Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Δευτέρας 26-08-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ι΄ 32 - 38  

ι΄ 32 - 38
 

 

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Κδ΄ 27 - 33 & 42 - 51    

Κδ΄ 27 - 33 & 42 - 51 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Μετά τή Θεία Λειτουργία.Ἐπίλογος

   ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:

ΠΩΣ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΝΗΣΙΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΟΥ

 ΘΕΟΥ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ:

ΙΙΙ. ΜΕΤΑ ΤΉ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Ἐπίλογος

Ἡ Θεία Λατρεία, καί πρό πάντων ἡ κορύφωσή της ἡ Θεία Λειτουργία, ἀποτελεῖ τή μέγιστη Θεϊκή δωρεά. Διότι σ' αὐτήν προσφέρεται ὁ ἴδιος ὁ Δωρεοδότης Κύριος. Ἡ Θεία Λειτουργία εἶναι ἡ ζωή μας, εἶναι τό πᾶν γιά μᾶς, γιατί εἶναι ὁ Χριστός.

«Sine Dominico (esse) non possumus», διακήρυτ­ταν οἱ ἅγιοι Μάρτυρες, δηλ. «Χωρίς τήν Εὐχαριστία δέ μποροῦμε νά ζή­σουμε»¹². Εἶναι ἡ συγκεφαλαίωση τῆς ὅλης Οἰκονομίας. Σ' αὐτήν συνάγε­ται καί εὐχαριστεῖ ὅλη ἡ Ἐκκλησία καί ὅλη ἡ κτίση. Σ' αὐτήν φανερώνεται ἡ Ἁγία Τριάδα. Ἡ Θεία Λειτουργία συνιστᾶ τήν εὐλογημένη διαδικασία τῆς σωτηρίας μας, τῆς θέωσής μας. Ἀποτελεῖ τήν ὁδό, τόν τρόπο ζωῆς γιά τήν ἀποκατάσταση τοῦ «κατ' εἰκόνα» καί τήν ἐπίτευξη τοῦ «καθ' ὁμοίω­σιν». Εἶναι ὁ τρόπος τῆς φανέρωσης τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς ἀληθινῆς Ζωῆς. Καλούμαστε νά Τή ζοῦμε κάθε φορά ὅσο γίνεται καί πιό ἔντονα. Οἱ τρόποι, τό κατά δύναμιν, εἰπώθηκαν. Ἐναπόκειται σέ μᾶς ἡ υἱοθέτησή τους.

Πατερικές διακρίσεις στήν Ἁγία Τριάδα

Πατερική Θεολογία

Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (+)

Καθηγητού Πανεπιστημίου

 

Επιμέλεια – Σχόλια: Μοναχού Δαμασκηνού Αγιορείτου

 

Μέρος Πρώτον: Στοιχεία Ορθοδόξου ανθρωπολογίας και Θεολογίας

40. Πατερικές διακρίσεις στήν Ἁγία Τριάδα

Η Πατερική διάκρισις μεταξύ ουσίας και ενεργείας, καθώς και μεταξύ των τριών υποστάσεων του Θεού, βασίζεται αποκλειστικά στην εμπειρία της θεώσεως. Στην Παλαιά Διαθήκη η διάκρισις μεταξύ Θεού, Αγγέλου και Πνεύματος υπάρχει από την εμπειρία των Προφητών. Στην Καινή Διαθήκη η διάκρισις μεταξύ Πατρός, Υιού και Αγίου Πνεύματος προέρχεται από την εμπειρία της θεώσεως εν αναφορά προς την Ενσάρκωσι. Έχοντες οι Απόστολοι και οι Πατέρες την ίδια εμπειρία με τους Προφήτες, διεπίστωσαν το Φως εν Φωτί δια του Φωτός.

