Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 07-12-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εφεσίους κεφ. ε΄ 8 - 19  

ε΄ 8 - 19



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ιγ΄ 10 - 17

Ιγ΄ 10 - 17 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

El Evangelio de San Juan Capítulo 5

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

El Evangelio de San Juan

Capítulo 5

(En letra normal traducción más literal del texto original en griego clásico y en letra cursiva en griego moderno ampliando un poco el sentido de cada frase, por memorable Panagiotis Trémpelas, teólogo y catedrático, cualquier error por favor avisarnos).

1-15 La terapia del paralítico en Bitsesdá. 16-18 Acusaciones maliciosas del congreso. 31-42 El valor de sus obras y el testimonio del Padre. 43-47 La causa de la incredulidad de los judíos.

1 Después de esto había una fiesta de los judíos, y subió Jesús a Jerusalén.

2 Allí en Jerusalén, junto a la puerta de las ovejas de la muralla, había un estanque de agua, llamada en hebreo Bithesdá, el cual tiene cinco pórticos.

3 En estos yacía una multitud de enfermos, ciegos, cojos y paralíticos, que esperaban el movimiento del agua;

Saint Ambrose, Bishop of Mediolansus (Milan)

 Saint Ambrose, Bishop of Mediolansus (Milan)

Commemorated on December 7

The judgement of the Lord is never hypocritical. In His own time, He judges everything righteously, and will reward everyone according to his deeds. Our main endeavor, as long as we remain in this life, is to endure everything, to humble ourselves, and to implore the Lord for His help and His mercy, and all will be well.

by Saint Nikolai Velimirovič

 This great holy father of the Orthodox Church was of eminent birth. His father was the imperial deputy of Gaul and Spain and was a pagan by faith, but his mother was a Christian. While he was still in the cradle, a swarm of bees settled on him, poured honey onto his lips, and flew away. And while still a child, he extended his hand and spoke prophetically: “Kiss it, for I will be a bishop.” After his father’s death, the emperor appointed him as his representative in the province of Liguria, of which Milan was the chief city. When the bishop of Milan died, a great dispute arose between the Orthodox Christians and the Arian heretics concerning the election of a new bishop. Ambrose entered the church to maintain order, this being his duty. At that moment, a child at its mother’s bosom exclaimed: “Ambrose for bishop!” All the people took this as the voice of God, and unanimously elected Ambrose as their bishop, contrary to his will. Ambrose was baptized, passed through all the necessary ranks and was consecrated to the episcopacy, all within a week.

Κυριακή Ι΄Λουκᾶ (Ἡ συγκύπτουσα γυνή)

Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο 

Κεφ. 13, χωρία 10 έως 17

Μιὰ γυναῖκα θεραπεύεται τὴν ἡμέραν τοῦ Σαββάτου

ΙΓ΄\ Τῷ καιρῷ ἐκείνω ἦν 10 διδάσκων ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι. 11 καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ ἦν συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακῦψαι εἰς τὸ παντελές. 12 ἰδὼν δὲ αὐτὴν ὁ ᾿Ιησοῦς προσεφώνησε καὶ εἶπεν αὐτῇ· γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου· 13 καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖρας· καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν. 14 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ ᾿Ιησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου. 15 ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· ὑποκριτά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτίζει; 16 ταύτην δέ, θυγατέρα ᾿Αβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου; 17 καὶ ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γινομένοις ὑπ᾿ αὐτοῦ.
Το εὐαγγέλιο ποὺ ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου, ὁμιλεῖ γιὰ μιὰ γυναῖκα ἄρρωστη, δυστυχισμένη, ποὺ εἶνε γνωστὴ ὡς «συγκύπτουσα» (Λουκ. 13,11). Γυναῖκες ποὺ διέπρεψαν γιὰ τὴ δόξα ἢ τὸν πλοῦτο ἢ τὴ μόρφωσί τους ἔχουν λη­σμο­νηθῆ, ἀλλὰ ἡ «συγκύπτουσα» ἀναφέρεται πάν­τοτε παραμονὲς τῶν Χριστουγέννων καὶ ἡ Ἐκ­κλησία μας τὴν προβάλλει ὡς παράδει­γμα.

