A Southern Strategy in the Eastern Mediterranean

The U.S., Israel, Greece, and Cyprus can enhance cooperation. The U.S. should leverage its growing and warming military ties with both Israel and Greece to repel Russia’s growing influence in the littoral states.

From George Papadopoulos

Non-Muslim countries in the region, Cyprus, Israel, Syria, and Egypt, are seeking out greater ties with Russia to safeguard their national interests.
The Old Testament tells mankind that at the beginning of times all was “tohu wabohu,” chaos and tumult. When examining the present day shifting geopolitics in the eastern Mediterranean, the Old Testament’s holy words seem to presage the continuous turmoil and conflict that would beset the eastern Mediterranean for the next three thousand years.
The region has witnessed relative calm only once in its long and violent history. Under wise statecraft, the U.S. designed the Truman Doctrine at the onset of the Cold War to orient both Greece and Turkey within the U.S.’s sphere of influence for the duration of hostilities with the Soviet Union. Through economic incentives, and arms sales, to Greece and Turkey, the U.S. contained the Soviet Fleet. Consequently, these strategic moves paid great dividends by diminishing Moscow’s projected naval capacity into either the east or western Mediterranean Sea at maximum output, thus expediting its eventual demise.
The collapse of the Soviet Union ushered in a new era for the eastern Mediterranean. One not of the utopia of the ‘end of history’ some analysts predicted, but an epoch where the bi polar framework ceases to exist, robust energy findings have been found, old and new powers seek to carve out their own sphere of influence, and the rise of non state actors such as warring jihadist groups vying to establish their version of sharia law in fragile states along sectarian fault lines, has dominated the political landscape in the eastern Mediterranean.
Under these circumstances, politics and alliances are shifting to reflect these changes. The military relationship between the U.S., Israel, and Greece has now become the most important lever the U.S. possesses in its arsenal in the complex game of power politics in the eastern Mediterranean.
Old stalwart allies of the Cold War that helped to maintain a semblance of stability in the eastern Mediterranean such as Turkey have turned their back on the west. Turkey’s policies have also enflamed the situation on the ground in the region and have invited an insidious reality to enter. The United States’ longstanding policy of accommodating Turkey’s rise was based on the principle that Turkey would emerge as a “moderate Islamist” state that would successfully entwine both Islam and democracy under the banner of moderate governance, become a model to other predominantly Muslim states, while maintaining strategic relations with Israel.
The rise of the AKP, and its diverging ambitions and profound ideological cleavages, fractured this foundation upon which U.S. policy rested in the eastern Mediterranean since the collapse of the Soviet Union.  The AKP’s foreign policies have deviated from the U.S.’s since its inception, and have negatively affected stalwart allies and U.S. interests in the region by inviting radical groups to operate freely and create a vacuum large enough for the return of Russia as a great power unseen since the end of the Cold War.
As the U.S. was designing ground war plans for the Iraq War, the U.S. made a request to Turkey to allow American forces to traverse Turkish territory to invade Iraq from a northern route. Consequently, the American 4th Infantry Division was denied access to Turkish territory, which resulted in the abandonment of a land attack from the north and increased casualties and wear on U.S. hardware. Turkey’s logic behind the decision was that the $26 billion offered by the U.S. to allow a northern attack was not enough. Turkey would only accept $32 billion to allow the U.S. to access its territory[1].
Since the fray in relations between the U.S. and AKP, Turkey has shown a proclivity to support rogue leaders, and jihadist forces, while lambasting Israel, a key pillar of stability that U.S. policy depended on. While condemning Israel, and removing the Turkish ambassador from Tel Aviv, for Israel’s defense against the hostile attempt by Turkish Islamists to break the blockade on Hamas-led Gaza in 2010, Erdogan initially opposed the NATO intervention in Libya, by describing the idea as “absurd.” It was only after France and Britain’s initial attacks on Libyan air defenses that Turkey belatedly backed NATO’s plans to create a no-fly zone[2].
The “Arab Spring” has presented the United States with a new paradox; it had drifted closer with Turkey in order to promote democracy and security in the region, but Turkey acted against those very interests. The ill-advised imprimatur of the U.S. to Turkey to stabilize the eastern Mediterranean as the U.S. sought to “pivot” to Asia has enflamed tensions on the ground, and has invited Moscow to reemerge as a regional power for the first time since the collapse of the Soviet Union.
Turkey did not believe that the anti-Semitic, radical Islamist, and master violator of religious rights, the Muslim Brotherhood, had to alter its values to remain in power in the Arab world’s most populated and influential state. For Turkey shared the Muslim Brotherhood’s values and interests in the emergence of a political arch of unity from Ankara to Cairo under the banner of Sunni-Islamism, where religious minorities were perceived as threats, and Islamism would become an ideology that united the predominantly Sunni countries against the western ideals of reason, liberalism, and democracy.
On September 13, 2011, in Cairo, among an enthralled crowd waving both Turkish and Egyptian flags, Erdogan noted that a “Turkish-Egyptian alliance would form a force of 150 million people strong. We are substantially surrounding the Mediterranean.” The incipient blossoming relationship began to bear fruit when members of the Muslim Brotherhood called for the peace agreement between Egypt and Israel, and exclusive economic zone agreement between Egypt and Cyprus, to be abrogated. If ratified, these changes in Egyptian policy would have in effect placed a halt on Cyprus’ newly found oil and natural gas production, and destabilized Israel’s immediate frontiers.
This ideal was short lived. In the summer of 2013, after millions poured into the streets of Egypt calling for the Muslim Brotherhood to be removed, Egypt’s military crushed the party, and has rightfully labeled it a terrorist organization for inciting violence. If Turkey was able to alter the tactics of the Muslim Brotherhood, and truly channel the idea that Islamism and democracy can be intimately entwined, the intervention by the Egyptian military to overthrow the entrenched Muslim Brothers may have never occurred. This event has massive policy implications for Russia’s growing influence in the region.
The Egyptian military’s intervention has resulted in a collapse in U.S.-Egyptian military relations. Russia now has leverage in Egypt unseen since the Soviet Union financed the Aswan Dam in the 1950s once the U.S. reneged on its promise to.  Egypt has now sought out more reliable partners such as Russia for both financing and military hardware, including a recent $2 billion military deal between Cairo and Moscow. 
With the Turkish public becoming increasingly hostile to the West, the AKP’s domestic corruption scandals, and foreign policy blunders in Syria, Turkey will no longer be the reliable partner it once was. A plurality of Turks consider Turkey’s neighbors in the Middle East as more important to the country’s economic interests (43%) and security interests (42%) than countries of the EU (33%). Turkey is the NATO member with the lowest support for NATO, with only (37%) saying that NATO is essential.[3] The hostile public opinion, and Turkey’s ill-fated attempt to support jihadist groups to overthrow Russia’s ally, Syria, may also be the reason for Turkey seeking to improve relations with Iran as a way to accommodate Russia’s resurgence.
Turkish officials still plan on improving trade deals with Iran.  Turkey aims to boost trade with Iran from approximately $15 billion to $30 billion a year by 2015, and plan a high-level prime minister exchange in January 2014. Turkey’s miscalculation of its own influence within Syria, and unwarranted belief that supporting radical Sunni jihadist groups would result in the overthrowing of the Assad  regime quickly, has now resulted in over 600,000 Syrian refugees on Turkish territory, myriad jihadist groups operating on Turkish soil, and the non-Islamist, and non-Muslim countries in the region, Cyprus, Israel, Syria, and Egypt, seeking out greater ties with Russia to safeguard their national interests.

As the Obama administration dithered between attacking Syria for its inhumane chemical attack, Russia’s last minute negotiated deal to remove chemical stockpiles from Syria without an attack going forward, has now allowed Russia to achieve its desired objective of becoming essential to all seemingly intractable conflicts in the eastern Mediterranean from Tehran to Cairo. As Russia’s leverage has increased in both Egypt and Syria, Russia has politically outmaneuvered the U.S. once again by sealing an interim agreement for Iran’s nuclear program, paralyzing Israel from even considering an attack on Iran, fearing a fall out from Russia, and its newly formed alliances in Syria and Egypt.  
 As the U.S.’s willful retraction of influence in the region continues, and the Obama administration lacks a coherent strategy, the architects of U.S. foreign policy will now have to rely even more on the U.S. military relationship with Israel and Greece to project the force necessary to shape events in the region moving forward. The U.S. should leverage its growing and warming military ties with both Israel and Greece to repel Russia’s growing influence in the littoral states. There is increasing cooperation in both defense and security, including intelligence between Washington, Athens and Jerusalem since 2010.
The discovery of massive natural gas and oil deposits within Israel’s and Cyprus’ exclusive economic zones, as well as Greece’s hopes for confirming its own deposits south of its island, Crete, creates a natural nexus for an integrated energy zone between Jerusalem, Nicosia, and Athens that the U.S., under wise statecraft can develop as a foundation for a military pact.
The U.S. should not only encourage the strengthening relationship between Israel, Greece, and Cyprus, but become the principle actor driving the relationship forward. Given that the U.S. already has strong and strategic relations with the three countries, it would behoove U.S. statesmen to seek a greater U.S. principal role that advances and upgrades the tripartite foundation that Greece, Israel, and Cyprus have established.
A start would be to upgrade in both scope and capabilities the annual “Noble Dina” naval exercise the U.S. Sixth Fleet holds with both the Greek and Israeli navies, and join the Israeli and Greek forces in special ops training, and long-distance aerial drills spanning Souda Bay, Crete to Haifa. Discussions with the Cypriot military establishment to host U.S. jets for trilateral air exercises with Greek and Israeli pilots would also show a mantle of force and deterrence.
Politically, a quadrilateral strategic dialogue ministerial which focuses on working groups in security, energy, counter-terrorism, economics, and finance will underscore the sustained quadrilateral relationship in the sectors of importance. The Strategic Dialogue will report on progress achieved over the past year between the countries, and identify opportunities for increased partnership.
Both U.S. allies and foes have shaped their behavior around the expectations that will emerge if the U.S. does not return as a stabilizing presence.  Unfortunately for the U.S., for littoral countries such as Syria, and Egypt, it is recognized that the Russian bear is the lesser of the evils between it and the uncontrollable jihadist forces in the region that Turkey unleashed when it comes to safeguarding their own national interests.
Israel and Greece’s robust military relations have redrawn the political map of the region. The U.S. would be wise to shift its policies, and resources, towards improving relations at all levels with its stalwart allies in the region, Israel, Greece, and Cyprus, to contain the newly emergent Russian fleet, and malignant jihadist forces operating around Israel’s borders.
Restoring its preeminent position of military power with its allies would once again send the right message to the world that peace comes through strength, not appeasement.

 

[1] http://www.nytimes.com/2003/02/19/international/europe/19TURK.html

[2] http://www.economist.com/node/18530682

[3] http://trends.gmfus.org/

Διαβάστε περισσότερα...

Τον Μάιο η οριοθέτηση των προς παραχώρηση οικοπέδων πετρελαίου

ΧΡΥΣΑ ΛΙΑΓΓΟΥ

• 

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Στον 6ο όροφο του υπουργείου Ενέργειας στην οδό Μεσογείων βρίσκονται από χθες τα αποτελέσματα των σεισμικών δεδομένων στο Ιόνιο και τη νότια Κρήτη. Η νορβηγική εταιρεία PGS παρέδωσε χθες στο ΥΠΕΚΑ τα υψηλής ποιότητας δεδομένα των δύο περιοχών, τα οποία και αποτελούν πλέον περιουσία του ελληνικού Δημοσίου. Ετσι από χθες και για πρώτη φορά η Ελλάδα διαθέτει μια πλήρη βάση δεδομένων για 30 χιλιάδες χιλιόμετρα ομογενοποιημένου πλήρους δικτύου γεωφυσικών ερευνών στις θαλάσσιες περιοχές Ιονίου και νότιας Κρήτης. Η βάση δεδομένων υπό τον τίτλο «Greece MegaProject» πληροί τις πλέον σύγχρονες προδιαγραφές της διεθνούς πετρελαϊκής βιομηχανίας και όπως ανακοίνωσε το ΥΠΕΚΑ, εντός του Φεβρουαρίου θα είναι διαθέσιμη στις πετρελαϊκές εταιρείες. Μέσα στην επόμενη εβδομάδα το data room θα παρουσιαστεί στο Χιούστον στο μεγαλύτερο πετρελαϊκό συνέδριο στον κόσμο, όπου θα συμμετάσχουν 17.000 στελέχη που εκπροσωπούν περισσότερες από 1.000 εταιρείες. Παράλληλα, παρουσιάσεις θα γίνουν σε Λονδίνο και Οσλο.

Η ολοκλήρωση της ερμηνείας των δεδομένων σε Ιόνιο και Κρήτη αναμένεται μέσα στο επόμενο τρίμηνο, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες μέσα στον Μάιο θα έχει προχωρήσει και η χάραξη των προς παραχώρηση οικοπέδων, με στόχο το αργότερο έως το τέλος Ιουνίου να ξεκινήσουν και οι διαγωνισμοί. Στο πλαίσιο της ενεργοποίησης του διεθνούς επενδυτικού ενδιαφέροντος, ο υπουργός ΠΕΚΑ Γ. Μανιάτης απέστειλε ήδη επιστολή και ενημερωτικό υλικό προς όλους τους πρέσβεις ξένων κρατών που βρίσκονται στην Ελλάδα και επίσημη πρόσκληση για τη θεσμική συνδρομή τους στις επενδυτικές ευκαιρίες που δημιουργούνται στον πετρελαϊκό τομέα της χώρας μας. Οι επαφές των αρμοδίων στελεχών του ΥΠΕΚΑ με πετρελαϊκές εταιρείες συνεχίζονται με πλέον πρόσφατη την προ διημέρου επίσκεψη στην Αθήνα του ινδικού κολοσσού ΟNGC. Κύκλοι του ΥΠΕΚΑ μεταφέρουν το έντονο ενδιαφέρον μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών, αποφεύγοντας, ωστόσο, να δημοσιοποιήσουν ονόματα σε αυτήν την κρίσιμη, όπως τη χαρακτηρίζουν φάση.

Στο συνέδριο, πάντως, της Αμερικανικής Ενωσης Γεωλόγων που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Οκτώβριο στην Αθήνα παραβρέθηκαν εκπρόσωποι 40 πετρελαϊκών εταιρειών μεταξύ των οποίων οι Exxon Mobil, Shell, EON, Chevron, Eni, Gazprom και Petronas.

Aπό την προκαταρκτική αξιολόγηση των δεδομένων, σύμφωνα με τον υπουργό Γιάννη Μανιάτη, προκύπτουν ενδιαφέρουσες γεωλογικές δομές που παρουσιάζουν σημαντικές ομοιότητες με ανάλογες δομές σε περιοχές που ήδη παράγουν υδρογονάνθρακες σε γειτονικές χώρες και συγκεκριμένα στη Ν. Ιταλία και την Αλβανία. Η ερμηνεία των δεδομένων που θα ακολουθήσει τους επόμενους μήνες, σύμφωνα με τον υπουργό, θα αναδείξει τις πλέον ελκυστικές περιοχές από άποψη πετρελαϊκού δυναμικού.

Πιο ξεκάθαρη αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου, είναι η εικόνα για την περιοχή του Ιονίου και αυτό γιατί αποδείχτηκε ότι υπάρχει συσχέτιση με τις γεωλογικές δομές στην Αλβανία και στην Ιταλία, όπου ήδη έχουν βεβαιωθεί αξιόλογα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, που προσέλκυσαν το ενδιαφέρον κολοσσών όπως η Shell και η Petronas. Ως περισσότερο υποσχόμενη περιοχή εμφανίζεται η ζώνη των Παξών (ΒΔ Παξοί, δυτικά της Κέρκυρας) που έχει συγγενική δομή πετρωμάτων με την αποκαλούμενη Απουλία Ζώνη στη νότια Ιταλία, τη θαλάσσια περιοχή από το Λέτσε ώς το Μπάρι και τη Φότζια, όπου ήδη εξορύσσεται πετρέλαιο. Δεύτερη πολλά υποσχόμενη περιοχή το Κατάκολο, που προσομοιάζει με την περιοχή Kraps-Marinez Roscovec στη νότια Αλβανία και τρίτη τα Ιωάννινα που έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά με τα κοιτάσματα Δέλβινο και Κούτσοβο, επίσης στη νότια Αλβανία.

Διαβάστε περισσότερα...

Οικονομική ενοποίηση Ε.Ε. ζητεί η Μέρκελ

AFP

• 

Οικονομική ένωση ευαγγελίζεται η καγκελάριος, Κοινοβούλιο της Ευρωζώνης ο υπουργός Οικονομικών.

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:Γερμανία

ΒΕΡΟΛΙΝΟ. Την αναθεώρηση των ευρωπαϊκών συνθηκών με στόχο την εμβάθυνση της οικονομικής ένωσης εξήγγειλε η Γερμανίδα καγκελάριος κατά τη χθεσινή περιγραφή των προτεραιοτήτων της κυβέρνησής της. Οι προτάσεις της Αγκελα Μέρκελ συμβαδίζουν με τις προχθεσινές δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε περί Ευρωκοινοβουλίου των χωρών της Ευρωζώνης.

«Πρέπει να γίνει αυτό που παραλείφθηκε κατά την ίδρυση της ΟΝΕ. Πλάι στη νομισματική ένωση να υπάρξει μια πραγματική οικονομική ένωση», είπε η Γερμανίδα καγκελάριος. «Για τον σκοπό αυτό πρέπει να ενδυναμώσουμε τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Σε μία πραγματική οικονομική ένωση, είναι αναπόφευκτο να υπάρξουν περισσότερες δεσμεύσεις. Εχω πεισθεί ότι για τον σκοπό αυτό πρέπει να εξελιχθούν και οι ευρωπαϊκές συνθήκες».

Τη μορφή που θα μπορούσαν να έχουν αυτές οι αλλαγές περιέγραψε, την Τρίτη, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σε ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα στις Βρυξέλλες. «Πρέπει να τονώσουμε με έξυπνο τρόπο την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και να την παγιώσουμε με αλλαγές στις ευρωπαϊκές συνθήκες», δήλωσε ο Σόιμπλε. «Θα μπορούσα να φανταστώ την ύπαρξη Κοινοβουλίου της Ευρωζώνης».

