ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΑΣΚΗΤΗΣ: Τά 200 κεφάλαια περί τοῦ πνευματικού νόμου

Σύντομη βιογραφία

Ο όσιος πατέρας μας Μάρκος ο Ασκητής, είχε ακμάσει κατά το έτος 430. Χρημάτισε μαθητής του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου κατά το Νικηφόρο Κάλλιστο (τομ. ΙΙ, βιβλ. 14. κεφ.53), και ήταν σύγχρονος του αγίου Νείλου και του Ισιδώρου του Πηλουσιώτη, οι οποίοι ήταν 

περιβόητοι ασκητές.Φιλόπονος στη μελέτη των Γραφών, συνέγραψε πολλούς λόγους γεμάτους από άφθονη μάθηση και πνευματική ωφέλεια. Από αυτούς, 32 αναφέρονται από τον Νικηφόρο Κάλλιστο, οι οποίοι διδάσκουν όλο το δρόμο του ασκητικού βίου και οι οποίοι τώρα
δεν σώζονται. Σώζονται μόνο οχτώ λόγοι του, διαφορετικοί από τους παραπάνω, τους οποίους αναφέρει και ο Κάλλιστος και ο κριτικός Φώτιος (ανάγν. 200).

Από αυτούς, ο λόγος «περί πνευματικού νόμου» είναι πρώτος, και ο «περί των οιομένων εξ έργων δικαιούσθαι» τρίτος, διαιρεμένοι και οι δύο σε σύντομα κεφάλαια, και ο «προς μοναχόν Νικόλαον» είναι όγδοος. Οι λόγοι αυτοί καταχωρήθηκαν εδώ ως πιο χρήσιμοι από τους άλλους και γιατί ανήκουν και οι τρεις στον πνευματικό νόμο.

Αναφέρει τα συγγράμματά του και ο οσιομάρτυρας Πέτρος ο Δαμασκηνός και ο Γρηγόριος ο Σιναΐτης και ο αγιότατος πατριάρχης Κάλλιστος και ο Παύλος ο Ευεργετινός και πολλοί άλλοι Πατέρες. Όλοι αυτοί μελέτησαν τα έργα του και προτρέπουν και μας να τα μελετούμε.

Η αγία Εκκλησία του Χριστού τιμά τη μνήμη του στις 5 Μαρτίου και εγκωμιάζει τους ασκητικούς του αγώνες, τη σοφία των λόγων του και τη χάρη που του δόθηκε από το Θεό.

Τα 200 κεφάλαια περί του πνευματικού νόμου

Επειδή πολλές φορές θελήσατε να μάθετε πώς ο νόμος είναι πνευματικός(Ρωμ. 7, 14) κατά τον Απόστολο, και τι πρέπει να γνωρίζουν και να κάνουν εκείνοι που θέλουν να τον φυλάξουν, πάνω σ αυτό το ζήτημα θα σας πω κατά τη δύναμή μου.

Πρώτα-πρώτα γνωρίζομε ότι ο Θεός είναι αρχή κάθε καλού και μεσότητα και τέλος. Το καλό δεν είναι δυνατό να πράττεται ή να πιστεύεται, παρά μόνο με την ένωση με τον Ιησού Χριστό και με την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος.

Κάθε αγαθό, κατ΄ οικονομίαν έχει χαριστεί στους ανθρώπους. Κι εκείνος που πιστεύει έτσι δεν θα το χάσει ποτέ.

Η βέβαιη πίστη είναι ένας πύργος. Ο Χριστός γίνεται τα πάντα στον πιστεύοντα.

Σε κάθε προσπάθειά σου, βάλε αρχή τον Θεό που είναι η αρχή κάθε αγαθού, για να γίνει κατά Θεόν εκείνο που αποφάσισες να κάνεις.

Όποιος έχει ταπεινοφροσύνη και εργασία πνευματική, όσα διαβάζει στις θείες Γραφές, όλα θα τα εννοήσει για τον εαυτό του και όχι για άλλον.