Στην Καινή Διαθήκη ο Πατέρας δεν είναι ενσαρκωμένος ούτε το Άγιον Πνεύμα είναι ενσαρκωμένο. Από την εμπειρία της θεώσεως διαπιστώνεται ότι ενσαρκωμένο είναι μόνον το ένα Φως, ο Λόγος. Οπότε υπάρχει μία ένωσις μεταξύ της ανθρώπινης φύσεως του Χριστού και του ακτίστου, η οποία δεν συμπεριλαμβάνει και τα τρία Φώτα, αλλά μόνο το ένα Φως.

Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος - Mελέτημα 07

1. Ὁ παραδομένος στὴν ἁμαρτία θεωρεῖ φυσικά τὰ παρά φύση πάθη, δηλαδὴ τὴν ἀσέλγεια, τὴν πορνεία, τὴν πλεονεξία, τὸ μῖσος, τὴ δολιότητα καὶ τὰ κάνει μ' ἀπόλαυση καὶ ἡδονή. Ὁμοίως καὶ ὁ ἀληθινός Χριστιανός πραγματοποιεῖ σὰν φυσικές ὅλες τὶς ἀρετὲς δηλαδὴ τὴν ἀγάπη, τὴν εἰρήνη, τὴν ὑπομονή, τὴν πίστη, τὴν ταπείνωση μὲ μεγάλη ἀπόλαυση καὶ ἡδονή, ἄκοπα κι' εὔκολα. Καὶ δὲ μάχεται πλέον ἐναντίον τῶν παθῶν τῆς κακίας, γιατί λυτρώθηκε τελείως καί δέχθηκε στὴν καρδιά τὸ Ἅγιον Πνεῦμα καὶ τὴν εἰρήνη καὶ ἀγαλλίαση τοῦ Χριστοῦ μας, μὲ τὸν Ὁποῖον ἔγινε «ἕνα πνεῦμα».
2. Ὅσοι δὲν μποροῦν νὰ ἐπιδοθοῦν στὸ ἔργο τῆς προσευχῆς, αὐτοὶ ἄς ἀναλαμβάνουν διάφορα διακονήματα τῆς μονῆς μ' εὐλάβεια καὶ χαρά, ὁπότε τὸ ἔργο τους θὰ γίνεται εὐσπρόσδεκτο ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ δὲν θὰ χάσουν τὸ μισθό τους.

«Τά ἴδια καί τά ἴδια...οἱ ἀνανεωτές». Πρωτ. Βασιλείου Κοκολάκη

Πρωτ. Βασιλείου Κοκολάκη,
ἐφημερίου Ἱ. Ν. Ὑψώσεως Τιμίου Σταυροῦ Χολαργοῦ

(Σχόλιο περί τῆς προτεινομένης ἀνανεώσεως τῆς παραδόσεως ἀπό τούς συνεργάτες τοῦ περιοδικοῦ «ΣΥΝΑΞΗ», μέ ἀφορμή τήν ἡμερίδα τους στό Μέγαρο Μουσικῆς, τήν 1η Ἀπριλίου 2013 μέ θέμα: «Παράδοση: κίνδυνος ἤ ἐλπίδα;»)

 Ἀρχικά, μποροῦμε νά ἐξετάσουμε τήν ἀναγκαιότητα ἤ μή τῆς ἴδιας τῆς ἀνανεώσεως παραδεδομένων καταστάσεων, προσώπων ἤ πραγμάτων μέσα ἀπό τήν καθημερινή μας ζωή.

