<< Όταν ήμουν στο Σινά, ήταν εκεί και ένας λαϊκός· Στρατή τον έλεγαν.
Εάν τον φώναζες:
«Κύριε Στρατή».
Αυτός έλεγε:
«Αμαρτωλό Στρατή, να με λες, αμαρτωλό Στρατή».
Όλοι τότε, έλεγαν:
«Τί ταπεινός που είναι!».
Ένα πρωί λοιπόν, τον πήρε ο ύπνος τον Στρατή, και δεν κατέβηκε στην Εκκλησία. Επήγε λοιπόν κάποιος να τον ξυπνήσει.
«Στρατή», του λέει «ακόμη κοιμάσαι; Τελείωσε και ο Εξάψαλμος, δεν θα έλθης στην Εκκλησία;».
