Współpraca

W pracy tej postawiłem sobie następujące cele:
1) Opis genezy, przejawów i kontekstów społeczeństwa projektu.
2) Identyfikacja napięć związanych z kolektywnym zarządzaniem projektem artystycznym dotyczącym edukacji.
Projekty stały się częścią naszej codzienności – większość z nas realizowała bądź uczestniczyła w jakimś projekcie, albo zetknęła się z tym pojęciem przy różnych okazjach – słowo to stało się częścią potocznego języka. W przeciwieństwie do teorii zarządzania nie próbuję opracować skutecznych narzędzi zarządzania projektem. Projekty są dla mnie formą uspołecznienia – tego, jak ludzie są ze sobą powiązani, jak się określają w stosunku do innych jednostek.
Cele te staram się osiągnąć w trzech częściach pracy – jej struktura rysuje się następująco:
• Część 1: Projekt – społeczeństwo projektu – projektyzacja: geneza, przejawy, konteksty, przykłady, napięcia, aporie przedstawione z szerokiej perspektywy („lotu ptaka”).
• Część 2: Sposoby działania w projekcie – opis etnograficzny.
• Część 3: Warunki większej egalitarności projektów: Jak poprawić funkcjonowanie społeczeństwa projektu zakładając, że współpraca w projekcie może pełnić rolę schematu demokratycznej decyzji.

Wiedza i procesy zarządzania tym zasobem stanowią obecnie kluczowy element aktywności przedsiębiorstw w kontekście tworzenia i utrzymania ich przewagi konkurencyjnej. Podstawą i pierwszym działaniem w tym zakresie jest pozyskiwanie wiedzy. Nie jest to jednak zagadnienie proste, gdyż nie każdy rodzaj tego zasobu może zwiększyć konkurencyjność przedsiębiorstwa. Współpraca przedsiębiorstwa z podmiotami zewnętrznymi daje możliwość dostępu do wiedzy, która najczęściej nie jest powszechnie dostępna co może realnie poprawić wyniki firmy. Zagadnienie to jest szczególnie ważne dla przedsiębiorstw usługowych ze względu na charakter ich działalności. Wyniki badań empirycznych wskazują na współzależność występującą pomiędzy liczbą wykorzystywanych – przez firmy z tego sektora – kooperacyjnych źródeł wiedzy a poziomem ich konkurencyjności, co uwydatnia znaczenie badanych procesów w branży usługowej. Rezultaty badań wskazują również, że przeciętny zestaw kooperacyjnych źródeł wiedzy stosowanych przez przedsiębiorstwa z branży usługowej jest inny niż w podmiotach z innych sektorów. Istnieją także różnice, w tym zakresie, pomiędzy samymi firmami usługowymi w zależności od dokładnej charakterystyki usług świadczonych przez podmiot.

Podstawową przesłanką podjęcia badań, których wyniki zostały zaprezentowane w niniejszym opracowaniu, była chęć poznania procesu „stawania się” przez lokalne samorządy wspólnotami. Założono, że podstawową przesłanką ukonstytuowania się wspólnoty są relacje informacyjne i współdziałania między członkami wspólnoty (organy samorządu a organizacje pozarządowe, organy samorządowe a lokalni przedsiębiorcy), a także między samorządami i instytucjami wspierającymi efektywność ich działań, takimi jak inne samorządy i instytucje finansowe. Relacje te przekładają się wprost na nowe zachowania podmiotów w sferze gospodarczej i są elementem transformacji gospodarczej. Zaprezentowane opracowanie stanowi efekt badań zespołu złożonego z pracowników i doktorantów Samodzielnego Zakładu Gospodarki i Administracji Publicznej oraz Katedry Ekonomii i Polityki Transformacji realizowanych w ramach „potencjału naukowego” obu jednostek. Jego zadaniem była diagnoza aktualnego stanu wykorzystania wprowadzonych założeń reformy gospodarczej i administracyjnej w obszarach dotyczących wspólnot lokalnych/gmin. Podjęto w nim próbę odpowiedzi na pytania dotyczące wykorzystania możliwości stwarzanych przez rozwiązania ustawowe i tendencji dotyczących uczestnictwa w procesach transformacji gospodarczej.

na podstawie przeglądu literatury przedmiotu oraz badań własnych scharakteryzowano wybrane metody ograniczania działania czynników ryzyka w rolnictwie. obejmują one badanie
skutków zmian klimatu, zastosowanie map numerycznych m.in. do skuteczniejszego stosowania ubezpieczeń rolniczych, modernizację infrastruktury – tzw. małą retencję, czy też wzrost skuteczności
działań poprzez współpracę producentów rolnych. Upowszechnienie proponowanych rozwiązań wśród producentów rolnych w Polsce pomoże utrwalać i rozwijać przewagi konkurencyjne na turbulentnym i coraz bardziej konkurencyjnym globalnym rynku surowców rolniczych.