Ἄς φέρουμε γιά παράδειγμα τό πολύ συχνά σέ ὅλους μας δῶρο ἀπό πολύ ἀποδεδειγμένως προσφιλῆ πρόσωπά μας. Π.χ. τό δῶρο πού ἔχουμε ἀπό κάποιον ἄνθρωπο πού μᾶς ὑπεραγαπᾶ καί τόν ὑπεραγαποῦμε, μία μπλούζα, ἕνα ρολόϊ, ἕνα κινητό, ἤ καί κάτι ἀκόμη πιό εὐτελές, ἀλλά σημαδιακό γιά μᾶς, πού σημαίνει πολλά· αὐτό τό δῶρο ὄχι μόνο τό φυλᾶμε ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ, ὄχι μόνο θέλουμε αὐτό καί μόνον αὐτό νά χρησιμοποιοῦμε-ἀκόμη κι᾿ ὅταν ἔχουμε τή δυνατότητα νά ἀποκτήσουμε κάτι καλύτερο-ὄχι μόνο χαιρόμαστε νά μᾶς δεῖ ὁ φίλος μας δωρητής ἤ νά μάθει ἔστω, ὅτι χρησιμοποιοῦμε τό δῶρο του, ὄχι μόνο στενοχωριόμαστε, ὅταν γιά κάποιο λόγο πάθει κάτι τό συγκεκριμένο δῶρο-ἐνῶ θά μπορούσαμε εὔκολα νά τό ἀντικαταστήσουμε-ἀλλά καί δέν θέλουμε ἐπ᾿ οὐδενί καί ἀπό κανέναν νά δεχθοῦμε κάτι πολύ καλύτερο, πιό ἀνανεωμένο, πιό σύνθετο, πιό σύγχρονο. Εἴμαστε θά λέγαμε κολλημένοι, χρησιμοποιοῦμε τό ἴδιο καί τό ἴδιο, γιατί γιά μᾶς αὐτό τό κάτι τι σημαίνει τά πάντα: φιλία, χαρά, ἀγάπη, ζεστασιά, ἀναμνήσεις...Δέν θέλουμε νά τό πουλήσουμε, νά τό λησμονήσουμε, γιατί ἔτσι πουλᾶμε, λησμονοῦμε τόν φίλο μας.

Ἀλέξιος τοῦ Ἐλνάτ ὁ διά Χριστόν σαλός (Μέρος Β')

Δεῖτε ἐδῶ:α' μέρος

Ὁ ὅσιος πολλὲς φορὲς ἐπισκεπτόταν τὰ χωριὰ Σελεζένεβο καὶ Παρφένεβο, ὅπου σ᾿ ἕνα ἀπὸ τὰ σπίτια εἶχε ἕνα τσουβάλι βιβλία καὶ πήγαινε, διάβαζε πίνοντας τὸ τσάϊ του. Μιὰ φορὰ ὅμως μπῆκε στὸ σπίτι καὶ κάθησε πάνω ἀπὸ τὴ σόμπα σιωπηλός. Οἱ ἄνθρωποι ποὺ τὸν φιλοξενοῦσαν εἶχαν συνηθίσει τὴν παράξενη συμπεριφορά του καὶ περίμεναν κ᾽ ἐκεῖνοι σιωπηλοί. Λίγη ὥρα ἀργότερα ὁ Ἀλέξιος βγῆκε ἔξω καὶ κάθισε στὸ κεφαλόσκαλο, καὶ ἔτσι, ὅπως καθόταν, κατέβηκε τὶς σκάλες καθιστός. Ἔπειτα σκαρφάλωσε πάνω σ᾿ ἕνα κάρρο στὴν αὐλὴ καὶ ξάπλωσε ἀρχίζοντας νὰ βογγάῃ σιωπηλά.

Δυὸ ἑβδομάδες ἀργότερα ἡ κυρία τοῦ σπιτιοῦ, παίρνοντας μία μεγάλη σιδερένια κατσαρόλα βραστὸ νερό ἀπὸ τὴ σόμπα, τὴν ἔχυσε πάνω της καὶ κάηκε τόσο πολὺ ποὺ δὲν μποροῦσε νὰ βαδίσῃ. Βγῆκε ἔξω στὴ βεράντα, κάθησε στὰ σκαλοπάτια, τὰ κατέβηκε καθιστή, καὶ στὴ συνέχεια τὴν ἔβαλαν πάνω στὸ κάρρο ὅπου ἔπρεπε νὰ περιμένῃ δύο ὧρες μέχρι ποὺ κατάφεραν νὰ τὴ μεταφέρουν στὸ νοσοκομεῖο.

