Bahar gelmiş...

 

Ben bugün deniz sezonu açtım sayılır.

Mekan Urla..

Arkadaşımla gittik,

Gezdik, tozduk..

Fotoğraflarda biraz oynama yaptım kabul

Ama bugün de böyle olsun istedim.

Haydi bakalım bahar gelmiş 

Hatta yaz bile kapıda olabilir.

Hazırlıklı olun..

 

Bu arada  benim blog sayfama kolayca ulaşabiliyor musunuz?

Bir kaç değişiklik yapayım dedim,

Sanırım bişiler yaptım ben,

Ne yaptığımı da bilemiyorum?

Anlayınca yazarım sizlere..

 

Baharlık depresif hareketler

Yazıyı yazarken 

Pink Floyd'dan eşlik etti bana

Tıklayın yaslanın arkanıza ellerinizi ensenize alın 

Gözlerinizi kapatıp dinleyin derim

Alıp götürecek sizi eminim 

Tıpkı beni alıp götürdüğü gibi

Bir tık lütfen

Havalarda bir kararsız ki

Hani yeni gelin gibi öylemi yapsam böylemi

Ordan mı tutsam şurdan mı kaldırsam ?

Oynarken kolumu kaldırsam mı kaldırmasam mı misali..

Gün içinde 4 mevsim birden yaşamak

Kaldıramıyorum...

Bahar mısın yaz mısın hani kış olsa bile ne fayda

Bişi değil vücut dengem bozuldu

Etkileniyorum ben yapma böyle lütfen

Zaten az aklım var bana yeten onuda harcatma bana

Dışarıda fırtına kopar benim beynim etkilenir

İçimde toz duman her yer

Yine girdim çıkmaz sokaklara 

Bir kapı çalıp arka kapıdan çıkma gayretindeyim kendimi yitirmeden

Yardımcı ol bana

Hep günlük güneşlik ol

Baygın iğde kokuları, şakayıklar, güller, hanımelleri sarsın etrafı

Başım sarhoş hiç ayılmadan dolanayım ortalarda

Nasılsa kış gelince ilk sert rüzgarla gelirim kendime

O zamana kadar kim öle kim kala ?

temizlik

Bir bahar temizliği yapmam lazım aslında
Beynimde, ruhumda, bedenimde, blog sayfamda hatta evimde.
Bi takım düşüncelerim oluyor zaman zaman
Onları atlatmam lazım.
Fırtınalar kopuyor mesela bazı ruhumda 
Bazen de öyle sessiz ki ruhum uçtu mu yoksa diyecek kadar.
Bedemim de bi değişiklik yok yazın verdiğim 4 kiloyu alamadığım için
Alyansım hala olmuyor parmağıma mesela.
Blog sayfam dijitürkün insafına geldiği anlarda açıldığında
Çok kalabalık geliyor gözüme, rahatsız eden bişiler var
Değişiklik, bakım şart oldu.
Evim desen alt kat temizlendi ama yazın üst katta oturduğumuzdan
Üst kata bi temizlik gerekiyor.
İş çok hadi bakalım....


Resim : 

emsvizyon's Profile   

http://www.flickr.com/photos/14454347%40N00/

Pazartesi

Şimdi söz vermiştim kendime saatler ileri alındı yaa güneş ışığından faydalanabilmek adına erken kalkıcaktım ben sabahları. Ama nerdeeee. E kızım yatarsan saat 3'te erken kalkmak biraz zor. Sabahları Eşcağızımı işe yollarken kalkıyorum en azından ayıp olmasın diye :)- Şimdi kalkmasam hem ayıp olur hem de içim rahat etmez. - Sormayın nasıl zor dayanıyorum yolladım mı hemen tumba yatak. Neyse işte biraz daha uyuyayım biraz daha derken bir baktım saat 11,00- olmuş. Annem duysa "Kokuşmuş" derdi eminim. Kalktım, dolandım durdum ortalıklarda biraz bilgisayara baktım ama kapalı haline değil :) arkadaşım aradı bir iş için çağırdı beni 2.Kordon'a. Neyse hazırlandım önce bahçeye çıktım baktım hava açık, güneşli ceketimi çıkarttım ince ceket giydim -kötü karar- neyse otobüse bindim tam inmeme yakın bir yağmur. Alsancak Cami'nin orda. Aslında Alsancak Hocazade Camii ama genelde Alsancak camisi deriz biz. Baktım dinecek gibi değil havada serinledi attım kendimi camiye üst kata çıktım kadınlar bölümüne ohhh kimse yok oturdum sessiz sessiz birazda okudum falan kendimce, dua attim en çokta hala ortalıkta göremediğim acılar içindeki sokak köpeği iç "Rabb'im dedim senin hikmetinden, işinden sual sorulmaz. Ama en azından dilerim ki daha az acı çeksin ölücekse eğer hı nasıl olur acaba" Sonra bir uyku bastırdı ki beni. Baktım yağmurda dinmiş çıktım camiden yoksa uyuyabilirdim vallaha. Görüşmeye gittim, sandım ki beni kapılarda karşılayacaklar nerde kaldınız biz ki sizin için iş ayarladık falan :)). Neyse form doldurdum. Bir tanesinide hatıra olarak çantama atıverdim bilmem kaçıncı form hatırası olarak. Sonra da çıktım sanki yağmur yağmamış gibi sıcacık olan bahar havasını içime çeke çeke durağa geldim bindim otobüse. Eve geldiğimde beni bahçede "Açlar Ordusu" karşıladı. açlar ordusnun askerleri Tontişimle , Pontişim köpeğim. Her daim mutfak penceresinin önündeler yemek yaparken habire bana bakıyorlar. Doyursam da fark etmiyor sürekli gözleri burda.

