weranda czyli przedpokój czyli wiatrołap czyli mini mini + kropelka szarości

Tak, to najmniejsze pomieszczonko w moim domu.

Szkoda, bo marzy mi się weranda przestronna, z fotelami i kwiatami, firanami nadmuchanymi przez wiatr  - ale przede wszystkim by była werandą, a nie pełniła roli - tak jak mam teraz - przedpokoju.

Jest tak mała, że z trudem mieszczę wieszak na płaszcze, komodę, mini ławę by się wspomóc przy rzucaniu szalikami, torebkami ;))

Ale ma duże okno, dzięki czemu mogę zimować kwiaty, które przez całe lato stoją na zewnątrz lub są w trochę gorszej formie.

Trudno tu się nawet obrócić, żeby zrobić jakieś zdjęcie.

Koszyk na szaliki to zdobycz z kwiaciarni Agnieszki. Od dłuższego czasu szukałam czegoś wiklinowego oczywiście, dobrze wykonanego, w rozsądnej cenie i przede wszystkim ładnego. Cierpliwość się opłaciła.

Marzyły mi się na święta ciepłe, szare kocyki, ale niestety w moim małym miasteczku niczego fajnego nie wypatrzyłam, więc musiałam się zadowolić jedyną szarą rzeczą, którą sama wydziergałam.

Za oknami zima szaleje na całego. Uwielbiam takie chwile, kiedy są zamiecie, a ja z kubkiem gorącej herbaty... i  nie muszę nigdzie wychodzić... 

Bo normalnie zimą żyję w wiecznym stresie, zjadę - nie zjadę z mojej góry, albo wyjadę - nie wyjadę

:))

A to Ciaput, bardzo rozpieszczony syberaczek,

czeka na wpuszczenie

i już nieźle nazłoszczony, bo ile będzie czekał, przecież sypie ;))

serdeczności

:))

ania