Τό Πάσχα, τά ἐμβλήματα καί τά τεχνάσματα τῆς ἑταιρείας «Σκοπιά»

Τό Πάσχα, τά ἐμβλήματα καί τά τεχνάσματα τῆς ἑταιρείας «Σκοπιά»

Τοῦ Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Συνηθισμένη πρακτική καί τακτική τῆς ἑταιρείας Σκοπιά εἶναι ἡ ἀπόρριψη κάθε χριστιανικῆς ἑορτῆς ἤ ἡ κακοποίηση καί διαστρέβλωση τοῦ θεολογικοῦ περιεχομένου της. Ἀπό τήν πρακτική αὐτή δέν ἐξαιρέθηκε οὔτε ἡ ἑορτή τοῦ Πάσχα, πού τήν ἀπέρριψαν καθώς ἀρνοῦνται τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ.

Ἀντιθέτως, οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ γιορτάζουν στή θέση τοῦ Πάσχα «τήν τήρηση τῆς Ἀνάμνησης τοῦ θανάτου τοῦ Ἰησοῦ»1. Ἡ Ἀνάμνηση τοῦ θανάτου τοῦ Χριστοῦ, κατά τήν ἑταιρεία Σκοπιά, «ἡ μόνη ἡμέρα κάθε χρόνο, πού πρέπει νά τηροῦν μέ εἰδικό τρόπο»3.

Γι᾽ αὐτό τό λόγο οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ γιορτάζουν πάντα τήν ἀνάμνηση κάθε χρόνο «τό βράδυ πού ἀντιστοιχεῖ στίς 14 Νισσάν τοῦ ἀρχαίου Ἰουδαϊκοῦ ἡμερολογίου» 4.

Τήν λεγόμενη ἀνάμνηση τή γιορτάζουν κυρίως στίς Αἴθουσες Βασιλείας ἤ καί σέ ἄλλους χώρους, π.χ. ξενοδοχεῖα, μετά τή δύση τοῦ ἡλίου.

Σέ κάθε χῶρο, πού συγκεντρώνονται, τοποθετοῦν ἕνα τραπέζι. Πάνω στό τραπέζι τοποθετοῦν ἄζυμο ψωμί, καθώς ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ Χριστός χρησιμοποίησε ἄζυμο ἄρτο καί κόκκινο κρασί. Τό ἄζυμο ψωμί καί τό κρασί θεωροῦνται ἁπλῶς σύμβολα τῆς θυσίας του καί στή χιλιαστική ὁρολογία ὀνομάζονται «ἐμβλήματα».

Προηγεῖται ὁμιλία σχετική μέ τό γεγονός. Στήν ὁμιλία ἐπαναλαμβάνονται οἱ χιλιαστικές πλάνες σχετικά μέ τήν προσέγγιση καί κατανόηση τῶν γεγονότων. Ὕστερα περιφέρονται τά ἐμβλήματα, πρῶτα τό ψωμί καί ὕστερα τό κρασί, μεταξύ τῶν παρόντων στή συνάθροιση.

Σχετικά, ἀκριβῶς μέ τό θέμα τῶν «ἐμβλημάτων», ἡ ἑταιρεία Σκοπιά, ἐδῶ καί πολλά χρόνια, στήν προσπάθειά της, νά διαχειριστεῖ ἀδιέξοδα, πού προκύπτουν ἀπό τίς κακοδοξίες της, ἐφαρμόζει ἕνα τέχνασμα. Ποιό εἶναι αὐτό;

Τά ἐμβλήματα μποροῦν νά τά πάρουν κατά τούς χιλιαστικούς ἰσχυρισμούς, μόνο ὅσοι ἀνήκουν στούς 144.000, πού θά ζήσουν στόν οὐρανό καί θά εἶναι συγκυβερνῆτες μαζί μέ τό Χριστό.

Αὐτοί, στή χιλιαστική ὁρολογία ἔχουν «οὐράνια ἐλπίδα» καί ὀνομάζονται «μικρό ποίμνιο»5.

Κανείς ἄλλος Μάρτυρας τοῦ Ἰεχωβᾶ δέν ἐπιτρέπεται νά πάρει ἀπό τά ἐμβλήματα. Σέ ὅλους τούς ἄλλους Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, πού κατά τή χιλιαστική ὁρολογία ὀνομάζονται «πολύς ὄχλος ἤ μεγάλος πλῆθος», ἡ ἑταιρεία Σκοπιά τούς ὑπόσχεται ὅτι θά ἔχουν «ἐπίγεια ἐλπίδα».

Αὐτοί ἐάν μείνουν πιστοί στήν ἑταιρεία καί ἐργάζονται ἀόκνως νά ὑπηρετοῦν τούς σκοπούς της, οἱ ὁποῖοι σύμφωνα μέ τούς ἰσχυρισμούς της, ἐκφράζουν τό θέλημα τοῦ Ἰεχωβᾶ, θά ζήσουν γιά χίλια χρόνια σ’ ἕνα ἐπίγειο παράδεισο κάτω ἀπό θεοκρατική διακυβέρνηση.

Αὐτοί πού ὑποτίθεται ὅτι ἀνήκουν στούς 144.000, καί δικαιοῦνται νά παίρνουν τά ἐμβλήματα, λέγει ἡ ἑταιρεία Σκοπιά ἔχουν ἤδη ἐπιλεγεῖ. Ὁ ἀριθμός αὐτός ἔχει κλείσει, ἔχει ἤδη συμπληρωθεῖ6.

Πότε συμπληρώθηκε ὁ ἀριθμός; Τό 1935 ἀπαντᾶ ἡ Σκοπιά7. Μάλιστα στή Σκοπιά τῆς 15-32-1995 ἀναφέρεται χαρακτηριστικά «Οἱ περισσότεροι ἀπό ἐκείνους, πού ἀνήκουν στο μικρό ποίμνιο καί βρίσκονται ἀκόμη στή γῆ διανύουν τώρα τή δεκαετία τῶν 70, τῶν 80, ἤ τῶν 90 ἐτῶν τῆς ἡλικίας τους. Μερικοί ἀπό αὐτούς ἔχουν περάσει τό 100ο ἔτος τῆς ζωῆς τους» (σ. 20).

Λαμβάνοντας ὑπόψη τίς ἡλικίες, πού ἦταν ἤδη τόσο μεγάλες τό 1995, καθώς περνοῦν τά χρόνια, φυσική ἐξέλιξη τῶν πραγμάτων εἶναι ἡ μείωση τοῦ ἀριθμοῦ κάθε χρόνο αὐτῶν, πού παίρνουν τά ἐμβλήματα. Συμβαίνει ὅμως κάτι τέτοιο; Ὄχι.

Γιά μία ἀκόμα φορά ἡ ἑταιρεία Σκοπιά καταφεύγει σέ τεχνάσματα σέ βάρος τῆς νοημοσύνης τῶν ἀνθρώπων, τῆς φυσικῆς τάξης τῶν πραγμάτων καί ἐπιπλέον ἀποδεικνύεται ἀντιφατική και ἀσυνεπής καί ὡς πρός τίς ψευδοδιδασκαλίες της. Πῶς φαίνεται αὐτό;

Ἀπό τό γεγονός, ὅτι κατά διαστήματα αὐξάνει, ἀντί νά μειώνει, τόν ἀριθμό τῶν συμμετεχόντων στά ἐμβλήματα. Ἔτσι βλέπουμε τό 1994 νά ἀναφέρουν ὅτι ἔλαβαν τά ἐμβλήματα 8.617 Χιλιαστές8, ἀντιθέτως τό 2000 ἀντί νά μειωθεῖ ὁ ἀριθμός αὐξάνεται καί γράφουν ὅτι τά ἔλαβαν 8.661 9.

Τό 2006 αὐξάνεται πάλι ὁ ἀριθμός καί γίνεται 8.758.

Ὅσο περνοῦν τά χρόνια, ὅπως βλέπουμε στά βιβλία τοῦ Ἔτους, πού ἐκδίδει ἡ ἑταιρεία, ὁ ἀριθμός ὅσων λαμβάνουν τά ἐμβλήματα, αὐξάνει ἀκόμα περισσότερο. Τό 2007 ὁ ἀριθμός γίνεται 9.105, τό 2008 ὁ ἀριθμός γίνεται 9.986, τό 2009 ὁ ἀριθμός γίνεται 10.857, ἐνῶ τό 2010 ὁ ἀριθμός γίνεται 11.202!

