Πειρατές κατέλαβαν ιταλικό πλοίο κοντά στις σομαλικές ακτές

Πέντε ένοπλοι πειρατές κατέλαβαν σήμερα ένα ιταλικό πλοίο με πλήρωμα 23 ατόμων στα 620 μίλια ανατολικά από τις σομαλικές ακτές, ανακοίνωσε η πλοιοκτήτρια εταιρία.

«Στις 07:44 ώρα Ελλάδος (04:44 GMT), το Montecristo ενεργοποίησε το σύστημα συναγερμού του. Το τελευταίο μήνυμα που ελήφθη από τον καπετάνιο ανέφερε ότι το πλοίο δέχθηκε επίθεση από μία ομάδα πέντε ενόπλων», ανακοίνωσε η εταιρία D' Alesio Group, που εδρεύει στην Τοσκάνη στην κεντρική Ιταλία, προσθέτοντας ότι το πλήρωμα αποτελείται από επτά άτομα, Ιταλούς, Ουκρανούς και Ινδούς.

«Μετά από δέκα ώρες αναμονής, θεωρήσαμε ότι κατελήφθη. Η εταιρία συνεργάζεται με τις ιταλικές και τις διεθνείς αρχές προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση έκτακτης ανάγκης», προσθέτει η ανακοίνωση, σημειώνοντας ότι οι συγγενείς των μελών του πληρώματος επικοινωνούν με την εταιρία.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ Διαβάστε περισσότερα...

Αύξηση των περιστατικών πειρατείας σε πλοία

Σύμφωνα με έρευνα της Aon Corp.


Αύξηση των επιθέσεων (περιστατικών πειρατείας σε πλοία) και σημαντικές αλλαγές στη γεωγραφική κατανομή τους, δείχνει έρευνα της Aon Corp, που δραστηριοποιείται στη μεσιτεία ασφαλίσεων, αντασφαλίσεων και υπηρεσιών διαχείρισης κινδύνων. Πρόκειται για την πρώτη σε βάθος έρευνα, ανάλυσης περιστατικών πειρατείας με σκοπό την ενημέρωση των πλοιοκτητών παγκοσμίως, σχετικά με τις πλέον πρόσφατες εξελίξεις που αφορούν στον κίνδυνο αυτό.

To «Piracy Update 2011» της Aon, παραθέτει αναλυτικά στοιχεία σχετικά με τη συχνότητα και εποχικότητα φαινομένου της πειρατείας στη Δυτική ακτή, καθώς και σε τέσσερις ζώνες στην Ανατολική Ακτή της Αφρικής (Αραβική Θάλασσα και Περσικός Κόλπος / Κόλπος του 'Αντεν και Ερυθρά Θάλασσα/ Κόλπος Σομαλίας, Μοζαμβίκη και νότιες περιοχές/ Ινδικός Ωκεανός).

H έρευνα αναλύει τις τάσεις στα κρούσματα πειρατείας της διετίας 2009- 2011, ανά γεωγραφική περιοχή και εποχικότητα. Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν αύξηση των κρουσμάτων της πειρατείας, αλλά και ταυτόχρονη μείωση των «επιτυχημένων πειρατικών επιθέσεων» κατά τη διάρκεια της περασμένης χρονιάς. Επιπλέον, περιγράφονται αλλαγές στη γεωγραφική δραστηριοποίηση των πειρατών, ως αποτέλεσμα της αύξησης των μέτρων προστασίας που πλέον λαμβάνονται από τους πλοιοκτήτες και τη διεθνή κοινότητα.

Πιο συγκεκριμένα, τα περιστατικά μετατοπίζονται από τον κόλπο του Aden προς την Αραβική θάλασσα, στην οποία παρατηρείται μία αύξηση κρουσμάτων της τάξεως του 267% ετησίως.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, στην Ανατολική ακτή της Αφρικής (Ερυθρά Θάλασσα, Κόλπος του 'Αντεν, Κόλπος Σομαλίας, Αραβική Θάλασσα και Ινδικός Ωκεανός), οι πειρατικές επιθέσεις σημείωσαν αύξηση κατά 17% τα περασμένα 2 έτη, με σύνολο 509 κρουσμάτων το 2010/2011. Παρ' όλα αυτά, το ποσοστό επιτυχίας σημείωσε μείωση από 19% το 2009/2010 σε 16% το 2010/2011. Ο λόγος, τα μέτρα προστασίας έναντι της πειρατείας, είτε ενεργητικά (πχ οπλισμένοι φρουροί και χρήση βοήθειας από το πολεμικό ναυτικό) ή παθητικά (πχ. συμμόρφωση με το BMP4 ή χρήση citadels), μειώνουν δραστικά την επιτυχία κρουσμάτων πειρατείας.

