Modern Greece

Καταγραφή των γεγονότων της πρόελασης του ελληνικού στρατού προς τη Θεσσαλονίκη (Οκτώβριος 1912), των διαπραγματεύσεων για την παράδοση της πόλης, της εισόδου ελληνικών μονάδων και του Διαδόχου Κωνσταντίνου, της τελικής παράδοσης, καθώς και της συνάντησης με βουλγαρικές δυνάμεις που λίγο έλλειψε να κάνουν την είσοδό τους στην πόλη ταυτόχρονα με τις ελληνικές. Πηγές: τρεις αναφορές (Ίων Δραγούμης, Δημήτριος Παπαδιαμαντόπουλος, Στάμος Στάικος) από το Αρχείο Ελευθερίου Βενιζέλου.

Χαρίσειο Γηροκομείο της Φωτιάδου Κατερίνα (ιστορικός) Χρονικό-Ιστορικό πλαίσιο ιδρύματος Η ιδρυτική πράξη του Γηροκομείου έχει ως εξής 1 : Κληροδοτώ ακόμη εις την Αυτού Παν αγιότητα τον ειρημένο Έλληνα Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, εν έτερον ποσόν εξ εκατόν χιλιάδων φράγκων, ελεύθερων φόρων και δικαιωμάτων κληρονομίας και άλλων εξόδων, όπερ ποσόν θα κατατεθεί μερίμνα του προειρημένου Γεωργίου Δούναβη παρά την Εθνική Τράπεζαν της Ελλάδος υπό την ακόλουθων εγγραφή: Κληροδότημα Δημητρίου Χαρίση, προς όφελος του Γηροκομείου ιδρυθέντος παρ΄αυτού εν Θεσσαλονίκη, του οποίου τα εισοδήματα θα εξυπηρετούν εις το διηνεκές την συντήρησή του ιδρύματος τούτου και θα κατατίθενται κατ έτος , δι αυτήν την αιτία, ή εις τον προειρημένο Αρχιεπίσκοπο της εν λόγω πόλεως, ή εις την Ορθόδοξων Επιτροπή της αυτής πόλεως. Ο Δημήτριος Χαρίσης 2 , αδελφός της Πουλχερία και του Θεαγένη ,ιδρυτού του Θεαγένειου Νοσοκομείου, ήταν το νεώτερο από τα έξι παιδιά του Γεωργίου και της Αικατερίνης το γένος Ι. Καυταντζόγλου. Ο Δημήτριος Χαρίσης χειραγωγήθηκε στην ίδρυση Γηροκομείου από γεγονότα των δύο τελευταίων ετών της ζωής του. Η επιλογή του ήταν σοφή και αποδείχτηκε αναγκαία για το χώρο της Θεσσαλονίκης. Το Δημήτριο είχε επηρεάσει η προσωπική του εμπειρία. Στην ασθένεια του υπολόγισε και διαισθάνθηκε το πόσο βαρύ είναι, αν συμβεί ο υπερήλικας να μην έχει άμεση συμπαράσταση. Η απόφασή του λοιπόν να ιδρύσει Γηροκομείο είχε άμεση σχέση με τα γηρατειά τα δικά του και της αδελφής του. Εκλεγέντες υπό της Σεβ. Αντιπροσωπείας ως Έφοροι του Χαρίσειου Γηροκομείου δια το λήξαν ήδη έτος 1900-1901 ανέλαβαν τα καθήκοντα κ. Κ.Γ. Μέλφος ανέλαβε το Ταμείον ο δε κ. Δ.Γ. Βουδαλίκας τα λοιπά. Σύμφωνα με τη διαθήκη της μακαρίτιδος Σοφίας Μιλτιάδου Αθανασίου προς ίδρυση μιας κλίνης επί ονόματι του Ιωάννου και της Ειρήνης Χαρίση προσληφθείσης του Παπαθεοκλήτου, ο όλος αριθμός των εν τω Κατάστημα γηροκομημένων ανήλθε σε 7 γέροντες και 7 γραίες. Το Χαρίσειο ,είχε ως σκοπό του τη γηροκομία υπέργηρων ανδρών και γυναικών που ήταν αποδεδειγμένα ενδεείς και λόγω ηλικίας ανίκανοι για εργασία. Συγχρόνως έπρεπε να είναι χριστιανοί ορθόδοξοι, Έλληνες από τη Θεσσαλονίκη ή από χρόνια εγκατεστημένοι στη Θεσσαλονίκη. Η ίδρυση του Χαρισείου γέμισε ένα κενό στο φιλανθρωπικό έργο της Θεσσαλονίκης. Έχουμε ένα πλήθος αναξιοπαθούντων γερόντων , των οποίων η κατάσταση ήταν οικτρή. Στην περίοδο που αναφερόμαστε δεν υπήρχαν συντάξεις. Όσο ο γέροντας είχε δυνάμεις μπορούσε να συνεχίζει να εργάζεται και να ζει. Μετά την παύση της δουλειάς η ζωή του γινόταν προβληματική.-1 Κανονισμός του Εν Θεσ/νίκη Χαρισείου Γηροκομείου, Εκπονηθείς υπό της εφορείας αυτού, 1900-2 Ιστορία Χαρισείου Γηροκομείου, καταγραφείς από παλαιόν πρόεδρον του ιδρύματος Για να εκτιμήσουμε το έργο του Χαρισείου, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το ιστορικό πλαίσιο της εποχής ιδρύσεως 3. Πλήθη χωρικών εισέρρεαν στην πόλη, άλλα δεκάδες χιλιάδες τραβούσαν κατευθείαν πέρα από τις θάλασσες και ολοένα περισσότεροι εργάτες της πόλης τους ακολουθούσαν. Αξιόπιστες στατιστικές δεν υπάρχουν , αλλά τα νούμερα ήταν αρκετά σημαντικά ώστε στην καμπή του αιώνα ν

