Προϋποθέσεις γιά τήν ἐπιλογή τοῦ σωστοῦ τρόπου τῆς ζωῆς μας- Μοναχισμός ἤ γάμος Β2, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Προϋποθέσεις για την επιλογή του σωστού τρόπου της ζωής μας- Μοναχισμός ή γάμος Β2, 24-3-2023 Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου

Πῶς θά ἀγαπήσουμε τόν Χριστό μας!Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Πως θα αγαπήσουμε τον Χριστό μας! Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου, 22-8-2017

Γράμμα ἑνός παιδιοῦ στόν Χριστό! Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Γράμμα ενός παιδιού στον Χριστό! Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου, 13-2-2016

Ποιά εἶναι ἡ χριστιανική τελειότητα; Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ποιά εἶναι ἡ χριστιανική τελειότητα; 19-12-22, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ὁμιλία Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου στόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου

ΟΜΙΛΙΑ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΣΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Πάλι σήμερα έχουμε χαρμόσυνες ειδήσεις, πάλι έχουμε μηνύματα ελευθερίας, πάλι έχουμε μια ανάκληση από την πτώση και μια επάνοδο στη ζωή, μια υπόσχεση ευφροσύνης και μια απαλλαγή από τη δουλεία. Ένας άγγελος συνομιλεί με την Παρθένο, για να μην ξαναμιλήσει ο διάβολος με γυναίκα.

Λέει η Γραφή: «Τον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της Ελισάβετ στάλθηκε από τον Θεό ο άγγελος Γαβριήλ σε μια παρθένο, που ήταν μνηστευμένη με έναν άνδρα». Στάλθηκε ο Γαβριήλ, για να αποκαλύψει την παγκόσμια σωτηρία των ανθρώπων. Στάλθηκε ο Γαβριήλ, να φέρει στον Αδάμ τη βέβαιη αποκατάστασή του. Στάλθηκε ο Γαβριήλ, στην παρθένο, για να μεταβάλει την ατιμία του γυναικείου φίλου σε τιμή. Στάλθηκε ο Γαβριήλ, για να προετοιμάσει τον νυμφικό θάλαμο, ώστε να είναι αντάξιος για τον αμόλυντο Νυμφίο. Στάλθηκε ο Γαβριήλ, για να συντελέσει να νυμφευθεί το πλάσμα με τον πλάστη. Στάλθηκε ο Γαβριήλ, στο έμψυχο παλάτι του βασιλιά των αγγέλων.

Στάλθηκε ο Γαβριήλ στην παρθένο που ήταν αρραβωνιασμένη με τον Ιωσήφ, αλλά που προοριζόταν για τον Ιησού, τον Υιό του Θεού. Στάλθηκε ο ασώματος δούλος σε αμόλυντη παρθένο. Στάλθηκε ο χωρίς αμαρτίες σ’ αυτήν που δεν θα γνώριζε τη φθορά. Στάλθηκε ο λύχνος, για να αναγγείλει τον ήλιο της δικαιοσύνης. Στάλθηκε ο όρθρος, που έρχεται πριν από το φως της ημέρας. Στάλθηκε ο Γαβριήλ, για να διαλαλήσει Αυτόν που βρίσκεται στους κόλπους του Πατέρα και στην αγκαλιά της μητέρας. Στάλθηκε ο Γαβριήλ, για να δείξει αυτόν που κάθεται σε θρόνο, αλλά και σε σπηλιά. Στάλθηκε ένας στρατιώτης, για να διατυμπανίσει το μυστήριο του μεγάλου βασιλιά. Χαρακτηρίζω μυστήριο αυτό που γίνεται κατανοητό με την πίστη και δεν εξερευνάται με τη φιλομάθεια, πρόκειται για μυστήριο που είναι άξιο προσκυνήσεως και όχι σχολαστικής εξετάσεως, δηλαδή για μυστήριο που είναι αντικείμενο θεολογικής έρευνας και όχι για κάτι που υπόκειται σε ακριβή μέτρηση.

