Δέν ὑπάρχει κανόνας συγκεκριμένος πόση νηστεία θά κάνεις πρίν Κοινωνήσεις...

❈ Δέν ὑπάρχει κανόνας συγκεκριμένος πόση νηστεία θά κάνεις πρίν Κοινωνήσεις, διότι αὐτό κανονίζεται ἀπό τόν πνευματικό μας ἀνάλογα μέ τήν κράση καί τή συχνότητα πού Κοινωνᾶς. Ἕνας εἶναι ἄρρωστος. Δέν μπορεῖ νά κάνει νηστεία ὅπως ἕνας πού εἶναι σιδερένιος, πού πιάνει τήν πέτρα καί τή στίβει ἄς ποῦμε… πῶς νά τό κάνουμε; Ἐκεῖνος θά κάνει πιό πολλή νηστεία. Κατ’ ἀναλογία καί ἕνας πού Κοινωνεῖ συχνά. Λέγανε στό Ἅγιο Ὄρος, τριήμερος νηστεία ἄς ποῦμε.

Ἕνας πού Κοινωνάει κάθε μέρα, τί τριήμερο νηστεία θά κάνει δηλαδή; Δέν πρόκειται νά φάει ποτέ του, οὔτε λάδι!

Περισσότερο συμφέρει τόν ἄνθρωπο νά τρώει κρέας, παρά νά εἶναι ὑπερήφανος καί ἀλαζόνας

 

❈ Ὅλοι οἱ Ἅγιοι θά δεῖτε ὅτι στή ζωή τους νήστευαν πάρα πολύ καί κανένας δέν ἁγίασε χωρίς νηστεία, χωρίς ἐγκράτεια σ’ αὐτές τίς ἡδονές πού φέρνει τό φαγητό, εἴτε τό πολύ φαγητό εἴτε τό νόστιμο φαγητό.

Ἄν νηστεύετε, λέει πάλι ἕνας Ἅγιος, ὁ Ἅγιος Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης, προσέξτε καί αὐτό, μήν ὑπερηφανεύεστε.

Ὁ Ἅγιος Γαβριὴλ ὁ διὰ Χριστὸν Σαλὸς καὶ ἡ νηστεία

Ένα μεσημέρι, καθώς έτρωγα, μου είπε ο Γέροντας:

-Πώς θα μπορούσα εγώ να φάω αν δεν είχαν καλά – καλά φανεί τ’ αστέρια στον ουρανό; Στο μοναστήρι πρέπει να τρως μια φορά: όταν έρθει το απόβραδο. Κι αυτό λογαριάζεται σαν διαρκής νηστεία, ό,τι και να τρως. Έτσι είναι καλύτερα κι έτσι το είχαν κανονίσει οι άγιοι πατέρες. Η υπερβολική όμως νηστεία είναι εκ του Πονηρού!

-Όποιος νίκησε τη γλώσσα και το στομάχι βρίσκεται στον σωστό δρόμο. Η νηστεία είναι άλλο και η πείνα άλλο. «Ζητείτε την βασιλείαν του Θεού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν». Όταν τρως, πρέπει να σκέφτεσαι τους πεινασμένους, τους αδύναμους, τους φτωχούς. Εδώ είναι ο Παράδεισος. Όμως, από τον μοναχό ζητείται να προσεύχεται ακόμη και την ώρα που τρώει.1. Λουκ. 12, 31.

Μας διηγήθηκε μια μοναχή:

«Στο Σαμτάβρο μιλούσαμε μεταξύ μας οι μοναχές και οι δόκιμες για το πόση άσκηση κάνουμε και πόσο κουραζόμαστε. Και λέγαμε μεταξύ άλλων:

¨Μα χρειαζόταν να νηστέψουμε και τις Δευτέρες;¨.

Όταν τελειώσαμε την κουβέντα μας, πλησίασε ο π. Γαβριήλ και είπε:

-Καλά, την Τετάρτη και την Παρασκευή το καταλαβαίνω. Αυτή τη Δευτέρα όμως ποιός την κανόνισε; Φάτε γρήγορα και καταλύστε τη νηστεία, μας πρόσταξε.

