Θαυμαστή ἀποκάλυψη γιά τό πῶς μᾶς ἐξαπατοῦν οἱ δαίμονες μέ τήν ἀναβολή.

ΠΩΣ ΜΑΣ ΕΞΑΠΑΤΟΥΝ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΒΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΛΕΙΑ- ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΤΟΝ Π. ΑΡΣΕΝΙΟ ΜΠΟΚΑ.

Στο μοναστήρι του μάρτυρος Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου ο γέροντας Αρσένιος φωτίσθηκε από την χάρι του Αγίου Πνεύματος καί προικίσθηκε με το χάρισμα της προοράσεως. Μόνον εάν σε αντίκριζε, αισθανόσουν ότι έμπαινε στα βάθη της ψυχής σου σαν το ηλεκτρικό ρεύμα. Σε καθήλωνε καί σου απεκάλυπτε τους λογισμούς σου, τίς αμαρτίες καί τα έργα πού είχες κάνει. Δηλαδή γνώριζε όλη την ζωή σου καί σε καλούσε με το όνομα σου.
Καί τώρα να εξιστορήσουμε μερικά από τα θαυμαστά έργα του (θα μπορούσα να τα ονομάσω θαύματα), δια των οποίων ό Θεός απεκάλυψε σε πολλούς ευλαβείς Χριστιανούς ότι ό π. Αρσένιος ήτο προφήτης των ημερών μας.
Άφ' ότου χειροτονήθηκε Ιερεύς καί έλαβε καί την ευλογία να εξομολογεί, συχνά στην εξομολόγηση έλεγε στους ανθρώπους πού έρχονταν τα ανεξομολόγητα αμαρτήματα τους (τα όποια αυτοί τα έκρυβαν ή τα ξεχνούσαν) καί μόνο σε μερικούς έδινε την ευλογία να κοινωνήσουν των Άχραντων Μυστηρίων. Είχε το χάρισμα από τον Θεό ό π. Αρσένιος καί έβλεπε την εσωτερική κατάσταση των ανθρώπων κι αυτά πού είχαν κάνει στη ζωή τους καί αυτά πού θα τους συμβούν.

Οὔτε μία φορά ὑποχώρηση στήν ἁμαρτία...Μή χάνεις δευτερόλεπτο!

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΟΝΟ, ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΟΝΟ, ΕΝΑ ΣΠΙΡΤΟ ΚΙ ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ!
Α] Ἡ ἀρχαία βασίλισσα Σεμίραμις ζητοῦσε ἐπίμονα ἀπὸ τὸν ἄνδρα της νὰ τῆς δώσει τὴ βασιλικὴ ἐξουσία μόνο γιὰ μία μέρα. Νὰ βασιλέψει μόνο μία μέρα κι αὐτή! Ἐνῶ αὐτὴ ἐπέμενε, ἐκεῖνος προσπαθοῦσε νὰ τὴν ἀποφύγει καὶ ὑπόμενε. Κάποια στιγμὴ ἐνέδωσε, λύγισε μπροστὰ στὰ παρακάλια της καὶ ὑποχώρησε. Συγκατατέθηκε. Τῆς ἔδωσε τὴ βασιλικὴ βούλα, τὰ κλειδιὰ καὶ τὶς σφραγίδες τῶν βασιλικῶν διαταγμάτων. Ἐνημέρωσε καὶ τοὺς αὐλικούς, ὅτι αὐτὴ τὴ συγκεκριμένη μέρα θὰ ὑπακούουν ὅλοι στὴ Βασίλισσα. Αί, νὰ ξεκουραστεῖ καὶ αὐτὸς μία μέρα ἀπὸ τὶς σκοτοῦρες καὶ τὶς εὐθύνες. Ἔθεσε στὴν ἐξουσία της τὴ φρουρὰ καὶ τὸ στρατό. Αὐτὸ ἦταν! Μόλις ἡ Σεμίραμις κάθισε στὸ βασιλικὸ θρόνο, ὑπέγραψε ἀμέσως τὴν πρώτη ἀπόφασή της: τὸν ἀποκεφαλισμὸ τοῦ βασιληᾶ!

Ἡ Θεία Κοινωνία καί ἡ ὥρα τοῦ θανάτου (μία διδακτική ἀληθινή ἱστορία).

Ἕνας ἱερεύς ὁ πάπα-Θεόδωρος κλήθηκε γιά νά κοινωνήσει δύο χριστιανούς ἑτοιμοθάνατους. Ἕναν πλούσιο, σκληρό καί φιλάργυρο καί μία ἐνάρετη χήρα, πού μεγάλωσε μόνη της, μέ τιμιότητα καί σωφροσύνη, σκληρό ἀγώνα καί φτώχεια πολλή, ἐκεῖνα τά χρόνια, ὀκτώ παιδιά!!!