Σε ότι αφορά, από την άλλη, στη Δυτική Ακτή της Αφρικής, η έρευνα έδειξε πως οι εγκληματικές δράσεις σε πλοία σημείωσαν αύξηση (συμπεριλαμβανομένων γεγονότων όπως κατάληψη πλοίων, λαθραία επιβίβαση, απαγωγή πληρωμάτων, καθώς και ληστείες). Ωστόσο, η πλειοψηφία των περιστατικών αυτών (80 περιπτώσεις) αφορούν ηπιότερες μορφές επιθέσεων και όχι σοβαρά περιστατικά πειρατείας και απαγωγών (9 περιπτώσεις), καθώς στη δυτική Αφρική δεν υπάρχει «υποδομή» που να επιτρέπει διεκδίκηση και διαπραγμάτευση λύτρων. Διαβάστε περισσότερα...

Ελεύθερο ιταλικό πλοίο που είχαν καταλάβει πειρατές στ΄ανοικτά του Μπενίν

Ιταλικό πλοίο, το οποίο είχε δεχθεί επίθεση από πειρατές στ΄ανοιχτά του Μπενίν, στον Κόλπο της Γουινέας, αργά τη νύχτα του Σαββάτου, αφέθηκε ελεύθερο χθες το βράδυ και το πλήρωμά του είναι καλά, μετέδωσε αργά χθες το ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων Ansa.

Σύμφωνα με το πρακτορείο, το πλοίο Rbd Anema e Core της εταιρείας Rbd Armatori Spa di Torre del Greco, με έδρα τη Νάπολη, οδηγείται σε ασφαλή ύδατα.

Το πλοίο που έχει 23μελές πλήρωμα, μεταξύ των οποίων 20 Φιλιππινέζοι, δυο Ιταλοί και ο Ρουμάνος καπετάνιος και το οποίο μεταφέρει ορυκτά καύσιμα, είχε δεχθεί επίθεση από τρεις πειρατές που κατάφεραν να επιβιβαστούν σ΄αυτό, ενώ έπλεε 30 χλμ νοτίως του Κοτόνου στο Μπενίν, σε μικρή απόσταση από τη Νιγηρία. Διαβάστε περισσότερα...

Με ιδιωτικές κορβέτες και εταιρείες ασφαλείας απαντά η ναυτιλία στους πειρατές

Μεθόδους αντιμετώπισης των πειρατικών επιθέσεων αναζητούν οι ναυτιλιακές εταιρείες.

Περισσότεροι πειρατές από ποτέ αναμένεται να «μπαρκάρουν» τους προσεχείς μήνες από τις ακτές της Σομαλίας, και οι ναυτιλιακές εταιρείες αναζητούν τρόπους αντιμετώπισής τους- από την κατασκευή «δωματίων πανικού», μέχρι και την πρόσληψη ενόπλων μισθοφόρων που θα επιβαίνουν σε συνοδευτικά πλοία.

Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει κάποιου είδους εγγύηση πως τέτοιου είδους μέτρα θα σημάνουν «στροφή» στον «πόλεμο εναντίον των πειρατών», ενώ υπάρχουν φόβοι πως θα πράγματα θα χειροτερέψουν.

Μεγάλος αριθμός σκαφών από πολεμικά ναυτικά από όλο τον κόσμο βρίσκονται στα νερά της Σομαλίας, περιπολώντας με στόχο την προστασία των πλοίων που περνούν από την περιοχή, αλλά και πάλι είναι πάρα πολύ λίγα για να καλύψουν όλη την περιοχή- πόσο μάλλον το σύνολο του Ινδικού Ωκεανού.