«Τον έκτο μήνα στάλθηκε ο Γαβριήλ στην παρθένο». Ποιον έκτο μήνα; Ποιον; Από τότε που η Ελισάβετ δέχθηκε το χαρμόσυνο μήνυμα, από τότε που συνέλαβε τον Ιωάννη. Από πού το συμπεραίνουμε αυτό; Το αποκαλύπτει ο ίδιος ο αρχάγγελος όταν λέει στην Παρθένο· «να, η Ελισάβετ η συγγενής σου και αυτή συνέλαβε γιο στα γεράματά της. Κι αυτός είναι ο έκτος μήνας της εγκυμοσύνης της, αυτής που θεωρούνταν στείρα». Ο έκτος μήνας λοιπόν είναι ο έκτος μήνας από τη σύλληψη του Ιωάννη. Έπρεπε λοιπόν ο στρατιώτης να φθάσει πρώτος, έπρεπε ο ακόλουθος να προηγηθεί, έπρεπε να προπορευθεί αυτός που θα αποκάλυπτε τη δεσποτική παρουσία.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 24-3-2023

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 24-3-2023

https://www.youtube.com/live/VW1P5EpJDNI?feature=share

Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ[:Εβρ. 2,11-18]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ὃ τε γὰρ ἁγιάζων(: Καθόσον υπάρχει στενός σύνδεσμος μεταξύ του αρχηγού της σωτηρίας και εκείνων που σώζονται μέσω Αυτού· διότι και ο Ιησούς που μας αγιάζει και μας σώζει)», λέγει ο Απόστολος Παύλος, «καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνὸς πάντες. δι᾿ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν (:και εμείς που αγιαζόμαστε και σωζόμαστε, όλοι καταγόμαστε από έναν Πατέρα. Γι' αυτήν ακριβώς την αιτία και ο Χριστός δεν ντρέπεται να ονομάζει αυτούς, που καλεί σε σωτηρία, αδελφούς Του)». Να πάλι πώς ενώνει τιμώντας αυτούς και παρηγορώντας και κάνοντάς τους αδελφούς Του Χριστού, σύμφωνα με αυτό, με το ότι κατάγονται όλοι από τον ίδιο Πατέρα. Στη συνέχεια πάλι βεβαιώνοντας αυτό και για να δείξει, ότι εννοεί την κατά σάρκα ένωση, πρόσθεσε το «ὅ τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι (:Εκείνος που αγιάζει και αυτοί που αγιάζονται)». Βλέπεις πόση είναι η διαφορά; Γιατί Εκείνος αγιάζει και εμείς αγιαζόμαστε. Και παραπάνω ονόμασε τον Ιησού Αρχηγό της σωτηρίας των ανθρώπων. Γιατί ένας είναι ο Θεός, από τον οποίο προέρχονται τα πάντα.

«Δι᾿ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν (:Για τον λόγο αυτόν δεν ντρέπεται να τους ονομάζει αδελφούς)». Βλέπεις πάλι πώς δείχνει την υπεροχή; Γιατί με το να πει «δεν ντρέπεται», δείχνει ότι το παν δεν προέρχεται από τη φύση του πράγματος, αλλά από τη φιλοστοργία Εκείνου που δεν ντρέπεται και την πολλή Του ταπεινοφροσύνη. Αν και όλοι δηλαδή καταγόμαστε από έναν Πατέρα, Αυτός όμως αγιάζει και εμείς αγιαζόμαστε. Είναι μεγάλη η διαφορά· Αυτός προέρχεται από τον Πατέρα, ως Υιός γνήσιος, δηλαδή από την ουσία Του· εμείς όμως ως κτίσμα, δηλαδή από την αρχική ανυπαρξία. Επομένως είναι μεγάλη η διαφορά. Γι’ αυτό, λέγει ο Απόστολος Παύλος: «Οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν, λέγων· ἀπαγγελῶ τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου (:Δεν ντρέπεται να τους ονομάζει αδελφούς Του λέγοντας: ‘’Θα διακηρύξω και θα ομολογήσω το όνομά σου στους αδελφούς μου’’)»[Εβρ.2,12-13·πρβλ.Ψαλμ.21,23: «Διηγήσομαι τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου, ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε».]. Γιατί, όταν ντύθηκε τη σάρκα, ντύθηκε επομένως και την αδελφική ιδιότητα προς τους ανθρώπους, και συνεισήλθε μαζί με τη σάρκα και η αδελφική σχέση.

