Życie bez bagażu ma swoje plusy, ale może okazać się bolesne, gdy jest minus dwadzieścia stopni, z powodu śnieżycy zamknięto autostradę i nie można się szybko przenieść w cieplejsze klimaty. Taki los spotyka byłego wojskowego policjanta, Jacka Reachera, od lat prowadzącego życie nomady, kiedy autokar, którym podróżował, wpada w poślizg i ląduje w rowie. W końcu po długich perypetiach udaje się przetransportować pasażerów do pobliskiego miasteczka Bolton, gdzie Reacher odkrywa, że miejscowy komisariat policji jest w stanie paranoi. W więzieniu kilka mil dalej, siedzi przywódca motocyklowego gangu handlującego metamfetaminą. Przemarznięty do szpiku kości Reacher staje się w Bolton kimś w rodzaju męża opatrznościowego: on jeden może uratować Janet Salter, koronnego świadka oskarżenia w sprawie o handel narkotykami, kiedy zejdą z posterunku pilnujące ją policjantki.
Czyta: Krzysztof Globisz.
Pan Krzysztof czyta dramatycznie. Nawet tytuły rozdziałów czytał z maksymalnym napięciem i dramatyzmem. Ostatecznie jednak nie było AŻ tak źle. Rozwalił mnie gdy czytał rolę kobiety "o miękkim seksownym głosie".
Nie wiem jak to się stało, że przygodę z Jackiem Reacherem rozpoczęłam od 14 części. Zawsze sprawdzam czy zabieram się za serię i czy na bank jest to pierwsza część. Zawsze czytam serie wyłącznie od pierwszej części. Nigdy nie zaczynam od końca.... Nie wiem jak to się stało.
Teraz muszę przeczytać poprzednie 13 części.
Nie będę Wam mówić, że to fajna książka... bo przecież wiecie... byłam ostatnią osobą, która do tej pory nie przeczytała niczego tego autora.
Właśnie że nie ostatnia, bo ja też jeszcze nic. Ale mam w domu.
OdpowiedzUsuńTylko ten Globisz i jego dramatyzm mnie martwią...
Jak ja nie lubię, gdy lektor popisuje się swoją grą aktorską. No nie cierpię. Gdybym chciała aktora, poszłabym do teatru. A ja chcę tylko książki posłuchać:)
Generalnie można się przyzwyczaić... podejdź do tego z humorem :)
Usuń