Κατά τα λοιπά, η ομιλία της Αγκελα Μέρκελ εστιάστηκε στην έννοια της «κοινωνικής οικονομίας της αγοράς». «Ο ανθρωπισμός μιας κοινωνίας αντανακλάται στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τους αδυνάτους, τους ηλικιωμένους και τους αρρώστους», είπε η Γερμανίδα καγκελάριος, υπερασπιζόμενη την καθιέρωση κατώτατου μηνιαίου μισθού και την αύξηση της χρηματοδότησης του συνταξιοδοτικού συστήματος. Η νέα γερμανική κυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών-Σοσιαλδημοκρατών ψήφισε τη μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 63 έτη, εφόσον έχουν συμπληρωθεί 45 χρόνια ασφάλισης.

Οι πολιτικές της νέας γερμανικής κυβέρνησης επικρίθηκαν από τον Σοσιαλδημοκράτη πρώην καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο οποίος έγραψε στο νέο του βιβλίο ότι η Μέρκελ «στέλνει τελείως λάθος μήνυμα» σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, από τις οποίες η Γερμανία ζητάει να επιβάλουν σκληρές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Διαβάστε περισσότερα...

Στην Τεχεράνη, ο Ερντογάν νιώθει «σαν στο σπίτι του»

REUTERS, AFP

• 

Ο Ιρανός πρόεδρος Χασάν Ρουχανί (αριστερά) υποδέχεται τον Τούρκο πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν, με τον οποίο συζήτησε την οικονομική συνεργασία των δύο χωρών και τη συριακή κρίση.

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Η εξασφάλιση των ενεργειακών αναγκών της Τουρκίας και η προσπάθεια βελτίωσης των διμερών σχέσεων, που είχαν επιδεινωθεί εξαιτίας της συριακής κρίσης, ήταν οι δύο βασικοί στόχοι της επίσκεψης του Ταγίπ Ερντογάν στην Τεχεράνη. Μια πόλη που τη χωρίζουν μόνο δύο ώρες αεροπορικής πτήσης από την Αγκυρα και στην οποία ο Τούρκος πρωθυπουργός αισθάνεται «σαν στο σπίτι του», όπως εκμυστηρεύθηκε ο ίδιος στους δημοσιογράφους.

Η πρώτη επίσκεψη του Ταγίπ Ερντογάν στο Ιράν κατά την τελευταία διετία απέφερε τρεις συμφωνίες οικονομικής συνεργασίας, με τις οποίες, μεταξύ άλλων, μειώνονται οι δασμοί σε 220 τουρκικά βιομηχανικά προϊόντα και στα εισαγόμενα ιρανικά τρόφιμα. Το κέντρο βάρους έπεσε, ωστόσο, στην ενεργειακή συνεργασία των δύο χωρών, ένα πεδίο που ενδιαφέρει εξαιρετικά την Τουρκία λόγω των αυξανόμενων αναγκών που δημιουργεί η ταχεία βιομηχανική της ανάπτυξη. Παραδοσιακά, η χώρα καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος των ενεργειακών αναγκών της από τη Ρωσία και το Ιράν, και επείγεται να αναπτύξει περαιτέρω τη συνεργασία της με την Τεχεράνη, εμπόδιο για την οποία αποτελούν οι κυρώσεις που έχουν επιβληθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες στο Ιράν εξαιτίας της διαμάχης για το πυρηνικό του πρόγραμμα.

Την ανησυχία της Ουάσιγκτον για πιθανή διάβρωση των κυρώσεων εξέφρασε ο Αμερικανός υφυπουργός Οικονομικών Ντέιβιντ Κοέν, δηλώνοντας: «Οι επιχειρήσεις που ενδιαφέρονται να συνεργαστούν με το Ιράν οφείλουν πραγματικά να περιμένουν. Η ημέρα που το Ιράν θα είναι ανοιχτό για οικονομικές συμφωνίες μπορεί να έρθει, αλλά δεν έχει έρθει ακόμη», προσέθεσε ο Αμερικανός αξιωματούχος, παραπέμποντας στις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα.

Οι τουρκικές εισαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου από το Ιράν μειώθηκαν τα τελευταία χρόνια εξαιτίας των κυρώσεων. Ωστόσο, η εκλογή στην ιρανική προεδρία του ρεαλιστή ηγέτη Χασάν Ρουχανί και η προκαταρκτική συμφωνία που επετεύχθη τον περασμένο Νοέμβριο μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων και του Ιράν για το πυρηνικό πρόγραμμα επέτρεψαν ορισμένη χαλάρωση των κυρώσεων, αναπτερώνοντας τις ελπίδες της Αγκυρας για ευρύτερη συνεργασία. Προτού αναχωρήσει από την Αγκυρα, ο Ταγίπ Ερντογάν χαιρέτισε τις θετικές εξελίξεις στις σχέσεις μεταξύ Ιράν και Δύσης, για να προσθέσει: «Ελπίζουμε ότι η διαδικασία (των διαπραγματεύσεων) θα οδηγηθεί σε αίσιο αποτέλεσμα, το οποίο θα εξασφαλίσει την άρση όλων των κυρώσεων εναντίον του Ιράν. Η Τουρκία έχει κάνει μέχρι τώρα ό,τι περνάει από το χέρι της σε αυτόν τον τομέα και θα συνεχίσει να το κάνει στο μέλλον».

Στη διάρκεια της επίσκεψής του, ο Τούρκος πρωθυπουργός συναντήθηκε με τον ανώτατο ηγέτη της Ισλαμικής Δημοκρατίας, αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, όπως και με τον πρόεδρο Ρουχανί. Αν και δεν έγινε γνωστό το αντικείμενο των συνομιλιών, θεωρείται βέβαιο ότι η συριακή κρίση βρέθηκε στο επίκεντρο των διαβουλεύσεων. Την τελευταία τριετία, το συριακό πρόβλημα προκάλεσε ψυχρότητα στις διμερείς σχέσεις, καθώς το Ιράν αποτελεί τον σταθερότερο υποστηρικτή του Σύρου προέδρου Μπασάρ Ασαντ, ενώ η Τουρκία στήριξε ενεργά την ένοπλη συριακή αντιπολίτευση. Ωστόσο, η εκλογή του Ρουχανί από τη μία πλευρά και οι ανησυχίες της Τουρκίας, όπως και της Δύσης, για την αυξανόμενη επιρροή της Αλ Κάιντα στους Σύρους αντικαθεστωτικούς από την άλλη δημιουργούν μεγαλύτερα περιθώρια συνεννόησης των δύο ισχυρών περιφερειακών δυνάμεων.

Διαβάστε περισσότερα...

Στο χείλος του εμφυλίου πολέμου η Ουκρανία

AFP, REUTERS

• 

Διαδηλωτές, οπλισμένοι με ξύλινα κοντάρια και ασπίδες, παρατάσσονται έξω από ένα κτίριο, στο κέντρο του Κιέβου, ενώ στο Κοινοβούλιο συζητείται το ενδεχόμενο χορήγησης αμνηστίας στους συλληφθέντες ακτιβιστές.

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Μία ημέρα μετά την παραίτηση της ουκρανικής κυβέρνησης και την ακύρωση του νόμου για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, το Κοινοβούλιο ετοιμαζόταν χθες να επικυρώσει μια τρίτη σημαντική παραχώρηση του προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς στην αντιπολίτευση: την αμνήστευση των διαδηλωτών που έχουν συλληφθεί, με την προϋπόθεση ότι θα τερματισθούν οι καταλήψεις δημόσιων χώρων.

Τους όρους του στρατοπέδου Γιανουκόβιτς έσπευσε να απορρίψει ο Αρσένι Γιατσένιουκ, μέλος της άτυπης ηγετικής τρόικας της αντιπολίτευσης. «Εχουν θέσει σειρά όρων, ο σημαντικότερος των οποίων είναι να εκκενώσουν οι διαδηλωτές την πλατεία Ανεξαρτησίας. Αυτό είναι απαράδεκτο για εμάς», δήλωσε. Ο Βιτάλι Κλίτσκο, ηγέτης του αντιπολιτευόμενου κόμματος «Γροθιά», είπε ότι δεν είναι αρκετή η παραίτηση του πρωθυπουργού Μίκολα Αζάροφ και ότι το αντιπολιτευτικό κίνημα δεν θα κοπάσει εάν δεν παραιτηθεί και ο Γιανουκόβιτς.

Παρά τη φραστική αδιαλλαξία, ωστόσο, των ηγετών της αντιπολίτευσης, κάτι φαίνεται να αλλάζει στους δρόμους του Κιέβου. Χθες το πρωί, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, που είχε καταληφθεί εδώ και πέντε ημέρες από τη ριζοσπαστική οργάνωση «Κοινή Υπόθεση», εκκενώθηκε ύστερα από δυναμική επέμβαση οπαδών του επίσης αντιπολιτευόμενου κόμματος «Ελευθερία». Αρκετοί άνθρωποι τραυματίστηκαν στη διάρκεια των «εμφύλιων» συγκρούσεων μεταξύ οπαδών των δύο οργανώσεων, πολλοί εκ των οποίων φορούσαν στολές παραλλαγής και κουκούλες, ενώ ήταν εξοπλισμένοι με ρόπαλα μπέιζμπολ και ασπίδες. Ο Αντρέι Κόρονετς, ακτιβιστής του εθνικιστικού κόμματος «Ελευθερία», δήλωσε ότι η βίαιη εκκένωση του υπουργείου ήταν αναγκαία ώστε να μη ναρκοθετηθούν οι προσπάθειες για χορήγηση αμνηστίας.

Ενδειξη της κρισιμότητας των στιγμών ήταν και η παρουσία των δύο πρώην προέδρων, των Λεονίντ Κούτσμα και Βίκτορ Γιούσενκο, στην έκτακτη συνεδρίαση του Κοινοβουλίου. Ο πρώτος πρόεδρος της ανεξάρτητης Ουκρανίας μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, Κούτσμα, τόνισε στη δραματικών τόνων ομιλία του, που καταχειροκροτήθηκε από το σώμα, ότι η χώρα «βρίσκεται στο χείλος του εμφυλίου πολέμου», για να προσθέσει: «Πρόκειται για μια επανάσταση. Βρισκόμαστε ενώπιον μιας δραματικής κρίσης, την οποία οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε με τη μεγαλύτερη υπευθυνότητα».

Αίσθηση έχει προκαλέσει στα διεθνή ΜΜΕ ο παραλληλισμός της Ουκρανίας με την Ελλάδα και την Κύπρο από τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Στηλιτεύοντας τις «επεμβάσεις» της Δύσης στην ουκρανική κρίση, ο Ρώσος πρόεδρος δήλωσε το βράδυ της Τρίτης, μετά τη συνάντησή του με τους Χέρμαν βαν Ρομπέι και Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, στις Βρυξέλλες: «Μπορώ εύκολα να φανταστώ πώς θα απαντούσαν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας αν, μέσα στη φωτιά μιας κρίσης σε μια χώρα όπως η Ελλάδα ή η Κύπρος, ο δικός μας υπουργός Εξωτερικών εμφανιζόταν σε κάποια από τις διαδηλώσεις εναντίον της Ε.Ε. και απηύθυνε χαιρετισμό». Σε πείσμα των αιτιάσεων Πούτιν, η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ δήλωσε χθες από το βήμα του Κοινοβουλίου ότι οι Ουκρανοί διαδηλωτές «αγωνίζονται για τις ίδιες αξίες που οδηγούν και την Ε.Ε.».

Σε αναρρωτική άδεια λόγω "οξείας νόσου του αναπνευστικού" o πρόεδρος Γιανουκόβιτς

Ο ουκρανός πρόεδρος Βίκτορ Γιανουκόβιτς βρίσκεται σε αναρρωτική άδεια εξαιτίας "οξείας νόσου του αναπνευστικού", ανακοίνωσε σήμερα η προεδρία, σύμφωνα με το πρακτορείο Ιντερφάξ.

"Ο πρόεδρος βρίσκεται σε αναρρωτική άδεια εξαιτίας μιας οξείας νόσου του αναπνευστικού που συνοδεύεται από υψηλό πυρετό", ανέφερε η υπηρεσία Τύπου της προεδρίας τη μεθεπομένη της παραίτησης της κυβέρνησης και σε μια στιγμή που η χώρα βρίσκεται σε πλήρη πολιτική κρίση έπειτα από δύο μήνες διαδηλώσεων.

Ο πρωθυπουργός Μικόλα Αζάροφ παραιτήθηκε την Τρίτη και ο πρόεδρος δεν έχει ακόμη διορίσει ένα διάδοχο. Ο Σέρχι Αρμπούζοφ, ο οποίος ήταν πρώτος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του Αζάροφ, έχει αναλάβει προσωρινά τα πρωθυπουργικά καθήκοντα.

Διαβάστε περισσότερα...

Στο χείλος νέας κρίσης βρίσκεται η Αργεντινή

REUTERS,A.R.,AFP

• 

H πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Κίρχνερ ύψωσε την Παρασκευή λευκή σημαία στις αγορές.

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Οσοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είναι δυνατόν να υπαγορεύσουν την πορεία της οικονομίας με πολιτικά διατάγματα, δεν έχουν παρά να κοιτάξουν την Αργεντινή. Επί δέκα χρόνια, η κυβέρνηση της Κριστίνα Κίρχνερ είχε «καρφώσει» σε σταθερά επίπεδα την ισοτιμία του εθνικού νομίσματος, του πέσο, έναντι του δολαρίου, προσπαθώντας να αποφύγει τη διαρροή κεφαλαίων. Σε πείσμα των σωρευόμενων οικονομικών δυσκολιών, η ίδια η Κίρχνερ απέκλειε κατηγορηματικά την ιδέα υποτίμησης του πέσο, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο «θα κάνει τους φτωχούς φτωχότερους και τους κερδοσκόπους πλουσιότερους». Ωστόσο, τα τεχνητά φράγματα που ύψωνε το κράτος δεν μπόρεσαν να αντέξουν στις αδυσώπητες πιέσεις των αγορών. Το πέσο άρχισε να διολισθαίνει σταθερά εδώ και ένα χρόνο έναντι του δολαρίου και οι περιορισμοί στην απόκτηση συναλλάγματος οδήγησαν στην οργιαστική ανάπτυξη της «μαύρης» αγοράς.

Ο πληθωρισμός εκτινάχθηκε -στο 11%, σύμφωνα με την κυβέρνηση, στο 28%, σύμφωνα με τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας- παρασύροντας το πέσο σε ελεύθερη πτώση: την περασμένη εβδομάδα, το εθνικό νόμισμα έχασε μέσα σε δύο ημέρες το 16% της αξίας του, σημειώνοντας τη μεγαλύτερη πτώση από το 2002, στο φόντο της τρομερής οικονομικής κρίσης που συγκλόνισε τη χώρα, γκρεμίζοντας το παραδοσιακό, πολιτικό της σύστημα.

Η κεντρική τράπεζα της χώρας προσπάθησε να στηρίξει το πέσο, με μόνο αποτέλεσμα να σπαταλήσει 120 εκατ. δολάρια από τα συναλλαγματικά αποθέματα της χώρας. Εφτασε μάλιστα στη σπασμωδική κίνηση να περιορίσει ασφυκτικά τις αγορές προϊόντων μέσω Διαδικτύου - επιτρέποντας μόνο δύο διαδικτυακές αγορές τον χρόνο, ύψους το πολύ 50 δολαρίων- σε μια ύστατη, απεγνωσμένη προσπάθεια συγκράτησης της φυγής κεφαλαίων. Τελικά, την Παρασκευή, η κυβέρνηση Κίρχνερ αναγκάστηκε να υψώσει λευκή σημαία στις αγορές: ανακοίνωσε ότι από αύριο, Δευτέρα, θα επιτρέπεται η αγορά δολαρίων στους λογαριασμούς καταθέσεων και θα μειωθεί δραστικά η φορολόγηση των αγορών δολαρίων.

Σύμφωνα με οικονομικούς αναλυτές, η αναγκαστική αλλαγή στρατηγικής θα έχει ως συνέπεια την ταχύτερη υποτίμηση του πέσο, η οποία είναι πολύ πιθανό να πάρει τη μορφή του «σοκ», αντί της σταδιακής διολίσθησης. Κάτι τέτοιο αναμένεται να βελτιώσει γρήγορα την ανταγωνιστικότητα των εξαγωγικών τομέων της αργεντίνικης οικονομίας -σιτηρά, σόγια, κρέατα, αυτοκίνητα κ.ά.- αλλά και να αυξήσει τις τιμές των εισαγόμενων καυσίμων και μηχανημάτων, με σοβαρό αντίκτυπο στα είδη λαϊκής κατανάλωσης.

Η απειλή μιας νέας περιόδου αποσταθεροποίησης της Αργεντινής επιτείνεται από τα προβλήματα υγείας της Κριστίνα Κίρχνερ. Η πρόεδρος της χώρας πραγματοποίησε την περασμένη Πέμπτη την πρώτη δημόσια εμφάνισή της ύστερα από απουσία 42 ημερών, η οποία ενίσχυσε τη φημολογία για την κατάσταση της υγείας της. Η Κίρχνερ είχε εγχειριστεί στο κεφάλι τον περασμένο Οκτώβριο για αφαίρεση θρόμβου και αρκετοί έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται ποιος κυβερνά πραγματικά τη μεγάλη αυτή χώρα.

Το ζεύγος των Νέστορ και Κριστίνα Κίρχνερ σφράγισε μια ολόκληρη πολιτική εποχή της Αργεντινής, με την αντισυμβατική, οικονομική πολιτική του από το 2003, που ο σύζυγος της σημερινής προέδρου ήρθε στην εξουσία, ύστερα από τη μεγάλη κρίση που είχε προηγηθεί. Ολα δείχνουν όμως ότι αυτή η εποχή βαδίζει προς τη δύση της, φέρνοντας επί σκηνής τα παλιά, ξεχασμένα φαντάσματα που συνόδεψαν την αυγή της.

Διαβάστε περισσότερα...

