Πῶς πρέπει νά συμπεριφορόμαστε σ' αὐτούς ποῦ μᾶς ἐπισκέπτονται, Εὐεργετινός Γ΄ τόμος-Ἀρχιμ. Σάββας ἁγιορείτου

 Ὀμιλία 242. Πῶς πρέπει νά συμπεριφορόμαστε σ' αὐτούς ποῦ μᾶς ἐπισκέπτονται, Εὐεργετινός Γ΄ τόμος- Ὑπόθεσις ΜΑ', 19-11-2022, Ἀρχιμ. Σάββας ἁγιορείτου

Τί πρέπει νά κάνουμε μετά τήν Θ. Μετάληψη-ἀπόφαση νά ζοῦμε μόνο μέ τόν Κύριον καί γιά τόν Κύριον, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Κήρυγμα 481. Τί πρέπει νά κάνουμε μετά τήν Θ. Μετάληψη-ἀπόφαση νά ζοῦμε μόνο μέ τόν Κύριον καί γιά τόν Κύριον, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Πρός τόν Θεόδουλο, Λόγος περί νήψεως καί ἀρετῆς χωρισμένος σέ 203 κεφάλαια (τά λεγόμενα ἀντιρρητικά καί εὐκτικά), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου, 19-11-2022

Πῶς θά κυριαρχήσουμε στούς ἐχθρούς μας-Μέ τήν Θεία βοήθεια, τήν ταπείνωση, τήν ἀδιάλειπτη εὐχή καί τή νήψη, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου -

 Κήρυγμα 480. Πώς θά κυριαρχήσουμε στούς ἐχθρούς μας-Μέ τήν  Θεία βοήθεια, τήν ταπείνωση, τήν ἀδιάλειπτη εὐχή καί τή νηψη, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Πρός τόν Θεόδουλο, Λόγος περί νήψεως καί ἀρετῆς χωρισμένος σέ 203 κεφάλαια (τά λεγόμενα ἀντιρρητικά καί εὐκτικά), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορειτου, 18-11-2022

Ποιά εἶναι ἡ ἀληθινή ταπείνωση καί ποιά ἡ σημασία της στόν πνευματικό ἀγῶνα, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Κήρυγμα 479. Ποιά εἶναι ἡ ἀληθινή ταπείνωση καί ποιά ἡ σημασία της στόν πνευματικό ἀγῶνα, Ἀββᾶ Ἠσύχιου τοῦ Πρεσβύτερου - Πρός τόν Θεόδουλο, Λόγος περί νήψεως καί ἀρετῆς χωρισμένος σέ 203 κεφάλαια (τά λεγόμενα ἀντιρρητικά καί εὐκτικά), Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 18-11-2022

Κυριακή Θ Λουκᾶ.. Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας γιά τήν παραβολή τοῦ ἄφρονος πλουσίου

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 12,16-21]

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΦΡΟΝΟΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥ

«Εἶπεν δὲ πρὸς αὐτούς, ῾Ορᾶτε καὶ φυλάσσεσθε ἀπὸ πάσης πλεονεξίας, ὅτι οὐκ ἐν τῷ περισσεύειν τινὶ ἡ ζωὴ αὐτοῦ ἐστιν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ(:Και είπε σε όσους τον άκουγαν: ‘’Να προσέχετε και να προφυλάγεστε από κάθε είδος πλεονεξίας. Η πλεονεξία δεν μπορεί καθόλου να κάνει τη ζωή σας άνετη και χαρούμενη· διότι η ζωή του ανθρώπου δεν εξαρτάται από τα περίσσια πλούτη του και δεν διατηρείται από τα υπάρχοντά του. Τα πολλά του πλούτη δεν μπορούν να του εξασφαλίσουν τη μακροζωία και την ευχάριστη ζωή’’)»[Λουκ.12,16].