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 4-8-2019 ἕως 6-8-2019

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί 

Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί ὁμουσίῳ καί ζωοποιῷ καί ἀδιαιρέτῳ Τριάδι πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων

Εἴθε ὁ Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας, ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά εὐλογεῖ τήν ζωή μας.

Εἴθε καί ἐμεῖς νά δεχόμαστε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ μετάνοια, ταπείνωση, ἀγάπη, ἀδιάλειπτη προσευχή, κατά Χριστόν ἄσκηση καί τακτική συμμετοχή στά Ἅγια Μυστήρια. 

Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο 

http://hristospanagia3.blogspot.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 4-8-2019 ἕως 6-8-2019

1) Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr

▼  2019 (2410)

• ▼  Αυγούστου (79)
  • ▼  06 Αυγ (12)
    • 16. Πῶς προκαλοῦνται στόν ἄνθρωπο ἡ πορνεία καί τά...
    • π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος: Ὁ Προφήτης Ἡλίας στήν ἐπ...
    • Ὁ ἅγιος Παΐσιος ἔλεγε συχνά ὅτι «δέ θά βγάλουμε ρί...
    • Ἔλεγα σήμερα νά σᾶς διηγηθῶ τό διπλό θαῦμα τοῦ ἁγί...
    • Θεολογική καί ἱστορική κριτική τῆς παπικῆς ἑορτῆς ...
    • Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3...
    • Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τήν ἔνδοξη Μεταμόρφωση τοῦ...
    • Κύριε βοήθησε τό πνεῦμα μας ὥστε νά εἶναι πάντοτε ...
    • Ἔτσι ἦταν τό Ἅγιο Ὄρος πρίν ἀπό 100 χρόνια (Βίντεο...
    • " Ἄμα ξανακάνεις τά ἴδια ( ἁμαρτήματα ) τό "Δαφνί"...
    • Αὐτός πού δέν φροντίζει γιά τή σωτηρία τῆς ψυχῆς τ...
    • 6 Αὐγούστου. ♰ Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ...

Τό πνευματικό μεγαλεῖο τοῦ Ἁγίου Γέροντος Ἰακώβου Τσαλίκη

Μαρτυρία π. Νικολάου Στάθη

Τον μακαριστό γέροντα Ιάκωβο τον γνώρισα κάτω από δύσκολες συνθήκες, όταν τον Απρίλιο του 1988 αρρώστησε σοβαρότατα ο αδελφός μου Λάμπρος, σε ηλικία 28 ετών, νυμφευμένος και με δύο μικρά παιδιά, που εργαζόταν ως καθηγητής στη Χαλκίδα. 

Έφυγε από τη ζωή 13 μήνες μετά, τον Μάιο του 1989. Ο Πνευματικός μας τότε, ο π. Παύλος Ιωάννου, νυν Μητροπολίτης Σιατίστης, μας πήγε στον Γέροντα στην Ιερά Μονή του Οσίου Δαβίδ.

Σ’ όλη τη διάρκεια της δύσκολης ασθενείας του τού συμπαραστάθηκε ως άριστος παρηγορητής. Έχαιρε μετά χαιρόντων και έκλαιε μετά κλαιόντων.

Όταν αναπαύθηκε δε ο αδελφός μου, κάναμε κάποια από τα μνημόσυνά του στο Μοναστήρι του Οσίου Δαβίδ. Μετά από μία Θεία Λειτουργία, όταν η μητέρα μου πήγε να πάρη την ευχή του, της είπε: «Σήμερα είδα την ώρα που μνημόνευα στην Προσκομιδή τον Λάμπρο, είναι καλά, να μην στενοχωριέσαι τόσο πολύ». Εκείνο το ιλαρό και γεμάτο καθαρή αγάπη πρόσωπο, τα μάτια του που αγκαλιάζανε κάθε άνθρωπο και η επιβλητικότητα της φωνής του μας παρηγόρησαν όλους μας εκείνους τους δύσκολους πρώτους μήνες της εκδημίας του Λάμπρου.

