π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: «Ὁ χρόνος κατὰ τὸν Ἅγιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς»

 

Ἐκπομπὴ μὲ τὸν ὁσιολογιώτατο Μοναχὸ Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη, μὲ θέμα: «Ὁ χρόνος κατὰ τὸν Ἅγιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς», 

Κυριακή 31 Δεκεμβρίου 2023.


http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2024/01/blog-post_45.html

Ὁ Χριστὸς μας ἐργάζεται συνεχῶς τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας μας , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Τὰ εἰδωλόθυτα , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Νὰ κάνουμε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὰ πάθη , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

«Μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου.» , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ἐκκλησία εἶναι ὁ ἐπὶ γῆς παράδεισος -Οἱ ὀρθόδοξες εἰκόνες μᾶς διδάσκουν καὶ μᾶς ὠφελοῦν πολύ , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἐκκλησία εἶναι ὁ ἐπὶ γῆς παράδεισος -Οἱ ὀρθόδοξες εἰκόνες μᾶς διδάσκουν καὶ μᾶς ὠφελοῦν πολύ , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ/ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ, ΑΓΙΑΣ ΝΙΝΑΣ, ΑΓΙΩΝ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΣΙΝΑ ΚΑΙ ΦΑΡΑΝ ΑΝΑΙΡΕΘΕΝΤΩΝ, 14-1-2024

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ/ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ, ΑΓΙΑΣ ΝΙΝΑΣ, ΑΓΙΩΝ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΣΙΝΑ ΚΑΙ ΦΑΡΑΝ ΑΝΑΙΡΕΘΕΝΤΩΝ, 14-1-2024

https://www.youtube.com/live/oGet7cenorE?si=iIKmSxjcQ8KTVwWj

Κυριακή μετά τά Φῶτα.Ἑρμηνεία τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ[:Ματθ. 4, 12 - 17]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ὅτι Ἰωάννης παρεδόθη, ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν(:Όταν άκουσε ο Ιησούς ότι ο Ιωάννης συνελήφθη κατά διαταγή του βασιλιά Ηρώδη Αντύπα και οδηγήθηκε στη φυλακή, αναχώρησε από την Ιουδαία και πήγε στη Γαλιλαία)»[Ματθ.4,12].

Για ποιον λόγο ο Ιησούς αναχωρεί από την Ιουδαία μόλις άκουσε για τη σύλληψη του Ιωάννη του Βαπτιστή; Επειδή πάλι θέλει να μας διδάξει να μη σπεύδουμε να αντιμετωπίσουμε κατά μέτωπο τους πειρασμούς, αλλά να υποχωρούμε και να απομακρυνόμαστε από αυτούς· διότι αξιοκατάκριτο δεν είναι το να μη ρίχνεις τον εαυτό σου στον κίνδυνο, αλλά το να μην αντισταθείς με γενναιότητα, όταν πέσεις σε αυτόν. Αυτό λοιπόν θέλοντας να διδάξει και προσπαθώντας να περιορίσει τον φθόνο των Ιουδαίων, αναχωρεί για την Καπερναούμ. Έτσι, αφενός και την προφητεία εκπληρώνει και αφετέρου σπεύδει για να αλιεύσει τους μελλοντικούς διδασκάλους της οικουμένης, επειδή βέβαια διέμεναν εκεί, ασχολούμενοι βιοποριστικά με το ψάρεμα.

Εσύ, όμως, πρόσεξε, σε παρακαλώ, με ποιον τρόπο, σε όλες τις περιπτώσεις κατά τις οποίες σκοπεύει να στραφεί στους εθνικούς, από τους Ιουδαίους λαμβάνει τις αιτίες και τις αφορμές. Πραγματικά, και στην προκειμένη περίπτωση, αυτοί είναι που, επειδή επιβουλεύτηκαν τον Πρόδρομο και τον έριξαν στο δεσμωτήριο, ωθούν τον Ιησού προς την ειδωλολατρική Γαλιλαία[:Η Γαλιλαία είναι η βόρεια από τις τέσσερις επαρχίες της Παλαιστίνης(Σαμάρεια, Ιουδαία, Περαία, είναι οι άλλες τρεις). Οι πρώτοι κάτοικοί της από τις φυλές Ισαχάρ, Ζαβουλών, Νεφθαλείμ και Ασήρ αναμίχθηκαν με αλλόφυλους και για αυτό και την αποκαλούσαν περιφρονητικά ως «Γαλιλαία των εθνών». Παρά ταύτα, οι Γαλιλαίοι είχαν πνευματικότερη αντίληψη για τον Μεσσία, γι' αυτό και εξέλεξε ο Χριστός από εκεί τους μαθητές Του].