Μας παρουσίασε ο Κύριος την πλεονεξία ως βόθρο διαβολικό, την οποία ο σοφός απόστολος Παύλος, όπως είπαμε, την ονομάζει και ειδωλολατρία: «Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία(:Νεκρώστε λοιπόν τα μέλη σας που επιθυμούν τις γήινες απολαύσεις και ηδονές. Νεκρώστε την πορνεία, την ακαθαρσία, κάθε πάθος και υποδούλωση στο κακό, κάθε κακή επιθυμία και την πλεονεξία, η οποία είναι λατρεία στο είδωλο του χρήματος)»[Κολ.3,5], επειδή αυτή ταιριάζει μόνο σε εκείνους που δε γνωρίζουν τον Θεό, ή και είναι ισοβαρείς σε βεβήλωση με εκείνους που λατρεύουν ξύλα και πέτρες. Γι’ αυτό λέγει ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός: «῾Ορᾶτε καὶ φυλάσσεσθε ἀπὸ πάσης πλεονεξίας(:Να προσέχετε και να προφυλάγεστε από κάθε είδος πλεονεξίας)», δηλαδή και μικρή και μεγάλη· γιατί ο πλεονέκτης είναι ασθενής, και σηκώνει τα μάτια του παρακλητικά μόνο σε Εκείνον που με όσα έπαθε μπορεί να τον αγανακτήσει.

Και Εκείνος, επειδή είναι και δίκαιος και αγαθός, δέχεται βέβαια την παράκληση, αλλά σε αυτούς που έχουν διαπράξει αδικίες, επιβάλλει τις τιμωρίες. Και αυτό θα το μάθεις από αυτά που λέγει με τη φωνή των αγίων προφητών: «Διὰ τοῦτο ἀνθ᾿ ὧν κατεκονδυλίζετε πτωχοὺς καὶ δῶρα ἐκλεκτὰ ἐδέξασθε παρ᾿ αὐτῶν, οἴκους ξεστοὺς ᾠκοδομήσατε καὶ οὐ μὴ κατοικήσητε ἐν αὐτοῖς, ἀμπελῶνας ἐπιθυμητοὺς ἐφυτεύσατε καὶ οὐ μὴ πίητε τὸν οἶνον αὐτῶν. ὅτι ἔγνων πολλὰς ἀσεβείας ὑμῶν, καὶ ἰσχυραὶ αἱ ἁμαρτίαι ὑμῶν, καταπατοῦντες δίκαιον, λαμβάνοντες ἀλλάγματα καὶ πένητας ἐν πύλαις ἐκκλίνοντες(:Για τούτο τον λόγο, επειδή γρονθοκοπούσατε και μωλωπίζατε τους φτωχούς και λαμβάνατε εκβιαστικώς δώρα από αυτούς, με τα οποία ανοικοδομήσατε πολυτελείς οίκους με λαξευτούς λίθους, σας λέγω ότι δεν θα κατοικήσετε σε αυτούς.

Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο: Ἐπιστροφή ἀπό τήν ἄλλη ζωή

Όταν ήμουν εννέα χρόνων παιδί – διηγείται ο π. Σ. – στις 29-5-1962 έπαιζα με άλλα παιδιά και ξαφνικά ένα με χτύπησε πολύ δυνατά.

Έχασα την συνείδησή μου. Μετά είδα ότι η ψυχή μου βγήκε από το σώμα και ξεκίνησε να πάη προς μία κατεύθυνση που εκεί ήταν πολύ σκοτάδι. Αιφνιδίως παρουσιάστηκε ένας Άγγελος φωτεινός, με κράτησε στην αγκαλιά του και έτσι όπως τον κρατούσα και εγώ, ξεκίνησε να πετά προς τα πάνω με μεγάλη ταχύτητα.

Στην πορεία μας έβλεπα τα τελώνια το ένα πάνω από το άλλο, και τους δαίμονες να κάθωνται εκεί, αλλά εμείς περνούσαμε από μακρυά και με μεγάλη ταχύτητα.