Εν τω μεταξύ, αρκετές εκατοντάδες Σομαλοί πειρατές κερδίζουν χρήματα πολλαπλάσια του μέσου μισθού στη χώρα τους χρησιμοποιώντας μικρά σκάφη και τυφέκια ΑΚ-47 για να επιτίθενται στα περαστικά πλοία. Αυτή τη στιγμή κρατούνται 19 πλοία και 350 ναυτικοί όμηροι.

Ως εκ τούτου, στο χώρο έχει ξεκινήσει «αγώνας», καθώς εταιρείες σπεύδουν να προσφέρουν συμβουλές, προστασία και εξοπλισμό: μία πρόταση έχει να κάνει με τη συνοδεία των πλοίων από ιδιωτικές κορβέτες (αντίστοιχες με αυτές των πολεμικών ναυτικών) επανδρωμένες με υπαλλήλους εταιρειών ασφαλείας.

«Ο σκοπός μας είναι να παρέχουμε στενή προστασία αντί χρηματικού αντιτίμου σε πλοία που περνούν μέσα από την επικίνδυνη ζώνη» είπε ο Γκρεγκ Στένστρομ, ιδρυτής της αμερικανικής Marque Star, η οποία έχει κλείσει ήδη δύο συμβόλαια και έχει φιλοδοξίες για πολλά περισσότερα.

«Προσπαθούμε να αποστασιοποιηθούμε από την έκφραση 'ιδιωτικό ναυτικό', αν και φαίνεται πως υπάρχει κάποια βάση. Προτιμούμε να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως ιδιωτική εταιρεία ναυτικής ασφαλείας» συμπλήρωσε.



Οι κορβέτες αυτές θα είναι εξοπλισμένες με βαριά πολυβόλα τοποθετημένα στα καταστρώματα- οπλισμός πολύ ισχυρότερος από ό,τι έχουν παρουσιάσει μέχρι τώρα οι πειρατές. Επίσης, ενδεχομένως να υποστηρίζονται από μη επανδρωμένα αεροσκάφη ή μικρά αερόπλοια για λόγους παρακολούθησης.

Ο Στένστρομ, πρώην αξιωματικός του ναυτικού των ΗΠΑ, δήλωσε ότι είχε αντιμετωπίσει έντονο σκεπτικισμό όταν είχε πρωτοπαρουσιάσει την ιδέα πριν από δύο χρόνια. Ωστόσο, καθώς η κατάσταση χειροτέρευε συνεχώς, τα δεδομένα άλλαζαν: η εταιρεία πλέον ελπίζει ότι θα είναι σε θέση να προσφέρει υπηρεσίες συνοδείας μέσα στο 2011.

Αντίστοιχα σχέδια έχουν και άλλες εταιρείες, καθώς η όλη ιδέα χρήσης ιδιωτικών εταιρειών υπάρχει από την αρχή του φαινομένου, στα μέσα της δεκαετίας- κάτι που ανησυχεί πολλούς αξιωματικούς πολεμικών ναυτικών.

Οι ιδιωτικές εταιρείες ασφαλείας χρησιμοποιήθηκαν ευρέως στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, αλλά τα αποτελέσματα ήταν αμφιλεγόμενα, με κάποιους να πιστεύουν πως η παρουσία τους ήταν μάλλον τμήμα του προβλήματος παρά της λύσης του.

Ναυτικά από ανερχόμενες δυνάμεις, όπως η Ινδία, η Κίνα, η Ρωσία, η Νότια Κορέα, η Μαλαισία και άλλες, περιπολούν στην περιοχή, συντονιζόμενες μέσω ενός διαδικτυακού «chatroom» υψηλής ασφαλείας.

«Πρόκειται για ένα εξαιρετικά πολυσύχναστο τμήμα του ωκεανού» είπε ο στρατηγός Μπέστερ Χάουζ, διοικητής της EUNAVFOR (της ναυτικής δύναμης της Ε.Ε. στην περιοχή). «Αν μπει και μία μοίρα από σκάφη ιδιωτικών εταιρειών, ίσως να βοηθούσε, αλλά ίσως και να περιέπλεκε τα πράγματα. Και υπάρχει πάντα το θέμα αυτών που κρατούνται ήδη όμηροι από τους πειρατές».

