A SHOCKING EVENT THAT TOOK PLACE WITH THE ELDER IAKOVOS TSALIKIS….. “I saw your guardian angel”

A SHOCKING EVENT THAT TOOK PLACE WITH THE ELDER

IAKOVOS TSALIKIS…..  “I saw your guardian angel”

SAINT IAKOVOS TSALIKIS NOV. 5, 1920-NOV. 21, 1991

           

            The following is a dialogue between Klitos Ioannidis and Dr. George Papazahos.  Dr. Papazahos was a cardiologist in Athens, Greece and was the personal physician of Saint Porphyrios.  Klitos Ioannidies is the author of books about Saint Porphyrios.  In fact, the book that I used to translate into English was authored by Klitos Ioannidis.  In that book about Saint Porphyrios “Elder Porphyrios, Testimonies and Experiences,” there is a whole chapter about the doctor’s personal experiences with the Saint.  I found this article especially interesting because the doctor apparently had a very close doctor/patient relationship with this other Saint of the Church.  Elder Iakovos was a contemporary of Saint Porphyrios and they would often communicate with one another in prayer.  In fact, when Elder Iakovos died, Saint Porphyrios was not able to attend his funeral. In spite of his physical absence from the funeral Porphyrios managed to be present at the funeral through his powers of spiritual communication.  When I say spiritual communication, I mean that Saint Porphyrios was literally present at the funeral in spirit and observed everything that took place at that funeral service. This event is referred to by Saint Porphyrios in the book that I translated.

Ὁ Ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ καί ἡ ἐμπειρία τοῦ ἀκτίστοιυ φωτός. Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ ΚΑΙ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΑΚΤΙΣΤΟΥ ΦΩΤΟΣ.ΟΜΙΛΙΑ Π.ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΣΤΙΣ 23/06/2009

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

Μαθητεία στήν ταπείνωση τοῦ Χριστοῦ

Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου Ζαχάρωφ
Έφόσον, λοιπόν, γνωρίζουμε ὅτι ὁ Χριστός εἶναι Θεός, προσπαθοῦμε νά εἰσδύσουμε στό μυστήριο ὅλων τῶν ἐκδηλώσεών Τοῦ. «Οὐδείς ἔρχεται πρός τόν Πατέρα εἰ μή διά τοῦ Χριστοῦ», τοῦ ὁμοουσίου μέ τόν Πατέρα Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, καί μέ κάθε τρόπο ἀγωνιζόμαστε νά δώσουμε νόημα σέ ὅλες τίς ἐκδηλώσεις τῆς ζωῆς μας, γιά νά γίνει ἡ ζωή τοῦ Ἵδιου τοῦ Χριστοῦ δική μας, γιά νά κληρονομήσουμε τήν αἰώνια Βασιλεία μέ τόν Πατέρα καί τόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα.
Ὁ Κύριος νίκησε τόν έχθρό μέ τήν ταπείνωση. Ἐκτός ἀπό τή βασική αὐτή θέση ὑπάρχει άκόμη μία πλευρά στίς ἐκδηλώσεις Τοῦ, πού διδάσκει νά μιμούμαστε τόν Χριστό ὄχι ἁπλῶς φανταστικά. Ὁ Χριστός φανερώθηκε μέ «μορφή δούλου». Αὐτό ἀποτελεῖ σκάνδαλο γιά πολλούς. Πολλές φορές μοῦ ἔτυχε νά ἀκούσω τή γνώμη ὅτι ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, ὡς εἰκόνες τοῦ Θεοῦ, ὀφείλουμε νά διατηρήσουμε τήν ἀξιοπρέπειά μας ἀκόμη καί στήν προσευχή καί στή λατρευτική παράστασή μας ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Ἐπισκέφθηκε κάποτε τή Μονή μας ἕνα πρόσωπο, πού κατέχει ὑψηλή θέση σέ ἑτερόδοξη ἐκκλησία. Κοιτάζοντας τήν τοιχογραφία τῆς Μεταμορφώσεως ρώτησε:

Ὁ γέροντας Γερβάσιος Παρασκευόπουλος καί ἡ ἀναγκαιότητα τῆς ἵδρυσης χριστιανικῶν ἐκπαιδευτηρίων

«έδρασαν ταχύτερα οι άνθρωποι του αιώνος τούτου και ίδρυσαν παραπλανητικά κέντρα και παρέσυραν τα νήπια της πόλεως των Πατρών να ντύνονται με καρναβαλικά ενδύματα…»