This two-volume work brings together studies focusing on the Greek realities of class as they appear in and through the Greek media realm. Critically engaging with traditions of class analysis, it brings to light various class perspectives and their explanatory power for the Greek context. In doing so, it embraces intersectional approaches that study class structures in their co-constructions/co-articulations with other forms of social organization and identification, such as race, ethnicity, gender, religion, geography and labor. Instead of providing clear-cut definitions, the chapters reveal the complexities and relationalities of class cultures and classed selves in their making. Volume one brings forth studies concerned with intersectional questions of class, notions of otherness, and forms of exclusion as they appear in popular media genres over a variety of social issues. Further, the volume also deals with class-related issues connected to the study of reactionary, far-right, and racist content advancing in Greek public spheres.

This two-volume work brings together studies focusing on the Greek realities of class as they appear in and through the Greek media realm. Critically engaging with traditions of class analysis, it brings to light various class perspectives and their explanatory power for the Greek context. In doing so, it embraces intersectional approaches that study class structures in their co-constructions/co-articulations with other forms of social organization and identification, such as race, ethnicity, gender, religion, geography and labor. Instead of providing clear-cut definitions, the chapters reveal the complexities and relationalities of class cultures and classed selves in their making. The second volume examines questions related to neoliberal cultures in the Greek context. It presents critical studies on mainstream cultural production and practices, and also includes studies on current counter-cultural forms and discourses.

Κρατώ στα χέρια μου μια ιδιαίτερη έκδοση, φροντισμένη από την Μάρα Ψάλτη, που αφορά στην ανάδειξη των «Σημειωμάτων στο περιθώριο» [1]του Κωστή Παλαμά, ένα σώμα πολύτιμο, καθώς φωτίζει την κριτική του σκέψη. Έκδοση με μεστό πρόλογο, άκρως αναλυτική εισαγωγή, σχόλια και επισημάνσεις της Ψάλτη πάνω στα σημειώματα, αθησαύριστα σημειώματα από το περιοδικό Οι νέοι, στο τέλος το Ευρετήριο Ονομάτων.

This study explores the Fourth International Congress of Modern Architecture (CIAM IV), focusing on Athens' selection as the host city for the 1933 meeting. While recent research has uncovered complex frameworks and hidden narratives within CIAM's inner circles, the reasons for holding the congress aboard a cruise ship traveling the Marseilles-Athens-Marseilles route remain enigmatic. Investigating the factors influencing CIAM IV's planning and location choice, set against the backdrop of interwar modernity, reveals overlooked dynamics; Greece's modernization efforts, which leveraged its diaspora to enhance cultural identity and tourism potential, played a crucial role in Athens' selection-a perspective often neglected in post-CIAM IV narratives. An analysis of CIAM's internal networks and power dynamics offers a reassessment of Greece's position within the CIAM discourse, providing new insights into the decision-making processes of this influential architectural movement.

Authenticity is an often-debated concept within and beyond sociolinguistics, particularly in multilingual contexts. Lacoste et al. (2014) have discussed different modes that speakers demonstrate and perceive authentic group membership, and Bucholtz & Hall (2005) have asserted that speakers often appeal to broader sociocultural details to legitimize group membership. The Istanbul Greek community then provides an interesting take on group identity as they embody Greek ethnicity with Turkish nationality. This duality for Istanbul Greeks has been a source for Mainland Greeks to historically qualify them as Τουρκόσποροι (Turkish seed) and “less” Greek (Hadodo, 2020).