Καί οἱ διαβεβαιώσεις τῆς Σκοπιᾶς ὅτι οἱ περισσότεροι εἶναι προχωρημένης ἡλικίας, ὅτι ὁ ἀριθμός εἶναι ἤδη κλειστός, ἀλλά καί τό γεγονός ὅτι ἡ φυσική συνέπεια τῶν πραγμάτων εἶναι ὁ ἀριθμός νά μειώνεται;

Αὐτά δέν τήν ἀπασχολοῦν τήν Σκοπιά. Σημασία γιʼ αὐτή ἔχει μόνο νά αὐξάνεται ἡ πώληση τῶν προϊόντων της, αὐτό δηλαδή, πού τό χαρακτηρίζει ἁγνή λατρεία τοῦ Ἰεχωβᾶ.

Ἐν προκειμένῳ ὅμως ἔχει ἐφαρμογή ὁ λόγος τοῦ Κυρίου «ἐκ τοῦ στόματός σου κρινῶ σε πονηρέ δοῦλε» (Λουκ.19, 22 ).

Υποσημειώσεις

1. Βλ. Ξύπνα, Μάρτιος 2006, ἐξώφυλλο.

2. Βλ. Σκοπιά 15-2-2006, σ.16. Ξύπνα, Μάρτιος 2006, ἐξώφυλλο.

3. Βλ. Γνώση, πού ὁδηγεῖ στήν Αἰώνια Ζωή, ἐκδ. Μ.τ.Ι,1995, σ. 127.

4. Βλ. Γνώση, πού ὁδηγεῖ στήν Αἰώνια Ζωή, ἐκδ. Μ.τ.Ι 1995, σ. 127. Πρβλ. Σκοπιά 15-2-1985.

5. Βλ. Σκοπιά 15-4-1995, σ.31. Σκοπιά 15-12-2004, σ.30. K.Hutten, Seher- Grübler- Enthusiasten, 196610, σσ. 102.

6. Βλ. Σκοπιά 15-4-1995, σ.31.

7. Βλ. Σκοπιά 15-6-1992, σ. 23. Σκοπιά 15-4-1995, σ.19. R. Hauth, Kleiner Sekten – Katechismus, 20047, σσ. 108- 110.

8. Βλ. Σκοπιά 1-11995, σ.15.

9. Βλ. Σκοπιά 1-1-2001, σ.21. R. Hauth, Κleiner Sekten -Katechismus, 20047, σσ. 99 – 104.

10. Βλ. Σκοπιά 15-12-2005, σ.22

ag-therapon-zografou.gr

http://aktines.blogspot.com/2023/11/blog-post_10.html

Ἁγιορείτικη ἀναίρεση τῶν λεγομένων τοῦ π. Βασιλείου Βολουδάκη, γιά τόν Ἅγ. Παΐσιο καί τό χειρόγραφό του Σημεῖα τῶν καιρῶν.

Ὁ π. Βασίλειος Βολουδάκης μηρυκάζει τίς παραποιήσεις καί τίς πλάνες του.

Ἀγαπητός ἀδελφός μᾶς ἀπέστειλε ἀποσπάσματα ἀπό δύο πρόσφατες ὁμιλίες τοῦ π. Βασιλείου Βολουδάκη (στό ἑξῆς: π. Β.). Μέ ἔκπληξιν, ἀλλά καί βαθύτατη θλίψιν, ἀκούσαμε τόν π. Β. νά ἀναμασᾶ ὅσα πεπλανημένα, ἀλλά καί ψευδῆ καί ἀνυπόστατα, ἤδη ἀπό τοῦ 1986 καί κατά διαστήματα ἔχει γράψει, μέ διάφορες παραλλαγές καί ἀντιφάσεις, σχετικῶς μέ τό 666, τίς ταυτότητες, τό χάραγμα, τόν Ἅγιο Παΐσιο, τήν θέσιν τῆς Ἐκκλησίας, κ.λπ., καί διά τά ὁποῖα ἔχει δεχθεῖ πληθώρα ἀναιρέσεων.

Τό φαιδρόν δέ -ἤ μᾶλλον ἀξιοθρήνητον- εἶναι ὅτι ἔχει τό κουράγιο νά καυχᾶται ἀνερυθρίαστα ὅτι οὐδείς ἐτόλμησε νά ἀναιρέσει τίς «θεολογικές» του θέσεις! Κατόπιν παροτρύνσεως ἀδελφῶν καί διά νά μήν μένη τό ψεῦδος καί ἡ πλάνη ἀναπάντητη καί ἐπηρεάζει τούς ἁπλοϊκούς, ἀλλά καί τούς ἀγνοοῦντας τήν προϊστορίαν τῆς ὑποθέσεως, θεωρήσαμε χρέος μας νά ἀναφερθοῦμε δι’ ὀλίγων στήν προϊστορίαν αὐτήν, καί, ἐν συνεχείᾳ, νά ἀνασκευάσωμε μερικά ἀπό τά ἀναρίθμητα μαργαριτάρια ἐκ τῶν δύο προσφάτων ὁμιλιῶν του. Ἐφ’ ὅσον δέ ὁ π. Β. ἐπιμένει εἰλικρινῶς νά ἐπιθυμῆ ἐκτενεστέραν ἀπάντησιν, εἴμεθα πρόθυμοι χάριν τῆς ἀληθείας –παρά τήν ἔλλειψιν τοῦ ἀπαιτουμένου χρόνου πού ἀντιμετωπίζομε- νά τοῦ ἀπαντήσωμε ἀναλυτικώτερον.

Α’. Ἡ προϊστορία τῆς ὑποθέσεως.

Ὁ π. Β. διά πρώτην φοράν, καθ’ ὅσον γνωρίζομε, κατά τά τέλη τοῦ 1986 δημοσίευσε κείμενον στόν «Ὀρθόδοξο Τύπο», σχετικά μέ τόν δυσώνυμο ἀριθμό 666, μέ θέσεις ἐφησυχαστικές, σοφιστικές καί πάντως ἀντίθετες ἀπό τήν Ἁγίαν Γραφήν καί τήν παράδοσιν τῶν Ἁγίων Πατέρων μας.

Πέραν τῆς συγχύσεως μεταξύ τῆς χρήσεως τοῦ 666 ὡς συμβόλου καί τῆς χρήσεώς του ὡς ἁπλοῦ αὔξοντος ἀριθμοῦ, πού φυσικά ἡ δευτέρα εἶναι ἀθώα, τό φοβερώτερον ὅλων εἶναι ἡ ἐν τῷ τέλει τοῦ κειμένου του κυριολεκτικῶς «ἀνάποδη» ἀνάγνωσις ἀποσπάσματος τοῦ Ἁγίου Εἰρηναίου, καί ἡ ἐξαγωγή ἐξ αὐτῆς τῶν διαμετρικῶς ἀντιθέτων ἐξ ὅσων ὁ Ἅγιος προτρέπει.

Ἀκολούθησαν ἔντονες διαμαρτυρίες καί ἀποδοκιμασίες δι’ ἐπιστολῶν ἀπό τούς πιστούς, πού ἀνάγκασαν τόν π.Β. νά ἀπαντήση στίς ἀρχές τοῦ 1987 μέ δύο δημοσιεύματα, στά ὁποῖα προσπαθώντας νά δικαιολογηθῆ, συγχέει περισσότερον τά πράγματα καί ἀναδεικνύει μεγαλυτέρα τήν πλάνη του. Κατ’ ἀρχάς, συγχέοντας μεταξύ ἀριθμήσεως ὡς ἐννοίας καί ὡς γραφῆς, κατηγορεῖ τούς ἀντιδρῶντας στό 666 ὅτι δῆθεν χρησιμοποιοῦν ἀποκλειστικά τήν ἀραβικήν ἀρίθμησιν! Στήν πραγματικότητα, ὅμως, ἡ ἀρίθμησις ὡς ἔννοια εἶναι μία· λ.χ.: στό ἐν λόγῳ χωρίον τῆς Ἀποκαλύψεως: «ἑξακόσια ἑξήκοντα ἕξ», εἴτε αὐτή γραφεῖ στά ἀραβικά (666), εἴτε στά ἑλληνικά (χξϚ’) εἴτε στά λατινικά (DCLXVI) κ.λπ. Ἐξ ἄλλου δέν ἀσχολούμεθα μέ τό εἶδος τῆς γραφῆς, καθόσον πᾶσα γραφή εἶναι ἀπορριπτέα· καί, ἐν προκειμένῳ, οἱ ἀντιδρῶντες δέν ὁμιλοῦν γιά καμμίαν ἀπό τίς γραφές, πού ὁ π. Β. ἀναφέρει, ἀλλά διά τήν γραφήν τοῦ γραμμωτοῦ κώδικα.