Και αυτό βέβαια εύλογα το λέγει, όμως το «Ἐγὼ ἔσομαι πεποιθὼς ἐπ᾿ αὐτῷ (:Εγώ ο Μεσσίας ως άνθρωπος θα στηρίξω την εμπιστοσύνη μου πάνω σε Αυτόν, τον Θεό και Πατέρα)», τι το θέλει; Και το επόμενο εύλογα το είπε· «Ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός (:Ιδού εγώ και τα παιδιά που μου έδωσε ο Θεός)»[πρβλ. Ησ.8,18]. Όπως δηλαδή εδώ δείχνει τον εαυτό Του Πατέρα, έτσι εκεί τον δείχνει αδελφό· «Θα διακηρύξω και θα ομολογήσω», λέγει ο Ιησούς, «το όνομά σου στους αδελφούς μου».

Τῷ αὐτῷ μηνὶ Κ΄, μνήμη τῶν Ὁσίων Ἀββάδων, ἤτοι Πατέρων τῶν ἐν τῇ Μονῇ τοῦ Ἁγίου Σάββα ἀναιρεθέντων ὑπὸ τῶν βαρβάρων, τῶν λεγομένων Μαύρων.

Τῷ αὐτῷ μηνὶ Κ΄, μνήμη τῶν Ὁσίων Ἀββάδων, ἤτοι Πατέρων τῶν ἐν τῇ Μονῇ τοῦ Ἁγίου Σάββα ἀναιρεθέντων ὑπὸ τῶν βαρβάρων, τῶν λεγομένων Μαύρων.

Διπλοῦς στεφάνους χειρὸς ἐκ τοῦ Κυρίου,

Πόνων χάριν δέχεσθε καὶ τῶν αἱμάτων.

Εἰκάδι Ἀββάδες ἐκ χθονὸς Οὐρανὸν ἤλυθον εὐρύν.

Οὗτοι οἱ Ὅσιοι Ἀββάδες συναθροισθέντες ἀπὸ διαφόρους τόπους, ἡσύχαζαν μέσα εἰς τὸ Μοναστήριον τοῦ Ἁγίου Σάββα, δουλεύοντες τὸν Θεὸν μὲ ἐνάρετον πολιτείαν, καὶ μὲ πολλὴν κακουχίαν καὶ ἄσκησιν. Ἀλλ’ ὁ φθονερὸς καὶ μισόκαλος Διάβολος, ὁ πάντοτε φθονῶν τοὺς ἐναρέτους, ἐκίνησε κατὰ τῶν Ὁσίων τούτων τοὺς ἀθέους Αἰθίοπας, τοὺς καλουμένους Μαύρους ἢ Μώρους, οἱ ὁποῖοι ἐλπίζοντες, ὅτι θέλουν εὕρουν ἄσπρα καὶ πλοῦτον, ἐπῆγαν εἰς τὸ Μοναστήριον τοῦ Ἁγίου Σάββα. Ἐπειδὴ δὲ ἐρευνήσαντες, δὲν εὑρῆκαν ἄσπρα νὰ πάρουν, καθὼς ἤλπιζαν, διὰ τοῦτο ἔχυσαν τὸν θυμόν τους οἱ αἱμοβόροι κατ’ ἐπάνω τῶν ἐκεῖσε Ἁγίων Πατέρων. Καὶ ἄλλους μὲν ἀπὸ αὐτοὺς ἀπεκεφάλισαν. Ἄλλους δὲ κατέκοψαν εἰς λεπτά. Ἄλλους, ἔσχισαν εἰς τὸ μέσον, καὶ ἄλλους κεντήσαντες μὲ τὸ ξίφος, ἔχυσαν τὰ αἵματα αὐτῶν εἰς τὴν γῆν. Οἱ δὲ Ὅσιοι εὐχαριστοῦντες, παρέδωκαν τὰς ψυχάς των εἰς χεῖρας Θεοῦ, καὶ ἀπέλαβον τὴν αἰώνιον καὶ μακαρίαν ζωὴν τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, διὰ τὴν ὁποίαν ὑπέμειναν, καὶ τοὺς προτέρους ἀγῶνας τῆς ἀσκήσεως, καὶ τὰ ὑστερινὰ βάσανα τῆς ἀθλήσεως (1).

