Πώς διαφυλάσσεται ἡ εἰρήνη τῆς καρδιᾶς καί πώς κτίζεται ὁ οἶκος τοῦ Θεοῦ μέσα μας, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου -Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Κήρυγμα 483. Πώς διαφυλάσσεται ἡ εἰρήνη τῆς καρδιᾶς καί πώς κτίζεται ὁ οἶκος τοῦ Θεοῦ μέσα μας, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Πρός τόν Θεόδουλο, Λόγος περί νήψεως καί ἀρετῆς χωρισμένος σέ 203 κεφάλαια (τά λεγόμενα ἀντιρρητικά καί εὐκτικά), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 20-11-2022

Ἡ εἰρήνη τῆς καρδιᾶς καί πώς διαφυλάσσεται -ἀποβολή ὅλων τῶν λογισμῶν ἀριστερῶν καί δεξιῶν, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Κήρυγμα 482. Ἡ εἰρήνη τῆς καρδιᾶς καί πώς διαφυλάσσεται -ἀποβολή ὅλων τῶν λογισμῶν ἀριστερῶν καί δεξιῶν, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Πρός τόν Θεόδουλο, Λόγος περί νήψεως καί ἀρετῆς χωρισμένος σέ 203 κεφάλαια (τά λεγόμενα ἀντιρρητικά καί εὐκτικά), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου, 19-11-2022

Πῶς ἐπιλέγουμε τόν Πνευματικό μας ὁδηγό (Ἁγ. Συμεών Νέου Θεολόγου), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἀπόσπασμα ἀπό τήν ὁμιλία Πῶς ἐπιλέγουμε τόν Πνευματικό μας ὁδηγό (ἁγίου Συμεῶν Νέου Θεολόγου), Ἀρχ. Σάββας ἁγιορείτης, ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 30-10-2017 (Σύναξη στό Πνευματικό Κέντρο ἁγίου Δημητρίου Ἐδέσσης)

Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. Ὁμιλία γιά τήν εἴσοδο στά Ἅγια τῶν Ἁγίων τῆς Πανυπέραγνης Δέσποινάς μας Θεοτόκου

Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΣΤΑ ΑΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

ΤΗΣ ΠΑΝΥΠΕΡΑΓΝΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΜΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Εάν το δέντρο αναγνωρίζεται από τον καρπό και το καλό δέντρο παράγει επίσης καλό καρπό[βλ. Ματθ.7,16: «Ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς. μήτι συλλέγουσιν ἀπὸ ἀκανθῶν σταφυλὴν ἢ ἀπὸ τριβόλων σῦκα;(: Από τη διαγωγή τους και τα έργα τους, που σαν καρπό παράγουν, θα τους μάθετε καλά. Μήπως μαζεύουν από τα αγκάθια σταφύλια ή από τους αγκαθωτούς θάμνους σύκα;)» και Λουκ.6,44: «Ἓκαστον γὰρ δένδρον ἐκ τοῦ ἰδίου καρποῦ γινώσκεται. οὐ γὰρ ἐξ ἀκανθῶν συλλέγουσι σῦκα, οὐδὲ ἐκ βάτου τρυγῶσι σταφυλήν(:Κάθε δέντρο διακρίνεται και αναγνωρίζεται εάν είναι καλό ή κακό από τον καρπό που βγάζει· διότι από αγκάθια δεν μαζεύουν ως καρπό σύκα, ούτε από βάτο τρυγούν ποτέ σταφύλι)»], η μητέρα της αυτοαγαθότητος, η γεννήτρια της αΐδιας καλλονής, πώς δεν θα υπερείχε ασυγκρίτως κατά την καλοκαγαθία από κάθε αγαθό εγκόσμιο και υπερκόσμιο; Διότι η δύναμη που καλλιέργησε τα πάντα, η συναϊδία και απαράλλακτη εικόνα της αγαθότητας, ο προαιώνιος και υπερούσιος και υπεράγαθος Λόγος, από ανέκφραστη φιλανθρωπία και ευσπλαχνία, για χάρη μας θέλησε να περιβληθεί τη δική μας εικόνα, για να ανακαλέσει τη φύση που είχε συρθεί κάτω στους μυχούς του άδη και να την ανακαινίσει, διότι είχε παλαιωθεί, και να την αναβιβάσει προς το υπερουράνιο ύψος της βασιλείας και θεότητός Του.

