ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Παγκύπριο Εθνικολαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Π.Ε.Α.Μ.)

To Παγκύπριο Εθνικολαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Π.Ε.Α.Μ.) σας προσκαλεί στην ανοικτή συζήτηση που οργανώνει για την επέτειο των 50 χρόνων της Κυπριακής Δημοκρατίας

με θέμα :

«Κυπριακή Δημοκρατία και Κυπριακό Πρόβλημα,

(1960 – 2010) - Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον»

Χαιρετισμό στην εκδήλωση θα απευθύνουν

ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος ο Β’

και o Αρχηγός της Αντίστασης κ. Μίκης Τεμβριώτης

Ομιλητές:

Γεράσιμος Αρσένης, Πρώην Υπουργός Εθνικής Άμυνας

Χρήστος Ιακώβου, Διευθυντής Κυπριακού Κέντρου Μελετών

Μάριος Ευρυβιάδης, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Παντείου Πανεπιστημίου.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί

την Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010 και ώρα 20:30

στην αίθουσα εκδηλώσεων

του Ιδρύματος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’

στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου

Π.Α. Τηλ. 99621518, 99398257, 99448942, 99153715

Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση

Διαβάστε περισσότερα...

Η «επιστροφή» του έλικα στην αεροπορία

Το χαμηλό κόστος αποτελεί το βασικό «όπλο» του έλικα απέναντι στους κινητήρες τζετ, σε αυτή την «απόπειρα επιστροφής» .

Μπορεί ο έλικας να παραμερίστηκε πριν από πολλές δεκαετίες χάριν των αεριωθουμένων, ωστόσο, στις συνθήκες του σύγχρονου κόσμου, όπου το κόστος αποκτά όλο και μεγαλύτερη βαρύτητα στη σχέση κόστους- απόδοσης, φαίνεται να ετοιμάζει τη σταδιακή επιστροφή του.

Η νέα αυτή τάση, που θέλει τα ελικοφόρα αεροσκάφη να κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος στις «μικρές κατηγορίες», προέρχεται από το χώρο της αμυντικής βιομηχανίας, η οποία κάνει κινήσεις προσαρμογής στα δεδομένα των επιχειρήσεων καταστολής ανταρτών, στις οποίες τα μοντέρνα μαχητικά δεν είναι ιδιαίτερα χρήσιμα, καθώς ένας από τους βασικούς τους ρόλους είναι η εξουδετέρωση της πολεμικής αεροπορίας του αντιπάλου- και οι αντάρτες, κατά κανόνα, δεν διαθέτουν πολεμικά αεροσκάφη, οπότε τα εντυπωσιακά μαχητικά πολύ συχνά χρησιμοποιούνται σε ρόλους που δεν ανταποκρίνονται στις δυνατότητές τους (κάτι που γενικά κοστίζει, εάν αναλογιστεί κανείς ότι το μέσο επιχειρησιακό κόστος ενός σύγχρονου μαχητικού ανέρχεται στα 10.000 δολάρια ανά ώρα πτήσης).


Το «κενό» αυτό, έρχονται να καλύψουν τα ελικοφόρα αεροσκάφη. Αν και πολύ συχνά πλέον σε επιχειρήσεις τέτοιου είδους χρησιμοποιούνται UAV (μη επανδρωμένα αεροσκάφη), η παρουσία ενός πιλότου επί σκηνής είναι πολλές φορές επιτακτική, με αποτέλεσμα να εξετάζεται ξανά η προοπτική της χρήσης ελαφρών ελικοφόρων αεροσκαφών.

Εκτός από το χαμηλό επιχειρησιακό κόστος (500 δολάρια ανά ώρα πτήσης), είναι φτηνότερη και η κατασκευή τους (τη στιγμή που το κόστος για ένα αεριωθούμενο μαχητικό μπορεί ανέρχεται στα 80 εκατομμύρια δολάρια, ένα ελικοφόρο, π.χ Cessna 208B Caravan, κοστίζει γύρω στα 2 εκατομμύρια). Επίσης, οι απαιτήσεις τους όσον αφορά τις εγκαταστάσεις υποστήριξης είναι πολύ μικρότερες (μπορούν να απο/προσγειωθούν από δρόμους, ακόμα και χωράφια).

Από οικονομικής πλευράς, συμφέρουν ακόμη περισσότερο και από τα μη επανδρωμένα: ένα UAV Reaper μπορεί να κοστίζει από 10 εκατομμύρια και άνω, αναλόγως τον εξοπλισμό του, ενώ απαιτείται και η παρουσία 20μελούς ομάδας για την υποστήριξή του- συν τις απαιτούμενες δορυφορικές επικοινωνίες. Απεναντίας, ένα ελικοφόρο μπορεί να βομβαρδίσει έναν στόχο (όπως ένα στρατόπεδο ανταρτών) για το 1/3 του κόστους που αντιστοιχεί σε ένα πλήγμα από UAV. Για παρεμφερείς λόγους θεωρείται ότι έχουν πλεονέκτημα και έναντι των ελικοπτέρων, καθώς ένα ελικοφόρο αεροσκάφος είναι πολύ πιο εύκολο να συντηρηθεί από ότι ένα ελικόπτερο. Επίσης, υφίστανται και λόγοι στρατηγικής φύσης: πολλές χώρες που χρησιμοποιούν μη επανδρωμένα αεροσκάφη εξαρτώνται από τις χώρες προέλευσης για την υποδομή που απαιτείται για τη λειτουργία τους (τεχνογνωσία, δορυφορικά δίκτυα), τη στιγμή που τα επανδρωμένα ελικοφόρα επιθετικά αεροσκάφη παρέχουν επιχειρησιακή αυτονομία- ενώ είναι ευκολότερη και η εισαγωγή/ εξαγωγή τους, λόγω της παλαιότερης τεχνολογίας που χρησιμοποιούν.

Πολλές είναι οι χώρες που αρχίζουν να υιοθετούν όλο και περισσότερα ελικοφόρα αεροσκάφη, τόσο για στρατιωτικούς όσο και για πολιτικούς σκοπούς: χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η Βραζιλία, η Χιλή, η Κολομβία, η Δομινικανή Δημοκρατία, το Εκουαδόρ, η Ινδονησία, το Ιράκ, ο Λίβανος, το Μαρόκο, η Βενεζουέλα και οι ΗΠΑ, που αναγνώρισαν την αξία αυτής της παλιάς τεχνολογίας στο σύγχρονο κόσμο, προχωρώντας σε παραγγελία 100 ελικοφόρων για την πολεμική τους αεροπορία.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Economist
Διαβάστε περισσότερα...

Η τήξη των πάγων ανοίγει το δρόμο για την εκμετάλλευση της Αρκτικής

Τη στιγμή που ο επιστημονικός κόσμος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με το λιώσιμο του αρκτικού πάγου, οι εταιρείες ενέργειας ετοιμάζονται να σπεύσουν προς εκμετάλλευση των φυσικών πόρων που «απελευθερώνονται» .

Μία από τις περιοχές που απειλούνται περισσότερο από την κλιματική αλλαγή θεωρείται ότι είναι η Αρκτική ήπειρος, καθώς πρόσφατες μετρήσεις δείχνουν ότι αυξάνεται ο ρυθμός τήξης των παγετώνων.

Ως εκ τούτου, εκτάσεις οι οποίες ήταν καλυμμένες από αδιαπέραστους πάγους εδώ και χιλιετίες πλέον είναι σχετικά προσβάσιμες. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η Αρκτική είναι μία από τις μεγαλύτερες «αποθήκες» φυσικών πόρων που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στον πλανήτη, αποτελεί πλέον ένα μοναδικό «βραβείο» για τις εταιρείες του χώρου της ενέργειας, καθώς επιστημονικές έρευνες υποδεικνύουν πως το 25% του συνόλου των κοιτασμάτων πετρελαίου και φ. αερίου που δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμα βρίσκονται εκεί.

Άλλες μελέτες κάνουν λόγο για 200 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου- δύο φορές την ποσότητα που έχει βρεθεί στο Κουβέιτ. Ωστόσο, ο μόνος τρόπος να εξακριβωθεί η πραγματική έκταση των κοιτασμάτων είναι μέσω της αποστολής ερευνητικών σκαφών.

Αν και υπάρχουν αντιδράσεις από περιβαλλοντικές οργανώσεις (που θεωρούν ότι το ρίσκο για το αρκτικό περιβάλλον είναι εξαιρετικά υψηλό), κάποιες εταιρείες είναι ήδη έτοιμες: η σκωτσέζικη Cairn Energy πρόσφατα ανακάλυψε κοιτάσματα πετρελαίου και φ. αερίου κοντά στη Γροιλανδία, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις από τη Greenpeace.

«Είναι ένα ριψοκίνδυνο εγχείρημα, η αναζήτηση νέων κοιτασμάτων πετρελαίου σε ένα παρθένο και εύθραυστο οικοσύστημα» είπε ένας εκ των ακτιβιστών οι οποίοι αντέδρασαν ανεβαίνοντας σε μία από τις πλατφόρμες της εταιρείας στη Γροιλανδία και δένοντας τους εαυτούς τους με σκοινιά.

Η περίπτωση της Γροιλανδίας θεωρείται ως «εύκολη» καθώς η ακτή της είναι σχετικά εύκολο να εξερευνηθεί σε σχέση με άλλες, βορειότερες περιοχές. Ωστόσο, σύμφωνα με τον καθηγητή Τζούλιαν Ντάουντσουελ, του Ινστιτούτου Πολικών Ερευνών Scott του Cambridge, η αύξηση της θερμοκρασίας «ανοίγει» την περιοχή ακόμη περισσότερο. «Είναι πολύ μεγάλης σημασίας οι προβλέψεις για την αλλαγή του κλίματος στην Αρκτική κατά τις επόμενες δεκαετίες» είπε σχετικά.

Η Αρκτική θεωρείται από πολλούς επιστήμονες που ασχολούνται με τη δημιουργία μοντέλων ως η πιο ευαίσθητη περιοχή στον κόσμο. Κατά τον επόμενο αιώνα, εκτιμάται ότι η αύξηση της θερμοκρασίας στην περιοχή θα είναι διπλάσια από το θεωρούμενο ως μέσο όρο για το έτος 2100, που είναι υπολογίζεται στους 3-4 βαθμοί Κελσίου.

Καθώς τα κοιτάσματα «εύκολου» πετρελαίου στον κόσμο αρχίζουν να περιορίζονται, η πετρελαϊκή βιομηχανία στρέφει το βλέμμα της σε όλο και πιο αφιλόξενες περιοχές.

«[Καθώς η θερμοκρασία αυξάνεται] μειώνονται οι παγετώνες, οπότε τα τμήματα της Αρκτικής που σήμερα είναι πολύ δυσπρόσιτα εξετάζονται ως όλο και πιο ελκυστικές προοπτικές, ως πολλά υποσχόμενα μακροπρόθεσμα και όλο και πιο εύκολα όσον αφορά την προσέγγισή τους» σχολίασε ο δρ. Ντάουντσντελ.

Αυτή τη στιγμή μαίνεται μία διπλωματική «μάχη» πέντε χωρών σχετικά με τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των αρκτικών εκτάσεων. Η Ρωσία και η Νορβηγία έχουν συμφωνήσει σε συνεργασία στη Θάλασσα του Μπάρεντς, αλλά μέχρι τώρα οικονομικοί και πολιτικοί λόγοι έχουν κρατήσει τις περισσότερες πετρελαϊκές εταιρείες μακριά.

Αυτό όμως μπορεί να αλλάξει σύντομα, σύμφωνα με τον Μανουσέρ Τακίν, του Κέντρου Διεθνών Ενεργειακών Μελετών, καθώς τα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, εκτός του ότι είναι περιορισμένα, απαιτούν διεργασίες εκατομμυρίων ετών για το σχηματισμό τους.

«Το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο που εξορύσσουμε δεν ανανεώνεται. Η πετρελαϊκή βιομηχανία έχει γυρίσει όλο τον κόσμο εντοπίζοντας 'εύκολα' κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, οπότε τώρα απομένουν μόνο οι 'δύσκολες', αφιλόξενες περιοχές- και μία από αυτές είναι και η Αρκτική» λέει σχετικά.

Οι περισσότερες περιβαλλοντικές οργανώσεις αντιτίθενται στην εξερεύνηση της Αρκτικής για εντοπισμό ενεργειακών πόρων, προειδοποιώντας για οικολογικές καταστροφές που θα μπορούσαν να είναι ακόμη χειρότερες και από την πρόσφατη πετρελαιοκηλίδα στον Κόλπο του Μεξικού.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από BBC

Διαβάστε περισσότερα...

Φόβοι περί νομισματικού «παγκοσμίου πολέμου»

Για γενικευμένη διεθνή νομισματικό «πόλεμο» κάνει λόγο ο υπουργός Οικονομικών της Βραζιλίας, που «επιτίθεται» κατά των υποτιμήσεων.

Ένας νομισματικός «παγκόσμιος πόλεμος» μαίνεται αυτή τη στιγμή στον κόσμο, σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών της Βραζιλίας, Γκουΐντο Μαντέγκα, καθώς οι κυβερνήσεις διεθνώς επιδίδονται σε έναν αγώνα υποτίμησης των νομισμάτων τους για να ενισχύσουν τις οικονομίες τους.

Πρόκειται για την πρώτη δημόσια «επίθεση» ενός υψηλά ισταμένου πολιτικού στελέχους εναντίον αυτής της νέας τάσης η οποία φαίνεται να κερδίζει έδαφος μετά την οικονομική κρίση.

Πολλές χώρες - με την Κίνα να κατέχει εξέχουσα θέση ανάμεσά τους- έχουν προχωρήσει σε εσκεμμένη αποδυνάμωση των νομισμάτων τους, «πουλώντας» σε ξένα χρηματιστήρια ή κρατώντας τα επιτόκια επίτηδες χαμηλά για να κάνουν φτηνότερες τις εξαγωγές τους.

Πολλοί οικονομολόγοι φοβούνται ότι τέτοιου είδους κινήσεις οδηγούν σε νομισματική αστάθεια. Επίσης, τέτοιου είδους ανταγωνισμός ανάμεσα στις χώρες πάνω στην υποτίμηση κάνει ακόμα δυσκολότερη τη διαμόρφωση μίας κοινής πολιτικής για την αντιμετώπιση φαινομένων όπως η πρόσφατη οικονομική ύφεση- ειδικά εν μέσω φόβων για νέα κρίση.

Το εν λόγω θέμα είναι ψηλά στον κατάλογο αυτών που θα συζητηθούν στην προσεχή συνάντηση του G20 το Νοέμβριο στη Νότια Κορέα. Η Κίνα αντιστέκεται σε πιέσεις από τις ΗΠΑ για αύξηση της αξίας του γουάν, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι είναι πολλές οι ασιατικές οικονομίες οι οποίες, αν και επιθυμούν και αυτές κάτι τέτοιο, διστάζουν να εκδηλωθούν, λόγω φόβων για πιθανά «αντίποινα» από τη Λαϊκή Δημοκρατία, με την οποία οι περισσότερες έχουν ισχυρούς εμπορικούς δεσμούς. Αντίστοιχα κινήθηκε και η Ελβετία πέρυσι, η οποία προχώρησε σε μαζικές πωλήσεις ελβετικών φράγκων για να αποδυναμώσει το νόμισμά της.

Ο Γκουΐντο Μαντέγκα προέβη σε αυτά τα σχόλια σε ομιλία του στο Σάο Πάολο, ενώπιον Βραζιλιάνων βιομηχάνων.

«Βρισκόμαστε εν μέσω ενός νομισματικού παγκοσμίου πολέμου, μίας γενικότερης αποδυνάμωσης των νομισμάτων. Αυτό μας απειλεί, καθώς μειώνει την ανταγωνιστικότητά μας» είπε σχετικά.

