Ἡ τιμωρία τῆς μνησικακίας

Ὁ πρεσβύτερος Τίτος καί ὁ διάκονος Εὐάγριος ἦταν ἐπίσης συμμοναστές στή Λαύρα τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου.
Ὁ διάβολος, πού πάντοτε σπέρνει ζιζάνια, δημιούργησε ἔχθρα ἀνάμεσά τους. Κι ἐνῶ πρῶτα ἦταν ἀγαπημένοι, ἔφασαν τώρα στό σημεῖο νά μή θέλουν νά ἰδωθοῦν.

Τί εἶναι τά λεγόμενα «ψυχολογικά» προβλήματα;

Ἡ Θεραπεία τῆς ψυχῆς κατά τόν Γέροντα Πορφύριο (Τά λεγόμενα «ψυχολογικά» εἶναι πνευματικά προβλήματα)...: Β΄ΕΝΟΤΗΤΑ: Η ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΤΟΥ- ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ Ἀπόσπασμα ἀπό τήν Β΄ἔκδοση.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τετάρτης 23-11-11

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Προς Θεσσαλονικής Α΄ κεφ. δ΄ 1 - 12

δ΄ 1 - 8

δ΄ 9 - 12

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν Κεφ. ΙΗ΄ 15 - 17 & ΙΗ΄ 26 - 30

ΙΗ΄ 15 - 17 & ΙΗ΄ 26 - 30

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Αν η εικόνα του Αγιογραφικού Αναγνώσματος δεν είναι ευκρινής, παρακαλούμε πατήστε κλικ στο "http://hristospanagia1.wordpress.com/"

Ανακοίνωση αγιοκατάταξης της Γερόντισσας Σοφίας ασκήσασας εν τη Ι. Μονή Παναγίας Κλεισούρας.

Η Ιερά Μητρόπολη Καστορίας, με βαθιά συγκίνηση ενημερώνει το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, αλλά και τους κατοίκους ολοκλήρου της Δυτικής Μακεδονίας, πως το Οικουμενικό Πατριαρχείο, με πρώτο τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο και την περί αυτόν Αγία και Ιερά Σύνοδο, κατέγραψε και συναρίθμησε στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, την Ασκήτρια της Ιεράς Μονής Παναγίας Κλεισούρας, Γερόντισσα Σοφία.

Έτσι από τώρα και εις τον αιώνα τον άπαντα, η διανύσασα «τον αγώνα τον καλόν» αφανώς στην Μονή της Παναγίας, Σοφία η Ασκήτρια, θα τιμάται ως Αγία και θα γεραίρεται με ύμνους και ωδές πνευματικές από τους πιστούς, ιδιαιτέρως δε κατά την 6ην Μαΐου, ημέρα της οσίας κοιμήσεώς της.

Τα ονόματα των παιδιών

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Με την ευκαιρία του ονόματος αυτού μου ήλθε στο νου μου και μία άλλη σκέψις. Ποια λοιπόν είναι αυτή; Από την πρώτη στιγμή που δίνουμε το όνομα στα παιδιά, ας τα δίνουμε και το ζήλο της αρετής. Κανένας λοιπόν, ας μη σπεύδη να δώση στα παιδιά τα ονόματα των προγόνων, του πατέρα δηλαδή, της μητέρας, του πάππου και του προπάππου, αλλά να δίνωνται τα ονόματα των δικαίων, των μαρτύρων, των επισκόπων, των αποστόλων. Ας είναι λοιπόν σ’ αυτά και τα ονόματα αφορμή για μίμησι˙ το ένα να ονομάζεται Πέτρος, το άλλο Ιωάννης, και το άλλο κάποιο άλλο όνομα κάποιου από τους αγίους.

Άγιος Νείλος: Περί προσευχής, 153 κεφάλαια. Μέρος Δ'

• Άγιος Νείλος: Περί προσευχής, 153 κεφάλαια. Μέρος Α'
• Άγιος Νείλος: Περί προσευχής, 153 κεφάλαια. Μέρος Β'
• Άγιος Νείλος: Περί προσευχής, 153 κεφάλαια. Μέρος Γ'

75. Όταν έρθει άγγελος Θεού, μ’ένα του λόγο μόνο παύει από πάνω μας κάθε εχθρική ενέργεια και κινεί το φώς του νού, ώστε να ενεργεί χωρίς παραπλάνηση.