Ὁ πάπα-Θεόδωρος πῆρε μαζί τόν διάκονό του, τόν πατέρα Λαυρέντιο. Μπροστά ὁ διάκονος καί ὁ ἱερεύς μέ τό ἅγιο Ποτήριο, ἀσκεπής καί μέ τόν Ἀέρα στούς ὤμους, (ὅπως ἐσυνηθίζετο τότε), πῆγαν πρῶτα στό σπίτι τοῦ πλούσιου, ἀλλά αὐτός οὔτε καν ἤθελε νά ἀκούσει γιά Θεία Κοινωνία! Μόνο φώναζε: νεωκόρος, στό πλάι

-Δέν εἶμαι ἐγώ γιά θάνατο!

Ἔγινε ἕνας διάλογος, ὅσο ἦταν δυνατόν, μεταξύ του ἱερέως καί τοῦ ἄρρωστου, ἀλλά αὐτός ἦταν ἀνένδοτος, δέν ἤθελε νά κοινωνήσει.

Λέγει τότε ὁ διάκονος, ὁ πατήρ Λαυρέντιος:

-Πάτερ Θεόδωρε, μοῦ δίνετε, σᾶς παρακαλῶ τό ἅγιο Ποτήριο, νά πάω νά κοινωνήσω τήν ἑτοιμοθάνατη κυρία Μαρία καί ἐσεῖς νά συζητήσετε μέ τόν ἀσθενῆ μέχρι νά γυρίσω! καί, ἐάν ἔχει πεισθεῖ, νά τόν κοινωνήσομε μετά;

π. Νικόλαος Κογιώνης- Ο θάνατός του.

Ο ιερεύς Νικόλαος Κογιώνης (1928-2006)

Μία φωτισμένη και αγιασμένη ιεραποστολική μορφή των ημερών μας

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΕΡΟΣ

Διαβάστε τά προηγούμενα πατώντας στόν παρακάτω σύνδεσμο:

Ο ιερεύς Νικόλαος Κογιώνης (1928-2006) (4)

 

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ

Έφυγε όρθιος
Ο π. Νικόλαος συνέχισε τα ποιμαντικά και ιεραποστολικά του καθήκοντα μέχρι την στιγμή του θανάτου του. Μία μέρα πριν την κοίμησή του, την Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2007, λειτούργησε για τελευταία φορά στον Άγιο Ελευθέριο. Συνήθιζε πριν το «Δι' ευχών» να λέει δυο λόγια. Απέφευγε μάλιστα και το μικρόφωνο και ο κόσμος τέντωνε τα αυτιά του για να ακούση. Είπε λοιπόν στην τελευταία του Θεία Λειτουργία:

«Καλοσύνη παιδιά μου, όπου κι αν είστε, στο δρόμο, στο σπίτι, στους δικούς σας, στους συγγενείς σας, σε γνωστούς και αγνώστους, σ' όλο τον κόσμο, καλοσύνη παιδιά μου».

Εκείνο το απόγευμα είχαμε κανονίσει να τον μεταφέρωμε με το αυτοκίνητο στο εξοχικό του μαζί με την πρεσβυτέρα και τον γιο του Ευάγγελο. Λόγω κακής διαχείρισης του χρόνου έφθασα 20 λεπτά καθυστερημένος. Τους βρήκα καθισμένους στα σκαλιά της πολυκατοικίας να περιμένουν. Ο π. Νικόλαος μελετούσε. Ζήτησα με μεγάλη στενοχώρια συγνώμη για την αργοπορία.

Ἀνέκδοτη προφητεία τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ.

Aνέκδοτη προφητεία του Πατροκοσμά για πόλεμο.

Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ, ΟΙ ΔΥΟ ΧΩΡΕΣ ΚΑΙ Ο ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ...

( Μιά ανέκδοτη προφητεία του Αγίου Κοσμά τού Αιτωλού πού τελευταίως κυκλοφόρησε από την Ι. Μ. Αιτωλοακαρνανίας )
Η προφητεία αυτή,....