Η οικονομία της Βραζιλίας είναι από τις πλέον ανθούσες, λόγω επιτυχημένων μεταρρυθμίσεων και αύξησης της παραγωγής πετρελαίου. Ξένοι επενδυτές έχουν συρρεύσει στη χώρα, εξαιτίας υψηλών επιτοκίων και νέων επενδυτικών ευκαιριών. Σύμφωνα με τη Goldman Sachs, το νόμισμά της, το ρεάλ, είναι το πλέον υπερτιμημένο στον κόσμο.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Guardian

Διαβάστε περισσότερα...

Καταδίκη Ιρανού μπλόγκερ σε περισσότερο από 19 χρόνια κάθειρξη

Ιρανικό δικαστήριο καταδίκασε έναν πρωτοπόρο Ιρανό blogger (μπλόγκερ) σε περισσότερο από 19 χρόνια κάθειρξη, δήλωσε σήμερα στο Ρόιτερ ένας ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ο Ιρανό-καναδός Χοσέιν Ντεραχσάν, γνωστός με το παρατσούκλι «Blogfather» που πιστώνεται με την έναρξη μιας επανάστασης στα blog στο Ιράν, κρατείται στη φυλακή στο ισλαμικό κράτος από το 2008 για πιθανολογούμενη κατασκοπεία υπέρ του Ισραήλ, όπως ανέφεραν τα ΜΜΕ.

«Μας εξέπληξε το ότι ο Ντεραχσάν, καταδικάστηκε σε περισσότερα από 19 χρόνια στη φυλακή για συνεργασία με εχθρικές χώρες, προπαγάνδα και προσβολή θρησκευτικών προσωπικοτήτων», δήλωσαν στο Ρόιτερ ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που ζήτησαν να μην κατονομαστούν.


Το ημιεπίσημο πρακτορείο ειδήσεων Fars επικαλέστηκε «ενημερωμένη δικαστική πηγή» που δήλωσε ότι η ποινή που επιβλήθηκε στον Ντεραχσάν δεν είναι οριστική και θα μπορούσε να ασκήσει έφεση. Δικαστικοί αξιωματούχοι πάντως δεν ήταν διαθέσιμοι για σχολιασμό.

Ο Ντεραχσάν ήταν δημοσιογράφος στην Τεχεράνη πριν μετακομίσει στο Τορόντο το 2000. Έγινε γνωστός με την έκδοση οδηγιών για το πως να χρησιμοποιείται το λογισμικό για το blogging για να ανοίγονται blogs στην γλώσσα Farsi, πυροδοτώντας έκρηξη του blogging στην ιρανική γλώσσα. O Ντεραχσάν ο οποίος επέκρινε την κυβέρνηση της Τεχεράνης στο παρελθόν, επισκέφθηκε το Ισραήλ το 2006. Το Ιράν δεν αναγνωρίζει το Ισραήλ και στους Ιρανούς έχει απαγορευτεί να ταξιδεύουν εκεί.

Ιστοσελίδες της αντιπολίτευσης ανέφεραν επίσης σήμερα ότι ο εξέχων δημοσιογράφος Ισα Σαχαρκιζ καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλάκιση για «εξύβριση του Ανώτατου Ηγέτη του Ιράν Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ και προπαγάνδα κατά του Ισλαμικού συστήματος». Το Fars μετέδωσε ότι ο Σαχαρκιζ θα μπορούσε να κάνει έφεση.


www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Διαβάστε περισσότερα...

Αντισημιτισμό στη Γερμανία προκαλεί το Μεσανατολικό

Ωθείται σε άνοδο ο αντισημιτισμός στη Γερμανία, κυρίως επειδή το Μεσανατολικό μένει ανεπίλυτο, ακούστηκε σήμερα στη δεύτερη ημέρα των εργασιών ενός τριήμερου συνεδρίου ειδημόνων για τις μειονότητες και την κοινωνική τους ένταξης στη σημερινή Γερμανία». Τίτλος του: «Ο αντι-σημιτισμός μεταξύ της κοινωνίας των Μεταναστών», και τόπος διεξαγωγής το Ρέχμπουργκ Λόκουμ, κοντά στο Ανόβερο.

Κοινωνιολόγοι και ειδικοί για την κοινωνική ένταξη προϊδέασαν στις ομιλίες τους στο εν λόγω συνέδριο ότι «οι νεαρής ηλικίας Μουσουλμάνοι επηρεάζονται από τη μη λύση του Μεσανατολικού, επηρεαζόμενοι από τους γονείς τους, ή και τους παππούδες τους».

«Τόσο το δίκτυο του Αλ Τζαζίρα, όσο και το δίκτυο της Χεζμπολάχ τυγχάνουν μεγαλύτερης εμπιστοσύνης από τους νεαρούς Μουσουλμάνους, σε σύγκριση με τα γερμανικά μμε», τόνισε στη δική του παρέμβαση ο κ. Γιόχεν Μίλερ, στέλεχος της οργάνωσης υπέρ της κοινωνικής ένταξης «ufuq.de». Ο ίδιος σημείωσε οτι όλοι οι ειδικοί συμφωνούν οτι «τα γερμανικά μμε στερούνται αντικειμενικότητας».


«Η Παλαιστίνη» είναι ένα σύμβολο αλλά και ορόσημο, για κάθε νεαρό Παλαιστίνιο, που δεν την έχει επισκεφθεί ποτέ, υπογράμμισε από την πλευρά του ο κ. Ελκε Γκρίγκλιουσκι, στέλεχος σήμερα του «Κέντρου Μνήμης» της «Διάσκεψης του Wannsee», δηλαδή εκεί ακριβώς όπου, στα χρόνια του Ολοκαυτώματος, σχεδιάστηκε η «Τελική λύση»...

Ογκώδεις αντι-ισραηλινές διαδηλώσεις έλαβαν χώρα στη Γερμανία, τόσο κατά τον πόλεμο του Λιβάνου του θέρους του 2006, όσο και κατά τη φονική επιχείρηση του Ισραήλ στη Λωρίδα Γάζας «Συμπαγές μολύβι», τέλη 2008-αρχή 2009, οπότε οι διαδηλωτές κινητοποιήθηκαν «γιά την αδικία που ένοιωσαν, και όχι από αντι-σημιτισμό», όπως συμφώνησαν πολλοί σύνεδροι.

Αναλύθηκε, επίσης, από τον Γκρίγκλιουσκι η ικανοποιητική κοινωνική ένταξη των Τούρκων στη Γερμανία, «καθώς εκεί ζούσαν οι γονείς τους ή και οι παππούδες τους». Επισημάνθηκε, ακόμα, ότι «στις σχολικές αίθουσες δεν γίνονται σφαιρικές αναλύσεις του Μεσανατολικού, δεδομένου ότι οι αναφορές κατά μεγάλη πλειοψηφία αφορούν τους Εβραίους και μόνον».

Στο τι συμβαίνει ειδικά στο πολυ-πολιτισμικό Kreuzberg district αναφέρθηκε με τη σειρά του ο κοινωνιολόγος Μίρκο Νίχοφ, που τόνισε ότι «φαίνεται πως η Γερμανία γενικά στηρίζει το Ισραήλ και τους Εβραίους, σήμερα», υπογραμμίζοντας ωστόσο τον «αυξημένο αντι-σημιτισμό ειδικά της σημερινής γερμανικής νεολαίας» (...) «που δεν ανέχεται ότι δεν λύνεται το Μεσανατολικό» με τρόπο αρμονικό και πολιτισμένο.

«Η αυξημένη επιθετικότητα των Ισραηλινών σήμερα, αμβλύνει τις 'συλλογικές ενοχές' της γερμανικής νεολαίας γύρω από το 'Ολοκαύτωμα», υποστήριξε ο ίδιος αναλυτής.

Τέλος η κυρία Τζούλιαν Βέτζελ, ερευνήτρια για τον αντι-σημιτισμό, απέδωσε το φαινόμενο αυτό στους Γερμανούς ακροδεξιούς και όχι στους Μουσουλμάνους μετανάστες. Επίσης υπολόγισε «στο ποσοστό 15-20% το υφέρπον αντι-σημιτικό συναίσθημα όλων των Γερμανών, ανεξαρτήτως καταγωγής και κοινωνικής ομάδας».

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Διαβάστε περισσότερα...

Αφγανιστάν: Οι Ταλιμπάν «προσέγγισαν» κυβέρνηση και ΝΑΤΟ

Οι Ταλιμπάν «προσέγγισαν» την αφγανική κυβέρνηση και τις διεθνείς δυνάμεις για να εξετάσουν το ενδεχόμενο να καταθέσουν τα όπλα, δήλωσε σήμερα ο διοικητής των διεθνών και αμερικανικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, στρατηγός Ντέιβιντ Πετρέους.

«Περίπου 20 μικρές οργανώσεις (ταλιμπάν) έχουν ήδη προσεγγίσει την κυβέρνηση και τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ», τόνισε ο στρατηγός Πετρέους.

«Είναι τα πολύ πρώτα βήματα. Δεν πιστεύω ότι μπορούμε να μιλάμε για διαπραγματεύσεις, πρόκειται για τις πρώτες συνομιλίες», πρόσθεσε ο Πετρέους, ο οποίος διοικεί πάνω από 150.000 ξένους στρατιώτες στο Αφγανιστάν.

«Άλλοι έρχονται για να δουν την κυβέρνηση, άλλοι έρχονται για να δουν εμάς», υπογράμμισε ο στρατηγός Πετρέους.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Ρωσική υπηρεσία ερευνών στα πρότυπα του FBI

Ο Ρώσος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβιέντεφ ζήτησε τη δημιουργία μίας εθνικής υπηρεσίας επιβολής του νόμου, η οποία θα βρίσκεται υπό τον άμεσο έλεγχό του, ανακοίνωσε σήμερα το Κρεμλίνο.

Η Επιτροπή Ερευνών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, μία ανανεωμένη και βελτιωμένη μορφή του κλάδου ερευνών του Γραφείου της Γενικής Εισαγγελίας, θα συγκροτηθεί στα πρότυπα του αμερικανικού FBI.

Οι αναλυτές ερμηνεύουν το μέτρο αυτό ως μία νέα προσπάθεια του Μεντβιέντεφ να ενισχύσει την εξουσία του και να μεταρρυθμίσει το αμφιλεγόμενο δικαστικό σύστημα της Ρωσίας, το οποίο θεωρείται εν πολλοίς διεφθαρμένο.


Αξιωματούχοι εκτιμούν πως η νέα υπηρεσία θα φέρει καλλίτερα και γρηγορότερα αποτελέσματα, αλλά και επίσης θα προστατεύει τα δικαιώματα των κατηγορουμένων.

Ο ερευνητικός κλάδος της Γενικής Εισαγγελίας, ο οποίος δημιουργήθηκε μόλις προ δύο ετών για να βοηθήσει στην πάταξη ορισμένων ιδιαζόντως σοβαρών εγκλημάτων, θεωρείται ευρέως χειραγωγούμενη από τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Επίσης κριτική έχει δεχθεί και για την ποιότητα του ερευνητικού της έργου, ιδίως σε περιπτώσεις πολιτικών εγκλημάτων.

Οι επικριτές της νέας υπηρεσίας της τονίζουν πως θα πρέπει να διαπνέεται από πολιτικώς ανεξάρτητο φρόνημα και εκφράζουν ανησυχίες για την ασαφή μορφή της, επισημαίνοντας επίσης τις υπερκαλύψεις και τους ανταγωνισμούς που πιθανώς να δημιουργηθούν ανάμεσα στις διάφορες υπηρεσίες ασφαλείας του κράτους (του υπουργείου Εσωτερικών, της FSB και της δίωξης ναρκωτικών), που θα υποσκάπτουν η μία το έργο της άλλης.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Διαβάστε περισσότερα...

Μεταβατική συμφωνία με Παλαιστινίους ζητά ο Ισραηλινός ΥΠΕΞ

Η ολοκλήρωση μιας ειρηνευτικής συμφωνίας μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστίνιων κινδυνεύει να χρειαστεί πολλές δεκαετίες, ενώ είναι αναγκαίο να διευθετηθεί αρχικά το θέμα του Ιράν, εκτίμησε σήμερα μιλώντας ενώπιον του ΟΗΕ ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών, Αβιγκντορ Λίμπερμαν.

«Πρέπει να επικεντρωθούμε σε μια μεταβατική μακρόχρονη συμφωνία (με τους Παλαιστίνιους) κάτι που μπορεί να μας πάρει μερικές δεκαετίες», πριν ολοκληρωθεί, ανέφερε στην ομιλία του ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ ο κ. Λίμπερμαν.

«Στην προσπάθεια εξεύρεσης μιας διαρκούς συμφωνίας με τους Παλαιστίνιους θα πρέπει να μελετήσουμε τις πραγματικές ρίζες της διαμάχης που υφίστανται εδώ και πάρα πολλά χρόνια», πρόσθεσε ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών και κατέληξε: «Πρέπει να καταλάβουμε ότι πρώτα απ' όλα πρέπει να λυθεί το ιρανικό ζήτημα».

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ


Διαβάστε περισσότερα...

Συνέδριο διαδοχής στη Βόρεια Κορέα

Επικρατέστερος για το χρίσμα ο μικρότερος γιος του Κιμ

Reuters, A.P., AFP

ΣΕΟΥΛ. Ως προετοιμασία για την έλευση της τρίτης γενιάς Κιμ στην εξουσία της Βόρειας Κορέας θεωρείται η σύνοδος του κυβερνώντος Εργατικού Κόμματος της χώρας, που αρχίζει σήμερα. Η τελευταία τέτοια σύνοδος είχε συγκληθεί το 1980, προκειμένου ο ιδρυτής του κράτους, Κιμ ιλ Σουνγκ, να χρίσει διάδοχό του τον γιο του, νυν πρόεδρο, Κιμ Γιονγκ Ιλ.

Εξαιτίας της μυστικοπάθειας που περιβάλλει τον ηγετικό πυρήνα της Βόρειας Κορέας, δεν υπάρχουν επίσημες πληροφορίες σχετικά με τις διαδικασίες διαδοχής. Φημολογείται ευρέως ότι ο 68χρονος Κιμ έχει επιλέξει τον νεότερο γιο του, τον 26χρονο Κιμ Γιονγκ Ουν, παρακάμπτοντας τα τρία μεγαλύτερα παιδιά του, δύο γιους και μία κόρη. Κάθε συζήτηση για παράδοση της εξουσίας σε άτομο έξω από τη δυναστεία των Κιμ είναι φυσικά εκτός σκέψης.

O ρόλος της θείας

Λόγω του νεαρού της ηλικίας του διαδόχου, θεωρείται πιθανό ότι θα παίξει ρόλο «αντιβασιλέα» η θεία του, η Κιμ Γιονγκ Χούι, μοναδική αδελφή του Κιμ Γιονγκ Ιλ. Ο Κιμ Γιονγκ Ιλ πραγματοποιεί τον τελευταίο καιρό πολλές δημόσιες επιθεωρήσεις σημαντικών εγκαταστάσεων μαζί με την αδελφή του, στοιχείο που δείχνει να επιβεβαιώνει τις πληροφορίες για συμμετοχή της στον στενότερο πυρήνα της ηγεσίας.

Εξάλλου, ρόλο–κλειδί εδώ και χρόνια παίζει ο σύζυγός της, Τζανγκ Σονγκ Τάεκ, ο οποίος πρόσφατα πήρε και νέα προαγωγή.

