O Górach Suchych i... pożegnaniu z butami.

Sokołowsko, o którym pisałam wcześniej, odwiedziliśmy przy okazji wycieczki w Góry Suche.
Nazwa nomen omen sprawdziła się w pierwszej części wycieczki, gdy nie mogliśmy znaleźć żadnego strumienia na szlaku, a chcieliśmy napoić pieska zabłąkanego w lesie.
Góry nas zaskoczyły. Przede wszystkim bardzo stromymi podejściami, których tam się nie spodziewaliśmy, ale też niesamowitym urokiem.
Wybraliśmy szlak czerwony z Sokołowska do schroniska "Andrzejówka". Głównie, żeby odwiedzić poniemiecki cmentarz, ale też aby zdobyć górę o wdzięcznej nazwie Bukowiec (to drugi Bukowiec zdobyty przeze mnie w tym roku - poprzedni był w czeskich Górach Izerskich).

Bukowiec to ta góra za mną:

Ostre podejście, ale w jakim pięknym bukowym lesie:

Na szczycie. Trudno wierzyć wskazaniom tego drogowskazu ;-)

 I tu znalazłam wodę, ale w formie rosy i nie była już potrzebna, bo piesek pobiegł do Sokołowska:

A potem trafiliśmy do najpiękniejszego miejsca w Górach Suchych i to nielegalnie:

Wdarliśmy się na teren kopalni melafiru:

Widok stąd na stronę czeską i polską nas oszołomił:

Sama kopalnia też robi wrażenie:

Gdzieś tam w dole jest Sokołowsko:

Przyjemnie było dotrzeć do schroniska "Andrzejówka" i napić się czeskiego piwa ;-)

W drodze powrotnej...

...Jackowe buty zbuntowały się i rozpadły na dobre :-D

Ruiny zamku Radosno zwiedzał śmiesznym, chaplinowskim chodem ;-)

Jeszcze jedno spojrzenie na górki i znów jesteśmy w Sokołowsku.

Szerokie pożegnanie z butami. Uśmiech proszę! :-)

 Zakotwiczyły przy śmietniku. Może komuś się jeszcze przydały ;-)

Wybaczcie ten nadmiar zdjęć, ale nie mogłam się zdecydować na bardziej okrojony wybór. Każdy zakątek tych gór jest piękny.