Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Δευτέρας 04-11-13

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Φιλιππησίους κεφ. β΄ 16 - 23

β΄ 16 - 23

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ια΄ 1 - 10    

Ια΄ 1 - 10
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Συμπεράσματα γιά τόν μοναχισμό τοῦ 19ου αἰῶνα στήν Ἑλλάδα.

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ

Β΄ Η ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΝΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

Συμπεράσματα γιά τόν μοναχισμό τοῦ 19ου αἰῶνα στήν Ἑλλάδα.

«Ὁ μοναχισμός, στά ὅρια τῆς Ἐθναρχίας καί τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους κατά τόν 19ο αἰῶνα ποσοτικά μέν παρουσιάζει, ἐν πολλοῖς, συρρίκνωση σέ σχέση μέ τό παρελθόν, διότι ὄχι μόνο ἐξέλειπαν οἱ λόγοι τῆς ἀθρόας καταφυγῆς στά Μοναστήρια, ἀλλά καί τό νέο εὐρωπαϊκό πνεῦμα ἐνίσχυε τήν ἀποστροφή πρός τόν μοναχικό βίο. Ἐξ ἄλλου ἡ Ἑλληνική Πολιτεία ἀποδυνάμωσε στά ὅριά της καί τά ἐναπομείναντα Μοναστήρια, μετά τήν διάλυση τῶν περισσοτέρων ἀπό αὐτά (1833), ὥστε νά δικαιολογεῖται ἀπόλυτα, ὅσον ἁφορᾶ στήν ἑλλαδική πραγματικότητα, ὁ λόγος γιά “κρίση” καί “κατάπτωση”, κατάσταση πού θά παραταθεῖ καί μετά τά μέσα τοῦ 20ου αἰῶνα.

Γέροντας Ἐφραίμ Ἀριζόνας - Φιλοθεϊτης: Οἱ πειρασμοί πάντα εἶναι οἱ ἴδιοι, διότι τά δαιμόνια παραμένουν τά ἴδια.

Κάθε άνθρωπος, κάθε χριστιανός ορθόδοξος, προσέρχεται στον Θεό και Τον πλησιάζει, αφού πρώτα δοκιμασθεί δια «πυρός και ύδατος». Εάν δεν περάση ο χριστιανός από καμίνι, στην αναψυχή δεν έρχεται. Γι’ αυτό και ο καλός Θεός, ο οποίος «ετάζει καρδίας και νεφρούς» γνωρίζει πολύ καλά τι κρύβει ο καθένας μας μέσα στο βάθος της καρδιάς του από πλευράς εμπαθείας, από πλευράς χαρισμάτων και προθέσεων και ανάλογα επεμβαίνει, συνήθως με πικρά φάρμακα. Πολλές φορές και με σταύρωση πραγματική, προκειμένου να μας ανορθώση ψυχικά, να μας κάνει ψυχικά υγιείς…

Ξεσηκώνει ο Θεός έναν πόλεμο και δη σε μας τους μοναχούς. Επιτρέπει στον δαίμονα και μας βάζει σε μάχη, αλλά δεν μας αφήνει χωρίς Χάρη. Συγχρόνως έρχεται και συμπαραστέκεται αοράτως και δυναμώνει την ψυχή,φωτίζει τον άνθρωπο, του διδάσκει τον πόλεμο κι έτσι δίνει τη μάχη. Εκεί ή θα στεφανωθεί ή θα ηττηθεί…