Due to centuries of geopolitical and sociohistorical developments, Istanbul Greeks and their language have undergone changes absent from Mainland Greek and Cypriot counterparts. Reflecting extended contact with Turkish, French, Ladino, Armenian, and other languages, the Istanbul Greek dialect (IG) reinforces a cosmopolitan identity that opposes a mainstream sense of Greekness (Halstead, 2018, Örs, 2017). In this chapter, I apply stancetaking methodologies to IG speakers’ metapragmatic discourse in order to explore how they construct an “authentic” Greek identity by subverting and sometimes inverting dominant mainstream narratives. The IG community therefore showcases how a diverse minoritized indigenous community challenges hegemonic notions of authentic group membership in the stances they take that tie their language use to their own broader lived experiences.

Key message Long Bosnian pine chronologies from different mountains are shaped by different climatic parameters and can help identify past drought events and reconstruct landscape histories. Abstract We developed a 735-year-long Pinus heldreichii chronology from the southern distribution limit of the species, expanding the available database of long Bosnian pine chronologies. Tree-ring growth was mainly positively correlated with growing degree days (GDD: r1950–2018 = 0.476) while higher temperatures during both winter and growing season also enhanced growth (TWT: r1950–2018 = 0.361 and TGS: 0.289, respectively). Annual precipitation, during both calendar and water years, had a negative but weaker impact on annual tree growth. The newly developed chronology correlates well with chronologies developed from the neighboring mountains. The years with ring width index (RWI) lower than the average were found to correspond to cool years with dry summers. Still, the newly developed chronolo...

In this presentation I want to question the way in which the concept of ‘colonialism’ has been used in reference to Greece and emphasise a series of contradictions—as opposed to certainties—that are important to keep in view when thinking about potential scenarios of questioning capitalist domination today. I will refer to colonialism and anti- imperialism in the context and history of Greece, and how common contemporary understandings of financial capital reproduce fetishistic, nationalist forms of anti- capitalism.
A relation of domination produces the dominated subject as a national subject, and so resistance affirms the subject produced by domination, i.e. Greek identity. In relation to Paul’s talk, I think this poses the question of how can the subject that resist colonisation constitute itself in a way that does not essentialise itself.

Αυτό το άρθρο χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές Τα Θέματα Αρχαιολογίας είναι ένα μη κερδοσκοπικό περιοδικό που έχει ως αποκλειστικό σκοπό να συμβάλει στην έγκυρη και επιστημονικώς αποδεκτή διάδοση και οικειοποίηση του τρόπου σκέψης και των κατακτήσεων της Αρχαιολογίας και της Ιστορίας της Τέχνης. Αρχαιολογίας Θ έ μ α τ α Ε ι ρ ή ν η Σ τ α μ α τ ο ύ δ η 106 Θ έ μ α τ α Α ρ χ α ι ο λ ο γ ί α ς [ τ. 7. 3 ] Σ ε π τ έ μ β ρ ι ο ς / Δ ε κ έ μ β ρ ι ο ς 2 0 2 3 Τα επιχειρήματα Ελλάδας και Βρετανίας για την επιστροφή (ή μη) των Μαρμάρων του Παρθενώνα

Από την αρχή, οι πρώτες πληροφορίες που διαθέτουμε για τον Βρετανό αξιωματικό Guy Micklethwait είναι συχνά αντικρουόμενες. Οι αιτίες πίσω από τη μετάβασή του στην βουλγαροκρατούμενη περιοχή, ο τρόπος που αυτή πραγματοποιήθηκε, τα πρόσωπα που τον συνόδευσαν, η ακριβής χρονική στιγμή της άφιξής του, τα ένοπλα τμήματα με τα οποία συνεργάστηκε στην αρχή, αλλά και η ημερομηνία της πρώτης ρίψης, παραμένουν ζητήματα γεμάτα αβεβαιότητα και διαφωνίες. Αυτές οι αντικρουόμενες καταγραφές, σε συνδυασμό με την έλλειψη σαφών επιστημονικών πηγών, έχουν συμβάλει στη δημιουργία ενός μυστηρίου γύρω από το πρόσωπο του Micklethwait, το οποίο πλησιάζει τις μυθικές διαστάσεις. Μέσα από την παρούσα ιστορική έρευνα, θα προσπαθήσουμε να αποκαλύψουμε και να εξηγήσουμε κάποιες από τις άγνωστες πτυχές αυτής της αποστολής, φωτίζοντας την πρώτη του δράση και τη σημασία της παρουσίας του στην περιοχή. Στόχος μας είναι να ξεκαθαρίσουμε το θολό τοπίο που έχει δημιουργηθεί γύρω από αυτό το ιστορικό γεγονός και να προσφέρουμε μια πιο ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη εικόνα των πραγματικών συνθηκών και των εμπλεκόμενων παραμέτρων.