Ότι, από την άλλη, δεν εννοεί ένα μέρος του ιουδαϊκού έθνους, ούτε υπαινίσσεται όλες τις φυλές, πρόσεξε με ποιον τρόπο προσδιορίζει την περιοχή εκείνη ο προφήτης, λέγοντας τα εξής: «Γῆ Ζαβουλὼν καὶ γῆ Νεφθαλεὶμ, ὁδὸν θαλάσσης πέραν τοῦ Ἰορδάνου,Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν· ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει, εἶδε φῶς μέγα (:Η περιοχή της φυλής Ζαβουλών και η περιοχή της φυλής Νεφθαλείμ, που εκτείνεται πλησίον της θάλασσας της Γενησαρέτ και ανατολικά του Ιορδάνη ποταμού, η Γαλιλαία η γεμάτη από ειδωλολάτρες· ο λαός που καθόταν στο σκοτάδι της θρησκευτικής άγνοιας και πλάνης, είδε πνευματικό φως μέγα, τον Χριστό)»[Ησαΐας,9,1· Ματθ.4,15]. «Σκοτάδι» εδώ εννοεί όχι το αισθητό, αλλά την πλανημένη πίστη και ασέβεια, γι’ αυτό και πρόσθεσε: «Τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου, φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς(:Και σε αυτούς που κάθονταν ψυχικά υπόδουλοι στη χώρα, που τη σκεπάζει καταθλιπτικό το πυκνότατο σκοτάδι της αμαρτίας και του θανάτου, ανέτειλε και έλαμψε φως από τον ουρανό)»[Ησαΐας 9,2, Ματθ.4,16].

Ἄν ἔχετε ξωκκλήσι νά τό λειτουργήσετε στή γιορτή του...

Όταν πήγαμε στη Σάμο, μου είχε κάνει πολύ εντύπωση αυτό, ήρθε ένας κύριος και μας έφερε ένα καφάσι σταφύλια.

Λέω “πως σας λένε, να σας μνημονεύουμε”.

Λέει “Θεολόγο”.

“Α, λέω, θα είστε επηρεασμένοι από την Πάτμο που είναι κοντά”.

“Όχι, λέει, ακούστε την ιστορία μου:

Ο πατέρας μου δούλευε στο χωράφι, η μητέρα μου ήταν έγκυος σ’ εμένα 6 μηνών. Ο πατέρας μου εκεί που δούλευε άκουσε απ’ το διπλανό χωράφι που είχε ο γείτονας ξωκκλήσι ψαλμωδίες.

Ε, λέει, θα γιορτάζει φαίνεται ή θα κάνει καμιά Λειτουργία ο γείτονας, ας πάω ν’ ανάψω κι εγώ ένα κεράκι.

Πήγε λοιπόν μέσα στο εκκλησάκι άκουγε τις ψαλμωδίες αλλά δεν ήταν κανένας μέσα. Ούτε παπάς, ούτε άνθρωπος, κανένας. Φοβήθηκε ο άνθρωπος. Φεύγει και πήγε στο σπίτι του.

Λέει η γυναίκα του «τί έπαθες σήμερα;».

Κυριακή μετά τά Φώτα. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ [:Εφ.4,7-13]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[Υπομνηματισμός των εδαφίων Εφ.4,4-16]

«Ἕν σῶμα καὶ ἓν Πνεῦμα, καθὼς καὶ ἐκλήθητε ἐν μιᾷ ἐλπίδι τῆς κλήσεως ὑμῶν· εἷς Κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα· εἷς Θεὸς καὶ πατὴρ πάντων, ὁ ἐπὶ πάντων, καὶ διὰ πάντων, καὶ ἐν πᾶσιν ἡμῖν. ῾Ενὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ(:Αποτελείτε ένα σώμα, την Εκκλησία, και ένα Πνεύμα ζωοποιεί το σώμα αυτό, αφού και όλοι σας κληθήκατε με μία κοινή ελπίδα της κλήσεώς σας· διότι ο Θεός για μία και την ίδια βασιλεία και για τα ίδια αγαθά σάς κάλεσε όλους. Ένας και μόνος Κύριος υπάρχει, μία πίστη έχουν όλοι οι Χριστιανοί, ένα βάπτισμα έλαβαν όλοι. Ένας και μόνος Θεός και Πατέρας όλων υπάρχει. Αυτός κυριαρχεί πάνω από όλους ως Δεσπότης. Η δική Του δύναμη διαχύνεται και ενεργεί διαμέσου όλων των μελών της Εκκλησίας, σε ολόκληρο το σώμα της. Αυτός κατοικεί μέσα σε όλους μας. Πρέπει λοιπόν να είμαστε όλοι ένα. Βέβαια όλοι οι πιστοί δεν έχουμε λάβει τα ίδια χαρίσματα, αλλά διάφορα και ποικίλα. Αυτή όμως η διανομή για κανένα λόγο δεν επιτρέπεται να γίνεται αιτία χωρισμού μεταξύ των πιστών· διότι η διανομή αυτή δεν είναι τυχαία, αλλά γίνεται από τον ίδιο τον Χριστό. Αυτός δηλαδή στον καθένα ξεχωριστά από εμάς, έδωσε τη θεία χάρη, σύμφωνα με το μέτρο που με σοφία και δικαιοσύνη χρησιμοποιεί στη διανομή της δωρεάς Του)»[Εφ.4,4-7].