76. Αυτό, που λέγεται στην Αποκάλυψη, ότι ο άγγελος φέρνει το θυμίαμα για να το προσφέρει με τις προσευχές των αγίων (Αποκαλ. η΄ 3-4), νομίζω πως είναι αυτή η χάρη, που ενεργείται δια μέσου του αγγέλου. Γιατί βάζει μέσα στην ψυχή γνώση της αληθινής προσευχής, ώστε να μένει στο εξής ο νούς έξω από κάθε κλονισμό, ακηδία (πνευματική νάρκη και αδράνεια) και αμέλεια.

«Ὅταν ὁ Θεός δέν μᾶς δίνει κάτι πού ἐπίμονα τοῦ ζητοῦμε...»(Διδασκαλία τοῦ Γέροντος Πορφυρίου)

Ἡ ἱκανοποίησητῶν αἰτημάτων τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τόν Χριστό μας γίνεται ὅταν Ἐκεῖνος κρίνει ὅτι θά εἶναι γιά τό καλό μας. Δέν πρέπει νά ἀπαιτοῦμε οὔτε νά ἀνυπομονοῦμε. Νά ζητοῦμε μέ εὐγένεια καί τέλειο ἄφημα. Θά τό λάβουμε ὅταν πρέπει καί ἄν εἶναι γιά τό ἀληθινό καί αἰώνιο καλό μας.

«Ὅτανὁ Θεός δέν μᾶς δίνει κάτι, πού ἐπίμονα τοῦ ζητοῦμε, τότε δύο πράγματα μπορεῖ νά συμβαίνουν: Ἤ δέν μᾶς τό δίνει γιά τό καλό μας ἤ ἐμεῖς δέν ξέρουμε πῶς καί πότε νά τοῦ τό ζητήσουμε, χωρίς νά ἀποκλείεται νά συμβαίνουν καί τά δύο μαζί.

Ὅσον ἀφορᾶ τήν πρώτη περίπτωση, κανείς δέν μπορεῖ νά γνωρίζει τό γιατί. Καί τοῦτο, διότι εἶναι ἀνεξερεύνητες οἱ βουλές τοῦ Κυρίου! Γι’ αὐτό σιωπῶ.

Η συγκλονιστική μακροθυμία

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφέρει το ακόλουθο παράδειγμα απ’ τη ζωή του όσιου Μελετίου, που δείχνει την απέραντη ευγένεια ψυχής του μεγάλου αυτού ιεράρχη:

«Θα ήταν άδικο να παραλείψει κανείς ν’ αναφέρει το περιστατικό που συνέβη, όταν ο Μελέτιος εκδιώχθηκε από την Αντιόχεια για να οδηγηθεί στην εξορία. Όταν ο κυβερνήτης κάθισε στην άμαξα και έβαλε τον άγιο να καθίσει πλάι του, άρχισε να την οδηγεί με μεγάλη ταχύτητα καθώς περνούσε μέσα από την πλατεία. Οι πολίτες έβγαιναν απ’ όλες τις πλευρές και πετούσαν πέτρες, που έπεφταν βροχηδόν στο κεφάλι του κυβερνήτη, διότι ο λαός δεν μπορούσε εύκολα ν’ αποχωριστεί τον ιεράρχη του και όλοι ήταν προετοιμασμένοι να αποχωριστούν τη ζωή τους μάλλον παρά τον άγιο!

Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους-3 (mp3)

4.14~19_ΙΟΥΝΙΟΥ 2010_ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ_3_Η ΑΓΑΠΗ ΣΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ_ΑΓ. ΣΙΛΟΥΑΝΟΥ

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς Καλοκαιρινές Συνάξεις (14-19 Ἰουνίου 2010).

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Πηγή εἰκόνας: Ἱ. Ἡσ. Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς, Ἅγ. Βασίλειος Λαγκαδᾶ.