Dear Readers,‎

I am proud to bring to you the latest edition of the FORTNIGHTLY, a review of Middle East business, ‎developments and news, for the period ending 4 December 2024.‎

Some highlights of this issue include the following:‎

‎2.8.‎ Upwind Security Raises $100 Million at $900 Million Valuationa

‎3.8.‎ CorVista Health Looking to Bring Its Cardiovascular Diagnostic Platform to Saudi ‎Arabia

‎5.6.‎ Bahrain Introduces New Regulations on Medical Devices & Products

‎8.3.‎ Lavie Bio Expands Yalos Seed Treatment for Soybeans After Successful Trials

‎10.1.‎ Israeli Startups Raise Over $700 Million During November

The Fortnightly may also be found at:  https://atid-edi.com/category/fortnightly/‎

If you would like to learn more about any of the items mentioned in the Fortnightly, please contact ‎me at [email protected] and we will do what we can to assist you.‎

I welcome your comments and suggestions. ‎

Sincerely,‎

Seth J. Vogelman
Writer & Editor
The FORTNIGHTLY

Многу е тешко да се опише ,поточно да се наслика портретот на истакнатиот македонски револуционерен деец , учител и војвода Мише Развигоров. Развигоров целиот свој живот ќе го посвети на за наего најважните идеали.Револуцијата од една страна и работата со неговите ученици од друга страна.Во трудот голем простор е даден на неговата активност како војвода и за односот на турската власт кон него. Развигоров како војвода се грижел и за социјалните и економски прашања на сограѓаните со што знаел да го навлече гневот на турската власт. Осврт е даден и на неговиот допринос како делегат на Организацијата на советувањето во 1904 и 1905 година,на конгресот на Скопскиот револуционерен округ

editoriale 3 Cesare Pinelli L'Europa di fronte a Donald Trump cristianesimo e socialismo 5 Perché questo convegno? Daniela Saresella Fine Ottocento: omogeneità degli obiettivi e divergenze nella pratica Zeffiro Ciuffoletti Cattolici e socialisti nei tornanti del Novecento Michele Marchi Livio Labor e l'utopia delle ACLI Gianluca Scroccu Anni Ottanta: potenzialità e fallimento di un incontro necessario Giuliano Amato Proposizioni Nicola Antonetti Il posto del riformismo Stefano Ceccanti Gli incontri mancati e quelli realizzati Giuseppe De Rita I processi di modernizzazione Vincenzo Paglia Cristianesimo europeo Claudia Mancina Un patrimonio culturale da ripensare Silvio Pons L'anomalia italiana Gennaro Acquaviva Possibili linee d'azione elezioni regionali 55 Luca Tentoni Il voto regionale: il resoconto di un anno dissesto idrogeologico / emilia romagna 59 Bruno Zanardi L'alluvione delle competenze diritti e istituzioni 63 Francesco Lioce Piergiorgio Welby, la grazia di morire Marco Ruotolo Problemi costituzionali del pacchetto sicurezza Giancarla Babino Global Gender Gap Report 2024: la strada (infinita) verso la parità di genere medioriente 73 Alberto Benzoni Libano. Un paese collaterale, ma anche il paese di mia madre socialismo e socialisti 75 Luca Cefisi Ottaviano Del Turco e quell'avvertimento ai "compagni dagli occhi spenti" Fabrizio Federici Ragione laica e socialismo riformista in Luigi Fenizi internazionale 81 Giampiero Gramaglia La vittoria di Trump Giuseppe Leuzzi La Germania guarda a destra europa 89 Roberto Santaniello Sul Rapporto Draghi questo governo 93 Stefano Rolando Meloni, dopo due anni tra "governo" e "nazione" ricorrenze 99 Giovanni Sartori La Democrazia senza nemico biblioteca / recensioni 111 Giorgio Panizzi Roma: una periferia culturale? di Massimo Pazienti novembre-dicembre 2024 Questo numero è stato chiuso in tipografia il 2 dicembre 2024

This paper is a part of the project "The Image of the United States in Greek Online News Sites During the Trump Presidency" and it focuses on the image of the United States in the Greek media up to now. In order to assess the image of a country in the media, it is important to examine not only the affective tone of the coverage but also the type of coverage. Greek media portray the U.S. as a globally influential superpower and prioritize its coverage. However, for many years the Greek media used the Anti-Americanism master counter-frame to present the news. In the context of the Trump Presidency, it is important to reexamine the U.S. image in the Greek media. A content-analysis of two major online newspapers of Greece is included to examine how the Donald Trump controversy affects the U.S image, the overall tone of the coverage and which topics are more dominant. It seems that the U.S. is still portrayed as a superpower. Even though the overall tone toward Trump and the U.S. is mostly neutral, negative tone exists in some cases. Additionally, coverage of Trump has influenced perceptions of the U.S., with foreign policy remaining the most prominent topic.

