Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τρίτης 14-05-13.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. δ΄ 1 - 10

δ΄ 1 - 10



Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Γ΄ 16 - 21

Γ΄ 16 - 21 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστόςεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ Ὑπακοή ὁδηγεῖ στήν Προσευχή καί ἡ Προσευχή στή Θεολογία-Ὁ Θεῖος Ἔρωτας εἶναι τό κύριο θεραπευτικό μέσο τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς

 Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ 

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ

Ἡ Ὑπακοή ὁδηγεῖ στήν Προσευχή καί ἡ Προσευχή στή Θεολογία

Βασικό στοιχεῖο τῆς πράξεως εἶναι ἡ ὑπακοή σέ πνευματικό Πατέρα.

«Ἡ ὑπακοή φέρει τόν ἄνθρωπο, ὄχι μόνο σέ ἀπάθεια σωματική, ἀλλά καί πνευματική»¹, δίδασκε ἕνας ἄλλος μεγάλος σύγχρονος Γέροντας, ὁ π. Ἐφραίμ Κατουνακιώτης.

Ἀπό τήν ὑπακοή πάλι πηγάζει ἡ προσευχή, πού μυσταγωγεῖ τόν ἄνθρωπο στά Θεῖα Μυστήρια. Ἔλεγε πάλι ὁ π. Ἐφραίμ, ἀκολουθώντας τούς Ἁγίους Πατέρες: «Θέλεις νά ἀποκτήσεις προσευχή; Θέλεις, ὅταν λές τό “Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ”, νά τρέχουν τά δάκρυα ποτάμι ἀπό τά μάτια σου; Θέλεις νά ζήσεις τή ζωή τῶν ἀγγέλων; “Eὐλόγησον”, “νά ‘ναι εὐλογημένο”. Ὑπακοή»².

Ἀπό τήν ἀληθινή προσευχή στή συνέχεια, πηγάζει ἡ γνήσια θεολογία.

Ποιά τακτική ἔχει ὁ διάβολος στό νά πολεμᾶ γενικά καί νά παραπλανᾶ ἀνθρώπους διαφόρων καταστάσεων-Ὁ πόλεμος καί ἡ ἀπάτη πού χρησιμοποιεῖ ὁ διάβολος γιά ἐκείνους πού κρατάει στήν ὑπηρεσία τῆς ἁμαρτίας

  Ο Αόρατος πόλεμος 

ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

Απόδοση στη νέα Ελληνική: Ιερομόναχος Βενέδικτος
Έκδοση Συνοδείας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη, Άγιον Όρος

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΗ΄  Ποιά τακτική ἔχει ὁ διάβολος στό νά πολεμᾶ γενικά καί νά παραπλανᾶ ἀνθρώπους διαφόρων καταστάσεων.

Γνώριζε, αγαπητέ, ότι ο διάβολος δεν φροντίζει για τίποτα άλλο, παρά για τη δική μας απώλεια, και ότι δεν πολεμάει όλους με ένα και τον ίδιο τρόπο. Και για να αρχίσω να σου περιγράφω μερικούς από τους πολέμους του και τις τακτικές τους και τις απάτες του, σου παρουσιάζω πέντε καταστάσεις ανθρώπων. Μερικοί είναι στην υπηρεσία της αμαρτίας χωρίς κανένα λογισμό να ελευθερωθούν· μερικοί πάλι, θέλουν να ελευθερωθούν, αλλά δεν το επιχειρούν· είναι και άλλοι που μετά την απόκτησι των αρετών, πέφτουν με μεγαλύτερη φθορά στην αμαρτία. Άλλοι νομίζουν ότι βαδίζουν στην τελειότητα, άλλοι αφήνουν τον δρόμο της αρετής που έχουν και άλλοι, την αρετή που έχουν, την κάνουν αιτία κακίας. Γιά όλους αυτούς θα μιλήσω ξεχωριστά.

Γιατί ἔχει ὁ σατανᾶς τόση δύναμι νά πολεμᾶ τόν ἄνθρωπο

Γέροντας Κλεόπας Ηλιέ

Γιατί έχει ο σατανάς τόση δύναμι να πολεμά τον άνθρωπο και γιατί παραχωρεί ο Θεός να πειράζεται και να εξαπατάται από την αμαρτία το πλάσμα Του;

— Ο σατανάς δεν έχει την δύναμι και την άδεια να κυριεύη, να ξεγελά ή να εξαναγκάζη την θέλησι του άνθρωπου για την αμαρτία. Αυτός μόνο τον πειράζει με κάθε είδους τεχνάσματα, φαντασίες, εν­θυμήσεις, με τις αισθήσεις, με τις φυσικές αδυναμίες, με την ηδονή του κόσμου, με τους λογισμούς κ.λ.π. Ο σατανάς ουδέποτε φανε­ρώνει στον άνθρωπο το πρόσωπό του, δεν αποκαλύπτεται κατευ­θείαν σαν εχθρός στον άνθρωπο.