Στήν συνέχεια, διά νά ὑποστηρίξει ὅτι τό 666 δέν εἶναι δαιμονικό σύμβολον, ἰσχυρίζεται ὅτι «τό σύμβολο ἔχει πάντοτε ὡρισμένο σχῆμα» (τά bold εἶναι τοῦ π.Β.). Τό φαιδρόν ἐν προκειμένῳ εἶναι ὅτι, ὅταν ὁ π.Β. δημοσίευσε ἀργότερα στόν Ο.Τ. φωτοτυπίαν τοῦ χειρογράφου τοῦ ἀνωτέρω κειμένου, ἡ ὁποία, ὡς ἰσχυρίζετο, ἦταν ἐλεγμένη καί διορθωμένη ἀπό τόν μακαριστό π. Ἐπιφάνιον Θεοδωρόπουλον, στήν ἐν λόγῳ φράσιν ἀντί τοῦ «πάντοτε» ὑπῆρχε «συνήθως»!!!

Ἡ πλάνη τοῦ δωδεκαθεϊσμοῦ

Ἡ πλάνη τοῦ δωδεκαθεϊσμοῦ

Γράφει ὁ κ. Ἀνδρέας Κεφαλληνιάδης, Δάσκαλος Β΄ Ἀρσακείου – Τοσιτσείου Δημοτικοῦ Σχολείου Ἑκάλης

Εἶναι σαφὲς ὅτι οἱ θεοὶ τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων εἶναι ἀνύπαρκτοι. Εἶναι δημιουργήματα τῆς ὁμολογουμένως πλούσιας φαντασίας τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων, οἱ ὁποῖοι ὑπῆρξαν στὸ ἔπακρο πολυθεϊστές. Ἂν οἱ πιστοί τῆς «πατρῴας» θρησκείας ἔχουν ἀντίρρηση, δὲν ἔχουν παρὰ νὰ ἀνέβουν ὥς τὸν Ὄλυμπο, προκειμένου νὰ πεισθοῦν μὲ τὰ ἴδια τους τὰ μάτια. Οἱ «ἀθάνατοι» θεοί, στοὺς ὁποίους πιστεύουν, πολὺ ἁπλὰ δὲν ὑπάρχουν. Ἂν πάλι ἔχουν μία ἄλλη, δική τους, ἀνώτερη ἰδέα περὶ θεῶν, τότε ἔρχονται σὲ σύγκρουση μὲ αὐτὰ ποὺ πιστεύει ἡ ἀρχαία θρησκευτικὴ παράδοση.

Ἡ πίστη στὸ δωδεκάθεο, συνοδεύεται δυστυχῶς κι ἀπὸ ἕνα σωρὸ ἄλλες παραδοξότητες ποὺ δὲν ἔχουν καμία σχέση μὲ τὴν πραγματικότητα. Ἂν λοιπὸν πιστέψουμε στοὺς θεοὺς τοῦ Ὀλύμπου, θὰ πρέπει ταυτόχρονα νὰ πιστέψουμε ὅτι τοὺς κεραυνοὺς τοὺς ρίχνει ὁ Δίας ἀπὸ τὸν Ὄλυμπο, ὅτι τοὺς σεισμοὺς τοὺς προκαλεῖ ὁ θαμμένος στὴ γῆ γίγαντας Ἐγκέλαδος, ὅτι τὶς τρικυμίες στὴ θάλασσα τὶς προκαλεῖ ὁ ὀργισμένος Ποσειδώνας, ὅτι ἡ ἄνοιξη ἔρχεται γιατί ἐπιστρέφει ἡ Περσεφόνη ἀπὸ τὸν Ἅδη στὴ γῆ κλπ κλπ. Κατὰ τὰ ἄλλα, οἱ ὀλυμπιστὲς κατηγοροῦν τοὺς Χριστιανοὺς γιά…ἀμάθεια καὶ σκοταδισμό!

Ἡ θρησκευτικὴ παράδοση τῶν ἀρχαίων κάθε ἄλλο διεπόταν ἀπὸ ἐλεύθερο πνεῦμα. Στὴν Ἀθήνα τοῦ 5ου π.Χ. αἰώνα, ἂν κάποιος ἀρνιόταν τὴν ὕπαρξη τῶν θεῶν, κινδύνευε νὰ τιμωρηθεῖ. Ὅσοι ἀμφισβητοῦσαν τοὺς θεοὺς διώκονταν ποινικά. Γνωστότερη ὅλων, ἡ περίπτωση τοῦ Σωκράτη, ποὺ κατηγορήθηκε ὅτι εἰσάγει στὴν πόλη «καινὰ δαιμόνια» καὶ καταδικάσθηκε σὲ θάνατο. Τὴν κατηγορία τῆς ἀσέβειας ἀντιμετώπισε καὶ ὁ φιλόσοφος Ἀναξαγόρας, ἐπειδὴ ἐξηγοῦσε μὲ ἐπιστημονικὸ τρόπο τὰ φυσικὰ φαινόμενα. Παρόλα αὐτά, οἱ δωδεκαθεϊστὲς δὲν διστάζουν νὰ κατηγοροῦν τοὺς Χριστιανοὺς γιά…μισαλλοδοξία καὶ φανατισμό!

Πλάνες τῶν Προτεσταντῶν , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

 

π. Θεόδωρος Ζήσης – Παρερμηνεύουν τόν Χρυσόστομο τρεῖς ἐπίσκοποι καί Ἁγιορείτης ἡγούμενος

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΠΛΑΝΑΤΑΙ;

Παρερμηνεύουν τόν Χρυσόστομο τρεῖς ἐπίσκοποι καί Ἁγιορείτης ἡγούμενος

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Προλεγόμενα

Ἐδῶ καί ἀρκετό καιρό κυκλοφορεῖ στούς ἐκκλησιαστικούς καί θεολογικούς κύκλους μία ἐπικίνδυνη θέση γιά τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, ἄγνωστη στήν Ἁγία Γραφή καί στήν Πατερική Παράδοση. Δυσκολεύονται οἱ Οἰκουμενιστές καί Συγκρητιστές νά περάσουν στό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τίς ἀντιευαγγελικές καί ἀντιπατερικές διδασκαλίες τους, μολονότι σέ ἐπίπεδο κορυφῆς ἔχουν ἀρκετές ἐπιτυχίες. Αὐτό φάνηκε στήν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης (2016), στό ψευδοαυτοκέφαλο τῆς Οὐκρανίας (2018) καί τώρα, μέ πρόσχημα τόν Κορωνοϊό, στό κλείσιμο τῶν ναῶν καί στήν κατασυκοφάντηση τοῦ ἁγιωτάτου καί ὑψίστου μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας.

Ἡφαίστειο πού βράζει οἱ συνειδήσεις τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν, πού βλέπουν νά προδίδονται ἡ Πίστη καί τά θέσμια τῆς Ἐκκλησίας ἀπό δειλούς καί ἀνάξιους ἱεράρχες. Δύσκολα βρίσκουν οἱ τελευταῖοι πειστικά ἐπιχειρήματα. Καταφεύγουν λοιπόν κάποιοι στό κῦρος τῶν Ἁγίων Πατέρων καί λέγουν στούς πιστούς: Μήν ἀντιδρᾶτε καί μήν σκανδαλίζεσθε. Μήν σκέφτεστε ἀποτειχίσεις καί διακοπή κοινωνίας μέ τούς ἐπισκόπους. Ἀκόμη καί ἄν εἶναι σωστά αὐτά πού λέτε, ἀκόμη καί ἐάν ἐσεῖς ὀρθοτομεῖτε τόν λόγο τῆς ἀληθείας, καί ἡ Ἐκκλησία πλανᾶται, εἶναι καλύτερα νά εἶσθε μαζί τήν πλανώμενη Ἐκκλησία, παρά νά ὀρθοτομεῖτε καί νά εἶσθε ἐκτός αὐτῆς. Ἀποδίδουν μάλιστα αὐτήν τήν γνώμη στόν Ἅγιο Ἰωάννη Χρυσόστομο, παρερμηνεύοντας ἀλλά καί διαστρέφοντας κάτι πού εἶχε πεῖ σέ ἄλλη συνάφεια.

Αὐτήν λοιπόν τήν παρερμηνεία ἀναιροῦμε μέ τό παρόν ἄρθρο, τό ὁποῖο ὅμως πῆρε μεγαλύτερη ἔκταση ἀπό ὅση περιμέναμε. Γιά τόν λόγο αὐτό καί γιά νά κρατηθεῖ τό ἐνδιαφέρον τῶν ἀναγνωστῶν, γιά νά ἀντέξουν νά τό διαβάσουν μέχρι τέλους, παρουσιάζουμε τίς ἑνότητες πού περιέχει ἐδῶ στά Προλεγόμενα:

1. Ἁλυσίδα πλανῶν τῆς σύγχρονης Ἱεραρχίας.

2. Κακή ὑπακοή καί ἁγία ἀνυπακοή.

3. Ἡ διακοπή μνημόνευσης τῶν αἱρετιζόντων ἐπισκόπων εἶναι ἁγία ἀνυπακοή.