Who participates in demonstrations? Analyses of participants have emphasized the role of political disaffection, strategic resources, and context. Against the backdrop of the rise of protest politics in both older and newer democracies, this article addresses the question by focusing on Belgium, a postindustrial society that exemplifies changes in protest politics and can be studied through detailed surveys of participants in demonstrations. Demonstrators are similar to the Belgian population in general. There is little evidence that they are ...

Why Not Build the Mosque? explores the Greek state’s two-century-long attempt to build a central mosque, culminating in the project’s realization during the recent economic crisis. Focusing on an effort in the early 2000s to build a mosque in a suburb of Athens, Dimitris Antoniou inquires into widespread beliefs concerning local reactions, the Orthodox Church’s stance, and politicians’ concern with “political cost.” As his ethnographic research moves from underground mosques and Muslim associations to polling companies, politicians’ offices, and media corporations, he reveals how building a mosque is more than a matter of religion or nationalism alone. The story of the central mosque in Athens demonstrates the productivity of unrealized plans by laying bare the logic and interests at work behind what might first appear as an obvious case of failure. Ultimately, Why Not Build the Mosque? sheds light on what it takes for things to happen in contemporary democracies when governments and multinational corporations try to respond to the will of the people.

Το 1978, ο βασιλιάς του Πατρινού Καρναβαλιού ήταν ένα σατιρικό άρμα που απεικόνιζε την στέψη του Jean-Bédel Bokassa (1921-1996) ως αυτοκράτορα της Κεντρικής Αφρικανικής Αυτοκρατορίας. Το άρμα αυτό, ως κεντρικό αξιοθέατο της  αποκριάτικης παρέλασης, έγινε επίκεντρο διαμάχης και λογοκρισίας. Τελικά, ο δημιουργός του άρματος αναγκάστηκε να τροποποιήσει το έργο του, αποκρύπτωντας τις σαφείς αναφορές στον αφρικανό «αυτοκράτορα» και να αλλάξει το όνομα του άρματος.
Ο Bokassa, ήταν ένας πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης της Κεντρικής Αφρικής, ο οποίος έμεινε στην ιστορία για την αυταρχική του διακυβέρνηση και την αυτοανακήρυξή του ως αυτοκράτορα της χώρας του. Η τελετή της στέψης του Bokassa είναι ένα από τα πιο εξωφρενικά και αμφιλεγόμενα γεγονότα στη σύγχρονη αφρικανική ιστορία. Το γεγονός αυτό, που πραγματοποιήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 1977, συμβόλιζε τόσο τη φιλοδοξία του Bokassa, όσο και την απομάκρυνσή του από την πραγματικότητα των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών της χώρας του. Η τελετή φέρεται να κόστισε περίπου 20 εκατομμύρια δολάρια, ένα κολοσσιαίο ποσό για την χώρα της Κεντρικής Αφρικής, η οποία εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από την ξένη βοήθεια και πάλευε με τη φτώχεια.
Η παρούσα ανακοίνωση διερευνά το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο γύρω από αυτό το λογοκριμένο άρμα, εξετάζοντας την αλληλεπίδραση μεταξύ σάτιρας, πολιτικής έκφρασης και κρατικής λογοκρισίας στην Ελλάδα των τελών της δεκαετίας του 1970. Σχεδιασμένο για να διακωμωδήσει την εξωφρενική αυτο-στεψη και την απολυταρχική διακυβέρνηση του Bokassa, το άρμα όχι μόνο αντανακλούσε τη διεθνή περιφρόνηση για το καθεστώς του, αλλά χρησίμευε και ως ένα ισχυρό σχόλιο σε ευρύτερα ζητήματα δικτατορίας και κατάχρησης εξουσίας. Μέσα από μια πρώτη ανάλυση των αναφορών στα ΜΜΕ της εποχής, συνεντεύξεις, καθώς και αρχειακή έρευνα, η μελέτη αυτή ανασυνθέτει τα γεγονότα που οδήγησαν στη λογοκρισία του Βασιλιά Καρνάβαλου του 1978. Διερευνά τα κίνητρα πίσω από τη λογοκρισία, λαμβάνοντας υπόψη το πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα κατά την περίοδο μετά τη χούντα και την ευαισθησία των ελληνικών αρχών στην πολιτική σάτιρα, ειδικά όταν παρουσιάζεται τόσο εμφανώς σε ένα κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός.
Η έρευνα τοποθετεί το περιστατικό αυτό στο ευρύτερο πλαίσιο της ελληνικής καρναβαλικής παράδοσης, όπου η σάτιρα και η πολιτική κριτική έχουν ιστορικά διαδραματίσει σημαντικό ρόλο. Είναι απαραίτητο να αναφερθεί η εμφανής έλλειψη στην βιβλιογραφία της ιστορίας της τέχνης σε μελέτες και αναλύσεις του Πατρινού Καρναβαλιού και των καρναβαλικών εκφράσεων γενικότερα. Το Πατρινό Καρναβάλι, με τη μακρά ιστορία του και την έντονη καλλιτεχνική του διάσταση, αποτελεί έναν σημαντικό πολιτιστικό θεσμό που παραμένει υποαναλυμένος από την κοινότητα των ιστορικών της τέχνης. Παρά την πλούσια εικαστική του παράδοση και την πολιτιστική του σημασία, το καρναβάλι αντιμετωπίζεται συχνά με αμηχανία, ίσως λόγω της εφήμερής του φύσης που το διαφοροποιεί από τις πιο «σοβαρές» μορφές τέχνης.