Ὁ πλούσιος καὶ ὁ πτωχὸς Λάζαρος. Κυριακή Ε΄Λουκᾶ. Ἀρχιμανδρίτου Μάρκου Μανώλη

Ὁ πλούσιος καὶ ὁ πτωχὸς Λάζαρος

 Ἀρχιμανδρίτου π. Μάρκου Κ. Μανώλη

Μεγάλη ἡ ἀντίθεσις μεταξύ τοῦ πλουσίου καί τοῦ Λαζάρου, ὅπως τήν περιέγραψε ἡ εὐαγγελική περικοπή. Ὁ πλούσιος ὅσο ζῆ ἀπολαμβάνει τήν ἡδονή σέ ὅλες τίς μορφές, ἤτοι τήν φιλαργυρία («ἦν πλούσιος»), τήν φιλοδοξία («ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καί βύσσον») καί τήν φιληδονία («εὐφραινόμενος καθ᾽ ἡμέραν λαμπρῶς»), μετά ὅμως τόν θάνατόν του ἀπολαμβάνει τήν ὀδύνη. «Ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογί ταύτῃ», ἔλεγε ὁ ἴδιος.
᾽Αντίθετα ὁ πτωχός Λάζαρος, ὅσο εἶναι στή γῆ, ἀπολαμβάνει τήν ὀδύνη, μετά θάνατον ὅμως βιώνει τήν πνευματική ἡδονή, ἀφοῦ ζῆ στούς κόλπους τοῦ Ἀβραάμ. Σέ πλεονεκτικώτερη θέσι βρίσκεται ὁ πτωχός Λάζαρος.
Ἡ σύνδεσί του μέ τήν πραγματική ζωή τόν κάνει ἐπώνυμο, ἐνῷ ὁ πλούσιος, πού συνδέεται μέ τήν παροῦσα ζωή καί εἶναι ἀποκομμένος ἀπό τήν αἰωνιότητα, εἶναι ἀνώνυμος.
Ἡ ἀγάπη πρός τόν πλοῦτο, πού καταντᾶ εἰδωλολατρία, διαφθείρει κυριολεκτικά τόν ἄνθρωπο. Θά πρέπει ὅμως νά γίνουν δύο ἀπαραίτητες διευκρινίσεις πάνω στό μεγάλο θέμα τῆς ἀντιθέσεως μεταξύ πλουσίων καί πτωχῶν.

Εἶναι Χριστιανοί οἱ “Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ”; (Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς)

ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Ποιοι είναι οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά»

Ορισμένοι τους τοποθετούν ως μια αίρεση  στον ευρύτερο προτεσταντικό χώρο. Δεν πρόκειται όμως για «καθαρή» θρησκεία, αλλά για μια πολυεθνική εμπορική μετοχική εταιρεία, με τον τίτλο: «ΒΙΒΛΙΚΗ ΚΑΙ ΦΥΛΛΑΔΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΚΟΠΙΑ», η οποία εδρεύει και δραστηριοποιείται στο Μπρούκλιν των Η.Π.Α., με παραρτήματα σε όλο τον κόσμο. Ξεκίνησε τις εργασίες της το 1884 και ιδρυτής της υπήρξε ο Κάρολος Ρώσελ. Από τότε και ως τα σήμερα εκδίδει τα περιοδικά «ΣΚΟΠΙΑ» και «ΞΥΠΝΑ», με τα οποία διαδίδει σε όλο τον κόσμο τις χονδροκομμένες πλάνες της, συνοψίζοντας όλες τις αντιχριστιανικές αιρετικές διδασκαλίες του παρελθόντος. Σύμφωνα με την οργάνωση, η τυφλή πίστη στις δοξασίες της και η προώθηση των εκδοτικών προϊόντων της, είναι η «αληθινή λατρεία του Ιεχωβά»! Ονομάζονται «Μάρτυρες του Ιεχωβά» και «Χιλιαστές», από τη δοξασία τους της δήθεν «χιλιετούς βασιλείας του Χριστού στη γη». Στην αρχή ονομάζονταν «Σπουδαστές των Γραφών». 
Σύμφωνα με τις αρχές της εταιρείας, ο Ιεχωβά διαμηνύει το θέλημά του στους ανθρώπους μέσω αυτής. Κατά συνέπεια άρνηση των δοξασιών της εταιρείας σημαίνει γι’ αυτούς άρνηση του θελήματος του Θεού. Δεν εξηγούν, όμως, αν οι ριζικές αναθεωρήσεις κατά καιρούς των δοξασιών της και οι παταγωδώς διαψευσμένες ψευδοπροφητείες της, εντάσσονται στο θέλημα του Θεού!

Κυριακή Ε΄ Λουκᾶ

Ὀμιλίες (3) π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στήν Κυριακή Ε΄ Λουκᾶ

Ἄνθρωπος τίς ἤν πλούσιος. Κυριακή Ε΄ Λουκᾶ. Ἀρχιμ. Μάρκου Μανώλη

Ἂν εἴμαστε παιδιά του, γιατί δὲν τοῦ μοιάζουμε; Κυριακὴ Ε΄ Λουκᾶ. (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Κυριακή Ε΄ Λουκᾶ. Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Οί τρόποι με τούς οποίους βοηθούνται οί ψυχές μετά τόν θάνατον. Ομιλία (και κείμενο) π.Στεφάνου Αναγνωστοπούλου

Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στην Κυριακή Ε΄ Λουκᾶ (Λουκᾶ 16, 19-31) Ἡ σημασία τῶν μηδαμινῶν πράξεων (δ. 20')

12-10-2013 Ἡμερίδα Π.Ε.Θ. Ὁμιλία Εὐδοξία Αὐγουστίνου

12-10-2013 Ημερίδα Π.Ε.Θ για τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών.