2014: A Risky Year in Geopolitics?

2014: A Risky Year in Geopolitics?

Διαβάστε περισσότερα...

Can Turkey's secularists defeat Erdogan? - Opinion - Al Jazeera English

Can Turkey's secularists defeat Erdogan? - Opinion - Al Jazeera English

Διαβάστε περισσότερα...

Perspectives on the Ukrainian Protests

Perspectives on the Ukrainian Protests

Διαβάστε περισσότερα...

Veteran GPO photographer: Israel was warned about Yom Kippur War

http://www.jpost.com/LandedPages/PrintArticle.aspx?id=339547

Διαβάστε περισσότερα...

Πρόσκληση

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Το ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

σας προσκαλεί στη δημόσια συζήτηση προβληματισμού με θέμα:

«Πολιτικός Ρεαλισμός και Εθνική Στρατηγική:

Αναζητώντας μία ρεαλιστική προσέγγιση εθνικής στρατηγικής»

Εισηγητές

           

Η Συρρίκνωση στόχων του Ελληνισμού στο Κυπριακό και η Ανάγκη επαναπροσδιορισμού της στρατηγικής

Χρήστος Ιακώβου, Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών

Η Ασφάλεια στο πλαίσιο Λύσης

Φοίβος Κλόκκαρης, Αντιστράτηγος ε/α

Τετάρτη, 5 Φεβρουαρίου και ώρα 7:15 μ.μ

Ξενοδοχείο ΑΛΤΙΟΥΣ

Γωνία Λεωφόρων Μετοχίου και Αχαιών

Λευκωσία

Πληροφορίες: 99668249 και 99201800

Διαβάστε περισσότερα...

Russia's Kurdish dilemma

When a couple of days ago the Kurdistan Regional Government of Iraq (KRG) decided to grant the citizens of the United Arab Emirates, Qatar and Kuwait the right of non-visa entry to the region, it further worsened Erbil and Baghdad's relationship after many attempts to improve it. As a Kurdish activist explained to me, this step is a sign of “the Kurdish awakening” and a necessary measure to secure full “economic self-reliance” in the region.

Read more: http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2014/01/russia-kurdistan-regional-government-iraq.html?utm_source=Al-Monitor+Newsletter+%5bEnglish%5d&utm_campaign=5bd632d7ae-January_9_20141_8_2014&utm_medium=email&utm_term=0_28264b27a0-5bd632d7ae-93109257#ixzz2rp3A1Qca

Διαβάστε περισσότερα...

Egypt’s al-Sisi: The Field Marshal Who Could Be Pharaoh Read more: Egypt: Abdul Fattah al-Sisi Wins Army Support for Presidential Run

By Karl Vick

The prospect of Abdul Fattah al-Sisi becoming Egypt’s President offers, at the minimum, the virtue of clarity. The Egyptian military, which on Monday “mandated” its Chief of Staff to stand for President, has never actually been out of power in the Land of the Pharaohs. Al-Sisi became its public face only on July 3 last year, the day the career soldier stepped before a microphone and announced the removal of the only freely elected government in the nation’s thousands-year-old history.

The ecstatic cheers that greeted the announcement spoke volumes about Egypt’s disenchantment with the clannish and tin-eared Muslim Brotherhood administration that al-Sisi sent packing. The adulation also demonstrated the comfort level of many ordinary Egyptians for being ruled by men in uniform. In many countries where a military coup has taken place, the etiquette calls for a firm suggestion that the top brass, having performed a distasteful but necessary duty, leave the field of politics and “go back to their barracks.” In Egypt, the cry being heard after al-Sisi’s nomination was: “The military and the people are one hand.”

Read more: Egypt: Abdul Fattah al-Sisi Wins Army Support for Presidential Run | TIME.com http://world.time.com/2014/01/27/egypt-sisi-army-president-scaf/#ixzz2rp2aNg1p

Διαβάστε περισσότερα...

Grading Mearsheimer

by Steven A. Cook

When I was at the Johns Hopkins School of Advanced International Studies, I enrolled in a seminar on the revolutions in Eastern and Central Europe with Professor Michael Mandelbaum.  The Soviet Union, Poland, Hungary, East Germany, and Czecholsolvakia were not quite my thing, but the course was an interesting diversion from the Middle East and it was topical (this was 1994).  When Mandelbaum—who is now a friend and mentor—returned my first paper, he scratched along the bottom of the last page, “Your conclusions are surely correct, but you make a series of dubious assertions along the way.”  I had the same reaction when I read John J. Mearsheimer’s recent contribution to The National Interest, “America Unhinged.”

Without spoiling the plot for those who intend to read the piece, Mearsheimer argues that because the United States is so strong and that its margin for error so great, nothing constrains the country’s national security elites from pursuing a reckless foreign policy.  Despite this strength and apparently wide margin for error, this misguided foreign policy—based on the idea of American exceptionalism—has serious consequences: for Washington’s standing in the world, for the U.S. economy, for the young men and women who have fought two misbegotten wars in the Middle East, and for a liberal-democratic system.  Mearsheimer prefers an approach to the world that focuses solely on securing America’s interests—the free flow of oil from the Persian Gulf, ensuring that China that does not dominate Asia and the pacific, and preventing another great power from establishing hegemony over Europe .  Everything else is an unnecessary distraction that, given Washington’s penchant for neo-conservatism and liberal interventionism, just gets the United States into trouble.

Read more http://blogs.cfr.org/cook/2014/01/27/grading-mearsheimer/

Διαβάστε περισσότερα...

India-Israel Defense Cooperation

By Alvite Singh Ningthoujam

BESA Center Perspectives Paper No. 236

EXECUTIVE SUMMARY: Defense relations between India and Israel are flourishing. 2013 saw a few minor setbacks, but overall the bilateral arms trade between New Delhi and Jerusalem will continue to be strong.

Defense relations between India and Israel have come a long way, against all odds. Israel has emerged as India’s second-largest arms supplier, behind only Russia, with bilateral arms trade over the last decade estimated at $10 billion. 2013 witnessed major developments in India-Israel defense cooperation, most of which involved enhancing arms trade and furthering joint projects. There were certain constraints as well, none of which curbed ties.

Security Developments in 2013

Israel has carved its niche in India by supplying some of the most sought-after weapons systems, with the exception of bigger platforms, such as aircraft. The January 2013 visit to Israel by India’s former air force commander, Air Marshal N. A. K. Browne, further bolstered ties. Military officials from both countries discussed upgrading cooperation, specifically in the area of drones. Browne also expressed India’s desire to acquire Israeli-made air-to-air missiles, along with other precision-guided munitions. India also pushed for additional joint missile projects, despite Israel’s delay in the development of its own joint medium-range surface-to-air missile project.

In mid-2013, India considered buying Israel’s Iron Dome and David’s Sling missile defense systems. While at first Indian officials were hesitant to commit to Iron Dome, on the grounds that it would be ineffective for India’s long borders and congested air space, it has since been believed that Israel’s willingness to share the sophisticated technology behind the system may alter India’s decision. If these deals go through, they will not only benefit Israel, whose military industries and defense R&D largely depend upon arms sales, but will also enhance India’s air defense capabilities against her adversaries.

Constraints on the Defense Relationship

The US as a competitor in India-Israel arms trade surfaced in 2013. The US has long tried tapping into the Indian defense market, but its reservations over technology transfers remain a roadblock. However, efforts for such agreements are underway. The latest example is the US proposal to forge a joint venture partnership with India for the development of next-generation Javelin anti-tank missiles. This deal almost caused India to reverse its decision to purchase Israeli-made Spike anti-tank guided missiles. However, no major breakthrough has yet been reported, and the Spike was back on the Indian Army’s acquisition agenda in November 2013.

Another concern was the November 2013 interim nuclear deal between the US and Iran. With the thawing of US-Iran ties, certain doubts were raised about the impact of the deal on India-Israel defense cooperation, specifically because of past defense cooperation between India and Iran. Israel watched these ties cautiously, concerned that India might transfer Israeli-based military technology or training to Iran. However, with an agreement for a nuclear deal between India and the US in 2005, Israel’s worries over Indo-Iranian defense ties gradually dissipated. The initiative would see India place its nuclear facilities under the safeguards of the International Atomic Energy Agency. The US agreed, recognizing India’s non-proliferation record despite its refusal to sign the Nuclear Non-Proliferation Treaty. With certain preconditions from the US, India scaled down its defense ties with Iran, which have since remained almost non-existent.

India’s increasing focus on Iran has brought the possibility of a resumption of military ties. In July 2013, the Iranian Ambassador to India expressed interest in enhancing defense ties with India, a sentiment that was reciprocated by Indian Defense Minister A. K. Antony. Discussions were held to initiate more bilateral defense exchanges between the two countries. In December, two Iranian warships and a submarine paid a “goodwill” visit to Mumbai, and naval officials from both countries called for close naval cooperation. In addition, the need for a “framework for joint cooperation and security for vessels in India’s western waters to the Persian Gulf” was suggested.

If New Delhi and Tehran succeed in furthering their now-dormant defense ties, the latter would lure Indian defense planners with its military equipment such as ground surveillance radar systems, personnel carriers, drones, destroyers, submarines, and missile-launching frigates. Only time will tell how the military-security relations between India and Iran unfold.

India and Israel have had a few hiccups in their defense cooperation. India expressed its displeasure over Israel’s prolonged delay in delivering weapons systems, as well as a few unsettled cost issues. The disagreements were mainly over the joint venture between India’s Defense Research and Development Organization (DRDO) and Israeli Aerospace Industry (IAI) for the development of long and medium-range surface-to-air missiles. In November 2013, DRDO officials blamed the lack of progress on an Israeli “lack of transparency and non-transfer of technology.” However, the Israeli media reported that the long-range missiles project for the Indian Navy is slated for completion by December 2015, while the medium-range missiles will be ready for the Indian Air Force in August 2016.

A Positive End to the Year

The November visit to India by Israeli Chief of the Ground Forces Command, Maj. Gen. Guy Zur, opened more prospects in defense cooperation. Discussions were held not only on joint military training and exchanges, R&D projects, and arms deals, but also on the security situation in South Asia and the Middle East. Combating terrorism, a common problem of both countries, was discussed intensively.

The visit coincided with India’s decision to reconsider buying Spike missiles and transfer technology. Furthermore, India and Israel reportedly agreed to collaborate in the production of high-tech systems for Indian troops at an estimated cost of $3 billion. For this venture, Israel would team up with DRDO to produce systems related to command and control, battlefield management, sensors, and weapons. There is also an additional joint development program for an advanced mobile observation system designed for infantry soldiers.

Two major events invigorated India-Israel defense ties. The first was the closure of the seven-year-old Barak missile kickback case. The original deal for Barak-1 missiles, at the high cost of nearly $180 million, was inked during the BJP-led NDA government in 2000. Due to this controversy, leftist parties demanded that the government refuse all deals with IAI, which was under investigation for alleged corruption. However, neither IAI nor Rafael was blacklisted and have instead become two of the most important Israeli defense firms operating in India.

The Indian defense minister recently closed a deal for the procurement of 262 Barak-1 missiles, at an estimated cost of $143 million. This came as a great relief for the Indian Navy and its fast-depleting stock of anti-ballistic missiles for its frontline battleships. All that remains for the deal to go through is an approval from the Cabinet Committee on Security (CCS).

The second major event that helped boost Indo-Israeli ties was the CCS approval of the procurement of nearly 15 Heron Unmanned Aerial Vehicles (UAVs) from Israel, which will likely enhance reconnaissance and surveillance capabilities of Indian armed forces along the borders of Pakistan and China. Currently, the Indian Air Force uses both Israeli-made Searcher II and Heron UAVs, with about 100 deployed along the borders.

Conclusion

It is evident that defense ties between India and Israel are robust, and the countries would not like to be undermined by a third party. However, they should be cognizant of the changing reality of the arms business, where other potential vendors are queuing up to sell their products. Israel’s credibility as a reliable arms supplier with limited political implications should be preserved. The countries should seek utter transparency to allow the bilateral relationship to continue to flourish. India and Israel share national security challenges and are thus natural security partners. 2013 was an overall successful year in relations for the two nations, and the future holds many more potential positive developments.

Alvite Singh Ningthoujam is a doctoral researcher at the School of International Studies in Jawaharlal Nehru University, New Delhi, India. He also served as a fellow at the BESA Center (2010-2011).

Διαβάστε περισσότερα...

Fethullah Gulen: Powerful but reclusive Turkish cleric

By Tim FranksBBC Newshour, Pennsylvaniareading the main story

Related Stories

• A state crisis in Turkey?
• Turkey country profile
• Turkish Twitter war over educationWFethullah Gulen has been called Turkey's second most powerful man. He is also a recluse, who lives in self-imposed exile in the US.

Fethullah Gulen has been called Turkey's second most powerful man. He is also a recluse, who lives in self-imposed exile in the US.

An apparent power struggle between his followers and those around the Turkish Prime Minister, Recep Tayyip Erdogan, has reached a new pitch of intensity and loathing.

Since arriving in the US in the late 1990s, Mr Gulen, 74, has not given a single broadcast interview. What rare communication there has been with the media has almost exclusively been conducted via email.

But now, the BBC has had exclusive access to the Muslim cleric. I travelled with Guney Yildiz from the BBC Turkish Service to a remote part of Pennsylvania to meet the man.

In the interview, Mr Gulen denied using his influence to start investigations into alleged corruption among senior members of Mr Erdogan's AK Party which have led to a number of police commissioners being sacked and to some of Mr Erdogan's allies being arrested.

Read more http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-25885817#TWEET1025039

Διαβάστε περισσότερα...

H μαρτυρία του ταξχου ε.α. Θανάση Πολύζου, δκτή λόχου στις ηρωικές μάχες που έγιναν στο Ύψωμα Κολοκασίδη, το 1974!

Κύπρος, Αύγουστος 74: Μία Διαφορετική Ερμηνεία των Μαχών (Ιδιαίτερα του 336 ΤΕ) και Όσων έχουν Γραφεί για την Σωτηρία της Λευκωσίας και Όχι  Μόνον!

Σχετ : Η προσφορά του 336ου Τάγματος Εθνοφυλακής στη διατήρησητης Λευκωσίας

[Δεν αναφέρω σκόπιμα άλλα στοιχεία, χωρίς να έχω κάποιο φόβο, πρόβλημα ή ενδοιασμό, γιατί θέλω να κριθούν ανεπηρέαστα αυτά και μόνον που γράφω, ούτε  επιδιώκω καλά λόγια  και προβολή. Μακρυά από μένα. Να προβληματίσω θέλω στέλνοντας κάποια μηνύματα, (σωστά  ή λάθος), προς τους νεότερους  και υπό - κατά την κρίση τους].
Ήμουν και εγώ κάπου εκεί κοντά. Δεν θέλω να αμφισβητήσω την παλικαριά και την αυτοθυσία των ανδρών του 336 ΤΕ (Αξκών - Οπλιτών του), που πιστεύω ότι πρέπει να προβάλλεται προκειμένου να αποτελεί λαμπρόν παράδειγμα αυτοθυσίας – λεβεντιάς και ανυποχώρητης παλικαριάς για  μίμηση από τους επερχόμενους, ούτε  την προσπάθεια και την ικανότητα του  κ. Αλευρομάγειρα (αν και βάζει μέσα λίγο περισσότερο από ότι πρέπει αυτοπροβολή. Έχω διαβάσει και σε πάρα πολλά άλλες ιστοσελίδες για την προσφορά του 336 ΤΕ ... με διάφορες μικροπαραλλαγές, γεγονός  που με προβληματίζει κάπως), αλλά νομίζω ότι αναγράφονται και μερικές  ανακρίβειες που δεν συνάδουν απόλυτα με το πνεύμα του αγώνα και της προσπάθειας που δόθηκε και έγινε εκεί και ευρύτερα  στην περιοχή  αυτή.

Βρίσκω δικαιολογημένα τα παράπονα και την δυσανασχέτηση των τότε ηρωικών οπλιτών του 211 ΤΠ και όχι μόνον, γιατί  στην εν λόγω εξιστόρηση απλά και μόνον αναφέρονται, (εννοείται όχι γιατί έβαλαν εναντίον των Τούρκων σε χρόνο εκεχειρίας ..,.. , χωρίς να υπάρχει λόγος ... ).  Δέον όμως να ληφθεί σοβαρά υπόψιν κάτι που και οι ίδιοι δεν μπορούν να αντιληφθούν- εκτιμήσουν, ότι ήταν Στρατιώτες θητείας που είχαν την πειθαρχία, προϋπήρχαν εκεί, ήταν δεμένοι μεταξύ τους, γνώριζαν με  λεπτομέρειες και ήταν εξοικειωμένοι με την περιοχή και με τις συνήθειες των Τούρκων και είχαν κάνει  βίωμα το έργο που έπρεπε να επιτελέσουν σε περίοδο Πολέμου – εχθροπραξιών, εφαρμόζοντάς το στην πράξη - πραγματικότητα επί τετραήμερο. [Μοναδική εμπειρία, που δεν υποκαθίσταται – αντικαθίσταται – αποκτιέται με οτιδήποτε άλλο ψυχολογικά –πραγματικά. Το βάπτισμα του πυρός που λένε, η αίσθηση και η εμπειρία ότι κάποιος απέναντι σε βάλει με πραγματικές σφαίρες .... ( Συνέχεια  στην παράγραφο 4  του ΥΓραφου, στο τέλος, για ευνόητους λόγους)] .

Το πάντρεμά τους βέβαια με τους εφέδρους από την Αμμόχωστο αποτέλεσε, πιστεύω,  από κάθε  άποψη  και  σε  αλληλοεπίδραση, την  καλύτερη  για την περίπτωση  συνταγή. (Άμυνα της Μονάδος σε κατοικημένη περιοχή  και σε Τομέα τον οποίο στον Α΄ Γύρο των εχθροπραξιών  κάλυπταν Τρείς ( 3 ) Λόχοι Τ/Φ,  ενώ στο Β` Γύρο (από το  βράδυ στις 23 Ιουλίου) προστέθηκαν άλλοι Τρείς (3) Λόχοι Τ/Φ (+)  Λόχος Υποστηρίξεως (+)  Λόχος  Διοικήσεως  του 336 ΤΕ (+) σοβαρός  αριθμός λοιπών Εφέδρων  και Οπλιτών θητείας  που αποσπάστηκαν εκεί ή δεν μπόρεσαν να μεταβούν στις Μονάδες  που ανήκαν, που σημαίνει  ότι ο Τομέας (της Μονάδος) απέκτησε πολύ μεγαλύτερη  πυκνότητα  στην επάνδρωση των επί μέρους Τομέων των Λόχων, ανάλογα  και με την Τακτική σοβαρότητα ενός  εκάστου, επί πλέον του γεγονότος, ότι το μισό  προσωπικό του είχε προηγούμενη  σοβαρή εμπειρία στον αγώνα αυτόν).

