Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τρίτης 24-09-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Β΄ κεφ. γ΄ 10 - 15

γ΄ 10 - 15
 

 

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ιη΄ 10 - 14    

Ιη΄ 10 - 14
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Σαρκοποίηση τοῦ πνεύματος ἤ πνευματικοποίηση τῆς σάρκας.

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ Α΄.

ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΓΓΑΜΟΣ ΒΙΟΣ

Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΓΑΜΟ

Σαρκοποίηση τοῦ πνεύματος ἤ πνευματικοποίηση τῆς σάρκας.

Ὅσο τά χρόνια περνοῦν καί ἔρχεται τό γῆρας, ὁ ἄνθρωπος μεταβάλλεται· εἴτε πρός τό καλλίτερο, εἴτε πρός τό χειρότερο. Ἄν εἶναι μοναχός ἤ ἔγγαμος πού ζεῖ κατά Θεόν, προχωρεῖ πνευματικά καί ἁγιάζεται. Ἄν δέν ζεῖ κατά Θεόν καί κατά Πνεῦμα, ἐγκλωβίζεται ὅλο καί περισσότερο στά δεσμά τῶν παθῶν καί τοῦ διαβόλου.

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες λένε ὅτι μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου ἕνα ἀπὸ τὰ δύο γίνεται στὸν ἄνθρωπο: ἢ σαρκοποιεῖται τὸ πνεῦμα ἢ πνευματικοποιεῖται ἡ σάρκα· στασιμότητα δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει. Αὐτὸ εἶναι μία μεγάλη ἀλήθεια. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος σταματάει νά ἀγωνίζεται πνευματικά, δέν μένει ἐκεῖ πού ἔχει φτάσει μέ τήν, μέχρι τότε, πνευματική του προσπάθεια, ἀλλά χάνει συνεχῶς ἔδαφος. Γίνεται ὅλο καί περισσότερο σαρκικός.

Ἀντιθέτως, ὁ σαρκικός ἄνθρωπος, ὅταν μετανοήσει, ἀρχίζει νά γίνεται πνευματικός ἄνθρωπος.

Αἰ θεῖαι ἐνέργειαι

Εφόδιον Ορθοδοξίας

Βασική Δογματική Διδασκαλία 

Τού Πρωτοπρ. Αντωνίου Γ. Αλεβιζόπουλου Δρ. Θεολογίας Δρ. Φιλοσοφίας

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3^ο. Αι θείαι ενέργειαι

1. Η αγνωσία της ουσίας του Θεού

Ο Απόστολος Πέτρος γράφει εις την δευτέραν επιστολήν του, ότι «η θεία δύναμις του Θεού μας εδώρησεν όσα συντελούν εις την ζωήν και την ευσέβειαν δια της πλήρους γνώσεως Εκείνου ο οποίος μας εκάλεσε με την ιδικήν Του δόξαν και δύναμιν. Δι’ αυτών μας εδώρησε τας πολύτιμους και μεγίστας υποσχέσεις, ώστε να αποφεύγετε δια τούτων την διαφθοράν, η οποία υπάρχει εις τον κόσμον, λόγω των κακών επιθυμιών, και να γίνετε κοινωνοί θείας φύσεως» (Β΄ Πέτρου 1,3-4).

Η τελευταία αυτή φράσις του Αποστόλου δεν σημαίνει, ασφαλώς, ότι ο άνθρωπος είναι δυνατόν να γνωρίση την ουσίαν του Θεού, εκείνο, δηλαδή, το οποίον χαρακτηρίζει την θείαν ύπαρξιν και την ξεχωρίζει από τα κτιστά δημιουργήματα. Τούτο διότι, εάν ήτο ικανός ο άνθρωπος να εισχώρηση εις την θείαν φύσιν, τότε θα εγίνετο και ο ίδιος Θεός. Τότε δεν θα είχομεν ένα, αλλά πολλούς θεούς. «Δεν θα ημπόρεσης να ιδής το πρόσωπόν μου», λέγει ο Θεός εις τον Μωυσή, «διότι δεν θα η μπόρεση να ζήση άνθρωπος, ο οποίος θα αντικρύση το πρόσωπόν μου» (Έξοδος 33,20. Παράβαλλε Και Α' Τιμ. 6,16).