Ήταν Δευτέρα κι εμείς φάγαμε, παραβιάζοντας τη νηστεία. Ήρθε η Τετάρτη. Οι μοναχές ήμασταν πάλι μαζί. Μας πλησίασε ξανά ο π. Γαβριήλ:

-Παιδιά μου, η Παρασκευή είναι ημέρα της Σταύρωσης. Κατανοητό. Και τη Τετάρτη κατανοητό. Αλλά, με την ευχή μου, να φάτε σήμερα! Έδωσε ξανά εντολή.

Ἀρχή κάθε ἁμαρτίας εἶναι ἡ πολυφαγία

❈ Ἀρχή κάθε ἁμαρτίας, ξέρετε, εἶναι ἡ πολυφαγία. Κάθε ἁμαρτίας! Καί μάλιστα θανάσιμης ἁμαρτίας. Γι’ αὐτό, ἄν θέλει κανείς νά κόψει τά πάθη του, νά σταματήσει νά ἁμαρτάνει, θά ἀρχίσει ἀπό τή νηστεία.

Θά βάλει κανόνα αὐστηρό, μέ τήν εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ του δηλαδή. Θά ρωτήσει τόν πνευματικό του πόσο καί πότε θά τρώει.

Ἡ ὑπακοή σώζει -ἡ σωστή ἐφαρμογή τῆς νηστείας , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ὅταν σᾶς καταδιώκουν, νά νηστεύετε ὑπέρ ἐκείνων πού σᾶς καταδιώκουν, γιά νά γίνει ὁ Θεός ἵλεως σ’ αὐτούς, νά τούς συγχωρέσει...

Ἕνας ἀπό τούς Κανόνες τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων τί λέει;

«Ὅποιος κληρικός δέν νηστεύει, καί μάλιστα Τετάρτη - Παρασκευή, πού εἶναι ὅλο τόν χρόνο νηστεία καί πρέπει νά κάνουμε ἀλάδωτο, νά μήν τρῶμε οὔτε λάδι, αὐτός, λέει, νά καθαιρεῖται. Καί ὅποιος λαϊκός ἐπίσης δέν νηστεύει Τετάρτη καί Παρασκευή καί τίς Σαρακοστές νά ἀφορίζεται. Ἐκτός φυσικά ἐάν ὑπάρχει λόγος ὑγείας, σωματικῆς ὑγείας».

Ὁ ἕνας νήστεψε 22 ἡμέρες, ὃ ἄλλος 2 κι ὅμως εἶχαν τὸν ἴδιο μισθό!

Μια φορά, ο Μέγας Παΐσιος συμπλήρωνε 22 ημέρας συνεχούς νηστείας, του εμφανίστηκε ο Χριστός και του είπε: “Πολύ κακοπαθείς για μένα, ιερέ Παϊσιε!” Κι αυτός του απάντησε: “Μα είναι μεγάλο πράγμα, αγαθέ μου Κύριε, η δική μου μηδαμινή κακοπάθεια, καθόσον μάλιστα η αγαθότητά σου μου παρέχει την δύναμή Σου;”

Κι ο Σωτήρας μας του είπε: “Κάθε καλό έργο είναι ευπρόσδεκτο από μένα, και οπωσδήποτε θα ανταποδώσω το μισθό τους σε εκείνους που το κάνουν, μισθό ανάλογο με τις προσπάθειές τους! Σε αυτό όμως που με ρωτάς ακολούθησέ με”. Και ο Μέγας Παΐσιος Τον ακολούθησε, μέχρις ότου μεταφέρθησαν σε ένα σπήλαιο της ερήμου. Τότε του λέγει ο Σωτήρας: “Μπες στο σπήλαιο, για να αντικρίσεις έναν άνδρα που είναι πραγματικός αγωνιστής μου”. Κι αφού ο Παΐσιος μεταφέρθηκε μέσα στο σπήλαιο, είδε έναν άνθρωπο ο οποίος κυλιόταν στο χώμα, τρίβοντας το στόμα και το πρόσωπό του στη Γη!