Για να γράψω τα παραπάνω έλαβα σοβαρά υπόψιν την παράγραφο για το ποιοι προϋπήρχαν στον τομέα του Τάγματος, τα αναφερόμενα  στο τέλος της επιστολής μου  και το γεγονός ότι η μεγαλύτερη πίεση των Τούρκων ασκήθηκε στον τομέα του Λγού Παπαχατζόπουλου. (Κατά βάση με Στρατιώτες θητείας).

[Έχω  πολύ μεγάλη  εκτίμηση  στην παλικαριά  των παιδιών από την Αμμόχωστο  και την αγάπη τους  για την Πατρίδα, όπως  και  για τα περισσότερα  παιδιά  από την  Κύπρο ... “Λεβεντογέννα, χωρίς υπερβολή”, που έδωσαν έναν αγώνα άδικο , αδικαιολόγητο, που δεν τους άξιζε. Και αυτό επειδή μερικοί που φορούσαν την τιμημένη στολή του Έλληνα Αξιωματικού, αποδείχθηκαν ανίκανοι, ευθυνόφοβοι και επαγγελματίες της κακιάς ώρας και του γλυκού νερού και ενήργησαν όπως δεν θα ενεργούσαν προδότες, ανθέλληνες, οι ίδιοι οι Τούρκοι. 

Πρώτον γιατί αποφάσισαν το Πραξικόπημα πέρα από κάθε λογική και πάρα πολλά  άλλα και δεύτερον, γιατί δεν διέταξαν από βραδύς την επιστράτευση και επάνδρωση των τοποθεσιών Αμύνης και την προώθηση των Μονάδων που είχαν απομακρυνθεί από τις έδρες των, λόγω του πραξικοπήματος, φοβούμενοι μήπως κατηγορηθούν ότι προκάλεσαν με τις κινήσεις τους την απόβαση των Τούρκων και δεν γίνουν Στρατηγοί ....  κλπ.  

Και δεν μιλάω για εμπλοκή της Ελλάδος σε πόλεμο με την Τουρκία, την πιπίλα που μας σερβίρουν κατά κόρον  διαρκώς τα  αξιολύπητα ανθρωπάκια του Δημητράκη Ιωαννίδη  για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, (δεν θα το έκαναν ούτε  μικρά παιδιά) που δεν έχουν καταλάβει ή δεν θέλουν να καταλάβουν ακόμη και σήμερα το τι κακό έκαναν στην Κύπρο, ρίχνοντας λάσπη όχι με την σέσουλα, ούτε με το φτιάρι, αλλά με ανατροπή σε όσους τους εναντιώνονται ή έχουν άλλη άποψη διαφορετική από την δική τους, παρασέρνοντας δυστυχώς και πολλούς αγνούς Έλληνες στην Ελλάδα και στην Κύπρο.

Με ένα Σμήνος Αεροπλάνων τα οποία δεν μπόρεσαν να ετοιμαστούν ποτέ στον χρόνο που επιβάλλετο, δύο Υποβρύχια και ένα Τάγμα Κυπρίων εφέδρων που έφθασε μέχρι την Ρόδο με πλοίο, θα ανέτρεπαν την κατάσταση που άρχισε να δημιουργείται και ΠΑΡΑέγερνε, από κάθε άποψη προς την πλευρά της Τουρκίας.

Βέβαια έφταιξε πάρα πολύ και η προϊστορία  αυτών που συνέβαιναν στην Κύπρο,  ιδιαίτερα  μετά το θάνατο του Γρίβα, αλλά και πριν, που είχε σαν αποτέλεσμα η  Εθνοφρουρά να είναι σχεδόν άοπλη - χαμένη από χέρι  και όχι μόνον. Για παράδειγμα, Η  3η ΑΤΔ  και η ΕΛΔΥΚ  ξεκίνησαν  μια λίαν σοβαρή νυκτερινή επίθεση  στις 20 Ιουλίου 74 εναντίον του Κιόνελι και αυτοί που την αποφάσισαν δεν γνώριζαν (γιατί  είχαν να ασχοληθούν με άλλα σοβαρότερα θέματα... τρομάρα τους......), ότι οι Τούρκοι είχαν κατασκευάσει μια αδιάβατη  Α/Τ τάφρο, που το προστάτευε, με αποτέλεσμα η επιχείρηση αυτή να αποτύχει .... κλπ,  να χαθεί πολύτιμος χρόνος για άλλες δραστηριότητες πάρα πολύ αναγκαίες - απαραίτητες, ενδεχομένως  να υιοθετούντο  καλύτερες και πιό αποτελεσματικές  λύσεις  και να υπάρξουν αρκετές απώλειες, που επηρέασαν σοβαρά ...  ] .

        Έκρινα  απαραίτητο να κάνω τις παραπάνω τοποθετήσεις – επισημάνσεις , ΠΑΝΤΑ  ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ για να μην θεωρηθεί ότι ήμουν ΚΑΙ άσχετος με την κατάσταση που επικρατούσε ΤΌΤΕ εκεί. Και  συνεχίζω σ` αυτά που έγραφα πριν από τις αγγύλες για το δημοσίευμα που αφορά στο 336 ΤΕ, ήτοι:  Τα  Α/Τ ΠΑΟ 90 χιλ. (τρία και όχι ένα) τα ζήτησε  και τα διέθεσε εξ όσων γνωρίζω αρχικά ο Δκτής του 212 ΤΠ και ο ΠΑΟτζής Οπλίτης  Κ/Δ είχε επικεφαλής τον Ανθλγό τότε Κοιμτζόγλου που αν δεν ήταν Αυτός εκεί δεν θα  έρριχνε κανένα ΠΑΟ από τα δύο (επανδρωμένα με Οκτώ Οπλίτες ), εναντίον των Πέντε (5) Τουρκικών Αρμάτων και του Λόχου που συνόδευε αυτά (Περιορισμένης δύναμης 50 – 60  ενστόλων), στον πεδινό χώρο μεταξύ της  Σχ.  Γρηγορίου  και  του κυρίως Υψ. Κολοκασίδη, δημιουργώντας  συγχρόνως  και την κατάλληλη  αποτροπή  μαζί  με την 187 ΜΠΠ.  Τα πυρά του Πυροβολικού τα γράφω με επιφύλαξη, γιατί ακόμη διερευνώνται. Υπάρχει σοβαρή μαρτυρία που λέγει ότι από 12:00-13:30 τελείωσαν τα πυρομαχικά της  Μοίρας και μέχρι να βρεθούν άλλα παρατηρήθηκε κενό υποστήριξης πυρών. Επίσης, ότι τα περισσότερα πυρά έγιναν από 18:30–19:00 ώρα, που πιστεύω και εγώ ότι επήλθε οριστικά η εκεχειρία στον τομέα αυτό.

Εγώ προσωπικά (έχω αντίληψη πραγματική για τα πυρά που εκτελέσθηκαν μέχρι στις 17:50–18:00 ώρα ), με τους  Καταδρομείς των ΠΑΟ 90 χιλ., αμφισβητώ ότι έγιναν πυρά Πυροβολικού  εναντίον των  Τούρκων, μετά τις 1200 ώρα. Τα τελευταία  κατ` εμέ  πυρά έπεσαν στη διασταύρωση των οδών Γρηγορίου Αυξεντίου και της οδού που ξεκινάει από εκεί (180 μέτρα ΒΑ της Σχ. Γρηγορίου)  και κατευθύνεται προς τον κόμβο Κολοκασίδη και προηγούμενα 4 φορές, μπροστά  από το Ύψ. Αρμένικα Μνήματα. Πιθανόν να έγιναν στον εν λόγω χρόνο βολές – πυρά ΝΔ  του Στρδου της  ΕΛΔΥΚ, χωρίς  να μπορώ να τις αντιληφθώ). [Για την ιστορία και πέραν των υπερβολών που αναγράφονται για το θέμα, κτυπήθηκαν σίγουρα δύο (2) Τούρκικα  Άρματα (το ένα λίγο πριν  κρυφτεί αριστερά  από τη Σχ. Γρηγορίου) και  ενδεχομένως  ένα τρίτο, με ερωτηματικό].

Το σπουδαιότερο βέβαια για  μένα είναι ότι δημιουργήθηκε κλίμα αποτροπής, γιατί εναντίον τους εκτοξεύτηκαν, τουλάχιστον από τους καταδρομείς, σίγουρα πάνω από 10  βλήματα ΠΑΟ  90 χιλ, με αποτέλεσμα να τα μαζέψουν οι Τούρκοι και να φύγουν πίσω.    

Δική μου εκτίμηση είναι ότι:

α . Οι Τούρκοι με την προαναφερθείσα ενέργειά τους το πολύ – πολύ να έπιαναν στον χρόνο αυτό και  μετά από το στραπάτσο που έπαθαν στο Στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ τα Υψ. Κολοκασίδη και τίποτε περισσότερο, πράγμα που θα τους βόλευε – εξυπηρετούσε πάρα πολύ για ευνόητους λόγους. Επί πλέον αναγράφεται ότι στο Υψ. Μον Μπαρνάς  υπήρχε μια  σοβαρή δύναμη αποτροπής  το 386 ΤΕ και του 212 ΤΠ (;) που διέθεταν μεταξύ των άλλων και δύο ΠΑΟ 106 χιλ., πιθανόν και άλλα Α/Τ.
β. Η “μητέρα”  των Μαχών  από 14 – 16  Αυγούστου 1974, στην περιοχή  των Υψ. ΕΛΔΥΚ --- Κολοκασίδη (υπό την ευθύνη της ΕΛΔΥΚ και του  212 ΤΠ αντίστοιχα)  και  των συνοικισμών  Αγίων Δομέτιου, Παύλου, Ανδρέα, Μάρωνα, Τιμίου  Σταυρού και Παναγίας Φανερωμένης, που είχαν υπό την σκέπη - προστασία τους  την περιοχή (υπό την ευθύνη του 336 ΤΕ, με προσωπικό ολόκληρου του 336ΤΕ, Λόχο του 211ΤΠ, Λόχο της Σχολής Εφέδρων Αξκών, Λόχο  της Πύλης Πάφου και διάφορα άλλα μικροτμήματα, μεταξύ αυτών και Επίλεκτη Ομάδα Οπλιτών θητείας του 3ου Λόχου / 399 ΤΠ, στην ΣΥΤΑ, από τον πρώτο γύρο, καθώς και μεμονωμένους Οπλίτες άλλων Μονάδων και Επίστρατους Λευκωσιάτες εθελοντές ή μή, κατά το “ Συν Αθηνά και χείρα κίνει” ), ήταν για μένα η  μάχη  που δόθηκε στο Στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ (υπό τον Υποδιοικητή της, με τους  2ο – 4ο Λόχους Τ/Φ, το Λ. Δκσεως, Δρία Μηχανικού και Δρία του ΛΒΟ = 300 (+) Αξκούς και Οπλίτες και υπό την κάλυψη κατά το δυνατόν Τμήματος του 1ου Λόχου 212 ΤΠ και Τμήματος Εφέδρων  από την Λεμεσό (; για ταυτότητα),  από τη Σχ. Γρηγορίου  και  ενδεχομένως  άλλων Μικροτμημάτων) , που εάν δεν είχε μπεί στο μάτι των Τούρκων ( θεωρώντας  τη δύναμή τους  πολλαπλάσια της υφισταμένης και κατά συνέπεια απειλή για οποιαδήποτε άλλη σοβαρή ενέργειά τους με τις δυνάμεις που διέθεταν στην περιοχή και διέθεσαν τελικά, εκτός των άλλων, για την εξάλειψή της), τότε πραγματικά θα υφίστατο, νομίζω, τεράστιο πρόβλημα για ολόκληρη την Λευκωσία και για ευνόητους λόγους .

Επίσης ο τομέας του 211 ΤΠ και μετά του 336 ΤΕ δεν μπορούσε να αρχίζει αριστερά από το δεξιό όριο του Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, γιατί το Ύψωμα Αρμένικα Μνήματα ανήκε στο 212 ΤΠ. Συνεπώς τα όρια του 336 ΤΕ άρχιζαν από το υφιστάμενο Ρέμα αμέσως δυτικά της Εκκλησίας του Αγίου Δομετίου (δυτικά της Λεωφόρου Δημοκρατίας), που παρεμβάλλεται με το Στρατόπεδο της ΤΟΥΡΔΙΚ.  Η υπάρχουσα – απομένουσα  δύναμη της ΕΛΔΥΚ, συν άλλα μικρά Τμήματα  πραγματοποίησαν  την σύμτυξή τους από τον Πεδινό χώρο μεταξύ της Σχολής Γρηγορίου και του κυρίως Υψ. Κολοκασίδη  από 14:00 – 15:00 ώρα, την 16/8/74, (για την ακρίβεια στις 14:30 ώρα) και όχι στις 18:00 ώρα.

             Κατόπιν  αυτών  δημιουργούνται  τα εξής  ερωτηματικά  που χρειάζονται απάντηση:  Από Ποιόν, Πως και από Ποιά ώρα ανατέθηκε η επιτήρηση – έλεγχος  του  τομέα  που κάλυπτε το Ύψωμα Αρμένικα Μνήματα στο 366 ΤΕ, μετά την σύμπτυξη της ΕΛΔΥΚ και από Ποιά ώρα και Πως  το 336 ΤΕ  υλοποίησε την εν λόγω επέκταση των ορίων του.

Τέλος, θέλω να αναφερθώ σε ένα θέμα το οποίο απορρέει από την δήλωση-διαμαρτυρία-παράπονο του  εφέδρου  Ανθλγού τότε  Κωνσταντίνου  Κωνσταντίνου, Διμοιρίτου 30  Αξκών – Οπλιτών, που κάλυπτε ένα τμήμα του μετώπου του  211ΤΠ – 336 ΤΕ, του Λόχου Λιγουδιστιανού, από την Αγορά του Αγίου Ανδρέα – Πίσω από τα Δικαστήρια.  (Η εν λόγω διαμαρτυρία  μπορεί  να βρεθεί με την βοήθεια Internet από τα στοιχεία που δίδονται στην τελευταία παράγραφο της επιστολής μου – β1).

Το κάνω αυτό, γιατί πιστεύω απόλυτα, συνειδητά και με πάθος, ότι πρέπει περιγράφοντας κάποια περιστατικά – διεξαγωγή μάχης  να αναδεικνύουμε  τις εξαιρετικές πράξεις  - παλικαριές  με σεμνότητα  και χωρίς φανφάρες – υπερβολές, καθώς  και τα λάθη που έγιναν ή τις ενέργειες που έπρεπε να γίνουν για  αντιμετώπιση δύσκολων στιγμών και δεν έγιναν, ώστε να  γίνουμε πραγματικά και  όπως  πρέπει  ωφέλιμοι – χρήσιμοι προς τους νεότερους συναδέλφους (συμπεριλαμβανομέ νων  και  των Οπλιτών), καθώς  και στους  επερχόμενους  Έλληνες και όχι  απλά  ευχάριστοι  και Ελληναράδες  χωρίς ουσία και πολλά μπλά – μπλά. Γιατί έχει αξία δηλαδή (;) να προβάλλουμε δυσανάλογα  τις ενέργειες του Τμήματός μας για να δημιουργήσουμε εντυπώσεις  και να διαφημίσουμε το άτομό μας, όταν χάθηκε το 38% του Νησιού και υπάρχουν νεκροί, αγνοούμενοι και τραυματίες συνάδελφοί μας που ήταν λιγότερο τυχεροί από εμάς;

Επί πλέον τρελαίνομαι, όπως ο εν λόγω Ανθλγός, όταν διαπιστώνω από κάποιους καπελώματα , μειώσεις ή και παραλείψεις –  εξαφανίσεις  στην κυριολεξία  άλλων Τμημάτων – Προσώπων, προκειμένου να προβληθούν δικά  τους Τμήματα και το πολύ χειρότερο, άτομα, αδικώντας άλλα Τμήματα που έδρασαν, είχαν Νεκρούς – Αγνοούμενους – Τραυματίες και προσπάθησαν να κάνουν κατά το δυνατόν το καθήκον τους  προς την Πατρίδα. Δεν το συζητώ βέβαια, όταν ερμηνεύονται  ή υποτίθεται μαρτυρούνται  διάφορες πράξεις  ή παραλείπουμε να αναφερθούν  άλλες  Τμημάτων ή Προσώπων με πολιτικά κριτήρια  ή ακόμη και κριτήρια ανάλογα με τον τόπο καταγωγής των. Αυτά για μένα αποτελούν  την χειρότερη ατιμία - ξευτίλα – ξεπεσμό του  ανθρώπου Έλληνα και εννοείται ότι αφορά  και στους Κυπρίους.
Κι όμως δυστυχώς αυτά συμβαίνουν και τα συνάντησα στην μικρή μου ενασχόληση  εδώ και 4 μήνες, για το τί έγινε τότε στην Κύπρο, ψάχνοντας ορισμένα στοιχεία ή διερευνώντας άλλα για επιβεβαίωση -διασταύρωσή των, κατά το δυνατόν κλπ, θέλοντας να είμαι απόλυτα έντιμος για ότι θα γράψω (αν τελικά γράψω) πρώτα απ` όλα απέναντι στον εαυτό μου.

