Królik potrzebny od zaraz

Czasami dzieje się coś dokładnie o tej porze, o której powinno było się wydarzyć. To jak ustrzelenie aparatem przeszywającego niebo pioruna. Bach i jest. Krew zaczyna krążyć żwawiej, plecy się jakoś same prostują, a skóra na twarzy napina się młodzieńczo w delikatnym uśmiechu.

Takie uczucie ogarnęło mnie wczoraj. Dostałam list. BACH (krew, kręgosłup, uśmiech ;-) Z prośbą o królika. Żeby był niezwykły! Zrobiłam wszystko, aby taki był.

Jest ogromny,

mięciutki,

i przytulaśny

Robienie mu zdjęć było taką frajdą,

że chyba pierwszy raz zamieszczę tyyyle fotografii jednego tworka. 

Podczas sesji zwiedził i fotel

i skrzynię w pokoju mojego synka.

Uszyty jest z niezwykle miękkiego i cudownego materiału, który kupiłam sobie na płaszczyk, ale nigdy go nie uszyłam. I chyba dobrze, bo królikowi w takiej skórze jest bardzo dobrze.

Dziś wiem, że zamiast jednego wdzianka dla siebie, uszyję małe stado kicaków.

Tutaj tak naprawdę widać, jak duży jest ten król. Śmiać mi się chciało z tego zdjęcia, bo trzymam tego kłapouchego tak, jakbym go nie chciała oddać. I trochę prawdy w tym jest. To chyba jeden z najbardziej satysfakcjonujących mnie szyjątek, jakie do tej pory stworzyłam.

I jeśli przemiła Kasia nie zechce go do siebie, zajmie u mnie miejsce szczególne, bo w pracowni obok manekina i starej maszyny do szycia.

Kasiu, wypatrujemy maila od Ciebie jak promyków słońca na dzisiejszym niebie :-)

Dzianinka, którą użyłam na szalik, rękawiczki i getry to ta sama, która zdobiła kotka.

Jest tak delikatna w swoim wzornictwie, że pasuje mi niemalże do wszystkiego.  

Swoje miejsce znalazła też jedna z tasiemek, z których cieszyłam się w tym poście.

W tle (hehe, tyle tych zdjęć, że nawet tło będzie miało swoje 5 minut ;-) widać moją ulubioną poduchę.

Ale głównie ma być widać tego szaraka

którego wymęczyłam dziś pozami niezmiernie

i podczas sesji musiał chwilami odpoczywać ;-)

Potem stać...

...a na koniec królik PADŁ,

więc zmęczone szyjątko zwinęłam w ramiona

i posadziłam wygodnie w fotelu,

coby cierpliwie i wygodnie czekało na bilet od przyszłej właścicielki.

pozdrowienia

aga