«Τὸ δικό μου» καὶ «τὸ δικό σου» - Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Ὅσο γιὰ τοὺς ὅρους ποὺ χρησιμοποιοῦμε: «τὸ δικό μου» καὶ «τὸ δικό σου» πρόκειται γιὰ ἁπλὲς λέξεις, ποὺ δὲν ἀνταποκρίνονται στὴν πραγμα τικότητα. Καὶ πράγματι, ἂν ἰσχυριστεῖς ὅτι τὸ σπίτι σου εἶναι δικό σου, ὁ ἰσχυρισμός σου αὐτὸς θὰ εἶναι ἁπλὸ σχῆμα λόγου, χωρὶς ἀνταπόκριση στὴν πραγματικότητα. Ἁπλούστατα γιατὶ καὶ ὁ ἀέρας καὶ τὸ οἰκόπεδο καὶ τὰ διάφορα ὑλικὰ μὲ τὰ ὁποῖα εἶναι κατασκευασμένο ἀνήκουν στὸν Δημιουργὸ καὶ σὺ ἀκόμα ὁ κατασκευαστής του καὶ ὅλα τὰ ἄλλα ὄντα. Κι ἂν ὁπωσδήποτε σοῦ ἀνήκει ἡ χρήση (τοῦ σπιτιοῦ καὶ γενικὰ τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν), ὅμως κι αὐτὴ εἶναι ἀβέβαιη, ὄχι μόνο ἐξ αἰτίας τοῦ θανάτου, ἀλλὰ καὶ πρὶν ἀπ’ αὐτόν, λόγω τῆς ἀστάθειας γενικὰ τῶν ὅρων τῆς ἐπίγειας ζωῆς.

22 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Φιλήμωνα Αποστόλου και των συν αυτώ Αρχίππου, Ονησίμου και Απφία, των Αγίων Κικιλίας, Βαλεριανού και Τιβουρτίου, Μαξίμου Καπιτουλάριου, των Αγίων Μάρκου Στεφάνου και Μάρκου, Προκοπίου Παλαιστινίου, Μενίγνου του Κναφέα, Αββά Οσίου, Καλλίστου Οσίου, Χριστοφόρου και Ευφημίας, Θαλλαλαίου και Ανθίμου, Θαδαίου, Αγαπίωνος Ρωμαίου, Αγαπίου, Σισινίου Ιερομάρτυρα, Κλήμη Θαυματουργού, Γερμανού Οσίου.

Ὁ Ἅγιος Φιλήμων ὁ Ἀπόστολος καὶ οἱ σὺν αὒτῷ Ἄρχιππος, Ὀνήσιμος καὶ Ἀπφία

Καὶ γιὰ τοὺς τέσσερις Ἁγίους ἀναφέρει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Φιλήμονα ἐπιστολή του.
Ὁ Φιλήμων καὶ ἡ σύζυγός του Ἀπφία ἦταν χριστιανοὶ στὴν πόλη τῶν Κολοσσῶν, μὲ ἀνεπτυγμένο αἴσθημα φιλανθρωπίας. Χρησιμοποιοῦσαν δὲ τὰ πλούτη τους μὲ προθυμία γιὰ τὴν ἀνακούφιση φτωχῶν, ἀσθενῶν καὶ γιὰ τὴν ἀνάπτυξη τοῦ ἔργου τοῦ Χριστοῦ. Στὸ χριστιανισμὸ προσῆλθαν διὰ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ὅταν αὐτὸς εἶχε ἔλθει στὴν πόλη τους.
Μάλιστα, γιὰ τὶς ἀγαθοεργίες τοῦ Φιλήμονα γράφει συγκεκριμένα: «Χάριν ἔχομεν πολλὴν καὶ παράκλησιν ἐπὶ τῇ ἀγάπῃ σου ὅτι τὰ σπλάγχνα τῶν ἁγίων ἀναπέπαυται διὰ σοῦ, ἀδελφέ». Δηλαδή, ἔχουμε πολλὴ χαρὰ καὶ παρηγοριὰ γιὰ τὴν ἀγάπη σου, διότι οἱ καρδιὲς τῶν ἀδελφῶν χριστιανῶν ἔχουν βρεῖ ἀνάπαυση μὲ τὶς εὐεργεσίες καὶ ἀγαθοεργίες σου, ἀδελφέ.
Γιὰ τὸν Ἄρχιππο λέγεται ὅτι ἦταν συγγενής, ἴσως καὶ γιὸς τοῦ Φιλήμονα καὶ τῆς Ἀπφίας. Ὁ Παῦλος, ἐπειδὴ ὁ Ἄρχιππος εἶχε μεγάλη ἀφοσίωση στὴν διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου, στὴν πρὸς Φιλήμονα ἐπιστολή του τὸν ὀνομάζει στρατιώτη.