Πειράματα θανάτου (Ἀπόστολος Παπαδημητρίου)

Η γενετική μηχανική είναι, όπως υποστηρίζεται, πολλά υποσχόμενος κλάδος για τη βελτίωση της υγείας του ανθρώπου στο μέλλον. Ως νέος επιστημονικός κλάδος ελκύει το ενδιαφέρον πολλών ερευνητών, οι οποίοι φιλοδοξούν να προσφέρουν στην ανθρωπότητα, αλλά και να δρέψουν δάφνες. Το ποιο κίνητρο είναι το επικρατούν, ας το επισημάνει ο αναγνώστης. Η έρευνα απαιτεί κεφάλαια, πολλά κεφάλαια. Αυτά δυνατόν να προσφέρει ο ιδιωτικός τομέας, αν πεισθεί για το μελλοντικό πολλαπλάσιο όφελος, ή ο δημόσιος, ο οποίος εν αγνοία του λαού διαχειρίζεται το χρήμα του.

Κατά τα τελευταία έτη το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει εγκρίνει τη χρηματοδότηση επιστημονικών ερευνών στο έμβρυο διαθέτοντας σημαντικά κονδύλια προς τον σκοπό αυτό.

Ἡ ἐλεημοσύνη ἐξαφανίζει τόν θάνατο! Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

Η ελεημοσύνη εξαφανίζει τον θάνατο! 

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Είναι τόσο μεγάλη η δύναμή της, ώστε όχι μόνο να καθαρίζει αμαρτήματα, αλλά να εξαφανίζει και τον ίδιο το θάνατο. Και θα σας πω με ποιο τρόπο.
Και ποιος, ισχυρίζεται κάποιος, δίνοντας ελεημοσύνη, έγινε ανώτερος από τον θάνατο; Μην ανησυχείς, αγαπητέ. Αλλά, μάθε από τα ίδια τα πράγματα, ότι η δύναμη της ελεημοσύνης, κατέλυσε και την τυραννία του θανάτου.
Υπήρχε κάποια γυναίκα, με το όνομα Ταβιθά, που ερμηνεύεται Δορκάς (Πράξ, 9,36-43). Αυτή καθημερινό έργο είχε να συγκεντρώνει για τον εαυτό της τον πνευματικό πλούτο από την ελεημοσύνη. Και έντυνε, τις χήρες, και τους έδινε και όλη την άλλη περιουσία της. Συνέβη όμως να αρρωστήσει και να πεθάνει.

Χριστιανική θεώρηση τοῦ πόνου (Πρωτοπρεσβ. Θεόδωρος Ζήσης)

Διάλεξη στην εναρκτήρια τελετή του 1ου Πανελληνίου Συνεδρίου νόσου Alz­heimer, Θεσσαλονίκη 13-16 Ιανουαρίου 2000

1. Πολύς πόνος, λίγη βοήθεια

Υπάρχει στον κόσμο πολύς πόνος και ποικίλος. Όχι μόνο από τους πολλούς ασθενείς και τα ποικίλα είδη των ασθενειών, σωματικών και ψυχικών, που αντιμετωπίζουν οι γιατροί στα νοσοκομεία και στα ιατρεία, αλλά και από τις ποικίλες συμφορές και θλίψεις, από τα πάμπολλα δεινά που κατατρέχουν τους ανθρώπους, από την ημέρα που θα γεννηθούν σφραγίζοντας με το βρεφικό κλάμμα την αδυσώπητη πραγματικότητα του πόνου, μέχρι την ημέρα που θα τελειώσουν την επί γης πορεία τους με τον θάνατο, που είναι το αποκορύφωμα του πόνου. Επισκεπτόμενος κανείς τα νοσοκομεία βλέπει αθροιστικά την εικόνα αυτή του ανθρώπινου πόνου, αλλά και έξω από τα νοσοκομεία, στα σπίτια και στα εργαστήρια, υπάρχει κρυμμένος ή έκδηλος πολύς πόνος^. κάθε σπίτι και κάθε άνθρωπος κουβαλά τον δικό του σταυρό, και, όπως συνήθως λέμε, υπάρχει πάντοτε μεγαλύτερος σταυρός από τον δικό μας. Έχει απλώσει ο πόνος τα δίχτυα του παντού ή μάλλον τα φορτία του πόνου διαρκώς γίνονται βαρύτερα και μοιάζει η ανθρωπότης να στενάζει και ως αχθοφόρος του πόνου να γονατίζει, να λυγίζουν τα γόνατά της, και να παραπατά, έτοιμη να πέσει από το βαρύ φορτίο.