Παραμένει άγνωστο ποια ακριβώς μορφή θα πάρει το νέο ηγετικό σχήμα, δηλαδή πόσα και ποια δημόσια αξιώματα θα ανατεθούν στους προαναφερθέντες. Σημαντική, πάντως, από τη σκοπιά της ομαλής διαδοχής, είναι η πληροφορία ότι ο στρατός της χώρας, ο ισχυρότερος θεσμός που απορροφά δυσανάλογο μερίδιο των ισχνών κρατικών εσόδων, προσέφερε τη στήριξή του στον νεότερο Κιμ. Σύμφωνα με νοτιοκορεατικές πληροφορίες, ο στρατός στέλνει τον νεότερο Κιμ στη σύνοδο ως σύνεδρο.

Ο Κιμ Γιονγκ Ιλ, ο οποίος υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο το 2008, φέρεται αποφασισμένος να ετοιμάσει το έδαφος για τον γιο του, χωρίς ωστόσο να παραδώσει πλήρως τα ηνία. Μετά την προηγούμενη σύνοδο, του 1980, ο 38χρονος τότε Κιμ χρειάστηκε και ο ίδιος να παραμείνει δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια στη σκιά του πατέρα του μέχρι να αναλάβει την εξουσία.

Στη διάρκεια της δικής του διακυβέρνησης, το κυβερνών Εργατικό Κόμμα είχε περάσει σε δεύτερη μοίρα, προς όφελος της Εθνικής Στρατιωτικής Επιτροπής, μια αντανάκλαση της πρωτοκαθεδρίας του στρατού.

Η πρωτοκαθεδρία αυτή οδήγησε τη χώρα των 23 εκατομμυρίων στην απόκτηση έξι έως οκτώ πρωτόλειων πυρηνικών βομβών και στη διατήρηση του πέμπτου μεγαλύτερου στρατού στον κόσμο, παράλληλα όμως, συνέτεινε στην εξαθλίωση του πληθυσμού. Ο Κιμ συγκάλεσε τη σημερινή σύνοδο επιζητώντας να επιβάλει τη διαδοχή και στους κόλπους της μη προερχόμενης από τον στρατό ελίτ. Χθες, οι σύνεδροι προετοιμάστηκαν για τη σπάνια συνάντηση τιμώντας τον «αιώνιο πρόεδρο» της χώρας, Κιμ Ιλ Σουνγκ, με μια επίσκεψη στο ανάκτορο Κουμσουσάν, το οποίο τα κρατικά μέσα ενημέρωσης χαρακτήρισαν «ιερό ναό του Τζούτσε», δηλαδή ναό της κορεατικής αυτάρκειας.

http://news.kathimerini.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Το Tόκιο ζητεί αποζημίωση από το Πεκίνο

Α.P., Reuters, AFP

ΤΟΚΙΟ. Ηλεκτρισμένο παραμένει το διπλωματικό τοπίο στην περιοχή της ανατολικής Ασίας, καθώς Κίνα και Ιαπωνία εξακολουθούν να ερίζουν αναφορικά με το καθεστώς των νησίδων Σενκάκου ή Ντιαογιού, όπως τα αποκαλούν οι Κινέζοι. Χθες το Τόκιο έθεσε ζήτημα καταβολής αποζημιώσεων για τις φθορές που υποστηρίζει ότι προκάλεσε ο καπετάνιος κινεζικού αλιευτικού που συνελήφθη στις 7 Σεπτεμβρίου κοντά στις νησίδες αυτές, προκαλώντας την κρίση. Επιπλέον, η ιαπωνική κυβέρνηση κάλεσε την Κίνα να ανακαλέσει άμεσα δύο σκάφη του πολεμικού της ναυτικού, τα οποία φέρονται να περιπολούν στη θαλάσσια περιοχή γύρω από τα νησιά Σενκάκου -Ντιαογιού. Λίγες ώρες νωρίτερα, η κινεζική κυβέρνηση είχε υποδεχτεί με τιμές ήρωα τον καπετάνιο του αλιευτικού, ο οποίος παρέμεινε κρατούμενος επί 16 ολόκληρες ημέρες στην Ιαπωνία, και κάλεσε το Τόκιο, όχι μόνο να ζητήσει δημόσια συγγνώμη για τη σύλληψη του ψαρά, αλλά και να του καταβάλει χρηματική αποζημίωση για ηθική βλάβη.


«Το μπαλάκι βρίσκεται στην πλευρά των Κινέζων, οι οποίοι καλούνται να αποφασίσουν αν επιθυμούν ή όχι την αποκατάσταση των μεταξύ μας σχέσεων», τόνισε ο εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών της Ιαπωνίας, Γιοσίτο Σενγκόκου. Ο ίδιος υποστήριξε χθες ότι η Ιαπωνία έχει ζητήσει ήδη τέσσερις φορές διά της διπλωματικής οδού την ανάκληση των δύο οπλισμένων σκαφών της Κίνας που πλέουν κοντά στις νήσους Σενκάκου ή Ντιαογιού. Επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με την εφημερίδα «Μινγκ Πάο» του Χονγκ Κονγκ, η υπηρεσία Kινέζων αλιέων αποφάσισε να ζητήσει την αποστολή δύο οπλισμένων σκαφών στην περιοχή προς όφελος της ασφάλειας των μελών της. Την ίδια στιγμή, η διπλωματική διένεξη επηρεάζει ήδη και το εμπόριο μεταξύ των δύο χωρών, οι οικονομίες των οποίων συγκαταλέγονται στις ισχυρότερες του κόσμου. Οι υπεύθυνοι δυτικών εταιρειών λογισμικού υποστήριζαν χθες ότι η κινεζική κυβέρνηση έχει διατάξει αυστηρότερους ελέγχους στα προϊόντα που εισάγονται από την Ιαπωνία. Παράλληλα, τέσσερις Ιάπωνες εργαζόμενοι σε κατασκευαστική εταιρεία εξακολουθούν να τελούν υπό κράτηση.

http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Στάση αναμονής από τον Αμπάς

Εληξε το μορατόριουμ για το πάγωμα των εβραϊκών εποικισμών
Οι εκσκαφείς πήραν θέση

Α.P., Reuters, AFP

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ. Από μια κλωστή κρέμεται η ειρηνευτική διαδικασία για τη Μέση Ανατολή, καθώς το μορατόριουμ στην οικοδομική ανάπτυξη των εβραϊκών εποικισμών έληξε τα μεσάνυχτα της Κυριακής και οι πρώτες ισραηλινές μπουλντόζες κινούνταν ήδη από νωρίς χθες το πρωί στους δρόμους της Δυτικής Οχθης.

«Παράθυρο» Αμπάς

Ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς, ο οποίος τις περασμένες εβδομάδες απειλούσε με αποχώρηση από τις απευθείας διαπραγματεύσεις σε περίπτωση μη επέκτασης του μορατόριουμ, κάλεσε μεν τον Ισραηλινό πρωθυπουργό να συμβάλει στη δημιουργία της «κατάλληλης ατμόσφαιρας» για τη συνέχιση της ειρηνευτικής διαδικασίας «παγώνοντας» την εποικιστική ανάπτυξη, πλην όμως, δεν έδειξε διάθεση να βάλει από τώρα ταφόπλακα στις συνομιλίες. Σύμφωνα δε με πηγές προσκείμενες στην ηγεσία της Παλαιστινιακής Αρχής, ο κ. Αμπάς δεν προτίθεται να προβεί σε επίσημες ανακοινώσεις πριν από τις 4 Οκτωβρίου, όταν και θα πραγματοποιηθεί η επίσημη συνάντησή του με την ηγεσία του Αραβικού Συνδέσμου.

Λίγα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα της Κυριακής και ενώ οι Εβραίοι έποικοι υποδέχτηκαν πανηγυρικά τη λήξη του μορατόριουμ, ο κ. Νετανιάχου απηύθυνε έκκληση στον πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής να μην αποχωρήσει από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων. «Σας καλώ να συνεχίσουμε τις ωφέλιμες και ειλικρινείς μας συνομιλίες που ξεκινήσαμε στις αρχές του μήνα με στόχο την επίτευξη μιας ιστορικής συμφωνίας μεταξύ των δύο λαών μας», τόνισε ο κ. Νετανιάχου. «Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός πρέπει να διατάξει το πάγωμα της ανάπτυξης στους εποικισμούς προκειμένου να δημιουργήσει την κατάλληλη ατμόσφαιρα για τη συνέχιση των ειρηνευτικών συνομιλιών», απάντησε ο κ. Αμπάς από το Παρίσι, όπου συναντήθηκε χθες με τον πρόεδρο της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί.

Λίγες ώρες αργότερα κι ενώ οι Εβραίοι έποικοι υποδέχονταν με ενθουσιασμό εκσκαφείς και μπετονιέρες σε επτά, τουλάχιστον, εποικισμούς της Δυτικής Οχθης, ο ανώτατος σύμβουλος του κ. Αμπάς, Ναμπίλ Αμπού Ρουντέινα, άφηνε μια χαραμάδα ελπίδας στο διπλωματικό επιτελείο του Λευκού Οίκου. «Δεν θα υπάρξει επίσημη τοποθέτηση από πλευράς της Παλαιστινιακής Αρχής μέχρι τις 4 Οκτωβρίου», σημείωσε ο κ. Ρουντέινα. «Είμαστε σε διαρκή επαφή με την αμερικανική κυβέρνηση και είναι γεγονός ότι οι προσπάθειες του Λευκού Οίκου για τη διάσωση των διαπραγματεύσεων συνεχίζονται», συνέχισε ο ίδιος. «Εμείς, πάντως, αναμένουμε την τελική θέση της ισραηλινής κυβέρνησης προκειμένου να δώσουμε την επίσημη απάντησή μας», κατέληξε ο κ. Ρουντέινα.

Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος Τύπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Πι Τζέι Κρόουλι, αποκάλυψε ότι η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, επικοινώνησε τηλεφωνικώς προχθές δύο φορές με τον κ. Νετανιάχου. «Η στάση μας όσον αφορά τα οικοδομικά έργα στους εποικισμούς δεν έχει αλλάξει», δήλωσε ο κ. Κρόουλι. «Προς το παρόν, όμως, συνεχίζουμε τις επαφές με τις δύο κυβερνήσεις», πρόσθεσε.

Στο μεταξύ, σε μια εξέλιξη που ενδέχεται να έχει αντίκτυπο στο μέλλον των απευθείας διαπραγματεύσεων, η Χαμάς άφηνε χθες να διαρρεύσει ότι οι πιθανότητες επίτευξης της εθνικής συμφιλίωσης είναι αυξημένες. «Εχουν γίνει σοβαρά βήματα στην κατεύθυνση της συμφιλίωσης με τη Φατάχ και πλέον απομένει η διευθέτηση ζητημάτων ελάσσονος σημασίας για την επίτευξη μιας συμφωνίας», αποκάλυψε ο εξόριστος στη Συρία πολιτικός ηγέτης της ισλαμικής οργάνωσης, Χαλέντ Μεσάαλ.

http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Οι μετανάστες διχάζουν τους Γερμανούς

Του Michael Slackman
The New York Times

Την ώρα που η ξενοφοβία συνεχίζει να επεκτείνεται στην Ευρώπη, δημιουργώντας ακροδεξιό κύμα λαϊκισμού από τη Μεσόγειο έως τη Σκανδιναβία, εντείνονται οι ανησυχίες για το ενδεχόμενο να ριζώσουν ανάλογες πολιτικές θέσεις και στο Βερολίνο, στο γόνιμο έδαφος της οικονομικής αβεβαιότητας, διευρύνοντας το κενό που άφησαν οι συμφορές της άλλοτε ισχυρής Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης.
Στη Σουηδία οι ψηφοφόροι ανέδειξαν για πρώτη φορά ένα ξενοφοβικό κόμμα. Στη Γαλλία εξελίσσεται η εκστρατεία απέλασης των Ρομά, ενώ στη Γερμανία συνεχίζεται η διαμάχη για το μπεστ σέλερ που αποδίδει στους μουσουλμάνους μετανάστες την «υποβάθμιση της κοινωνίας» και μάλιστα στον απόηχο τοποθετήσεων επιφανούς συντηρητικής συμμάχου της Άγκελα Μέρκελ, η οποία δήλωσε ότι η Πολωνία συνέβαλε στην υποκίνηση του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Από τα τέλη του πολέμου, οι γερμανικοί νόμοι εμποδίζουν την ακροδεξιά να αποκτήσει αρκετή στήριξη και έδρες στη Βουλή. Την τελευταία φορά που ακροδεξιό κόμμα πλησίασε το 5% ήταν το 1970. Ωστόσο, η πολιτική γεωγραφία του έθνους υφίσταται μεταμόρφωση από ποικίλες ισχυρές ριπές δυσαρέσκειας. Οι λαϊκές διαμαρτυρίες έναντι της Ευρώπης πυροδοτήθηκαν από το σχέδιο διάσωσης της ελληνικής οικονομίας, που οι Γερμανοί ερμήνευσαν ως δική τους ποινή για την ανευθυνότητα άλλων. Την ίδια στιγμή, Γερμανοί πολίτες, ειδικά οι νεότερες γενιές, νιώθουν πιο ελαφριά την κληρονομιά της ιστορίας και αισθάνονται πιο άνετα μέσα στο εθνικό τους πετσί, πιο πολύ από οποιαδήποτε άλλη στιγμή μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μέσα σε αυτό το κλίμα έκανε την εμφάνισή του το βιβλίο του Τίλο Σαραζίν «Η Γερμανία απομακρύνεται από τον εαυτό της» και η δημοτικότητά του -ήδη έχουν πωληθεί 600.000 αντίγραφα σ’ ένα μήνα- εκφράζει την τάση που φαίνεται να ενώνει το ευρωπαϊκό κοινό: εχθρότητα έναντι των ξένων, ειδικά μουσουλμάνων. Πρόσφατες δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι ένα από τα δεξιά κόμματα μπορεί να συγκεντρώσει έως και το 20% των ψήφων, εξασφαλίζοντας συμμετοχή στη Βουλή. Πολιτικοί παρατηρητές σημειώνουν ότι εκτός από την ξενοφοβία, η νέα δεξιά εκμεταλλεύεται την ανησυχία μεταξύ των συντηρητικών πολιτών ότι οι Χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ τους εγκατέλειψαν. Αρκετοί αξιωματούχοι του CD αποχώρησαν πρόσφατα εν μέσω παραπόνων ότι το κόμμα έχασε τον δρόμο του. Ενα πρώην μέλος δημιούργησε νέο κόμμα, την «Ελευθερία», που βασίζεται στην ξενοφοβία και τον ευρωσκεπτικισμό. Η Ερικα Στάινμπαχ, η αξιωματούχος που έκανε τις δηλώσεις για την Πολωνία -και ηγείται της λέγκας των Γερμανών εκτοπισμένων μετά τον πόλεμο- παραιτήθηκε από την εκτελεστική επιτροπή των Χριστιανοδημοκρατών, δηλώνοντας: «Εκπροσωπώ τον συντηρητισμό, αλλά νιώθω όλο και πιο μόνη».

Διαβάστε περισσότερα...

Πιέσεις από τις ΗΠΑ για συνέχιση συνομιλιών Ισραήλ- Παλαιστινίων

Οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν τις πιέσεις ώστε να προχωρήσουν οι ειρηνευτικές συνομιλίες Ισραηλινών- Παλαιστίνιων.

Η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών, Χίλαρι Κλίντον είχε συνομιλία με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, Μπενιαμίν Νετανιάχου λίγες ώρες μετά την εκπνοή του μορατόριου για το πάγωμα των ισραηλινών εποικισμών στη Δυτική Όχθη, ανέφερε ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Φίλιπ Κρόουλι.