Σε μια από τις επισκέψεις μου του είπα δειλά το λογισμό μου για το αν πρέπη να σκέφτωμαι την ιερωσύνη, γιατί δεν διαθέτω ούτε ουσιαστικά ούτε τυπικά προσόντα και έχω δισταγμούς. Μου είπε όλα αυτά να μην με απασχολούν αλλά να φροντίσω να ‘μαι αφιλοχρήματος και ταπεινός. Φεύγοντας μας ξεπροβόδισε και μου είπε ότι την άλλη φορά που θα πάω στο Μοναστήρι θα συλλειτουργήσωμε.

Τον Ιούλιο του 1990 χειροτονήθηκα με τη Χάρη του Θεού διάκονος και τον Ιούνιο του 1991 πήγα στην Ιερά Μονή ως διάκονος. Μόλις τον συνάντησα, έσπευσα να του φιλήσω το χέρι και να πάρω την ευχή του. Εκείνος όμως επέμενε να φιλήση και το δικό μου χέρι.

Όλους τους κληρικούς που φτάνανε στην Μονή τους τιμούσε ιδιαιτέρως. Για όλους έλεγε έναν καλό λόγο και σ’ όλους έλεγε: «Ο όσιος Δαβίδ, πάτερ μου, πολύ χάρηκε σήμερα που ήρθατε από μακριά και λειτουργήσατε στο Μοναστήρι του. Να μας ξανάρθετε, πάτερ μου».

Στο τέλος του Εσπερινού –την επόμενη ημέρα ήταν η γιορτή της Πεντηκοστής– με πλησιάζει, χάιδεψε το κεφάλι μου και μου είπε: «Διάκο –με συγχωρείτε– τα μαλλάκια σας και τα γένεια σας να μην τα κόψετε· ο κληρικός έτσι είναι ιεροπρεπής, σαν τον Μελχισεδέκ».

Την άλλη ημέρα –τελευταία Πεντηκοστή της επίγειας ζωής του– με την ευλογία του έλαβα μέρος στην Θεία Λειτουργία ως διάκονος. Εμπειρία ευλογημένη που την κρατώ βαθειά χαραγμένη στην ψυχή μου. Το πνευματικό μεγαλείο του γέροντος Ιακώβου φαινόταν κυρίως στη Θεία Λειτουργία. Η Θεία Λειτουργία ήταν γι’ αυτόν μία συγκλονιστική εμπειρία.

Μικρό ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο "ΜΥΣΤΙΚΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΗ" τῆς Σοφίας Κιόρογλου