Επειδή λοιπόν ο Μέγας Παΐσιος απόρησε για αυτό τον υπερβολικό αγώνα του ανθρώπου, βγήκε έξω από το σπήλαιο, παρακαλώντας τον Χριστό μας να του εξηγήσει τον λόγο αυτής της υπερβολικής ασκήσεως. Και ο Κύριος του είπε: “Είδες τον δικό μου αγωνιστή, πόσους μεγάλους κόπους υπομένει για χάρη μου; Τον είδα, Κύριε, Του λέει ο Παΐσιος, και έφριξα για τους πόνους των ασκήσεων του! Μα παρακαλώ την Αγαθότητά Σου, Χριστέ μου, να μου φανερώσει την αιτία αυτού του μεγάλου αγώνος”. Τότε του λέγει ο Σωτήρας: “Ο άνθρωπος αυτός έχει μόνον δύο ημέρες που νηστεύει. Και να, βλέπεις πόσο ταλαιπωρείται από την πείνα και την δίψα;” Ακούγοντας αυτά ο Παΐσιος είπε: “Τότε, γιατί εγώ, που νηστεύω 22 ημέρες πια, δεν έπαθα κάτι παρόμοιο;”

Δεν μπορείς,ε;Άγγελος Κυρίου σ’ έχει δεμένο».

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΣΛΙΔΗΣ

Σε μία Θεία Λειτουργία παρευρέθηκε με την γυναίκα του ένας αξιωματικός.

Ήταν πολύς κόσμος εκείνη τη μέρα και δεν χωρούσαν όλοι στο ναό.

Όταν βγήκε ο Γέροντας με τη Θεία Μετάληψη πλησίασε κι ο αξιωματικός.

Ο Γέροντας του έκανε τότε νόημα να καθήσει στην άκρη.Σε λίγο πλησίασε να κοινωνήσει η γυναίκα του και της έκανε κι εκείνης το ίδιο νόημα. Τότε ο αξιωματικός, που έβραζε από θυμό για την «περιφρόνηση» τάχα που δέχθηκαν από τον Γέροντα, μονολογούσε:

«Θα τον δείρω εγώ αυτόν τον καλογέρο!Θα τον δείρω!».

Τότε η θεία δίκη τον καθήλωσε στην θέση που ήταν και παρέμεινε ακίνητος.

Όταν τελείωσε η Θεία Λειτουργία, πλησίασε ο Γέροντας τη γυναίκα και τη ρώτησε:

«Δεν μου λες, μήπως ξέχασες τι έφαγες χθες και ήρθες σήμερα να μεταλάβεις;».

Αυτή σιωπούσε.

«Έφαγες καλά καλά το ψάρι και μετά ήρθες να κοινωνήσεις!

Όταν άνοιξες το στόμα σου, φίδι έβγαινε από μέσα…Θα κρατήσεις νηστεία κι από λάδι και μετά θα ’ρθεις να σε κοινωνήσω».

Διαβάζουμε στά Κείμενα τῶν Βαρσανουφίου καί Ἰωάννου:

Διαβάζουμε στά Κείμενα τῶν Βαρσανουφίου καί Ἰωάννου:

 «Γιά τή νηστεία νά μή στενοχωριέσαι, ὅπως ἤδη σοῦ εἶπα, γιατί δέν ἀπαιτεῖ ὁ Θεός ἀπό κανέναν τίποτε παραπάνω ἀπό τή δύναμί του. Διότι, τί εἶναι νηστεία; Δέν εἶναι ἡ παιδεία πού γίνεται στό σῶμα, γιά νά ὑποταχθῆ, ἂν εἶναι ὑγιές καί νά ἐξασθενήση ὡς πρός τά πάθη; Διότι λέει, “ὅταν ἀσθενῶ, τότε εἶμαι δυνατός"(Β' Κορ 12, 10). Πράγματι, ἡ ἀσθένεια

εἶναι πιό καρποφόρα καί ἀπό τήν παιδεία πού γίνεται μέ τή νηστεία καί ὑπολογίζεται περισσότερο καί ἀπό τήν ἄσκησι σ᾿ αὐτόν πού τή σηκώνει μέ ὑπομονή καί εὐχαριστεῖ τό Θεό.