Νωρίτερα ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς είχε εκ νέου δηλώσει ότι δεν θα παραμείνει στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων με τον κ. Νετανιάχου εάν το Ισραήλ συνεχίσει την εποικιστική του πολιτική στη Δυτική Όχθη.

«Θα συνεχίσουμε να πιέζουμε ώστε να προχωρήσουν οι συνομιλίες», ανέφερε ο κ. Κρόουλι σε ανακοίνωσή του που εκδόθηκε μετά τα μεσάνυχτα (ώρα Ελλάδας) στην Ουάσινγκτον.


Καταλήγοντας ο κ. Κρόουλι τόνισε ότι η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ είχε χθες μακρά συνομιλία και με τον Τόνι Μπλερ που είναι επικεφαλής του κουαρτέτου για τη Μέση Ανατολή.

Έκκληση για παράταση του παγώματος των εποικισμών

Οι ΗΠΑ επανέλαβαν χθες την έκκλησή τους στο Ισραήλ να παρατείνει το πάγωμα των κατασκευών στους νέους εβραϊκούς οικισμούς, υπογραμμίζοντας πως η αμερικανική θέση στο θέμα αυτό «δεν έχει μεταβληθεί».

«Η θέση μας για τις κατασκευές στους εβραϊκούς οικισμούς δεν έχει μεταβληθεί», τόνισε ο Π.Τζ. Κρόουλι, στα πλαίσια των διπλωματικών προσπαθειών να αποφευχθεί ένα πρόωρο ναυάγιο του άμεσου διαλόγου μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων μόλις ένα μήνα μετά την επανέναρξή του.

«Παραμένουμε σε στενή επαφή με τα δύο μέρη και πρόκειται να έχουμε συνάντηση μαζί τους στις επόμενες ημέρες», τόνισε ο Κρόουλι.

«Παραμένουμε προσηλωμένοι στον στόχο να φέρουμε πρόοδο στις διαπραγματεύσεις προς τη λύση των δύο κρατών και παροτρύνουμε τα δύο μέρη να προβούν σε εποικοδομητικές χειρονομίες προς αυτήν την κατεύθυνση», πρόσθεσε.

Το μορατόριουμ που είχε θεσπίσει το Ισραήλ στις οικοδομικές δραστηριότητες στους οικισμούς εξέπνευσε σήμερα στη 01.00, ώρα Ελλάδος, και ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου έχει ήδη αποκλείσει νέα παράτασή του, παρά τις διακηρύξεις του Παλαιστίνιου προέδρου Μαχμούντ Αμπάς για τερματισμό του διαλόγου.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Διαβάστε περισσότερα...

Σημαντική ομιλία θα εκφωνήσει την Τρίτη ο Φιντέλ Κάστρο

Ο κομμουνιστής ηγέτης της Κούβας Φιντέλ Κάστρο θα εκφωνήσει αύριο (Τρίτη) μια σπάνια ομιλία στην Αβάνα με αφορμή τη διαδήλωση που θα γίνει για τα 50χρονα της δημιουργίας των Επιτροπών υποστήριξης της Επανάστασης, ανακοινώθηκε σήμερα από τα κουβανικά ΜΜΕ. Θα πρόκειται για τη δεύτερη μεγάλη διαδήλωση παρουσία του 84χρονου Φιντέλ Κάστρο του πατέρα της κουβανικής επανάστασης του 1959 αφότου αρρώστησε σοβαρά και παραχώρησε την εξουσία στον αδελφό του Ραούλ, τον Ιούλιο του 2006. Η πρώτη μεγάλη διαδήλωση παρουσία του Φιντέλ έγινε στις 3 Σεπτεμβρίου και ήταν αφιερωμένη στην ειρήνη.

Η αυριανή διαδήλωση θα γίνει μπροστά από το Μουσείο της Επανάστασης και θα μεταδίδεται απ' ευθείας από την κρατική τηλεόραση από τις 15.00 ώρα Ελλάδας.

Σημειώνεται ότι οι Επιτροπές υποστήριξης της Επανάστασης που θεωρούνται «τα μάτια και τα αυτιά της επανάστασης» συστάθηκαν στις 28 Σεπτεμβρίου του 1960 κυρίως για να εντοπίζουν τους αντεπαναστάτες. Πρόκειται για την σημαντικότερη και πολυπληθέστερη οργάνωση στην Κούβα αφού έχει περίπου 8 εκατομμύρια μέλη σε συνολικό πληθυσμό στη νήσο 11,3 εκατομμύρια.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Σύμμαχος των ΗΠΑ δηλώνει η Βρετανία

Ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ουίλιαμ Χέιγκ διαβεβαίωσε τις ΗΠΑ ότι, ενώ κατά πάσα πιθανότητα θα πρέπει να γίνουν περικοπές στις αμυντικές δαπάνες στη χώρα του, αυτή θα παραμείνει μια στενή, ισχυρή σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η κυβέρνηση συνασπισμού Συντηρητικών-Φιλελεύθερων Δημοκρατών της Βρετανίας, η οποία εξελέγη τον Μάιο, πραγματοποιεί μια στρατηγική επανεξέταση της άμυνας, σε μια προσπάθεια να μειώσει το έλλειμμα ρεκόρ της Βρετανίας και να αναδιαρθρώσει τις ένοπλες δυνάμεις.

«Παρά το γεγονός ότι θα πρέπει να κάνουμε ορισμένες προσαρμογές και αλλαγές και χωρίς αμφιβολία μειώσεις, νομίζω ότι η Αμερική μπορεί να είναι σίγουρη ότι εμείς θα παραμείνουμε ένας πολύ σημαντικός σύμμαχος που έχει την ικανότητα να καταφέρει ένα πολύ σημαντικό πλήγμα», δήλωσε ο Χέιγκ στο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων.

Η Βρετανία είναι πιθανόν να παραγγείλει λιγότερα αεροσκάφη από ότι αρχικά είχε σχεδιάσει και θα κρατήσει τουλάχιστον ένα από τα δύο προτεινόμενα αεροπλανοφόρα, αλλά ο αριθμός των στρατευμάτων θα φέρει το κύριο βάρος των περικοπών, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα στο Ρόιτερ πηγή του τομέα της άμυνας.

Ο Χέιγκ δήλωσε ότι στον αμυντικό προϋπολογισμό της χώρας έχουν δεσμευτεί πόροι ύψους 38 δισεκατομμυρίων λιρών για την επόμενη δεκαετία.

«Πρέπει λοιπόν να λάβουμε ορισμένες επείγουσες αποφάσεις. Υπάρχουν πλοία και αεροσκάφη που πρόκειται να κατασκευαστούν ή να αγοραστούν για τα οποία τα χρήματα δεν υπάρχουν ούτε ποτέ υπήρξαν στην πραγματικότητα», είπε. «Οτιδήποτε κάνουμε για αυτό (με την αναθεώρηση του τομέα της άμυνας), η Βρετανία θα διατηρήσει ένα παγκόσμιο ρόλο, και θα είναι βασικός σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών».

Ο Χέιγκ, δήλωσε ότι η Βρετανία θα συνεχίσει να έχει «μια ανεξάρτητη πυρηνική αποτρεπτική δύναμη, εκτεταμένες υπηρεσίες πληροφοριών και ένοπλες δυνάμεις που μπορούν να εγκατασταθούν σε άλλα μέρη του κόσμου».

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Αμυντική «ομπρέλα» πάνω από τον Περσικό

Αγορές αμερικανικών όπλων αξίας 123 δισ. δολαρίων από τα αραβικά κράτη

Σε μία από τις μεγαλύτερες αγορές αμερικανικών όπλων εν καιρώ ειρήνης συμφώνησαν τα αραβικά κράτη του Περσικού Κόλπου, με παραγγελίες που υπερβαίνουν τα 123 δισ. δολάρια και αποσκοπούν στην ανάσχεση της ιρανικής απειλής.

Το εξοπλιστικό πακέτο αξίας 67 δισ. δολαρίων, που θα εξασφαλίσει η Σαουδική Αραβία, είναι το μεγαλύτερο σκέλος της συμφωνίας, που αναμένεται να προσφέρει κρίσιμη ώθηση στην αμερικανική αμυντική βιομηχανία. Το πρώτο σκέλος της συμφωνίας, αξίας 30 δισ. δολαρίων, αναμένεται να εγκριθεί από το αμερικανικό Κογκρέσο στα μέσα Οκτωβρίου.

Ο Αντονι Κόρντσμαν, αναλυτής του ινστιτούτου CSIS στην Ουάσιγκτον, εξηγεί στην εφημερίδα «Financial Times» ότι οι ΗΠΑ επιδιώκουν να επιτύχουν «δομή ασφαλείας στην μετά Ιράκ εποχή, που θα εγγυάται την ασφαλή ροή των ενεργειακών εξαγωγών στη διεθνή οικονομία. Η συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία θα ενισχύσει την αποτρεπτική ικανότητα της περιοχής και θα επιτρέψει τη μείωση των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων».


Εκτός από το Ιράν, όμως, τα κράτη της περιοχής φοβούνται ότι ενδεχόμενο αεροπορικό πλήγμα του Ισραήλ ή των ΗΠΑ κατά των ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων θα μπορούσε να προκαλέσει ιρανικό χτύπημα αντεκδίκησης εναντίον τους ή κατά των Στενών του Ορμούζ, διακόπτοντας τη ροή πετρελαίου από το κρίσιμο πέρασμα.

Η Σαουδική Αραβία θα εξασφαλίσει 85 νέα αεροσκάφη F-15, ενώ 70 παλαιότερα που διαθέτει θα εκσυγχρονισθούν. Η συμφωνία προβλέπει επίσης την αναβάθμιση των συστημάτων ραντάρ του βασιλείου, καθώς και τον εκσυγχρονισμό του ναυτικού της χώρας. «Στόχος του Ριάντ είναι να σταλεί μήνυμα στην Τεχεράνη ότι διαθέτουμε σαφή υπεροχή στους αιθέρες», λέει Σαουδάραβας αμυντικός αναλυτής.

Η συμφωνία αφορά, όμως, κι άλλα κράτη του Κόλπου. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα υπέγραψαν έτσι συμφωνία ύψους 35,64 δισ. δολαρίων για την αγορά ελικοπτέρων και μεταγωγικών αεροσκαφών. Την ίδια στιγμή, τα Εμιράτα εξασφάλισαν άδεια για να αποκτήσουν το αντιπυραυλικό σύστημα THAAD, που κατασκευάζει η Lockheed Martin. Τα Εμιράτα και το Κουβέιτ συμφώνησαν επίσης σε πρόγραμμα αναβάθμισης των συστοιχιών αντιπυραυλικών συστημάτων Patriot της Raytheon. Το Ομάν, από την πλευρά του, αναμένεται να δαπανήσει 12,34 δισ. δολάρια για την αγορά νέων αεροσκαφών F-16 και την αναβάθμιση όσων ήδη διαθέτει στον στόλο του, ενώ το Κουβέιτ, με προγραμματισμένες δαπάνες 7,11 δισ. δολαρίων στη συμφωνία, θα αντικαταστήσει 39 γερασμένα αεροσκάφη F-18 με νέα. Και οι δύο χώρες έχουν συμφωνήσει επίσης στην πλήρη αναβάθμιση των ηλεκτρονικών τους συστημάτων αεράμυνας και παρακολούθησης εναερίου χώρου. Οι παραπάνω συμφωνίες που αφορούν τα αεροσκάφη F-15, F-16 και F-18 ευνοούν ιδιαίτερα την εταιρεία Lockheed Martin, που αναμένεται έτσι να ενισχύσει την ηγετική θέση της μεταξύ των αμερικανικών κατασκευαστών μαχητικών αεροσκαφών.

Αίσθηση προκαλεί, στο μεταξύ, η σιωπή του Ισραήλ για τη σημαντική αμυντική συμφωνία. Αν και στο παρελθόν το Τελ Αβίβ αντιμετώπιζε με μεγάλη καχυποψία τέτοιες συμφωνίες, η ιρανική πυρηνική απειλή των τελευταίων ετών έχει μεταβάλει τους γεωπολιτικούς συσχετισμούς στην ευρύτερη περιοχή. Αξιωματούχοι του Ισραήλ, της Σαουδικής Αραβίας και των Εμιράτων περιγράφουν άλλωστε την απειλή που αποτελεί το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν με σχεδόν πανομοιότυπους όρους.

Ο πρόεδρος Ομπάμα έχει εκφράσει την πρόθεσή του να επεκτείνει την αμερικανική αμυντική ομπρέλα πάνω από τον Κόλπο, ελπίζοντας ότι με τον τρόπο αυτό θα μπορέσει να προλάβει ενδεχόμενη πυρηνική κούρσα στην περιοχή από κράτη όπως η Σαουδική Αραβία.

Αγορά του αιώνα και για το Ισραήλ

Την τελική έγκρισή του προσέφερε την περασμένη εβδομάδα το Υπουργικό Συμβούλιο του Ισραήλ στην αγορά 35 υπερσύγχρονων μαχητικών βομβαρδιστικών αεροσκαφών F-35 τεχνολογίας «Στελθ» (αόρατα στα ραντάρ) από τις ΗΠΑ, που θα αποτελέσουν την πλέον δαπανηρή εξοπλιστική αγορά στην ιστορία του κράτους του Ισραήλ.

Η απόφαση της αρμόδιας διυπουργικής επιτροπής υπό τον πρωθυπουργό Νετανιάχου και τον υπουργό Αμυνας Μπάρακ σηματοδοτεί την οριστική έγκριση για την αγορά, την οποία είχε πρώτος ανακοινώσει ο Εχούντ Μπάρακ τον περασμένο μήνα.

Δημοσιογραφικές πληροφορίες θέλουν το Ισραήλ να έχει συμφωνήσει αρχικά στην αγορά 20 αεροσκαφών F-35, κόστους 2,75 δισ. δολαρίων. Το F-35 βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο στάδιο των πτητικών δοκιμών, ενώ τα πρώτα λειτουργικά αεροσκάφη αναμένεται να παραδοθούν στο Ισραήλ το 2015. Ιδιαίτερο βάρος στην απόφαση της ισραηλινής κυβέρνησης έπαιξε η προθυμία της Ουάσιγκτον να προσαρτήσει στη συμφωνία σημαντικά αντισταθμιστικά οφέλη με αποδέκτη την ισραηλινή αμυντική βιομηχανία.

Διαβάστε περισσότερα...

Υπό πίεση οι μουσουλμάνοι στις ΗΠΑ

Της Laurie Goodstein
The New York Times

Επί εννέα χρόνια μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, πολλοί Αμερικανοί μουσουλμάνοι κατέβαλαν συντονισμένες προσπάθειες για να δημιουργήσουν σχέσεις με μη μουσουλμάνους, να καταστήσουν σαφές ότι απορρίπτουν την τρομοκρατία, να ενημερώσουν τον κόσμο για το Ισλάμ και να συμμετάσχουν σε διαθρησκειακά προγράμματα. Εκφράζουν μάλιστα την ικανοποίησή τους με τα σχόλια πολλών πανεπιστημιακών ότι οι μουσουλμάνοι στις ΗΠΑ είναι καλύτερα ενταγμένοι στην κοινωνία απ’ ό,τι οι μουσουλμάνοι στην Ευρώπη. Τώρα όμως πολλοί εξ αυτών των μουσουλμάνων υποστηρίζουν ότι όλα αυτά τα χρόνια προσπαθειών ακυρώνονται από την οξεία δημόσια αντίθεση που εκφράζεται με αφορμή τη δημιουργία ενός μουσουλμανικού πολιτιστικού κέντρου κοντά στο σημείο όπου άλλοτε βρίσκονταν οι Δίδυμοι Πύργοι στη Νέα Υόρκη. Η αντίθεση αυτή εκφράστηκε με αντιμουσουλμανικό μένος και με πράξεις βανδαλισμού. Το μαχαίρωμα, προσφάτως, ενός μουσουλμάνου ταξιτζή στη Νέα Υόρκη προκάλεσε επίσης έντονη ανησυχία σε πολλούς Αμερικανούς μουσουλμάνους.