Για να ενωθεί, λοιπόν, με αυτήν καθ’ υπόσταση, επειδή χρειαζόταν σαρκικό πρόσλημμα και σάρκα νέα συγχρόνως και δική μας, ώστε να μας ανανεώσει από εμάς τους ίδιους, και επιπλέον χρειαζόταν και κυοφορία και γέννα σαν τη δική μας, τροφή μετά τη γέννα και κατάλληλη αγωγή, γινόμενος προς χάριν μας καθ΄όλα σαν εμάς, βρίσκει για όλα πρέπουσα υπηρέτρια και χορηγό αμόλυντης φύσεως από τον εαυτό της αυτήν την αειπάρθενη, η οποία υμνείται από εμάς και της οποίας σήμερα εορτάζουμε την παράδοξη είσοδο στα άγια των αγίων· διότι αυτήν προορίζει πριν από αιώνες ο Θεός για τη σωτηρία και αποκατάσταση του γένους και την εκλέγει ανάμεσα από όλους, όχι απλώς τους πολλούς, αλλά τους από τους αιώνες εκλεγμένους και θαυμαστούς και περιβόητους για την ευσέβεια και σύνεση, καθώς και για τα κοινωφελή και θεοφιλή συγχρόνως ήθη και λόγια και έργα.

Ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ [:Εβρ.9,1-7]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[:Υπομνηματισμός των εδαφίων Εβρ.9,1-14]

«Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν· σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται Ἅγια. μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη Ἅγια Ἁγίων, χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ῥάβδος Ἀαρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης, ὑπεράνω δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος(:Ας βγάλουμε τώρα κάποιο συμπέρασμα για όσα είπαμε σχετικά με την ιεροσύνη της Παλαιάς Διαθήκης και ας τα διασαφηνίσουμε περισσότερο. Είχε βέβαια και η πρώτη Διαθήκη νόμους και λατρευτικές διατάξεις, καθώς κι ένα επίγειο θυσιαστήριο. Κατασκευάστηκε δηλαδή το πρώτο διαμέρισμα της σκηνής, μέσα στο οποίο υπήρχε η λυχνία και η τράπεζα της προθέσεως και οι άρτοι που τοποθετούνταν πάνω σ’ αυτήν ως προσφορά στον Θεό. Και το πρώτο αυτό διαμέρισμα της σκηνής λεγόταν Άγια. Έπειτα, πίσω από το δεύτερο καταπέτασμα ήταν το μέρος της σκηνής που λεγόταν Άγια Αγίων. Στα Άγια των Αγίων υπήρχε ένα χρυσό θυμιατήριο και η Κιβωτός της Διαθήκης, που ήταν γύρω –γύρω καλυμμένη με χρυσάφι απ’ όλες τις πλευρές της. Μέσα στην κιβωτό αυτή υπήρχε μια χρυσή στάμνα που περιείχε από το περίφημο μάννα, καθώς επίσης και η ράβδος του Ααρών που είχε βλαστήσει θαυματουργικά, και οι θεοχάρακτες πλάκες της Διαθήκης. Πάνω από την κιβωτό υπήρχαν δύο χρυσά Χερουβίμ ένδοξα, που ανάμεσά τους εμφανιζόταν και μιλούσε ο Θεός. Αυτά σκέπαζαν με τα φτερά τους και σκίαζαν το χρυσό κάλυμμα της κιβωτού που ονομαζόταν “ιλαστήριο”. Αλλά για όλα αυτά δεν είναι τώρα καιρός να μιλήσουμε με λεπτομέρειες)»[Εβρ.9,1-5]·[ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτου Τρεμπέλα].