Δίδασκε προς όλους, ότι είναι αναγκαία η ίδρυση χριστιανικών Νηπιαγωγείων. Μας διδάσκουν οι άπιστοι και οι ζώντες μακριά από το Θεό, οι οποίοι ιδρύουν Νηπιαγωγεία αθέων. Έρχονται από την Αμερική μετεκπαιδευόμενες νηπιαγωγοί, οι οποίες λένε: «Οι καθηγητές μας διδάσκουν να μη μιλάμε καθόλου στα νήπια για τον Θεό. Ο Θεός είναι πολύ βαριά προσωπικότητα και πιέζει τα παιδιά και η ψυχή τους βαρύνεται και τραυματίζεται. Ούτε προσευχές να μαθαίνουν ούτε ιστορίες Αγίων να διδάσκονται». Και έρχονται οι νηπιαγωγοί και εφαρμόζουν τα μαθήματα αυτά της αθεΐας στα Νηπιαγωγεία της Εκκλησίας, λέγοντας με απλότητα: Αυτά μας δίδαξαν στην Αμερική. Δεν πρέπει να τα εφαρμόζουμε;

Όλα αυτά μας πείθουν ότι πρέπει να ιδρύσουμε χριστιανικά Νηπιαγωγεία, στα οποία να διδάσκουν χριστιανοί παιδαγωγοί, που γνωρίζουν καλά το αδιάφορο πνεύμα των κοσμικών παιδαγωγών.

Μικρός λόγος γιά τά λόγια μας

«Είπε ο Αββάς Ιωάννης, ότι ανεβαίνοντας προς τη Σκήτη είδε τον οδηγό της καμήλας να μιλάει και να τον ξεσηκώνει σε οργή και, αφού τα παράτησε όλα, έφυγε…».
«Άλλοτε πάλι στο θερισμό, άκουσε κάποιον αδελφό οργισμένο να κατηγορεί τον πλησίον και να λέει: ε και συ. Τότε εγκατέλειψε το θερισμό κι έφυγε, για να μη μιλήσει…».
Μέσα στην απολυτότητά τους, τα ασκητικά παραδείγματα δεν είναι εξωπραγματικά και εξωγήινα. Με την απλοϊκή φράση και την αφελότητα, ασκούν ακαταμάχητη πειστικότητα και σ’ όσους καθημερινά στριμώχνονται και συγκρούονται με φίλους και συνεργάτες στις πολυάριθμες πόλεις μας.
Οι σοφοί ερημίτες μάς πείθουν για την παραδοχή της αλήθειας, πιο εύκολα από πολλά λογικά επιχειρήματα, και μας διδάσκουν το δρόμο του αγώνος για μια σωστή αναστροφή.

–Ὄχι, μητέρα, μήν τὸ λές! Ἄφησέ τους νὰ τιμωρηθοῦν, ὅπως τοὺς ἀξίζει!

Ἰανουάριος τοῦ 807. Ὁ ἀλγερίνος ληστοπειρατής Βαρδουχάν, ἔχοντας σάν βάση ἐξορμήσεως τὴ Μῆλο, λυμαίνεται μέ τὰ δεκαεπτὰ πειρατικὰ του πλοῖα τὰ νησιὰ τοῦ Αἰγαίου, τὰ παράλια τῆς Θράκης καὶ τῆς Μ. Ἀσίας.

τὸν μήνα αὐτὸ ἀποφασίζει νὰ στραφεῖ ἐνατίον τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἑτοιμάζει δέκα πλοῖα, παίρνει μαζί του διακόσιους πειρατές καὶ ξεκινᾶ γιὰ τὴ μονὴ Βατοπεδίου. Μέ τὸ χάραμα τῆς 21ης Ἰανουαρίου προσορμίστηκαν στὸ λιμανάκι τοῦ μοναστηριοῦ, βγῆκαν στὴ στεριὰ καὶ περίμεναν κρυμμένοι τὸ πρωινὸ ἄνοιγμα τῆς πύλης γιὰ νὰ εἰσορμήσουν.

Οἱ μοναχοὶ μόλις εἶχαν τελειώσει τὴν ὀρθρινὴ ἀκολουθία, καὶ ἀποσύρονταν στὰ κελλιὰ τους γιὰ νὰ ἡσυχάσουν. στὴν Ἐκκλησία ἔμεινε μόνος ὁ ἡγούμενος καὶ συνέχισε τὴν προσευχὴ του.