φωτογραφίζει επιτυχώς την εποχή μας, τα τελευταία συμβάντα στήν χώρα μας, καί την φορολογική επέμβαση τών ξένων πού πιέζουν ...
Τά προτεινόμενα μέτρα "μιάς ακόμη νέας λιτότητας", στοχεύουν προφανώς στήν εξαγρίωση καί στήν Επανάσταση τού λαού ώστε να πέσει η Ελλάδα σε ακυβερνησία, σέ χάος, καί σέ νέο Εμφύλιο...
Μιά ικανή δικαιολογία δηλαδή, γιά να μπούνε ξένες στρατιωτικές δυνάμεις καί να καταλάβουν την χώρα... Αμυδρή ελπίδα δίνει η παρακάτω προφητεία τού Αγίου Κοσμά: "Θά ξεκινήσουν νάρθουν γιά νά εισπράξουν τους φόρους. Δέν θά προφθάσουν όμως, γιατί θά γίνει πόλεμος...», ( εννοώντας προφανώς τόν Γ΄ Παγκόσμιο πόλεμο στά στενά τού Βοσπόρου καί στην Κωνσταντινούπολη...).

Έκκληση των φίλων Ιεραποστολής στην Ινδονησία

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί.
Με άλγος καρδίας παρακολουθούμε το δράμα των Ινδονησίων αδελφών μας ,μετά τα έντονα καταστροφικά φυσικά φαινόμενα που άρχισαν το βράδυ της Δευτέρας 25η Οκτωβρίου 2010.
Ο σεισμός των 7,7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ ανοικτά της δυτικής ακτής της Σουμάτρας ,δημιούργησε τσουνάμι ,που έπληξε το συγκρότημα των νησιών Mentawai .Στην συνέχεια την Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010 ,το ηφαίστειο Mount Merapi,εξερράγη στο νησί της Ιάβας. (Tο συγκεκριμένο ηφαίστειο είναι το πιο ενεργό από τα ηφαίστεια της Ινδονησίας με εκρήξεις κάθε τέσσερα χρόνια κατά μέσο όρο).
Ο μέχρι τώρα απολογισμός είναι:
-413 νεκροί από τα παλιρροϊκά κύματα , με τις αρχές να εκτιμούν ότι θα ξεπεράσουν τους 500 .
-163 οι μέχρι τώρα αγνοούμενοι .
- 23.000 άνθρωποι περίπου είναι οι άστεγοι
- 36 άνθρωποι βρήκαν τραγικό θάνατο από την ενεργοποίηση του ηφαιστείου.
Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί είναι απελπιστική.

Καιρός γιά συνειδητή βίωση τῆς Ὀρθοδοξίας καί γιά ἱεραποστολή. Muslim population growth

Ὁ ἄθόρυβος ἐξισλαμισμός ὅλου τοῦ πάλαι ποτέ χριστιανικοῦ κόσμου προχωρεῖ ὅλο καί μέ ταχύτερους ρυθμούς. Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός ὀνόμαζε τόν Μωάμεθ Ἀντίχριστο. Πολύ γρήγορα ὁ σύγχρονος κόσμος ὑποτάσσεται σ' αὐτόν.
Χάσαμε τήν ὀρθή πίστη (ὀρθοδοξία) καί τήν ὀρθή ζωή(ὀρθοπραξία) γιαυτό καί χάνουμε σιγά-σιγά ὅλον τόν χριστιανικό μας πολιτισμό φονεύοντας μέ τά ἴδια μας τά χέρια τούς διαδόχους μας. Μόνο στήν Ἑλλάδα ἀπό τό 1970 μέχρι τώρα θά εἶχαν γεννηθεῖ 13.000.000 (13 ἑκατομμύρια) παιδιά ἐάν δέν τά εἴχαμε φονεύσει μέ τίς ἐκτρώσεις.
Ὑποταχτήκαμε στόν χρυσό, στήν φιληδονία μας καί στήν φιλοδοξία μας γιαυτό καί τά φονεύσαμε. Τώρα καί λίγο ἀργότερα θά δρέπουμε τούς καρπούς τῶν πράξεών μας ἄν δέν μετανοήσουμε.Ὁ Θεός δέν θά μᾶς ἀφήσει...

muslim growth population
 VatopaidiFriend 

Γιατί η Εξομολόγηση σώζει; (Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου).