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΙΚΟΣΤΗ ΠΡΩΤΗ

Μαρτυρία της κυρίας Μαρίνας Τσιγαρίδη

Με την Κυρία Μαρίνα Τσιγαρίδη γνωρίστηκαμε το 2010 στην εκδρομή που διοργάνωσε η Ενορία Αγίου Διονύσου με την ευλογία του αείμνηστου πνευματικού μας πατέρα Μάρκου Μανώλη. Σε τηλεφωνική μας συνέντευξη μου διηγήθηκε το εξής συγκλονιστικό περιστατικό που αναφέρουμε σε αυτό το βιβλίο ως επίρρωση των θαυμάτων που επιτελούνται καθημερινά στην Αγία Γη. Όπως λοιπόν μας διηγείται τον Μάρτιο του 2010 επισκέφτηκε με τον σύζυγο της, μέσα στα πλαίσια της προσκυνηματικής εκδρομής, το Θεομητορικό μνήμα που βρίσκεται στην Γεθσημανή. Εκεί αφού προσκύνησε την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Ιεροσολυμίτισσας, κάθησε σε ένα στασίδι που βρίσκεται στα αριστερά της εικόνας. Και τι να δει...Ξαφνικά, η Ιεροσολυμίτισσα άρχισε να κλαίει. Η κυρία Μαρίνα νόμισε ότι ήταν ιδέα της γι’ αυτό πλησίασε πιο κοντά και τι να δει...Τα δάκρυα της Παναγίας μας έτρεχαν ποτάμι. Βρύση αστέρευτη το κλάμα της. Ταράχθηκε... Μα τι θέλει να μου πει, αναρωτήθηκε η κυρία Μαρίνα. Γιατί είναι τόσο λυπημένη και τα μάτια της θλιμμένα; Μήπως θα συμβεί κάτι; Όταν γύρισε στην Αθήνα τα κακά μαντάτα δεν άργησαν να έρθουν. Μετά από δύο μήνες, η εγγονή της η Ελευθερία διαμετακομίστηκε στο νοσοκομείο όπου διαγνώστηκε με λευχαιμία. 

Αλλά τα θαύματα που επιτέλεσε η Παναγία μας σε αυτή την γυναίκα και την εγγονή της δεν τελείωσαν. Όταν η Ελευθερία μας νοσηλευόταν στο Ελπίδα, όπου έμεινε 3 ολόκληρα χρόνια γιατί η κατάσταση της επιδεινωνόταν συνεχώς, παρουσιάστηκε η Παναγία μας σε όραμα στην κόρη της και της είπε:

Ὁ «πράσινος» καί φεμινιστικός χαρακτήρας τῆς σχεδιαζόμενης πανθρησκείας (Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 25η Ιουλίου 2019

Ο «ΠΡΑΣΙΝΟΣ» ΚΑΙ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΣΧΕΔΙΑΖΟΜΕΝΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

        Ο «ανθρωποκτόνος απ’ αρχής» (Ιωάν.8,9), ο μισόκαλος διάβολος, ορέχτηκε να γίνει Θεός, να πάρει τη θέση του Πλάστη του Θεού και να λατρευτεί ως Εκείνος. Βεβαίως αυτού του είδους η ύβρη δεν θα μπορούσε να γίνει ανεκτή από το Θεό και για τούτο ο Εωσφόρος, μαζί με το αγγελικό τάγμα, που τον ακολούθησε, κατακρημνίστηκε στην άβυσσο και η φύση του διαστράφηκε στο κακό.

 Στο εξής δύο θα είναι οι δόλιοι στόχοι του,  η καταστροφή των έργων του Θεού και η«αρπαγή» του θρόνου της μεγαλοσύνης Του, να Τον εκθρονίσει και να πάρει τη θέση Του. Μέσα στον απόλυτο σκοτασμό του και την υπέρμετρη υπερηφάνειά του δεν μπορεί να καταλάβει ότι ματαιοπονεί.

      Αφού παρέσυρε τον άνθρωπο στην αμαρτία, τον απομάκρυνε από το Θεό και τον έκανε υποκείμενο της φθοράς και του θανάτου, κατόρθωσε να τον κάνει λατρευτή του. Ο πτωτικός άνθρωπος, αλλοτριωμένος από την αυθεντική του φύση και τη σκοτισμένη διάνοιά του, γρήγορα λησμόνησε τον αληθινό Θεό και στράφηκε στην λατρεία της κτήσεως, ειδωλοποιώντας την εικόνα του Θεού. Φυσικά πίσω από την λατρεία της άψυχης φύσεως και των ειδωλικών κατασκευών του, λατρευόταν ο ίδιος ο διάβολος, αφού «πάντες οι θεοί των εθνών (είναι) δαιμόνια» (Ψαλ.95,5), μας βεβαιώνει ο λόγος του Θεού.