Ἀποδυναμώσαμε τό νόημα τῆς ἀργίας (π. Θωμᾶς Βαμβίνης)

Τον τελευταίο καιρό έγιναν έντονες συζητήσεις με αφορμή την κατάργηση της αργίας της Κυριακής, δηλαδή για το άρθρο 16 του νομοσχεδίου, και ήδη νόμου, με τίτλο: «Κανόνες ρύθμισης της αγοράς προϊόντων και της παροχής υπηρεσιών».

Οι πιό έντονες αντιδράσεις εκδηλώθηκαν από τούς συνδικαλιστικούς φορείς τών μικρομεσαίων επιχειρήσεων καί τών εργαζομένων σ’ αυτές, πού βλέπουν αφ’ ενός μέν νά συμπιέζεται τό κέρδος τους μέ τήν αύξηση τού κόστους λειτουργίας τών επιχειρήσεών τους, αφ’ ετέρου δέ νά εξαφανίζεται ο ελάχιστος χρόνος ανάπαυσης κατά εβδομάδα πού μέχρι τώρα είχαν.

Όμως, η κατάργηση της αργίας της Κυριακής δέν είναι ένα απλό θέμα, διότι δέν έχει μόνον οικονομικές παραμέτρους, αλλά καί πολιτιστικές καί θρησκευτικές. Υπερτονίστηκαν οι οικονομικές, δέν δόθηκε, όμως, όση προσοχή χρειαζόταν στήν πολιτιστική καί θρησκευτική παράμετρο.

Οπτικό Αγιολόγιο 25 Αυγούστου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 25ης Αυγούστου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

«Λάβετε φάγετε, τοῦτο ἐστι τό Σῶμα μου... Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτο γάρ ἐστί τό Αἷμα μου...». (Ματθ. κστ΄26-28)

 

 «Λάβετε φάγετε, τοῦτο ἐστι τό Σῶμα μου...
Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτο γάρ ἐστί τό Αἷμα μου...». 

(Ματθ. κστ΄26-28)

Esjatos, últimos tiempos, por +ObispoAgustín Cantiotis.Ἔσχατοι χρόνοι. Ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ἔσχατοι χρόνοι. Ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Καντιώτου

Esjatos, últimos tiempos, por +ObispoAgustín Cantiotis

El final del mundo dice el Cristo que será “como los días de Noé” (Mt 24,37). Y nuestros días son “como los días del Noe”. Porque nos hemos desviado y debemos esperar el final del Noé. No lo digo yo, el obispo Agustín de Florina, el supuestamente duro. Lo dicen otras bocas fidedignas, políticos y científicos, hombres ilustres de América y Rusia. Ellos prevén que estamos cerca de una tormenta…

La paz del mundo está colgada por un hilo fino. Mundo o gente, estaos en huelgas, disfrutad de festejos, haced orgias, adulterios, recoged y amasad riquezas materiales… Sobre nuestras cabezas está colgada la espada de Damocles. La paz está colgada y depende en un hilo y si este hilo se rompe, ay del mundo.

«Santísima Trinidad eléison=compadécete de tu mundo, Señor Jesús Cristo eleisón nos, ten compasión de nosotros».

*  Τό τέλος τοῦ κόσμου λέει ὁ Χριστός ὅτι θά εἶναι «ὥσπερ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε» (Ματθ. 24, 37).