Celem państw Unii Europejskiej jest nie tylko promocja wzrostu gospodarczego i stabilizacji, lecz także wzmocnienie więzi społecznych w Europie. Jeśli mówi się dzisiaj o realnym podziale na społeczeństwa bogate i ubogie w kompetencje, to oznacza, że ich brak rodzi podziały w społeczeństwach. Stąd też nabywanie kompetencji kluczowych pomaga ludziom nie tylko lepiej zarządzać sobą, lecz być bardziej skutecznym w relacjach interpersonalnych, co nie pozostaje bez znaczenia w zmieniającym się rynku pracy. Analiza kompetencji kluczowych pokazuje, że odgrywają one istotną rolę w budowaniu partnerstwa. Może ono przybierać różne formy i być przenoszone na różne dziedziny życia: osobistego, społecznego i gospodarczego. Jednak nie sama różnorodność form partnerstwa jest wystarczającym czynnikiem warunkującym jego skuteczność, lecz istotna jest zdolność wszystkich jego uczestników do współpracy i współdziałania, a to wymaga posiadania odpowiedniej wiedzy, umiejętności i postaw. Partnerstwo staje się szczególnie cenną formą przezwyciężania trudności pojawiających się na różnych szczeblach: lokalnym, regionalnym, krajowym, międzynarodowym (bezrobocie, słaby rozwój przedsiębiorczości itp.), ale staje się ono również odpowiedzią na konieczność podejmowania działań wspierających i wzmacniających osoby (np. wykluczone społecznie) lub instytucje (np. szkoły).

Z poprawą warunków do prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce jest jak z postanowieniami noworocznymi, przy czym w ich przypadku czas liczony jest czteroletnim cyklem wyborczym. Temat regularnie wraca, widać nawet ślady pewnych działań, ale efekty dalekie są od obietnic. Podobnie jak w przypadku postanowień noworocznych, aby pomóc w rozwoju polskiej przedsiębiorczości niezbędne są: wiedza co i jak zmienić, wola polityczna, upór i konsekwencja, a także cierpliwość w oczekiwaniu na efekty. Niniejsze opracowanie dostarcza wsparcia w ramach pierwszego z przedstawionych warunków. W ramach prac analitycznych zidentyfikowano pięć podstawowych zagadnień, które wymagają uwagi ze względu na rozwój polskiej przedsiębiorczości: (1) kompetencje potrzebne do prowadzenia działalności gospodarczej (zarówno wśród samych przedsiębiorców, jak i ich pracowników); (2) współpracę pomiędzy przedsiębiorstwami oraz między nimi a uczelniami i administracją publiczną; (3) innowacje, które są i będą nie...

Współcześnie bardzo dużo mówi się o kryzysie: gospodarczym, finansowym, kryzysie w rodzinie czy społeczeństwie itp. Okazało się być to pojęcie tak chłonne, że zaczęliśmy do niego wkładać wszystkie te zjawiska, które dzieją się w naszym społeczeństwie, przypisywać mu nasze powodzenia i porażki. Czy słusznie? Czy kryzys jest rzeczywiście tym, co determinuje nasze życie społeczne? Czy może jest jedynie naszą wymówką, czy też usprawiedliwieniem naszych porażek lub sposobem na zrozumienie tego, co się wokół nas dzieje? Z pewnością zagadnieniu temu warto by było poświęcić osobne badania i rozprawy. Z pewnością niedługo też one powstaną. Na tym jednak etapie badań prawdopodobnie jednoznacznej odpowiedzi dać się nie da. Należy natomiast rejestrować wszystko to, co się w społeczeństwie w dobie kryzysu dzieje i próbować zrozumieć jakie mechanizmy społeczne tym kierują.