Ομιλία Ευδοξία Αυγουστίνου
 http://anavaseis.blogspot.gr/2013/10/12-10-2013_1284.html

«Ἀπειλὲς τῆ «Νέας Ἐποχῆς» στὴν εὐαίσθητη ψυχὴ τῶν παιδιῶν μας». Ἰωάννης Μηλιώνης

 «Ἀπειλὲς τῆ  «Νέας Ἐποχῆς» στὴν εὐαίσθητη ψυχὴ τῶν παιδιῶν μας»*

 Ἰωάννης  Μηλιώνης

 (1ον) Το παιχνίδι ἦταν πάντα ἀναπόσπαστα συνδεδεμένο μέ τό παιδί· συχνά καί μέ τούς ἐνήλικες. Δέ νοεῖται ἀνθρώπινη δραστηριότητα πού νά μή ἔχει ἀνάγκη τῆς ψυχαγωγίας· προσοχή ὅμως, ὄχι τῆς διασκέδασης, ἀλλά τῆς ψυχαγωγίας, τῆς ἀγωγῆς τῆς ψυχῆς.
Διασκέδαση εἶναι ἡ δραστηριότητα[1], πού δίνει τόν μηχανισμό στούς ἀνθρώπους νά ἁπαλύνονται ἀπό τίς στρεσογόνες καταστάσεις τῆς καθημερινότητας καί νά χαλαρώνουν. Εἶναι, ὅπως λέγεται, πολύ σημαντική διαδικασία στή ζωή τοῦ ἀνθρώπου, πού τόν βοηθᾶ νά ἐκτονώνεται, νά δραπετεύει ἀπό τήν ρουτίνα τῆς καθημερινότητας καί ἔτσι ἔχει, δῆθεν, εὐεργετική ἐπίδραση, καθώς ἡ πραγματικότητα τῆς ζωῆς κουράζει σωματικά καί ψυχικά τόν ἄνθρωπο, πού ἀνταποκρίνεται στίς εὐθύνες της.

Λόγοι Ἀθωνιτῶν πατέρων: Περί τῆς ἀρετῆς τῆς διακρίσεως τῶν λογισμῶν καί τῶν πνευματικῶν καταστάσεων

1.    Είπε γέρων. Σήμερα κοιτάζουμε να αγιάσουμε με λίγο κόπο.
2.    Είπε πάλι. Όσο περισσότερο κοπιάζεις, τόσο περισσότερη χάριν και χαρά απολαμβάνεις. Και συνέχισε. Μπορούσε να πληρώσει την καρδιά μας ο Θεός με τόση μακαριότητα και αγάπη και θείον έρωτα, ώστε να πέσουμε κάτω, μην αντέχοντας αυτήν. Αλλά τότε θα εγκαταλείψουμε τα μοναστήρια και θα κλεινόμασταν στα σπήλαια. Οι κοσμικοί θα εγκατέλειπαν τις υποθέσεις τους και τις φροντίδες τις οικογένειας και τα παιδία τους. Για αυτό ο Θεός που είναι αγάπη, δεν μας πληροί με τέτοια αγάπη και θεία μακαριότητα.
3.    Είναι βαρεία η καλογερική Γέροντα; Ρώτησαν κάποιον σοφό μοναχό.
Δεν είναι βαριά. Έρχεται καιρός που, όταν λησμονήσεις τον εαυτό σου, βλέπεις ότι είναι το πιο ανάλαφρο φορτίο – είπε.

