Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τετάρτης 15-08-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Φιλιπισσσίους κεφ. β΄ 5 - 11

β΄ 5 - 11

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν Ι΄ 38 - 42 & Ια΄ 27 - 28

Ι΄ 38 - 42 & Ια΄ 27 - 28



Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

http://hristospanagia1.wordpress.com/

http://www.hristospanagia.gr/

Ἡ «κοίμηση τῆς Θεοτόκου» καί οἱ παπικοί

Η «ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ» ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΠΙΚΟΙ

Η «ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ»

ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΠΙΚΟΙ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

ΘΕΟΛΟΓΟΣ-ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ

   Τη γιορτή της «Κοιμήσεως της Θεο­τόκου» λίαν ευφυώς την ονόμασαν «Πάσχα του καλοκαιριού», αφού μέσα στην καρδιά τού θέρους, στο «κατακαλόκαι­ρο», ακόμη και στο τελευταίο χωριό, ξέρει η Ορθοδοξία μας επάξια να τιμά με τόση λα­μπρότητα και τόσον παλμόν λαού τη Μητέρα του Κυρίου μας, που είναι και «Μάννα» όλων ημών, των Χριστιανών.

Παίρνοντας αφορμήν απ τη γιορτή της «Κοιμήσεως της Θεοτόκου», θα ασχοληθούμε με μίαν αρκετά εντυπωσιακήν παραδοξότητα, σχετικήν μ' αυτήν την γιορτή και με το εννοιολογικό περιεχόμενόν της. Ίσως όμως πει κάποιος: -«Μα, δεν είναι αυτονόητη η σημασία της γιορτής; Δεν γιορτάζουμε μ’ αυτήν εμείς οι Ορθόδοξοι τον θάνατον της Παναγίας μας;».

Ἀσύλληπτο!Ἡ Παναγία μέσα στήν ἐφορία...

ΑΣΥΛΛΗΠΤΟ ! Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ...

 Ιερά Μονή Παναγίας Γοργοεπηκόου, Μάνδρας Αττικής. Από εδώ ξεκίνησε το παρακάτω φοβερό θαύμα...

"....Μια κυρία στα Μέγαρα, μετά το θάνατο του ανδρός της, ειδοποιήθηκε από τήν Εφορία Μεγάρων να πάει προς τακτοποίηση του μεγάλου χρέους που άφησε ο άνδρας της από επιχειρήσεις που είχε. 

Πήγε στην Εφορία να μάθει το ποσό και πώς να το τακτοποιήσει. Ο Έφορος της είπε ότι δεν μπορούσε εκείνη την ημέρα, γιατί είχε κόσμο και ότι πρέπει με προσοχή να δει τον φάκελο, οπότε να του τηλεφωνήσει σε δυο-τρεις  ημέρες. 

Πριν έλθει  η δύσκολη αυτή ώρα, πήγε με την αδελφή της στη Μονή Γοργοεπηκόου και εκ βαθέων προσευχήθηκαν στην Παναγία «να τακτοποιήσει το θέμα, όπως αυτή ήξερε και μπορούσε, διότι χρήματα δεν υπήρχαν». 

Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς γίνεται μόνο μέ την καθαρή γενική ἐξομολόγηση

Εξομολόγηση και Ψυχοθεραπεία-Π.Κ.Στρατηγόπουλος

Πνευματικοί Διάλογοι μέ τόν Ρουμάνο ἡσυχαστή π. Ἡλίε Κλεόπα. Ἕβδομη συνομιλία (ερωτ. 173-174)

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα.  Έβδομη συνομιλία (ερωτ. 173-174)

175. Γιατί οί εβραίοι δεν πίστευσαν στον Χριστό, ενώ ήταν εκλεκτός λαός του Θεού; Υπάρχει καμιά σχέση μεταξύ του εκχριστιανισμού των εβραίων καί του τέλους του κόσμου;

  Η απιστία των εβραίων είναι ένα μεγάλο μυστήριο του Θεού. Είναι γεγονός ότι αυτοί δεν πίστευσαν στον Μεσσία, για την ίδια αιτία πού έπεσε καί ο Αδάμ από τον Παράδεισο. Οί εβραίοι δεν πίστευσαν στον Χριστόν, λόγω πρώτα - πρώτα της παρακοής των προς τίς Άγιες Γραφές καί τίς προφητικές εξ Αγίου Πνεύματος αποκαλύψεις.
 Κατόπιν δεν πίστευσαν, λόγω της υπερηφάνειας των. Οι εβραίοι ήθελαν ένα επίγειο καί ανθρώπινο Μεσσία, πού να έχει ανθρώπινη δύναμη καί εξουσία, ώστε να επανιδρύση την βασιλεία του Δαβίδ, να τους απαλλάξει από την σκλαβιά των ρωμαίων καί να τους κάνη κυριάρχους όλων των λαών.