Ξαφνικὰ ἀκούει μιὰ φωνὴ ἀπὸ τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας:

Παπισμός, Οἰκουμενισμός-Ἐχθροί τῆς Ὀρθοδοξίας

 

Ἄς μή λησμονοῦμε, ὅτι ὁ προδότης τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως αἱρεσιάρχης Πάπας, ἐπέλεξε τήν ἐγκόσμιον βασιλείαν καί ὄχι τήν Οὐράνιον διά νά γίνῃ Κοσμοκράτωρ - Δαιμονοκράτωρ.

Οἱ Παπικοί, περισσότερον ἀπό χίλια ἔτη ἀρνοῦνται τήν μετάνοιαν καί τήν ἐπιστροφήν των εἰς τήν Μητέραν Ἐκκλησίαν.

Ὅταν λέγωμε, ὅτι δέν ὑφίσταται θέμα «ἑνώσεως» ὅπως τήν μεθοδεύουν οἱ Οἰκουμενισταί, κάποιοι μᾶς ἀποκαλοῦν «σκοταδιστές», φανατικούς, ἐχθρούς τῆς ἀγάπης καί τῆς ἑνότητος τῆς Χριστιανοσύνης. Ὅλα αὐτά θά ἴσχυαν ἐάν δέν ἐπιθυμούσαμε τήν ἐν μετανοίᾳ ἐπιστροφήν τῶν αἱρετικῶν εἰς τήν Μίαν Ἁγίαν Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν.  

Ἀνακοίνωση Ἱ. Μ. Γλυφάδας γιά σεμινάριο PERMACULTURE (συνεχούς καλλιέργειας)

 

Σε λίγες ημέρες ξεκινά στην περιοχή της Βάρης «Σεμινάριο Σχεδιασμού Permaculture», το οποίο αναμένεται να ολοκληρωθεί το Μάιο.
H permaculture, γνωστή και ως συνεχής/μόνιμη/διαρκής καλλιέργεια ή αεικαλλιέργεια, είναι μια ολιστική προσέγγιση παραγωγής τροφής, χρήσης της γης και σχεδιασμού κοινοτήτων με φιλοσοφικο-θρησκευτικές προεκτάσεις. Η permaculture (συνεχής καλλιέργεια) περιλαμβάνει, όπως λένε οι ίδιοι, καλλιέργειες που «εναρμονίζονται με τη γη», αλλά κυρίως την υιοθέτηση μιας φιλοσοφίας που βασίζεται στην ολιστική θεώρηση και έχει ανατολικο-θρησκευτικό υποβαθρο.
Η συνεχής καλλιέργεια δεν περιορίζεται στη γεωργία και την κτηνοτροφία, αλλά επεκτείνεται σε όλους τους τομείς της ζωής. Στις αρχές της permaculture, περιλαμβάνεται η βιοδυναμική, η γιόγκα και συναφείς πρακτικές, η ολιστική θεραπευτική, οι ανθρωποσοφικές δραστηριότητες, όπως τα σχολεία Steiner, και άλλα[1].

Ἡ Β΄ Παρουσία τοῦ Κυρίου_15η Κατήχηση Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων_mp3

Π. Σάββας 2011-02-27_ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ-15η ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΑΓ. ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 27-02-2011 ( Σύναξη Κυριακῆς στό Ἀρχονταρίκι).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Τό μεγαλύτερο ἐμπόδιο στήν ἐξάπλωση τοῦ χριστιανισμοῦ, τά σκάνδαλα τῶν ''χριστιανῶν''

Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω (Α΄ Κορ. 8,8 – 9,2)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ

«Οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω» (Α΄ Κορ. 8,13)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶναι Κυριακὴ τῶν Ἀ­πόκρεων. Σὲ ὅλους τοὺς ναοὺς τῆς Ὀρθο­δοξίας διαβάζεται ἡ περικοπὴ τῆς μελλούσης Κρίσεως. Τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο εἶναι τρομερό. Ποιός ἁμαρτωλὸς δὲν τρομάζει; Ὅσο κι ἂν προσπαθῇ κανεὶς νὰ διώξῃ τὴν ἰδέα τοῦ θανά­του καὶ τῆς κρίσεως, ἡ ἡμέρα ἐκείνη ἔρχεται, εἶναι βέβαιο. Θὰ ἔρθῃ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου νὰ κρίνῃ «τὴν οἰκουμένην ἐν δικαιοσύνῃ» (Ψαλμ. 9,9). Θὰ κρίνῃ εἰ­δωλολάτρες, Ἰουδαίους, Χριστιανούς. Τοὺς εἰδωλολάτρες μὲ τὴ φωνὴ τῆς συνειδή­σεως, τοὺς Ἰουδαίους μὲ τὸ Δεκάλογο. Ἡ δική μας ὅμως θέσι, τῶν Χριστι­ανῶν, τῶν βα­πτισμένων, ποὺ κοινωνοῦμε τὰ ἄχραντα μυστήρια καὶ «μπροστὰ στὰ μάτια μας ζωγραφίστηκε ὁ Χριστὸς ἐσταυρω­μένος» (Γαλ. 3,1), θὰ εἶναι τραγική. Γιατὶ θὰ κριθοῦμε καὶ μὲ τὴ φωνὴ τῆς συνειδήσεως, καὶ μὲ τὸ Δεκάλογο, ἀλλὰ πρὸ παντὸς μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, ποὺ εἶναι ζυγαριὰ ἀ­κριβείας· θὰ ζυγιστῇ καὶ τὸ τελευταῖο δράμι ἀρετῆς καὶ τὸ τελευταῖο δράμι κακίας.