Γέροντας Σωφρόνιος:Εἶναι ἀπαραίτητη ἡ "ἀνθρωποίηση" τῶν σημερινῶν ἀνθρώπων!

Μετά από τόσα πολλά χρόνια αδιάκοπης σχεδόν αλληλοεξοντώσεως των ανθρώπων επάνω στη γη, για την οποία δικαιολογούνται όλοι αδιάκοπα μπροστά στον ίδιο τον εαυτό τους, είναι αδύνατο να περιμένουμε ότι αυτοί θα τολμήσουν να ατενίσουν το ύψος του Ουρανού και να ονομάσουν τον Θεό Πατέρα τους. Στις ημέρες μας η “αποκτήνωση” του κόσμου έλαβε φοβερές διαστάσεις. Η έκπτωση από την αυθεντική χριστιανική πίστη έχει γίνει καθολικό φαινόμενο. Η λέξη που χαρακτηρίζει τον αιώνα μας είναι η «αποστασία».

Φοβάμαι λοιπόν ότι μόνο η αύξηση των συμφορών μπορεί τώρα να οδηγήσει τους ανθρώπους στα παθήματα εκείνα που θα φανούν πραγματικά κρίσιμα, και τα οποία θα διεγείρουν σ’ αυτούς πάλι την ικανότητα να αντιληφθούν την πρωταρχική τους φύση κατ’ εικόνα Θεού. Τότε θα βασιλεύσει η ειρήνη στη γη. Όσο όμως οι άνθρωποι παραμένουν όμοιοι με τα άγρια θηρία, δεν πρέπει να αναμένουμε ειρήνη επάνω στη γη. Είναι μάταιες όλες οι προσπάθειες με τις οδούς της διπλωματίας και με άλλα παρόμοια μέσα για την αποτροπή της συμφοράς του πολέμου. Είναι πρωτίστως απαραίτητη η πνευματική αναγέννηση του ανθρώπου, απαραίτητη η “ανθρωποποίηση” του θηριώδους αυτού κόσμου.

Κυριακή Α΄ Λουκᾶ. Ἡ θαυμαστή ἀλιεία καί ἡ κλήσις τῶν πρώτων μαθητῶν

Ὁμιλίες (3) π.Ἀθανασίου Μυτιληναίου στήν Κυριακή Α΄ Λουκᾶ

Κυριακή Α΄ Λουκᾶ. Θεοφυλάκτου Ἀρχιεπισκόπου Βουλγαρίας

Μάταιοι κόποι!. Κυριακή Α΄Λουκᾶ. (†) ἐπισκόπου Γεωργίου Παυλίδου Μητροπολίτου Νικαίας

Ἡ θαυμαστή ἀλιεία καί ἡ κλήσις τῶν πρώτων μαθητῶν. Κυρ. Α΄ Λουκᾶ. Ἀρχ. Ἀρσενίου Κατερέλου

Ἡ ἁγιότητα τοῦ Γέροντος Πορφυρίου καὶ ἡ ἐπικοινωνία του μὲ τὴν ἄλλη ζωή

Κ. Ι.: Τὸ νὰ βρίσκεσαι γιὰ δεκαπέντε ὁλόκληρα χρόνια «παρὰ τοὺς πόδας», γιὰ νὰ χρησιμοποιήσω τὴν παραστατικότατη αὐτὴ εἰκόνα, ἑνὸς Γέροντα, γιὰ τὸν ὁποῖο χαρακτηριστικὰ ἔχει λεχθεῖ ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας κάθε διακόσια χρόνια παρουσιάζει τέτοιο, εἶναι μία πολὺ μεγάλη δωρεὰ ἀπὸ τὸ Θεό. Μεγάλη καὶ γιὰ ὅλους ἐμᾶς ἡ εὐλογία νὰ πληροφορηθοῦμε μερικὰ ἔστω πράγματα ἀπὸ τὰ πάμπολλα, ποὺ συνέλεξε τὰ δεκαπέντε αὐτὰ χρόνια ὁ κ. Χ.Μ.Π., πνευματικὸ τέκνο τοῦ Γέροντος Πορφυρίου καὶ τακτικὸς συνομιλητής του.
 Ἡ χρήση τῶν ἀρχικῶν μόνο τοῦ ὀνόματός του ὀφείλεται στὴν ἐπιθυμία του νὰ παραμείνει ἀνώνυμος γιὰ δικούς τους πνευματικοὺς λόγους. Σεβόμαστε τὴν ἐπιθυμία του καὶ τὸν εὐχαριστοῦμε θερμὰ γιὰ ὅσα εἶχε τὴν καλοσύνη νὰ μᾶς πεῖ, μέρος τῶν ὁποίων παραθέτουμε στὸν παρόντα τόμο.
Χ.Μ.Π.: Ὁ Γέρων Πορφύριος ἦταν μικρόσωμος, εἶχε γαλανὰ μάτια, ἕνα πολὺ ὡραῖο χαμόγελο κι ἦταν ὅλος χαρά. Χαιρόσουν νὰ μιλᾶς μαζί του. Ἦταν δὲ τόσο ἄνετος, πού σοῦ ἔδινε τὸ θάρρος νὰ τὸν ρωτήσεις ὁτιδήποτε ἤθελες.