Ἐμφανίσεις καί θαύματα τῆς Παναγίας στό Ἅγιον Ὄρος.δ' μέρος

 

 Δείτε εδώ:γ' μέρος
Η Παναγία έφερε σιτάρι
Ήτανε δώδεκα του μηνός Αυγούστου, η ώρα έξι (6) το μεσημέρι, ώρα Βυζαντινή (ή οποία κατά την δύση του ηλίου θα πρέπει πάντοτε σε όλες τίς εποχές του έτους να δείχνει ο ωροδείκτης 12), ακούμε να κτυπάει η πόρτα. Έτρεξε ο Πάτερ Ιάκωβος για να ανοίξει. Είδε τον Πατέρα Αρσένιο Μαντζαρόλα να κτυπάει, του άνοιξε και στην ερώτηση που του έκανε: «Πώς τέτοια ώρα πάτερ Αρσένιε, τι σου συμβαίνει; η οσιότητά σου δεν ερχότανε τον καλό καιρό και τώρα μεσημεριάτικα τι συμβαίνει;». Εκείνος σχεδόν κλαμένος του απάντησε: «Σώπα, π. Ιάκωβε, και έλα έξω στην απλωταριά — στην βεράντα— στον εξώστη, να δεις τα θαύματα της Κυρίας Θεοτόκου καί την φροντίδα που έχει για μας τους Μοναχούς της η Παναγία μας.
Πράγματι βγήκαμε και οι δυο στην απλωταριά και είδαμε τα κατάρτια ενός πλοίου. Ιδού μου λέγει, π. Ιάκωβε, η Παναγιά μας έφερε σιτάρι!

Ἡ κάθαρση ἀπό τά πάθη («παλαιός ἄνθρωπος»).δ6' μέρος

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ 

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:

 ΠΩΣ ΘΑ ΒΙΩΣΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Δεῖτε ἐδῶ:δ5' μέρος

8)Χωρισμός ἀπό τόν «κόσμο», δηλ. τό κοσμικό φρόνημα (=ἀγάπη γιά τόν πλοῦτο, τίς σαρκικές ἡδονες καί τή μάταιη δόξα) : Γιά νά ζήσουμε τή Θεία  Λειτουργία, γιά νά λατρεύσουμε ἀληθινά καί εὐάρεστα τό Θεό πρέπει νά χωριστοῦμε ἀπό τόν «κόσμο», ὄχι μόνο μέ τό σῶμα ἀλλά καί μέ τό νοῦ καί τήν καρδιά. Οἱ  πιστοί ὅταν ἀρχίζουν νά πορεύονται πρός τόν ναό, γράφει ὁ π. Ἀλ. Σμέμαν, «ἀφήνουνε ἀληθινά τή ζωή τους σέ αὐτόν τόν παρόντα καί συγκεκριμένο κόσμο, καί... ἤδη συντελεῖται μιά πράξη μυστηριακή... Γιατί τώρα βρίσκουνε τό δρόμο τοῦ ἀπαρτισμοῦ τῆς Ἐκκλησίας ἤ ἀκριβέστερα τῆς μεταμόρφωσής τους σέ Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ. Ἢτανε ἄτομα, ἄλλοι λευκοί, ἄλλοι μαῦροι, ἄλλοι φτωχοί, ἄλλοι πλούσιοι, ἤτανε ὁ «φυσικός» κόσμος, μιά φυσική κοινότητα. Καί τώρα κληθήκανε νά «συνέλθουν ἐπί τῷ αὐτῷ», νά κομίσουνε τίς ζωές τους, ... καί νά γίνουνε κάτι περισσότερο ἀπό αὐτό πού ἤτανε: μιά νέα κοινότητα, μιά νέα ζωή....

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος Καθηγ. Ἱ.Μ. Μεταμορφώσεως Σοχοῦ: "Ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας"

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

(Σχετικά με το μάθημα των Θρησκευτικών)

Η Εκκλησία μας, οι θεολόγοι, οι Σύλλογοι γονέων κ.λ.π να απαιτήσουν όχι μόνο να διδάσκεται η Ορθόδοξη διδασκαλία στην Κατωτέρα και Μέση Εκπαίδευση, αλλά και το μάθημα των «Θρησκευτικών» να παύση να ονομάζεται ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ, αλλά ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.