            Στην τελευταία παράγραφο της επιστολής του ο εν λόγω λεβέντης – μαχητής  - ανήσυχος – δραστήριος  - υπεύθυνος  Ανθλγός  αναφέρει ευθαρσώς μια δύσκολη κατάσταση που αντιμετώπισε μετά την εκεχειρία, την οποία παραλλήλισε με αυτήν που αντιμετώπισαν οι υπερασπιστές φυλακίων στα “Παλλούκια”, σε συνδυασμό και με τον χρόνο εκδήλωσης της επίθεσης τωνΤούρκων  εκεί στις 170430/8/74 το πρωί, που εμένα με κάνει από την εμπειρία μου να σκεφθώ μήπως οι εν λόγω υπερασπιστές αιφνιδιάστηκαν με αποτέλεσμα να έχουν σοβαρές απώλειες – αγνοουμένους – τραυματίες και απώλειες δύο φυλακίων . [...  Τους έπιασαν στον ύπνο; (πανεύκολο και όχι δύσκολο ...).  Δεν είχαν σχέδιο αντιμετώπισης των Τούρκων κατά την διάρκεια της νύκτας και ιδιαίτερο κατά την διάρκεια της ημέρας;  Δεν είχαν εξασφαλισμένη  δυνατότητα άμεσης  αντίδρασης; ... ].  Και σταματάω εδώ για να μην μπω σε ξένα χωράφια, λέγοντας μιά δική μου πατέντα “ότι Τμήματα που βρίσκονται μπροστά  σε καίρια σημεία για μια τοποθεσία Αμύνης και δέχονται την μεγάλη πίεση του εχθρού ή πιθανόν να δεχθούν αυτήν, τα φροντίζουμε ιδιαίτερα για να μπορέσουν να τον αντιμετωπίσουν επιτυχώς. Για παράδειγμα τους στέλνουμε Α/Τ (;), Α/Α (;), χειροβομβίδες (;), ενδεχομένως ξεκούραστο προσωπικό, εφόσον υπάρχει, με Αξκό που μπορεί να τους κρατήσει μαζί του ... κλπ. Βέβαια το μεγάλο πρόβλημα στην περίπτωση αυτή είναι ποιός θα δώσει τέτοια διαταγή, γιατί αποδείχθηκε ότι δεν έχουν όλοι αυτήν τη δυνατότητα  και για ευνόητους λόγους.
Στην πράξη πολλά τμήματα που βρίσκονταν μπροστά και δέχονταν μεγάλη πίεση εγκατελείφθησαν στην τύχη τους, όπως για παράδειγμα η ΕΛΔΥΚ. Φέρανε ολόκληρη Μοίρα καταδρομών ... κλπ  και δεν σκέφθηκαν να βρούν 2 ή 3 τρελούς Αεροπόρους, (αν και πιστεύω ότι οι περισσότεροι Αεροπόροι μας υπό αυτήν την έννοια είναι τρελοί ...) για να στείλουν από την Ελλάδα αθορύβως και χωρίς να προκαλέσουν  ό,τι  έλειπε για να  αντιμετωπιστούν οι Τούρκοι  αποτελεσματικά, (ενώ  οι Τούρκοι έχοντας στην αρχή λίαν περιορισμένο χώρο, έρριξαν από αέρος πολύ μεγάλο όγκο Αλεξιπτωτιστών, όπλων, πυρομαχικών ... κλπ  και δεν συζητάω  τι μετέφεραν με  Ε/Π, λόγω και της εγγύτητος των ακτών τους ..... και ό,τι άλλο θα μπορούσαν επί πλέον να μεταφέρουν, αν χρειαζόταν ...).  Τι  έλειπαν: Α/Τ (ακόμη και μιάς χρήσεως), Α/Α  Πολυβόλα, μερικά σύγχρονα όπλα  και  πυρομα χικά και να τα ρίξουν  την νύκτα  σε κατάλληλο χώρο κοντά στην Λευκωσία ....... κλπ, ( όπως μαθαίνουμε στην εκπαίδευση του Ανταρτοπολέμου).   Αλλά αυτοί οι επιτελείς είπαμε ήταν κατάλληλοι για  άλλες δουλειές, μεγάλες κουβέντες, πολύ μπλά – μπλά, Πατριδοκαπηλία  και από  παραγωγική – σωστή – υπεύθυνη  δουλειά  άστα  να πάνε .                                                                                                           

            Ακούστε μιά δήλωση – μαρτυρία ανεπίσημη , που περιήλθε σε γνώση μου, η οποία μπορεί και να διαψευσθεί , αλλά επειδή είναι ενδεικτική της κατάστασης που αποτελούσε πραγματικότητα τον καιρό εκείνον την αναφέρω και ας μην είναι διασταυρωμένη . ( Έχει σχέση και με το έργο --- λειτουργία  των αρμοδίων  επιτελών ) : Την Μιά  Μηλιά στον 2ο γύρο της εισβολής  κάλυπτε μπρο στά από άλλες δυνάμεις  Αμυντικά εγκετεστημένο το 399 ΤΠ του Μπογαζίου  Αμμοχώστου .

 ( Μιά Μονάδα Οπλιτών θητείας , αρκετά σοβαρή , με πολύ  καλά παλικάρια και καλή  μπορώ να πω  εκπαίδευση , έχοντας όμως  το γνωστό πρόβλημα που αφορούσε στα θέματα εξοπλισμού , εξάσ κησης  στις  βολές ... κλπ ) .  Διέθετε  τουλάχιστον 12  Α/Τ  και ενδεχομένως  άλλα , καθώς και υπο στήριξη πυρών από τρείς Μοίρες Πυροβολικού ( όπως  αναφέρεται στο σχετικό δημοσίευμα “ Οι έξι ημέρες  που  έκοψαν την Κύπρο στα δύο ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ  www.e-grammes.gr › ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ › Κύπρος‎ 23 Αυγ 2010 -”.

            Οι Τούρκοι εξόρμησαν από το Τουρκοκυπριακό χωριό Χαμίτ Μάντρες  στις 140700 / 8 / 74 με  πολλά  Άρματα  και  ΠΖ σε τρείς  κατευθύνσεις , με αντίστοιχα Τμήματα . Το ένα ενήργησε στο Κέντρο  και τα υπόλοιπα δύο εκατέρωθεν των δύο άκρων της  Αμυντικής Διάταξης . Αυτό που ενήρ γησε  από το Κέντρο , πέρασε μέσα  από το διάδρομο του Ν/Π . [ Τώρα θα μου πείτε τι χρειαζόταν  ο διάδρομος ... ;;;  . Λέγεται μάλιστα , ότι στην άκρη της εισόδου στο διάδρομο του Ν/Π ευρίσκετο λίγο πριν την έναρξη της επίθεσης Ερπυστριοφόρο των ΟΗΕ . ( Είναι γνωστή η αλητεία των περισ σοτέρων ανδρών του ΟΗΕ , αποδεδειγμένα και εννοείται με το αζημείωτο ........... χρήματα , χασίς , γυναίκες – άνδρες ... κλπ ) ] .                                                                                                              Εκεί είχαμε  και τον 1ο Ήρωα  νεκρό στην Κύπρο , με την έναρξη του 2ου Γύρου των εχθρο πραξιών, (με  το  ξεκίνημα  της  επίθεσης  των Τούρκων ) , τον  Στρατιώτη  Παναγιώτη  Φωτίου του Αντώνη , ένα γνήσιο – αληθινό Παλικάρι , (ηλικίας 18 χρ. 7 μηνών και 14 ημερών ) , από το Βασίλι  Καρπασίας, ( το πιθανότερο  να  τον πυροβόλησε  έλεύθερος  σκοπευτής , που τον είχε επισημάνει από  τις  προηγούμενες  μέρες  ), αδελφός  ενός  άλλου  Μεγάλου  Παλικαριού του Τμήματος που  ήμουν υπεύθυνος, του  Δεκ. Φώτη  Φωτίου ,( φαίνεται  ότι  ήταν κληρονομιά  της  οικογένειας “η Παλικαριά” ), που  βρισκόταν  στον ίδιο χρόνο  σε άλλο μέτωπο επιχειρήσεων της  Κύπρου και όχι μαζί μου.  Αν ξαναγράψω θα αναφερθώ με περισσότερα στοιχεία γι` Αυτόν και για το πως  αντέδρα σε  μόλις έμαθε τον θάνατο του αδελφού του  .

            Και  τώρα η  δήλωση – μαρτυρία  από υψηλόβαθμο Στέλεχος  της Μονάδος : “Δεν λειτούργ ησε  κανένα ή σχεδόν  κανένα  Α/Τ  από τα υπάρχοντα στην  εν λόγω  τοποθεσία”. Για τις  Μοίρες Πυροβολικού δεν γνωρίζω αν πρόλαβαν να κάνουν ή αν έκαναν καθόλου πυρά . ( Γιατί ρε γαμώτο ; Γιατί ;  Η  καλή  λειτουργία τους  θα μας  εξασφάλιζε  τα ΠΑΝΤΑ, .... την σωτηρία  πολλών  Μονά δων που διαλύθηκαν στη συνέχεια εκεί , το πιθανότερο την Αμμόχωστο  και τις περιοχές της Μεσα ορίας που τελικά κατελήφθησαν).  Και το αποτέλεσμα: Οι Τούρκοι  δεν χρειάστηκε να ενεργήσουν   διαδοχικά , όπως  το  έκαναν  εναντίον του  Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ  και αλλού , δύο  ή  και τρείς επιθέσεις – αναγνωρίσεις για να βρούν την κατάλληλη  συνταγή  και να πετύχουν αυτό που  επεδίω καν , αλλά  μέσα σε  1  -  1 . 30` ώρα  με τον  αστείο  στρατό τους  πάτησαν – διέλυσαν στην κυριολεξία την  εγκατεστημένη εκεί Αμυντικά Μονάδα . ( Τώρα θα μου  πείτε τι είμασταν εμείς  ;  Απάντηση : Δώστε την μόνοι σας .  Εγώ ό,τι ήταν να πω σας  το είπα .... ή Χρειάζεται να πούμε και  κάτι  άλλο ... ;;; !!! ) .  Εμένα μου  κόβεται η ανάσα .  Μου φαίνεται αδιανόητο .  Δεν μπορώ να το καταλάβω  και δεν θέλω να κάνω άλλα σχόλια. Μπορώ μόνον να σας πω τι έκανα εκεί στην Κύπρο  αμέσως  μετά  τον πόλεμο . Κάτι ανάλογο με αυτό που έκανε ο Ανθλγός στο “Τριμελές” με τα πυρο μαχικά που του  έλειπαν .  Βρέθηκαν στο Τμήμα μου  από  Εφέδρους  που προσκολήθηκαν σ` αυτό  όπλα  με  αρκετά πυρομαχικά που δεν δούλευαν πχ.  Δύο Γερμανικές  Τουρτούρες , ένα πολυβόλο 0,30 και άλλα αυτόματα όπλα ( κινέζικα ...κλπ ). Μέθοδος – Τρόπος επισκευής των ¨: Τα έπαιρναν τεχνίτες Έφεδροι σε τσουβάλι με μικρές άδειες , τα πήγαιναν στο χωριό τους τα επισκεύαζαν και τα έφερναν πίσω . Θα μου πείτε – μιλάτε για ακραίες λύσεις  και ότι αυτό δεν ήταν Στρατός . ΟΚ  θα μπορούσα  να το παίξω  και εγώ  Κυριλέ , όπως ......., αλλά σε  μηδέν χρόνο είχα στο Τμήμα μου σο βαρά  όπλα που δούλευαν σαν Ελβετικά  ρολόγια .  Αυτό  μπορούσε  να γίνει και με τους  Σ/Α , τα Α/Τ  ....... κλπ , με άλλο τρόπο ).  Με δυό λόγια θέλω να πω ότι δεν έπρεπε τότε , αλλά και σήμερα να υπάρχουν σε Μονάδες Όπλα και μέσα που δεν δουλεύουν. ( Υπήρχαν και υπάρχουν σ` αυτές  κα τάλληλο προσωπικό – Πληθώρα : Τεχνίτες Οχημάτων, Ηλεκτρονικοί , Σιδεράδες ... κλπ και διατίθε ντο – διατίθενται τα  απαραίτητα μικροποσά  που απαιτούνται για  την προμήθεια των  αναγκαίων ανταλλακτικών και μικρουλικών για την επισκευή – αποκατάσταση της λειτουργίας των ).

            Αναφέρω τα παραπάνω , επαναλαμβάνοντας για να μην παρεξηγηθώ , όχι για να αμφισβητή σω  την ανδρεία – παλικαριά και το τεράστιο έργο  που προσέφεραν οι παραπάνω μαχητές–Νεκροί ή  Ζωντανοί ήρωες  συμπεριλαμβάνοντας  εννοείται  και τους  Διοικητές  των, πραγματικούς υπερα σπιστές της Λευκωσίας ( όχι μυθικοί , όπως αναγράφονται κάπου – ούτε για κάποιον  σωτήρα ..... όπως  προβάλλεται από μερικούς ... ) .                                                                                                               Το  ίδια  πιστεύω  και για τους  Αξλούς – Οπλίτες  του 399ΤΠ  και για τον Διοικητή του , ο οποίος επίσης , πιστεύω ότι θα  προσπάθησε για το καλύτερο , .... ( Συνέχεια στην παράγραφο  5 του ΥΓραφου , στο τέλος , για  ευνόητους  λόγους )  .

            Και επανέρχομαι στο κυρίως θέμα της επιστολής μου :

            Εγώ, προσωπικά , θέλω να συγχαρώ τον εν λόγω  τότε  έφεδρο  Ανθλγό  Κωνσταντίνο Κωνσταντίνου ( σήμερα Υπλγό ) και τους Αξκούς – Οπλίτες που ανήκαν τότε στη δύναμή του γι` αυτό που επιτέλεσαν εκεί με αυτοθυσία – παλικαριά και ιδιαιτέρως τον ίδιο γιατί αποφάσι σε να πεί, πολύ σωστά, μερικές αλήθειες σεβόμενος την μεγάλη ευθύνη που είχε τότε και  δεν απεμπολεί  για  χάρη  κανενός , αφού  ήταν όρκος – υπόσχεση  τιμής στην υπηρεσία της Πατρί δος , προβάλλοντας συγχρόνως την αγάπη – εκτίμηση και  ευγνωμοσύνη του για τους συναδέλ φους  (τότε ) που τον βοήθησαν – συμπαραστάθηκαν να την φέρει σε πέρας .  Επί πλέον βγάζει δικαιολογημένα και κάποια πικρία για  την ανάγκη που αισθάνθηκε , χωρίς ο ίδιος να λυγίσει,  της παρουσίας  κάποιου  μεγαλύτερου - προισταμένου ..... και για τους υφισταμένους του και για λήψη οδηγιών – κάλυψη αναγκών σε πυρομαχικά και ενδεχομένως άλλα θέματα . Ίσως να έδωσε και καλύτερες λύσεις από αυτούς , όπως στο θέμα της έλλειψης πυρομαχικών .

      Τα ίδια με τα παραπάνω ισχύουν και για τους Οπλίτες θητείας  που ανήκαν τότε  στον  1ο Λόχο / 211 ΤΠ  και στη συνέχεια ( από 23 Ιουλίου 74 ) υπήχθησαν στο 366 ΤΕ και  έχω αναφερ θεί εκτενέστερα  . (..... . Νομίζω ότι ο Σύνδεσμος  και ο εν λόγω Υπλγός μπορούν  να τα βρούν μεταξύ τους , χωρίς να δημιουργούνται πικρίες και διαμαρτυρίες ... ) .

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΌΤΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΚΑΛΥ ΨΟΥΝ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΕΚΕΙΝΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ ΚΑΙ  ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΝΟΝΤΑΣ  ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ  ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΟΥΝ  ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΩΘΕΝ ΚΑΛΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ.( Γιατί οι άνθρωποι που αντιμετώπισαν αυτά  ζουν και γνωρί ζουν αν έγινε ή δεν έγινε κάτι με αποτέλεσμα να αναφύονται, χωρίς να υπάρχει λόγος , διαμαρτυρίες – παράπονα όπως αυτά  του Συνδέσμου Μαχητών του 1ου Λ./211ΤΠ  και του εν λόγω τότε Ανθλγού ) .

             Αν χρειαστεί θα επανέλθω με περισσότερες θέσεις – απαντήσεις και στοιχεία . ( Σας ζητώ    περισσότερα αυθεντικά, κατά το δυνατόν, στοιχεία για τα πυρά που εκτέλεσε στις 16 / 8 /74  , μετά τις 0930  ώρα η  187 ΜΠΠ  στην περιοχή της ΕΛΔΥΚ – 212 ΤΠ και ενδεχομένως τα στοιχεία των Αξκών που χρησιμοποιήθηκαν  ως  ΠΑΠ αυτής   από διάφορες  θέσεις .  Επίσης τα στοιχεία του Αξκού  ΠΑΠ  της Μοίρας , που διατέθηκε το πρωί στις 17/8/74 και περί ώρα 0830 – 1000  στον διοικητή του 3ου Λόχου (-2 ) / 399ΤΠ (+) Δρία Εφέδρων του 386 ΤΠ (; ), που ήταν εγκατεστημένοι Αμυντικά επί του κυρίως Υψ. Κολοκασίδη – 180 ( και αυτή για μένα ήταν η σωστή χρησιμοποίηση του ΠΑΠ ) . Υπόψιν, ότι στο Υψ, αυτό την ίδια ημέρα και περί ώρα 0700 – 0800 οι Τούρκοι  εκτέλε σαν, απ` ότι φάνηκε για την πλάκα τους και όχι μόνον , πυρά με όλμους 81 χ, για περίπου 30 – 45 λεπτά . Είχαν την πολυτέλεια να  δοκιμάζουν  πρώτα αντιδράσεις  και μετά  να ενεργούν ... , χωρίς  να μπορούμε εμείς να ανταποδίδουμε  όπως έπρεπε ) .

     Για όσους ενδιαφέρουν τα παραπάνω και θέλουν - αναζητούν περισσότερα Στοιχεία προτείνω να διαβάσουν – ακούσουν δια του Internet τα ακόλουθα :

α. Εις Μνήμην των Ηρώων του 1974 - εσχάτη γραμμή ανασχέσεως

esxatianasxesi.blogspot.com/2013/07/1974-1-211-1974-1974.html‎

20 Ιουλ 2013 - ... του 1974 : Η άγνωστη ιστορία του 1ου λόχου του 211 Τάγματος Πεζικού ... ιστορία", όπως προβλήθηκε από τον ΑΝΤ1 Κύπρου, στις 20/7/2012 ( Υπόψιν σας ότι στον εν λόγω τομέα υπήρχαν και άλλα τμήματα ) .