Παραδεχόταν ὅτι ἦταν διορατικὸς καὶ μοῦ εἶπε: «Αὐτὸ τὸ χάρισμα μοῦ τὸ ἔδωσε ὁ Θεός, γιὰ νὰ γίνω καλός». Ἐπειδὴ ἦταν τόσο πολὺ προχωρημένος πνευματικά, συναισθανόταν πλήρως τὴν ἁμαρτωλότητά του, γεγονὸς ποὺ συμβαίνει μ’ ὅλους τους ἁγίους.

Ἀποστολή τοῦ Ares* Μία ψευδοχριστιανική καί συγκρητιστική κίνησις. Πρωτ. Βασιλείου Γεωργοπούλου

Ἀποστολή τοῦ Ares*  Μία ψευδοχριστιανική καί συγκρητιστική κίνησις 

Πρωτ. π. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Μεταξύ τῶν διαφόρων ψευδοχριστιανικῶν κινήσεων, πού ὑπάρχουν, συγκαταλέγεται καί ἡ «Ἀποστολή τοῦ Arès», ἡ ὁποία δημιουργήθηκε τό τελευταῖο τέταρτο τοῦ 20οῦ αἰώνα στή Γαλλία.
Ἱδρυτής ὑπῆρξε ὁ Michel Potay, μηχανικός ἀρχικά στό ἐπάγγελμα, ὁ ὁποῖος στή συνέχεια, ἀφοῦ υἱοθέτησε τό ψευδώνυμο Michael Berkelay, ἄρχισε νά ἐργάζεται ὡς ψυχοθεραπευτής μέ ἔκδηλες ὅμως τίς ἀποκρυφιστικές πρακτικές.
 Αὐτές τίς πρακτικές θά προσπαθήσει νά τίς ἀποκρύψει χρησιμοποιώντας χριστιανικό προσωπεῖο καί μάλιστα θά φθάσει στό σημεῖο νά ἰσχυρίζεται κατά τρόπο ἀναληθῆ ὅτι ὑπῆρξε καί ὀρθόδοξος κληρικός, ὁ ὁποῖος δῆθεν εἶχε χειροτονηθεῖ στίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 1970 στή Δράμα, ὡς Ἐπίσκοπος, ὑποστηρίζοντας ὅτι τό ἐκκλησιαστικό του ὄνομα ἦταν πατήρ Μιχαήλ.

«Τῆς Κονίτσης τὸν γόνον … Ἰωάννην τιμήσωμεν». Μητροπολίτης Κονίτσης Ἀνδρέας

ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΡYΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ,ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ  &  ΚΟΝΙΤΣΗΣ                                               Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 3ῃ Σεπτεμβρίου 2013

                                                    

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  167η

ΘΕΜΑ: «Τῆς Κονίτσης τὸν γόνον … Ἰωάννην τιμήσωμεν».