Τούτο πρέπει να γίνη γενική απαίτηση με βάση το Σύνταγμα και την σύνθεση του Ελληνικού Λαού.
Είναι γνωστόν ότι μετά την απελευθέρωση της Ελλάδος το σχολικό μάθημα της Ελληνορθόδοξης Κατηχήσεως είχε την προσωνυμία ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ.

Tό κάλλος θά σώση τόν κόσμο:Ἡ Θεοτόκος

ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΟΜΑΝ

Η Θεοτόκος και το μυστήριο της ενσάρκου οικονομίας στην ερμηνεία των νηπτικών πατέρων

Θα μου επιτρέψετε μια πιο προσωπική, πιο ανθρώπι­νη προσέγγιση του θέματος, παρ' όλο που βρισκόμαστε σ' ένα αυστηρά επιστημονικό συνέδριο. Έχω ιδιαίτε­ρους λόγους να το κάνω. Ο σημαντικότερος απ' αυτούς είναι η ίδια η επαφή με τους νηπτικούς πατέρες, με τα συγγράμματά τους, που μου υπαγόρευσε κατά κάποιο τρόπο αυτό το προσωπικό τόνο στην διαπραγμάτευση του θέματος.

Γι' αυτό ακριβώς, πριν περάσω στην διαπραγμάτευ­ση του θέματος, θα ήθελα να εκφράσω την βαθειά συγκί­νηση την οποία αισθάνομαι βρισκόμενος για πρώτη φο­ρά στους Αγίους Τόπους, στα Θεοβάδιστα αυτά μέρη, ό­που βάδισαν όχι μόνο τα ουράνια βήματα του Αρχαγγέ­λου Γαβριήλ, τα άχραντα βήματα της Παναγίας και των άλλων προσωπικοτήτων της Ιεράς Βιβλικής Ιστορίας, αλλά ακόμη εκείνα του Ιδίου του Θεανθρώπου, του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Δοξάζω τον Πανάγαθο Θεό για το μεγάλο αυτό δώρο και ευχαριστώ θερμότατα τους οργανωτές του παρόντος πανορθοδόξου επιστημονικού συνεδρίου.

Συχνὰ ἡ Θεία χάρη διδάσκει μέσῳ ἁπλῶν ἀνθρώπων

Συχνὰ ἡ θεία χάρη διδάσκει, μέσῳ ἁπλῶν ἀνθρώπων, αὐτὰ ποὺ πρέπει, σὲ ὅσους ἐμπιστεύονται τὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Οἱ ταπεινοὶ καταδέχονται νὰ διδάσκονται καὶ ἀπὸ τοὺς τυχαίους.

Ἀπὸ τὸ Γεροντικό

Ὁ ἀββᾶς Μακάριος ἔλεγε, πὼς ὅταν ἦταν νέος, ἐπειδὴ κάποτε ἔπεσε σὲ ἀκηδία, βγῆκε ἔξω ἀπὸ τὸ κελλί του, στὴν ἔρημο, μὲ τὸν ἑξῆς λογισμό:
«Ὅποιον κι ἂν συναντήσεις, ρώτησέ τον κάτι ποὺ θὰ σὲ ὠφελήσει.
Βρῆκε λοιπὸν ἕνα παιδὶ ποὺ ἔβοσκε βόδια, καὶ τοῦ λέει:
- Παιδί μου, πεινάω. Τί νὰ κάνω;
- Ἔ, νὰ φᾶς! ἀποκρίθηκε ἐκεῖνο.
- Ἔφαγα καὶ πάλι πεινάω, εἶπε ὁ ἀββᾶς.
- Νὰ ξαναφᾶς, τοῦ λέει τὸ παιδί.
- Πολλὲς φορὲς ἔφαγα, καὶ ὅμως πεινάω πάλι.
Τότε τὸ παιδὶ τὸν ρωτάει (μὲ ἁπλότητα):
- Μήπως εἶσαι γάϊδαρος, γέροντα, καὶ γι᾿ αὐτὸ θέλεις ὅλο νὰ τρῷς;
Ὠφελημένος (ἀπ᾿ αὐτὸ ὁ ἀββᾶς), σηκώθηκε κι ἔφυγε.