(1) Περὶ τῶν Ἀββάδων τούτων τῶν φονευθέντων γράφει ὁ Δοσίθεος, σελ. 535 τῆς Δωδεκαβίβλου, ὅτι ἦτον εἰς τὸν ἀριθμὸν τεσσαράκοντα τέσσαρες. Ἀφ’ οὗ δὲ οὗτοι ἐφονεύθησαν ὑπὸ τῶν βαρβάρων, ἀφέθησαν τὰ σώματά των ἄταφα, ἐδῶ καὶ ἐκεῖ ἐρριμμένα. Τὰ ὁποῖα βλέπωντας ὁ Ἀββᾶς Νικομήδης, ἐνεβριμήσατο καὶ ἐτάραξεν ἑαυτόν, καὶ εἶπε τὸ τοῦ Ἡσαΐου ἐκεῖνο· «Ἄνδρες δίκαιοι αἴρονται, καὶ οὐδεὶς κατανοεῖ. Ἀπὸ γὰρ προσώπου ἀδικίας ἦρται ὁ δίκαιος· ἔσται ἐν εἰρήνῃ ἡ ταφὴ αὐτοῦ· ἦρται ἐκ μέσου» (Ἡσ. ν΄ [= νζ΄, 1]). Καὶ πάλιν ἐβόησε τὰ τοῦ Σολομῶντος· «Οἱ δέ εἰσιν ἐν εἰρήνῃ· καὶ γὰρ ἐν ὄψει ἀνθρώπων ἐὰν κολασθῶσιν, ἡ ἐλπὶς αὐτῶν ἀθανασίας πλήρης· καὶ ὀλίγα παιδευθέντες, μεγάλα εὐεργετηθήσονται· ὅτι ὁ Θεὸς ἐπείρασεν αὐτούς, καὶ εὗρεν αὐτοὺς ἀξίους ἑαυτοῦ» (Σοφ. γ΄, 3).

Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου:«Ψηλάφισις τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας Κυρίας Θεοτόκου». Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΨΗΛΑΦΗΣΙΣ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ

ΤΗΣ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ ΚΥΡΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 25-3-1983]

Ω, αγαπητοί μου, ελάτε να ψηλαφήσουμε αυτό το καινούριο μυστήριο, το καινόν μυστήριο, το όντως καινόν μυστήριον υπό τον ήλιον, για να αισθανθούμε αυτά τα μυστήρια του Θεού.

Η Θεοτόκος αποτελεί πράγματι το καινόν όνομα και το καινόν μυστήριον. Διότι αληθώς είναι καινόν πράγμα. Λέγει ο Εκκλησιαστής: «Οὐδέν καινόν ὑπό τον ἣλιον», δεν υπάρχει τίποτα καινούριο κάτω από τον ήλιον. Και όμως, ένα μόνο είναι καινούριο. Εκείνο το σεσιγημένον μυστήριον, το κεκρυμμένον και εις τους ανθρώπους και εις τους αγγέλους. Και αυτό το μυστήριον είναι ότι άνθρωπος θα γινόταν Θεοτόκος! Θα γεννούσε τον Θεό! Αυτό είναι όντως το καινούριο μυστήριο. Γι' αυτό σας είπα ότι η Θεοτόκος είναι το καινόν όνομα και το καινόν πράγμα.

Πράγματι ήτο η προαιώνιος βουλή του Θεού, η ένωσίς του μετά της κτιστής Του δημιουργίας. Ευθύς μετά τη δοκιμασία που υπέστη, ο Αδάμ και ενικούσε τον πειρασμόν και ενισχύετο και εσταθεροποιείτο στην αρετήν και στην αγιότητα, τότε ευθύς μετά ο Θεός Λόγος θα εσαρκούτο. Και θα ήτο σε κοινωνία μετά του Αδάμ. Βεβαίως δε θα υπήρχε ανάγκη να υπάρξει η γυναίκα, ούτε η γέννησις με τον γνωστό μας τρόπο. Έχουμε τρεις τρόπους υπάρξεως. Ο Αδάμ δημιουργείται άμεσα από τον Θεό. Η Εύα δημιουργείται από τον Θεό διαμέσου του Αδάμ. Και ο Κάιν γεννιέται με την ένωση του Αδάμ και της Εύας. Έχουμε τρεις διαφορετικούς τρόπους δημιουργίας του ανθρώπου. Δεν θα υπήρχε λοιπόν ο λόγος,παρά μόνο ο πρώτος τρόπος δημιουργίας. Οι άλλοι τρόποι εισήχθησαν ενόψει ότι ο άνθρωπος θα έπεφτε. Και έτσι ο Θεός Λόγος θα ενηνθρώπιζε και θα ήτο κοινωνός των ανθρώπων και ολοκλήρου της δημιουργίας Του. Ήτο μέσα εις την προαιώνιαν βουλή Του. Ο Αδάμ όμως έπεσε, ηστόχησε, κι έτσι ματαιώθηκε αυτή η κοινωνία του Θεού Λόγου, να έλθει τότε, όταν ετοποθέτησε τον Αδάμ εις τον Παράδεισον.