 - Γέροντα, στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού οι Χριστιανοί έκαναν δημόσια εξομολόγηση. Βοηθάει αυτό;
- Άλλα τα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού και άλλα τώρα. Σήμερα αυτό δεν βοηθάει.
- Γιατί, Γέροντα; Τότε είχαν πιο πολύ ζήλο;
- Και πιο πολύ ζήλο είχαν και δεν είχαν αυτά που έχουν σήμερα οι άνθρωποι. Τώρα βλέπεις, τα ανδρόγυνα χωρίζουν στα καλά καθούμενα, δεν είναι όπως παλιά.
Έχουν απομακρυνθεί οι άνθρωποι από το Μυστήριο της εξομολογήσεως, γι’ αυτό και πνίγονται από τους λογισμούς και τα πάθη. Πόσοι έρχονται και ζητούν να τους βοηθήσω σε κάποιο πρόβλημά τους, και ούτε εξομολογούνται ούτε εκκλησιάζονται! «Εκκλησιάζεσαι καθόλου;», τους ρωτάω. «Όχι», μου λένε. «Εξομολογήθηκες καμιά φορά;».
«Όχι. Ήρθα να με κάνεις καλά».
«Μα πώς; Πρέπει να μετανοήσεις για τα σφάλματά σου, να εξομολογείσαι, να εκκλησιάζεσαι, να κοινωνάς όταν έχεις ευλογία από τον πνευματικό σου, και εγώ θα κάνω προσευχή να γίνεις καλά. Ξεχνάς ότι υπάρχει και άλλη ζωή και πρέπει να ετοιμασθούμε για εκεί;».
«Κοίταξε, πάτερ, αυτά που λες, εκκλησίες, άλλη ζωή κ.λπ., εμένα δεν με απασχολούν. Αυτά είναι παραμύθια. Έχω πάει σε μάγους, σε μέντιουμ και δεν μπόρεσαν να με κάνουν καλά. Έμαθα ότι εσύ μπορείς να με κάνεις καλά».

π. Ευσέβιος Βίττης: Τελευταία επιστολή προς τα πνευματικά του τέκνα

π. Ευσέβιος Βίττης

Τελευταία επιστολή προς τα πνευματικά του τέκνα

Πάσχα Κυρίου
Θεσσαλονίκη, 19 Απριλίου 2009

Αγαπητοί μου εν Κυρίω Αδελφοί και Αδελφές, Χριστός ανέστη!
...Επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω κάποιους ιερούς χαρακτηρισμούς της μεγάλης αυτής Εορτής και να τους υποβάλω στην αγάπη Σας. Όλοι οι χαρακτηρισμοί αυτοί έναν έχουν σκοπό, τον οποίο μας τον πληροφορεί ο ιερός Υμνωδός: «Πάσχα πάντας αγιάζον πιστούς». Ο αγιασμός όμως αυτός δεν γίνεται αυτομάτως και χωρίς να το ξέρουμε, αλλά με συνειδητή και εκ μέρους μας προσπάθεια, ώστε τα μηνύματα αυτά να γίνουν ζωή μας με τη χάρη του Κυρίου μας.

Μια βασική αλήθεια που τονίζεται σ' αυτά τα μηνύματα, είναι η ενδυνάμωση της πίστεώς μας, ότι δηλαδή «θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν, άλλης βιοτής της αιωνίου απαρχής». Μια άλλη αλήθεια- «Μεθ' ημών αψευδώς επηγγείλατο έσεσθαι» ο Κύριος. Υποσχέθηκε ο Κύριος, που δεν λέει ποτέ κάτι, που θα διαψευσθή, ότι θα είναι μαζί μας πάντοτε, όσο διαρκεί ο παρών κόσμος με τη δυνατότητα να μεταπηδήσουμε στην Βασιλεία του αναστάντος Χριστού, που θα είναι αιώνια. Θα έχη δηλαδή αρχή, αλλά ποτέ τέλος.

Ρωσικό νεομαρτυρολόγιο.

Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου

Σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στη Βάρνα της Βουλγαρίας (7-11/9/10) ο πρεσβύτερος Κύριλλος Krasnostekov, εκπρόσωπος της Ρωσικής Εκκλησίας, παρουσίασε μια ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική εισήγηση, ύστερα από έρευνα στα κρατικά αρχεία ως μέλος της επιτροπής αγιοκατατάξεως ρώσων νεομαρτύρων στο αγιολόγιο της εκκλησίας, όπως μας πληροφόρησε ο καθηγητής π. Βασίλειος Καλλιακμάνης.

Από το 1917 έως το 1987 χιλιάδες χιλιάδων άνθρωποι στη Σοβιετική Ρωσία έχασαν τη ζωή τους για την πίστη τους. Στις 23-1-1918 το Συμβούλιο των Λαϊκών Επιτροπών της Κυβερνήσεως των Μπολσεβίκων δημοσίευσε το “Διάταγμα για τον χωρισμό του κράτους και της εκπαιδεύσεως από την εκκλησία”. Με το διάταγμα αυτό η εκκλησία περιορίστηκε σκληρά. Στις 8-5-1918 το συμβούλιο αυτό οργάνωσε μόνιμο τομέα διώξεως της εκκλησίας. Πρόκειται για τον τομέα Η’, γνωστό για τις πολλές εκκαθαρίσεις του. Σκοπός του ήταν η εξάλειψη κάθε μορφής θρησκευτικής ζωής και δραστηριότητας στη χώρα.