Αλλά τον πολεμά κρυφά ή φανερά ή με τους κακούς ανθρώπους, χρησιμοποιώντας κάθε είδους τεχνά­σματα πονηρά, ώστε να μην αποκαλυφθή ο ίδιος, διότι ο σκοπός του είναι η πτώσις μας στην αμαρτία και η απώλειά μας. Αυτός ονο­μάζεται πειρασμός και πατήρ του ψεύδους διότι με τους πειρασμούς και τις ψεύτικες παγίδες του θέλει να μας οδηγήση στην αμαρτία.

Ἡ Παναγία τῆς Λουένας θεραπεύει σχιζοφρενῆ. "Φέρε τό παιδί σου στήν Παναγία τῆς Λουένας...". Θαυμαστές Ἱεραποστολικές ἱστορίες

Ἡ Παναγία τῆς Λουένας θεραπεύει σχιζοφρενῆ

3. Τόν μῆνα Μάρτιο τοῦ 2002 ἔγινε ἕνα ἄλλο θαῦμα τῆς Παναγίας μας. Κάποιος Χριστιανός μας, ὀνόματι Γεώργιος, πού ἐργάζεται σάν διευθυντής σέ συνεργεῖο αὐτοκινήτων τῆς ἑταιρείας Τζεκαμίν, εἶχε τό κορίτσι του ἄρρωστο ἀπό σχιζοφρένεια. Τό ἐπήγαινε στούς γιατρούς, ἀλλά δέν ἔβλεπε θεραπεία.
Κάποια ἡμέρα ὁ Κατηχητής τῆς ἐνορίας μας, Λουκᾶς τ᾿ ὄνομά του, τοῦ εἶπε: «Τό παιδί σου δέν γίνεται καλά μέ γιατρούς παρά μόνο ἄν τό φέρεις νά  προσκυνήσει τήν Εἰκόνα τῆς Παναγίας μας».
Πράγματι, ἐκείνη τήν Κυριακή ἔφερε τό παιδί του στήν ἐκκλησία, φρουρούμενο ἀπό δύο ἀδέλφια της. Τήν ἐπῆγαν καί προσκύνησε τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας τοῦ τέμπλου καί ἀμέσως θεραπεύθηκε. Ἡ χαρά ὅλων δέν περιγραφόταν. Ἡ πίστις τους γιγαντώθηκε καί παντοῦ ἀκουγόταν τό νικητήριο μήνυμα: «Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ἡ ἀληθινή Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ».
Μετά ἀπό  κατήχησι 6 μηνῶν τό κορίτσι βαπτίσθηκε καί πῆρε τό ὄνομα Μαρία-Παντελίνα.

Ἀνομοῦντες διακενῆς (Πρωτ. π. Θωμᾶς Βαμβίνης)

 

Η ανομία ψάχνει συνήθως προφάσεις. Αναζητά αιτίες πού νά μπορούν νά τήν δικαιολογήσουν ή, καλύτερα, πού νά μπορούν νά αποδείξουν ότι ο άνομος δέν είναι πλήρως υπεύθυνος γιά τήν ανομία του. Καί κάποιες φορές, πράγματι, δέν είναι. Συνήθως όμως οι προβαλλόμενες αιτίες είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις». Γιά παράδειγμα, στίς κρίσιμες μέρες πού περνάμε, κάτω από τήν πίεση αυτής τής αυτοδικαιωτικής ανάγκης τών «ανομούντων», βλέπουμε νά προβάλλονται προφάσεις σύμμεικτες μέ πραγματικές αιτίες, νά συμπλέκονται, δηλαδή, αλήθειες μέ ψέματα, πραγματικότητες μέ φαντασίες, γεγονός πού χαρακτηρίζει μιά κοινωνία σέ αστάθεια, αναβρασμό ή, στήν καλύτερη περίπτωση, σέ δύσκολη μετάβαση πρός έναν νέο τύπο οργάνωσης καί λειτουργίας.

Έτσι, λοιπόν, γιά τίς φοροδιαφυγές, τίς φοροκλοπές, τούς μικρούς ή τούς μεγάλους δόλους στό επάγγελμα ή στήν διαχείριση τού δημοσίου χρήματος ή ακόμη καί τού ιερού εκκλησιαστικού χρήματος, βλέπουμε νά ενοχοποιούνται πρόσωπα, θεσμοί ή κάποιες καταστάσεις έξω από τούς «ανομούντες».

Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἡ ζωή μας (Ἁγ. Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης)

Όταν η χάρη είναι μαζί μας, είμαστε δυνατοί στο πνεύμα . Όταν όμως την χάσουμε, βλέπομε την αδυναμία μας, βλέπομε πως χωρίς τον Θεό δεν μπορούμε ούτε να σκεφτούμε το καλό. Πώς μπορείς να ξέρεις αν ζεις σύμφωνα με το θέλημα του Θεού;

Να η ένδειξη: Αν στενοχωριέσαι για κάτι, αυτό σημαίνει πως δεν παραδόθηκες τελείως στο θέλημα του Θεού, έστω κι αν σου φαίνεται πως ζεις σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Όποιος ζει κατά το θέλημα του Θεού, αυτός δεν μεριμνά για τίποτε. Κι αν κάτι του χρειάζεται, παραδίνει τον εαυτό του και την ανάγκη του στον Θεό. Κι αν πάρει ότι θέλει, μένει ήρεμος, σαν να το είχε. Ψυχή που παραδόθηκε στο θέλημα του Θεού δεν φοβάται τίποτε: ούτε θύελλες, ούτε ληστές, ούτε τίποτα άλλο. Ότι κι αν έλθει, λέγει: «Έτσι ευδοκεί ο Θεός», κι έτσι διατηρείται η ειρήνη στην ψυχή και στο σώμα.

Μεταθανάτιες ἐμπειρίες

Μεταθανάτιες εμπειρίες

Τού Σεβ. Μητρ. Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου Βλάχου

 Πηγή: Από το βιβλίο: "Η ζωή μετά τον θάνατο

Αναδημοσίευση: http://www.oodegr.com/

Μεταθανάτιες εμπειρίες 

Στο προηγούμενο κεφάλαιο είδαμε αναλυτικά ότι η ώρα του θανάτου είναι πολύ συνταρακτική για τον άνθρωπο, γιατί η ψυχή χωρίζεται από το σώμα με το όποιο αποτελούσε μια αρραγή ενότητα. Οι άγιοι της Εκκλησίας ετοιμάζονται σε όλη τους την ζωή για την ώρα αυτήν. Και όταν πλησιάζει αυτή η στιγμή προσεύχονται πολύ.

Στα ασκητικά συγγράμματα βλέπουμε ότι οι ασκητές αποδίδουν μεγάλη σημασία στον τρόπο πού φεύγουν οι άνθρωποι, και ιδίως προσέχουν αν έφυγαν έχοντας συνείδηση του θανάτου, θεωρούν μάλιστα ότι είναι πολύ φοβερό να πεθάνει κανείς χωρίς να το καταλάβει. Να διέλθει «εκ του θανάτου εις την ζωήν», χωρίς να έχει ανεπτυγμένη την συνειδητότητά του και, φυσικά, χωρίς να προσεύχεται στον Θεό. Γι' αυτό εκείνη την στιγμή προτιμούν να είναι μόνοι τους και να προσεύχονται. Στο κεφάλαιο αυτό θα επανέλθουμε στο θέμα, γιατί θέλουμε να κάνουμε λόγο για τις λεγόμενες μεταθανάτιες εμπειρίες, για τις οποίες στον δυτικό κόσμο έχει γίνει μεγάλη συζήτηση. Όπως γνωρίζουμε, έκαναν μεγάλη εντύπωση οι περιγραφές μερικών ανθρώπων πού επανήλθαν, με κάποιο τρόπο, στην ζωή και περιέγραψαν εκείνα πού είδαν.

Ὁ Ἅγιος Λουκᾶς ὁ ἰατρός καί τό κάπνισμα π. Νεκταρίου Ἀντωνοπούλου «Ταχύς εἰς βοήθειαν»

Ὁ Ἅγιος Λουκᾶς ὁ ἰατρός καί τό κάπνισμα

π. Νεκταρίου Ἀντωνοπούλου «Ταχύς εἰς βοήθειαν»

π. Νεκταρίου Ἀντωνοπούλου

Στις 11 Ιουνίου του 2004, ημέρα της μνήμης του Αγίου Λουκά του Ιατρού και ημέρα των εγκαινίων του Ιερού Παρεκκλησίου στα Γιαννιτσά, η κυρία αυτή προσευχήθηκε θερμά και παρακάλεσε τον Άγιο Λουκά να την βοηθήσει και να της συμπαρασταθεί στον αγώνα της. Και ο Άγιος έκανε το θαύμα του.

Τρείς μήνες αργότερα η κυρία έφερε μια χρηματική δωρεά στην Εκκλησία, στον Άγιο Λουκά.