................................................................................................................................................................β1. Μαρτυρία από το πεδίο της μάχης » Σύγχρονη Άποψη

magazine.apopsi.com.cy/2008/07/331. [ Αναγράφεται στο τέλος του εν λόγω εγγράφου . Σίγουρα ο Διοικητής του 336 ΤΕ και οι συν αυτώ κάλυπταν δικαιολογημένα το τμήμα  που δεχόταν την μεγα λύτερη Πίεση στον τομέα ευθύνης των , όπως επιβάλλετο  και την περίπτωση να πάθουν Ένας ή και Δύο εξ αυτών κάποιο ατύχημα  ...... ( Δκτής , Υπδκτής ,Δκτής 1ου Λ./ 211τπ υπεύθυνος όλου του τομέα στον 1ο Γύρο) . Ο Ανθλγός που αναφέρεται στην εν λόγω μαρτυρία – διαμαρτυρία  δεν ορκίσθηκε απ` ότι φαίνεται στα φυλακισμένα Μνήματα, ούτε ο Λγός του Λιγουδιστιανός ή ότι ο  Λιγουδιστιανός .. ............ δεν τον ενημέρωσε σχετικά και για την αλλαγή που επήλθε στη διοίκηση – ΖΕ ευθύνης του Τάγματος . Ο σχολιασμός καλύπτει και άλλες περιπτώσεις ] .                         

β2.  Τελετή διδυμοποίησης ΕΛΔΥΚ και Μαχητών του 1ου Λόχου του 211 ...

antistasi.org › ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ( Απλά αναφέρεται για λόγους δεοντολογίας , η δήλωση – διαμαρτυρία του ίδιου Ανθλγού , στο τέλος του εν λόγω εγγράφου  για τον Σύνδεσμο “Μαχητές Α` Λόχου 211ΤΠ  1974”, χωρίς να την σχολιάσω ) .               ‎

...............................................................................................................................................................

γ. Αναρτήθηκε από ΑΡΓΥΡΗΣ ΧΑΛΑΡΗΣ στις 6:36 π.μ. Δεν υπάρχουν σχόλια:     

Ετικέτες  Α ΜΟΙΡΑ Η ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΥΨΩΜΑ ΚΟΛΟΚΑΣΙΔΗ ΚΥΠΡΟΣ 74  [ Επίσημη άποψη της Α` Μοίρας Κ/Δ για το πως χρησιμοποιήθηκαν τα ΠΑΟ 90 χ.  Και  να μην γραφεί  κάτι διαφορετικό εκ  των  υστέρων  γιατί θα είναι τουλάχιστον άκαιρο - ανέντιμο . ( Α/Τ είχαν ζητήσει όλοι οι  Διοικη τές . Το θέμα  είναι που  διατέθηκαν και  ποιός τελικά τα διέταξε ... κλπ ) .  Το ότι τα δύο ΠΑΟ 90χ,  πήραν διαταγή να ταχθούν, αρχικά , στην εν λόγω διασταύρωση δεν έχει αναφερθεί μέχρι τώρα που θενά αλλού . Δική μου εκτίμηση είναι ότι κάλυπταν στον χρόνο  εκείνο την περίπτωση να “ξεχυθού ν” κάποια  μεμονωμένα  Τούρκικα  άρματα προς την Λευκωσία από το μέτωπο ... , ή  διά της οδού Γρηγορίου  Αυξεντίου ή δια της Λεωφόρου  Δημοκρατίας  που θα είχε ως αποτέλεσμα να υπερκερα στούν οι Τοποθεσίες  Αμύνης  της ΕΛΔΥΚ  και του 212ΤΠ, ( εννοείται και ο Τομέας του 336 ΤΕ ) και στις 1500 ώρα διατάχθηκαν να επανέλθουν στο ΣΔ / 212 ΤΠ ( Ford  Kολοκασίδη ) για τα περαι τέρω . Είχε  πλέον γίνει  γνωστός  ο προσανατολισμός της δύναμης των Τουρκικών Αρμάτων   που είχαν καταλάβει το Στρδο τη ΕΛΔΥΚ και θα ήταν  εκτός τακτικής αντίληψης και επιδιώξεών τους στον  χρόνο  εκείνο  και ενώ είχε  αποφασισθεί εκεχειρία από 1600 ώρα ( επίσημα )να χρησιμοποιή σουν  Άρματα-ΠΖ  στην  κατεύθυνση   Σχ. Γρηγορίου , Οδός Γρηγόρη  Αυξεντίου – Υψ. Αρμένικα Μνήματα ,  Δυτικός Τομέας  Λευκωσίας.
Επίσης  ψάχνω  να βρώ  εδώ και 4 μήνες  ποιός ήταν ο  κοντός Κύπριος Επίστρατος (;) που χειριζόταν  το πενηντάρι  και  κτυπούσε με  αυτό το Τούρκικο πεζικό που ακολουθούσε τα  Άρματα από το Ύψωμα 190  Κολοκασίδη ( Σκουπιδότοπο ) εκεί που είχαν ταχθεί  τελικά  και τα δύο ΠΑΟ των 90 χ, με τους Κ/Δ  και δεν μπορώ να τον  βρώ ].

................................................................................................................................................................

δ. Για όσους θέλουν να βρούν και να δουν τις τοποθεσίες που αναγράφονται στην επιστολή μου , μπορούν διά του Internet να επιλέξουν τους “Χάρτες Λευκωσίας”, στη συνέχεια το “ΛΕΥΚΩΣΙΑ  HOLIDAY  INN – Χάρτες  Google – Google maps”, ( εμφανίζεται κοινός Χάρτης )  και μετά  με επιλογή  του  μικρού  πλαισίου , στην άνω  δεξιά πλευρά του τον “Χάρτη από Δορυφόρο”, επιτυγχά νεται την απεικόνιση τους εδάφους ή των κατοικημένων τόπων , όπως είναι στην πραγματικότητα .

( Με πίεση επάνω στο χάρτη του δείκτη – γροθιά , με το αριστερό “ποντικιού” μπορεί να γίνει μετα τόπισή του στον τόπο που θέλουμε, εκτός από την αναγραφή του στο επάνω παραλληλεπίπεδο πλαί σιο και πίεση του  δείκτη  δίπλα στο  ΜΠΛΕ πλαίσιο με την ρακέτα ) .

            Μία μικρή βοήθεια για ανεύρεση 2-3 χαρακτηριστικών σημείων :                                                    Ξεκινώντας από τον Κόμβο Κολοκασίδη : Αμέσως βόρεια βρίσκεται το Ύψ. 180 . Αμέσως Δυτικά , εκεί που έχει κατασκευασθεί το Ινστιτούτο Νευρολογίας , ήταν το Ύψ. 190 – Σκουπιδότο πος . ( Αμέσως ΒΑ αυτού βρίσκεται το Υψ.  190 – ΣΥΤΑ ) . Ο δρόμος που αρχίζει από τον Κόμβο και κατευθύνεται προς Βορρά , συναντά την Οδό Γρηγορίου Αυξεντίου και σχηματίζει με αυτήν Διασταύρωση . Αμέσως Δυτικά αυτής η Σχ. Γρηγορίου και Ανατολικά το Νεκροταφείο  Αρμένικα  Μνήματα και λίγο Ανατολικότερα το Ομώνυμο Ύψωμα .

            ΒΑ της  Σχ. Γρηγορίου και του Υψ, μπροστά από αυτήν , σε μικρή απόσταση βρίσκεται το παλαιό Στρδο της ΕΛΔΥΚ και ΒΑ αυτού , σε απόσταση 800 μέτρα το Στρατόπεδο της ΤΟΥΡΔΥΚ . Νότια του Κόμβου Κολοκασίδη και σε απόσταση 600 μ,  βρίσκεται το Ύψ.  Μον Μπαρνάς . ( Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την  Κλίμακα κάτω Αριστερά  στο Χάρτη , με Υποδεκάμετρο, για να εκτιμήσετε τις αποστάσεις που σας ενδιαφέρουν ) .

            Με  τον  ίδιο  τρόπο  μπορείτε να βρείτε  οποιαδήποτε τοποθεσία  ή  κατοικημένο τόπο σας ενδιαφέρει στην Κύπρο .          

            Παρακαλώ, τέλος, όσους διαβάσουν την παραπάνω επιστολή μου  να την συστήσουν και σε άλλους, ιδιαίτερα  Στρατιωτικούς.

Σας ευχαριστώ                                                                                   
Με  εκτίμηση

 ΥΓ : ( Γράφω ορισμένα εδώ για να αποσυμφορήσω το κυρίως κείμενο της επιστολής μου προκειμέ νου αυτό να γίνει πιό εύληπτο – κατανοητό  ) .          

1.  Γράφοντας – εξιστορώντας και κρίνοντας ορισμένα γεγονότα,( προσπάθεια κάνω για ένα τεράσ τιο  θέμα με πολλές  πτυχές ), επιζητώ  από  τον εαυτό  μου – συνείδησή μου , χωρίς να χρωστάω τίποτε σε κανέναν, να γίνω χρήσιμος – ωφέλιμος , για τους νεώτερους Έλληνες και ιδιαίτερα για τους  Στρατιωτικούς  που δεν πρέπει να  ξεχνούν ΠΟΤΕ  ότι φέρουν την τιμημένη στολή του Έλληνα Αξκού  και ότι βρίσκονται ΠΑΝΤΑ στην υπηρεσία της Πατρίδος και των Ελλήνων προετοι μάζοντας το Οποιοδήποτε Τμήμα τους ΜΟΝΟΝ  για τον πόλεμο ..... και ανησυχώντας για τα κενά -  ατέλειες που υπάρχουν σ` αυτό  ΣΑΝ  ΑΥΤΟΣ ( ο Πόλεμος ) ΝΑ  ΑΡΧΙΖΕ  ΑΥΡΙΟ . Θέλω επίσης να τους επισημάνω ότι  δεν είναι περισσότερο  Έλληνες από τους Υπόλοιπους  και ότι στο Τμήμα τους θα υπηρετούν Έλληνες όλων των πολιτικών αποχρώσεων και δεν έχουν δικαίωμα, θα ήταν τουλάχιστον ΑΝΕΝΤΙΜΟ να τους μεταχειρίζονται ανάλογα με τα ΠΟΛΙΤΙΚΆ  τους φρονήματά . ( Στον Πόλεμο για την σωτηρία της Πατρίδος θα είναι δίπλα – δίπλα και θα καλύπτουν - στηρίζουν  ο ένας τον άλλον.... , χωρίς φρονήματα ) .

            ΤΈΛΟΣ να τονίσω – επισημάνω με όλη μου τη δύναμη ότι η αγάπη προς την Πατρίδα και τους Υπόλοιπους Έλληνες βγαίνει από τις πράξεις μας και την υπεύθυνη - έντιμη αντιμετώπιση της δουλειάς μας και δια του παραδείγματος και όχι με το πολύ Μπλά – Μπλά και την Πατριδοκαπηλία , προς ίδιον , κατά κανόνα, όφελος και εις βάρος των Υπολοίπων .                                                        

2.  Οι παραπάνω – παρακάτω  παρατηρήσεις – συμπεράσματα δεν αναφέρονται μόνον  στο 336ΤΕ και το 211ΤΠ  αλλά και  στον τομέα του 212 ΤΠ , την ΕΛΔΥΚ  και  τις άλλες Μονάδες  που συμμε τείχαν στην μεγάλη  ομολογουμένως  αυτήν προσπάθεια για  την σωτηρία της  Λευκωσίας και όχι μόνον .

3.  Οι  περιγραφές  που  αφορούν  στην δραστηριότητα  του 336 ΤΕ ( κυρίως )  και των Υπολοίπων Μονάδων  που δραστηριοποιήθηκαν στο Δυτικό Τομέα της Λευκωσίας καλύπτονται και από τα δύο παρακάτω δημοσιεύματα. Τα χρησιμοποιώ για να κρίνω – σχολιάσω δυό τρία σημεία , με τον τρόπο που  εγώ  τα αντιλαμβάνομαι  και  μπορεί  αν θέλει  κάποιος να τα σχολιάσει  με επιχειρήματα ή να κάνει και ερωτήσεις . ( Δεν δίνω το Ε mail μου για να μην γίνει άσχημη  χρησιμοποίηση .... , χωρίς να έχω ιδιαίτερο πρόβλημα ) .

α. Κύπρος 1974: Η προσφορά του 336ου Τάγματος Εθνοφυλακής στη ...

www.efylakas.com › ΑΚΤΙΒΙΣΜΟΣ‎    26 Ιουν 2010 ( Τα περισσότερα δημοσιεύματα ακολουθούν  τη γραμμή – σειρά  τούτου).

β. olympios: Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ (14-16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1974)

olympios1.blogspot.com/2010/08/14-16-1974.html‎  11 Αυγ 2010 ( Υπάρχουν και άλλα δημοσιεύμ.)

            (1). Σε παράγραφο του ( α ) σχετικού που περιλαμβάνεται στις δραστηριότητες  23 Ιουλίου 74, αναφέρεται  η Υποστήριξη  που είχε η Μονάδα από πλευράς  Πυροβολικού ... κλπ . Θέλω να εξάρω το γεγονός , ότι τις συντεταγμένες  για αιτήσεις βολών τις έδινε  ουσιαστικά ο Δκτής της Μο νάδος .  Δηλ ο  ΠΑΠ  βρισκόταν  δίπλα  στον  Δκτή της Μονάδος  που γνώριζε να δίνει συντεταγμέ νες  και να κρίνει – αξιολογεί τις απειλές , καθορίζοντας προτεραιότητες ..... κλπ  καλύπτοντας έτσι άμεσα και λίαν αποτελεσματικά  τις Υπομονάδες του .  Ότι δηλ το καλύτερο .  Εννοείται βέβαια ότι από το Παρατηρητήριο της Μονάδος , μπορούσε να ελέγχει  Άμεσα τον Τομέα του  ή  τουλάχιστον τις πιό κρίσιμες περιοχές του . ( Οπωσδήποτε είχε χάρτη , το αναφέρω απλά για να το επισημάνω ,γιατί  το θεωρώ πολύ σοβαρό , εκτός του ότι χάρτη  είχε και ο ΠΑΠ του Πυροβολικού ) .

            Σε  μιά παράγραφο  πιό πάνω από την προηγούμενη αναφέρεται  στο Λόχο  Υποστηρίξεως .  ... κλπ , με  Δκτή  τον  Ανθλγό  Αντώνη  Καρρά . Δεν  προσδιορίζεται η θέση του , εκτός  αν αυτός βρισκόταν εντός του Προεδρικού Μεγάρου ( ; .... και δεν μπορώ να αντιληφθώ τη θέση του ).

            (2). Σε παράγραφο του ( β ) σχετικού που περιλαμβάνεται στις δραστηριότητες 15  Αυγ.74, αναφέρεται στις 1500 ώρα απειλή ρήγματος μεταξύ του 336 ΤΕ και ΕΛΔΥΚ από Άρματα Μ 48.......

κλπ  και παρακάτω σε άλλη παράγραφο , ότι η κατάσταση ήταν κρίσιμη ( που ; ) και πιό κάτω ακό μη σε περιοχή (;)  που καλυπτόταν από Λόχο 100 ανδρών (;) υπό τον Κύπριο Ανθλγό  Α. Καρρά (;) του Λόχου Υποστηρίξεως (;) που δεν είχε Τομέα στο ΠΟΤ , σύμφωνα με το σχετικό σχεδιάγραμμα (;) στο δημοσίευμα .του (α) σχετικού .

            Ο  εν λόγω  Ανθλγός  ανέφερε στον κ. Αλευρομάγειρα ( απευθείας ; αν δεν ανήκε σε Λόχο ; γιατί απ` ότι φαίνεται δεν ανήκε σε Λόχο , ούτε ήταν Δκτής Λόχου με Τομέα ), για κινούμενα  Άρμα τα εναντίον του στα 200 μέτρα ..... ενώ δεν είχε Α/Τ , ούτε υπήρχαν άλλα στην Περιοχή .

            Και  τότε του δόθηκε  Λακωνική – ξεκάθαρη  διαταγή από τον Δκτή Τάγματος (;) ενώ  είχε την λύση του Πυροβολικού ...... που έλεγε μεταξύ των άλλων , ... “ Σταματήστε τα με ότιδήποτε... . Με τά  σωματά σας”.......... που ακούγεται  ομολογουμένως  εντυπωσιακό !!!.... . [ Κάτι νομίζω εδώ  δεν γράφεται  σωστά  και το πιθανότερο να μην  ελέγχθει έτσι από τον  Διοικητή , εκτός αν ο Δκτής  ήταν μαζί  στο  ίδιο  όρυγμα με  αυτόν που  διατάσσει , “ περίπτωση  του  ΗΡΩΑ  Λγού  Σταυριανάκου  στο  Στρδο της  ΕΛΔΥΚ” , ή  είναι  αποφασισμένος  και  έχει  προετοιμάσει  τους Στρατιώτες  του να  χρησιμοποιήσουν Α/Τ  Law μιάς χρήσεως , ή  Α/Τ Νάρκες που θα τις ρίπτουν  την τελευταία στιγμή στις Ερπύστριες , ( ενδεχομένως ορισμένες  από αυτές να έχει μεριμήσει ώστε να τοποθετηθούν  μεμονωμένες  μπροστά  από την  διάταξη με καλή παραλλαγή ,  σε υποχρεωτικά περάσματα ), ή  Βόμβες  Μολότωφ  μέσα από τα ορύγματα ή πίσω από αυτά , ( από Ομάδες  κατάλ

ληλα διατεταγμένες ), γιατί διαφορετικά δεν τους έδινε  εναλλακτική λύση , από το να πεθάνουν ή να  συλληφθούν  σίγουρα  αιχμάλωτοι ή να διαφύγουν  την τελευταία στιγμή  κατά τρόπο μαγικό  , εκτός αν μπορούσαν να σταματήσουν  τα Άρματα  με το σώμα τους .... ] .