Διαβάζουμε στα Κείμενα τῶν Βαρσανουφίου καί Ἰωάννου:

Διαβάζουμε στα Κείμενα τῶν Βαρσανουφίου καί Ἰωάννου: « Όσο γιά τή νηστεία τή σωματική, μή λυπᾶσαι. Δὲν εἶναι τίποτε χωρίς τήν πνευματική νηστεία. Διότι δὲν μιαίνουν τόν ἄνθρωπο ὅσα εἰσέρχονται μέσα του, χωρίς ἡδονή, ἀλλά ὅσα ἐξέρχονται ἀπό μέσα του ἐμπαθῶς»

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2024/04/blog-post_652.html

Γι' αὐτό εἶναι περιπόθητη στούς ἁγίους ή νηστεία...

Νήστευσε δὲ ὁ Σωτήρας μας αὐτὴν τὴν νηστεία, ὄχι διότι αὐτὸς εἶχε ἀνάγκη, διότι πῶς εἶχε ἀνάγκη αὐτὸς ὁ μόνος ἀναμάρτητος; ἀλλὰ γιὰ ἐμᾶς νήστευσε θέλοντας νὰ μᾶς δώση τὸ παράδειγμα τῆς νηστείας καὶ νὰ ἀναιρέση την παράβασι τοῦ Ἀδάμ, ὁ ὁποῖος ἐξ αἰτίας τῆς ἀκρασίας καὶ τῆς γαστριμαργίας ἐξέπεσε.

Γι' αὐτὸ εἶναι περιπόθητη στοὺς ἁγίους ή νηστεία, θέλοντας να καταλύσουν ἐκείνη τὴν πρώτη κατάρα ἐξ αἰτίας τῆς ἀκρασίας.

Καὶ οἱ προφῆτες φάνηκαν μὲ τὴν νηστεία ἀγωνιζόμενοι καὶ μάλιστα ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἠλίας καὶ ὁ Δανιὴλ καὶ ἄλλοι πολλοί.

Νηστεία καὶ Θεία Μετάληψη, Ἀγ. Ἰὠάννου Χρυσοστόμου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Νηστεία καὶ Θεία Μετάληψη, Ἀγ. Ἰὠάννου Χρυσοστόμου, 31-3-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ νηστεία, Ἁγ. Ἰωάννου τῆς Κλίμακος, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ νηστεία, Ἁγ. Ἰωάννου τῆς Κλίμακος, 30-3-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Κυριακή τῆς Τυροφάγου. Ἡ θεάρεστη νηστεία. Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ[:Ματθ.6,14-21]

Ιερού Χρυσοστόμου, Η ΘΕΑΡΕΣΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ

«Ὅταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν(:Όταν νηστεύετε, μη γίνεστε όπως οι υποκριτές, σκυθρωποί και κατηφείς· διότι αυτοί αλλοιώνουν και μαραίνουν το πρόσωπό τους, παίρνουν την εμφάνιση αδυνατισμένου ανθρώπου, για να φανούν στους άλλους ότι νηστεύουν· αληθινά σας λέγω ότι απολαμβάνουν ολόκληρο τον μισθό τους ,δηλαδή τους επαίνους των ανθρώπων)».[Ματθ. 6,16]

Αρμόζει να στενάξουμε εδώ πολύ και να θρηνήσουμε πικρά. Δεν μιμούμαστε μόνο τους υποκριτές, αλλά και τους έχουμε ξεπεράσει. Διότι γνωρίζω βέβαια, γνωρίζω πολλούς άλλους που δεν νηστεύουν και καυχώνται γι’ αυτό, αλλά γνωρίζω και άλλους, οι οποίοι δε νηστεύουν και όμως εξωτερικώς λαμβάνουν εντούτοις το ύφος ανθρώπων που νηστεύουν και κάνουν έτσι απολογία γι’ αυτήν τους την ενέργεια, χειρότερη από την αμαρτία που διαπράττουν. «Για να μη σκανδαλίσω», λέγει ένας τέτοιος άνθρωπος, «τους πολλούς, το κάνω αυτό». Μα τι είναι αυτό που λέγεις; Είναι ο νόμος του Θεού που ορίζει τη νηστεία και εσύ θυμήθηκες το σκάνδαλο; Και νομίζεις ότι σκανδαλίζεις, όταν τον τηρείς και αποσοβείς το σκάνδαλο, όταν τον παραβαίνεις;