Έδειξε ο Παύλος από τον ιερέα, από την ιεροσύνη και από τη διαθήκη ότι εκείνη επρόκειτο να έχει τέλος· το δείχνει πλέον και από τη μορφή της ίδιας της σκηνής. Πώς; Μιλώντας για «Ἅγια» και για «Ἅγια Ἁγίων». Τα «Ἅγια» δηλαδή είναι σύμβολο του προηγούμενου καιρού (γιατί τότε γίνονταν όλα με θυσίες), ενώ τα «Ἅγια Ἁγίων» είναι σύμβολα τούτου του παρόντος καιρού. Ονομάζει «Ἅγια Ἁγίων» τον ουρανό, και το ίδιο και καταπέτασμα του ουρανού, και τη σάρκα που εισέρχεται στο εσώτερο του καταπετάσματος, δηλαδή μέσω του καταπετάσματος της σάρκας Αυτού. Αλλά καλό είναι να μιλήσουμε εξετάζοντας από την αρχή το χωρίο αυτό.

Τι λέγει λοιπόν; «Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη». Ποια «πρώτη»; Η διαθήκη. «Δικαιώματα λατρείας». Τι σημαίνει «δικαιώματα»; Σύμβολα ή διατάξεις. Σαν να έλεγε «τότε είχε, ενώ τώρα δεν έχει». Δείχνει ότι αυτή τα παραχώρησε ήδη σε αυτόν· γιατί λέγει «τότε είχε». Ώστε τώρα, αν και παραμένει, δεν υπάρχει.

Ἄν βασίλευε ἡ ἀγάπη... Ἁγίου Τύχωνος τοῦ Ζαντόσκ ''Πορεία πρός τόν οὐρανό''

Ω, αδελφέ μου ,αν είχαμε πραγματική αγάπη !

Θα έδιωχνε απο κοντά μας κάθε δυστυχία και θα μας γέμιζε ευτυχία .

Οι πόλεις τα χωριά μας ,τα σπίτια μας θα ήταν κομμάτια του παραδείσου πλημυρισμένα χαρά και μακαριότητα ..

Αν βασίλευε η αγάπη ανάμεσα στους ανθρώπους ,δεν θα είχαμε φόβο απο ληστείες ,φόνους, βία αρπαγή, «γιατί η αγάπη τω πλησίων κακόν ουκ εργάζεται»

Δεν θα γνώριζαν οι άνθρωποι, συκοφαντίες , προσβολές, ατιμίες και άλλα δεινά, γιατί η αγάπη δεν κάνει κακό στον πλησίον .

Δεν θα μας εξαπατούσαν οι άνθρωποι, δεν θα μας αποπλανούσαν, δεν θα μας κορόιδευαν, γιατί η αγάπη δεν κάνει κακό στον πλησίον .

Δεν θα χρειάζονταν δικαστικά μέγαρα , γιατί δεν θα είχαν τίποτα να δικάσουν αφού δεν θα υπήρχαν κακούργοι και παράνομοι .Τα δικαστήρια ιδρύθηκαν για τις παρανομίες .

Αυτός που αγαπάει πραγματικά, είναι μακριά απο τα δικαστήρια, όπως και απο την αμαρτία.

Αν βασίλευε η αγάπη δεν θα υπήρχαν άνθρωποι στις φυλακές για χρέη ,για αγροτικές διαφορές ,για καθυστερημένες οφειλές .

Η αγάπη δεν θα άφηνε να φτάσουν ως εκεί , γιατί «η αγάπη μακροθυμεί».

Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο: Ἐμφάνιση τῆς Παναγίας στό Ἀλβανικό Μέτωπο

Όπως εἶ­ναι γνω­στό ἡ Πα­να­γί­α μας ἐμ­φα­νί­στη­κε σέ πολ­λούς στρα­τι­ῶ­τες στό Ἀλ­βα­νι­κό Μέτω­πο. Ἕ­νας ἀπ᾽ αὐ­τούς ἦ­ταν καί ὁ εὐ­λα­βέ­στα­τος Ἀν­θυ­πα­σπι­στής τό­τε κ. Νι­κό­λα­ος Γκάτζα­ρος. Μέ δά­κρυ­α συγ­κι­νή­σε­ως δι­η­γεῖ­το τό θαυ­μα­στό πε­ρι­στα­τι­κό. Πα­ρα­τίθεται ἡ ἀναφο­ρά του γιά τήν ἐμ­φά­νι­ση τῆς Πα­να­γί­ας:

Ἐν Τ.Τ. 712 τῇ 3η Μαρ­τί­ου 1941

Ὁ Ἀν­θυ­πα­σπι­στής Γκάτ­ζα­ρος Νι­κό­λα­ος

Πρός τό 1/40 Τά­γμα Εὐ­ζώ­νων

Ἐ­νταῦ­θα.

Πε­ρί ἐμ­φα­νί­σε­ως τῆς Πα­να­γί­ας καί τῶν δο­θει­σῶν μοι ὑπ᾿ Αὐ­τῆς ἐντο­λῶν.

Λαμ­βά­νω τήν τι­μή νά ἀ­να­φέ­ρω ὑ­μῖν ὅ­τι χθές τήν Κυ­ρια­κήν 2 Μαρ­τί­ου ἐ.ἔ. καί πε­ρί ὥ­ραν 8ην μ.μ. με­τέ­βην εἰς τό πα­ρα­κεί­με­νον τοῦ κα­ταυ­λι­σμοῦ 2ου Λό­χου τοῦ Τάγ­μα­τος ἡ­μῶν μι­κρόν ὕψω­μα ἀ­πέ­χον πε­ρί τά 300 μέ­τρα, χά­ριν πε­ρι­πά­του, αἰ­σθαν­θείς τήν ἀ­νάγ­κην κι­νή­σε­ως.

Μί­α μυ­στη­ρι­ώ­δης δύ­να­μις ὡ­σάν νά μέ ὤ­θη πρός ἐ­κεῖ. Ὁ ἀ­ήρ εἶχε παύ­σει ἤ­δη νά φυ­σᾶ καί ὁ οὐ­ρα­νός ἦ­το ἀ­στε­ρό­εις. Κα­τά τήν ἐ­πι­στρο­φήν μου εἰς τήν σκη­νήν δέν εἶ­χον ἀ­ριθ­μή­σει δέ­κα βή­μα­τα, ὅ­τε αἰφ­νι­δί­ως ἐ­νε­φα­νί­σθη ἐμπρός μου καί μοῦ ἀ­νέ­κο­ψε τόν δρό­μον μί­α γυ­νή μαυρο­φό­ρα ἔ­χου­σα σε­μνήν τήν ἐμ­φά­νι­σίν της. Τό πρό­σω­πό της δι­ε­κρί­νε­το χα­ρα­κτη­ρι­στι­κῶς εἰς τό βρα­δι­νόν ἡ­μί­φως. Εἰς τό θέ­α­μα τοῦ­το κα­τα­λη­φθείς ἐξ ἀ­προ­ό­πτου κατ᾿ ἀρ­χάς ἐξεπλάγην, κα­τό­πιν ὅ­μως αὐ­το­στιγ­μεί συ­νῆλ­θον ἐκ τοῦ τρό­μου, ἐ­πει­δή ἐ­γνώ­ρι­ζον ὅ­τι πολλά­κις ἡ Πα­να­γί­α ἐ­νε­φα­νί­σθη εἴ­τε εἰς ὅ­ρα­μα εἴ­τε καθ᾿ ὕ­πνον κα­τά τάς πο­λε­μι­κάς ἐπιχειρή­σεις τοῦ Στρα­τοῦ μας. Ἐ­γώ ὅ­λως μη­χα­νι­κῶς ἔ­λα­βον θέ­σιν ἡ­μι­γο­νυ­πε­τῆ, ἵ­να ἀσπασθῶ τήν δε­ξιάν της. Ἐκ τῆς συγ­κι­νή­σε­ως οἱ ὀ­φθαλ­μοί μου ἐ­δά­κρυ­ζον, οἱ πό­δες καί τά χεί­λη μου ἔ­τρε­μον ἐ­πί πολ­λήν ὥ­ραν.