Κυριακή Ι' Λουκᾶ: Ἑρμηνεία τοῦ Εὐαγγελίου (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

 
(Λουκ. ιγ΄10-17)
- Ο σατανάς κατά άδεια ή κατά παραχώρηση του Θεού επιφορτίζει τον άνθρωπο με ασθένειες.
- Γιατί ο ευαγγελιστής λέγει ότι η συγκύπτουσα είχε πνεύμα ασθενείας και όχι ότι ασθενούσε;
- Τί συμβολίζει η ασθένεια όπου η γυναίκα δεν μπορούσε να υψώσει την κεφαλή της στον ουρανό, αλλά έβλεπε πάντα εις την γην;

Νεότερες ἐμφανίσεις τοῦ Ἁγίου Νικολάου καί ὁ Γέρων Παρθένιος ὁ Ἁγιοπαυλίτης

ΝΕΩΤΕΡΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΩΝ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΠΑΥΛΙΤΗΣ (118 Ν-4)

 

Ἀρχιμανδρίτης Ἀρσένιος Κατερέλος, Ἡγούμενος Ἱ. Μονῆς Ἁγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος

 

Σεβαστέ μας Γέροντα Παρθένιε, Ἅγιε Καθηγούμενε τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Παύλου Ἁγίου Ὄρους, σεβαστοί μου πατέρες καί ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, μέ ἀφορμή τήν σημερινή λαμπρή ἑορτή τῆς ἀνακομιδῆς καί τῆς μετακομιδῆς τῶν ἱερῶν λειψάνων τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἄς ἀναφέρωμε σήμερα στήν ἀγάπη σας κάποιες ἐγγυημένες νεώτερες, ζωντανές ὅμως, ἐμφανίσεις τοῦ Ἁγίου Νικολάου στήν Ρωσία καί ἰδιαίτερα στό Ἁγιώνυμον Ὄρος.

Αὐτό τό κάνομε γιά νά ἀποδειχθῆ περίτρανα ἡ διαχρονική σωστική δρᾶσις τοῦ τιμωμένου σήμερα Ἁγίου μας. Ἔτσι δέ καί ἐμεῖς νά ἀντλήσωμε ἀκόμη περισσότερο, δύναμι καί ἐνίσχυσι στόν διά βίου ἀγῶνα τῆς σωτηρίας μας. Διότι, ὅταν ἕνας Ἅγιος δρᾶ ἐμφανῶς, ἀκόμη καί στίς πονηρές ἡμέρες μας, ἄν καί ἔζησε «τῷ μακρυνῷ καιρῷ  ἐκείνῳ», στήν πρᾶξι τόν αἰσθανόμεθα σύγχρονό μας. Αὐτή δέ ἡ πρόσφατη καί σύγχρονη δρᾶσις του μᾶς συνδέει μέ τό ἅγιο, ἔνδοξο ἁγιοτόκο παρελθόν καί μᾶς ἀποδεικνύει ὅτι Ἰησοῦς Χριστός ''χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας'' (Ἑβρ. ιγ´, 8).

Περὶ Θεοπνευστίας_Πατερικὴ Θεολογία_13ο μέρος_π. Ἰωάννου Ρωμανίδη_mp3

Π. Σάββας 2014-11-02_Περὶ Θεοπνευστίας_Πατερικὴ Θεολογία_13ο μέρος_π. Ἰωάννου Ρωμανίδη_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 02-11-2014 (Σύναξη στὸ Ἀρχονταρίκι στόν Ι. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Θαῦμα τοῦ ἁγίου Νικολάου σέ μουσουλμάνους.

Στείρα μουσουλμάνα γυναίκα γεννά μετά από προσευχή στον Αγ. Νικόλαο.

Μια μουσουλμάνα στη Ρωσική Δημοκρατία της Bashkiria, ο οποία είχε αποτύχει στην θεραπεία της υπογονιμότητας εδώ και 14 χρόνια, γέννησε ένα γιο, όταν προσευχήθηκε μπροστά στην εικόνα του Αγίου Νικολάου σε μια ορθόδοξη εκκλησία.
«Είμαι μουσουλμάνα, αλλά για κάποιο λόγο πίστευα ότι ο άγιος , θα με βοηθήσει », όπως λέει η ευτυχισμένη μητέρα είναι εισηγμένες από την έκδοση Ούφα του Komsomolskaya Pravda
Οι φίλοι της την συμβούλευσαν να πάει στην εκκλησία: ο γάμος της είχε σχεδόν αποτύχει και η διάγνωση ακουγόταν ως ετυμηγορία θανάτου στην ευτυχία της οικογένειας – είναι αδύνατο να γεννήσει με τέτοια πίεση.