4. Ἐπικίνδυνη ἐκκλησιολογία καί σωτηριολογία

5. Οἱ μητροπολίτες Ναυπάκτου Ἱερόθεος, Λεμεσοῦ Ἀθανάσιος, Γόρτυνος Ἰερεμίας καί ὁ ἡγούμενος τῆς Βατοπαιδίου Ἐφραίμ παρερμηνεύουν θέση τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου.

6. Ἀνασκευή καί διόρθωση τῆς παρερμηνείας.

Μποσουέλια (Boswellia), τό λιβάνι τοῦ διαλογισμοῦ, σέ Ὀρθόδοξους ναούς;

Με μεγάλη έκπληξη διαπιστώσαμε ότι το λιβάνι Μποσουέλια διαφημίζεται και μεταξύ των Ορθοδόξων Χριστιανών. Το λιβάνι Μποσουέλια, γνωστό και ως «φυσικό», «βασιλικό», ή «ινδικό λιβάνι»[1], χρησιμοποιείται σε τελετουργικά διαλογισμού[2] και ρέικι[3], καθώς και στην Αγιουρβέδα[4], την θεραπευτική μέθοδο του Ινδουισμού[5].

Το δένδρο Μποσουέλια φύεται στην Ινδία, την Αραβική Χερσόνησο και τη βορειοανατολική Αφρική. Η ρητίνη από τον κορμό του δένδρου Boswellia sacra και Boswellia serrata χρησιμοποιείται ως λιβάνι και ως αιθέριο έλαιο. Χρησιμοποιείται στις εναλλακτικές «θεραπείες» και είναι ένα από τα φυτά που χρησιμοποιεί η Αγιουρβέδα, η οποία «προσεγγίζει τα βότανα μέσω των ενεργειακών τους ιδιοτήτων»[6]. Το λιβάνι Μποσουέλια «συνιστάται για τη βοήθεια στο διαλογισμό»[7], «προσφέρει πνευματική και ηθική εξίσωση»[8], «θεωρείται ότι βοηθάει στην επούλωση και απελευθέρωση των τραυμάτων του παρελθόντος»[9], «καθαρίζει το πνεύμα, ενισχύει την πίστη στον εαυτό μας»[10] κτλ. Οι ανωτέρω ισχυρισμοί αποτελούν απόψεις του αποκρυφισμού και των ανατολικών θρησκειών. Αλλού διαβάζουμε ότι ο καπνός του λιβανιού αυτού θεωρήθηκε ότι είχε «θεϊκές δυνάμεις που συνδέουν τον άνθρωπο με το Θεό», ενώ για εμάς το λιβάνι δεν έχει θεϊκές δυνάμεις.

Ἡ συγκλονιστική ἱστορία τοῦ ἀφθάρτου σκηνώματος καί τῆς μυρόβλησης τοῦ Μεγαλομάρτυρος Ἁγίου Δημητρίου πού ἀνέδειξε περίτρανα στόν 20ο αἰῶνα τήν ἀλήθεια τῆς ὀρθοδοξίας καί τήν πλάνη τῶν παπικῶν

Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΦΘΑΡΤΟΥ ΣΚΗΝΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΥΡΟΒΛΥΣΗΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΟΥ ΑΝΕΔΕΙΞΕ ΠΕΡΙΤΡΑΝΑ ΣΤΟΝ 20ο ΑΙΩΝΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΩΝ. 

- ΜΕΡΟΣ Α΄

1) Το άφθαρτο σκήνωμα του Μυροβλύτη Αγίου Δημητρίου κλάπηκε κρυφά από τους Σταυροφόρους στις αρχές του 13ου αιώνα ή από τους Νορμανδούς λίγο νωρίτερα (γεγονός που επιβεβαιώθηκε από τους Έλληνες αρχαιολόγους μόλις στις αναστηλωτικές ανασκαφές του 1926 -1949, όταν βρέθηκε κενός ο τάφος του) και μεταφέρθηκε τελικά, όπως αποδείχθηκε αργότερα, στο Αββαείο του Σαν Λορέτζο στο Κάμπο της Ιταλίας, όπου το Λείψανο φυλάχτηκε από το 1236 μέχρι και το 1978 – 1980 μ.Χ. ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΜΥΡΟΒΛΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ.

2) Το άφθαρτο σκήνωμα του Μυροβλύτη Αγίου Δημητρίου μεταφέρθηκε στη Ρώμη τον 17ο αιώνα για αναγνώριση και ΓΥΡΙΣΕ "ΜΕΡΙΚΩΣ ΕΛΑΤΤΩΜΕΝΟ", ενώ το 1968 το Βατικανό σε δεύτερη διαδικασία αναγνώρισης βρήκε ΜΟΝΟ ΟΣΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΙΑ ΑΦΘΑΡΤΟ ΣΚΗΝΩΜΑ, χωρίς να προσδιορίζεται επακριβώς ο χρόνος της φθοράς.

Εἴστε συνυπεύθυνοι! Οἱ Ἅγιοι σᾶς προειδοποιοῦν...

«Στα έσχατα χρόνια το κακό και η αίρεση θα έχει τόσο εξαπλωθεί που οι πιστοί δε θα βρίσκουν ιερέα και ποιμένα να τους προστατέψει από την πλάνη και να τους συμβουλέψει στη σωτηρία. Τότε, οι πιστοί δε θα μπορούν να δεχτούν ασφαλείς οδηγίες από ανθρώπους, άλλα οδηγός τους θα είναι τα κείμενα των Αγίων Πατέρων.

Ὁ κάθε πιστός ὑπεύθυνος γιά ὅλη τήν ἐκκλησία

Ο ΚΑΘΕ ΠΙΣΤΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Σὲ διάλογο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Μαξίμοβιτς μὲ τὸν Γκλέμπ, ἐκδότη τοῦ περιοδικοῦ «Ὀρθόδοξος λόγος», ὁ Ἅγιος εἶπε: «Δὲν διδάχθηκες, ὅτι σὲ δύσκολους καιροὺς ὁ κάθε Χριστιανὸς εἶναι ὁ ἴδιος ὑπεύθυνος γιὰ τὴ Χριστιανοσύνη στὸ σύνολό της; Ὅτι κάθε μέλος τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἔχει εὐθύνη γιὰ ὁλόκληρη τὴν Ἐκκλησία; Καὶ ὅτι σήμερα ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἐχθροὺς καὶ διώκεται ἀπὸ ἔξω ἀλλὰ καὶ ἀπὸ μέσα»; «Ναί, τὸ διδάχθηκα», παραδέχτηκε ὁ Γκλέμπ. Ὅπως ἐξήγησε ὁ ἀρχιεπίσκοπος στοὺς ἀδελφούς, αὐτὸς ἦταν καὶ ὁ λόγος πού σκοπίμως δὲν ἔλεγχε τὰ τεύχη τὰ ὅποια ἐξέδιδαν. Ἤθελε νὰ εἶναι ἐκεῖνοι ὑπεύθυνοι γιὰ ὅσα ἔγραφαν. Ἂν ἔκαναν λάθη, ὄφειλαν οἱ ἴδιοι νὰ ἀπολογηθοῦν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ μὴν μποῦν σὲ πειρασμὸ νὰ ἐπιρρίψουν ἀλλοῦ τὴν εὐθύνη. Σὲ τέτοιους χαλεποὺς καιροὺς - τοὺς εἶπε – εἶναι ἀπαραίτητο γιὰ νὰ διατηρηθεῖ ὁ Χριστιανισμός, οἱ ἐργάτες τῆς Ὀρθοδοξίας νὰ ἐργάζονται γιὰ τὸ Χριστὸ χωρὶς νὰ ἐξαρτῶνται ἀπὸ ἄλλους σὲ κάθε βῆμα τους. Εἶναι ἀξιέπαινοι ὅταν κάνουν δημιουργικὴ ἐργασία, χωρὶς νὰ περιμένουν λεπτομερεῖς ὁδηγίες ἀπὸ ἄλλους.

«Βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ»! Ἡ περιφρονημένη ἐντολή τῆς προσοχῆς.

Ιωάννης Λίτινας

Πολλές φορές, στην εκκλησιαστική μας ζωή, γίναμε ακροατές θερμότατων κηρυγμάτων για την αρετή της αγάπης, της ταπείνωσης, της προσευχής, της ελεημοσύνης, της πραότητος και άλλων πνευματικών δωρεών με τα οποία ο πιστός αγωνίζεται «ἄχρις οὗ μορφωθῇ Χριστὸς»i εντός του.