Κυριακή Θ Λουκᾶ. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τό ψυχοφθόρο πάθος τῆς πλεονεξίας

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΛΟΥΚΑ[Παραβολή του άφρονος πλουσίου]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΨΥΧΟΦΘΟΡΟ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑΣ

Έχεις λίγα χρήματα και ζητάς πολλά. Έχεις πολλά και ονειρεύεσαι περισσότερα. Όσα κι αν έχεις, δεν είσαι ικανοποιημένος. Γιατί άφησες την πλεονεξία να σε αιχμαλωτίσει, άνθρωπέ μου; Δεν ξέρεις ότι σε άλλους θα μείνουν το χρυσάφι και το ασήμι, ενώ σε εσένα οι κατάρες και οι κατηγόριες; Δεν αντιλαμβάνεσαι ότι θα σε καταδιώκουν αμείλικτα, και σε τούτη τη ζωή και στην άλλη, τα δάκρυα, οι βαρυγκώμιες και οι αναστεναγμοί του φτωχού που εξουθένωσες, του συνεργάτη που αδίκησες, του δουλευτή που εκμεταλλεύτηκες, του οφειλέτη που φυλάκισες; Όταν όλοι οι ζημιωμένοι από σένα θα παρουσιαστούν μαζί σου στο φοβερό δικαστήριο του Χριστού, τι θα πεις στον αδέκαστο Κριτή, μην έχοντας μάλιστα κανένα συνήγορο για να σε υπερασπίσει;

Τους δικαστές της γης μπορείς να τους ξεγελάσεις ή και να τους εξαγοράσεις. Τον Δικαστή του ουρανού ποτέ. Τους ανθρώπινους νόμους μπορείς να τους παραβείς με τεχνάσματα νομιμοφανή δίχως συνέπειες. Τον θεϊκό νόμο όχι· γιατί ο Κύριος βλέπει τις πράξεις σου. Και αργά ή γρήγορα θα λογοδοτήσεις σε Εκείνον, που στέκεται πλάι στους αδικημένους και προστατεύει όσους δεν μπορούν να διεκδικήσουν το δίκιο τους.

Και μη μου πεις: «Ο τάδε, μολονότι κακός και πλεονέκτης, είναι ευτυχισμένος». Για τώρα ναι, δεν θα είναι όμως ως το τέλος. «Μὴ παραζήλου ἐν πονηρευομένοις μηδὲ ζήλου τοὺς ποιοῦντας τὴν ἀνομίαν(:Μη ζηλεύεις και μην ποθείς τη φαινομενική ευτυχία εκείνων, οι οποίοι σκέπτονται το πονηρό. Μη ζηλεύεις εκείνους, οι οποίοι πράττουν την ανομία)», λέει η Γραφή [Ψαλμ.36,1], «ὅτι ὡσεὶ χόρτος ταχὺ ἀποξηρανθήσονται καὶ ὡσεὶ λάχανα χλόης ταχὺ ἀποπεσοῦνται(:γιατί γρήγορα σαν το χορτάρι θα ξεραθούν και σαν την πράσινη χλόη θα μαραθούν και θα πέσουν στο έδαφος)».

Η πλεονεξία είναι σαν το χαλασμένο προζύμι, που καταστρέφει όλο το ζυμάρι. Έτσι, αν από την αδικία κερδίζεις έστω και λίγα, ολόκληρη η περιουσία σου σπιλώνεται. Γι’ αυτό, πολλές φορές, λίγα που κερδήθηκαν άνομα, έγιναν αιτία να χαθούν πολύ περισσότερα, που αποκτήθηκαν καλά.