Χαράλαμπος Ἄνδραλης, Γιατί πανηγυρίζουν οἱ πατριαρχικοί;

Γιατί πανηγυρίζουν οι πατριαρχικοί;

«Ο σύγχρονος “διάλογος της αγάπης”, ο οποίος τελείται υπό την μορφήν γυμνού συναισθηματισμού, είναι εις την πραγματικότητα ολιγόπιστος άρνησις του σωτηριώδους αγιασμού του Πνεύματος και της πίστεως της Αληθείας (Β’Θες. 2,13) δηλαδή της μοναδικής σωτηριώδους “αγάπης της αληθείας” (αυτόθι 2,10). Η ουσία της αγάπης είναι η αλήθεια· η αγάπη ζη και υπάρχει αληθεύουσα.» Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς

Με μεγάλη μας λύπη, παρακολουθήσαμε τα όσα διαδραματίστηκαν στο Φανάρι κατά τη θρονική εορτή του αποστόλου Ανδρέα.

Σαφώς και όλα αυτά δεν μας προκάλεσαν έκπληξη, καθώς τα ίδια είχαν συμβεί κατά την επίσκεψη του προηγούμενου πάπα Ρώμης Βενεδίκτου στην Κωνσταντινούπολη, το έτος 2006. Και όπως συμβαίνει πάντοτε, αν δεν υπάρξουν μεγάλες αντιδράσεις την πρώτη φορά, η δεύτερη φορά, η εδραίωση της ανομίας, περνάει όχι απλά ανώδυνα, αλλά πανηγυρικά.

Αὐτός εἶναι ὁ ἱεράρχης Νικόλαος ὁ προστάτης ὅσων ταξιδεύουν στή θάλασσα...

Άκουσα αυτήν την ιστορία από τον ιερομόναχο Θεοφύλακτο ένα μοναχό από το μοναστήρι των Σπηλαίων Pskov κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1980. Του την διηγήθηκε ένας πιστός υψηλόβαθμος στρατιωτικός αξιωματούχος του ναυτικού και ήταν η αφορμή για να επιστρέψει στην πίστη. Στη νεότητά του ήταν καπετάνιος μιας τορπιλάκατου στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Μια μέρα το καράβι βγήκε εκτός πορείας. Οι μετεωρολογικές προβλέψεις ήταν καλές και τίποτα δεν ανέφερε κάτι ανησυχητικό. Την ίδια στιγμή στον ορίζοντα πρόβαλε αρχικά το πρώτο μαύρο σύννεφο το οποίο άρχισε να εξαπλώνεται γρήγορα.Ένας άνεμος άρχισε να φυσσάει που προοδευτικά δυνάμωνε. Ξέσπασε μια καταιγίδα.
Τεράστια κύμματα άρχισαν να χτυπούν το καράβι. Άρχισε να παίρνει κλίση από τα αριστερά προς τα δεξιά. Το νερό εισέβαλε στη μηχανή. Το πλοίο θα έμενε χωρίς μηχανή.Θα ήταν ακυβέρνητο. Αυτό θα ήταν μοιραίο για όλους.
Ο καπετάνιος δεν ήταν δειλός αλλά ο φόβος του θανάτου άρχισε να τον κυριεύει.

Ὁ γέροντας Τιμόθεος Τζαννής ὁ πνευματικός

Σ' άλλη αδελφή, πού ρωτούσε για την «ευχή»:

-       Η «ευχή» θα σου τα διδάξει όλα. Όμως πρέπει να ξέρης, αν θέλεις «ευχή», θα πρέπει να τα θυσιάσεις όλα. Βλέπεις εγώ, όλα τα 'δωσα. Ούτε δύο μέτρα γης δεν έχω να με θάψουν, τίποτα. Οι συγγενείς κι οι δικοί μου, βλέπεις, σπάνια έρχονται, σημασία δεν μου δίδουν. Έκοψα μαζί τους κάθε σχέση. Πρέπει ν' αποξενωθείς απ' όλα και να δοθείς μόνο στον Θεόν. Λοιπόν, ο πόνος αυτός, πού ένιωσες, στην καρδιά, προχθές στην αγρυπνία, ήταν από την «ευχή».

-       Γέροντα, μήπως ήταν από υπερκόπωση; γιατί ήμουν όλη μέρα σέ διακονία, ήμουν πολύ κουρασμένη σωματικώς.

Μοναχός Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης, Γιόγκα καί διαλογισμός: ἀλήθειες καί ψέματα

Η ‘Ενωμένη Ρωμηοσύνη’ διοργανώσε  διάλεξη στον κατάμεστο Πολυχώρο Πολιτισμού ‘Βέτλανς’ του Δήμου Νάουσας, με θέμα ‘Γιόγκα και διαλογισμός: αλήθειες και ψέματα’. Ομιλητής ήταν ο απολαυστικός π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης, Διδάκτωρ Θεολογίας, Πτυχιούχος Φιλοσοφίας, εντεταλμένος τις Ιεράς Μητροπόλεως Κασσανδρείας επί θεμάτων αιρέσεων ο οποίος γοήτευσε το κοινό, όπως θα διαπιστώσετε και στο βίντεό μας.