Αναλογιζόμαστε όμως και προσπαθούμε να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας κάποιο κήρυγμα από τους σύγχρονους ποιμένες, κάποια διδασκαλία για την αρετή της προσοχής, και μάλιστα της προσοχής εκείνης έναντι ανθρώπων, λόγων και πράξεων που μπορούν να μας πλανήσουν, να μας νοθεύσουν την πίστη, να μας καταστήσουν συνενόχους στην ασέβεια ιερών και οσίων, να μας μετατρέψουν σε χλιαρούς, αδιάφορους και ακάρπους οπαδούς, υπεύθυνους αφορισμών και αναθεμάτων. Δυσκολευόμαστε. Τα κηρύγματα αυτά βρίσκονται στα βάθη δεκαετιών, διεσωσμένα σε αρχεία ήχου και εικόνας, από τότε που ακόμα ο άμβωνας κρατείτο ζωντανός από διαπρύσιους κήρυκες του Λόγου.

Κι όμως, το κέλευσμα αυτό του Χριστού μας μαρτυρείται στην Καινή Διαθήκη σε άμεση προστακτική «βλέπετε» και «προσέχετε» περισσότερες φορές από το «ἀγαπᾶτε»! Αν υπολογιστούν δε μαζί οι μαρτυρίες της, ως «γρηγορεῖτε» και «ὁρᾶτε», τότε μιλούμε για εντολή που η άγνοιά της είναι αδικαιολόγητη τόσο από τους ποιμένες, όσο και από τους ποιμαινομένους.

Οι Άγιοι Πατέρες έδωσαν στην προσοχή την πρέπουσα τιμή, διδάσκοντας περί αυτής και η Εκκλησία πρεπόντως διεφύλαξε τις διδαχές τους ως πολύτιμο θησαυρό. Ίσως επειδή η προσοχή είναι μυστική έκφραση της εν Χριστώ αγάπης, θέλησε το Άγιον Πνεύμα να φανερώσει εμφατικότερα την αξία της με την συχνή επανάληψη στο ευαγγέλιο και τους λόγους των Αγίων.

Άραγε, εάν υποθέσουμε ότι το ευαγγέλιο χανόταν σήμερα, θα διασώζετο αυτή η τόσο σημαντική εντολή στα χείλη των κηρύκων;

Π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος : « Ἡ Ἀποτείχιση ἀπό ὁλόκληρη τήν Ἐκκλησία εἶναι αἵρεση ».

Απόσπασμα από τό βιβλίο τού π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου :

'' Τά δύο άκρα - Οικουμενισμός καί Ζηλωτισμός ''

'' Επιστολή πρός π. Νικόδημον ''.

Εδώ, ο μακαριστός π. Επιφάνιος , αναιρεί τίς πλάνες τών Παλαιοημερολογιτών , καθώς καί τών νεο « ζηλωτών » Ευθυμίου Τρικαμηνά , Σάββα Λαυριώτη κ.λ.π. περί τής, δήθεν, υποχρεωτικής διακοπής τής εκκλησιαστικής κοινωνίας , όχι μόνο μετά τού οικείου Επισκόπου , αλλά καί μέ ολόκληρη τήν Εκκλησία , επειδή , δήθεν μολύνεται από τούς Οικουμενιστές ( καθαρός Προτεσταντισμός ) !!! 

Τίς αιρέσεις περί '' Υποχρεωτικής διακοπής τού μνημοσύνου '' καί περί '' Μολυσμού '' από τίς συμπροσευχές καί κακόδοξες δηλώσεις ορισμένων Επισκόπων τής Εκκλησίας , τίς επινόησαν οί Παλαιοημερολογίτες , επειδή ξεσκεπάσαμε τήν απάτη τού πλαστογραφημένου τούς Σιγγιλίου , στό οποίο στήρίξαν τήν απόσχισή τούς τό 1924 ! Από τήν αίρεση αυτή, τού ''Μολυσμού'', προκύπτει καί η αίρεση τής ''Αποτείχισης από όλη τήν Εκκλησία''.'' Αφού Μολύνεστε, είστε υποχρεωμένοι να Αποτειχιστείτε '' μάς λένε εδώ καί δεκαετίες οί « ΓΟΧ » .

Πουθενά όμως δέν αναφέρεται ''υποχρέωση'', παρά μόνο τό προαιρετικό δικαίωμα τής διακοπής τού μνημοσύνου τού, αιρετικά διδάσκοντος Επισκόπου καί μόνον.

Λέγει ο κανὼν ΙΕ΄ τῆς ΑΒ΄ Συνόδου:

«…Οἱ γὰρ δι’ αἵρεσίν τινα παρὰ τῶν ἁγίων Συνόδων ἢ Πατέρων κατεγνωσμένην τῆς πρὸς τὸν πρόεδρον κοινωνίας ἑαυτούς διαστέλλοντες, ἐκείνου δηλονότι τὴν αἵρεσιν δημοσίᾳ κηρύττοντος καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐπ’ ἐκκλησίαις διδάσκοντος, οἱ τοιούτοι οὐ μόνον τῇ κανονικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑπόκεινται πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως ἑαυτοὺς τῆς πρὸς τὸν καλούμενον Ἐπίσκοπον κοινωνίας ἀποτειχίζοντες, άλλὰ καὶ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται.

Προσοχή στίς πλάνες τῶν μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ

Προσοχή στις πλάνες των μαρτύρων του Ιεχωβά

Αρχιμανδρίτου Σωφρόνιου Μιχαηλίδη

Ο Χριστός, ο Υιός του Θεού και Σωτήρ του κόσμου (που Θεός ων αληθινός, έγινε και άνθρωπος και πέθανε πάνω στον σταυρό για να μας λυτρώσει από τα δεσμά του θανάτου και από τη δουλεία του Σατανά), λίγες μέρες πριν σταυρωθεί είχε πει στους μαθητές Του τούτα τα προφητικά λόγια:

«Βλέπετε μή τὶς ὑμᾶς πλανήσῃ… Ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανήσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτοὺς» (Ματθ. κδ’ 4, 11, 24). Αλλά και ο Απ. Πέτρος προειδοποιεί τους χριστιανούς ότι «ἔσονται ψευδοδιδάσκαλοι [ἐν τῷ λαῷ], οἵτινες παρεισάξουσιν αἱρέσεις ἀπωλείας» (Β’ Πέτρ. β’ 1). Ο Απ. Παύλος απεκάλυψεν ότι οι ψευδοδιδάσκαλοι αυτοί άρχισαν ήδη να εμφανίζονται από την εποχή των Αποστόλων (Πράξ. κ’ 29-30), και ότι θα συνέχιζαν να εμφανίζονται μέχρι και τους εσχάτους καιρούς (Α’ Τιμ. δ’ 1). Τους ψευδοδιδασκάλους αυτούς ο Απ. Ιωάννης ονομάζει «αντίχριστους» (Α’ Ἰωαν. β’ 18) και προτρέπει τους πιστούς να μείνουν σταθεροί στη διδαχή του Χριστού και να αρνούνται να έχουν και απλή επαφή μαζί τους (Β’ Ἰωαν. 10-11). Σήμερα, κοντά στις τόσες αιρέσεις και στους τόσους ψευδοδιδασκάλους που εμφανίσθηκαν ανάμεσα στους αιώνες, προστέθηκαν και οι Χιλιασταί, οι γνωστοί ως «Μάρτυρες του Ιεχωβά».

Αυτοί αποτελούν τη χειρότερη αίρεση και τους χειρότερους ψευδοδιδασκάλους που εμφανίσθηκαν ποτέ. Η αίρεση αυτή αποτελεί και το θέμα της παρούσας μελέτης. Η αίρεση των Χιλιαστών ή Μαρτύρων του Ιεχωβά εμφανίσθηκε στο τέλος του περασμένου αιώνα, γύρω στα 1870. Αρχηγός και ιδρυτής της αιρέσεως υπήρξεν ο Εβραίος έμπορος Κάρολος Ρώσσελ, που διεκήρυττεν ότι «ελάμβανε τον θείον λόγον κατ’ ευθείαν από το στόμα του Θεού»!

Ὁ Ἀντίχριστος δέν θά εἶναι Ἕλληνας

Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ

 Αρχιμ. ΔΑΝΙΗΛ ΓΟΥΒΑΛΗ

 

     Μία εσχατολογική πλάνη των Πεντηκοστιανών αφορά την καταγωγή του Αντιχρίστου. Διδάσκουν ότι ο Αντίχριστος θα είναι ελληνικής καταγωγής.

 

Όλοι οι Πατέρες της Εκκλησίας δια μέσου των αιώνων, ερμηνεύοντας την Βίβλο συμφωνούν ότι ο Αντίχριστος θα είναι εβραϊκής καταγωγής, και θα κατάγεται από την φυλή Δάν. Διδάσκουν ότι θα είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας των Ιουδαίων. 

Υπάρχει ο ένας Μεσσίας, και ο άλλος. Ο ένας είναι ο Αληθινός, ο άλλος είναι ο ψεύτικος. Και οι δύο έρχονται στην χώρα των Ιουδαίων. Ο ένας ήλθε. Ο άλλος θα έλθη. 