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

Ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς ἀκριτικῆς Κονίτσης ἔχουμε τὴν μεγάλη εὐλογία νὰ κατάγεται ἀπὸ ἐδῶ ὁ Νεομάρτυρας Ἅγιος Ἰωάννης ὁ ἐκ Κονίτσης. Γιατὶ ἔζησε ἐδῶ μέχρι τὰ εἴκοσι χρόνια του, περπάτησε στοὺς δρόμους, ποὺ περπατᾶμε σήμερα καὶ μεῖς, ἀλλὰ ὄχι σὰν χριστιανός.
Μουσουλμᾶνος ἦταν. «Ἐκ ρίζης δυσώδους», ὅπως λέει χαρακτηριστικὰ ἕνα τροπάριο. Δηλαδή, προερχόταν ἀπὸ βρώμικη ρίζα, ἀφοῦ οἱ γονεῖς του ἀκολουθοῦσαν τὴν ψεύτικη θρησκεία τοῦ μωαμεθανισμοῦ. Τὸ ὄνομά του, Χασάν. Τότε, στὰ τέλη τοῦ 18ου αἰώνα, μὲ ἀρχὲς τοῦ 19ου αἰώνα, ἡ Ἑλλάδα βρισκόταν κάτω ἀπὸ τὴν τουρκικὴ σκλαβιά.
Οἱ χριστιανοὶ ἦταν «ραγιάδες», σκλάβοι, δηλαδή, καὶ δοῦλοι τῶν Τούρκων, οἱ ὁποῖοι συχνὰ τοὺς πίεζαν νὰ ἀλλαξοπιστήσουν. Καὶ κάποιοι, γινόντουσαν ἀρνησίθρησκοι, εἴτε γιὰ ν’ ἀποκτήσουν ὑλικὰ ὀφέλη, εἴτε ἀπὸ τὸν φόβο τοῦ θανάτου, στὸν ὁποῖο θὰ τοὺς κατεδίκαζαν οἱ τύραννοι ἄν ἠρνοῦντο νὰ γίνουν μωαμεθανοί. Ἡ κατάσταση ἦταν ἐπικίνδυνη καὶ ζοφερή.
Βέβαια, γιὰ νὰ γίνῃ ἕνας μουσουλμᾶνος χριστιανός, χρειαζότανε τόλμη. Γιατὶ θὰ ἐπακολουθοῦσε ὁ θάνατος μὲ συνοπτικὲς διαδικασίες …

Ἡ μέλλουσα κρίση

Ὁ ἅγιος Νήφων

ΕΝΑΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

.....

Εἶχε βραδιάσει γιά τά καλά. Ὁ Ὅσιος μόλις εἶχε τελειώσει τήν τακτική του νυχτερινή προσευχή. Ξάπλωσε πάνω στίς πέτρες, ὅπως συνήθιζε, γιά νά κοιμηθεῖ. Μά δέν τόν ἔπιανε ὕπνος. Ἡ ὥρα περνοῦσε. Ἔφτασαν μεσάνυχτα, καί μέ τά μάτια ἀκόμη ἀνοιχτά παρατηροῦσε στόν ἀπέραντο οὐρανό τ᾿ ἀστέρια καί τό φεγγάρι.

Ἐκεῖ πού ἦταν ἔτσι μονάχος, σκέφτηκε τή φοβερή ὥρα τῆς κρίσεως, ἀναλογίστηκε τίς ἁμαρτίες του κι ἄρχισε νά κλαίει μέ λυγμούς.

Ξαφνικά βλέπει νά τραβιέται σάν αὐλαία τό στερέωμα τ᾿ οὐρανοῦ καί νά παρουσιάζεται ἀπό πίσω ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός! Ἦταν γιγάντιος καί στεκόταν μετέωρος στόν αἰθέρα. Γύρω Του ἦταν παραταγμένα ὅλα τά οὐράνια τάγματα – ἄγγελοι, ἀρχάγγελοι... – πού Τόν ἀτένιζαν μέ φόβο καί τρόμο, μέ σεβασμό κι εὐλάβεια πολλή.

 Ὁ Κύριος ἔγνεψε στόν ἀρχηγό ἑνός τάγματος, κι ἐκεῖνος ἦρθε κοντά Του γεμάτος θάμπος καί φρίκη.

-- Μιχαήλ, ἄρχοντα τῆς Διαθήκης, τοῦ εἶπε. Σήκωσε μέ τό τάγμα σου τόν πυρίμορφο θρόνο τῆς δόξας μου καί πήγαινε στήν κοιλάδα τοῦ Ἰωσαφάτ. Ἐκεῖ νά τόν στήσεις, γιά νά ᾿ ναι ἕτοιμος στήν παρουσία μου. Ναί, γιατί δέν θ᾿ ἀργήσει ἡ ὥρα τῆς κρίσεως, ὁπότε ὁ καθένας θά πάρει τήν ἀνταπόδοση γιά τά ἔργα του. Κάνε γρήγορα, πλησίασε ἡ μέρα.