Σύγχρονοι Γέροντες γιά τόν Παπισμό - Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος

Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος:

«Ἐὰν ὁ Πάπας θέλη ἕνωσιν, νὰ ἀναγνωρίση καὶ ὁμολογήση ὅλας τὰς πλάνας, αἱρέσεις καὶ καινοτομίας τὰς ὁποίας ἔκαμον, ἀπ’ ἀρχῆς οἱ κατὰ καιροὺς Πάπαι, ἀποσχισθέντες ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, νὰ μετανοήση, νὰ κλαύση πικρῶς, νὰ ταπεινωθῆ καὶ τότε εἶναι δεκτός. (http://www. impantokratoros. gr/C140A962. el. aspx)

Από το περιοδικό «Άγιον Όρος – Διαχρονική μαρτυρία στους αγώνες υπέρ της Πίστεως», Έκδοση Αγιορειτών Πατέρων, Άγιον Όρος 2014.

 

http://thriskeftika.blogspot.gr/2015/02/blog-post_2.html 

Ἡ θεία Πρόνοια

«Γι’ αυτό πρέπει να πιστεύουμε ότι ο Θεός επιτρέπει να γίνεται  μόνον ό,τι μπορεί να βγη σε καλό, γιατί αγαπά το πλάσμα Του…»

Η εμπιστοσύνη του ανθρώπου στη θεία Πρόνοια, η πίστη δηλ. του ανθρώπου ότι ο Θεός φροντίζει για τη διακυβέρνηση και συντήρηση της Δημιουργίας του και ειδικότερα για τη ζωή και τη σωτηρία του ανθρώπου, είναι προϋπόθεση της πνευματικής ζωής.

Ο Θεός, χωρίς να εμποδίζεται από τίποτε, φροντίζει και βοηθά τον άνθρωπο γι’ αυτά που του χρειάζονται και το πράττει σύμφωνα με τις δικές του εντολές (Ματ. Στ’ 25-34). Όταν ο Θεός φροντίζει για τα πετεινά του ουρανού και τα κρίνα του αγρού, είναι δυνατόν να μη φροντίζει για τον άνθρωπο;

Η φροντίδα αυτή του Θεού φαίνεται και σ’ αυτά που ακολουθούν.

Ἑρμηνεία τῶν Ψαλμῶν (Εἰσαγωγή-Ψαλμός 1ος)

 Του π. Αθανασίου Μυτηλιναίου
Εἰσαγωγή στό βιβλίο τῶν Ψαλμῶν
Ψαλμός 1ος
Μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἀρχίζουμε. Φέτος τά θέματα πού θά κάνουμε θά εἶναι ἀπό τό Ψαλτήρι, ἀπό τό βιβλίο τῶν Ψαλμῶν. Ὅπως θά ξέρετε, τό βιβλίο τῶν Ψαλμῶν εἶναι ἕνα ἀπό τά σαράντα ἐννέα βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, καί ὅλοι οἱ Πατέρες, καθώς καί οἱ νεώτεροι Ἑρμηνευτές, συμφωνοῦν πώς εἶναι ἡ καρδιά τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Μάλιστα λέγεται ὅτι τό τί εἶναι τό Ψαλτήρι θά μποροῦσε νά ἐκφραστεῖ μέ δυό μόνο λέξεις: εἶναι ὁ Θεός καί ὁ ἄνθρωπος! Καί αὐτό γιατί ἐκεῖ μιλάει ὁ Θεός μέ ἕναν τρόπο ἔντονο· ἀλλά καί ὁ ἄνθρωπος μιλάει πρός τόν Θεό μέ ἕναν τρόπο πολλές φορές δραματικό. Γιά παράδειγμα, λέει ὁ Θεός: «πρόσχες μοι», πρόσεξέ με· κατά τόν ἴδιο τρόπο καί ὁ ἄνθρωπος λέει πρός τόν Θεό: «ἐνώτισε», ἄκουσέ με, βάλε καλά τά αὐτιά Σου νά μ’ ἀκούσεις. Γίνεται δηλαδή ἕνα εἶδος πάλης ἀνάμεσα στόν ἄνθρωπο καί τόν Θεό. Τό Ψαλτήρι θά λέγαμε πώς εἶναι τό πιό δυνατό βιβλίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.