Ἅγιος Γέροντας Παΐσιος: 1)Νά σεβαστοῦμε τήν Ἔρημο, 2)«Ἡ ἀδελφοσύνη» 3)«Ἡ πνευματική συγγένεια »

 1. Να σεβαστούμε την Έρημο

(Πηγή: Γέροντος Παϊσίου «Επιστολές», εκδόσεις «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», σελ. 44-46).

Θα πρέπει λοιπόν όλοι οι Μοναχοί να αποφεύγουμε, όσο μπορούμε, τα σύγχρονα μέσα για την λειτουργία της Μονής και να σεβαστούμε την έρημο με το να προσαρμόζουμε τον εαυτό μας με αυτή, για να μας χαρίσει τότε και η έρημος την αγία της ηρεμία, και να βοηθηθούμε στην ερήμωση της ψυχής μας από τα πάθη μας. Δεν είναι, σωστό να θέλουμε να προσαρμόσουμε την έρημο με τον κοσμικό μας εαυτό, διότι είναι αμαρτία να ατιμάζουμε την έρημο.

Οποίος θέλει από τους μοντέρνους Μοναχούς, μπορεί να κτίση μια Μονή πάνω σε μια πολυκατοικία, για να έχει όλες τις ευκολίες του κόσμου που θέλει, και να απολαμβάνει τα φώτα ή να ανεβαίνει στον τρίτο ουρανό με το ασανσέρ, και ας αφήσει την έρημο ήσυχη.

Δυστυχώς, μερικοί τέτοιοι Μοναχοί με όλο αυτό το κοσμικό τους φρόνημα μεταφέρουν και όλο το κοσμικό τους πνεύμα στην έρημο, με όλα τα κοσμικά μέσα, και συνέχεια ασχολούνται με αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, με εξωραϊσμούς εξωτερικούς, με τούβλα και γλάστρες ένα σωρό, και κομποσκοίνι τι θα πει δεν ξέρουν, παρά μέριμνα, φαΐ καλό και τούβλα. Όλο αυτό φανερώνει τους ανθρώπους: τους σαρκικούς, που είναι τούβλα-πηλός και όχι πνεύμα Θεού. (Δεν εννοώ τα νεόκτιστα Μοναστήρια που αγωνίζονται για να στεγασθούν).

Όταν λοιπόν ο Μοναχός δεν βρει την πνευματική εργασία, δεν βοηθηθεί και από τον Γέροντα και ασχολήται όλο με εξωτερικά, ασφαλώς αγριεύει πνευματικά και στο κελί του ούτε δεμένος δεν μπορεί να καθίσει. Πάντοτε θα του αρέσουν οι επαφές με τους ανθρώπους, να κάνη ξεναγήσεις, να λέει για τους θόλους και τις αρχαιολογίες, να τους δείχνει τις γλάστρες με τα διάφορα λουλούδια, να τους κάνη ένα πλούσιο κοσμικό γεύμα και να αναπαύει εξωτερικούς μόνον ανθρώπους. Εάν εξετάσει κανείς και τι είδους ανάπαυση είναι, θα ιδεί ότι δεν είναι αυτό ανάπαυση, αλλά απλώς με την απασχόληση αυτή ξεχνούν τις στενοχώριες τους λίγο οι άνθρωποι και πάλι επανέρχονται στο άγχος, διότι το κοσμικό φρόνημα είναι σαν το σαράκι που δουλεύει.

Ὠ, τί ἐφιάλτης ἡ ἐπικαιρότητά μας! (Ἀρχ. Σωφρόνιος Σαχάρωφ τοῦ Ἔσσεξ)

Στους δρόμους του Παρισιού, του Λονδίνου και άλλων πόλεων είναι σχεδόν αδύνατο να βρεθεί χώρος για στάθμευση, είναι φοβερά επικίνδυνο και δύσκολο να διασχίσει κάποιος τους δρόμους από το πλήθος των αυτοκινήτων, την τρελή ταχύτητα με την οποία όλοι επιθυμούν να τρέχουν.