Παρόλα αυτά, ο Στένστρομ αναφέρει ότι τα σκάφη θα έχουν αυστηρούς και συγκεκριμένους κανόνες εμπλοκής, θα χρησιμοποιούν πραγματικά πυρά μόνο για αυτοάμυνα και θα απομακρύνουν τους περισσότερους πειρατές χωρίς να γίνει καν μάχη. Οι κορβέτες, που θα είναι γραμμένες στα νηολόγια κάποιων αφρικανικών χωρών που έχουν συμφωνήσει με την όλη ιδέα, θα μοιράζονται τις πληροφορίες τους με τα πολεμικά ναυτικά και σε καμία περίπτωση δεν θα χρησιμοποιούν τα όπλα τους εναντίον σκαφών από εθνικούς στόλους- ακόμα και αν δεχτούν πυρά από αυτά.

«Δεν το παίζουμε 'Τζων Γουέιν', παίρνουμε το ρόλο μας στα σοβαρά».

Η τοποθέτηση φρουρών από ιδιωτικές εταιρείες πάνω στα σκάφη είναι άλλη μία επιλογή, στην οποία έχουν καταφύγει κάποιες εταιρείες, αλλά παρουσιάζει παρόμοιες δυσκολίες. Επίσης, το να οπλιστεί ο μέσος ναύτης θεωρείται επικίνδυνο.

«Είναι δύσκολη δουλειά να είσαι ένοπλος φρουρός σε ένα σκάφος στη θάλασσα. Θα άλλαζε αυτόματα το καθεστώς που υπάρχει με τα εμπορικά σκάφη και ενδεχομένως να ξεκινούσε μία κούρσα εξοπλισμών με τους πειρατές, είπε ο στρατηγός Χάουζ.

Άλλη μία επιλογή είναι η κατασκευή «δωματίων πανικού» : πολλά πλοία έχουν επανακτηθεί από τα πληρώματά τους αφού οι ναύτες έκαναν χρήση τους. Μέσα στο μήνα, μία ομάδα πειρατών εγκατέλειψε ένα ελληνικών συμφερόντων φορτηγό όταν τα μέλη της είδαν πως το πλήρωμα είχε κλειδωθεί στο μηχανοστάσιο- εικάζεται ότι οι πειρατές φοβήθηκαν επίθεση.

Κάποιοι ειδικοί λένε ότι τα δωμάτια θα μπορούσαν να είναι αποτελεσματικά, αν και θα έπρεπε να είναι αλεξίσφαιρα, να έχουν αποθέματα φαγητού, τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό, και σύστημα αδρανοποίησης του σκάφους.

Μέχρι τώρα οι πειρατές τείνουν να αποφεύγουν τα βίαια επεισόδια, αλλά αυτό είναι κάτι το οποίο θα μπορούσε να αλλάξει- και η προοπτική μίας μάχης μέσα στα πολλά επίπεδα ενός φορτηγού πλοίου δεν ενθουσιάζει πολλούς στρατιωτικούς.

«Η κατάληψη/ ασφάλιση ενός σκάφους είναι δύσκολη επιχείρηση…θα πρέπει να το σκεφτούμε πολύ προσεκτικά πριν αποφασίσουμε να ρισκάρουμε τις ζωές πεζοναυτών για σκάφη που πιθανώς να μην ακολουθούν τις καλύτερες πρακτικές διαχείρισης» είπε ο Χάουζ.

Βεβαίως, τα δυτικά πολεμικά ναυτικά και οι ναυτιλιακές εταιρείες έχουν συντάξει μία λίστα με οδηγίες για τα σκάφη που περνούν από την περιοχή, και κανένα από τα σκάφη που τις έχουν εφαρμόσει πλήρως δεν έχει δεχτεί επίθεση. Η σημαντικότερη είναι η διαρκής επαγρύπνηση. Επίσης, συνιστάται στα πληρώματα να χρησιμοποιούν μάνικες νερού, καθώς και η χρήση συρματοπλέγματος, όπως και το πέρασμα από επικίνδυνες ζώνες τη νύχτα.

Όλοι συμφωνούν πως η καλύτερη λύση μακροπρόθεσμα είναι η σταθεροποίηση της κατάστασης στη Σομαλία, η οποία όμως δεν αναμένεται να επέλθει σύντομα.


www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Reuters

Διαβάστε περισσότερα...