            Ο  Ανθλγός στη συνέχεια  κλήθηκε να δώσει  συντεταγμένες  στο Πυροβολικό ......... ή  το πιθανότερο να  τις έδωσε ο Δκτής ( σύμφωνα με το άλλο (α) σχετικό ) ; ( Αν ο Ανθλγός είχε Χάρτη και  Επικοινωνία  απευθείας  με το Πυροβολικό θα μπορούσε να το κάνει ή να έδωσε τις εν λόγω συντεταγμένες δια του Δκτή Τάγματος – ΠΑΠ.  Αν ακολουθήθηκε τελικά η διαδικασία που αναφέ ρεται (;) θα αποτελεί  οπωσδήποτε σοβαρό επίτευγμα, ( γνωρίζω την εκεί πραγματικότητα γι` αυτό διατηρώ  τους  ενδοιασμούς - επιφυλάξεις μου )  και μάλιστα  λίαν αποτελεσματικό , αφού με την πρώτη βολή κτυπήθηκε Άρμα . ( Χάθηκαν υψώματα – τοποθεσίες ,  ΑΝΕΥ  ΛΟΓΟΥ ,  επειδή δεν δόθηκαν συντεταγμένες ή σωστές  συντεταγμένες στο Πυροβολικό εναντίον Αρμάτων ή  Άρματος που  κτυπούσαν  εκ του ασφαλούς  και από απόσταση Υψώματα ή  Ύψωμα ή  εκινούντο χωρίς να δέχονται πυρά , με αποτέλεσμα στο τέλος να τα  πατήσουν). ( Και το χειρότερο ακόμη να μην έχουν τα Πυροβόλα πυρομαχικά για να εκτελέσουν τις αιτήσεις που εδίδοντο , αν εδίδοντο ) .

            Εννοείται  ότι δεν υπάρχουν κανόνες , ούτε Υψώματα κατά παραγγελία και ότι πάντα στις περιπτώσεις  αυτές  παίζει ρόλο η  διαμόρφωση των Υψωμάτων , η οργάνωση  του εδάφους  και η διάταξη των Τμημάτων .( Βέβαια  ένα  καλά  και  σκληρά – υπεύθυνα  εκπαιδευμένο  ρεαλιστικά

Τμήμα μπορεί να ανταποκριθεί σε οποιοδήποτε Ύψωμα και Αγώνα προσαρμοζόμενο ανάλογα στις ιδιαιτερότητές του ).

            Σε παράγραφο πιό  κάτω αναφέρεται σε κάποιον Ανθλγό που ήταν στην περιοχή , ο οποίος λέγει ότι κατόρθωσε και επέφερε ως ΠΑΠ πλήγματα στον εχθρό, τόσο σε προσωπικό,όσο και υλικό . ( Το ερώτημα το δικό μου βέβαια είναι ποιός έδινε τελικά εκεί συντεταγμένες για να κτυπήσουν τα πυροβόλα ; ) . Δική μου εκτίμηση είναι ότι δινόταν από τον Διοικητή της Μονάδος , δια του ΠΑΠ ή  κατόπιν  αποδοχής – εγκρίσεώς του . ( Και για έναν επί πλέον λόγο , ότι ήταν  κατά πως φαίνεται αποτελεσματικά ) .

            Για μένα οπωσδήποτε όλοι οι Αξκοί , ακόμη και οι Διμοιρίτες πρέπει να φέρουν Χάρτη, να γνωρίζουν – διαβάζουν  αυτόν  και να μπορούν  να δίνουν σωστές συντεταγμένες . Επίσης , υπό ορι σμένες  προυποθέσεις , όπως ΠΧ  σε αγώνα εντός κατοικημένων περιοχών , είναι δυνατή η χρησιμο ποίηση βάσει σχεδίου αυτοσχέδιων βομβών τύπου “ Μολότωφ”, κατά τρόπο αποτελεσματικό .

            (3).  Σε  πολλά  σημεία  του δημοσιεύματος ( “α” σχετικού κυρίως , αλλά και του “β” ), λέγε ται ότι οι Τούρκοι χρησιμοποίησαν ευρέως , μεταξύ των άλλων Αεροπορία και Πυροβολικό . ( Σίγουρα χρησιμοποίησαν ευρέως Όλμους 4,2 in  και 81 – 60 χ. ) .

            Έχω έναν ενδοιασμό για το αν χρησιμοποίησαν τόσο πολύ Πυροβολικό .

            Στην τοποθεσία του Στρδου της  ΕΛΔΥΚ  και του 212 ΤΠ, στις 16/8/74  και από ώρα 0930  μέχρι το πέρας των εχθροπραξιών πιστεύω ότι δεν χρησιμοποίησαν Πυροβολικό. ( Και ευτυχώς , αν και οι  Όλμοι 4,2 in  ήταν κάτι ανάλογο .... και το υποκαθιστούσαν όπως πρέπει – κατάλληλα ) .  Η

Αεροπορία τους ( δύο – 2  Αφοι ) , πέρασαν μόνον μιά φορά  ευτυχώς πολύ χαμηλά στις 1430 ώρα περίπου , όταν ο όγκος της συμπτυσσόμενης ΕΛΔΥΚ (+) , πάνω από 200 άτομα ακροβολισμένα σε ευθεία γραμμή , βρισκόταν στον πεδινό χώρο, μετά τη Σχ. Γρηγορίου, κινούμενα προς τα Υψώματα 180-190 Κολοκασίδη , χωρίς να τα προσβάλουν , γιατί δεν πρόλαβαν να τους δούν .

            (4). Περί το μέσον έως  το τέλος σχεδόν του  (β) σχετικού και πριν ή  δίπλα από το διάγραμμα της τοποθεσίας Αμύνης , αναγράφονται διάφορες μαρτυρίες, ( νομίζω ότι δεν έχουν σχέση με τον  συγγραφέα του δημοσιεύματος ... ) , όπως και σε άλλα 2 ή 3 ακόμη δημοσιεύματα, που καλύπτουν ανάλογα την δραστηριότητα του 336 ΤΕ και αναφέρουν ως γεγονός ότι δόθηκαν εντολές σε Δκτές Λόχων  από Αξκούς εκτός της Δκσης του Τάγματος  --  έγιναν συστάσεις από ΟΗΕδες για να  εγκαταλείψουν τις θέσεις  τους  λόγω.... κλπ  και το πιό απίθανο ακόμη  ότι δόθηκε εντολή  στο Διοικητή του 336 ΤΕ δια μέσου του Διοικητή των Φυλακών !!! από την Κυβέρνηση !!! για να εγκαταλείψει την  Λευκωσία !! ! , επειδή αυτή δεν πήρε τα όπλα να πολεμήσει εκεί και εγκατέλειψε την Λευκωσία ( το τελευταίο  είναι δικό μου ) ....  κλπ  ανοησίες , όπως  ότι θα τους  επιτίθετο μέσα σε κατοικημένο τόπο μία τεθωρακισμένη  Μεραρχία !!!  .... κλπ για να ακολουθήσουν οι  υπερήφανες δηλώσεις  κάποιου Λοχία ,   του  κ. Αλευρομάγειρα .....    κλπ .

             Προτείνω στον κ. Αλευρομάγειρα με όλο το σεβασμό , για ότι μπόρεσε  και έκανε εκεί , να ελέγξει τα εν λόγω δημοσιεύματα και να τα επιβεβαιώσει ή διαψεύσει ή ανασκευάσει, γιατί νομίζω ότι δημιουργούνται άσχημες εντυπώσεις , χωρίς λόγο . (  Εννοείται ότι δεν αμφισβητώ τις πολύ  καλές  προθέσεις  αυτών  που τα δήλωσαν  και αυτών που τα αναπαρήγαγαν – δημοσίευσαν .... , αλλά νομίζω ότι χρειάζεται προσοχή .... ) .  Εννοείται επίσης, ότι δεν αναφέρομαι  στην τιμή να είναι ο κ. Αλευρομάγειρας   Αξκός του Ελληνικού Στρατού  και ανηψιός του ηρωικού Συνταγματάρχη  Βουδικλάρη, του οποίου δεν συμβαίνει να γνωρίζω την ιστορία , αλλά για τα υπόλοιπα .

            (5).  Για την 4η παράγραφο στα  προλεγόμενα  του (α) σχετικού θέλω να ρωτήσω, σύμφωνα με ότι γράφεται : Δηλαδή ο κ. Αλευρομάγειρας πιστεύει ότι φταίει Μόνον το ΓΕΕΦ – Επιτελείο του ( και εξ  όσων γνωρίζω όχι όλοι ) για το τραγικό – εγκληματικό σφάλμα να ζητά διαρκώς την άδεια για οποιαδήποτε  ενέργειά  του Επιτελείου στην Αθήνα , ή ότι είχαν  καταστεί ανδρείκελα της κατά στασης των Αθηνών ( δημητράκη ιωαννίδη ... κλπ ) σε επίπεδο απαράδεκτης – ανεγκέφαλης εξάρτη σης για Έλληνες Αξκούς  ;   Ποιός το επέβαλε αυτό ; και βεβαίως είναι απορίας άξιο γιατί ενώ ήδη οι Τούρκοι  είχαν αρχίσει την Αποβίβαση – Αεραπόβασή τους  και είχαν πλήρη συνείδηση του γεγο νότος  τούτου  δεν ενεργούσαν όπως  έπρεπε , αλλά με  απαράδεκτη  και πάλι καθυστέρηση . ( Δεν είναι δυνατόν να γίνεται προσπάθεια να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα ή να είμαστε και με τον Χωροφύλαξ και με τον Αστυφύλαξ ) .

            (6). Όσον αφορά στα διάφορα συμπεράσματα που αναφέρονται επίσης στο (α) σχετικό :

                (α). Συμφωνώ με όσα αναγράφονται για  την απόσυρση το 1967 της Ελληνικής Μεραρχία ς από την Κύπρο και ότι αυτά συμβαίνουν και θα συμβαίνουν όταν είμαστε υποχωρητικοί απέναντι στους Τούρκους και όχι όπως επιβάλλεται Αυστηροί και Προσεκτικοί , κινούμενοι κατάλληλα, πρός  όλες τις κατευθύνσεις, [ ΗΠΑ – Ρωσία – Κίνα - Ευρώπη – Ευρωπαική Ένωση – ΟΗΕ – ΝΑΤΟ – Αρμόδια  Διεθνή  Δικαστήρια – Λοιπούς  Αρμόδιους  Διεθνείς Οργανισμούς -  Κράτη που δεν συμ παθούν και δεν θέλουν τους Τούρκους, ..... κλπ )  και με όλους τους τρόπους – μέσα , ανάδειξη όλων των παραβάσεων – παραβιάσεων – ενοχλήσεων , ακόμη και των πιό μικρών δίνοντας την έκταση – σημασία  που χρειάζεται – απαιτείται και για να μην παίρνουν θάρρος για να προβάλουν περισσότερα ] και με όλους τους δυνατούς τρόπους - μέσα κατάλληλη χρησιμοποίηση των δυνάμε ων  που μας στηρίζουν – υποστηρίζουν , όπως πχ οι απόδημοι Έλληνες , οι Χριστιανικοί Λαοί  και από τις Μουσουλμανικές χώρες , αυτές που έχουμε παραδοσιακά φιλία και αλληλουποστήριξη , καθότι οι Τούρκοι θα εξοπλίζονται διαρκώς  και θα επιζητούν  αφορμές για να  προωθήσουν  αμετα νόητα – ύπουλα – υπόγεια την επεκτατική τους πολιτική  ΠΧ.  ΑΟΖ, Δ. Θράκη , την Κύπρο.... κλπ .

( Δεν συζητώ βέβαια ότι πρέπει διαρκώς να προετοιμαζόμαστε για πόλεμο , ώστε να είμαστε σε θέση όχι μόνον , αν χρειαστεί να τους αντιμετωπίσουμε , αλλά και να τους δώσουμε ένα γερό μάθη μα .... . Χρειάζεται βέβαια διαρκής εγρήγορση και όχι εφησυχασμός ) .

                (β). Ο  Κίσιντζερ  καλά έκανε , όπως  και ο κάθε Κίσιντζερ ή Νταβούτογλου ή ..... . Κοιτά ζουν σύμφωνα με το μυαλό τους ..... κ.α , που ενδεχομένους να καλλιεργούν – πλασάρουν κατάλλη λα οι  Αντίπαλοί μας , για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της  χώρας των . ( Και η πιπίλα αυτή πρέπει να σταματήσει , γιατί μας αποσπά την προσοχή και μας αποπροσανατολίζει ) . Το πρόβλημά μας δημιουργείται από το τι κάνουμε εμείς , αν κοιτάζουμε πχ  το συμφέρον της Πατρίδος  μας ή των Εταιρειών ... κλπ .

                (γ).  Συμφωνώ  επίσης , με  ότι αναγράφεται για την έλλειψη  ενημέρωσης , ψυχολογικής προετοιμασίας  και  εκπαίδευσης  της  Εφεδρείας , αν  και  εκτός των άλλων αποτελούσε  μία πολύ μεγάλη για τον αντίπαλό μας αποτροπή . Τα αποτελέσματα , λόγω της έλλειψης αυτής , τα είδαμε στην πράξη. ( Αυτό εννοείται ότι πρέπει να το καταλάβουν – συνειδητοποιήσουν όλοι οι Έλληνες  και  ιδιαίτερα σήμερα που οι Τούρκοι μας θεωρούν λόγω της κρίσης αδύναμους.  Αφορά  και στην τεράστια δύναμη της  Εθνοφυλακής  .  Επίσης  πιστεύω  απόλυτα ότι  αφορά  ακόμη  περισσότερο στους Έλληνες Κυπρίους, ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ  που θα δοθεί η οποιαδήποτε λύση για  την αντιμετώπιση του προβλήματος  που δημιουργήθηκε , ΑΝ  ΥΠΑΡΞΕΙ  ΠΟΤΕ  ΛΥΣΗ . Οι  Τούρκοι κατά την γνώμη μου είναι ΑΡΠΑΚΤΙΚΑ και τα θέλουν όλα δικά τους  και δεν πιστεύω ότι θα συνεναίσουν  ποτέ σε μια δίκαιη – ειρηνική λύση στην Κύπρο ...... . Συνεχώς  θα  έχουν  παράλο γες  απαιτήσεις , θα απειλούν , εκβιάζουν  και θα προετοιμάζονται . ( Απόδειξη  ότι  διατηρούν τον Στρατό κατοχής ακόμη στην Κύπρο , χωρίς οποιαδήποτε μείωση  και δεν συζητώ καθόλου για τους επόίκους ......) .  Η  απάντηση  σ` αυτούς μέχρι να  ....... πρέπει να είναι  η διαρκής – υπεύθυνη  προετοιμασία – προπαρασκευή για πόλεμο και “ Το Μολών Λαβέ ” ( Και δεν αξίζει να τους φοβό μαστε γιατί αποδείχθηκε ότι έχουν στρατό της πλάκας  και ούτε θα μπορέσουν να φτιάξουν ποτέ , αρκεί εμείς να είμαστε αυτοί που πρέπει “ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ  ΣΤΡΑΤΟΣ” ) .

                Το ερώτημα βέβαια που τίθεται για την Κύπρο, πριν τον Ιούλιο του 74, είναι ποιός θα καλούσε την Εφεδρεία για ενημέρωση – προετοιμασία – εκπαίδευση , αφού είχε δημιουργηθεί εκείνο το απίθανο κλίμα , της έλλειψης εμπιστοσύνης του ενός προς τον άλλο και ότι η Εθνοφρου ρά εξυπηρετούσε κυρίως τις απόψεις του Γρίβα – ΕΟΚΑ Β`... κλπ , ενώ δεν συνέβαινε αυτό σε πολύ μεγάλο βαθμό και εννοείται ότι δεν εξυπηρετούσε ούτε τον Μακάριο . Δεν είχαν πουλήσει όλοι οι Αξκοί την αγνή Πατριωτική τους συνείδηση και τα πιστεύω τους για τον Στρατό και την Ελλάδα στους πατριδοκάπηλους και στον διάβολον και δεν υπονοώ τον Μακάριο ) .

               (δ). Συμφωνώ  απολύτως  με τον κ. Αλευρομάγειρα στο ότι αυτά τα κακέκτυπα – επιτήδει ων – πατριδοκάπηλων – ελαστικής συνείδησης αξκών που διέλυσαν τις Μονάδες στην Κύπρο  και έγινε  ότι έγινε , διέλυσαν στη συνέχεια, για να επιβιώσουν και όχι μόνον ....( Μερικοί έκαναν και καριέρα και μπορείτε να αντιληφθείτε πως  ) -- δικαιολογήσουν  τα αδικαιολόγητα και  άλλα πολλά αίσχη, και τις Μονάδες του Ελληνικού  Στρατού , για αρκετές δεκαετίες  και δεν γνωρίζω εάν αυτές  έχουν  ακόμη συνέλθει . Μερικοί από αυτούς έχουν το θράσος να επισκέπτονται ακόμη και σήμερα την Κύπρο, ενώ είναι γνωστοί για την διπλωματική λαμογιά τους και να το παίζουν ήρωες , να δια δίδουν τις γνωστές  αηδίες τους  και να ρίχνουν λάσπη όπου χρειάζεται – προκαλώντας , για  ευνόη τους  λόγους .  Είναι  αυτό που ήξεραν  να κάνουν ως  άριστοι – αδίστακτοι  συνωμότες – λαμόγια , καλύτερα  από  κάθε άλλον , για να εκθέσουν – διαβρώσουν  όσους  είχαν τον ανδρισμό να έχουν διαφορετική  άποψη  και να τους αντιμετωπίσουν όπως  τους  άξιζε , λίαν επιεικώς  ως ζωντόβολα , χωρίς να τους λογαριάζουν και να μην τους συγχωρήσουν ποτέ γι` αυτό που έκαναν στην Κύπρο .