Αγάπη ζητεί από εμάς ο Παύλος, όχι οποιανδήποτε, αλλά αυτήν η οποία μας συνενώνει μεταξύ μας αδιάσπαστα, και μας συνενώνει κατά τέτοιο τρόπο και τόσο τέλεια, σαν να είμαστε μέλη προς μέλη. Αυτή λοιπόν είναι εκείνη η οποία κατορθώνει τα μεγάλα καλά. Για τον λόγο αυτόν λέγει «ἓν σῶμα(:ένα σώμα)»· για να δείξει και τη συμπάθεια και το να μην επιδιώκουμε να αρπάξουμε τα αγαθά των άλλων και το να χαιρόμαστε μαζί με αυτούς, και όλα γενικώς να είναι κοινά. Και καλώς είπε «ένα πνεύμα» για να δείξει ότι στο ένα σώμα, ένα πνεύμα θα υπάρχει, ή ότι είναι μεν δυνατόν να υπάρχει ένα σώμα, όχι όμως ένα πνεύμα, όπως εάν κάποιος γίνει φίλος αιρετικών· ή εννοεί ότι από εκείνο προτρέπει, δηλαδή «εσείς οι οποίοι λάβατε ένα Πνεύμα και ποτιστήκατε από μία πηγή, οφείλετε να μην έχετε διχόνοια»· ή ίσως «πνεῦμα» εδώ να ονομάζει την προθυμία.

Ύστερα λέγει «καθὼς καὶ ἐκλήθητε ἐν μιᾷ ἐλπίδι τῆς κλήσεως ὑμῶν(:αφού και όλοι σας κληθήκατε με μία ελπίδα της κλήσεώς σας)». «Ο Θεός», λέγει, «στα ίδια σάς κάλεσε· τίποτε περισσότερο δεν μοίρασε στον ένα από τον άλλο· σε όλους χάρισε αθανασία, σε όλους ζωή αιώνια, σε όλους δόξα αθάνατη, σε όλους αδελφότητα, σε όλους κληρονομία· κοινή κεφαλή έγινε σε όλους· όλους συνανέστησε και κάθισε μαζί Του. Εσείς λοιπόν οι οποίοι στα πνευματικά έχετε τόση ισοτιμία, από πού ορμώμενοι μεγαλοφρονείτε; Από το ότι ο τάδε είναι πλούσιος και ο τάδε ισχυρός;

Ἡ ἀντιμετώπισις τῶν δοκιμασιῶν

Ἡ ἀντιμετώπισις τῶν δοκιμασιῶν

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Ἡ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων πάνω στὴ γῆ ποτὲ δὲν ἔμοιαζε μὲ ἀκύμαντο λιμάνι. Πάντα ὑπῆρχαν ἀπειλητικὰ κύματα. Πάντα ἐμφανιζόταν ὁ κίνδυνος ναυαγίου. Ποτὲ δὲν ἔλειψαν οἱ δοκιμασίες καὶ οἱ συμφορές. Οἱ ἄνθρωποι ὅμως συχνὰ ξεχνοῦν ὅτι ὑπάρχουν καὶ πολλὲς εὐχάριστες μέρες, ὧρες καὶ στιγμές, ποὺ πρέπει νὰ ἀξιοποιοῦνται πνευματικὰ καὶ νὰ μειώνουν τὴν ἀγωνία τοῦ καθημερινοῦ κινδύνου, τὴν πίκρα τῶν δυσάρεστων καταστάσεων, τὸ φόβο τῶν ποικίλων ἀπειλῶν, πρα-γματικῶν ἀλλὰ καὶ φανταστικῶν (ἀνάλογα μὲ τὴν ψυχοσύνθεση τοῦ καθενός) καὶ γενικὰ τὴν κατάθλιψη τῶν ἀλλεπάλληλων δοκιμασιῶν, ποὺ σὲ μερικοὺς δὲν ἔχουν τελειωμό.