Η μονή Οδηγητρίας Ufim “γκρεμίστηκε και ο ναός συλήθηκε. Οι κρατικοί εντεταλμένοι κατέστρεψαν τα τείχη και έσπασαν τα παράθυρα, οι εικόνες κομματιάστηκα ή αλείφθηκαν με κόπρανα. Ένας από τους δράστες αυτής της βεβήλωσης πήρε στο σπίτι του την Αγία Τράπεζα, για να τη χρησιμοποιήσει ως τραπέζι κουζίνας…”. Στην περίφημη Λαύρα του Κιέβου εγκαταστάθηκε στρατιωτικό απόσπασμα.

2 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Των Αγίων Ακινδύνου, Αφθονίου, Πηγασίου, Ελπιδοφόρου και Ανεμποδίστου, των Αγίων Συγκλητικών, των Αγίων Ευδοξίου, Αγαπίου και των οκτώ συν αυτώ Μαρτύρων, των Αγίων Κυριακής, Δομνίνης και Δόμνας, Μαρκιανού Οσίου, Ιακώβου Οσίου.

Οἱ Ἅγιοι Ἀκίνδυνος, Ἀφθόνιος, Πηγάσιος, Ἐλπιδοφόρος (ἢ Ἐλπιδηφόρος) καὶ Ἀνεμπόδιστος

Ἦταν ἀξιωματοῦχοι τοῦ Πέρσου βασιλιὰ Σαπὼρ τοῦ Β’. Ἐπειδή, ὅμως, ὁμολόγησαν ὅτι εἶναι χριστιανοί, συνελήφθησαν καὶ μαστιγώθηκαν σκληρά. Ἔπειτα, τοὺς ἔριξαν στὶς φλόγες μιᾶς μεγάλης φωτιᾶς. Ἀλλὰ οἱ θερμὲς δεήσεις τους πρὸς τὸν Θεὸ προκάλεσαν φοβερὴ θύελλα μὲ βροχή, ποὺ ἔσβησε τὴν φωτιά. Αὐτὸ προκάλεσε φόβο στοὺς Πέρσες , καὶ τὸν ἴδιο τὸ Σαπώρ, μὲ ἀποτέλεσμα να’ ἀναβάλει, τὸν θάνατο τῶν γενναίων χριστιανῶν.
Ἀλλὰ μετὰ μερικὲς μέρες, τοὺς ἔφερε καὶ πάλι στὸ κριτήριο. Ἀφοῦ εἶδε ὅτι δὲν μποροῦσε νὰ ἀλλάξει τὸ χριστιανικό τους φρόνημα, ἀποκεφάλισε πρῶτο τὸν Ἀφθόνιο. Ἔπειτα, ἀπευθυνόμενος στὸν Ἐλπιδοφόρο, τοῦ εἶπε νὰ φανεῖ λογικός, σὰν ἐγγράμματος ποὺ ἦταν καὶ μποροῦσε νὰ διακρίνει τὸ ψέμα ἀπὸ τὴν ἀλήθεια. Ὁ Ἐλπιδοφόρος του ἀποκρίθηκε ὅτι γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς πιστεύει στὸν Χριστό, διότι Αὐτὸς εἶναι «ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή». Δηλαδὴ ὁ σωστὸς δρόμος, ποὺ ὁδηγεῖ στὴν ἀπόλυτη ἀλήθεια καὶ στὴν πραγματικὴ καὶ πηγαία ζωή, ποὺ ἀξίζει κανεὶς νὰ πεθάνει γι’ αὐτή.
Ἡ ἀπάντηση τοῦ Ἐλπιδοφόρου ἐξαγρίωσε τὸν Σαπὼρ καὶ ἀμέσως τὸν ἀποκεφάλισε. Οἱ θυσίες αὐτὲς ἐνθάρρυναν ἀκόμα περισσότερο τοὺς ὑπολοίπους, καὶ ἔμειναν ἀκλόνητοι στὴν πίστη τους. Τότε ὁ Σαπὼρ διέταξε νὰ τοὺς ρίξουν μέσα σὲ ἀναμμένο καμίνι.
Ἔτσι, μαρτυρικὰ καὶ ἔνδοξα, παρέδωσαν ὅλοι τὴν μακαρία ψυχή τους στὸ ζωοδότη Χριστό.