Σχηματίζεται εικόνα φοβερής απομονώσεως όλων από όλους. Είναι αδύνατη η ήσυχη επαφή, και πουθενά σχεδόν δεν υπάρχει ήρεμο μέρος. Ο γενικός ρυθμός της ζωής είναι αφύσικα γρήγορος. Οι άνθρωποι χάνουν την ικανότητα για ήρεμη ανάπαυση, απλή φιλία, ανιδιοτελή επικοινωνία μεταξύ τους… Τόσο πολλοί πάσχουν από μοναξιά.

Καμία κοινωνική εξασφάλιση ή υπηρεσία δεν τους σώζει από το αίσθημα της φοβερής απομόνωσης, και πολλές χιλιάδες πέφτουν στο φρικτό κενό, οδηγούνται στο αδιέξοδο της απόγνωσης. Δεν είναι καθόλου εύκολο να τους βοηθήσει κανείς.

Φωτογραφικὸ ἀφιέρωμα στὸν Ὅσιο Παΐσιο!

Δημιουργήσαμε φωτογραφικὸ ἀφιέρωμα στὸν Ὅσιο Παΐσιο τὸν Ἁγιορείτη. 

Τὸ πλούσιο φωτογραφικὸ ὑλικὸ ποὺ δημοσιεύουμε, περιέχει εἰκόνες ἀπὸ σύνολη τὴν ζωὴ του. 

Ἠχητικά: 1. Ψέλνει τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη» ὁ Ὅσιος Παΐσιος. 2. Κοινωνικὸ «Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον» Χρυσάφου τοῦ νέου, ἦχος πλ΄ δ. 3. Ἀπολυτίκιον Ὁσίου Παϊσίου «Τῆς ἐνθέου ἀγάπης», ἦχος πλ΄ α. Ἀξίζει νὰ τὸ δεῖτε!

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2019/07/blog-post_89.html#more

ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ: Ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου - Ἔργα

Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου Έργα – Τόμος Α' (ΕΠΕ 19)

Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου Έργα – Τόμος Β' (ΕΠΕ 19Β)

Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου Έργα – Τόμος Γ' (ΕΠΕ 19Γ)

Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου Έργα – Τόμος Δ' (ΕΠΕ 19Δ)

Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου Έργα – Τόμος Ε' (ΕΠΕ 19Ε)

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

"Αδελφέ, εσύ είπες. «ασθενώ στην ψυχή και στο σώ­μα». Αλλά γιατί δεν ομολογείς ότι υγιαίνεις στο θέλημά σου;" 

Αγ. Βαρσανούφιος

https://epanosifi.blogspot.com/2019/07/blog-post_959.html

8 Αὐγούστου. Αἰμιλιανοῦ ἐπισκ. Κυζίκου ὁμολογητοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Ἡμέρας. Πέμ. η΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ι΄ 28 - ια΄ 8).

Α Κορ. 10,28      ἐὰν δέ τις ὑμῖν εἴπῃ, τοῦτο εἰδωλόθυτόν ἐστι, μὴ ἐσθίετε δι᾿ ἐκεῖνον τὸν μηνύσαντα καὶ τὴν συνείδησιν· τοῦ γὰρ Κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς.

Α Κορ. 10,28            Εάν όμως σας πη κανείς “αυτό που παρατίθεται είναι ειδωλόθυτον”, μη το τρώτε, όχι διότι είναι μολυσμένον, αλλά δι' εκείνον, που σας το κατέστησε γνωστόν και δια την συνείδησίν του, η οποία είναι επόμενον να τον τύψη εάν φάγη και αυτός και να εξεγερθή και σκανδαλισθή εναντίον σας, εάν αυτός μεν δεν φάγη, φάγετε όμως σεις. Παλιν όμως σας επαναλαμβάνω, ότι τα πάντα ανήκουν στον Κυριον, διότι του Κυρίου είναι η γη και κάθε τι που την γεμίζει.