiczeń na zapamiętywanie, ćwiczeń wymagających uważności i wyobraźni, od siebie dodam – kreatywności trochę też. Pokazuje mnemotechniki i metody zapamiętywania danych informacji – od słów, przez liczby, imiona, rysunki geometryczne, aż po nieregularne czasowniki w języku angielskim i okresy geologiczne. Owa różnorodność pozwala każdemu na dobranie dla siebie najlepszej metody zapamiętywania, gdyż każdy z nas ma inne predyspozycje. Zapamiętywanie zależy od wieku, zdolności, ale również od dnia, poziomu stresu i samopoczucia. Zauważyłam po sobie, że łatwiej pracuje mi się w weekendy, kiedy ćwiczenia wykonuję w dzień ze świeżym i wypoczętym umysłem, a inaczej gdy ćwiczę wieczorem po całym dniu pracy. 

Szwajcarski scyzoryk mózgu

Autor: Tony Buzan

Tytuł: Mistrzowskie mapowanie myśli. Podręcznik użytkownika najpotężniejszego narzędzia rozumowania

Tłumaczenie: Leszek Sielicki

Wydawnictwo: Onepress

Liczba stron: 216
Oprawa: miękka
Data wydania: 2019

ISBN: 978-83-283-4592-8

 

Chcesz uzyskać dostęp do własnej, wielorakiej inteligencji? Chcesz urzeczywistnić swój skrywany potencjał? Sięgnij po książkę Mistrzowskie mapowanie myśli Tony’ego Buzana. Ja jestem po lekturze tej publikacji i stworzeniu swej pierwszej mapy myśli – wyjazdu na ferie.

Twój mózg to śpiący olbrzym, a książka Mistrzowskie mapowanie myśli została napisana po to, aby pomóc Ci go obudzić! (s. 13)

Przypomnij sobie, jak wygląda komórka mózgu, jak ona łączy się z innymi. Taki był początek powstawania map myśli. Ich wynalazcą jest Tony Buzan, który w latach 60. XX wieku udoskonalił swój sposób prowadzenia notatek poprzez tworzenie map, co przełożyło się na osiąganie lepszych wyników w nauce. Wkrótce okazało się, że mapy myśli to wspaniałe narzędzie do stosowania na wiele sposobów, pogłębiania kreatywności, doskonalenia pamięci, aż do wspomagania walki z demencją. Tony Buzan pomógł milionom osób na świecie usprawnić pamięć, odblokować zdolności twórcze, rozwinąć procesy myślowe. W 2008 roku wraz z Chrisem Griffitshem opublikował iMindMap – przełomowy program komputerowy do mapowania myśli.

Zastosowanie map myśli ukazane za pomocą mapy myśli:

Mapy myśli to potężne narzędzia gromadzenia i przetwarzania informacji, opracowywania planów działania i rozpoczynania nowych projektów. (s. 7)

Wyczyścić pamięć

Autor: Sebastian Fitzek

Tytuł: Odprysk

Tłumaczenie: Barbara Tarnas

Wydawnictwo: Amber

Liczba stron: 351
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Data wydania: 2016

ISBN: 978-83-241-5899-7 

Z pewnością obraliśmy eksperymentalną drogę. Ale ten, kto chadza tylko utartymi ścieżkami, nigdy nie dokona nowych odkryć. (s. 60)

Sebastian Fitzek, niemiecki powieściopisarz podbił moje serce, a raczej umysł thrillerem Pasażer 23. Sięgnęłam po inną jego powieść, po Odprysk.

Poznajcie Marca Lucasa, 32-letniego doktora prawa, który jest streetworkerem i pracuje społecznie z trudną młodzieżą i z dziećmi z problemami w „Poradni dla dzieci i młodzieży w Neukölln, popularnie zwanej Plażą. Jest szczęśliwie żonaty z Sandrą i spodziewa się dziecka. Pewnego dnia wracając od teściów ulegli wypadkowi. Żona przeleciała przez przednią szybę, a on stracił przytomność. Ona zmarła, on ciężko chory z odpryskiem w szyi w pobliżu rdzenia kręgowego. Marc może zostać w każdej chwili sparaliżowany, ale to nic, gdyż obwinia siebie o śmierć zony i nienarodzonego syna. Jest bliski szaleństwa, chce zapomnieć o tragicznych wydarzeniach. Przypadkowo w czasopiśmie znalazł ogłoszenie, zaczynające się od nagłówku: „Uczenie się zapominania”. Marc odpowiedział na nie i po jakimś czasie sam profesor Patrick Bleibtreu przyjeżdża po niego i informuje:

Wymazujemy negatywne wspomnienia ze świadomości naszych pacjentów. Definitywnie. (s. 31)

Dlaczego wybór padł na Marca? Bowiem jest on obiecującym kandydatem do psychiatrycznych badań eksperymentalnych! Sztuczne spowodowanie całkowitej amnezji wymaże nie tylko tragiczne wspomnienia, ale wszystkie!

Niestety możemy wyczyścić panu tylko całą pamięć. (s. 57)

Ale w tym całym eksperymencie jest mały haczyk, paradoks:

Ale przed zapomnieniem przychodzi przypomnienie. (s. 50)

Koszmar Marca trwa. Klucze do mieszkania nie pasują, a na drzwiach widnieje już inne nazwisko. Ale! Otwiera mu kobieta w ciąży. to jego żona, która zginęła 6 tygodni wcześniej w wypadku samochodowym. On sam nie wie, czy jeszcze istnieje, czy nigdy go nie było. Niby wciąż żyje i pamięta, lecz i tego przestaje być pewny. Traci wiarę w siebie i w swoje realne wspomnienia. Nie jest w stanie odróżnić przyjaciela od wroga. Jego kondycja fizyczna i psychiczna jest coraz słabsza. Fala obłędu wsysa go w swój świat. Umysł płata figle, a może czas?