«Ανησυχούμε αν θα είμαστε κάποτε απολύτως αποδεκτοί από την αμερικανική κοινωνία» διερωτάται ο δρ Φερχάν Ασγκάρ, ορθοπεδικός χειρουργός στο Σινσινάτι. «Σε καμιά άλλη χώρα δεν θα είχαμε τόση ελευθερία - αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί μουσουλμάνοι επιλέγουν ως χώρα τους την Αμερική. Φοβόμαστε όμως μήπως φτάσουμε στο σημείο που οι Αμερικανοί δεν θα θέλουν πλέον τους μουσουλμάνους στη χώρα τους». Ο Εμπού Πατέλ, ιδρυτής και διευθυντής διαθρησκειακού προγράμματος στο Σικάγο, στόχος του οποίου είναι ο περιορισμός των θρησκευτικών συγκρούσεων, λέει ότι τώρα φοβάται πολύ περισσότερο απ’ όσο μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001. Το συναίσθημα αυτό εξέφρασαν πολλοί μουσουλμάνοι σε συνεντεύξεις τους την περασμένη εβδομάδα. Ισχυρίζονται ότι δεν φοβούνται τόσο για την ασφάλειά τους όσο για το ότι διαπιστώνουν ότι η καχυποψία, η άγνοια, ακόμη και το μίσος για τους μουσουλμάνους, είναι τόσο διαδεδομένα.

Άλλοι παρομοιάζουν την κατάστασή τους με αυτήν άλλων αποδιοπομπαίων τράγων στην αμερικανική ιστορία, των Καθολικών Ιρλανδών τον 19ο αιώνα και των Ιαπώνων πριν από τον περιορισμό τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Αμερική, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Οι μουσουλμάνοι μένουν κατάπληκτοι, καθώς ακούν τις απόψεις ειδικών που υποστηρίζουν ότι το Ισλάμ δεν είναι θρησκεία αλλά πολιτικό δόγμα, ότι οι μουσουλμάνοι δεν μπορούν να είναι καλοί Αμερικανοί και ότι τα τζαμιά είναι εκτροφεία φανατικών του ιερού πολέμου - του τζιχάντ. Επιπλέον, ορισμένοι μουσουλμάνοι λένε ότι τώρα που στην Αμερική πρόεδρος είναι ένας πολιτικός που θεωρείται όχι μόνο φίλα διακείμενος προς τους μουσουλμάνους αλλά και για πολλούς Αμερικανούς, μουσουλμάνος και ο ίδιος, τώρα λοιπόν αισθάνονται περισσότερη ανησυχία. Μετά τις επιθέσεις του 2001, εξηγεί ο Πατέλ, «είχαμε έναν Ρεπουμπλικανό πρόεδρο που είχε εμπιστοσύνη στη συντηρητική Αμερική, ο οποίος όταν επισκέφθηκε ένα τζαμί, δήλωσε ότι «Ισλάμ σημαίνει ειρήνη» και ότι «οι μουσουλμάνοι είναι γείτονες και φίλοι μας», και ο οποίος διαχώριζε την τρομοκρατία από το Ισλάμ». Τώρα οι πολιτικοί αυτής της πλευράς είναι αυτοί που καλλιεργούν τον φόβο, προσθέτει ο Εμπού Πατέλ. «Διακρίνουμε την επιθυμία να χαρακτηρίσουν μια ολόκληρη θρησκεία ως εχθρό» καταλήγει.
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Παγκύπριο Εθνικολαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Π.Ε.Α.Μ.)

To Παγκύπριο Εθνικολαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο (Π.Ε.Α.Μ.) σας προσκαλεί στην ανοικτή συζήτηση που οργανώνει για την επέτειο των 50 χρόνων της Κυπριακής Δημοκρατίας

με θέμα :

«Κυπριακή Δημοκρατία και Κυπριακό Πρόβλημα,

(1960 – 2010) - Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον»

Χαιρετισμό στην εκδήλωση θα απευθύνουν

ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος ο Β’

και o Αρχηγός της Αντίστασης κ. Μίκης Τεμβριώτης

Ομιλητές:

Γεράσιμος Αρσένης, Πρώην Υπουργός Εθνικής Άμυνας

Χρήστος Ιακώβου, Διευθυντής Κυπριακού Κέντρου Μελετών

Μάριος Ευρυβιάδης, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Παντείου Πανεπιστημίου.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί

την Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010 και ώρα 20:30

στην αίθουσα εκδηλώσεων

του Ιδρύματος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’

στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου

Π.Α. Τηλ. 99621518, 99398257, 99448942, 99153715

Διαβάστε περισσότερα...

Obama’s Wars

Bob Woodward
Obama’s Wars
Simon and Schuster, 2010

Του Peter Baker
The New York Times Book Review


Μερικοί από τους πιο στενούς συνεργάτες του Μπαράκ Ομπάμα και μέλη της Εθνικής Ομάδας Ασφαλείας αμφισβητούν το κατά πόσο μπορεί να πετύχει η στρατηγική που ακολουθεί ο Αμερικανός Πρόεδρος σχετικά με τον πόλεμο στο Αφγανιστάν και, τους τελευταίους 20 μήνες, αναλώνονται σε μεταξύ τους διαπληκτισμούς αναφορικά με την πολιτική που πρέπει να ακολουθηθεί γύρω από το συγκεκριμένο θέμα. Όλα τα πιο πάνω αναφέρονται και περιγράφονται με λεπτομέρεια στο βιβλίο «Obama’s Wars» του δημοσιογράφου Μπομπ Γούντγουορντ.

Το βιβλίο απεικονίζει μια διοίκηση βαθύτατα διχασμένη για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν. Η απόφαση του Ομπάμα να τριπλασιάσει τα στρατεύματα, προκάλεσε την υποψία ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος επηρεάζεται από στρατιωτικούς κύκλους. Πάντως, ο σύμβουλος του Μπαράκ Ομπάμα στον Λευκό Οίκο και ο απεσταλμένος του στο Αφγανιστάν παρουσιάζονται στο βιβλίο ως απαισιόδοξοι, σε ό,τι αφορά την στρατηγική της χώρας. Εν ολίγοις, σύμφωνα με τον συγγραφέα, θεωρούν ότι η στρατηγική του Ομπάμα δεν είναι λειτουργική και δεν πρόκειται να πετύχει το σκοπό της.


Ο Πρόεδρος Ομπάμα κατέληξε από την αρχή στο συμπέρασμα ότι μέσα σε διάστημα δύο ετών πρέπει να βρεθεί μία λύση, προτού κλιμακωθεί η κατάσταση στο Αφγανιστάν και βγει εκτός ελέγχου, σύμφωνα πάντοτε με τα όσα αναφέρονται στο βιβλίο. «Επιθυμώ στρατηγική εξόδου», είπε σε μια συνεδρία για το θέμα ο Ομπάμα. Σε μυστική συνάντηση που είχαν, ο Ομπάμα είπε στον αντιπρόεδρο Τζόζεφ Μπάιντεν πως πρέπει να προχωρήσει με μια εναλλακτική στρατηγική και να αντιταχθεί στη συσσώρευση στρατευμάτων και, ενώ ο ίδιος ο Αμερικανός Πρόεδρος αρχικά απέρριπτε μια τέτοια σκέψη, τελικά έθεσε χρονοδιάγραμμα απόσυρσης των στρατευμάτων, διότι, όπως είπε, «δεν μπορώ να χάσω ολόκληρο το Δημοκρατικό κόμμα».

Ο Μπάιντεν, όμως, φαίνεται πως δεν είναι ο μόνος που διατηρεί αμφιβολίες σχετικά με την αμερικανική στρατηγική. Ο αντισυνταγματάρχης Ντάγκλας, σύμβουλος του Προέδρου για το Αφγανιστάν, εμφανίζεται προβληματισμένος, θεωρώντας ότι οι αποφάσεις του Μπαράκ Ομπάμα, δεν είναι ορθές. Επίσης, ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, αντιπρόσωπος του Αμερικανού Προέδρου στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν, δήλωσε ότι «η στρατηγική αυτή δεν μπορεί να λειτουργήσει».

Ο Μπομπ Γούντγουορντ, επί χρόνια δημοσιογράφος και εκδότης της αμερικανικής εφημερίδας Washington Post πήρε άδεια για πρόσβαση στα έγγραφα της διοίκησης του Λευκού Οίκου. Επιπλέον, ο Μπαράκ Ομπάμα του παραχώρησε πολύωρη συνέντευξη. Η άλλη μεγάλη αμερικανική εφημερίδα, New York Times, έλαβε αντίγραφο του βιβλίου πριν από την επίσημη κυκλοφορία του από τον εκδοτικό οίκο Simon & Schuster. Από πλευράς του, ο Λευκός Οίκος δεν προέβη σε κανένα σχόλιο για το βιβλίο.

Παρά το γεγονός ότι οι εσωτερικές διαμάχες στην αμερικανική κυβέρνηση που περιγράφονται στο βιβλίο έχουν ήδη γίνει γνωστές στο κοινό, ο συγγραφέας αφήνει να εννοηθεί ότι οι διαφορές αυτές ήταν ακόμη πιο έντονες και ποικίλες και προσφέρει νέα αποκαλυπτικά στοιχεία. Πάντως, σύμφωνα με τα όσα γράφονται στο βιβλίο, ο Μπάιντεν αποκάλεσε τον Χόλμπρουκ «το πιο εγωιστικό κάθαρμα που έχω γνωρίσει». Παρόμοιες «πικάντικες» πληροφορίες υπάρχουν πολλές στο βιβλίο του Γούντγουορντ. Για παράδειγμα, στο «Obama’s Wars» περιγράφεται πώς διάφοροι στρατιωτικοί κάλυπταν ο ένας τις παρατυπίες του άλλου. Πέραν όμως από τις εσωτερικές διαμάχες, το βιβλίο ρίχνει φως σε άγνωστες, μέχρι σήμερα, πτυχές του πολέμου της Αμερικής με τρομοκρατικές οργανώσεις.
Διαβάστε περισσότερα...

My Nuclear Family

Christopher Brownfield
My Nuclear Family
Knopf Doubleday, 2010


Του Dwight Garner
The New York Times Book Review


Τα απομνημονεύματα του Christopher Brownfield, “My Nuclear Family” δεν είναι το καλύτερο βιβλίο που γράφτηκε για τον αμερικανικό στρατό μετά την 11η Σεπτεμβρίου, αλλά είναι σίγουρα το πιο ψυχαγωγικό. Το “My Nuclear Family” είναι εν μέρει, η ιστορία μιας πολιτικής μετατροπής. Ο Brownfield ψήφισε τον Τζορτζ Μπους το 2000 και αποφοίτησε από την Ναυτική Ακαδημία των ΗΠΑ το 2001. Ο ήρωας του Brownfield ήταν, όπως ο ίδιος, ένας απόφοιτος της Ακαδημίας της Ανάπολις, ο Τζον Μακέιν. Αλλά μέχρι το τέλος αυτών των γλυκόπικρων απομνημονευμάτων, ο συγγραφέας έχει βαρεθεί με την πολιτική τάξη της Αμερικής. Είναι ιδιαίτερα απηυδησμένος με τον Μακέιν, τον μόνο άνθρωπο που είχε την ηθική επιρροή να θέσει τέρμα στα επιβαλλόμενα από την κυβέρνηση βασανιστήρια, αλλά όπως γράφει, φλυαρούσε.

Το “My Nuclear Family” ακολουθεί τον Brownfield από την Ανάπολις και στο Πολεμικό Ναυτικό, όπου, πάνω σε ένα πυρηνικό υποβρύχιο, επιχείρησε να «πάει θαραλλέα κάπου όπου ο άνθρωπος δεν είναι ελεύθερος να συζητήσει», Στην ηλικία των 25, είχε υπό την επίβλεψη του ολόκληρο τον πυρηνικό αντιδραστήρα του υποβρυχίου του.

Αφού υπηρέτησε την θητεία του στο Ναυτικό, ο Brownfield προοριζόταν για την σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου του Yale. Ωστόσο, ανέβαλε την εγγραφή του και πήγε εθελοντής στο Ιράκ, για να εργασθεί σε θέματα ενέργειας. Αυτή η διπλή εμπειρία - στη θάλασσα και στην στεριά – δίνει στο “My Nuclear Family μια μεταβαλλόμενη προοπτική 360 μοιρών.

Ο Brownfield μιλά λεπτομερώς για την «κυρίαρχη ανεντιμότητα» - συμπεριλαμβανομένων απατών σχετικά με τις δοκιμές - στην πυρηνική σχολή εκπαίδευσης του Ναυτικού. Περιγράφει τα πυρηνικά υποβρυχία ως ξεπερασμένα και βάναυσα, ακριβά κειμήλια μιας άλλης εποχής, σχεδόν άχρηστα στις μετα-ψυχροπολεμικές καταστάσεις. Και το Πολεμικό Ναυτικό το ξέρει αυτό. Όταν ο Brownfield έφτασε στο Ιράκ τον Αύγουστο του 2006, σοκαρίστηκε από τα πόσα λίγα είχαν επιτευχθεί. «Το να καταγράψεις έναν πλήρη κατάλογο των προβλημάτων του ηλεκτρικού τομέα του Ιράκ, ήταν σαν να πίνεις νερό από τη μάνικα της πυροσβεστικής», παρατηρεί. Ωστόσο, οι άντρες της μονάδας του αντί να κάνουν πραγματική δουλειά, περνούν τις ώρες τους δημιουργώντας τακτοποιημένες διαφάνειες του PowerPoint για να εντυπωσιάσουν τους διοικητές.

Το “My Nuclear Family” είναι γεμάτο με περιγραφές διάφορων ενδιαφερόντων περιστατικών. Αυτές περιλαμβάνουν την τυχαία συντριβή ενός πυρηνικού υποβρυχίου στο οποίο επιβαίνει ο συγγrαφέας, ένα γεγονός που τερμάτισε επτά ναυτικές σταδιοδρομίες. Στη Βαγδάτη ο Brownfield καλείται σε ένα δείπνο στην αριστοκρατική περίβολο του Ahmed Chalabi, αμφιλεγόμενος πολιτικός του Ιράκ. Περισσότερα ενδιαφέροντα περιστατικά; Είναι ο Γερουσιαστής των Δημοκρατικών Τζον Κέρι, ο οποίος παίρνει το δείπνο του ύποπτα μόνος του σε μια κατάμεστη αίθουσα συνεστιάσεων στη Βαγδάτη μετά από σχόλιό του που φάνηκε να υπονοεί ότι πίστευε πως στρατιώτες με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο «κόλλησαν» στις εχθροπραξίες στο Ιράκ. Ο Brownfield τρώει σε ένα τραπέζι με τον Ρεμπουπλικάνο Γερουσιαστή Λίντσεϊ Γκράχαμ, ο οποίος βρίσκεται σε επίσκεψη, και έντρομος βλέπει ότι ο Γκράχαμ φαίνεται να ενδιαφέρεται περισσότερο να δίνει την εντύπωση ότι οι δίκες των κρατουμένων διεξάγονται με δίκαιο τρόπο, παρά για το να είναι όντως δίκαιες οι δίκες.