Όμως οι βουλές του Θεού δεν ματαιώνονται. Ο Θεός, εκείνο το οποίο θέλει να κάνει, γιατί αποτελεί το θέλημα της ευδοκίας Του, θα το κάνει. Γι’ αυτόν τον λόγο βρίσκει την Θεοτόκο, τη Μαρία, η οποία αποτελεί αυτό το τελευταίο σκαλοπάτι της δημιουργίας, πραγματικά σε ποιότητα. Επάνω στο οποίο τελευταίο σκαλοπάτι της δημιουργίας επάτησε ο Θεός Λόγος και ήλθε εις τα ίδια και εσκήνωσεν εν ημίν. Έτσι πραγματικά η Θεοτόκος αποτελεί την τελευταίαν λέξιν της δημιουργίας. Και από τους Πατέρες της Εκκλησίας μας ονομάζεται «ο γνήσιος άνθρωπος»· γιατί ο Αδάμ και η Εύα εφάνησαν οι κίβδηλοι άνθρωποι. Είναι ο γνήσιος άνθρωπος η Μαρία Θεοτόκος. Είναι η γνήσια Εύα, η γνήσια ζωή, διότι η Εύα ονομάστηκε «ζωή», επειδή έδωσε τη ζωή σε όλους τους ανθρώπους, αλλά τη φυσικήν ζωήν. Ενώ η Θεοτόκος είναι ο γνήσιος άνθρωπος, που δίδει την αληθινή ζωή εις τους ανθρώπους, γιατί έδωκε στους ανθρώπους την Ζωήν. Αυτήν την Ζωήν. Εκείνον που έλεγε «ἐγώ εἰμί ἡ Ζωή». Τον Ιησούν Χριστόν. Είναι η Θεοτόκος ο παράκλητος πριν από τον Παράκλητον· που έδωσε χαμόγελο και παρηγορία στην ανθρωπότητα, ότι ευρέθη εκείνο το πρόσωπο επί του οποίου θα εσκήνωνε ο Παράκλητος και θα ήρχετο εις τον κόσμον το δεύτερον πρόσωπον της Αγίας Τριάδος. Δια να στείλει κατόπιν τον άλλον Παράκλητον, το Πνεύμα το Άγιον, και να υπάρχει αυτή η κοινωνία πια του Αγίου Τριαδικού Θεού, με ολόκληρη τη δημιουργία Του.

Ὁ θάνατος δέν πρέπει νά μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Κύριο, Βίος καί Λόγοι Ἁγίου Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

150.Ὁ θάνατος δέν πρέπει νά μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Κύριο, 27-7-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

«Πᾶς ὁ ἀποκτείνας ὑμᾶς δόξῃ λατρείαν προσφέρειν τῷ Θεῷ»[1] προλέγει ὁ Κύριος εἰς τούς Ἁγίους Του μαθητάς καί Ἀποστόλους ἀλλά καί σέ ὅλους ὅσους θά πιστέψουν σέ Αὐτόν, ὅτι θά ἀντιμετωπίσουν διωγμούς καί πολλοί ἀπό αὐτούς θά θανατωθοῦν μέ βίαιο θάνατο. Ἀλλά δέν εἶναι ὁ θάνατος τό πρόβλημα. Καί ὁ Ἅγιος Παντελεήμων, τόν ὁποῖον ἑορτάζουμε σήμερα, εἶχε μαρτυρικό θάνατο, ἀλλά εὐαρέστησε στόν Θεό μέ τήν ἁγία του ζωή. Κι ἔτσι ὁ θάνατός του ἦταν ἡ μετάβασις εἰς τήν αἰώνια χαρά καί μακαριότητα. «Τελειωθείς ἐν ὀλίγῳ ἐπλήρωσεν χρόνους μακρούς ἀρεστή γάρ ἦν κυρίῳ ἡ ψυχή αὐτοῦ»[2], λέγει στήν Σοφία Σολομῶντος. Δηλαδή ὁ δίκαιος πού τελειωποιήθηκε, καί αὐτό μπορεῖ νά γίνει «ἐν ὀλίγῳ», δηλαδή σέ μικρό χρονικό διάστημα, ἀρκεῖ ὁ ἄνθρωπος μέ προθυμία νά κινηθεῖ πρός τόν Θεό, αὐτός εἶναι σάν νά συμπλήρωσε πολλά χρόνια ἐναρέτου ζωῆς. Ὅπως ὁ λῃστής ἐπάνω εἰς τόν σταυρό, σέ λίγο χρόνο «ἐπλήρωσεν χρόνους μακρούς».