Μας σταμάτησαν στο τελευταίο τελώνιο, γιατί είχα κλέψει το στυλό ενός συμμαθητού μου. Αλλά ο Άγγελος είπε: «Τον πηγαίνω στον Κύριο» και συνεχίσαμε. Φθάσαμε σ’ ένα μέρος όπου από πάνω ξεχυνόταν πολύ δυνατό φως και μπορούσα να βλέπω μόνο προς τα κάτω. Ο Άγγελος στάθηκε λίγο πιο πάνω και είπε: «Κύριε, αυτός είναι ακόμα πολύ μικρός». Τότε άκουσα μια γλυκειά και ωραιότατη φωνή να απαντά στον Άγγελο: «Αυτός θα με διακονήσει».

Κυριακή Θ Λουκᾶ:«Μήπως ἔχω ἀφροσύνη;» π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά 12, 16-21]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΜΗΠΩΣ ΕΧΩ ΑΦΡΟΣΥΝΗ;»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 22-11-1998]

[Β 387]

Είναι βαρύ να σου δίνει ο Θεός τον χαρακτηρισμό ότι είσαι άφρων, άμυαλος, αγαπητοί μου. Ο Θεός χαρακτηρίζει με επαίνους τον άνθρωπον, όταν είναι σωστός άνθρωπος, όπως τον θέλει ο Θεός. Αλλά και αποδίδει βαρείς χαρακτηρισμούς, όταν ο άνθρωπος έχει αποκλίνει από το θέλημα το δικό Του. Και τούτο φαίνεται στην παραβολή του άφρονος πλουσίου που ακούσαμε σήμερα, αγαπητοί, στην ευαγγελική μας περικοπή.

Μας λέγει ο Κύριος στην παραβολή αυτή ότι ενός ανθρώπου τα χωράφια εκείνη τη χρονιά είχαν εξαιρετική ευφορία. Και ο άνθρωπος αυτός, σημειώνει, ήταν πλούσιος. Έπεσε λοιπόν σε περίσκεψη. Εσκέπτετο πού θα μπορούσε να αποθηκεύσει την καινούρια του σοδειά. Βλέπετε; Έπεσε σε μέριμνα. Όπως βλέπετε, σε μέριμνα πέφτει και ο φτωχός. Και ο φτωχός και ο πλούσιος. Και οι δύο κατηγορίες πέφτουν σε μία μέριμνα. Ο ένας λέει: «Τι θα φάω;». Ο άλλος λέγει: «Όλα αυτά που έχω, πώς θα τα φάω;».

Ωστόσο, ο πλούσιος, δεν σκέφτηκε να δώσει από τη σοδειά της προηγουμένης χρονιάς στους φτωχούς, αλλά ήθελε να συγκεντρώσει ό,τι είχε σε καινούριες αποθήκες. Τον πλούσιο τον χαρακτηρίζει, τον πλούσιον εννοείται της παραβολής, τον χαρακτηρίζει η φοβερή φιλαυτία, η αγάπη προς τον εαυτόν του. Και φαίνεται αυτό από την λεκτική διατύπωση της όλης παραβολής, με την επανάληψη της αντωνυμίας «μου». «…Καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὰ γενήματά μου καὶ τὰ ἀγαθά μου, καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου· ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου». Βλέπετε; «Τα αγαθά μου. Τα δικά μου. Δεν με ενδιαφέρει τι κάνουν οι άλλοι. Με ενδιαφέρει τι κάνω εγώ. Πώς εγώ θα καλοπεράσω». Ουδεμία σκέψις για φιλανθρωπία, για παρουσία πλησίον.

Όμως την νύχτα εκείνη που έκανε αυτές τις φίλαυτες σκέψεις, όπως μας παρουσιάζει ο Κύριος στην παραβολή, εμφανίζεται ο Θεός στον ύπνο του και του λέγει: «Ἂφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται;». «Άμυαλε, ἂφρον, άμυαλε, αυτή τη νύχτα ζητάνε την ψυχή σου -Ποιοι; Οι δαίμονες- . Εκείνα όλα που έχεις ετοιμάσει, σε ποιον θα μείνουν;».