Τί εἶναι ὁ οἰκουμενισμός. Αἱ διάφοροι μορφαί του καὶ ἡ ἐπικινδυνότης αὐτοῦ. Mακαριστοῦ μοναχοῦ Κωνσταντίνου Καβαρνοῦ, Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου

Τί εἶναι ὁ οἰκουμενισμός. Αἱ διάφοροι μορφαί του καὶ ἡ ἐπικινδυνότης αὐτοῦ 

Mακαριστοῦ μοναχοῦ Κωνσταντίνου Καβαρνοῦ, Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου

Ὠρισμένοι εὐσεβεῖς χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι δέν ἔχουν ἐντρυφήσει εἰς τό θέμα τῶν χριστιανικῶν αἱρέσεων (Παπισμός, Προτεσταντισμός κ.λπ) ἀδυνατοῦν νά κατανοήσουν τά ὅσα γράφομεν εἰς τόν «Ο.Τ.» περί τῆς ἐπικινδυνότητος τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Διά τήν κατανόησιν τοῦ ὅρου καί τῆς ἐπικινδυνότητος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, παραθέτομεν κατωτέρω ἕν κεφάλαιον ἀπό τό βιβλίον «Μελέτη περί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ» τοῦ μακαριστοῦ Καθηγητοῦ Κωνσταντίνου Καβαρνοῦ, τό ὁποῖον ἐξεδόθη ὑπό τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου» ἐν ἔτει 1997. Τό κεφάλαιον αὐτό ἔχει ὡς ἀκολούθως:

«Πρός ἕνα ὁρισμόν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

᾿Επέστησα τὴν προσοχήν σας εἰς τὸ γραπτὸν ὑλικὸν περὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ποὺ ἔχω ἤδη θέσει εἰς τὴν διάθεσιν τοῦ γενικοῦ ἀναγνωστικοῦ κοινοῦ. Τώρα θὰ ἐκθέσω τὰς σκέψεις μου ἐπὶ τοῦ σπουδαίου αὐτοῦ θέματος εἰς νέαν, ἀναδιοργανωμένην μορφήν. ᾿Αρχίζω μὲ μίαν προσπάθειαν νὰ διασαφηνίσω τὸν ὅρον “Οἰκουμενισμός”. ῾Η λέξις αὐτὴ προέρχεται ἐκ τῆς λέξεως “οἰκουμένη”. ῾Η ρίζα τῆς λέξεως αὐτῆς εἶναι ὁ “οἶκος”. “Οἰκουμένη” σημαίνει ὁλόκληρον τὴν κατωκημένην γῆν. Τεκμήρια αὐτῆς τῆς κατοικήσεως εἶναι οἱ “οἶκοι”. Αὐταὶ αἱ λέξεις· “Οἶκος” καὶ “οἰκουμένη” εὑρίσκονται εἰς τὸ Εὐαγγέλιον, εἰς τὰς Πράξεις τῶν ᾿Αποστόλων, εἰς τὰς ᾿Επιστολὰς τοῦ ᾿Αποστόλου Παύλου, καὶ εἰς τὸ βιβλίον τῆς ᾿Αποκαλύψεως.
Οὕτως, εἰς τὸ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιον ὁ Χριστὸς λέγει εἰς τοὺς μαθητάς Του· “Καὶ κηρυχθήσεται τοῦτο τὸ Εὐαγγέλιον τῆς Βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ, εἰς μαρτυρίαν πᾶσι τοῖς ἔθνεσι, καὶ τότε ἥξει τὸ τέλος” (κδ´, 14).

Ὀκτώ μορφαί

Ἀγαπᾶτε τούς ἐχθρούς ὑμῶν.......Ἱερομόναχου Γρηγορίου Ἁγιορείτου

Αγαπάτε τους εχθρούς υμών, ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς και προσεύχεσθε υπέρ τών επηρεαζόντων... και διωκόντων υμάς, όπως γένησθε υιοί του Πατρός υμών του εν ουρανοίς.....

(Ίησούς Χριστός)

Πρόλογος

"Αφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών.