The United Nations was established after the Second World War to achieve the goal of avoiding conflicts which the postwar establishment League of Nations, could not achieve. The expression "United Nations", used by the US President Roosevelt when describing the allied states that organized against the axis powers since the beginning of the war. United Nations became the name given to the international organization established to perpetuate peace at the end of the war. Turkey did not actually participate in the Second World War, but was in alliance with the allied powers defined as the "United Nations". Turkey's participation in the war took place in order to participate in the United Nations organization, which was created under the leadership of the USA and aims to deal with the postwar world order. Declaring war against the axis powers, Germany and Japan, on 23 February 1945, Turkey was among the victors in the end-of-war order by signing the Declaration by the United Nations.

Καταγόμενος από ελληνική αριστοκρατική οικογένεια της Κέρκυρας, ο Ζαν Ραψομανίκης (Ιωάννη Ραψομανίκης) γεννήθηκε το 1885 στην Κέρκυρα. Ο πατέρας του ήταν Έλληνας και η μητέρα του Γαλλίδα. Τα πρώτα του μαθήματα τα πήρε στην Κέρκυρα με καθηγητή τον Χαράλαμπο Παχή στο εκπαιδευτήριο «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ». Συμμαθητής του ήταν ο Κερκυραίος ζωγράφος Περικλής Τσιριγώτης. Αποκληρώθηκε από τον πατέρα του το 1903, όταν αποφάσισε να πάει για σπουδές ζωγραφικής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού. Κέρδισε πολλά βραβεία σε διάφορες εκθέσεις που έγιναν στη γαλλική πρωτεύουσα αλλά και στην Αθήνα, τη Μασσαλία και τη Λιμόζ. Επέστρεψε στην Αθήνα το 1911 Εκεί εργάστηκε ως καρικατουρίστας σε εφημερίδες, υπογράφοντας με τον όνομα «Ράψο». Πολλά ήταν τα περιοδικά της Αθήνας που τον φιλοξένησαν κύρια σε προεκλογικές περιόδους. Η «ΣΑΤΥΡΙΚΉ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ» παρουσιάζει υποψηφίους των εκλογών με αριστερά, μεταξύ των τριών τον Γεώργιο Θεοτόκη και μεμονωμένο σκίτσο του στα δεξιά. Επιφανή πρόσωπα της Ελλάδας ήταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του έτσι δημιούργησε καρικατούρες δηλ. ανεπιτυχείς απομιμήσεις ενός προτύπου.

Η παρούσα μελέτη εστιάζει στην πρόσληψη της ελευθερίας του Τύπου στα δυτικά Βαλκάνια των αρχών του 20ου αιώνα και συγκεκριμένα στο έργο του Πέταρ Κότσιτς, Σερβοβόσνιου πολιτικού και λογοτέχνη. Ειδικότερα, η μεθοδολογική προσέγγιση που ακολουθήθηκε κινήθηκε στην ερμηνευτική ανάλυση αφενός  μιας επιστολής που δημοσιεύτηκε σε δύο εφημερίδες το 1906 από ομάδα λογοτεχνών, εκδοτών και δημοσιογράφων με επικεφαλής τον Κότσιτς και στην οποία ετέθη το κομβικό ζήτημα της προληπτικής λογοκρισίας των αυστριακών αρχών στον βοσνιακό τύπο της εποχής, και αφετέρου σε ένα ποίημα σε πεζό λόγο με τον τίτλο «Ελευθερία», το οποίο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Otadžbina [=Πατρίδα] το 1912, με την κυκλοφορία του οποίου ο Κότσιτς εισήλθε δυναμικά στην πολιτική ζωή στην περιοχή της Κράϊνα.