Ρεκόρ εξαετίας σημείωσαν το 2009 οι επιθέσεις πειρατών

Οι επιθέσεις πειρατών στις θάλασσες του κόσμου σημείωσαν αύξηση της τάξης του 39% το 2009, φθάνοντας τα 406 κρούσματα, τα περισσότερα των τελευταίων έξι ετών. Οι Σομαλοί πειρατές ευθύνονται για το ήμισυ των επιθέσεων αυτών.

Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του διεθνούς οργάνου ναυσιπλοΐας IMB, το 2009 σηματοδότησε την τρίτη συνεχόμενη χρονιά κατά την οποία οι επιθέσεις αυξηθηκαν. Πέρσι, 293 επιθέσεις καταγράφηκαν, ενώ το 2003 ήταν το τελευταίο έτος που οι επιθέσεις πειρατών ξεπέρασαν τις 400. Αναλυτές εκτιμούν ότι οι επιθέσεις είναι καιροσκοπικού χαρακτήρα, με τους πειρατές να εισπράττουν εκατομμύρια δολάρια σε λύτρα για την απελευθέρωση πλοίων και πήρωμάτων.

Την ίδια στιγμή, η δράση της διεθνούς ναυτικής δύναμης στα ανοικτά των σομαλικών ακτών οδήγησε στην πρόληψη πολλών επιθέσεων. Για το λόγο αυτό, οι Σομαλοί πειρατές έστρεψαν το ενδιαφέρον τους από τα νερά του Κόλπου το Αντεν, που φυλάσσονται από τα πλοία της διεθνούς δύναμης, στα ανοικτά των ακτών της Σομαλίας, όπου 33 εμπορικά πλοία δέχθηκαν επιθέσεις το 2009 και 13 καταλήφθηκαν από πειρατές.


«Η διεθνής ναυτική δύναμη διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην πρόληψη της πειρατείας ανοικτά της Σομαλίας και η παραμονή της στην περιοχή είναι αναγκαία», είπε ο διευθυντής του ΙΜΒ Ποτενκγάλ Μουκουντάν. Πειρατές κατάλαβαν πέρσι 49 πλοία σε όλο τον κόσμο, κρατώντας 1.052 ναυτικούς ομήρους. Την ίδια περίοδο, οι μέθοδοι των πειρατών έγιναν πιο βίαιες, με 120 πλοία να δέχονται πυρά από τους σύγχρονους κουρσάρους. Οκτώ μέλη πληρωμάτων σκοτώθηκαν και 68 τραυματίσθηκαν.

Στην έκθεσή της η ΙΜΒ επισημαίνει ότι τα νερά ανοικτά της Νιγηρίας παραμένουν επικίνδυνα, με 28 επιθέσεις το 2009. Κρούσματα πειρατείας εμφανίσθηκαν και στη Λατινική Αμερική, με 34 επιθέσεις το 2009, από 14 το 2008. Ναυτικοί ανέφεραν 17 επιθέσεις σε χωρικά ύδατα του Μπαγκλαντές και 13 στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Η Ινδονησία προσέφερε τα πιο ενθαρρυντικά στοιχεία, με 15 επιθέσεις το 2009, από 28 το 2008.

www.kathimerini.gr με στοιχεία από AP


Διαβάστε περισσότερα...

Ήρωες στην Γη των Πειρατών

Toυ Jay Bahadur
The New York Times

Την Δευτέρα, Σομαλοί πειρατές κατέλαβαν ακόμη δύο πλοία: ένα δεξαμενόπλοιο υπό Βρετανική σημαία και ένα Ελληνικό φορτηγό, ανεβάζοντας τον αριθμό των καταληφθέντων σκαφών στα 12 και των ομήρων ναυτικών σε τουλάχιστον 278. Παρά την ανάπτυξη στην περιοχή τριών πολυεθνικών ναυτικών δυνάμεων, αποτελούμενων από περίπου 30 πολεμικά σκάφη, το 2009 διενεργήθηκαν 68 επιτυχημένες πειρατείες, σε σύγκριση με 49 το 2008.