 

   Ο Ιησούς Χριστός, μετά την θεραπεία του ανθρώπου που ήταν επί τριάντα οκτώ έτη παράλυτος και παρέμενε στην κολυμβήθρα Βηθεσδά, άνοιξε έντονο διάλογο με τους Ιουδαίους. Η συζήτησις ξεκίνησε από το γεγονός ότι η θεραπεία έγινε ημέρα Σάββατο. Ο λόγος του Κυρίου προς τους Ιουδαίους ήταν αυστηρός. Σε μια στιγμή τους είπε: Εγώ έχω έλθει στο όνομα του Πατρός μου και δεν με δέχεσθε. Εάν έλθη άλλος στο δικό του όνομα, εκείνον θα τον δεχθήτε (Ιωάν. ζ 43). 

 

Με άλλα λόγια «Σε σας τους Ιουδαίους, στην χώρα σας ήλθα εγώ με ταπεινό τρόπο, εξ ονόματος του Πατρός μου, κι εσείς με απορρίπτετε. Στο μέλλον σε σας τους Ιουδαίους στην χώρα σας θα έλθη κάποιος άλλος με εγωιστικό τρόπο, ζητώντας την δική του δόξα, και αυτόν θα τον δεχθήτε.»

 

Το Ιουδαϊκό έθνος δεν αναμένει Έλληνα Μεσσία, αλλά Ιουδαίο. 

Ἡ ἁρπαγή τῆς ἐκκλησίας καί τό χωριό Πράξεις γ 21

Η ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ Πράξεις γ’ 21

 

π.Δανιήλ Γούβαλη

 

Απομαγνητοφωνημένο κείμενο από ραδιοφωνική εκπομπή του μακαριστού πατρός

     Στις ημέρες μας αναπτύσσει δραστηριότητα η αίρεσις των Πεντηκοστιανών, αυτοί ασχολούνται πολύ με τα έσχατα, κάθε τόσο αναμένουν εσχατολογικά γεγονότα και κάθε τόσο διαψεύδονται. Παίρνουν μερικές περικοπές και χωρία της Αγίας Γραφής, τα παραποιούν, τα παρερμηνεύουν, κάνουν άσχετες συγκολλήσεις, και τελικά διαστρεβλώνουν εντελώς τον λόγο του Θεού. 

 

Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να ερμηνεύσουμε σωστά τα εσχατολογικά χωρία και για να προφυλάξουμε τους Ορθοδόξους από τις Πεντηκοστιανές πλάνες, αλλά και για να αφυπνίσουμε όσους λίγο ή πολύ επηρεάζονται από τις αιρετικές ιδέες, θέλουμε ο κάθε Ορθόδοξος να καταλάβει επακριβώς τι διδάσκει η Αγία Γραφή για τα γεγονότα που σχετίζονται με την Β΄ Παρουσία. 

 

Στο 24ο κεφ. του κατά Ματθαίου ευαγγελίου γίνεται λόγος για τη συντέλεια του κόσμου και για την Β' Παρουσία, εκεί αναφέρεται ότι θα έλθει ο Χριστός γεμάτος δόξα με όχημα τα νέφη όψονται τον υιόν του ανθρώπου Ματθ. κδ΄30˙ το θέαμα θα είναι συγκλονιστικό η εμφάνιση του Κυρίου θα έχει ανυπέρβλητο μεγαλείο πάνω από κάθε φαντασία˙ πριν εμφανιστεί ο Χριστός θα προβάλει γεμάτος φως και δόξα ο Σταυρός ο οποίος ονομάζεται σημείον του υιού του ανθρώπου :τότε φανήσεται το σημείον του… και αυτός ο λόγος υπάρχει στο ίδιο χωριό Ματθ. κδ'30 . Πρώτα αναφέρεται η εμφάνισις του Τιμίου Σταυρού και κατόπιν γεμάτη δόξα και δύναμη εμφάνισις του Κυρίου επί των νεφελών του ουρανού και τα δυο στο 30ο στίχο (Ματθ. κδ΄30). Στον επόμενο στίχο τον 31ο αναφέρεται ότι άγγελοι με βροντερά σαλπίσματα θα διατρέξουν όλη την Γη και θα συγκεντρώσουν όλους τους δίκαιους. 

 

Σε όλη την Γη, στα 4 σημεία του ορίζοντος, οι άγγελοι, υπό τον ήχο σάλπιγγος μεγάλης, ισχυρών σαλπισμάτων, θα κάνουν έργο επιλογής. Θα διαλέγουν τους καλούς και εκλεκτούς ανθρώπους.  Μπορεί σε ένα κατάστημα σε ένα γραφείο να βρίσκονται τέσσερις άνθρωποι, οι άγγελοι παίρνουν τους δυο και αφήνουν του άλλους δυο ή παίρνουν τους τρεις και αφήνουν τον ένα ή παίρνουν τον ένα και αφήνουν τους δυο.  Σε ένα σπίτι υπάρχει μια οικογένεια με πέντε άτομα, τους δυο γονείς και τα τρία παιδιά, και εκεί θα γίνει διαχωρισμός, εάν υπάρχει σε αυτό το σπίτι ένας καλός, αυτόν μόνο θα παραλάβουν οι άγγελοι, όλα αυτά γίνονται την ημέρα της Β΄ Παρουσίας, το τονίζουμε αυτό, διότι οι αιρετικοί τα τοποθετούν σε προηγούμενο χρόνο. 

 

Στο 17ο κεφ. του ευαγγελιστού Λουκά που γίνεται λόγος για την ημέρα του υιού του ανθρώπου, περιγράφεται καθαρά, ότι κατ’ αυτήν την ημέρα θα γίνει η επιλογή (Λουκ ιζ΄34-36) οι άγγελοι θα αρπάζουν τους εκλεκτούς και αυτό θα γίνει μια φορά την ημέρα της Β' Παρουσίας. 

Ἅγιος Γέρων Παΐσιος: 1)Προσοχή στους πλανεμένους, 2)Τα φθηνά χαρίσματα των πλανεμένων, 3)Διόρθωση πλανεμένου

Προσοχή στους πλανεμένους

Είναι δυο-τρεις πνευματικοί που έχουν λίγη ευλάβεια και λίγη βλάβη μαζί και μπερδεύουν τον κόσμο. Και όλους τους βγάζουν δαιμονισμένους δεν ακούνε κανέναν. «Είμαι παπάς, λένε, έχω εξουσία.»! Αν σας λένε για τέτοιες περιπτώσεις, να προβληματίζετε τους ανθρώπους, γιατί κάνουν κακό στην Εκκλησία.  Να τους λέτε: «Να βρείτε έναν σωστό πνευματικό να πάτε, για να βοηθηθείτε». Φθάνουν στο σημείο να χρησιμοποιούν το όνομα μου, ακόμη και φωτογραφία μου, για να δίνουν την εντύπωση στον κόσμο ότι έχουν επικοινωνία μαζί μου.

Αυτοί έχουν ελαφρυντικά, γιατί είναι ελαφρούτσικοι. Υπάρχουν όμως κάποια κακοήθη στοιχεία που παρουσιάζουν το ξίδι για κρασί. Ένας έκανε τον λογιστή πρώτα, κάπου δούλευε, αλλά τώρα γυρίζει όλη την βόρεια Ελλάδα και παρουσιάζεται  ότι είναι υποτακτικός  μου. Λέει ότι του έδωσα το διορατικό και άλλα τέσσερα-πέντε χαρίσματα, και πλανά τον κόσμο και μαζεύει χρήματα.

-Κληρικός είναι;

-Όχι λαϊκός. Με είδε μια φορά στην Δάφνη και κρύφθηκε, για να μην τον δω, επειδή είναι… γνήσιο τέκνο μου! Ευτυχώς πίνει, μυρίζει ούζο, τον βλέπουν μερικοί ζαλισμένο, και λίγο προβληματίζονται.

Πόσοι τέτοιοι απατεώνες υπάρχουν που εκμεταλλεύονται τον πόνο του κόσμου και κάνουν εμπόριο! Είπε κάποιος σε μια χήρα γυναίκα: «Το ένα χέρι του ανδρός σου δεν έχει λειώσει, γιατί η ψυχή του έχει ανάγκη από προσευχή». «Τι να κάνω τώρα; λέει η φουκαριάρα. Ας του δώσω χρήματα, για να προσευχηθεί για την ψυχή του ανδρός μου». Αφού της πήρε αρκετά χρήματα, μετά από λίγο της λέει: «Άντε, αποφύγαμε τον πρώτο κίνδυνο, τώρα είναι λίγο καλύτερα…». Δώσ’ του-δώσ’ του χρήματα, της πήρε την μισή περιουσία, για να βρει ανάπαυση ο άνδρας της!