4.  Συνέχεια από παράγραφο της 1ης σελίδας : [Μοναδική εμπειρία , που δεν υποκαθίσταται – αντικαθίσταται – αποκτιέται με ότι δήποτε άλλο ψυχολογικά – πραγματικά . Το βάπτισμα του πυρός που λένε , η αίσθηση και η εμπειρία ότι κάποιος απέναντι σε βάλει με πραγματικές σφαίρες ....... και η όποια δυνατότητα έχεις να αντιδράσεις , θέλοντας να νικήσεις και να ανταποκριθείς  περισσότερο αποτελεσματικά , με λογική, ασφάλεια - χωρίς λάθη , ψυχολογία και σύμφωνα με την εκπαίδευσή σου, αποδεχόμε νος κατά το δυνατόν και τον κίνδυνο που διατρέχεις .

 Εφόσον η πειθαρχία , η εκπαίδευση – εκγύμναση  και η ψυχολογική – σωματική  προετοιμασία - σκληραγωγία – αντοχή που επιτεύχθηκε - έγινε ,  ήταν αυτή που έπρεπε από την ειρήνη και βρίσκε ται εν εξελίξει ( όπως συμβαίνει με τους Οπλίτες θητείας ) τότε ευκολότερα μπορούν να εφαρμοσ τούν τα  παραπάνω .  Και εν προκειμένω  ιδιαίτερα για την  Άμυνα : Εφαρμογή της  αρχής   ( που λέγει) “ότι η επίθεση είναι η καλύτερη Άμυνα” , έστω και αν αυτή δεν μπορεί να εφαρμοστεί  διαφο ρετικά , ή μη μόνον δια των πυρών, που εκδηλώνονται  την κατάλληλη στιγμή και κατά το δυνατόν αιφνιδιαστικά και με όγκο , ώστε να επιτευχθεί –  επιβληθεί επί του αντιπάλου , εκτός των άλλων και ψυχολογικά υπεροχή  ΠΧ .

            Οι Τούρκοι  στις 1545` -1600 ώρα περίπου, μετά την κατάληψη της ΕΛΔΥΚ – σταθεροποίη σή τους  (1400 – 1530 ) και σίγουρα νωρίτερα από την Σχ. Γρηγορίου ( δια επιτελών ), άρχισαν  να κατοπτεύουν και διερευνούν λίαν προσεκτικά  και με κατάλληλη χρησιμοποίηση δύο ( 2 ) Αρμάτων τον πεδινό χώρο και τα γύρω Υψώματα ,μεταξύ  της Σχ. Γρηγορίου και του κυρίως Υψ. Κολοκασί δη – 180 , αμέσως βόρεια της ομώνυμης Αντιπροσωπείας .  Η αναγνώριση – διερεύνηση  αυτή και για ύπαρξη – αντίδραση Α/Τ κράτησε μέχρι στις 1700 ώρα περίπου ( ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΑ ;;; !!! ) , οπότε με το 2ο Άρμα , ( ευρίσκετο επί της Οδού Γρ. Αυξεντίου , πίσω από το Δυτικό Τμήμα της Σχ. Γρηγορίου ) , που κάλυπτε το 1ο  ( το οποίο είχε φθάσει κινούμενο πάρα πολύ σιγά και με στάσεις  Αμέσως Νότια του Υψ. Αρμένικα Μνήματα , επί της οδού Γρ. Αυξεντίου) , άρχισε να εκτελεί βολές  διερευνητικές – σκοπευμένες επί του Υψ. Αρμένικα Μνήματα . Παράλληλα και πολύ ενωρίτερα επί του ιδίου Υψώμ.  εντάθηκαν τα πυρά που εκτοξεύοντο από Όλμους 4,2 in -  81 x και Ελεύθερους  Σκοπευτές .  Προφανώς εκεί αντελήφθησαν την μοναδική απειλή  γι` αυτούς και κατόπιν τούτου σε λίγο χρόνο περί ώρα 1800 εκτόξευσαν  επίθεση με Ουλαμό Αρμάτων και Λόχο περιορισμένης δύνα μης ( 50 – 60 ανδρών ) , για κατάληψη  των Υψ. Κολοκασίδη , πιστεύοντας  ότι η επόμενη σοβαρή  αντίσταση γι` αυτούς βρίσκεται επί του Υψ. Μον Μπαρνάς , απόδειξη ότι όλα τους τα πυρά και διά των Αρμάτων τα εκτόξευαν εναντίον του εν λόγω Υψώματος . Όταν προχώρησαν στον κάμπο με σχηματισμό τριγώνου και το πρώτο Άρμα που εκινείτο μπροστά από τα άλλα 150 μέτρα περίπου , έφθασε πριν και επί του Υψ. 180 – Κολοκασίδη , άρχισε ΞΑΦΝΙΚΑ  να βάλλεται από το Υψ. 190 – Σκουπιδότοπο , από ένα ΠΑΟ 90χ, Κ/Δμέα  και στη συνέχεια και από 2ο ( άλλο), με αποτέλεσμα στην αρχή να κτυπηθεί στην πίσω άκρη ή  στην ερπύστρια ( υπάρχουν διιστάμενες απόψεις ) και στη συνέχεια γυρίζοντας πίσω περί τα  70 μέτρα από το Ύψωμα 180 , να κτυπηθεί ξανά κέραια και να πάρει φωτιά .  ΟΙ  ΤΟΥΡΚΟΙ  ΥΠΕΣΤΗΣΑΝ  ΠΛΗΡΗ  ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟ  γιατί άρχισαν να γίνονται πυρά με τα δύο ΠΑΟ 90 χ και εναντίον των υπολοίπων Αρμάτων , με αποτέλεσμα να τα μαζέψουν και να φύγουν πίσω , εκτός από το Άρμα που βρισκόταν Νότια του Υψώματος Αρμέ νικα Μνήματα , αποδεδειγμένα .

 ( Προφανώς είχαν πιστέψει ότι δεν υπάρχει άλλη αντίσταση ή Α/Τ στην περιοχή . Για την ιστορία κτυπήθηκε αποδεδειγμένα και άλλο ένα Άρμα λίγο πριν κρυφτεί αριστερά από την Σχ. Γρηγορί ου ) .  Από σοβαρή μαρτυρία Πυροβολητή και Άλλου Υψηλόβαθμου Στελέχους στην περιοχή λέγεται ότι κτυπήθηκε και ένα 3ο Άρμα περί το μέσον του Πεδινού χώρου , αμέσως δυτικά  από το δρόμο,( εννοείται από το Πυροβολικό )  χωρίς να ακινητοποιηθεί , γεγονός που αμφισβητείται από τους Καταδρομείς υπηρέτες των ΠΑΟ και ότι από την 187 ΜΠΠ εκτοξεύτηκε από τις 1830 – 1900 ώρα

 ( τέλος εχθροπραξιών ) πολύ μεγάλος όγκος πυρών εναντίον των Τούρκων . ( Όλα όσα αναγράφον ται παραπάνω και αφορούν στα πυρά του Πυροβολικού βρίσκονται υπό διερεύνηση  και παρακα λούνται  όσοι γνωρίζουν σχετικά να συμβάλλουν, κατά  το δυνατόν υπεύθυνα με έγκυρα στοιχεί α ) . Υπόψιν σας , ότι κατά το χρόνο που εκτελούντο τα πυρά από τα δύο ΠΑΟ 90 χ  εναντίον των Τούρκικων Αρμάτων – ΠΖ , επί των Υψ. Κολοκασίδη και Αρμένικα Μνήματα δεν υφίστατο κανένα άλλο Τμήμα , η μή μόνον ένας ηρωικός κοντός Επίστρατος (; ) , πίσω από τους Κ/Δμείς  ο οποίος γατζωμένος επάνω σε ένα Πολύβόλο 0,50 χ έβαζε διαρκώς εναντίον των Τούρκων . ( Ο εν λόγω ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ ) ] .

            Περίπτωση ανάλογη με τα παραπάνω είναι και τα πυρά που εκτοξεύτηκαν εναντίον των Τούρκων στις 17/8/74 το πρωί από τον 1ο Λόχο του 336ΤΕ που εδέχετο κυρίως την επίθε σή των , τους  γειτονικούς του Λόχους , του Πυροβολικού  και των ΜΑΡΜΟΝ  ΧΑΡΡΙΚΤΟΝ , για την απόκρουσή των που τελικώς επιτεύχθηκε .

5.  Συνέχεια από παράγραφο που αφορά στο 399 ΤΠ ( δύο σελίδες πριν το τέλος της κύριας επιστο λής μου :  

          Το ίδια πιστεύω και για τους Αξλούς – Οπλίτες του 399ΤΠ και για τον Διοικητή του , ο οποί ος  επίσης , πιστεύω ότι θα προσπάθησε για  το καλύτερο ,  αλλά ποιός τον άκουγε ή  ποιός ασχολή θηκε ή ακόμη – ακόμη μπορούσε να ασχοληθεί μαζί του, για να επαυξήσει την μαχητική ικανότητα της Μονάδος του ,(να βελτιώσει την λειτουργικότητα των Όπλων της )  και επί πλέον , δεν έκανε  άμυνα εντός  κατοικημένης  περιοχής , δεν είχε κάν τα λίγα Α/Τ όπλα της ΕΛΔΥΚ , που δούλευαν. Υπόψιν ότι οι Μονάδες στην Κύπρο δεν διέθεταν τεχνικούς για να ελέγξουν την καλή λειτου ργία των Α/Τ και ο έλεγχος της καλής λειτουργίας των όπλων εξαρτάτο από κάποια τεχνική υπηρε σία (;) ... Και σταματάω εδώ, γιατί δεν  κατέχω πλήρως το αντικείμενο . Θα μου πει κάποιος ότι θα μπορούσαν να δοκιμάσουν τα όπλα  αυτά  κάπου εκεί κοντά με πραγματικές βολές ...  . .Απάντηση: Θα μπορούσαν, χωρίς να γνωρίζω την πραγματικότητα – δυσκολίες που αντιμετώπιζε η Μονάδα στο χρόνο εκείνο ... κλπ .
 Επανέρχομαι , (για λόγους συναισθηματικούς ), μόνον για λίγο ή όσο είναι απαραίτητο , χω ρίς να θέλω να ξεφύγω από το κυρίως θέμα μου , που αφορά στις Μονάδες – Λόχους – Τμήματα , που συνέβαλαν στην σωτηρία της  Λευκωσίας ,  και να πω δυό λόγια για τα παλικάρια του 399 ΤΠ ( Παιδιά ηλικίας 19 και 20 χρόνων ), που  στον λίγο χρόνο  που μπόρεσαν  να αντιμετωπίσουν τους Τούρκους , δημιούργησαν σκηνές μεγάλης ανδρείας , σε άμεση επαφή  μαζί τους και ενώ εκινούντο μεταξύ των Αρμά των τους . Σκηνές εφάμιλες αυτών που συναντήσαμε μετά από δύο ημέρες στο Στρδο της ΕΛΔΥΚ, όταν και πάλι τα Τούρκικα Άρματα , μετά από τεράσ τιες αναλογικά απώλειες =  ΉΤΤΑ  τους , κατώρθωσαν να  εισβάλουν στο Στρδό τους .  Πχ.  Αναφέρονται οι περιπτώσεις  του Σαλπιγκτή της Μονάδος , ο  οποίος  κτυπούσε τους Τούρκους  μέχρι την τελευταία στιγμή με  ένα Πολυβόλο 0,50 χ  και ενός Στρατιώτη μας, που τον κάλεσε με νοήματα ένας Τούρκος Αρματιστής, υπό την απειλή  Όπλου να ανέβει στο Άρμα του και πήγε ( ο φανατικός Μουσουλμάνος ) να τον σκοτώσει  εξ  επαφής , βάζοντάς  του  το όπλο  στο στήθος , όταν ανεβαίνοντας στο Άρμα αποκαλύ φθηκε ο Σταυρός που έφερε στον λαιμό του. Το όπλο του  όμως έπαθε εμπλο κή , (!!!... δεν είμαι  φανατικός Χριστιανός . Πιστεύω  όμως  και  προσπαθώ να  είμαι σωστός Χριστιανός ... )  και  έτσι μπόρεσε  ο  Στρατιώτης μας , ενεργώντας ψύχραιμα και ακαριαία να τον κτυπήσει με όλη τη δύναμή του , στο κράνος – κεφάλι του   και έτσι να μπορέσει να διαφύγει.
Και τώρα νομίζω , ότι επιβάλλεται, να αναφέρω τα απαραίτητα ( κατά την γνώμη μου ) για την περίπτωση, αλλά και γενικότερα σχετικά συμπεράσματα που αν και κατόπιν εορτής δεν παύουν να είναι χρήσιμα, για  τυχόν εχθροπραξίες  με τους Τούρκους, (δεν θα το έλεγα πιθανές, αν και μερι κές φορές γίνονται υπέρ το δέον προκλητικοί και χρειάζεται να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί ... , χωρίς να επηρεαζόμαστε από τους λεονταρισμούς τους  ) μέχρις ότου  βρεθεί – δοθεί οριστική λύση στο πρόβλημα , αν και εφόσον βρεθεί: Συναντήσαμε από μεμονωμένα άτομα , μικρά Τμήματα , Λόχους , Μονάδες περιορισμένης δύναμης ... κλπ ,  σκηνές  Άφθαστης – Μοναδικής  ανδρείας – Παλικαριάς , σε όλα τα πεδία αντιπα ράθεσης με τους Τούρκους , χωρίς όμως την απαραίτητη συνοχή , την έγκαιρη – κατάλληλη ενεργο ποίησή τους , με βάση τα σχέδια και σε συντονισμό – συνδυασμό με άλλα γειτονικά ή ενδεδειγμένα  Τμήματα , τον κατάλληλο εξοπλισμό και βαριά όπλα ,( κυρίως Α/Τ και Α/Α ), και στο τέλος – τέλος την κατάλληλη ψυχολογική  προετοιμασία που επιβάλλεται στις περιπτώσεις αυτές. [ Το αντίθετο μάλιστα , έπρεπε να αντιμετωπισθεί – ξεπεραστεί η διχαστική – αρνητική ψυχολογία που είχε δημι ουργηθεί λόγω πραξικοπήματος μεταξύ Μακαριακών - Γριβικών ( Ήπιων ή Ακραίων και από τις δύο παρατάξεις ), πράγμα καθόλου εύκολο , για να μην πω ότι σε ορισμένες, ευτυχώς λίγες περιπτώ σεις , δεν μπόρεσε να ξεπεραστεί , με αποτέλεσμα Τμήματα που προβλέπονταν  να μην συγκροτη θούν ή να μην μπορέσουν να αποκτήσουν την απαιτούμενη συνοχή , αγωνιστική διάθεση , εγρήγορ ση και φανατισμό – πάθος απέναντι στους Τούρκους .  Αρκετοί δηλαδή ήταν  εκείνοι , ( μεταξύ των ενστόλων  και  ιδιαίτερα  των εφέδρων) που υπέστησαν ψυχολογικό - συνειδησιακό  σοκ – αιφνιδια σμό , βλέποντας  τους Τούρκους Αλεξιπτωτιστές, σαν σε κακό όνειρο, να πέφτουν δυτικά του Κιόνε λι, στη συνέχεια εκείνου του Πραξικοπήματος που άμβλυνε – θόλωσε τη διάθεση – δυνατότη τα για άμεση δυναμική αντίδραση , όπως θα μπορούσε να είχε γίνει – επιτευχθεί και επιβάλλετο με ευνόη τα αποτελέσματα , για την συνολική – αναμενόμενη απόδοση των Τμημάτων- Μονάδων . Τεράστια “συμβολή” σ` αυτό , όπως έχει αναφερθεί και στην αρχή της επιστολής μου, μπορώ να πω την μεγα λύτερη,  είχε και η αχαρακτήριστη – προδοτική  ολιγορία που επέδειξαν τα  Γενικά  Επιτελεία της ΕΦ και των Αθηνών, ώστε να πάρουν έγκαιρα και άμεσα τα ενδεικνυόμεναμέτρα)] . 
Και ένα γενικό συμπέρασμα που ισχύει για όλους τους Έλληνες  και που ανέδειξε – κατέδει ξε τόσο  κραυγαλέα  και αδυσώπητα η πραγματικότητα της  Κύπρου ( Ιούλιο – Αύγουστο 74 ), ότι για μιά τέτοια προσπάθεια, όπως αυτή που έγινε για την αντιμετώπιση της εισβολής  εκεί , η  Πατρί δα μας έχει ανάγκη όλους – συνειδητά – υπεύθυνα – συμμετοχικά στον υπέρτατο βαθμό ( και όχι μόνον την απλή, με βάση τον νόμο, παρουσία μας ), από τον πιό μικρό , έως τον πιό , δυνάμενο να προσφέρει, μεγάλο . Τυχόν δε απουσία έστω και του ενός θα γίνεται αισθητή, ιδιαίτερα στο πεδίο της μάχης ή για την ασφάλεια – επιτήρηση κάποιων ευαίσθητων χώρων – περιοχών, από τους Εφέδ ρους – εθνοφύλακες ( αν χρειαστεί ) και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε όταν καλούνται –  καλούμε θα περιοδικά  και σύμφωνα με το πρόγραμμα  των  Επιτελείων για ενημέρωση – εκπαίδευση – προε τοιμασία ( ψυχολογική – σωματική ) ... κλπ , στοιχεία  απαραίτητα για  να  μπορέσουν να αταποκρι θούν με τον τρόπο που προανέφερα .

6.      Τελειώνοντας  θα  επαναλάβω  κάτι που  συνάντησα στην εν λόγω προσπάθειά μου  και μου έκανε μεγάλη εντύπωση, καθότι  αντιπροσωπεύει πλήρως τα περισσότερα Τμήματα που πολέμησαν  τον εισβολέα στην Κύπρο, εκτός εννοείται των Τμημάτων που υπερασπίστηκαν την Λευκωσία και όχι μόνον . (  Συμπεριλαμβανομένης και της Τριλοχίας  στο Στρδο της ΕΛΔΥΚ , με  βάση τις δυσα νάλογες απώλειες που είχαν  οι Τούρκοι στην προσπάθειά τους να το καταλάβουν ) .

Εμείς ήμασταν πάντα με τον Έκτορα

Που ήξερε πως δεν έχει ελπίδα,

Μα βγήκε από τα Τείχη και σκοτώθηκε,

Για της ψυχής του την Πατρίδα!

Διαβάστε περισσότερα...