Υπάρχουν, επίσης, πράγματα που σε δυσαρεστούν στο “My Nuclear Family”. Ο Brownfield μπορεί να φανεί ως άπειρος, κατά καιρούς, όπως ο Tom Cruise στο “Top Gun”. Αυτοπαινεύεται για την εξυπνάδα του και τις ικανότητές του. Το βιβλίο του δεν μπορεί να συγκριθεί με το “Born on the Fourth of July” του Ron Kovic από άποψη πνεύματος ούτε με το ούτε με το “Catch-22” από την άποψη της απαιτητικής του εξυπνάδας. Ο Brownfield παραμένει πατριώτης. Aλλά είναι καλά, και έντεχνα, ένας αηδιαστικός πατριώτης.


Διαβάστε περισσότερα...

The Grand Design

Stephen Hawkins, Leonard Miodinow
The Grand Design
Bantam, 2010


Του Dwight Garner
The New York Times Book Review

Ο Stephen Hawking, ένας από τους πιο λαμπρούς επιστήμονες μετά τον Αϊνστάιν, είναι, όπως φαίνεται, εκτός από εξαιρετικός μαθηματικός, πολύ καλός πωλητής. Γνωρίζει, δηλαδή, με ακρίβεια το πώς λειτουργεί το σύστημα γύρω από τις πωλήσεις βιβλίων και έχει την ικανότητα να προωθεί τα βιβλία του. «Θέλω τα βιβλία μου να πωλούνται σε περίπτερα στα αεροδρόμια», είχε δηλώσει και, από τότε, φαίνεται πως έχει βρει τον τρόπο να το κάνει. Το βιβλίο του Hawking «Brief History of Time» που δημοσιεύθηκε το 1988, πώλησε περίπου εννέα εκατομμύρια αντίτυπα. Μπορεί το σώμα του Hawking να χτυπήθηκε από την ασθένεια γνώστη ως Lou Gehrig, το μυαλό του όμως παραμένει εντελώς άθικτο. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το αναπηρικό καροτσάκι του Hawking εμφανίζεται στο εξώφυλλο του εν λόγω βιβλίου. Κατά τη διάρκεια της μακράς σταδιοδρομίας του, ο Hawking, καθηγητής μαθηματικών στο πανεπιστήμιο του Cambridge, δεν έχει παρουσιάσει σχεδόν καμία κλίση προς τη θρησκεία και το Θεό. Μάλιστα, στα απομνημονεύματα της πρώην συζύγου του εμφανίζεται ως άθεος. Ωστόσο, στον επίλογο του πιο πάνω βιβλίου, ο Hawking γράφει πως η ανακάλυψη μιας ενοποιημένης θεωρίας της φυσικής θα μπορούσε να μας βοηθήσει «ώστε να γνωρίσουμε και να καταλάβουμε το μυαλό του Θεού». Το νέο βιβλίο του Hawking, υπό τον τίτλο «The Grand Design», που δημοσιεύτηκε πριν από μερικές ημέρες, έχει ήδη κάνει πρωτοσέλιδα περιοδικών και συζητείται παντού.

Ο συγγραφέας φαίνεται πως έχει καταφέρει για ακόμη μία φορά να προκαλέσει την κοινή γνώμη. Αυτή τη φορά, όπως πληροφορούμαστε, ο Hawking δηλώνει ότι ο Θεός είναι λίγο πολύ... νεκρός.

Η αναζήτηση του συγγραφέα για την απάντηση στο ερώτημα «πώς δημιουργήθηκε το Σύμπαν», τον οδήγησε στην ανάπτυξη της θεωρίας που υποστηρίζει πως «για τη δημιουργία του σύμπαντος δεν απαιτούνταν παρεμβάσεις υπερφυσικών δυνάμεων ή του Θεού». Αυτό είναι, αν μη τι άλλο, μία πονηρή κίνηση. Είναι πιο εύκολο για τους αναγνώστες να διαφωνήσουν με βιβλία που καταπιάνονται με τη θρησκεία και έχουν ως αντικείμενο ανάπτυξης φιλοσοφικών ιδεών τους πολέμους που έγιναν στο όνομα του Θεού, παρά με αυτά που αναλύουν λεπτομερώς τους νόμους της φυσικής. Σημειώστε παρακαλώ ότι, ενώ δακτυλογραφώ αυτές τις γραμμές, το «The Grand Design» είναι το νούμερο ένα βιβλίο στις πωλήσεις στην ιστοσελίδα Amazon και τοποθετείται πάνω από το «Freedom», το νέο μυθιστόρημα του Jonathan Franzen.

Η ουσιαστική είδηση, όμως, σχετικά με το «The Grand Design», δεν είναι το ότι ο Hawking απορρίπτει την ύπαρξη του Θεού, κάτι που δεν πρόκειται να αποτελέσει έκπληξη για αυτούς που έχουν παρακολουθήσει το έργο του συγγραφέα. Η πραγματική είδηση αναφορικά με το «The Grand Design» είναι ο τρόπος με τον οποίο αποδίδονται τα γεγονότα και το ότι το αποτέλεσμά του είναι τόσο απογοητευτικό, όσο και αντιαισθητικό. Η σοβαρή και αξιοσημείωτη φωνή που ο Hawking χρησιμοποίησε και με την οποία εντυπωσίασε στο προηγούμενο βιβλίο του, «Brief History of Time», φαίνεται πως έχει αντικατασταθεί εδώ από ένα όχι και τόσο κατανοητό τρόπο γραψίματος με ελλείψεις.

Όπως και να ‘χει, πάντως, το «The Grand Design» δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ως ακόμα μία επιτυχία από πλευράς του συγγραφέας σε ότι αφορά τις πωλήσεις και την ανταπόκριση των αναγνωστών του. Ωστόσο, ο χρόνος είναι αυτός που θα έχει τον τελευταίο λόγο.

Διαβάστε περισσότερα...

«Οχι» Ερντογάν για τα κουρδικά

Τη διενέργεια μαθημάτων στην κουρδική γλώσσα στα σχολεία της Τουρκίας απέρριψε ο πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν. Η διδαχή μαθημάτων στην κουρδική αποτελούσε πάγιο αίτημα των φιλοκουρδικών κομμάτων στην προσπάθειά τους να δοθεί τέλος στην εμφύλια διαμάχη δεκαετιών που σοβεί μεταξύ Κούρδων ανταρτών και στρατού στα Νοτιοανατολικά της χώρας. Με τις δηλώσεις του αυτές την Παρασκευή, ο Τούρκος πρωθυπουργός απειλεί την πρωτοβουλία του ίδιου του κόμματός του, που εγκαινίασε αυτή την εβδομάδα συνομιλίες με ανώτατα στελέχη του ΡΚΚ. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου, αξιωματούχοι υπουργείων, αλλά και της χωροφυλακής, του στρατού και της υπηρεσίας πληροφοριών ΜΙΤ, έχουν ξεκινήσει συνομιλίες με στόχο την αποκλιμάκωση της έντασης.

http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Η Τουρκία, νέα περιφερειακή κραταιά δύναμη

Με λόγο και ρόλο σε όλα τα διεθνή θέματα

Της Δωρας Aντωνιου

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ είναι, από μία άποψη, σαν θεατρική σκηνή, στην οποία αποτυπώνονται οι διεθνείς σχέσεις, οι συσχετισμοί δυνάμεων, οι προτεραιότητες διεθνών και περιφερειακών οργανισμών, αναδεικνύονται οι συμμαχίες, αλλά και οι εμφανείς ή υποβόσκουσες αντιπαλότητες και κρίσεις και, τέλος, κάθε χώρα προβάλλει αυτά που διεκδικεί ως θέση και ρόλο της στη διεθνή πραγματικότητα.

Υπό αυτή τη διάσταση η Τουρκία έκανε αισθητή την παρουσία της στην εφετινή Γενική Συνέλευση του Οργανισμού στη Νέα Υόρκη. Συνολικά η παρουσία της τουρκικής αντιπροσωπείας και ιδιαίτερα οι συναντήσεις του προέδρου της Τουρκίας κ. Αμπντουλάχ Γκιουλ, αλλά και το περιεχόμενο των ομιλιών του, αποπνέουν τον αέρα μιας όχι απλά ανερχόμενης, αλλά κραταιάς περιφερειακής δύναμης, ρόλο τον οποίο η γείτονα διεκδικεί για τον εαυτό της. Η επιλογή του κ. Γκιουλ να απορρίψει συνάντηση με τον Ισραηλινό ομόλογό του, Σιμόν Πέρες και να συναντηθεί με τον Ιρανό πρόεδρο, Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ, είχε τη δική της ιδιαίτερη σημειολογία ως προς τις προτεραιότητες της Τουρκίας τη δεδομένη χρονική περίοδο.


Το δόγμα εξωστρέφειας στην εξωτερική πολιτική, ενεργούς και πολυδιάστατης διπλωματίας, που θα αποστείλει το μήνυμα του αναβαθμισμένου διεθνούς παίκτη, με λόγο και ρόλο όχι μόνο στα της γειτονιάς του, αλλά σε όλα τα μεγάλα διεθνή ζητήματα, το οποίο ευαγγελίζεται ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου και έχει υιοθετήσει πλήρως η κυβέρνηση Ερντογάν, έχει τεθεί σε εφαρμογή. Η Τουρκία, αγνοώντας τις διεθνείς εκκλήσεις, υποδείξεις, πιέσεις, στρέφεται προς ανατολάς και φροντίζει να διατηρεί ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας και συνεργασίας με το Ιράν. Τα πλούσια αποθέματα υδρογονανθράκων του Ιράν είναι, ενδεχομένως, ο λόγος για την προσέγγιση. Η τουρκική πλευρά γνωρίζει ότι αργά ή γρήγορα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η κρίση στις σχέσεις Δύσης – Ιράν θα ξεπεραστεί και φροντίζει από τώρα να πάρει θέση για την επόμενη ημέρα, διεκδικώντας τον ρόλο του κύριου διαύλου μεταφοράς αυτών των ενεργειακών αποθεμάτων προς τις αγορές της Δύσης, εκτιμούν διπλωματικές πηγές.

Ανοίγματα

Παράλληλα, κάνει ανοίγματα προς κάθε κατεύθυνση: στα Βαλκάνια, καλλιεργώντας τις σχέσεις και με τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς της περιοχής και προωθώντας οικονομικές συνεργασίες μέσω επενδύσεων τουρκικών εταιρειών, στον Καύκασο, διατυπώνοντας, τουλάχιστον σε λεκτικό επίπεδο, τη βούληση να κλείσει τις πληγές στις σχέσεις με τις χώρες της περιοχής, ενώ, μέχρι πρόσφατα, πριν από την κρίση με το Ισραήλ, διεκδίκησε ενεργό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για τη Μέση Ανατολή. Σε κάθε ευκαιρία, δε, επιχειρεί να εμφανισθεί ως ο εκπρόσωπος και ο προασπιστής των απανταχού μουσουλμανικών πληθυσμών. Ακόμη και με το επαναλαμβανόμενο αίτημα προς την Ελλάδα για τη λειτουργία τεμένους στην Αθήνα, αυτό τον ρόλο εξυπηρετεί, καθώς οι μουσουλμάνοι που ζουν στην Αττική δεν έχουν σχέση με την Τουρκία, αλλά προέρχονται, ως επί το πλείστον, από άλλες ασιατικές και αφρικανικές χώρες.

Η αυτοπεποίθηση που εκπέμπει η Αγκυρα με τις επιλογές της ως προς το στοιχείο της υπερδύναμης, εδράζεται σε τρία στοιχεία: στη γεωγραφική της θέση, που αδιαμφισβήτητα την καθιστά παίκτη – κλειδί για μια ευρύτερη περιοχή με ιδιαίτερο διεθνές γεωπολιτικό ενδιαφέρον. Περιοχή που συγκεντρώνει μεγάλα ενεργειακά αποθέματα, ενώ, ταυτόχρονα, δεσμεύει την προσοχή της διεθνούς κοινότητας, τόσο με την εξελισσόμενη επιχείρηση στο Αφγανιστάν, όσο και με τις προοπτικές στις σχέσεις με το Ιράν.

Κατά δεύτερον, στην οικονομική της κατάσταση, που αυτή τη στιγμή έχει χαρακτηριστικά άνθησης και προοπτικές ανάπτυξης, απέναντι σε μια Δύση που παλεύει να αναδιοργανωθεί έναντι της βαθιάς ύφεσης και της οικονομικής κρίσης. Τέλος, στο ότι αποτελεί, όντως, δίαυλο επικοινωνίας με τον μουσουλμανικό κόσμο.

Είναι αυτή η αυτοπεποίθηση που κάνει την τουρκική πολιτική ηγεσία να υπερασπίζεται τον ρόλο του μεγάλου παίκτη για τη χώρα, προχωρώντας τα τελευταία χρόνια σε μια σειρά από κινήσεις, όπως η σύγκρουση με το Ισραήλ και η «ανυπακοή» στις επιταγές τις υπερατλαντικής υπερδύναμης, κινήσεις που παλαιότερα φάνταζαν αδιανόητες. Παράλληλα, η Τουρκία μεριμνά για την ενδυνάμωση της παρουσίας της στον διεθνή διπλωματικό «χάρτη». Οι διπλωματικές της αντιπροσωπείες στο εξωτερικό, που ήταν 136 το 1991, αυξήθηκαν σε 198 το 2009 και μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτος προβλέπεται σε αυτές να έχουν προστεθεί άλλες 26. Ο μεγαλύτερος αριθμός από νέες πρεσβείες αφορά χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής και, σύμφωνα με αναλυτές, ο επεκτατισμός των Τούρκων επιχειρηματιών στις χώρες αυτές προκάλεσε την αντίστοιχη διπλωματική επέκταση.

Αντίστοιχα, σε επίπεδο διεθνών οργανισμών, επιδιώκεται και σε σημαντικό βαθμό επιτυγχάνεται, η αναβάθμιση της εκπροσώπησης της Τουρκίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ΝΑΤΟ, όπου επέτυχε να καταλάβει θέση αναπληρωτή γενικού γραμματέα. Σε μια εποχή δύσκολη για τη Συμμαχία, όπου τα κράτη – μέλη προχωρούν σε μείωση των εισφορών τους τόσο σε χρήμα, όσο και σε δυνάμεις, επικαλούμενα τη διεθνή οικονομική κρίση, η Τουρκία δείχνει πρόθυμη να ενισχύσει την παρουσία της.

http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Αμπάς: To Ισραήλ πρέπει να διαλέξει, ειρήνη ή οικισμούς

Ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς δηλωσε ενώπιον του ΟΗΕ πως «το Ισραήλ πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στην ειρήνη και τους οικισμούς», την παραμονή της λήξης ενός μορατόριου για τον εποικισμό που μπορεί να ανατρέψει τις ειρηνευτικές συνομιλίες.

Ο Αμπάς καταδίκασε επίσης τη «νοοτροπία της επέκτασης και της κυριαρχίας» του Ισραήλ, δηλώνοντας ωστόσο: «τα πληγωμένα χέρια μας είναι ακόμα σε θέση να τείνουν κλάδο ελαίας», σύμβολο της ειρήνης.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Διαβάστε περισσότερα...

Το δίλημμα των συνομιλιών

Tου David Ignatius - Aρθρογράφου της Washington Post

Το Ιράν διαμηνύει ότι προτίθεται να συμβάλει στις περιφερειακές προσπάθειες για τη σταθεροποίηση του Αφγανιστάν, προσφέροντας στον πρόεδρο Ομπάμα μια πρώτης τάξεως διπλωματική ευκαιρία. Βοήθεια αυτού του είδους είχε ζητηθεί από την Τεχεράνη τον περασμένο μήνα, αλλά μέχρι στιγμής η αμερικανική κυβέρνηση δεν απάντησε στους Ιρανούς.