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος- Ποτέ μή μακαρίζετε τόν ἁμαρτωλό

 

Ποτέ μη μακαρίζετε τον αμαρτωλό. Να μακαρί­ζετε τον δίκαιο. Πού είναι τόσοι μεγάλοι και τρανοί; Περαστικοί ήταν κι έφυγαν. Δεν τους έτρεμαν οι αξιωματούχοι; Δεν ταπεινώνονταν όλοι μπροστά τους; Ήρθε όμως η αμαρτία, και όλα φανερώθη­καν κι ελέγχθηκαν.
Δεν βλέπετε τον Ευτρόπιο; Οι δουλόφρονες έγιναν δικαστές του κι οι κόλακες δήμιοι! Εκείνοι που φιλούσαν κάποτε τα χέρια του, επιχειρούσαν τώ­ρα πρώτοι να τον σύρουν έξω απ’ τον ναό! Χθες δουλικός, σήμερα εχθρός! Χθες επαινέτης, σήμερα κατήγορος! Χθες τον αποκαλούσες σωτήρα κι ευεργέτη, σήμερα τον στιγματίζεις! Και όλ’ αυτά γιατί χθες δεν ενεργούσες με ειλικρίνεια. Τι μεταστροφή! Τι μεταπήδηση στην αντίπερα όχθη!
Αλλά εγώ δεν είμαι τέτοιος. Αν και μ’ επιβου­λευόταν, έγινα προστάτης του. Αναρίθμητα δεινά έπαθα και δεν τ’ ανταπέδωσα, γιατί μιμούμαι τον Κύριό μου Χριστό.

῾Ο Παράδεισος. Ἐπισκόπου Ἀνδρέου Ἀράντ καί Χουνεντοάρας

 ῾Ο Παράδεισος.   

 

23. Ποῦ καί πῶς ἔζησαν οἱ πρῶτοι ἄνθρωποι;

 Ὀρθόδοξος κατήχησις. Κεφάλαιο πρῶτο

Ἐπισκόπου Ἀνδρέου Ἀράντ καί Χουνεντοάρας

῾Ο Θεός ἔθεσε τόν 'Αδάμ καί τήν Εὔα στόν παράδεισο. ῾Ο παράδεισος ἦταν ἕνας ὡραῖος κῆπος, ὅπου εὑρίσκοντο καρποφόρες πεδιάδες καί κάθε εἴδους καρπεροῦ δένδρου, μελωδικά πτηνά, χρήσιμα στήν ὑπηρεσία τοῦ ἀνθρώπου ζῶα, ποταμοί χειμαρώδεις, εὐωδιαστά λουλούδια, φυτά, πλούτη καί ἐπάρκεια ὅλων τῶν ἀγαθῶν. Αὐτός ἦταν ὁ ἐπίγειος παράδεισος, τύπος τοῦ Οὐρανίου παραδείσου.'Εδῶ ἔβαλε ὁ Θεός τούς πρώτους ἀνθρώπους, «ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς τρυφῆς, ἐργάζεσθαι αὐτό καί φυλάσσειν» (Γεν. 2,15), καί διά νά τόν δοκιμάσῃ στήν ὑπακοή, τόν διέταξε νά μή φάγῃ καρπούς ἀπό τό δένδρο τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ.
῾Η ἐντολή ἔλεγε τά ἑξῆς ἀκριβῶς: «ἀπό παντός ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ βρώσει φαγῇ, ἀπό δέ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλόν καί πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ' αύτοῦ· ᾗ δ' ἄν ἡμέρα φάγητε ἀπ' αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε» (Γεν. 2,16-17).
Στόν παράδεισο ὁ 'Αδάμ καί ἡ Εὔα, ἔζησαν εὐτυχισμένοι καί παρθένοι. ῾Ο νοῦς των ἦτο φωτεινός καί φυλαγμένος ἀπό ἁμαρτίες, ἡ καρδιά τους ἐπίσης καθαρή ἀπό κακές ἐπιθυμίες, ἡ θέλησίς τους ἦταν προσηλωμένη μόνο γιά τά καλά ἔργα, τό σῶμα τους πάντοτε ὑγιές καί φυλαγμένο ἀπό ὁποιαδήποτε ἀσθένεια ἤ πόνο.

Οπτικό Αγιολόγιο 3 Νοεμβρίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 3ης Νοεμβρίου


Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Γιατί ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος ἀποκαλεῖται ὁ ἀγαπημένος μαθητής τοῦ Χριστοῦ;

“Απόστολε Χριστώ τω Θεώ αγαπημένε, επιτάχυνον ρύσαι λαόν αναπολόγητον. δέχεταί σε προσπίπτοντα, ο επιπεσόντα τω στήθει καταδεξάμενος. ον ικέτευε Θεολόγε, και επίμονον νέφος εθνών διασκεδάσαι, αιτούμενος ημίν ειρήνην και το μέγα έλεος.”

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 03-11-13

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Β΄ κεφ. ια΄ 1 - 6

ια΄ 1 - 6

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ι΄ 19 - 21    

Ι΄ 19 - 21
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.