Μπορεί να υπάρξει χειρότερη ανοησία από αυτήν; Δεν θα σταματήσεις να γίνεσαι χειρότερος και από τους υποκριτές και να διπλασιάζεις την υποκρισία, κατανοώντας τη μεγάλη υπερβολή της κακίας αυτής, δεν θα ντραπείς την έμφαση της διατυπώσεως; Πράγματι, δεν είπε μόνο ότι υποκρίνονται, αλλά, επειδή ήθελε να τους επιτιμήσει περισσότερο, λέγει: «Ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν(:αφανίζουν τα πρόσωπά τους) δηλαδή τα παραμορφώνουν, τα αλλοιώνουν. Και αν τούτο λέγεται αφανισμός του προσώπου, το να φαίνεται ωχρό για λόγους κενοδοξίας, τι θα μπορούσαμε να πούμε για τις γυναίκες εκείνες που παραμορφώνουν με σκόνες και βαφές τα πρόσωπά τους για να προσελκύουν τους ακόλαστους νέους; Διότι εκείνοι τον εαυτό τους μόνο βλάπτουν, ενώ αυτές και τον εαυτό τους και όσους τις βλέπουν. Γι’ αυτό πρέπει και τη μία και την άλλη βλάβη να αποφεύγουμε με όλη τη δύναμή μας.

Ο Κύριος μάς έχει δώσει εντολή όχι μόνο να μην επιδεικνυόμαστε, αλλά και να προσπαθούμε να παραμένουμε απαρατήρητοι, πράγμα που έκαμε και προηγουμένως. Και στην μεν περίπτωση της ελεημοσύνης δεν το έθεσε απλά, αλλά όταν είπε: «Προσέχετε τὴν ἐλεημοσύνην ὑμῶν μὴ ποιεῖν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων(:Προσέχετε να μην κάνετε την ελεημοσύνη σας μπροστά στα μάτια των ανθρώπων)», πρόσθεσε: «πρὸς τὸ θεαθῆναι αὐτοῖς(:για να σας δουν και σας θαυμάσουν και να σας επαινέσουν)»[Ματθ.6,1]. Στην περίπτωση δε της νηστείας και της προσευχής δεν όρισε τίποτα τέτοιο. Γιατί τάχα; Επειδή η ελεημοσύνη είναι αδύνατον να γίνει κρυφά εξ ολοκλήρου, είναι όμως δυνατό να παραμείνουν κρυφές η προσευχή και η νηστεία. Όπως λοιπόν όταν είπε: «Να μη γνωρίζει το αριστερό σου χέρι τι πράττει το δεξιό σου», δεν εννοούσε τα χέρια, αλλά ότι πρέπει με μεγάλη προσοχή να αποκρύπτουμε την ελεημοσύνη από όλους.

Ἂν ἀγαπᾶς τὸ φαγητό, θὰ περάσεις τὴ ζωή σου μέσα στὰ πάθη....

Αν αγαπάς το φαγητό, θα περάσεις τη ζωή σου μέσα στα πάθη. Η ψυχή δεν θα ταπεινωθεί, αν η σάρκα δεν στερηθεί το ψωμί. Η αχόρταγη κοιλιά, είναι η ρίζα και η αιτία κάθε κακού. Και όσο συνηθίζεις στο πολύ φαγητό, τόσο το σώμα σου ζητάει περισσότερο. Ενώ όποιος συνηθίζει να τρώει λίγο, μαθαίνει το σώμα του στο λίγο.