was born in the British Protectorate of Kephalonia, in the Seven Islands. In 1865, after the uniting of the Seven Island to Greece, Panas went to Alexandria where he published a book of poetry entitled "Memnon" which included an extract from "The Poems of Ossian". This prose poetry, written by the Scottish scholar James Macpherson, contains tales based on Celtic values in the art of combat against usurpation and despotism, led by Ossian and his magnanimous warriors. "Memnon" was circulated to various towns along the Nile including Zagazig, near to where Colonel Ahmad Arabi, a fellah, and leader of the Egyptian revolution, was born. Arabi began the Egyptian revolution after 1878, when the Treaty of Berlin was being discussed by the Great Powers: Egypt was on the agenda. Similar to Panas's colleagues who helped Halim Pasha, Pretender to the throne, under threat from Ismail, to escape from Alexandria in 1866, two residents in Egypt Wilfred Blunt and Lady Augusta Gregory would also give their full support to Arabi in 1882. A fierce opponent of British Imperialism, and firm believer in the liberation of the Egyptian people, Wilfred S. Blunt, a former diplomat and poet, known as the Byron of Egypt-his wife was Byron's granddaughter-believed that Arabi was the best leader to secure Egypt's freedom. Lady Gregory, an Irish scholar and wife of an English diplomat would save Arabi from execution by the English. Both Blunt and Lady Gregory wrote works based on Celtic Mythology translated from the Irish in Ireland, where Blunt was imprisoned by the English in 1888. Was Egypt connected to the Democratic Eastern Federation?

Until now the Greek right wing party New Democracy and its present neoliberal leadership was trying to distance itself from the crisis of the Greek party system. It tried to present it as a crisis of the centre left. Nevertheless last week its former leader and Prime Minister Antonis Samaras was expelled from the party after repeatedly expressing his disagreement on the handling of the Greco-Turkish relations by the present party leadership. He was followed by the other former leader and Prime Minister Costas Karamanlis who expressed similar concerns. This article discusses this side of the crisis (PARON 24/11/2024).

La crise grecque. Un poignard dans le dos de l'Europe ? Contrairement à l'Irlande, l'Espagne et le Portugal, la Grèce s'enfonce dans la crise. Cette exception est utilisée comme un argument par les économistes qui s'opposent à la stratégie européenne de sauvetage des pays-membres en crise. Pourtant, l'explication de la spécificité grecque n'est pas à chercher dans les grands débats économiques. La Grèce, contrairement aux autres pays européens frappés par la crise de 2008, ne doit pas être replacée seulement dans le contexte économique européen, mais aussi dans celui de la Méditerranée orientale. Pendant les dernières années, elle s'est ainsi trouvée au croisement de deux familles de crise, une économique et une politique et institutionnelle. La prise de conscience de cette double appartenance crée un nouveau défi pour l'Europe. La crise grecque constitue certes une difficulté, mais aussi une opportunité de renouveau intellectuel pour l'Union européenne et ses institutions. Les sauvages sont bouleversés par la disparition de la lune. Ils ne réalisent pas que l'ombre qui […] efface tout sauf un petit fragment du disque brillant est projeté par leur propre monde. D'une manière similaire, nous, peuples civilisés de l'Occident, nous regardons avec pitié ou avec mépris nos contemporains non occidentaux, couchés sous l'ombre d'une puissance supérieure qui semble paralyser leurs énergies en les privant de lumière. En général, nous sommes beaucoup trop absorbés par nos affaires pour regarder de plus près, et nous passons de l'autre côté 157 Numéro 94 l Été 2015 Dossier Variations La crise grecque. Un poignard dans le dos de l'Europe ?

Historically positioning themselves between an unruly, oriental population and the western powers, since 1981 Greek elites have siphoned off EU funds into a bloated public sector favouring corruption, patronage and social climbing. The threat posed to Europe by the breakdown is less contagion to the centre than a wave of anti-western feeling that could exacerbate geopolitical instabilities in the region.

The project »Archives of the DAI Athens and the Archaeology of Greece« (ARCHAthen), funded by the Deutsche Forschungsgemeinschaft (DFG), intends to make a significant part of the archive of the DAI Athens publicly available through iDAI.archives. It includes numerous documents, bound objects, drawings, maps, photos and newspapers that have been organised, described, conserved and digi­tised. The digitised copies will now be uploaded and interlinked within the iDAI.world. All the archival material combined will be able to provide researchers with an over­ view of the DAI Athens’ history, activities, important events, members and associates.

The recent interview of the Nobel Prize-winning economist Joseph Stiglitz and the related statements of the banker Sallas on the dramatic state of our economy have stirred the chronic stagnant waters around the reflection of the criminal Memoranda. And they encourage me to persist for the umpteenth time. It has been 15 years since the first memorandum, followed by the other two. In that time their consequences have completely destroyed our economy, impoverished the middle and lower classes and, worst of all, encouraged and perpetuated the myths of the blue homeland. The strange thing is not that we have come this far, as the grim results of the memoranda should have been expected from the start. On the contrary, what is puzzling is the absolute silence of the authorities on the destruction of the country and the responsibility for it. Equally inexplicable are their frequent enthusiastic statements about how well the economy is doing.