«Οἱ δέ λαοί ἰδόντες καί μή νοήσαντες, μηδέ θέντες ἐν διανοίᾳ τό τοιοῦτον»[3], λέγει στήν συνέχεια στήν Σοφία Σολομῶντος. Δηλαδή, οἱ ἀσεβεῖς ἄνθρωποι, ὅταν εἶδαν τήν πρόωρο ἐκδημία του, δέν κατανόησαν τήν αἰτία της, δέν ἔβαλαν στό μυαλό τους τόν σκοπό γιά τόν ὁποῖο ἀνηρπάγη ὁ δίκαιος, εἴτε μέ βίαιο εἴτε μέ ὁμαλό θάνατο. «Ἔσπευσεν ἐκ μέσου πονηρίας»[4]. Ὁ δίκαιος ἔφυγε, διότι ἠθέλησε καί ὁ Θεός εὐδόκησε, νά γλιτώσει ἀπό τήν κακία καί τήν πονηρία πού ὑπάρχει στήν γῆ μεταξύ τῶν ἀνθρώπων. Πολύ πιθανόν ἄν ἔμενε κι ἄλλο χρόνο ἐδῶ στήν γῆ, νά ἔπεφτε σέ ἁμαρτίες φοβερές καί νά ἔχανε τήν αἰώνιο ζωή.

«Ἐν πᾶσι τοῖς λόγοις σου μιμνήσκου τά ἔσχατά σου, καί εἰς τόν αἰῶνα οὐχ ἁμαρτήσεις»[5]. Πάντα σέ ὅλα τά ἔργα σου καί τά λόγια σου, λέει πάλι στήν Σοφία Σειράχ, νά θυμᾶσαι τό τέλος τῆς ζωῆς σου κι ἔτσι ποτέ δέν θά παρασυρθεῖς σέ ἁμαρτίες. Μή θέλεις νά ζήσεις πολλά χρόνια, ἀλλά αὐτά τά χρόνια πού ζεῖς, νά τά ζήσεις μέ τήν μνήμη τοῦ θανάτου, ἔτσι ὥστε νά μήν ἁμαρτάνεις. Ἄν ὁ ἄνθρωπος κάθε στιγμή θυμᾶται τόν θάνατο κι ὅτι πρόκειται νά δώσει λόγο στόν Θεό γιά κάθε πράξη του ἀλλά καί γιά κάθε σκέψη του καί γιά κάθε ἐπιθυμία καί γιά κάθε κίνηση τῶν αἰσθήσεών του, τότε θά προσέχει πάρα πολύ καί δέν θά ἁμαρτάνει. Γι' αὐτό καί οἱ Ἅγιοι παρακαλοῦσαν τόν Θεό, νά τούς γνωρίζει νά τούς γνωστοποιήσει δηλαδή τό τέλος τους, ἔτσι ὥστε νά προετοιμαστοῦν. «Γνώρισόν μοι, Κύριε, τό πέρας μου καί τόν ἀριθμόν τῶν ἡμερῶν μου, τίς ἐστιν, ἵνα γνῶ τί ὑστερῶ ἐγώ»[6], λέγει πάλι ὁ Προφήτης καί Βασιλέας Δαυίδ στόν τριακοστό ὄγδοο ψαλμό του. Σέ παρακαλῶ, Κύριε, κατάστησε σέ μένα γνωστό, πότε θά ἔρθει τό τέρμα τῆς ζωῆς μου καί ποιός εἶναι ὁ ἀριθμός τῶν ἡμερῶν μου, γιά νά ἐννοήσω κατά τά διάστημα αὐτό καί νά ἀναπληρώσω τό ὑστέρημά μου.

Ἐθνικό ἔγκλημα: Τό Πρωτοδικεῖο Φλώρινας ἀπέρριψε τίς ἐνστάσεις γιά τή δημιουργία Κέντρου «μακεδονικῆς» γλώσσας καί ἐπικύρωσε τό καταστατικό του!

 

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της συμφωνίας των Πρεσπών

Το Πρωτοδικείο Φλώρινας απέρριψε τις ενστάσεις κατά της δημιουργίας Κέντρου «μακεδονικής» γλώσσας στη Φλώρινα και αποφάσισε στις 16 Μαρτίου να επικυρώσει το καταστατικό του!