Η κατάληψη την Πρωτοχρονιά ενός Ινδονησιακού δεξαμενόπλοιου, συνιστά ένδειξη ότι το 2010 δεν θα σηματοδοτήσει το τέλος των επιθέσεων. Όπως μου ανέφερε Σομαλός πειρατής «οι επιθέσεις γίνονται ακόμη και στην παρουσία πολεμικών σκαφών. Δεν πρόκειται να μας σταματήσουν».

Η ακτίνα δράσης των πειρατών έχει πλέον επεκταθεί πέραν των 1000 μιλίων από τις ακτές της Σομαλίας, φθάνοντας μέχρι και τις Σεϋχέλλες, ενώ η αναποτελεσματικότητα της ναυτικής στρατηγικής καθίσταται ολοένα και εμφανέστερη.

Ωστόσο η κατάσταση δεν είναι χωρίς ελπίδα. Ίσως να υπάρχει ένας άλλος τρόπος οι επιθέσεις εναντίον των πειρατών να καταστούν αποτελεσματικές. Κάτι που εξυπακούει την συμμαχία με ένα μέρος που δεν υφίσταται: την αυτόνομη περιοχή της Πούντλαντ, στα βορειοανατολικά της Σομαλίας, την οποία επισκέφθηκα το 2009.




Επίκεντρο της πειρατείας
Η κατάσταση του μοναδικού δρόμου που συνδέει το βόρειο με το νότιο τμήμα της Πούντλαντ είναι αντιπροσωπευτική της εγκατάλειψης της από τον πρώην δικτάτορα Σιάτ Μπάρρε - ο οποίος ανατράπηκε το 1991 με την έναρξη του εμφυλίου στη Σομαλία. Ωστόσο στην πρωτεύουσα Γκαρόουε, η κατάσταση είναι σαφώς καλύτερη, ένεκα του πλούτου που συσσωρεύεται εκεί από τους πειρατές, οι οποίοι εφορμούν από παρακείμενα αλιευτικά καταφύγια.

Σε αντίθεση με τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας, η Σομαλία δεν είναι μια χώρα στην οποία κυβερνά η αναρχία. Επιπρόσθετα, η χώρα είναι ένα κράμα ημι-ανεξάρτητων περιοχών όπως η Πούντλαντ, η οποία ιδρύθηκε το 1998 ως καταφύγιο για τις χιλιάδες των μελών της φυλής Νταρότ, στην προσπάθεια τους να σωθούν από τις σφαγές στο νότο. Η Πούντλαντ καταλαμβάνει το ένα τέταρτο ή το ένα τρίτο της συνολικής έκτασης της Σομαλίας (ανάλογα με ποιον συζητάς) και περίπου το μισό της ακτογραμμής της.

Σε μια προσπάθεια να παρακαμφθεί ο συνωστισμός στον Κόλπο του Άντεν και στον Ινδικό Ωκεανό, η περιοχή αναπόφευκτα κατέστη το επίκεντρο της έξαρσης της πειρατείας. Οι κάτοικοι ωστόσο ζουν σε συνθήκες σχετικής ειρήνης, και μακριά από την αναταραχή στο νότιο τμήμα της χώρας.

Η Πούντλαντ, θα πρέπει να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο σε μία σοβαρή προσπάθεια πάταξης της πειρατείας. Παρόλα αυτά δεν τυγχάνει αναγνώρισης ως νόμιμος πρωταγωνιστής και έχει οικονομικά εγκαταλειφθεί από την διεθνή κοινότητα, η οποία επιμένει να μην αναγνωρίζει τις πραγματικότητες επί του εδάφους, προς όφελος της ανάξιας μεταβατικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης και της ετερογενούς πολυπληθούς βουλής, της οποίας ο ρόλος περιορίζεται στην άσκηση εξουσίας στην πρωτεύουσα Μογκατίσιου, εκατοντάδες μίλια από την όποια πειρατική δραστηριότητα.

