Γεροντισμός.Φταῖνε μόνο οἱ γέροντες;

Γ Ε Ρ Ο Ν Τ Ι Σ Μ Ο Σ

ΦΤΑΙΝΕ ΜΟΝΟ ΟΙ "ΓΕΡΟΝΤΕΣ" ;

Ζούμε όντως στον χρυσό αιώνα του μοναχισμού;

 

«Έλεγαν για τον αββά Χομαί ότι, όταν πέθαινε, είπε στα πνευματικά του παιδιά (δηλ. μοναχούς): «Να μην κατοικήσετε μαζί με αιρετικούς ούτε να έχετε γνωριμίες με άρχοντες ούτε τα χέρια σας να είναι απλωμένα για να μαζεύουν, αλλά μάλλον να είναι απλωμένα για να δίνουν.» (Αββάς Χομαί, σελ. 354)

«Είπε ο αββάς Ζήνων, ο μαθητής του μακαρίου Σιλουανού: «Να μην κατοικήσεις σε τόπο ονομαστό ούτε να καθίσεις μαζί με άνθρωπο που έχει μεγάλο όνομα ούτε να βάλεις ποτέ θεμέλιο για να κτίσεις για τον εαυτό σου κελλί.» (Αββάς Ζήνων, διήγηση υπ’ αριθμ. 1, σελ. 107)

Ἐνδοεκκλησιαστική ὑποτίμηση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης

ΕΝΔΟΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ   ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ

ΤΗΣ   ΠΑΛΑΙΑΣ   ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Αρχιμανδρίτης Σαράντης Σαράντος

Καθηγητής Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής

  

Η Νέα Εποχή βάλλει κατά της Παλαιάς Διαθήκης

Η Νέα Εποχή επιδιώκει, πάση θυσία, να εμφανίζεται παντού και πάντοτε με το καλύτερο, γοητευτικότερο και εκσυγχρονιστικότερο πρόσωπο. Ίσως η πρώτη προτεραιότητα των σχεδιαστών της Νέ­ας Εποχής να είναι εκκλησίες γεμάτες, αλλά με αλλοτριωμένη την Ορθόδοξη πίστη. Εκκλησία με πλήθος κόσμου, αλλά με άλλες αρχές, άλλο ήθος, άλλη κοσμική νοοτροπία. Εκκλησία που εύκολα και άνε­τα μπορεί να εξομοιωθεί με την παναίρεση του Παπισμού, το χάος του Προτεσταντισμού και με το ψεύδος όλων των άλλων θρησκειών. Ύψιστη φιλοδοξία της Νέας Εποχής επομένως είναι η εξομοίωση της Ορθόδοξης Θεανθρωπολογίας με όλα τα ουμανιστικά θρησκευτικά συστήματα και η ουσιαστική συμμετοχή της στο πανόραμα της Πανθρησκείας μέσω του υπαρκτού και αενάως δρώντος Οικουμενισμού.

Στήν ράφτρα Τζ. γιά τό πῶς νά ὑπερνικοῦμε τό κακό

Υπάρχει ένας τρόπος να νικούμε το κακό, που εσείς δοκιμάσατε με επιτυχία. Με τον τίμιο μόχθο σας συντηρείτε τον εαυτό σας και τέσσερα παιδιά, φτωχή χήρα. Όμως για το απλήρωτο ενοίκιο ήρθε ο σπιτονοικοκύρης να κάνει απογραφή στα πράγματα. Εσείς τρέματε, τα παιδιά έκλαιγαν. Όταν ο σπιτονοικοκύρης είδε, ότι όλο το νοικοκυριό δεν θα καλύψει τα οφειλόμενα ενοίκια, θυμωμένος άρχισε να φωνάζει. Τότε βγάλατε το περιδέραιο από τον λαιμό- συζυγική ανάμνηση από τον γάμο- και το ρολόι, που ο πατέρας όρισε ως διαθήκη στον πιο μεγάλο γιο, όταν τελειώσει το σχολείο. «Πάρτε το κι αυτό!».

Ἡ ἐπιστροφή. Μιά ἀληθινή ἱστορία!