Συμβαίνει συχνά στη ζωή μας νά βλέπουμε την αμαρτία με δύο εντελώς διαφορετικούς φακούς. Πριν την διαπράξουμε την βλέπουμε με τον φακό της αναισθησίας, έτσι ώστε νά θεωρούμε την αμαρτία κάτι το τελείως φυσιολογικό. Μετά την διάπραξη της όμως την ίδια αμαρτία την βλέπουμε με τον φακό της απελπισίας, ο οποίος την μεγεθύνει και μάς οδηγεί στην βεβαιότητα ότι δεν είναι δυνατόν νά λάβουμε συγχώρηση από τον Θεό. Έτσι απελπιζόμαστε γιά την ίδια την σωτηρία μας.
 Ο Χριστός όμως μας αποκάλυψε έναν σίγουρο τρόπο με τον οποίο μπορούμε νά λάβουμε την συγχώρηση τών αμαρτιών μας, όσο μεγάλες κι αν είναι αυτές: Να συγχωρέσουμε με την καρδιά μας και να αγαπήσουμε όσους με οποιονδήποτε τρόπο μάς αδίκησαν.

Ἀπέναντι εἰς τό κοινό πρόβλημα. (Πῶς πρέπει νά ἀντιμετωπίζουμε τούς ἀνθρώπους, πού μᾶς ἐνοχλοῦν καί μέ ποικίλους τρόπους μᾶς βλάπτουν καί μᾶς ἀδικοῦν;) Πρωτοπρ. Διονυσίου Τάτση

Ἀπέναντι εἰς τό κοινό πρόβλημα. (Πῶς πρέπει νά ἀντιμετωπίζουμε τούς ἀνθρώπους, πού μᾶς ἐνοχλοῦν καί μέ ποικίλους τρόπους μᾶς βλάπτουν καί μᾶς ἀδικοῦν;)

Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Πῶς πρέπει νά ἀντιμετωπίζουμε τούς ἀνθρώπους, πού μᾶς ἐνοχλοῦν καί μέ ποικίλους τρόπους μᾶς βλάπτουν καί μᾶς ἀδικοῦν; Πῶς μποροῦμε νά ἠρεμήσουμε; Ἡ προσφυγή στά κοσμικά δικαστήρια ἐνδείκνυται; Πρέπει «νά βροῦμε τό δίκιο μας»; Πρέπει νά τιμωρηθοῦν αὐτοί πού μᾶς βλάπτουν; Πρόκειται γιά ἕνα κοινό πρόβλημα. Ὅλοι γενικά τό ἀντιμετωπίζουν. Ὅλοι γίνονται θύματα. Ἀλλά καί οἱ θύτες γίνονται θύματα ἀπό ἄλλους! Δέν ἔχει τελειωμό αὐτή ἡ ἱστορία. Ἐνῶ λύνουμε τό πρόβλημα, πού ἔχουμε μέ κάποιους, ἀμέσως μᾶς δημιουργεῖτε τό ἴδιο πρόβλημα μέ κάποιους ἄλλους, χωρίς νά μποροῦμε νά βροῦμε τήν αἰτία. Συχνά ὁδηγούμαστε καί σέ ἀδιέξοδο. Ὅποιος κατορθώσει νά μείνει ἀνεπηρέαστος ἀπό αὐτό τό πρόβλημα, εἶναι μακάριος. Ὅποιος ἀντιμετωπίζει τούς ἀνθρώπους, πού τόν κατηγοροῦν καί τόν διώκουν μέ ἀγάπη καί καλή ἀδιαφορία, εἶναι ἐπίγειος ἄγγελος.Ὁ Γέροντας Πορφύριος, πού συνομιλοῦσε μέ πολλούς ἀνθρώπους τό θέμα αὐτό, ἔλεγε:

Οπτικό Αγιολόγιο 23 Σεπτεμβρίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 23ης Σεπτεμβρίου


Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Τό σκότος καί τό ψεῦδος διαστρέφουν τήν ἀλήθεια "...οἵτινες μετήλλαξαν τὴν ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει..." ( πρός Ρωμ. 1, 25 )

ΕΙΠΕ ὁ ἀββᾶς Ἀντώνιος

-Ἔρχεται καιρὸς ποὺ οἱ ἄνθρωποι θὰ τρελλαθοῦν

 καὶ ὅταν δοῦν κάποιον ποὺ δὲν εἶναι τρελὸς

θὰ ξεσηκωθοῦν ἐναντίον του
καὶ θὰ τοῦ ποῦν “εἶσαι τρελός”, ἐπειδὴ δὲν εἶναι ὅμοιος μ᾽ αὐτούς.