Μα, θα με ρωτήσεις, όλοι οι πλεονέκτες θα δοκιμάσουν συμφορές; Οπωσδήποτε, μολονότι όχι όλοι τις ίδιες. Κι αν δεν τιμωρηθούν στην παρούσα ζωή, τότε να τους λυπηθείς περισσότερο, γιατί τους περιμένει μεγαλύτερη κόλαση στη μέλλουσα. Στην περίπτωση αυτή, μάλιστα, τις συνέπειες των αδικιών τους, θα τις υποστούν στη γη οι κληρονόμοι της περιουσίας τους, εφόσον γνωρίζουν ότι αποκτούν αγαθά μαζεμένα με αδικίες, αγαθά που ανήκουν σε άλλους. Αυτό, άλλωστε, επιτάσσει και ο ανθρώπινος νόμος, που δίνει το δικαίωμα στον καθένα να διεκδικήσει τα πράγματά του όχι από εκείνον που του τα άρπαξε, αλλά από οποιονδήποτε τα έχει στην κατοχή του.

Κυριακή Θ Λουκᾶ. Ὁμιλία Μεγάλου Βασιλείου στό χωρίο «Καθελῶ μου τάς ἀποθήκας καί μείζονας οἰκοδομήσω» (:Λουκά 12, 18)

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκ.12,13-21]

ΟΜΙΛΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

στο χωρίο «Καθελῶ μου τάς ἀποθήκας καί μείζονας οἰκοδομήσω» (:Λουκά 12, 18)

[Παραβολή του άφρονος πλουσίου]

1. Υπάρχουν δύο ειδών πειρασμοί. Πιο συγκεκριμένα, ή οι θλίψεις βασανίζουν τις καρδιές όπως το χρυσάφι στο καμίνι[βλ. Σοφ. Σολ. 3.6: «Ὡς χρυσὸν ἐν χωνευτηρίῳ ἐδοκίμασεν αὐτοὺς καὶ ὡς ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αὐτούς(:Τους δοκίμασε, όπως ο χρυσοχόος δοκιμάζει και καθαρίζει τον χρυσό δια του πυρός, και τους δέχτηκε ευάρεστα, όπως δέχεται τα προσφερόμενα ολοκαυτώματα των θυσιών)»] και δοκιμάζουν την υπομονή και την ανθεκτικότητά τους ή, πολλές φορές, οι ευλογίες και τα πλούτη της ζωής αυτής γίνονται πεδίο δοκιμασίας και πειρασμός για τους περισσότερους. Πράγματι, είναι εξίσου δύσκολο να κατορθώσει η ψυχή να μη χάσει τη δύναμή της στις μεγάλες δυσκολίες της ζωής, όσο και το να μην υπερηφανευθεί και να εκτραπεί σε αδικία όταν βιώνει ευτυχείς καταστάσεις.

Παράδειγμα για το πρώτο είδος των πειρασμών είναι ο μέγας Ιώβ. Αυτός ο ακαταμάχητος αθλητής, αντιμετώπισε με ακατάβλητο ψυχικό σθένος και ακλόνητη γενναιότητα καρδιάς όλη τη χειμαρρώδη διαβολική επιθετικότητα και βία εναντίον του, και αναδείχθηκε τόσο ανώτερος από τους πειρασμούς, όσο ήταν μεγάλα και ανυπέρβλητα τα αγωνίσματα που του παρουσίασε ο εχθρός.

Παραδείγματα τώρα για τους πειρασμούς, που προέρχονται από την ευημερία, υπάρχουν πολλά. Έναν απ' αυτούς αντιμετώπισε, όμως ανεπιτυχώς, και ο άφρονας πλούσιος της παραβολής του Ευαγγελίου που μόλις τώρα αναγνώσαμε.

Ο πλούσιος αυτός, ενώ είχε πολλά πλούτη στη διάθεσή του, επιθυμούσε να αποκτήσει περισσότερα. Και ο φιλάνθρωπος Θεός δεν τον καταδίκασε από την αρχή για την αγνώμονα συμπεριφορά του, αλλά πάντοτε στον υπάρχοντα πλούτο του πρόσθετε και άλλον, μήπως τυχόν κάποτε επερχόταν κορεσμός στην ψυχή του και οδηγείτο στην ημερότητα και στην ανθρωπιά.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Θ Λουκᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Θ΄ΛΟΥΚΑ

