1 Şubat 2010 Pazartesi

Bezirgan başı


Nerden esti aklıma geldi dilime yapıştı şu tekerleme bilmem.

Aç kapıyııııııı beeeezirgannn baaaşıı
Beeeezirrgannn baaaaşı.
Arkamdakiiiii yadigarrrr olsun.
Yadigarrrr olsun.
Bir sıçannn
İki sıçannnn
Üçte kapana kapannnn.

Şimdi akşama kadar dilime dolanır bu çocukluk yıllarımın en sevdiğim oyunlarından birinin tekerlemesi.
Bir de şu vardı. 
Karşılıklı geçerdik karşıya arkadaşlarla, ellerimizi tutar avazımız çıkana kadar bağırırdık aynen şöyle;

Mendilim ipek döşe
Bizden size kim düşe.

Artık seçilirdi en çelimsizi koşardı karşıya kenetlenmiş eli açmaya :))

Şu anda tatil ya çalmıyor okulların zilleri.
Evimize yakın sayılabilecek mesafedeki ilkokulda çalan zili ne zaman duysam arkasından söylemeye başlarım okul şarkısını. Zilin çaldığı melodideki sözler şöyle;

Candan açtık cehle karşı bir savaş,
Eyy bu yolda and içen genç arkadaş.


Ehh ben de dururmuyum gerisini söylemeye başlıyorum hemen bir refleks gibi,

Öğren öğret halka hakkı durma coşşş
Haydi haydi durma koşşş.
Varrrsın gel desin sana yeşil gölgeli çamlar
Ninni fısıldayan dereler
Şen nağmeler çalan bir bahar.
Yürü atıl devir karanlığı
karşında bekliyor seni tan yeri
Yürü atıl devir karanlığı
Durma yürü haydi ileri.