SOS!!! Ἔκκληση σέ ὅσους διαβάζουν Μιχάλη Καλόπουλο

ΕΚΚΛΗΣΗ

ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΟΙ

ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟ

Tου Ιερομονάχου Λουκά Γρηγοριάτου

Αγαπητοί

Με αφορμή την συνέντευξη που ο κ. Μιχάλης Καλόπουλος έδωσε στην ομάδα Gateway (στο Διαδίκτυο), καταθέτουμε με συντομία τις σκέψεις μας, για να σας βοηθήσουμε στην κατανόησή της και στην αξιολόγηση του έργου του.

1. Διαφημίζει το βιβλίο του «Βιβλική Θρησκεία - Το μεγάλο ψέμα», ένα βιβλίο για ανυποψίαστους νεοέλληνες, αδύναμους να μελετήσουν την Αγία Γραφή της πίστεώς τους για να καταλάβουν το «μεγάλο ψέμα» του Μιχάλη Καλόπουλου, που γίνεται πιο μεγάλο καθώς ανακυκλώνεται μέσα στην ιστορία. Είναι λίγος ο χώρος εδώ για να πούμε το γιατί. Σίγουρα θα θυμάστε και άλλους θεωρητικούς της αθεΐας που πέρασαν και χάθηκαν. Η αλαζονεία πάντως με την οποία μιλάει στο βιβλίο του, ότι δηλαδή λυπάται εκείνον τον δύστυχο Χριστιανό που θα τολμήση να αντιπαραθέση λόγο στην επιχειρηματολογία του, δεν τιμά το έργο του. Θυμίζει τον χριστιανοκατήγορο Κέλσο τον Αθηναίο, στον οποίο απήντησε μεθοδικώτατα ο μεγάλος Αλεξανδρινός, ο Ωριγένης.

Σας θυμίζουμε τί λέγει εισαγωγικά στο Κατά Κέλσου έργο του:

«Ο Σωτήρας και Κύριός μας Ιησούς Χριστός συκοφαντούμενος σιωπούσε και κατηγορούμενος δεν απαντούσε, διότι ήξερε ότι όλη του η ζωή και τα έργα του προς τους Ιουδαίους ήταν ανώτερα από φωνή που θα ήλεγχε την ψευδομαρτυρία και από λέξεις που θα συνιστούσαν απολογία προς τις κατηγορίες. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν, φιλόθεε Αμβρόσιε, γιατί θέλησες να συντάξω απολογία για όσες ψευδομαρτυρίες κατά των Χριστιανών και κατηγορίες κατά της πίστεως των εκκλησιών έγραψε ο Κέλσος, σαν να μη είναι τα ίδια τα πράγματα ισχυρός έλεγχος και λόγος ανώτερος από κάθε συγγραφή που να εξαφανίζη τις ψευδομαρτυρίες και να μη αφήνη την παραμικρή πιθανότητα στις κατηγορίες να σταθούν».

Οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ ἀλλοίωσαν τόν Ἀπόστολο τῆς Κυριακῆς γιά νά ταιριάζει μέ τίς δοξασίες τους!

ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΑΛΛΟΙΩΣΑΝ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΙΣ ΔΟΞΑΣΙΕΣ ΤΟΥΣ!

Επιμέλεια: '' ΑΝΤΙΧΙΛΙΑΣΤΙΚΟΣ ''

Το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι απλά ακόμη ένα άρθρο μέσα στα πολλά. Είναι προσκλητήριο προς όλους τους φίλους αναγνώστες που αγαπούν την έρευνα, την Αλήθεια του Ευαγγελίου και θέλουν να είναι πραγματικά ειλικρινείς με την έρευνα που κάνουν και ξεκάθαροι με την πίστη τους.

Ο ''ΑΝΤΙΧΙΛΙΑΣΤΙΚΟΣ '' έχει αφιερώσει πολλά άρθρα φανερώνοντας την πλάνη της αίρεσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις αλλαγές που έχει υποστεί το Ιερό Ευαγγέλιο από την Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά...

Ας δούμε μαζί μια ακόμη αλλαγή από τον Απόστολο της Κυριακής.

(Κυριακή 16 Ιουνίου 2013 των Αγίων 318 Πατέρων)

Όπως είναι γνωστό οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αποκαλούν Θεό μόνον τον Πατέρα. Τον Ιησού Χριστό τον θεωρούν κατώτερο του Πατρός και θεωρούν τον Χριστό κάτι σαν προφήτη, σαν υπάλληλο, σαν έναν απεσταλμένο του Θεού Πατέρα προκειμένου να εκπληρώσει κάποιες εντολές.

Στον Απόστολο της Κυριακής διαβάζεται ένα εδάφιο που φανερώνει την θεότητα του Χριστού.

Όπως είναι φυσικό ένα τέτοιο εδάφιο ενοχλεί και μάλιστα ενοχλεί αφάνταστα, τόσο που μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην Οργάνωση αν οι οπαδοί της καταλάβουν περί τίνος πρόκειται. Έτσι για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο αποφάσισαν να αλλάξουν το κείμενο έτσι ώστε να αλλοιωθεί το νόημα του εδαφίου και να μην γίνεται αντιληπτό τί πραγματικά αναφέρει.

Ας το δούμε:

Πράξεις των Αποστόλων, Κεφάλαιο 20, Στίχος 28.

Αρχαίο κείμενο: ''προσέχετε εαυτοίς και παντί τω ποιμνίω εν ω υμάς το πνεύμα το άγιον έθετο επισκόπους ποιμαίνειν τήν εκκλησίαν του θεού,  ην περιεποιήσατο δια του αίματος του ιδίου.''

Μετάφραση:

''Προσέχετε, λοιπόν, στον εαυτό σας, και σε ολόκληρο το ποίμνιο, στο οποίο το Πνεύμα το Άγιο σάς έβαλε επισκόπους, για να ποιμαίνετε την εκκλησία τού Θεού, που απέκτησε

με το ίδιο του το αίμα''.

ΜΝΚ: Μετάφραση Νέου Κόσμου*

''Προσέχετε τους εαυτούς σας και όλο το ποίμνιο, μέσα στο οποίο το άγιο πνεύμα σας διόρισε επισκόπους, για να ποιμαίνετε την εκκλησία του Θεού την οποία αγόρασε με το αίμα του ίδιου του Γιου του''.

Τί παρατηρούμε εδώ;

Τά ὄνειρα καί οἱ αἱρετικοί (Πρωτοπρ. Βασίλειος Γεωργόπουλος, Ἐπίκ. Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.)

 Διαβάζοντας σέ διάφορα αἱρετικά ἔντυπα τόν τρόπο, δυ­στυ­χῶς, πού κάποιοι συνάνθρωποί μας ἐγκατέλειψαν τήν Ἐκ­κλη­σί­α τοῦ Χριστοῦ γιά νά ἐνταχθοῦν σέ μιά αἱρετική κίνηση, πολλές φορές διαπιστώνουμε, ἐκτός ἀπό τήν ἀπουσία γνώσης τῆς Ὀρθόδοξης πίστης, νά γίνεται λόγος καί γιά ἕνα ἄλλο φαινόμενο. Γιά τά ὄνειρα.

Στά πλαίσια τῆς διαδικασίας ἔνταξής τους στόν αἱρετικό χῶ­ρο, συχνά κάνουν λόγο γιά μιά ξεχωριστή ἐμπειρία πού εἶχαν, ὅπως τή φανέρωση τοῦ Χριστοῦ στό ὄνειρό τους, τήν περιγραφή εἰδυλλιακῶν πνευματικῶν καταστάσεων καί ἄλλοτε τήν ἀ­πο­κά­λυ­ψη γεγονότων, πού προκαλοῦν φόβο καί ἀγωνία σέ ὄνειρα πού εἶδαν στόν ὕπνο τους. Τά ὄνειρα αὐτά ὅλοι τους τά θεώρησαν ὡς ἐμπειρική ἀπόδειξη τῆς θείας παρουσίας, ὡς ἐ­πι­βρά­βευ­ση καί ἐνίσχυση στό νέο τρόπο ζωῆς τους, στόν αἱρετικό δηλαδή χῶρο, σέ συνδυασμό μέ τή μόνιμη ψευδαίσθηση, ὅτι ἐκεῖ γνώρισαν τόν Χριστό ἀληθινά.

Δέν θά σταθοῦμε στήν ἐπιστημονική ἑρμηνεία τῶν ὀνείρων. Θά σταθοῦμε σ’ ἕνα ἄλλο βασικό καί θεμελιώδη παράγοντα. Στό ὅτι στίς αἱρετικές κινήσεις δέν ὑπάρχει ἡ δυνατότητα, πού νά μπορεῖ κάποιος νά διακρίνει τίς νόθες ἐμπειρίες ἀπό τίς γνήσιες καί τοῦτο γιατί ἡ αἵρεση δέν ἔχει ὑγιῆ πνευματικά κριτήρια.