E.ΡΩ.
 http://thriskeftika.blogspot.gr/2014/11/blog-post_25.html

Ἤ φεύγεις ἀπό τήν χώρα ἤ θά σέ ἐκτελέσουμε…

ROMFEA.GR| Συνεχίζεται το μαρτύριο του Αρχιεπισκόπου Αχρίδος κ. Ιωάννη ο οποίος βρίσκεται φυλακισμένος και κάτω από άθλιες συνθήκες στις φυλακές της ΠΓΔΜ.

Πρόσφατα, τον Αρχιεπίσκοπο Αχρίδος κ. Ιωάννη, επισκέφτηκε στη φυλακή η γερόντισσα μητέρα του, η οποία επιβεβαίωσε τις φήμες ότι είναι σε άσχημη κατάσταση υγείας (έχει διαβήτη και άλλα προβλήματα υγείας), χωρίς υγειονομική περίθαλψη και σχεδόν εντελώς απομονωμένος.

Κάθε μέρα βασανίζεται από το προσωπικό των φυλακών και με απόφαση του Διοικητή των φυλακών, εκτελείται ανελέητη πίεση πάνω του μετά την απελευθέρωσή του από τη φυλακή να φύγει από την ΠΓΔΜ.

Επίσης αποστέλλουν κρατούμενους να τον απειλήσουν, πως αν δεν συμφωνήσει να εγκαταλείψει την ΠΓΔΜ θα τον εκτελέσουν.

Oἱ Ἅγιοι γέροντες τῆς Ρουμανίας μιλοῦν γιά τόν οἰκουμενισμό.Γέρων Ἡλίας Κλεόπα

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2014/12/5.html

6 Δεκεμβρίου Συναξαριστής. Νικολάου Αρχιεπισκόπου Μύρων, Νίσερ μάρτυρα, Αέρου Επισκόπου, Νικολάου Νεομάρτυρα, Αντωνίου του Νέου και Θαυματουργού, Νείλου Οσίου.

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ Θαυματουργός Ἀρχιεπίσκοπος Μύρων τῆς Λυκίας

Ὁ Κύριος, στὴν ἐπὶ τοῦ Ὄρους ὁμιλία του, εἶπε: «Γίνεσθε οἰκτίρμονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστι» (Λουκᾶ, στ’ 36). Νὰ γίνεσθε δηλαδή, σπλαγχνικοὶ πρὸς τὸν πλησίον καὶ συμπονετικοὶ στὶς δυστυχίες του καὶ τὶς ἀνάγκες του, καθὼς καὶ ὁ οὐράνιος Πατέρας σας εἶναι εὐσπλαχνικὸς πρὸς ὅλους. Μιὰ τέτοια προσωποποίηση τῆς χριστιανικῆς εὐσπλαχνίας ὑπῆρξε καὶ ὁ Ἅγιος Νικόλαος.
Ἔδρασε τὴν ἐποχὴ τῶν αὐτοκρατόρων Διοκλητιανοῦ, Μαξιμιανοῦ καὶ Μεγάλου Κωνσταντίνου. Στὴν ἀρχὴ ἀφιερώθηκε στὸν ἀσκητικὸ βίο, λόγω ὅμως τῆς ξεχωριστῆς ἀρετῆς του τιμήθηκε, χωρὶς νὰ τὸ ἐπιδιώξει, μὲ τὸ ἀξίωμα τοῦ ἀρχιεπισκόπου Μύρων.
Ἀπὸ τὴν θέση αὐτὴ καθοδηγοῦσε μὲ ἀγάπη τὸ ποίμνιό του καὶ ὁμολογοῦσε μὲ παρρησία τὴν ἀλήθεια.
Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ συνελήφθη ἀπὸ τοὺς τοπικοὺς ἄρχοντες καὶ ρίχτηκε στὴν φυλακή. Ὅταν ὅμως ἀνῆλθε στὸν αὐτοκρατορικὸ θρόνο ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος ἐλευθερώθηκαν ὅλοι οἱ χριστιανοὶ καὶ ἔτσι ὁ Νικόλαος ἐπανῆλθε στὸ ἀρχιεπισκοπικὸ θρόνο. Μάλιστα ἔλαβε μέρος στὴν Α’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ὅπου ξεχώρισε γιὰ τὴΝ σοφία καὶ τὴν ἠθική του τελειότητα.