Η διαιώνιση αυτής της κωμωδίας είναι ανεξήγητη. Τον Απρίλιο του 2009, σε διάσκεψη δωρητών στις Βρυξέλες, η διεθνής κοινότητα δεσμεύτηκε να παραχωρήσει $250 εκατομμύρια για εκπαίδευση της αστυνομίας και συντήρηση της αποστολής της Αφρικανικής Ένωσης. Και αυτό παρά το ότι οι Σομαλοί πολιτικοί είναι «ειδικοί» στο να εξαφανίζουν τα κονδύλια. Η βοήθεια θα μπορούσε να δοθεί ώστε να αυξηθεί ο προϋπολογισμός της Πούντλαντ που ανέρχεται στα $18 εκατομμύρια και προέρχεται αποκλειστικά από τους λιμενικούς φόρους.

Ζητιανεύοντας βοήθεια
Δύο εβδομάδες μετά την άφιξη μου, συνόδευσα τον πρόεδρο Φαρόλ στην Μποσάσο, την μεγαλύτερη πόλη της Πούντλαντ. Απευθυνόμενος σε Σομαλούς επιχειρηματίες, απηύθυνε έκκληση για δωρεές ώστε να προωθηθούν ορισμένα βασικά έργα, όπως η κατασκευή δρόμου τεσσάρων μιλίων που θα συνδέει τον σταθμό ελέγχου ζώων με το λιμάνι, η αντικατάσταση των πινακίδων στον μοναδικό αυτοκινητόδρομο, και η ανέγερση μικρού νοσοκομείου. Και ενώ ο πρόεδρος Φαρόλ ζητούσε ελεημοσύνη, τα μέλη της μεταβατικής κυβέρνησης στριμώχνονταν στα κυβερνητικά κτίρια στην Μογκαντίσου, αναμένοντας να λάβουν τα επιδόματα τους.

Παρά τις περιορισμένες δυνατότητες της Πούντλαντ, ο πρόεδρος Φαρόλ έχει δεσμευτεί να πολεμήσει τους πειρατές, εφαρμόζοντας αυστηρά την αρχή της μη-διαπραγμάτευσης. Επίσης στις περιπτώσεις στις οποίες η μικρή και σήμερα ανύπαρκτη ακτοφυλακή έλαβε εξουσιοδότηση από τους πλοιοκτήτες να απελευθερώσει καταληφθέντα σκάφη, οι πειρατές τράπηκαν σε φυγή.

Σήμερα ωστόσο παραμένει αβέβαιο το κατά πόσον μια ολομέτωπη επίθεση προς απελευθέρωση καταληφθέντος πλοίου θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα, ενώ την ίδια στιγμή η συμμόρφωση πλοιοκτητριών εταιρειών στα αιτήματα των πειρατών οδηγεί στην σταθερή αύξηση των λύτρων. Αν δεν αναληφθεί μια συγκροτημένη προσπάθεια ώστε να αποτραπούν οι εταιρείες να καταβάλλουν τέτοια λύτρα, τα χέρια των διεθνών ναυτικών δυνάμεων και των τοπικών αρχών θα εξακολουθήσουν να παραμένουν δεμένα, κάτι το οποίο οι πειρατές το γνωρίζουν.

Στήριξη και της Χαραρχέρε
Για την ριζική αντιμετώπιση της πειρατείας, δεν αρκεί μόνο η στήριξη της Πούντλαντ, αφού έχει αποδειχθεί ότι το επίκεντρο των επιθέσεων μετατοπίζεται σταδιακά από το Είλ σε ακόμη νοτιότερα λιμάνια, και ειδικά στην επίσης αυτόνομη περιοχή Χαραρχέρε.

Την ίδια στιγμή όμως, η Πούντλαντ εξακολουθεί να είναι ζωτικής σημασίας για επιτυχή έκβαση της προσπάθειας, και ενδεχόμενα να αποδειχθεί μοντέλο για την ανάληψη παρόμοιας δράσης και στην Χαραρχέρε.

Ο τρόπος για να γίνει αυτό είναι με την διοχέτευση στην Πούντλαντ κονδυλίων, τα οποία επί του παρόντος γεμίζουν τα απύθμενα θησαυροφυλάκια της μεταβατικής κυβέρνησης. Αν η διεθνής κοινότητα είναι αποφασισμένη να θέσει πλέον τέρμα στην πειρατεία, θα πρέπει να συνεργαστεί πλήρως με την Πούντλαντ. Και η αναγνώριση της ύπαρξης της, θα συνιστά ένα πρώτο, πρακτικό βήμα.


Διαβάστε περισσότερα...