Yazarın saat 00:26- notu; Ne yazık ki hasta sokak köpeğine tekrar bakmaya gittiğimde kalbinin durmuş olduğunu anladım. Eşimle onu boş bir arsaya götürüp gömdük. En azından acıları son buldu tek avuntum bu :(

Beni bu güzel havalar mahvetti

Beni bu güzel havalar mahvetti,
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum;
Eve ekmekle tuz götürmeyi
Böyle havalarda unuttum;
Şiir yazma hastalığım
Hep böyle havalarda nüksetti;
Beni bu güzel havalar mahvetti.

Orhan Veli Kanık





Resim : İbrahim Çallı

Pazar günü

Dün üye olduğumuz http://www.petarkadas.com/ tarafından düzenlenen İzmir Kordon'da Bahara Merhaba etkinliğimiz vardı. Daha önce de böyle buluşmalara katılmıştık.Herkes petleriyle geliyor. Tanışmalar oluyor petlerimiz de kaynaşıyor güzel bir gün geçiriyor-duk. Ama dünkü buluşmamız resmen felaket oldu. http://www.temizmama.com/ ve birkaç üyelenin girişimiyle reklam ve vakit geçirme amaçlı petlerimiz arasında yarışma düzenlendi. İşte çoğu kişi yarışmaya odaklandığı için pet sahipleri olarak pek kaynaşma yaşayamadık. Biz gittiğimiz her buluşmada olduğu gibi önce biraz bekleyip daha sonra da köpeğimiz Lucky'i saldık. Aman Allah'ım bizimki ortalıkta kimseyi takmadan, diğer köpeklere aldırmadan burnunu gömdü çimenlere genlerinden gelen avcı ruhuyla dolanıp durdu.

Gerçekten Lucky bazen o kadar çok kokluyor ki ortalığı diyorum ki o zaman bizim köpek ya arama köpeği olmalı ya da defineci. Belki bişeyler bulabiliriz bu sayede.

Daha sonra etkinlikten ayrıldık ve kordon'da yürüdük. Lucky bizden 10 mt. uzakta bizde arkasında.Her taraf cıvıl cıvıldı. Çimenlere oturan yaşlı, genç, çocuklu gruplar bir yanda ise Fenerbahçe - Galatasaray maçı öncesi maç havasına giren ve tezahüratlar yapan taraftarlar. çok güzeldi. ( hangi takımı başta yazdığımdan anlaşılmıştır tuttuğum takım)

Biraz şükretmek

Çevremde sürekli olarak sızlanan, değil eli ayağı tuttuğu nefes alabildiği için bile şükretmeyen kişilerle yaşamım zindan olur benim. Eğer bir suç işlerde beni hapishane yerine böyle kişilerle yaşamaya mecbur bırakırlarsa çok fazla dayanabileceğimi sanmam. Ne yazık ki çevrem böyle insanlarla dolu. Evet herkesin yaşam derdi, geçim sıkıntısı var. Ama önemli olanın şükretmek, teşekkür etmekten geçtiğine inanırım ben. İşte böyle insanlarla muhatap olmamak adına hergün üç yaşındaki köpeğimiz Lucky ile bir saat yürüyüş yapıyoruz.
Kimi zaman dar sokaklardan geçiyoruz kimi zaman da sonsuz gibi gelen yeşillikler içinde kayboluyoruz. İlk başta sokağa çıktığında deli fişek gibi koşan Lucky bir süre sonra yorulduğundan dolayı yavaşlıyoruz.
Ve fark ediyorum ki bahar geldi. Toprak uyanıyor içinde sakladığı tohumları dışarı veriyor artık. Gökyüzünden geçen bulutlara bakıyorum sanki gülümsüyorlar. Kuşlar bile başka ötüyorlar. Ben papatya toplarken Lucky'de çevremde dolanıyor.
Bu kadar bir yürüyüş bile beni nasıl mutlu ediyor.