Όσιος Παϊσιος Βελιτσκόφκυ

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2024/03/blog-post_89.html

Κυριακή τῆς Τυροφάγου. Ἡ ὠφέλεια τῆς νηστείας. Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ[:Ματθ. 6, 14-21]

Πνευματικά θησαυρίσματα από ομιλίες του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

H ΩΦΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

Πολλοί χριστιανοί, αγνοώντας τη μεγάλη ωφέλεια της νηστείας, την τηρούν με δυσφορία ή και την αθετούν. Και όμως, τη νηστεία πρέπει να τη δεχόμαστε με χαρά, όχι με βαρυγκόμια ή φόβο. Γιατί δεν είναι σε εμάς φοβερή, αλλά στους δαίμονες. Φέρτε την μπροστά σε έναν δαιμονισμένο, και θα παγώσει από τον φόβο, θα μείνει ακίνητος σαν πέτρα, θα δεθεί με δεσμά αόρατα, όταν μάλιστα δει να τη συνοδεύει η αδελφή της και αχώριστη συντρόφισσά της, η προσευχή. Γι’ αυτό και ο Χριστός είπε: «Τοῦτο δὲ τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ(:Αυτό όμως το είδος των δαιμόνων δεν βγαίνει από τον άνθρωπο που έχει καταληφθεί από αυτό, παρά μόνο με προσευχή που συνοδεύεται και με νηστεία, ώστε η προσευχή να γίνεται με διάνοια όσο δυνατόν ελαφρότερη και περισσότερο προσηλωμένη στον Θεό)»[Ματθ.17,21].

Αφού, λοιπόν, η νηστεία διώχνει μακριά τους εχθρούς της σωτηρίας μας και είναι τόσο φοβερή στους δυνάστες της ζωής μας, πρέπει να την αγαπάμε και όχι να τη φοβόμαστε. Αν πρέπει κάτι να φοβόμαστε, αυτό είναι η πολυφαγία, προπαντός όταν συνδυάζεται με τη μέθη· γιατί αυτή μας δένει πισθάγκωνα και μας σκλαβώνει στα τυραννικά πάθη, ενώ η νηστεία, απεναντίας, μας απαλλάσσει από την τυραννία των παθών και μας χαρίζει την πνευματική ελευθερία. Όταν, λοιπόν και εναντίον των εχθρών μας πολεμάει και από τη δουλεία μάς λυτρώνει και στην ελευθερία μάς ξαναφέρνει, ποιαν άλλη απόδειξη της αγάπης της χρειαζόμαστε;

Δεν είναι μόνο οι μοναχοί που έχουν σε όλη τους την ισάγγελη ζωή σύντροφο τη νηστεία, μα και πολλοί κοσμικοί χριστιανοί, που με τα φτερά της έχουν ανέβει κι αυτοί σε ύψη ουράνιας φιλοσοφίας.

Ἡ χαλάρωση στὴν νηστεία ἔχει ὡς αἰτία τὴν γενικότερη χαλάρωση μᾶς στὴν πνευματικὴ ζωή , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἄγγελοι εἶναι αὐτο πού κάμνουν τήν ἀπογραφὴν τῶν νηστευόντων εἰς κάθε ἐκκλησίαν.

Οἱ φύλακες ἄγγελοι τῆς ζωῆς μας μὲ περισσοτέραν φιλοπονίαν παραμένουν εἰς αὐτοὺς ποὺ μὲ τὴν νηστεῖαν ἔχουν ἀποκαθαρθῆ. Ἄγγελοι εἶναι αὐτοὶ ποὺ κάμνουν τὴν ἀπογραφὴν τῶν νηστευόντων εἰς κάθε ἐκκλησίαν.

Άγιος Βασίλειος ο Μέγας

(Περί νηστείας, Β΄, ΕΠΕ τ. 6, σελ. 56)

https://proskynitis.blogspot.com/2023/12/blog-post_694.html

Ὅταν Κοινωνοῦμε, παίρνουμε τό ἰσχυρότερο ἰαματικό φάρμακο...