Μια αληθινή ιστορία…

Ανήμερα της γιορτής του Προφήτη Ηλία ένας νέος, ο Ηλίας, έμπαινε στην εκκλησία, κρατώντας μια μεγάλη λαμπάδα. Θα την άναβε εκεί στο μανουάλι ανάμεσα στην εικόνα της Παναγίας και του Προφήτη που βρισκόταν εκεί. Το είχε τάμα αφού η γιορτή της ημέρας είχε τριπλό νόημα για εκείνον. Είχε γενέθλια, την ονομαστική του εορτή και ένα θαύμα που του συνέβη όταν ήταν νεότερος…
Δεκαέξι χρονών, την ημέρα της γιορτής του, ξύπνησε καταστρώνοντας σχέδια για το που θα γιορτάσει το βράδυ, με τους φίλους του. Μαζί με αυτή την σκέψη του ήρθε άλλη μία.  Μόνο που αυτή ήταν βλάσφημη. Ήταν ένα αισχρό “δίστιχο” που του καρφώθηκε στο μυαλό και έκανε ρίμα με το όνομα της Παναγίας. Προχωρούσε η μέρα και τα βλάσφημα λόγια δεν σταματούσαν. Το είδε σαν παιχνίδι. Όσο το έλεγε φωναχτά, τόσο του άρεσε, και έτσι λέγοντας το ξανά και ξανά έφτασε απόγευμα.
Εκεί συνέβη κάτι που του άλλαξε τα πάντα και τον άλλαξε για πάντα.

Θεοσοφικαὶ πλάναι διὰ τὸν Χριστὸν. Πρωτ. Βασίλειος Γεωργόπουλος

Θεοσοφικαὶ πλάναι διὰ τὸν Χριστὸν

Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ 

Ἡ Θεοσοφία εἶναι σήμερα μία ἀπό τίς μεγαλύτερες ἀποκρυφιστικές κινήσεις καί κοσμοθεωρίες. Τήν ἵδρυσε ἡ ρωσικῆς καταγωγῆς Helena Petrovna Blavatsky (1831- 1891) καί μέχρι σήμερα ἡ ἐν λόγῳ ἀποκρυφιστική κοσμοθεωρία αὐτοδιαφημίζεται ὅτι ἀποτελεῖ τήν κοινή πηγή καί συνισταμένη ὅλων τῶν θρησκειῶν.
Ἡ Θεοσοφία συνέβαλε τά μέγιστα στήν ἀνάπτυξη καί τή διάδοση διαφόρων ἀποκρυφιστι κῶν δοξασιῶν στούς νεώτερους χρόνους και ὑπῆρξε βασικός τροφοδότης τοῦ ἀντιχριστιανικοῦ κινήματος τῆς λεγομένης Νέας Ἐποχῆς. Κατά τίς θεοσοφικές πλάνες, ὁ Χριστός δέν ὑπῆρξε ὁ Θεάνθρωπος λυτρωτής, ἀλλά ἕνας “Βούδας”, ἕνας μύστης, ἕνας Ἀβατάρ, πού ὕστερα ἀπό πλῆθος μυήσεων καί μετενσαρκώσεων ἔφθασε στή συνείδηση τοῦ “Λόγου”. Εἶναι ἕνας ἀπό τούς παγκόσμιους μύστες -ἐκπαιδευτές, τούς διδασκάλους τῆς σοφίας, πού ἐπιδημοῦν ἀπό τό ὑπερπέραν, κατά καιρούς στή γῆ μέ σκοπό νά βοηθή σουν τή θρησκευτική μετεξέλιξη τῶν ἑκάστοτε φυλῶν.

Ἐπιστολὴ Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου πρὸς τὸν Ἀρχιμ. π. Χαράλαμπον Βασιλόπουλον

Ἐπιστολὴ Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου πρὸς τὸν Ἀρχιμ. π. Χαράλαμπον Βασιλόπουλον