Καταγραφές ἡμερολογίου. Πρωτοπρ.Διονύσιος Τάτσης

Καταγραφές ημερολογίου

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

 Μακάριοι εἶναι οἱ ἄνθρωποι, πού στόν ἐλεύθερο χρόνο τους ἐπιλέγουν μικρές ἤ μεγάλες πορεῖες σέ ἐρημικά μέρη, ἀνάμεσα σέ πλούσια βλάστηση, σέ δάση, ἀλλά καί σέ γυμνές κορυφές. Ἐννοῶ πάντα ἐκείνους πού ἔχουν πίστη στό Θεό καί μέσα τους δουλεύει ἡ γλυκύτατη προσευχή «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με», γιατί μόνο αὐτοί μποροῦν νά ἀξιοποιήσουν πνευματικά τήν ἡσυχία καί ὡραιότητα τῶν ἐρημικῶν τόπων.
Συνήθως οἱ κοσμικοί χαίρονται τήν ὡραιότητα τῆς φύσης, ἀλλά φοβοῦνται τήν ἡσυχία. Οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ ὅμως χαίρονται τά κελαηδήματα τῶν πουλιῶν, παρατηροῦν τήν μετακίνηση τῶν ἄγριων ζώων, τό θρόϊσμα τῶν φύλλων τό ἐκλαμβάνουν ὡς προσευχή τῆς φύσης πρός τόν Δημιουργό καί μαγεύονται ἀπό τίς συνεχῶς μεταβαλόμενες εἰκόνες ἐξαιτίας τῶν ἀκτίνων τοῦ ἥλιου, ἀλλά καί ἀπό τά σύννεφα πού ἀδιάκοπα ταξιδεύουν μεταμορφούμενα καί κάποτε στεφανώνουν τίς κορυφές τῶν βουνῶν.

Τούς ἐντυπωσιάζουν ἡ ὁμίχλη πού πέφτει καί σηκώνεται καί μέ τό ἅπλωμα τῆς ἡμέρας ἀραιώνει καί διαλύεται, χωρίς νά ἀφήνει κανένα ἴχνος πίσω της. Μεταφέρω ἐδῶ δύο ἐμπειρίες ἑνός ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ, οἱ ὁποῖες νομίζω ὅτι παρουσιάζουν γενικότερο ἐνδιαφέρον.

Ξάνθη: Ἔκοψαν τό δέντρο καί βρῆκαν στόν κορμό… ἕναν σταυρό!

Μπροστά σε έναν… σταυρό ήρθαν πριν από λίγες ημέρες κάτοικοι του Λυκοδρομίου στην ορεινή Ξάνθη, όταν έκοψαν ένα πεύκο που βρίσκεται στο πίσω μέρος του Ιερού της εκκλησίας Κωνσταντίνου και Ελένης.

Όπως διαβάζουμε στο ThrakiToday, τόσο ο ιερέας του χωρίου όσο και οι κάτοικοι της περιοχής που βρέθηκαν μπροστά σε αυτό το ασυνήθιστο θέαμα, σχολίασαν ποικιλοτρόπως τον σταυρό που βρέθηκε στον κορμό του δέντρου,
προσπαθώντας να εξηγήσουν αυτό το σπάνιο δημιούργημα της φύσης.
Ο ιερέας του χωρίου τοποθέτησε το ιδιαίτερο εύρημα εντός του ναού ενώ σχετικώς ενημερώθηκε και η Μητρόπολη Ξάνθης…

EVANEGELIO Jn 20,19-31 DOMINGO DE TOMÁS

EVANEGELIO Jn 20,19-31 DOMINGO DE TOMÁS

19 En la tarde de aquel mismo día, el primero de la semana, (es decir, el domingo,) estando las puertas cerradas en el lugar donde los discípulos estaban reunidos por temor de los judíos, de repente vino Jesús y, puesto en medio de ellos, les dijo: «La paz sea con vosotros.»

20 Y diciendo esto, les enseño las manos y el costado, para que vean las señales de las heridas y creer que él es el maestro de ellos. Entonces los discípulos se llenaron de alegría al ver al Señor resucitado.

21 Jesús les dijo otra vez: «La paz esté con vosotros. Como el Padre me envió mí, así os envío yo a vosotros.

21. Jesús les dijo otra vez: «La paz sea con vosotros. Tal como el Padre me ha enviado a mí para terminar la obra de la sanación y salvación de los hombres, así yo también os envío a vosotros para transmitir y continuar mi obra.»

22 Diciendo esto, sopló sobre ellos y les dijo: «Recibid Espíritu Divino.»

22. Al decir esto, les sopló en sus rostros el vivificante aliento de la nueva vida la celeste, y les dijo: «Recibid divino Espíritu; es decir, la increada energía, la Jaris–Gracia, (tal como al principio Dios sopló al rostro de Adán.)

23 A quienes perdonéis o remitiereis los pecados les serán perdonados; a quienes se los retengáis, les serán retenidos.»