Ποιμαντορική ἐγκύκλιος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Γλυφάδας, Ε. Β. Β. και Β. κ. Παύλου ἐπί τῇ ἑορτῇ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου

Ελληνικη Δημοκρατια

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ & ΒΑΡΗΣ

 ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΠΑΥΛΟΥ 2 - 16673 ΒΟΥΛΑ Τηλ. 210-9658849 fax: 210-9657210

 www. imglyfadas.gr E-mail: [email protected] 

 Ἀριθμ. Πρωτ. 783 Ἐν Βούλᾳ τῇ 3ῃ Αὐγούστου 2012 

 ΜΗΝΥΜΑ ἐπί τῇ Ἑορτῇ τῆς Κοιμήσεως τῆς 

Ὑπεραγίας Θεοτόκου.

  Πρός τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως 

Ὁ ὅρος «πατήρ καί διδάσκαλος [τῆς Ἐκκλησίας]»

Ο όρος «πατήρ και διδάσκαλος [της Εκκλησίας]»

+Στυλιανός Γ.Παπαδόπουλος,Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών

Μεγάλος αριθμός εκλεκτών μελών της Εκκλησίας χαρακτηρίζονται πατέρες ή άγιοι πατέρες ή όσιοι πατέρες. Αυτοί είναι όσοι διακρίθηκαν σε αγιότητα, οσιότητα, διαποίμανση των πιστών, αλλά και όσοι απλώς είναι κληρικοί, όσοι δηλαδή πάντοτε -και σήμερα- αναλαμβάνουν την ευθύνη της πνευματικής προκοπής των πιστών. Η Εκκλησία διέκρινε (ξεχώρισε) λίγους από τους πολλούς πατέρες και τους ωνόμασε τιμητικά Πατέρες και Διδασκάλους. Με τον όρο αυτόν ένωσε δύο εξαιρετικής σημασίας λειτουργήματα σ’ ένα πρόσωπο το οποίο έτσι έλαβε την πρώτη θέση στους κόλπους της.

Τα λειτουργήματα αυτά είναι:

α) του ποιμένα, που αναγεννά και κατευθύνει πνευματικά τους πιστούς, που συνδέει αυτούς με τον Σωτήρα Χριστό διά του αγίου Πνεύματος, που κηρύττει το Ευαγγέλιο, που τελεί τα Μυστήρια της Εκκλησίας και που καλείται για όλ’ αύτά «πατήρ».

β) του διδασκάλου, που έχει το ειδικό χάρισμα και άρα το ειδικό προνόμιο και την ειδική ευθύνη να διδάσκη και να ερμηνεύη στους πιστούς την αλήθεια του Θεού, καθώς και να αντιμετωπίζη αυτός κατ’ εξοχήν τα μεγάλα προβλήματα και τις ισχυρές θεολογικές κρίσεις στην Εκκλησία.

14 Αυγούστου Συναξαριστής. Προεόρτια Κοιμήσεως Θεοτόκου, Μιχαία Προφήτου, Μάρκελλου Ιερομάρτυρα, Ανακομιδή Τιμίου Σταυρού στο Παλάτι, Ουρσικίου, Λουκίου Στρατιώτη, Συμεών Τραπεζούντιου, Ανακομιδή Λειψάνων Οσίου Θεοδοσίου, Ταρσίζιος ὁ Μάρτυρας.

Προεόρτια (παραμονή) τῆς κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου

Παραμονή της μεγάλης εορτής 

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Λαοὶ προσκιρτήσατε, χεῖρας κροτοῦντες πιστῶς, καὶ πόθω ἀθροίσθητε, σήμερον χαίροντες, καὶ φαιδρῶς ἀλαλάζοντες, πάντες ἐν εὐφροσύνη· τοῦ Θεοῦ γὰρ ἡ Μήτηρ, μέλλει τῶν ἐπιγείων, πρὸς τὰ ἄνω ἀπαίρειν, ἐνδόξως· ἣν ἐν ὕμνοις ἀεί, ὡς Θεοτόκον δοξάζομεν.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Τῇ ἐνδόξῳ μνήμῃ σου ἡ οἰκουμένη, προσκιρτῶσα σήμερον, μετ’ εὐφροσύνης μυστικῶς, Θεοκυῆτορ κραυγάζει σοι· χαῖρε Παρθένε Χριστιανῶν τὸ καύχημα.

Μεγαλυνάριον.
Ἄνωθεν χορεῖαι Ἀγγελικαί, καὶ ἀπὸ περάτων, Ἀποστόλων θεία πληθύς, σπεύσατε προθύμως Γεθσημανῇ χωρίῳ, κηδεῦσαι ἐπαξίως, τὴν Θεομήτορα.