Νά ἐκτιμᾶτε πολὺ τό ὅτι ἔχετε τή δυνατότητα νά πηγαίνετε σέ ἐκκλησία καί νά συμμετέχετε σέ Ἀκολουθίες...

Νά ἐκτιμᾶτε πολὺ τό ὅτι ἔχετε τή δυνατότητα νά πηγαίνετε σέ ἐκκλησία καί νά συμμετέχετε σέ Ἀκολουθίες...Νά χαίρεστε, διότι μέσα στίς δοκιμασίες, φαίνεται ἐντονότερη ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ... Δόξα τῷ Θεῷ, πάντων ἔνεκεν.

λόγοι του Ιερομάρτυρα Σέργιου Μετσώφ, όταν ήταν φυλακισμένος

 http://trelogiannis.blogspot.gr/2015/02/blog-post_66.html

15 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Ὀνησίμου Ἀποστόλου, Μαΐωρος Μάρτυρος, Εὐσεβίου Ὁσίου, Σύναξη Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοὺ Ἰωάννου ἐν τοὶς Διακονίσσης, Ἰωάννου Νεομάρτυρος, Ἀνθίμου Χίου, Δαλματίου Ὁσίου, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Βιλένκ, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Δαλματίᾳ, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν Βὲνκ.

Ὁ Ἅγιος Ὀνήσιμος ὁ Ἀπόστολος μαθητὴς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου

Ὁ Ἅγιος Ὀνήσιμος, ἕνας ἀπὸ τοὺς ἑβδομήκοντα Ἀποστόλους, ἦταν δοῦλος στὸ σπίτι τοῦ Ρωμαίου ἄρχοντα Φιλήμονος, ὁ ὁποῖος καταγόταν ἀπὸ τὴν Φρυγία καὶ ἔγινε Χριστιανὸς ἀπὸ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο. Ὁ Ὀνήσιμος ἔφυγε κρυφὰ ἀπὸ τὸν κύριό του καὶ μετέβη στὴ Ρώμη σὲ ἐπίσκεψη τοῦ Ἀποστόλου Παύλου.
Ἔτσι ἀφιερώθηκε στὴ Διακονία τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν Χριστιανῶν. Ὁ Παῦλος τὸν ἀπέστειλε πίσω στὸν Φιλήμονα μὲ ἐπιστολή του, στὴν ὁποία ἀνέφερε γιὰ τὸν Ἅγιο Ὀνήσιμο τὰ ἀκόλουθα: «Τέτοιος ποὺ εἶμαι, ἐγὼ ὁ Παῦλος ὁ ἡλικιωμένος, καὶ τώρα φυλακισμένος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, σὲ παρακαλῶ γιὰ τὸ παιδί μου, τὸν Ὀνήσιμο, ὁ ὁποῖος ἄλλοτε σοῦ ἦταν ἄχρηστος, τώρα ὅμως εἶναι χρήσιμος καὶ σὲ ἐσένα καὶ σὲ ἐμένα. Σοῦ τὸν ἀποστέλλω πάλι καὶ σὺ δέξου αὐτὸν ποὺ εἶναι ἡ καρδιά μου.
Θὰ ἤθελα νὰ τὸν κρατήσω κοντά μου, γιὰ νὰ μὲ ὑπηρετεῖ, ἀντί σοῦ, στὴν φυλακὴ ποὺ εἶμαι χάριν τοῦ Εὐαγγελίου, ἀλλὰ δὲν ἤθελα νὰ κάνω τίποτε χωρὶς τὴν δική σου συγκατάθεση, γιὰ νὰ μὴν γίνει ἡ ἀγαθή σου πράξη ἀναγκαστικὰ ἀλλὰ μὲ τὴν θέλησή σου.