Ἀγαπητὲ ἐν Κυρίῳ ἀδελφὲ καὶ συλλειτουργὲ Χαράλαμπε. Ἐπειδὴ ἔφθασα εἰς βαθύτατον γῆρας, ζητῶ παρὰ τοῦ Οὐρανίου Πατρὸς ἡμῶν τὴν ἀπόλυσιν. Ἐπὶ 82 ἔτη παιδιόθεν, ἐν Ἐκκλησίαις καὶ παντὶ καιρῷ ὕμνουν καὶ ηὐλόγουν τὸν Θεὸν ἐν ὕμνοις καὶ ὠδαῖς πνευματικαῖς.
Ἐπὶ 78 ἔτη ὑπηρέτησα τὸν Θεὸν καὶ τὴν Ἁγίαν καὶ Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ὡς Μοναχός, Ἱεροδιάκονος, Ἱερομόναχος, Ἱεροκῆρυξ, Πνευματικὸς καὶ Ἡγούμενος.
 Ἀκούων τὸν ἠγαπημένον Μαθητὴν τοῦ Κυρίου Ἰωάννην τὸν Θεολόγον λέγοντα· «Ἐὰν εἴπωμεν ὅτι ἁμαρτίαν οὐκ ἔχομεν, ἑαυτοὺς πλανῶμεν... Καὶ ἐὰν εἴπωμεν ὅτι οὐχ ἡμαρτήκαμεν, ψεύστην ποιοῦμεν αὐτόν» (Ἰωάν. Α´ Καθολ. 1, 8-10).
Ταῦτα ἀναγινώσκων καὶ ἀκούων, ἐξετάζων ἐμαυτὸν καλὰ καλὰ καὶ βαθειά, εὑρίσκω καὶ γνωρίζω καλῶς ὅτι οὔτε ἀρχὴν μετανοίας οὔτε ἀγαθόν τι ἐποίησα ἐπὶ τῆς γῆς. Εἰ δὲ καὶ ἐποίησα κάποιον ἀγαθόν, τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐμόν, ἒστι ξένον, τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ. Συναισθανόμενος ὅτι πρῶτος καὶ μεγαλύτερος ἁμαρτωλὸς εἶμαι ἐγώ, ὁ μὴ ποιήσας οὐ δὲν ἀγαθὸν ἐπὶ τῆς γῆς, πρὸς στιγμὴν ἀπελπίσθην καὶ εἶπον οὐκ ἔστιν ἐν ἐμοὶ σωτηρία.

Ἁγία Συγκλητική: Δεύτερη γέννα...

 Ερώτησαν κάποτε την Αγία Συγκλητική· τι διαφέρει ο άλλος κόσμος από τούτον εδώ οπού ζούμε τώρα; Και η μακαρία Συγκλητική αποκρίθηκε:

Το παιδί ενόσω βρίσκεται μέσα στην κοιλιά της μάνας του, ζει πολύ στενοχωρημένο, όντας ανακατωμένο μέσα στη λάσπη της μήτρας, ωσάν τυφλό.
Όταν όμως έλθει η ώρα του και γεννηθεί, λευτερώνεται από την στενοχώριαν εκείνη, όπου ήτανε κλειδωμένο και χωρίς να το καταλάβει έρχεται σε ένα καινούριο κόσμο γεμάτον φως, ευρυχωρία και απόλαυση.
Ένα τέτοιο πράμα γίνεται και με την ψυχή του ανθρώπου.

Ἡ ζωή καί ὁ θάνατος. Μιχαὴλ Μιχαηλίδη

Ἡ ζωή καί ὁ θάνατος

Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ἡ ἀνθρώπινη ζωή - ὅπως καί ὅλη ἡ δημιουργία - εἶναι ἔργο τῆς παντοδυναμίας τοῦ Θεοῦ. Ὄχι ὅμως καί ὁ θάνατος. Ὁ θάνατος ὀφείλεται ἀποκλειστικά στόν ἄνθρωπο. "Ὁ Θεός θάνατον οὐκ ἐποίησεν, οὐδέ τέρπεται ἐπ’ ἀπωλείᾳ ζώντων" (Σοφ. Σολ. Α΄ 13).
Ἐκεῖνο πού διαπιστώνουμε, εἶναι ἡ τελειότητα τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης μέ τή δυσυπόστατη ὀντολογία της: Τό σῶμα καί τήν ψυχή. Ἡ ἀνθρώπινη ζωή μοιάζει μέ ταξίδι, πού περνάει ἀπό τέσσερις σταθμούς:
1.Ἡ παιδική ἡλικία. Τό γλυκοχάραμα.Ἡ ἀμέριμνη ἡλικία πού τό παιδί ξέρει μονάχα νά παίζει, νά τρέχει καί νά χαμογελᾶ.
2. Ἡ ἐφηβική ἡλικία. Τό πρωϊνό τῆς χαρᾶς καί τῆς ἐλπίδας, πού ὅλα φαίνονται ρόδινα. Εἶναι ἡ ἡλικία τῆς δράσης καί τοῦ ἀγώνα.

Τό γράμμα

* ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ

Ο Βήρυλλος ήταν παλιός φίλος του αυτοκράτορα Λέοντα του Ίσαυρου.

Είχε γίνει ιερέας και κατόπιν αρχιερέας χάρη στην υποστήριξη του αυτοκράτορα.

  Κατά τις εικονομαχίες ο αυτοκράτορας έδωσε εντολή να τον θανατώσουν. 

Προτού όμως εκτελεστεί, κάθισε και έγραψε το παρακάτω γράμμα και παρακάλεσε τον επικεφαλή του αποσπάσματος να το πανε στο παλιό του φίλο.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 02-01-14

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ε΄ 4 - 10 

ε΄ 4 - 10

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Γ΄ 1 - 15  

Γ΄ 1 - 15
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.