Ἀκατήχητοι, δυστυχῶς, προηγουμένως, ἄγευστοι πείρας καί ἀγῶνα πνευματικῆς ζωῆς, χωρίς ἔμπειρο πνευματικό ὁδηγό, οἱ πρώην Ὀρθόδοξοι δέν μποροῦν νά συνειδητοποιήσουν, ὅτι αὐτό τό ὁποῖο περιγράφουν ὡς μοναδική ἐμπειρία, τήν ὁποία ὁ Κύριος, ὑποτίθεται τούς ἔδειξε διά μέσου τῶν ὀνείρων, εἶναι κάτι τό πνευματικά ἐπικίνδυνο.

Ποῦ ἔγκειται αὐτός ὁ κίνδυνος; Στό ὅτι σύμφωνα μέ τήν Ἁγία Γραφή (Β΄ Κορ. 11, 14) καί σύμφωνα μέ τήν ἐμπειρία καί τήν πείρα τῶν ἁγίων Νηπτικῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας τῶν διαχρονικῶς ἀναντικατάστατων ἀπλανῶν ὁδηγῶν μας, τά ὄ­νει­ρα εἶναι χῶρος δράσης μεταμφιεζόμενης δαιμονικῆς παρουσίας.

Οἱ χριστιανικές καί οἱ αἱρετικές πηγές τῆς Εὐρώπης (Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 23η Απριλίου 2018.

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Η ευρωπαϊκή ήπειρος εγκολπώθηκε την χριστιανική πίστη, αποβάλλοντας το σκοτεινό ειδωλολατρικό της παρελθόν,ήδη από τα πρωτοχριστιανικά χρόνια. Τα βιβλικά κείμενα, η εκκλησιαστική παράδοση, η ιστορία και τα συναξάρια των αγίων μαρτυρούν ότι το Ευαγγέλιο έφτασε στην Ευρώπη και εδραιώθηκε η Εκκλησία του Χριστού, παρ’ όλα τα εμπόδια και τις διώξεις του προηγούμενου παγανιστικού θρησκευτικού καθεστώτοςκαι παρά τους απηνείς διωγμούς, που εφάρμοσε η τότε πανίσχυρη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, υποκινούμενη από την διεφθαρμένη αριστοκρατία και τα αδίστακτα ειδωλολατρικά ιερατεία, των οποίων εθίγοντο τα συμφέροντα με την εξάπλωση του Χριστιανισμού.

Για δέκα περίπου αιώνες, όσο η Δυτική Ευρώπη ήταν Ορθόδοξη, μας κληροδότησε μια πλούσια πνευματική παράδοση, αναδεικνύοντας μεγάλες πατερικές και εκκλησιαστικές μορφές, εφάμιλλες των πατερικών μορφών της Ανατολής. Ο άγιος Κλήμης Ρώμης, ο άγιος Ειρηναίος Λουγδούνου, ο άγιος Ιερώνυμος, ο άγιος Κυπριανός Καρχηδόνος, ο άγιος Αμβρόσιος Μεδιολάνων, ο άγιος Βενέδικτος, ο άγιος Γρηγόριος ο Μέγας ο Διάλογος, ο άγιος Κασσιανός, ο Ρουφίνοςκ.α. είναι μερικές από αυτές τις μεγάλες προσωπικότητες, για τις οποίες σεμνύνεται η Εκκλησία μας. Ωστόσο,δυστυχώς, η πνευματική αυτή πορεία σταμάτησε τον 11^ο αιώνα, όταν η δυτική Χριστιανοσύνη αποκόπηκε από την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία και υιοθέτησε πλάνες και αιρέσεις. Στο εξής, σ’ αυτή, και μέχρι σήμερα, δεν θα υπάρχουν πλέον Πατέρες, διότι αυτοί αναδεικνύονται μόνο μέσα στην Εκκλησία. Θα αναδεικνύονται «θεολόγοι», οι οποίοι θα αναπτύξουν μια άλλου είδους θεολογία, νοησιαρχικής μορφής, τη λεγόμενη Σχολαστική Θεολογία, ξένη προς την Πατερική μας Θεολογία, ενώ παράλληλα, (και αυτό είναι το χειρότερο), θα επινοούν πλάνες και αιρέσεις. 

«Δέν εἶμαι ἐγώ αὐτό» (συγκλονιστική ἱστορία ἀποκάλυψης τοῦ Χριστοῦ Μας σέ Βουδιστή).

Εκ της Ανατολικής Πύλης

Του Nilus Stryker

Αναδημοσίευση σε μετάφραση, από: http://strannik.com/watchful_gate/node/5 

To παρακάτω σημείωμα, βρισκόταν στην αρχική σελίδα. Το αναδημοσιεύουμε σε μετάφραση:

Σημείωση του Webmaster της αρχικής αγγλόφωνης σελίδας: Η ιστορία του Nilus είναι μία από τις πολλές που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια. Πρόκειται για ένα φαινόμενο της εποχής μας. Τον Nilus τον γνώριζα από την καιρό που ήταν Βουδιστής. Εγώ πάλευα να αφομοιώσω τις ίδιες διδασκαλίες κάτω από τον ίδιο δάσκαλο. Δεν έφτασα εκεί που έφτασε ο Nilus, διότι όταν ο δάσκαλος μου είπε πως η περαιτέρω πρόοδος απαιτούσε την διακοπή κάθε άλλης πνευματικής αναζήτησης, η συνείδησή μου ξύπνησε και μου απαγόρευσε να το κάνω, καθώς επίσης με κατεύθυνε πίσω στον Χριστό και την Ορθόδοξη Εκκλησία. Ο κοινός παρανομαστής σε όλες αυτές τις ιστορίες φαίνεται να είναι πως αν ένας άνθρωπος έχει ήδη βιώσει κάποια ουσιώδη επαφή με το Ευαγγέλιο του Χριστού, τότε η πνευματική του πρόοδος θα εμποδιστεί σε κάποιο σημείο, ώσπου το άτομο αυτό να επιστρέψει στον Χριστό.

Υπήρξα Βουδιστής επί δέκα χρόνια. «Χειροτονήθηκα» μετά από επτά χρόνια μελέτης με τον δάσκαλό μου σε μια μικρή οικογενειακή γραμμή του Nyingma του Vajarayana (Θιβετιανού) Βουδισμού. Είχα ένα Πνευματικό Δάσκαλο στην γραμμή αυτή τον οποίον αγαπούσα και συνεχίζω να αγαπώ. Ήταν, και συνεχίζει να είναι, παράδειγμα καλοσύνης στη ζωή μου. Χάρη στην δική του καθοδήγηση, άρχισα να βλέπω τον κόσμο πιο καθαρά και μεγαλόψυχα. «Χειροτονήθηκα» Ngakpa της γραμμής Nyingma. Το Ngakpa είναι ταντρική «χειροτονία» (ιεροσύνη) η οποία αν και έχει όρκους (damsig), αυτοί δεν προϋποθέτουν παρθενία ή αποχή από κρέας και αλκοόλ.

Οι sangha μας δεν ήσαν αρνητές του σώματος, μόνο ακολουθούσαν την βασική μάθηση του tantra και dzogchen: και τα δύο αυτά βασίζονται στην μεταμόρφωση και όχι στην άρνηση του σώματος, καθώς και στις αιφνίδιες στιγμές ενόρασης οι οποίες τρεμοπαίζουν σε διάρκεια και ένταση και οδηγούν σε rigpa (κατάσταση νοός και αντίληψης που βασίζεται στην χαλάρωση που μας εισάγει στην φυσική κατάσταση διαφώτισης). Οι στιγμές εκείνες εγείρονταν δια της ενεργούς επέμβασης του δασκάλου μας, ή δια της ικανότητάς μας να μπαίνουμε «χαλαρά» μέσα στην υφή και την ποιότητα της εμπειρίας του «είναι» και του «μη-είναι» που ήταν το αποτέλεσμα των πρακτικών που είχαμε μάθει. Με το πέρασμα του χρόνου, οι στιγμές αυτές εξελίσσονται σε μια θεώρηση του κόσμου με όλο και περισσότερη καλοσύνη, ευγνωμοσύνη και συμπόνοια. Ο δάσκαλός μου συνήθιζε να λέει πως ο Βουδισμός είναι κατά 99% μέθοδος και 1% αλήθεια. Στον Βουδισμό, οι πρακτικές χρησιμοποιούνται για να αναπτυχθεί η διαύγεια και μια αίσθηση επαγρύπνησης που σε βοηθούν να διακρίνεις μια πραγματικότητα που δεν είναι διαστρεβλωμένη από νευρωτικά μυαλά και τις συνήθειες εξ αντιδράσεως.