Κατά Λουκάν, κεφάλαιο ΙΒ΄, εδάφια 16-21

16 Εἶπε δὲ παραβολὴν πρὸς αὐτοὺς λέγων· ἀνθρώπου τινὸς πλουσίου εὐφόρησεν ἡ χώρα· 17 καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων· τί ποιήσω, ὅτι οὐκ ἔχω ποῦ συνάξω τοὺς καρπούς μου; 18 Καὶ εἶπε· τοῦτο ποιήσω· καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὰ γενήματά μου καὶ τὰ ἀγαθά μου, 19 καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου· ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου. 20 Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεός· ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται; 21 Οὕτως ὁ θησαυρίζων ἑαυτῷ, καὶ μὴ εἰς Θεὸν πλουτῶν.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

16Τους είπε μάλιστα και μία παραβολή: Κάποιου πλουσίου ανθρώπου τα εκτεταμένα του χωράφια απέδωσαν άφθονη σοδειά και μεγάλη παραγωγή.

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς Θ Λουκᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Θ΄ΛΟΥΚΑ

Προς Εφεσίους, κεφάλαιο Β΄, εδάφια 4-10

4 Ὁ δὲ Θεὸς πλούσιος ὢν ἐν ἐλέει, διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην αὐτοῦ ἣν ἠγάπησεν ἡμᾶς, 5 καὶ ὄντας ἡμᾶς νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι συνεζωοποίησε τῷ Χριστῷ· χάριτί ἐστε σεσωσμένοι· 6 καὶ συνήγειρε καὶ συνεκάθισεν ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, 7 ἵνα ἐνδείξηται ἐν τοῖς αἰῶσι τοῖς ἐπερχομένοις τὸν ὑπερβάλλοντα πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ ἐν χρηστότητι ἐφ' ἡμᾶς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ.

8 Τῇ γὰρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διὰ τῆς πίστεως· καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, 9 οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. 10 Αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐπὶ ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεὸς ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παναγιώτη Τρεμπέλα

4 Ο Θεός όμως που είναι πλούσιος σε έλεος, εξαιτίας της πολλής Του αγάπης με την οποία μας αγάπησε, 5 και ενώ ακόμη ήμασταν πνευματικά νεκροί εξαιτίας των παραβάσεών μας, μας ζωοποίησε πνευματικά μαζί με τον Χριστό. Με την χάρη του Θεού έχετε σωθεί, κι όχι με δικά σας κατορθώματα.

Ἄνθρωπε!

Άνθρωπε!

Αδελφέ!

Ποτέ μην ξεχνάς ότι είσαι μικρός Θεός μέσα στην λάσπη!

Μέσα στην λάσπη του σώματός σου, εσύ έχεις την ζώσα Εικόνα του Θεού.

Πρόσεχε πως ζεις.

Πρόσεχε τι κάνεις με την Εικόνα του Θεού που είναι μέσα σου.

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/11/blog-post_42.html

20 Νοεμβρίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΓ ́ (Θ ́ ΛΟΥΚΑ). Προεόρτια τῶν εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου· Γρηγορίου Δεκαπολίτου (†816) ὁσίου, Πρόκλου Κων/πόλεως (†447). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυρ. κγ΄ ἐπιστ. (Ἐφεσ. β΄ 4-10).

Εφ. 2,4              ὁ δὲ Θεὸς πλούσιος ὢν ἐν ἐλέει, διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην αὐτοῦ ἣν ἠγάπησεν ἡμᾶς,

Εφ. 2,4                      Ο Θεός όμως, ο οποίος είναι πλούσιος εις έλεος και φιλανθρωπίαν, χάρις εις την απεριόριστον αγάπην του, με την οποίαν μας ηγάπησε,

Εφ. 2,5              καὶ ὄντας ἡμᾶς νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι συνεζωοποίησε τῷ Χριστῷ· χάριτί ἐστε σεσωσμένοι·

Εφ. 2,5                      μας εζωοποίησε πνευματικώς, μαζή με τον Χριστόν, και όταν ακόμη ήμεθα νεκροί ένεκα των παραβάσεων. Εχετε σωθή όχι ένεκα της αξίας σας η των έργων σας, αλλά δωρεάν δια της χάριτος.