Jamais Jamais - Nigdy, przenigdy

Autor: Colleen Hoover, Tarryn Fischer

Tytuł: Never never

Tłumaczenie: Piotr Grzegorzewski

Wydawnictwo: Otwarte

Seria: Never never

Tom: 1-3

Liczba stron: 385
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Data wydania: 2016

ISBN: 978-83-7515-256-2

Ludzie… Wszyscy mają jakieś wspomnienia… Wiedzą, kim są. Zazdroszczę im. (s. 150)

Pamięć, wspomnienia, to coś, co kształtuje naszą tożsamość. Co by się stało, gdyby raptownie człowiek stracił pamięć? Amnezja może wynikać z urazu głowy, padaczki, chorób psychicznych. Może być krótko- i długotrwała.

W takiej niecodziennej sytuacji znaleźli się nastolatkowie, główni bohaterowie powieści Never never, duety pisarskiego Collene  Hoover i Tarryn Fischer. Zarówno 18-letni Silas Nasch, jak i 17-letnia Charlie Wynwood pewnego dnia w trakcie trwania lekcji odkrywają, że nie wiedzą, kim są, skąd pochodzą, co do siebie czują, że… nic nie pamiętają! Ich bliscy i znajomi dziwnie reagują na nietypowe zachowanie nastolatków. Nie mogą uwierzyć, że Charlie i Silas znów są razem, a oni sami nie pamiętają relacji ich łączących ani relacji rodzinnych. Przed nimi trudne zadanie – odzyskać pamięć. Na ile pomogą im fotografie w komórkach, tajemnicze notatki i listy, pomięte kartki, pamiętnik dziewczyny czy informacje uzyskane od ludzi? A może wizyta u wróżki? Nie wiadomo, bowiem najgorsze jest to, że:

Ta sytuacja powtarza się o tej samej porze co czterdzieści osiem godzin. (s.257)

Dziwna to sytuacja i bardzo niezwykła, nietypowa, powtarzająca się z regularnością co do sekundy. Co wywołuje amnezję? Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego z taką regularnością nastolatkowie tracą pamięć i ponownie stają się czystą, niezapisaną kartką? Czy jest sens nad tym gdybać? Sami muszą o tym zdecydować, a najbardziej pomoże im poniższy wpis na kartce w pamiętniku:

Masz tylko czterdzieści osiem godzin. Nie próbuj ustalić, dlaczego nic nie pamiętasz ani dlaczego to wszystko jest dziwne. Skup się na wyjaśnieniu tej sprawy, zanim znów stracisz pamięć.

Charlie (s. 288)

Kurza pamięć

Autor: praca zbiorowa

Tytuł: Domowe sposoby na lepsza pamięć

Tłumaczenie: Dorota Bilska-Kamińska

Wydawnictwo: Diogenes

Liczba stron: 127
Oprawa: twarda
Data wydania: 2002

ISBN: 83-7311-461-0

Ten kto mówi, pamięta. (s. 51)

W majowym numerze miesięcznika „Zdrowie” przeczytałam 3 artykuły o mózgu i pamięci. A ze człek ma czasem „na końcu języka” albo położył coś „w oczywistym miejscu” i zapomniał, to postanowiłam zgłębić temat. I tak trafiłam na pracę zbiorową Domowe sposoby na lepszą pamięć.

Poradnik jest niewielkich rozmiarów. Podzielony został na 6 rozdziałów: „Zachować dobrą pamięć”, „Rola narządów zmysłów”, „Rozrywki umysłowe”, „Rola składników odżywczych”, „Rozsądne posunięcia”, „Metody alternatywne”. W każdym rozdziale są krótkie podrozdziały (0,5 – 1,5 strony). Ich autorami są specjaliści z różnych dziedzin, którzy piszą o pamięci, patrząc na nią ze swojego podwórka. A piszą bardzo przystępnym językiem, zrozumiałym dla każdego, rzetelnie przedstawiają wyniki swych badań i wiedzę, choć trochę zbyt ogólnie. W krótkich słowach wyjaśniają, jak dana dziedzina życia, rzecz, sposób postępowania mają wpływ na pamięć człowieka, a przy tym posługują się konkretnymi przykładami. W ten sposób dokładnie ukazują wpływ danego czynnika na pamięć. Autorzy również udzielają wskazówek, jak sobie radzić z problemem, jak lepiej zapamiętywać. Najlepiej przy zapamiętywaniu używać jak najwięcej zmysłów. A poza tym…

Lekarze twierdzą, że informacje zapamiętujemy znacznie lepiej, jeśli wykonana czynność sprawia nam przyjemność. (s. 34)

Ja często uczyłam się wykorzystując skojarzenia. Dane wyobrażenie, skojarzenie trzeba uczynić jak najbardziej żywym i wyrazistym, a nawet absurdalnym. Jeden z autorów proponuje, aby zamiast zapamiętywania, że mężczyzna ścina drzewo, zakodować w pamięci, że to drzewo ścinające mężczyznę; koń je marchewkę – marchewka zjada konia. Proste!

Świadome zachowanie w pamięci faktu, gdzie coś się położyło lub zostawiło, pomoże później przypomnieć sobie o tym. (s. 52)