-Γέροντα Παΐσιε, πως μερικοί, ενώ είναι ασθενικοί στο σώμα, έχουν αντοχή στην νηστεία;

-Το μυστικό είναι ο ταπεινός και φιλότιμος αγώνας, που συνοδεύεται με προσευχή και Μετάληψη των Αχράντων Μυστηρίων. Αυτά τρέφουν την ψυχή, τρέφουν και το σώμα. Όταν Κοινωνούμε, παίρνουμε το ισχυρότερο ιαματικό φάρμακο, το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2023/12/blog-post_38.html

Ἀρτύσιμον εἰς περίοδον νηστείας

ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ

Ἀρτύσιμον εἰς περίοδον νηστείας

Ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς στὶς «Πράξεις» (ιγ΄, 2) ἀναφέρει γιὰ τὴν νηστεία:

«Λειτουργούντων δὲ αὐτῶν τῷ Κυρίῳ καὶ νηστευόντων εἶπε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον· ἀφορίσατε δή μοι τὸν Βαρνάβαν καὶ τὸν Σαῦλον εἰς τὸ ἔργον ὃ προσκέκλημαι αὐτούς». (: Ἐνῷ δὲ αὐτοὶ ἐπετέλουν ὡς κύριόν τους ἔργον τὴν πρὸς τὸν Κύριον κοινὴν λατρείαν καὶ τὸ κήρυγμα, καὶ ἐνῷ ἐνήστευον, εἶπε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον διὰ προφητῶν ἢ ἄλλων ἐξ ἐκείνων τῶν Χριστιανῶν, ποὺ εἶχον χαρίσματα· Ξεχωρίσατέ μου ἀμέσως τὸν Βαρνάβαν καὶ τὸν Σαῦλον διὰ τὸ ἔργον, διὰ τὸ ὁποῖον τοὺς προσεκάλεσα μὲ ἔμπνευσιν, τὴν ὁποίαν μετέδωκα ἐγὼ εἰς τὸ ἐσωτερικὸν τῶν καρδιῶν των).

Χωρὶς τὴν νηστεία ποτὲ οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας δὲν ἄρχιζαν νὰ κάνουν κάποιο ἔργο.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Κρονστάνδης μᾶς συμβουλεύει:

«Ὅταν θέλης νὰ καταπιασθῆς μὲ κάποιο πνευματικό ἔργο, ἐπαναστατεῖ ἡ σάρκα. Θέλει νὰ δέση χειροπόδαρα τὴν καλή σου θέληση. Ἡ σάρκα ἀντιστρατεύεται σὲ ὅλες τὶς πνευματικὲς ἐπιδιώξεις σου. Δὲν θέλει νὰ βλέπη τὸ πνεῦμα ἰσχυρὸ καὶ ἀκμαῖο. Κι ἄν δὲν προσέξης, τὸ πνεῦμα θὰ ὑποδουλωθῆ στὴ σάρκα.

Γιὰ νὰ γίνουμε ἀπόλυτα εὐάρεστοι στὸν Θεό, πρέπει νὰ μάθουμε νὰ ἀδιαφοροῦμε γιὰ τὴ σάρκα μας. Ἄν γιὰ παράδειγμα νιώθουμε ὑπνηλία κατὰ τὴ διάρκεια τῆς προσευχῆς, ἀλλὰ βιάζουμε τὸν ἑαυτό μας νὰ συνεχίση νὰ προσεύχεται, τότε δείχνουμε ἀδιαφορία στὴ σάρκα μας. Οἱ μάρτυρες καὶ οἱ ὅσιοι εἶχαν αὐτὴ τὴν εὐλογημένη ἀδιαφορία ἀπέναντι στὴ σάρκα.

Ἄν τρῶς καὶ πίνης ἄμετρα, εἶσαι σάρκα. Ἄν προσεύχεσαι καὶ νηστεύης, εἶσαι πνεῦμα. Ἡ νηστεία καὶ ἡ προσευχὴ ὁδηγοῦν σὲ μεγάλα κατορθώματα. Ὁ κοιλιόδουλος εἶναι ἀνίκανος γιὰ μεγάλα πράγματα. Νὰ νήφης καὶ νὰ ἔχης ζῆλο θερμὸ καὶ θὰ δῆς ὅτι θὰ στήσης πολλὰ τρόπαια στὴ ζωή σου.