Έτσι ουσιαστικά εγκρίνεται η λειτουργία του σωματείου με την επωνυμία «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα», γλώσσας που δεν είναι τίποτα άλλο από ένα γλωσσικό σλαβικό ιδίωμα και ουδεμία σχέση έχει βέβαια με την ελληνική γλώσσα.

«Σήμερα σκότωσαν την Μακεδονία! Σήμερα η “Ελληνική” δικαιοσύνη αποφάσισε με βούλα να έχουμε δήθεν “Μακεδονική” γλώσσα δήθεν “Μακεδονικά” σχολεία και δήθεν “Μακεδονική” μειονότητα» υπογράμμισε έντονα συναισθηματικά φορτισμένος ο Πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης Κ.Βελόπουλος, ξεκαθαρίζοντας ότι πρόκειται περί προδοσίας!

Η αίτηση του συλλόγου είχε αρχικά εγκριθεί από το Πρωτοδικείο Φλώρινας στις 27 Ιουλίου 2022 και η απόφαση είχε ανακοινωθεί στο Δελτίο Δικαστικών Εκδόσεων στις 7 Νοεμβρίου 2022.

Υπενθυμίζεται ότι ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ισίδωρος Ντογιάκος, είχε εκκινήσει διαδικασία για την ανατροπή της δικαστικής απόφασης με την οποία ουσιαστικά επιχειρήθηκε να τεθούν οι βάσεις για να εδραιωθεί «μακεδονική γλώσσα στην Ελλάδα», μέσω της έγκρισης λειτουργίας του συγκεκριμένου σωματείου.

Έτσι είχε ζητήσει από την εισαγγελέα Πρωτοδικών Φλώρινας Αναστασία Καλαϊτζή, να ασκήσει ανακοπή κατά της απόφασης του Ειρηνοδικείου Φλώρινας, για το εν λόγω σωματείο το οποίο προωθεί την «διατήρηση και καλλιέργεια της μακεδονικής γλώσσας στην Ελλάδα» και την «υποστήριξη της εισαγωγής της μακεδονικής γλώσσας ως προαιρετικού μαθήματος σε δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια στην Ελλάδα»

Δίκη για τη “μακεδονική γλώσσα”: Η απόφαση και η ανακοπή

24 Μαρτίου. Προεόρτια τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου· Ἀρτέμονος ἱερομάρτυρος, ἐπισκόπου Σελευκείας τῆς Πισιδίας (α ́ αἰ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα. Τριθέκτης (Ἡσαΐας ΚΘ΄ 13-23).

Ησ. 29,13          Καὶ εἶπε Κύριος· ἐγγίζει μοι ὁ λαὸς οὗτος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτῶν τιμῶσί με, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόῤῥω ἀπέχει ἀπ᾿ ἐμοῦ· μάτην δὲ σέβονταί με διδάσκοντες ἐντάλματα ἀνθρώπων καὶ διδασκαλίας.

Ησ. 29,13                  Ο Κυριος είπεν· “ο λαός αυτός με πλησιάζει μόνον με τα λόγια του στόματός του, με τιμούν με τους λόγους των χειλέων των μόνον. Η ευσέβειά των περιορίζεται εις υποκριτικά λόγια, η δε καρδία των απέχει πολύ από εμέ. Ανώφελα με σέβονται, διότι εγκταλείπουν την ιδικήν μου αλήθειαν και διδάσκουν διδασκαλίας και εντολάς ανθρώπων.

Οὐκρανία - Οἱ πιστοί τοῦ χωριοῦ Γιουρκοβτσί: Μείναμε χωρίς ἐκκλησία, ἀλλά μείναμε πιστοί στόν Θεό

Η κοινότητα της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο χωριό Γιουρκοβτσί. Φωτογραφία: screenshot από βίντεο t.me/orthobuk

Οι πιστοί του χωριού Γιουρκοβτσί: Μείναμε χωρίς εκκλησία, αλλά μείναμε πιστοί στον Θεό

Της Ελένα Γιούφερεβα

Στo Γραφείο της Επαρχίας εκφράζουν την πεποίθηση ότι χάρη σε τέτοιους πιστούς, όπως αυτοί στο χωριό Γιουρκοβτσί, η Ουκρανία έχει ακόμα ελπίδα για το μέλλον.