Φοβερή, αγαπητοί μου, η φωνή του Θεού. Φοβερός και ο χαρακτηρισμός «άφρων». Να σε πει ο Θεός «άφρων»... Μπορούμε αλήθεια να συλλάβομε να μας λέγει ο Θεός αυτόν τον χαρακτηρισμόν; Μπορούμε να το συλλάβομε αυτό τι σημαίνει; Αλλά τι σημαίνει άφρων; Είναι το αντίθετον του έμφρονος ανθρώπου. Η αφροσύνη είναι το αντίθετον της φρονήσεως. Αυτός που δεν είναι συνετός, αυτός που δεν είναι φρόνιμος, αυτός είναι ο άφρων. Είναι από το στερητικό α-, όπως λέμε στη Γραμματική, αλλά και της λέξεως «φρήν- φρενός», δηλαδή μυαλό, του μυαλού, δηλαδή χωρίς μυαλό, χωρίς φρόνηση, άμυαλος.

Είναι γνωστό ότι στον άνθρωπον υπάρχουν τέσσερις κεφαλαιώδεις αρετές· από τις οποίες εκπηγάζουν όλες οι αρετές. Πολλές φορές έχω αναφερθεί στις ομιλίες μου γι’ αυτές τις κεφαλαιώδεις αρετές. Δεν πειράζει αν τις ξαναπούμε, διότι ένα κήρυγμα δεν είναι ένα διακοσμητικό στοιχείο, αλλά είναι ένα μάθημα, είναι μία κατήχηση. Και όπως ο εκπαιδευτικός στο σχολειό λέει και ξαναλέει και ξαναλέει τα ίδια πράγματα, με σκοπό όχι να αρέσει εις τους μαθητάς του αλλά εκείνα τα οποία λέγει να εμπεδωθούν εις την γνώσιν των μαθητών του. Είναι λοιπόν η φρόνησις, η σωφροσύνη, η ανδρεία και η δικαιοσύνη. Αυτά τα τέσσερα.

Κυριακή Θ Λουκᾶ. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΛΟΥΚΑ[: Εφεσ.2,4-10]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ὁ δὲ Θεὸς πλούσιος ὢν ἐν ἐλέει, διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην αὐτοῦ ἣν ἠγάπησεν ἡμᾶς, καὶ ὄντας ἡμᾶς νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι συνεζωοποίησε τῷ Χριστῷ(:Ο Θεός όμως που είναι πλούσιος σε έλεος, εξαιτίας της πολλής αγάπης Του, με την οποία μας αγάπησε, και ενώ ακόμη ήμασταν πνευματικά νεκροί εξαιτίας των παραβάσεών μας, μας ζωοποίησε πνευματικά μαζί με τον Χριστό)»[Εφ.2,4-5].

«Ὁ δὲ Θεὸς πλούσιος ὢν ἐν ἐλέει»: Όχι απλώς εύσπλαχνος, αλλά πλούσιος σε ευσπλαχνία, όπως λέγει και αλλού: «Εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ὅτι χρηστὸν τὸ ἔλεός σου· κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐπίβλεψον ἐπ᾿ ἐμέ(:Άκουσε, Κύριε, και κάμε δεκτή την προσευχή μου, διότι είναι αγαθό και ευεργετικό το έλεός Σου προς όλους. Σύμφωνα με την άπειρη ευσπλαχνία Σου ρίξε ένα στοργικό βλέμμα προς εμένα)»[Ψαλμ.68,17]· και πάλι: «Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου(:Ελέησέ με, Θεέ μου, σύμφωνα προς το άπειρο έλεός Σου· και σύμφωνα με το απέραντο πλήθος των οικτιρμών Σου σβήσε εντελώς την παρανομία μου)»[Ψαλμ.50,1].

«Διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην αὐτοῦ ἣν ἠγάπησεν ἡμᾶς(:εξαιτίας της πολλής αγάπης Του, με την οποία μας αγάπησε)». Από πού μας αγάπησε; Διότι αυτά που κάναμε δεν ήσαν άξια αγάπης, αλλά οργής και μεγίστης τιμωρίας. Και αυτό λοιπόν από πολλή ευσπλαχνία· «καὶ ὄντας ἡμᾶς νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι συνεζωοποίησε τῷ Χριστῷ(:και ενώ ακόμη ήμασταν πνευματικά νεκροί εξαιτίας των παραβάσεών μας, μας ζωοποίησε πνευματικά μαζί με τον Χριστό)»[Εφ.2,5]. Πάλι ο Χριστός μεσάζων, και συνεπώς είναι αξιόπιστη η πνευματική μας ανάσταση για την οποία γίνεται λόγος εδώ· διότι εφόσον ζει η Απαρχή, άρα και εμείς· ζωοποίησε και Εκείνον και εμάς.

Βλέπεις λοιπόν ότι τα πάντα έχουν ειπωθεί σχετικά με την κατά σάρκα γέννηση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού; Είδες το άπειρο μέγεθος της δυνάμεώς Του για εμάς τους πιστούς; Τους πνευματικά νεκρούς, τους υιούς της οργής, τους ζωοποίησε. Είδες πόσο μεγάλη είναι η ελπίδα της προσκλήσεως; «Καὶ συνήγειρε καὶ συνεκάθισεν(:Και μας ανέστησε μαζί με τον Χριστό και μας έβαλε να καθίσουμε μαζί Του στα επουράνια. Και η ανάσταση και η ανύψωσή μας αυτή έγινε με την ένωσή μας με τον Ιησού Χριστό)». Είδες τον πλούτο της ενδόξου κληρονομίας Του; Το μεν «ανέστησε μαζί» είναι γνωστό· αλλά το «μας έβαλε να καθίσουμε μαζί με τον Χριστό στα επουράνια», πώς είναι βέβαιο; Όπως βέβαιο είναι και το «ανέστησε μαζί με τον Χριστό»· διότι κανείς δεν αναστήθηκε ποτέ, παρά μόνο αφού αναστήθηκε η Κεφαλή, αναστηθήκαμε και εμείς, όπως και στην Παλαιά Διαθήκη, αφού προσκύνησε ο Ιακώβ, προσκύνησε και η γυναίκα τον Ιωσήφ.

Δίκαιον παράπονον

Δίκαιον παράπονον

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Πολλὲς φορὲς παραπονοῦνται οἱ πιστοὶ γιὰ τὴν ἀπαράδεκτη συμπεριφορὰ μερικῶν κληρικῶν καὶ μοναχῶν. Σκανδαλίζονται ἀπὸ τὶς πράξεις τους, τοὺς λόγους τους, τὶς διάφορες πρωτοβουλίες τους καὶ θέλουν νὰ διορθώνονται οἱ καταστάσεις ποὺ δημιουργοῦν τὰ πρόσωπα, ποὺ δὲν ἔχουν φόβο Θεοῦ καὶ ἀπὸ λάθος βρέθηκαν στὴν Ἐκκλησία. Τὰ πράγματα δὲν εἶναι εὔκολα. Τὸ ράσο εὔκολα δίνεται σὲ κάποιον – καὶ μάλιστα συνοδευόμενο ἀπὸ τὴν ἐπιπόλαιη συγκατάθεση ποὺ περιέχει ἡ κραυγὴ τοῦ λαοῦ «ἄξιος» – ἀλλὰ πολὺ δύσκολα τοῦ ἀφαιρεῖται, ἐκτὸς καὶ ἂν μόνος του τὸ «πετάξει».

