Żyć pełnią życia...

Ze względu na pewne zawirowania osobiste mało mnie ostatnio było i cały ciężar prowadzenia bloga spadł na Mamę. Ale spokojnie, powoli wychodzę na prostą. Właściwie dość krętą prostą - jak w tytule wpisu - zaczynam żyć pełnią życia, w związku z czym do końca roku skończyły mi się już weekendy. Dziś będzie o tym ostatnim - długim weekendzie z 11 listopada, który spędziłam we Wrocławiu u Marzenki. Cóż, ze względu na specyfikę mojej pracy długi weekend mam co tydzień, więc wolny piątek nie był dla mnie niczym nadzwyczajnym. Ale weekend to weekend, a jak wiadomo - siedzenie w domu zabija. Wobec tego już od jakiegoś czasu zaplanowane było, że wsiadam w pociąg i przyjeżdżam. Plany na ten czas klarowały się powoli - pewne było spotkanie z Natalką i wieczorne wyjście do klubu. W międzyczasie znajomy zaproponował nietypowy teatr, a do kin wszedł "Doktor Strange" Marvela.  

"Jak nie oszaleć z facetem"- ups... a ja zaprosiłam męża do teatru!

Z okazji Dnia Edukacji Narodowej wybraliśmy się gromadnie do Bałtyckiego Teatru Dramatycznego na sztukę "Jak nie oszaleć z facetem".

"Wszystko przez Judasza"

Piątkowe popołudnie jest dla nas zazwyczaj czasem wyciszenia i zamykania w domowym zaciszu. Gdy po pracy zakotwiczyłyśmy w domowych pieleszach, obie z Chuda miałyśmy tę samą myśl- co nas podkusiło, żeby się na wyjazd do Gryfic zapisać?

Skoro jednak zapisałyśmy się, to trzeba wykrzesać z siebie resztki energii i przygotować do wyjścia. 

No i całe szczęście, żeśmy się wybrały!

Sztuka "Wszystko przez judasza" Andrzeja Ballo reklamowana jest jako komedia kryminalna. W obsadzie spektaklu wymiennie zobaczyć można całkiem dobrych aktorów. 

"Siostrunie" warte obejrzenia

Małe miasteczka mają swoje minusy. Jednym z nich jest utrudniony dostęp do tzw. kultury wysokiej.  Teatr, filharmonia, opera to dobra dla nas, mieszkańców miasteczek, prawie niedostępne, wymagające sporych przygotowań i planowania. Trzeba mieć przynajmniej 5-6 godzin, zamówione dużo wcześniej bilety, sprawny samochód lub umówiony wyjazd grupowy.

I właśnie z grupowego wyjazdu skorzystałam w ostatni piątek. W ramach spóźnionego Dnia Kobiet pojechałyśmy z koleżankami z pracy do Koszalina na spektakl  „Siostrunie”.

Wybór był strzałem w dziesiątkę. Bawiłyśmy się doskonale, siedząc w drugim rzędzie i widząc wszystkie miny i grymasy aktorów.

A było co oglądać, gdyż obsada aktorska : Fraszyńska, Szwed, Żak, Dereszowska i Rozmus nie tylko pokazali na scenie swój kunszt (żadnej chałtury), ale świetnie się bawili w swoim towarzystwie. Tak świetnie, ze w pewnym momencie całe towarzystwo się zagotowało i wybuchło śmiechem, którego z pewnością w scenariuszu w tym miejscu nie było.

Sztuka opowiada o problemach pewnego żeńskiego zakonu. Liczba sióstr nagle dramatycznie zmalała, gdyż większość otruła się potrawą z własnoręcznie zbieranych grzybów. Ocalałe zakonnice nie mają pieniędzy na pochowanie towarzyszek i próbują zebrać fundusze, organizując show.

Całość jest niesamowicie humorystyczna, ale nie kpiąca. Pod płaszczykiem lekkiego purnonsensu i mrużenia oka przemycane są prawdy o słabości człowieka.

I choć spektakl jest lekki i chwilami frywolny, niesie za sobą ważne przesłanie- w człowieku należy szukać dobra i wybaczać słabości.