Η αμερικανική πολιτική είναι ακόμη ρευστή, όμως η κυβέρνηση εμφανίζεται έτοιμη για την έναρξη διαλόγου περιορισμένης κλίμακας με το Ιράν για το Αφγανιστάν. Η θέση αυτή δεν μεταδόθηκε στους Ιρανούς, εν μέρει επειδή η Ουάσιγκτον περιμένει να δει εάν το Ιράν θα επιστρέψει στις διαπραγματεύσεις για το πυρηνικό του πρόγραμμα με συνομιλητές την επονομαζόμενη «Ρ5 + 1» ομάδα.

Το δίλημμα της κυβέρνησης Ομπάμα είναι ανάλογο με εκείνο της κυβέρνησης Μπους το 2006, όταν ζήτησε τη βοήθεια των Ιρανών στο Ιράκ. Η ανησυχία τότε ήταν αντίστοιχη με τη σημερινή, δηλαδή ότι η περιφερειακή συνεργασία ίσως αμβλύνει τις αμερικανικές πιέσεις στο πυρηνικό ζήτημα. Ορισμένοι πρώην αξιωματούχοι της κυβέρνησης Μπους πιστεύουν ότι τα παραπατήματα το 2006 έγιναν αιτία να χαθεί μια σημαντική ευκαιρία.

Ο πρόεδρος Ομπάμα συζήτησε την εμπλοκή των ΗΠΑ με το Ιράν με ομάδα αρθρογράφων στις 4 Αυγούστου. Είπε ότι, εκτός των συνομιλιών για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, ευνοούσε και ένα «διαφορετικό οδοιπορικό» στο θέμα του Αφγανιστάν, εκεί όπου συμπίπτουν τα συμφέροντα των δύο πλευρών στο θέμα της καταπολέμησης του λαθρεμπορίου ναρκωτικών και την εξουδετέρωση των Ταλιμπάν.

Ο Αμερικανός πρόεδρος σημείωσε πως το Ιράν πρέπει να μετάσχει στις περιφερειακές συνομιλίες για τη σταθεροποίηση της περιοχής. «Το Ιράν πρέπει να λάβει μέρος και ενδέχεται να μετεξελιχθεί σε χρήσιμο συνομιλητή», πρόσθεσε.

Υιοθετώντας δημοσίως τον διάλογο, συντάχθηκε με μιαν άποψη, την οποία επί μήνες υποστήριζε η υπουργός Εξωτερικών, Χίλαρι Ρόνταμ Κλίντον. Λέγεται ότι τη θέση της αυτή την στήριξε με επιχειρήματα σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις που είχε με τον πρόεδρο.

Το Ιράν απάντησε θετικά με πολλούς τρόπους, πράγμα που σημείωσαν οι Αμερικανοί αξιωματούχοι. Πάντως, στις 10 Αυγούστου, Ιρανοί αξιωματούχοι συναντήθηκαν στην Τεχεράνη με τον Μάικλ Στάινερ, Γερμανό διπλωμάτη που εκτελεί χρέη συντονιστή της γερμανικής κυβέρνησης στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν. Ο Αλαεντίν Μπρουζερντί, επικεφαλής της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων του ιρανικού Κοινοβουλίου, εξέφρασε την ετοιμότητα του Ιράν να συνεργαστεί με άλλες χώρες και να συμβάλει στη διευθέτηση της κρίσης στο Αφγανιστάν, καθώς και στην αντιμετώπιση του λαθρεμπορίου ναρκωτικών, μετέδωσε η εφημερίδα Iran Daily. Λέγεται ότι οι Ιρανοί μεταβίβασαν το ίδιο θετικό μήνυμα σε Ιταλούς διπλωμάτες.

Ο πρόεδρος του Ιράν, Μαχμούντ Αχμεντινεζάντ, θέλει να ελέγχει όλους τους διαύλους επικοινωνίας με την Ουάσιγκτον. Σις 24 Αυγούστου διόρισε τον δικό του ειδικό αντιπρόσωπο για το Αφγανιστάν, τον σκληροπυρηνικό Αμπολφαζί Ζορεβάντ, υπαρχηγό του εθνικού συμβουλίου ασφαλείας του Ιράν. Διόρισε τρεις ακόμη ειδικούς αντιπροσώπους, ώστε να διασφαλίσει τον έλεγχο στη διπλωματία. Μολονότι ο Αχμεντινεζάντ μένει πιστός στην ίδια πάντα δηλητηριώδη ρητορεία του έναντι του Ισραήλ, στη διάρκεια του προηγούμενου χρόνου υπήρξε συνήγορος της προσέγγισης με τη Δύση. Ως προς το Αφγανιστάν, ο υπουργός Εξωτερικών Μανουσχέρ Μοτακί μετέβη στη σύνοδο στην Καμπούλ, θέλοντας έτσι να ενθαρρύνει τη συμφιλίωση. Λέγεται επίσης ότι τον Σεπτέμβριο οι Ιρανοί φάνηκαν πρόθυμοι να συνεργαστούν στο «Σχέδιο Παγκόσμια Ασπίδα» για τον περιορισμό της μεταφοράς χημικών, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή εκρηκτικών στο Αφγανιστάν.

Το ερώτημα για την κυβέρνηση Ομπάμα είναι εάν πρέπει να λάβει υπόψη τα μηνύματα αυτά. Οι θιασώτες αυτής της λύσης ισχυρίζονται ότι η σταθεροποίηση του Αφγανιστάν αποτελεί στρατηγική προτεραιότητα και ότι οι ΗΠΑ πρέπει να αναζητήσουν βοήθεια όπου μπορούν. Ισχυρίζονται επίσης ότι οι επαφές για το Αφγανιστάν ενδέχεται να αποδειχθούν άκρως αποτελεσματικές για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης.

Οι επιφυλακτικοί αντιλέγουν ότι το αφγανικό άνοιγμα θα πλήξει τον πυρήνα της πολιτικής για το Ιράν, δηλαδή την προσπάθεια να μην αποκτήσει η Τεχεράνη πυρηνικά όπλα. Βάσει της ίδιας λογικής, η κυβέρνηση Μπους εγκατέλειψε τον Μάρτιο του 2006 το σχέδιο για συνομιλίες με το Ιράν στη Βαγδάτη, όταν ο ανώτατος πνευματικός ηγέτης Αλί Χαμενεΐ διόρισε εκπρόσωπό του τον Αλί Λαριτζανί. Οταν επισκέφθηκα την Τεχεράνη, τον Αύγουστο του 2006, οι σκληροπυρηνικοί καμάρωναν για τη διπλωματία τους, που αποδείκνυε ότι οι ΗΠΑ είναι αφερέγγυες.

Ελπίζω ότι η αμερικανική κυβέρνηση θα εγκαταστήσει σύντομα ένα δίαυλο επικοινωνίας για το Αφγανιστάν, προτού η κατάσταση εκεί αποτελματωθεί κι άλλο. Είναι ίσως ο μόνος τρόπος να τρωθεί το ηθικό των Ταλιμπάν και να ενταχθούν όλες οι σημαντικές περιφερειακές δυνάμεις σε μια διαδικασία που θα ανοίξει τον δρόμο στην αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων.

http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Βραχονησίδα βάζει φωτιά στη διένεξη Κίνας - Ιαπωνίας

Η σύλληψη καπετάνιου αλιευτικού ανεβάζει το θερμόμετρο της έντασης στο Πεκίνο

The Economist

Τα αγριοκάτσικα που ζουν σε μιαν ακατοίκητη βραχονησίδα στη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας αγνοούν πλήρως τη διπλωματική καταιγίδα, που έχει ξεσπάσει για τον τόπο τους, από τις 7 Σεπτεμβρίου, όταν οι ιαπωνικές αρχές συνέλαβαν το πλήρωμα ενός κινεζικού αλιευτικού.

Η βραχονησίδα αποτελεί τμήμα ενός μεγαλύτερου συμπλέγματος, υπό τον έλεγχο των Ιαπώνων, οι οποίοι τα ονομάζουν Νησιά Σενκάκου, αλλά τα διεκδικεί και η Κίνα, η οποία τα ονομάζει Ντιαογιού. Αν και δεν είναι κατοικήσιμα και οι δυο χώρες τα θεωρούν σημαντικά, αν μη τι άλλο, ως καταγραφή για ευρύτερες εδαφικές διεκδικήσεις, σε μια θάλασσα πλούσια σε πετρέλαιο. Κατά περιόδους, υπήρξαν και στο παρελθόν εντάσεις με αφορμή τα νησιά, οι οποίες περιελάμβαναν προσπάθειες εθνικιστών να μείνουν εκεί, ή όπως τον Δεκέμβριο του 2008 η προσέγγισή τους από κινεζικά ωκεανογραφικά πλοία. Ωστόσο, η σύλληψη του καπετάνιου του αλιευτικού (το υπόλοιπο πλήρωμα απελευθερώθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου) προκάλεσε συναισθηματική φόρτιση στην Κίνα.

Ο συλληφθείς καπετάνιος για τον οποίο τελικά η Εισαγγελία της Οκινάουα αποφάσισε την απελευθέρωσή του, κατηγορείτο ότι εμβόλισε ένα, αν όχι δύο σκάφη της ιαπωνικής ακτοφυλακής, που προσπαθούσαν να απομακρύνουν το σκάφος του. Οπως ισχυρίστηκε Ιάπωνας αξιωματούχος, δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι η κινεζική κυβέρνηση ενθάρρυνε τους αλιείς να συμπεριφερθούν προκλητικά και είπε ότι ο καπετάνιος μπορεί να ήταν μεθυσμένος. Η Κίνα χαρακτήρισε τις ενέργειες της Ιαπωνίας «γελοίες, παράνομες και άκυρες» και απαίτησε την άνευ όρων απελευθέρωση του αλιέως.

Μόλις ένα μήνα, στη θέση του, ο πρέσβης της Ιαπωνίας στην Κίνα, Ουιτσίρο Νιουά, έγινε αποδέκτης έξι αυστηρών επιπλήξεων από το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών και η Κίνα ακύρωσε προγραμματισμένο γύρο συνομιλιών με την Ιαπωνία. Επειτα από έντονη διαμάχη για τα θαλάσσια όρια, οι δύο χώρες συμφώνησαν το 2008 να μετατρέψουν τη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας σε «θάλασσα ειρήνης, συνεργασίας και φιλίας» και να εκμεταλλευθούν από κοινού τα αποθέματα. Αυτή η συμφωνία φαίνεται ότι κινδυνεύει.

Πιο επιθετικές

Το περιστατικό μπορεί να είναι μεμονωμένο, διατείνεται Ιάπωνας αξιωματούχος, αλλά καταδεικνύει ότι οι προσπάθειες της Κίνας να διασφαλίσει τα θαλάσσια συμφέροντά της έγιναν προσφάτως πιο «επιθετικές και αλαζονικές» (μια άποψη, που αντιμετωπίζεται με συμπάθεια στην Ουάσιγκτον και άλλες χώρες της Ασίας). Σε έγγραφο του ιαπωνικού υπουργείου Αμυνας αναφέρεται ότι τον Μάρτιο, έξι κινεζικά σκάφη, περιλαμβανομένου ενός αντιτορπιλικού, πέρασαν από τα ιαπωνικά ύδατα στην πορεία τους για τον Ειρηνικό Ωκεανό. Ενα μήνα αργότερα, δέκα πλοία, περιλαμβανομένων αντιτορπιλικών και υποβρυχίων, ακολούθησαν την ίδια πορεία, πριν αρχίσουν τη διεξαγωγή ναυτικών ασκήσεων κοντά στην ιαπωνική νήσο Οκινοτόρι. Κινεζικά ελικόπτερα πετούσαν πολύ κοντά στα ιαπωνικά αντιτορπιλικά, που παρακολουθούσαν τα σκάφη.

Ελεύθερος τελικά ο Κινέζος αλιέας

Υπό το βάρος των πιέσεων του Πεκίνου και μετά την παρέμβαση των ΗΠΑ ότι «θα εκπληρώσουν τις συμμαχικές υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει» έναντι της Ιαπωνίας, η εισαγγελία της Οκινάουα αποφάσισε να απελευθερώσει τον καπετάνιο κινεζικού αλιευτικού, ο οποίος συνελήφθη, προ δύο εβδομάδων, στα αμφισβητούμενα μεταξύ των δύο χωρών ύδατα της Νότιας Κίνας. Παρά τις εκτιμήσεις διεθνών αναλυτών πως αυτή η εξέλιξη μπορεί να βελτιώσει τις σχέσεις Τόκιο - Πεκίνου, η ένταση παραμένει, καθώς η Κίνα ανακρίνει τέσσερις Ιάπωνες, οι οποίοι κατηγορούνται ότι εισήλθαν παράνομα σε στρατιωτική ζώνη και βιντεοσκοπούσαν στρατιωτικούς στόχους. Πάντως, το κινεζικό υπουργείο Εμπορίου διέψευσε δημοσιεύματα ότι το Πεκίνο εμποδίζει τις εξαγωγές σπανίων γαιών στο Τόκιο, απαραίτητων για την κατασκευή ηλεκτρονικών ειδών.

Διαβάστε περισσότερα...

Γρίφος ο διάδοχος του Κιμ Γιονγκ Ιλ

Αγνωστη ακόμα και η ηλικία του νεαρού που θα κληρονομήσει την εξουσία στη Βόρειο Κορέα

The New York Times

Την περασμένη Τρίτη, η Βόρειος Κορέα ανακοίνωσε ότι το κυβερνών Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα πρόκειται να συγκαλέσει μεγάλο συνέδριο την ερχόμενη εβδομάδα. Θα είναι το πρώτο συνέδριο μετά 30 χρόνια και αυτό που θα ορίσει τον νεότερο γιο του Κιμ Γιονγκ Ιλ, του ηγέτη της χώρας, ως τον νέο ισχυρό άνδρα της Βορείου Κορέας. Το συνέδριο πρόκειται να γίνει στις 28 Σεπτεμβρίου στην Πιονγιάνγκ. «Δεν είναι πάντως 100% βέβαιο, διότι η Βόρειος Κορέα είναι μια πολύ ιδιαίτερη χώρα, αλλά νομίζω ότι είναι 99% πιθανό ότι ο Κιμ Γιονγκ Ουν θα οριστεί διάδοχος του πατέρα του», λέει ο Αντρέι Λανκόφ, ειδικός επί θεμάτων των Βορείου Κορέας στο Πανεπιστήμιο Κοοκμίν της Σεούλ. «Θα τον παρουσιάσουν στο κόμμα και στον λαό ως τον νέο ιδιοφυή ηγέτη, ως τον ανατέλλοντα αστέρα του 21ου αιώνα».

Η Βόρειος Κορέα είχε ανακοινώσει ότι το συνέδριο του κόμματος επρόκειτο να διεξαχθεί στις αρχές του Σεπτεμβρίου. Πολιτικοί αναλυτές στη Νότιο Κορέα ανέπτυξαν διαφορετικές θεωρίες για να εξηγήσουν γιατί ανεβλήθη. Η αναβολή του συνεδρίου έγινε αφορμή να ξαναφουντώσουν οι φήμες για την κατάσταση της υγείας του Κιμ Γιονγκ Ιλ, ο οποίος υπέστη εγκεφαλικό το 2008 και του οποίου η όψη δεν είναι καλή, όπως δείχνουν οι επίσημες φωτογραφίες.


Ορισμένοι αναλυτές διατύπωσαν την άποψη πως οι πρόσφατες πλημμύρες στη Βόρειο Κορέα είχαν συνέπεια να αναβληθεί το συνέδριο, διότι ήταν πολύ δύσκολο να ταξιδέψουν οι σύνεδροι στην Πιονγιάνγκ. Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, υπήρχαν διαφωνίες μεταξύ της πολιτικής και της στρατιωτικής ελίτ σχετικά με τη συνέχιση της δυναστείας –από τον παππού στον πατέρα, και τον γιο– στην ηγεσία της χώρας.