Τὸ συνηθισμένο πρόβλημα στοὺς ἀνθρώπους εἶναι νὰ μένουν στὰ λυπηρὰ τῆς καθημερινότητας, ἀλλὰ καὶ ὅταν δὲν ὑπάρχουν νὰ θυμοῦνται τὰ παρελθόντα, μὲ τὴν ἐσφαλμένη βεβαιότητα ὅτι θὰ ξανασυμβοῦν καὶ ἀρχίζουν προκαταβολικὰ νὰ στενοχωροῦνται χωρὶς λόγο καὶ αἰτία. Χρειάζεται προσοχὴ καὶ ἐπιστράτευση τῆς ψυχρῆς λογικῆς.

Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ βλέπει τὰ πράγματα στὶς διαστάσεις τους καὶ δὲν ὑπερβάλλει. Μὲ ὑπομονὴ ὑποφέρει τὰ δεινά, δοξάζει πάντα τὸν Θεό, ὁ ὁποῖος διώχνει τὰ σύννεφα ποὺ καλύπτουν τὸ φῶς καὶ διαλύει κάθε εἴδους ὁμίχλη. Δὲν ἀγανακτεῖ, δὲν γογγύζει, δὲν ρίχνει σὲ ἄλλους τὶς εὐθύνες, δὲν προσπαθεῖ νὰ ἐξηγήσει αὐτὰ ποὺ τοῦ συμβαίνουν, ψάχνοντας τοὺς αἴτιους. Ἀποφεύγει νὰ κάνει μαῦρες σκέψεις καὶ ἀφήνει ἀνοικτοὺς ὁρίζοντες, μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι αὔριο δὲν θὰ ὑπάρχουν σύννεφα καὶ οἱ σκέψεις θὰ εἶναι καθαρὲς καὶ αἰσιόδοξες.

Ὅσιος Βενιαμίν ὁ Ἡσυχαστής, ἐρημίτης στή Νιτρία τῆς Αἰγύπτου (+4ος-5ος αἰῶνας).

Όσιος Βενιαμίν ο Ησυχαστής, ερημίτης στη Νιτρία της Αιγύπτου (+4ος-5ος αιώνας).

29 Δεκεμβρίου.

Tοις εν καλώ λιπούσι γήρα τον βίον,

Kαι Bενιαμίν τον καλόν συναπτέον.

Στή Νιτρία τῆς Αἰγύπτου, ὅπου ἔζησαν οἱ πιό ἅγιοι μοναχοί, ἀσκήτευε καί ὁ μακάριος Βενιαμίν. Γιά τήν ἐνάρετη ζωή του εἶχε λάβει ἀπ᾽ τό Θεό πλούσιο τό ἰαματικό χάρισμα. Καί μολονότι ἀξιώθηκε τέτοιο χάρισμα, ὁ ἴδιος ἔπαθε ὑδρωπικία, μία βαριά καί χρόνια ἀσθένεια. Πρήσθηκε τόσο πολύ, πού ἀναγκάσθηκαν νά τόν μεταφέρουν ἀπ᾽ τό κελλί του σέ ἄλλο, πιό εὐρύχωρο. Καί γιά νά τόν βγάλουν, ξήλωσαν τήν πόρτα μαζί μέ τό κάσωμα.

Ἡ ζωή μας εἶναι σάν ἕνας πόλεμος, σάν μιά ἀγορά, σάν ἕνα σχολεῖο, σάν ἕνα μακρύ θαλασσινό ταξίδι.

«Ο χρόνος που περνά δεν γυρίζει πίσω. Η ζωή μας είναι σαν ένας πόλεμος, σαν μιά αγορά, σαν ένα σχολείο, σαν ένα μακρύ θαλασσινό ταξίδι.

Στις μάχες δεν συγχωρείται ανάπαυση, στο εμπόριο δεν χωρεί αδράνεια, στο σχολείο δεν επιτρέπεται αμέλεια, στο θαλασσινό ταξίδι δεν έχει θέση η αμεριμνία.

13 Ἰανουαρίου. Σάββατον μετά τά Φῶτα. Ἑρμύλου καὶ Στρατονίκου μαρτύρων (†315). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Σαββάτου μετά τά Φῶτα, Κυρ. κζ´ ἐπιστ. (Ἐφεσ. ς´ 10-17).

Εφ. 6,10            Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί μου, ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ.

Εφ. 6,10                    Λοιπόν, αδελφοί μου, γίνεσθε ισχυροί και δυνατοί πνευματικώς δια του Κυρίου και δια της ακατανικήτου αυτού δυνάμεως.

Εφ. 6,11            ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου·

Εφ. 6,11                     Ενδυθήτε όλα τα όπλα του Θεού, δια να ημπορήτε να αντισταθήτε εις τας δολίας και πονηράς μεθόδους και παγίδας του διαβόλου.