Οι πιστοί του χωριού Γιουρκοβτσί της Περιφέρειας Τσερνοβτσί ετοίμασαν βιντεομήνυμα, στο οποίο δήλωσαν ότι έμειναν χωρίς εκκλησία, αλλά έμειναν πιστοί στον Θεό.

Το συγκεκριμένο βιντεομήνυμα το δημοσίευσαν στο λογαριασμό της επαρχίας Τσερνοβτσί στο telegram.

«Σήμερα έχουμε την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, και χτες μας άρπαξαν το ναό. Πάρα πολλοί πιστοί μας υπέφεραν από αυτούς που είχαν έρθει με λοστούς και γωνιακούς τροχούς και που είναι κυριευμένοι από κακά πνεύματα. Μας έδιωξαν από το ναό μας, ξυλοκόπησαν τους πιστούς μας, υποτίμησαν τα παιδιά μας. Όμως, δεν μπορούν να καταστρέψουν την πίστη μας. Μείναμε πιστοί στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία και στον Μακαριώτατο Ονούφριο. Σήμερα τελέσαμε τη Θεία Λειτουργία, εδώ, όπου για πάνω από εκατό χρόνια στεκόταν ο ναός του Θεού. Βλέπετε πόσοι άνθρωποι έμειναν πιστοί στην ΟΟΕ. Χριστός Ανέστη!» – ανέφεραν χαρακτηριστικά οι πιστοί του χωριού Γιουρκοβτσί.

«Είμαστε σίγουροι ότι με τέτοιους ανθρώπους υπάρχει μέλλον στην Ουκρανία! Μπορεί αυτό να μην συμβεί όσο εμείς ζούμε, αλλά στη διάρκεια της ζωής των παιδιών μας θα ξεπεραστεί το σχίσμα. Και αυτή η δύσοσμη βλασφημία της ΟΕΟ, που αιχμαλώτισε τις ψυχές των ανθρώπων, θα πλυθεί με τη μετάνοια και το φως της Ανάστασης του Χριστού θα θεραπεύσει τις κυριευμένες από κακία ψυχές», – τόνισαν στην επαρχία Τσερνοβτσί.

Να θυμίσουμε ότι στις 18 Μαρτίου του 2023, επιδρομείς της ΟΕΟ έκαναν βίαια κατάληψη του Ιερού Ναού του Μεγαλομάρτυρα Δημητρίου του Μυροβλύτη στο χωριό Γιουρκοβτσί της Περιφέρειας Τσερνοβτσί, ξυλοκοπώντας μέχρι αίματος πιστούς της ΟΟΕ. Μάλιστα, οι επιδρομείς της ΟΕΟ έκοψαν το δάκτυλο ενός πιστού με λοστό.

Στις 22 Οκτωβρίου του 2022, στο χωριό Γιουρκοβτσί της Περιφέρειας Τσερνοβτσί, σε συνέλευση της τοπικής κοινότητας διεξήχθη παράνομη ψηφοφορία υπέρ της αλλαγής της δικαιοδοσίας του Ιερού Ναού του Μεγαλομάρτυρα Δημητρίου του Μυροβλύτη και υπέρ της ένταξής του στην ΟΕΟ. Οι ενορίτες του Ιερού Ναού του Αγίου Δημητρίου σε συνέλευση της θρησκευτικής κοινότητας επιβεβαίωσαν την πιστότητά τους στην ΟΟΕ.

Μετάφραση για την πύλη gr.pravoslavie.ru: Αναστασία Νταβίντοβα ΕΟΔ - Ενωση Ορθοδοξων Δημοσιογραφων 20/3/2023

http://aktines.blogspot.com/2023/03/blog-post_91.html

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ Τ. ΔΩΡΩΝ 24-3-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ Τ. ΔΩΡΩΝ 24-3-2023

https://www.youtube.com/live/WCXw8wjeeX4?feature=share

Τώρα; τή μπουκιά ἔ­χουν στό στόμα καί τό Χριστό βλαστημᾶνε.

Θυμήθηκα τὴν ἐπο­χὴ πρὶν 80 χρόνια, ὅταν ἤμουν μικρὸ παιδί, ποὺ οἱ ἄνθρωποι ἔπιναν ἕνα ποτήρι νερὸ κ᾽ ἔ­καναν τὸ σταυ­ρό τους.

Τώρα; τὴ μπουκιὰ ἔ­χουν στὸ στόμα καὶ τὸ Χριστὸ βλαστημᾶνε.