Ο Λανκόφ και άλλοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι ο Κιμ Γιονγκ Ουν μπορεί να αναλάβει μια θέση στο πολιτικό γραφείο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βορείου Κορέας και ίσως κάποιο ανώτερο κυβερνητικό αξίωμα, παρότι δεν αναμένουν ότι ο νεαρός μπορεί να τεθεί επικεφαλής της πανίσχυρης Εθνικής Επιτροπής Αμυνας της χώρας. Δεν περιμένουν επίσης ούτε παρελάσεις ούτε δημόσιες συγκεντρώσεις προς τιμήν του Κιμ Γιονγκ Ουν, παρότι το επίσημο πορτρέτο του ενδέχεται να αναρτηθεί σύντομα σε καταστήματα, γραφεία, δημόσια κτίρια και κατοικίες στη Βόρειο Κορέα.

Αλλοι αναλυτές, πάντως, είναι πιο επιφυλακτικοί για τις προοπτικές του Κιμ Γιονγκ Ουν και υποστηρίζουν ότι στο συνέδριο είναι πιθανό να αναδειχτεί μια ηγετική ομάδα που θα βοηθήσει τον νεαρό να εδραιώσει την ισχύ του και να διευρύνει την πολιτική του βάση, προτού κληρονομήσει την εξουσία. Ο Κιμ Γιονγκ Ιλ παρουσιάστηκε στον βορειοκορεατικό λαό και στον υπόλοιπο κόσμο στο τελευταίο συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βορείου Κορέας το 1980. Το 1994 διαδέχτηκε στην εξουσία τον πατέρα του, Κιμ Ιλ Σουνγκ, ιδρυτή της χώρας, μετά τον θάνατο του τελευταίου. Ο Κιμ Γιονγκ Ουν παραμένει ένας γρίφος. «Δεν ξέρει και πολλά πράγματα», υποστηρίζει ο Λανκόφ. Υπάρχουν ελάχιστες φωτογραφίες του νεαρού και ακόμη και η ακριβής του ηλικία του δεν είναι γνωστή, είναι μεταξύ 27 και 28 ετών...

http://news.kathimerini.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Το αθάνατο κρασί του Εικοσιένα

Παύλος Τζερμιάς
Το αθάνατο κρασί του Εικοσιένα
Σιδέρης, 2009

Ο τίτλος και ο υπότιτλος αυτού του βιβλίου του κορυφαίου πνευματικού ανθρώπου θα φανούν σε μερικούς τρομερούς θιασώτες των υπεραπλουστεύσεων αλληλοαναιρούμενοι. Ο τίτλος αποπνέει πατριωτική έξαρση. Κι ο υπότιτλος παραπέμπει νηφάλια στον ανθρωπισμό. Όποιος εγκύψει στις αναπτύξεις του βιβλίου, θα διαπιστώσει, πως ο τίτλος κι ο υπότιτλος είναι απόλυτα συμβατοί μεταξύ τους. Κι αυτό γιατί η εθνική ελευθερία είναι θεμελιακή προϋπόθεση για την ανθρώπινη ελευθερία γενικά. Το σκεπτικό τούτο θ αποτελούσε κοινοτοπία, αν, όπως συμβαίνει ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό, δεν επικρατούσε μια εννοιολογική σύγχυση για το έθνος και την εθνική ταυτότητα. Με βάση τις ιστορικές πηγές ο συγγραφέας καταδεικνύει, πως ο γνήσιος πατριωτισμός είναι σε τελευταία ανάλυση ανθρωπισμός. Και το αντίστροφο. Διαβάστε περισσότερα...

Η Τουρκοϊσραηλινή αντιπαράθεση σε ταινία

Της Sebnem Arsu
The New York Times

Ο Ισραηλινός στρατιώτης και ο Παλαιστίνιος διοικητής της αστυνομίας, αμφότεροι ένστολοι, στέκονται πλάι σε ένα φθαρμένο τοίχο από τούβλα, καλυμμένο με φωτογραφίες του Γιασέρ Αραφάτ. Η μεταξύ τους εχθρότητα είναι περισσότερο από ορατή. «Ήρθαμε για να βρούμε τους τρομοκράτες που κρύβονται εδώ», λέει ο στρατιώτης με περιφρονητικό ύφος. «Εδώ είναι Παλαιστίνη», απαντά ο διοικητής της αστυνομίας. «Δεν έχεις δικαιοδοσία σε αυτή τη γη. Πάρε τους άνδρες σου και χάσου».

«Στοπ», ακούγεται η φωνή του σκηνοθέτη, που σπάει τη σιωπή σε αυτό τον δρόμο των Αδάνων, πόλη στη νότια Τουρκία που τους τελευταίους δύο μήνες έχει μετατραπεί σε κινηματογραφικό στούντιο για το γύρισμα της ταινίας με τίτλο «Κοιλάδα των Λύκων: Παλαιστίνη».


Το σενάριο της ταινίας γράφτηκε με αφορμή την ανεπιτυχή προσπάθεια, τον περασμένο Μάιο, τουρκικού στολίσκου έξι πλοίων να σπάσει τον ναυτικό αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας. Οκτώ Τούρκοι και ένας Αμερικανός ακτιβιστής σκοτώθηκαν όταν Ισραηλινοί κομάντος επετέθησαν στο πλοίο «Μαβί Μαρμαρά», σε διεθνή ύδατα. Το επεισόδιο προκάλεσε διεθνή κατακραυγή και επέφερε μεγάλη όξυνση στις σχέσεις του Ισραήλ με την άλλοτε σύμμαχό του, Τουρκία. Είχε επίσης ως συνέπεια να χαλαρώσει το Ισραήλ τον αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας την οποία ελέγχει η ισλαμική οργάνωση Χαμάς.

Η «Κοιλάδα των Λύκων» άρχισε το 2003 ως εβδομαδιαία τηλεοπτική σειρά, της οποίας ο κεντρικός ήρωας είναι ένας Τούρκος πράκτορας, ονόματι Πολάτ Αλεμντάρ, ο οποίος κάθε εβδομάδα αντιμετωπίζει και μία κρίση. Τα ποσοστά τηλεθέασης της σειράς εκτοξεύτηκαν. Ακολούθησε το 2006 η ταινία δράσης με τίτλο «Κοιλάδα των Λύκων: Ιράκ», που αξιοποίησε το ισχυρό αίσθημα οργής των Τούρκων εναντίον των ΗΠΑ για την εισβολή στο Ιράκ.

Τώρα ο σεναριογράφος της νέας ταινίας, ο Μπαχαντίρ Οζντενέρ, ισχυρίζεται ότι η εισπρακτική επιτυχία δεν είναι το κύριο μέλημα των δημιουργών της. «Απευθυνόμαστε στη συνείδηση του κόσμου», λέει ο Οζντενέρ, «το μόνο που θέλουμε, να ελευθερωθεί ο αθώος παλαιστινιακός λαός που ζει σε απάνθρωπες συνθήκες στη μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου».
Διαβάστε περισσότερα...

Τουρκία και Ιράν, εποφθαλμιούν το Ιράκ

Του Thomas Siebert
The National

Πριν από μερικούς μήνες, η Τουρκία προκάλεσε κραδασμούς στην δύση όταν στάθηκε στο πλευρό του Ιράν σε σχέση με το πυρηνικό του πρόγραμμα. Ωστόσο σήμερα, σύμφωνα με αναλυτές, η λήξη της Αμερικανικής αποστολής στο Ιράκ αναδεικνύει τις μεγάλες διαφορές Άγκυρας και Τεχεράνης.

«Η περιοχή βρίσκεται στη φάση αναζήτησης μιας νέας τάξης πραγμάτων» δήλωσε ο Μπιλγκάι Ντουμάν, Ιρακινός αναλυτής στο Κέντρο για Μεσανατολικές Στρατηγικές Σπουδές με έδρα στην Άγκυρα. «Ο ρόλος της Τουρκίας στο Ιράκ» πρόσθεσε «κρίνεται ως απειλή από τους Ιρανούς.»


Καθώς οι δύο χώρες επιδιώκουν να διευρύνουν την ισχύ και την επιρροή τους στο Ιράκ, πολιτικοί στη Βαγδάτη επέκριναν την παρέμβαση στα εσωτερικά τους από τρίτες χώρες. Ο υπουργός εξωτερικών Χοσιάρ Ζεμπάρι δήλωσε πρόσφατα στην Ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera ότι στην χώρα του υπάρχει ένα «επικίνδυνο κενό εξουσίας. Όταν οι Αμερικανοί αποχωρήσουν, θα έλθουν οι Ιρανοί, οι Τούρκοι, οι Σύροι και πολλοί άλλοι», τόνισε με έμφαση.

Αμφότεροι θέλουν μερίδιο
Ο κ. Ζεμπάρι επισήμανε ταυτόχρονα ότι η Τουρκία και το Ιράν, ως οι μεγαλύτεροι παίκτες στην περιοχή, θα προτρέξουν να εδραιώσουν την επιρροή τους στην περιοχή. Ήδη Τούρκοι πολιτικοί έχουν καταστήσει σαφές ότι οι εξελίξεις στο Ιράκ είναι κεφαλαιώδους σημασίας για την Άγκυρα. Αυτό εξάγεται και από τις δηλώσεις του Τούρκου υπουργού εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου ο οποίος ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «η Μέση Ανατολή αναδομείται. Το Ιράκ, ο αδελφός και φίλος μας αναδομείται.»

Άγκυρα και Τεχεράνη αντιμετωπίζουν πολύ διαφορετικά την μορφή που θα πρέπει να προσλάβει το «νέο» Ιράκ. Η Τουρκία προσβλέπει σε μία ισχυρή και σταθερή κεντρική κυβέρνηση επειδή χρειάζεται αξιόπιστους συνεταίρους στην προσπάθεια της για καταστολή της δράσης των Κούρδων ανταρτών. Ταυτόχρονα μία ισχυρή Ιρακινή κυβέρνηση θα θέσει υπό περιορισμό το όραμα των Κούρδων για ανεξαρτησία. Αντίθετα με την Τουρκία, το Ιράν προσβλέπει σε ενίσχυση του ρόλου των περιφερειών του Ιράκ σε βάρος της κεντρικής κυβέρνησης.

Όπως δήλωσε ο Αρίφ Κεσκίν, αναλυτής Μεσανατολικών θεμάτων στο Ινστιτούτο «21ος αιώνας», «οι Ιρανοί έχουν μάλιστα αναγνωρίσει επίσημα την Κουρδική κυβέρνηση στο βόρειο τμήμα του Ιράκ, ενώ όταν ο Μεσούτ Μπαρζανί, ο ηγέτης της περιφερειακής κυβέρνησης επισκέπτεται την Τεχεράνη τυγχάνει υποδοχής ως πρωθυπουργός.»

Αντιμετώπιση την οποία ο κ. Μπαρζανί δεν θα πρέπει να αναμένει από την Άγκυρα. Παρά το ότι η Τουρκία έχει βελτιώσει τις σχέσεις της με τους Κούρδους του Ιράκ εντούτοις επιδεικνύει συγκρατημένη στάση ώστε να μην συνδαυλίσει τις Κουρδικές φιλοδοξίες για ανεξαρτησία, αφού φοβάται ότι ένα γειτονικό Κουρδικό κράτος ενδέχεται να οδηγήσει σε κλιμάκωση των ταραχών από τους Κούρδους που διαμένουν στo έδαφος της.

Παραγκωνίζεται το Ιράν
Τούρκοι και Ιρανοί διαφωνούν επίσης και ως προς τον ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών στο Ιράκ αλλά και την εξωτερική πολιτική που θα ακολουθήσει στο μέλλον η Βαγδάτη. Ο αναλυτής κ. Ντουμάν επισήμανε ότι μπορεί μεν τα συμφέροντα Ουάσιγκτον και Άγκυρας να είναι συγκλίνοντα, εντούτοις το Ιράν ουδόλως επιθυμεί προσχώρηση του Ιράκ στο φιλοδυτικό στρατόπεδο.

Στις εκλογές του Μαρτίου, οι δύο χώρες υποστήριξαν ανοικτά διαφορετικές πολιτικές ομάδες. Η Τεχεράνη υποστήριξε το μπλοκ των Σιητών υπό τον Νούρι αλ Μαλίκι, ενώ η Τουρκία την κοσμική συμμαχία Ιρακίγια υπό τον Αγιάτ Αλλάουι, που κέρδισε τις εκλογές με ισχνή πλειοψηφία.

Παρόλα αυτά η Άγκυρα διαμηνύει ότι τάσσεται υπέρ της διατήρησης καλών σχέσεων με όλες τις εθνικιστικές και θρησκευτικές ομάδες του Ιράκ. Ήδη διατηρεί προξενεία στον Σιητικό νότο, στην Μοσούλη όπου κυριαρχούν οι Σουνίτες και στην Κουρδική πόλη Ερμπίλ στο βορρά. Τον Αύγουστο, ο κ. Νταβούτογλου εξέπληξε όταν ευρισκόμενος στη Δαμασκό συναντήθηκε όχι μόνο με τον κ. Αλλάουι αλλά επίσης και με τον πολέμιο της Αμερικής Σιήτη κληρικό Μοκτάντ αλ Σατρ.

Ενέργειες όπως αυτές οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η Τουρκία επιδιώκει να αυξήσει την επιρροή της στο Ιράκ σε βάρος των Ιρανών. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο κ. Κεσκίν, «ορισμένοι στη Μέση Ανατολή θέλουν την Τουρκία ως εναλλακτική του Ιράν. Ορισμένοι Ιρανοί νοιώθουν μάλιστα έντονα ότι η Τουρκία υποκλέπτει τον ρόλο της χώρας τους στην περιοχή.»

Η εμπλοκή της Τουρκίας σε ζητήματα που αφορούν στην Μέση Ανατολή έχει καταστεί εντονότερη τα τελευταία χρόνια, με την διοργάνωση συνομιλιών μεταξύ Συρίας και Ισραήλ, την προσπάθεια να μεσολαβήσει μεταξύ των Παλαιστινιακών παρατάξεων Χαμάς και Φάταχ ως επίσης και με την αποστολή στρατευμάτων στην διεθνή ειρηνευτική δύναμη στο Λίβανο.

Δεν επιδιώκει αντιπαράθεση
Ωστόσο παρά τις πρωτοβουλίες που ανέλαβε και ενώ οι θέσεις της σε ζητήματα που αφορούν το Ιράκ διαφέρουν κατά πολύ από αυτές του Ιράν, η Άγκυρα ξεκαθαρίζει με κάθε ευκαιρία ότι δεν επιδιώκει να έλθει σε αντιπαράθεση με την Τεχεράνη. «Προσπαθούμε να συνεργαστούμε με το Ιράν σε σχέση με το τι συμβαίνει στο Ιράκ. Οι θέσεις μας σε σχέση με την όποια μελλοντική κυβέρνηση στη Βαγδάτη είναι διαφορετικές. Παρόλα αυτά βρισκόμαστε σε στενή επαφή με όλους» δήλωσε ανώτατος Τούρκος διπλωμάτης ο οποίος διατήρησε την ανωνυμία του.

Από πλευράς του ο Αρίφ Κεσκίν, αναλυτής Μεσανατολικών θεμάτων, τόνισε η Τουρκία είναι ιδιαίτερα προσεκτική ώστε να μην προκαλέσει ένταση στις σχέσεις της με το Ιράν. «Η παρούσα κυβέρνηση στην Άγκυρα δεν επιθυμεί την αντιπαλότητα με το Ιράν, ούτε όσον αφορά το Ιράκ αλλά ούτε σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο ζήτημα» κατέληξε.


Διαβάστε περισσότερα...