Antropologian pyrkimys löytää konkreettisista havainnoista syvällisiä merkityksiä voi joskus johtaa tulkintavirheisiin. Jukka Jouhki huomasi kenttätöissä Intiassa, kuinka symboliset tulkinnat äänestämisen merkityksestä ja teinien kännykän käytön vaarallisuudesta veivät hänet hakoteille.

(PDF) Antropologin ylitulkintoja Intiassa. Available from: https://www.researchgate.net/publication/385999659_Antropologin_ylitulkintoja_Intiassa [accessed Nov 21 2024].

Between 1862 and 1867, Albert Gaudry (1824–1908) published Animaux fossiles et géologie de l’Attique, a seminal work describing and depicting the rich collection of mammalian fossils that he assembled during his scientific expeditions in Attica, Greece. This paper will focus on how Gaudry’s collection and reconstruction of the extinct fauna of Attica articulated itself with geopolitical, cultural, and economic concerns regarding the newly independent Greek state and its place within Europe. Since the Greek War of independence against the Ottomans between the 1820s and 1830s, European nations sought to secure a series of strategic advantages in the region. France for example invested a lot of capital, military, and cultural resources in the newly independent Greek state in hope of cementing France’s influence in the Mediterranean. Between 1853 and 1854, Gaudry was sent on a mission by the French government to evaluate the agricultural production of countries of the ‘Orient’, including Greece. Gaudry was tasked with gathering information intended to facilitate the advancement of agriculture in France’s colonies as well as the planning of future investments in the Eastern Mediterranean. In his report published in 1855, Gaudry explicitly defined the restoration of Greece’s agricultural industry as a sine qua non condition for Greece’s establishment as a European state. It was during this official mission that Gaudry learned about the existence of exceptionally rich fossil sites in Attica. He returned on multiple occasions to collect thousands of fossil specimens from these sites. In Animaux fossiles et géologie de l’Attique and in his subsequent publications on the same fossils, Gaudry regularly articulated the reconstruction of extinct mammals and their environment with inspired descriptions of the ruins of Athens. In his writings, the reconstruction of a Greek geological past inhabited by a grandiose and harmonious megafauna echoed the celebration of Ancient Greece as the cradle of Western civilization. This paper will comment on the complex interplay between three temporalities which informed Gaudry’s work on the mammalian fossils of Attica: (1) the reconstructed paleontological past, (2) the idealized Ancient Greece, and (3) the present geopolitical context.

This article reviews anthropological explorations of conspiracy theories—in dialogue with insights from other disciplines, primarily political science, philosophy, and social psychology—to frame conspiracy theories as productive social practices. While conspiracy theories are often depicted through their epistemological shortcomings and associated with social and political margins, this article traces the nascent threads across anthropological scholarship to reach an emic understanding of those narratives and their sociopolitical reverberations and proposes approaching conspiracy theories through their style, agentive implications, and political effects. Conspiratorial style, the article argues, pertains not to the content of the narrative but to its incessant seeking of covert operations beyond readily visible forms as well as a growing flexibility regarding the narrator's belief in the narrative's veracity. The agentivizing dynamic generated through conspiracism differentiates contemporary conspiracism from its predecessors and involves an empowering current. Finally, the article focuses on how contemporary conspiracism is intricately linked to political contestations.

Ποιείν
20 Νοεμβρίου 2024: Α΄ ΜΕΡΟΣ,: https://www.poiein.gr/2024/11/20/%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CE%BD%CF%85%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B9/
28 Νοεμβρίου 2024: Β΄ ΜΕΡΟΣ: https://www.poiein.gr/2024/11/28/%cf%84%ce%bf-%ce%b5%ce%bd%cf%85%cf%80%ce%ac%cf%81%cf%87%ce%bf%ce%bd-%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b9%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%bf%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%b9-2/

The early 21 st century has witnessed a significant rise in extreme nationalism, racism, and xenophobia, deeply affecting the rights of minorities such as the Roma, who have historically faced systemic discrimination and racism. Given that many political leaders who downplay minority rights often engage in populist discourse, a debate has emerged about the relationship between populism and minority rights. While many scholars argue that populism inherently undermines liberal principles like the protection of minorities, the question remains whether populism is necessarily anti-pluralist and anti-minority. What about the case of left-wing populism? Furthermore, why is the relationship between anti-populism and minorities often overlooked? In this article, we examine the relationship between populism, anti-populism, and minorities through the case of two different governmental discourses in crisis-ridden Greece. Specifically, we focus on the governmental political discourse and policies of the populist SYRIZA (2015-2019) and the anti-populist ND (2019-2023) on Roma, with the aim of showing that populism is not necessarily anti-pluralist, while anti-populism is not always pluralist, as both phenomena can follow inclusionary or exclusionary logics.