Τὸ γεγονὸς αὐτὸ πρέπει νὰ κάνει πολὺ προσεκτικούς τούς Μητροπολίτες ποὺ χειροτονοῦν καὶ τοὺς ἡγουμένους ποὺ κάνουν τὶς μοναχικὲς κουρές. Πρέπει νὰ ἔχουν ἀνοικτὰ τὰ μάτια τους, νὰ πληροφοροῦνται σχετικὰ ἀπὸ ἀξιόπιστα πρόσωπα καὶ νὰ μὴ ἐνθουσιάζονται, γιατί ἕνας νέος ἱερέας θὰ καλύψει κάποιο ἐφημεριακὸ κενὸ ἢ θὰ προσ­τεθεῖ ἕνα νέο μέλος στὴ μοναχικὴ ἀδελφότητα. Τονίζουμε ἰδιαίτερα τὴν προσοχὴ ποὺ πρέπει νὰ ἔχουν οἱ ὑπεύθυνοι, γιατί οἱ ἀποτυχίες δὲν εἶναι σπάνιες καὶ τὰ σκάνδαλα πληθαίνουν. Εἶναι φοβερὸ νὰ «ἁλωνίζει» σὲ κάποια ἐνορία ἕνας ἱερέας ποὺ δὲν ἔχει φόβο τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ προσωπική του ζωή εἶναι μία διαρκής πρόκληση, ἢ νὰ βλέπεις ἕνα μοναχὸ νὰ περιφέρεται ἐδῶ κι ἐκεῖ χωρὶς νὰ ἔχει τὶς μοναχικὲς ἀρετὲς (ὑπακοή, ἀκτημοσύνη καὶ παρθενία) καὶ νὰ εἶναι αἰχμάλωτος τοῦ κοσμικοῦ φρονήματος.

''Ἔσο ἐσαεί φιλόθεος'' Ὅσιος Φιλόθεος Ζερβάκος

Ο Άγιος Νεκτάριος είχεν όλας τας αρετάς. Εξόχως είχε δύο μεγάλας αρετάς, τήν ταπείνωσιν και την αγάπην, εκ των οποίων γεννώνται όλαι αι άλλαι αρεταί. Αι δύο αυταί μεγάλαι αρεταί τόν ανέδειξαν Άγιον Θαυματουργόν.

Το έτος 1912 χειροτονηθείς Ιερεύς μετέβην εις Αίγινα διά νά λάβω τας ευχάς και ευλογίας του και οδηγίας.

Οἱ σταυροί ἐμφανίστηκαν σέ τρία διαφορετικά σχήματα. Δόξα σέ Σένα Θεέ, Δόξα σέ Σένα!

Κάτοικος τοῦ χωριοῦ Λυθροδόντας στήν Κύπρο ἔζησε ἕνα θαῦμα ὅταν ἔκοψε ἕνα δέντρο. Δέν πίστευε στά μάτια του ὅταν εἶδε τά σχήματα τῶν σταυρῶν ἀμέσως μετά τό τεμάχιο. Χωρίζοντας τόν κορμό σέ τρία μέρη, οἱ σταυροί ἐμφανίστηκαν σέ τρία διαφορετικά σχήματα. Δόξα σέ Σένα Θεέ, Δόξα σέ Σένα!

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/11/blog-post_985.html

19 Νοεμβρίου. Ἀβδιοὺ προφήτου (θ ́ π.Χ. αἰ.), Βαρλαὰμ μάρτυρος (†304). Ἡλιοδώρου (†272) καὶ Εὐφημίας μαρτύρων Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Σαβ. κγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Κορ. η΄ 1-5).

Β Κορ. 8,1          Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ τὴν δεδομένην ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τῆς Μακεδονίας,

Β Κορ. 8,1                 Φερω δε εις γνώσιν σας, αδελφοί, την δωρεάν, που έχει δώσει ο Θεός εις τας Εκκλησίας της Μακεδονίας (που τας ηξίωσε δηλαδή να προσφέρουν το βοήθημα της αγάπης των στους στερουμένους των αδελφούς).