Ξέρετε πώς ήμουνα τότε, όταν ήμουν υποτακτικός;
Ήμουν αετός!
Ο υποτακτικός δεν έχει λογοθέσιο, δεν έχει τελώνια, διότι έχει το μητρώο του λευκό! Δεν μπορούν να σε πιάσουν οι δαίμονες, εννοώ, όταν κάνεις υπακοή.
Μας είπε και ένα λόγο ο Γέροντας:
«Αν δεν γίνεις καλός υποτακτικός, καλλίτερα να μη γινόσουνα καλόγερος»! Βαρύς ο λόγος, αλλά την αλήθεια λέει.
Ο Άγιος Δοσίθεος πόσα χρόνια έκανε υπακοή; Ή τρία ή τέσσερα χρόνια. Αλλά τί υποτακτικός ήτανε! Και αγίασε! Και όταν ζήτησε από τον Μέγα Βαρσανούφιο: «Γέροντα, απόλυσέ με, δεν μπορώ» (πέθανε φθισικός), του λέει: «Ύπαγε, τέκνον, εν ειρήνη, παράστηθι τη Αγία Τριάδι και πρέσβευε υπέρ ημών». Το άκουσαν οι άλλοι γεροντάδες και λένε: «Καλά τί έκανε αυτός; Αυτός στη μισή Ακολουθία ερχότανε…». Και όταν κατόπιν πήγε ένας άλλος Άγιος γέροντας, σ᾿ αυτό το Μοναστήρι του Αγίου Σερίδου και παρεκάλεσε τον Θεόν να δείξει τους Αγίους Του, οι οποίοι και αγίασαν σε αυτή τη Μονή, τους είδε, όλους!!