THE ART OF COOPERATION. ETHNOGRAPHY OF AN EDUCATIONAL PROJECT AT A VOCATIONAL SCHOOL IN ROTTERDAM

Educational system bringing up responsible, in-control and free people is possible not through using a ready-made set of exercises and tests in school, but by creating conditions for cooperation between various partners: students, teachers, headmasters, artists, engineers, project managers. To create conditions for such education, one needs the trial and error method, and not a deductively developed system. New forms of school education are now proposed as a project. School is a bureaucratic structure, a hierarchical one, whereas a project is flexible. The educational project described in the article, was carried out by artists, experimenting engineers, social scientists, who stressed educational practices aimed at increasing the students' agency.

Key words: non-hierarchical school, educational project, school ethnography, student-teacher-artist interaction, civilisational process, agency

W swoim artykule przedstawiam projekt realizowanej przez siebie antropologii nawiązującej do tradycji  uprawiania etnografii surrealistycznej.  Po kilku modyfikacjach uwzględniających zwrot działaniowy oraz jakościowe metody badań proponowany projekt wpisuje się skutecznie w proces odkrywania nieoczywistości otaczającej nas codzienności oraz stanowi propozycję wspomagającą proces odpowiedzialnego kreowania rzeczywistości. Propozycja znajduje swoje zastosowanie w projektach artystyczno-naukowych oraz w procesie edukacyjnym wspierającym rozwój wyobraźni antropologicznej.


The project of assistive anthropology as a vehicle for creating the reality 

The article aims to present the project of anthropology that refers to the well known tradition of practicing ethnographic surrealism. Considering few modifications of action and qualitative research, the project rediscovers the ‘non-obvious’ and ‘taken for granted’ aspects of daily life and attempts to create the reality in a responsible manner. It is applied in artistic and scientific collaboration and may play a supportive role in the educational aspect and in the development of anthropological imagination.
"

na podstawie przeglądu literatury przedmiotu oraz badań własnych scharakteryzowano wybrane metody ograniczania działania czynników ryzyka w rolnictwie. obejmują one badanie skutków zmian klimatu, zastosowanie map numerycznych m.in. do skuteczniejszego stosowania ubezpieczeń rolniczych, modernizację infrastruktury – tzw. małą retencję, czy też wzrost skuteczności działań poprzez współpracę producentów rolnych. Upowszechnienie proponowanych rozwiązań wśród producentów rolnych w Polsce pomoże utrwalać i rozwijać przewagi konkurencyjne na turbulentnym i coraz bardziej konkurencyjnym globalnym rynku surowców rolniczych.

Zgodnie z zasadą homofilii, „podobieństwo rodzi związki”; co za tym idzie, sieci powiązań osobistych są homogeniczne w odniesieniu do wielu cech socjodemograficznych i indywidualnych (takich jak wiek, pochodzenie etniczne, pochodzenie klasowe, poziom zamożności, poziom wykształcenia czy płeć). Ponieważ nauka w coraz większym stopniu opiera się dzisiaj na współpracy, zasada homofilii może wywierać coraz silniejszy wpływ na karierę akademicką. Coraz większe znaczenie ma, z jaką intensywnością współpracujemy w nauce – i z kim współpracujemy. Współpraca w nauce (a dokładniej wzorce współautorstwa ze względu na płeć) stanowi podatny grunt do przetestowania zasady homofilii. Wzorce współpracy badawczej mężczyzn i kobiet naukowców są konfrontowane w tym artykule za pomocą sześciu zmiennych: wiek biologiczny, stopnie i tytuł naukowy, dyscyplina akademicka, typ współpracy badawczej definiowany przez płeć naukowca, prestiż czasopism i typ instytucji zatrudniającej. Jednostką analizy jest indywidualny naukowiec, a nie pojedynczy artykuł. Kluczowym krokiem metodologicznym jest określenie tego, co nazwaliśmy „indywidualnym portfelem publikacyjnym” (zdefiniowanym dla dekady 2009-2018) dla każdego polskiego naukowca widocznego na arenie międzynarodowej (N = 25 463 naukowców akademickich) z 85 uczelni, zgrupowanych w 27 dyscyplinach, wraz z ich 164 908 krajowymi i międzynarodowymi współautorami, którzy razem napisali 158 743 artykułów indeksowanych przez bazę Scopus. Indywidualny portfel publikacyjny odzwierciedla rozkład zdefiniowanych przez płeć typów współpracy naukowej (współpraca między osobami tej samej płci versus współpraca mieszana) dla każdego naukowca. Punktem wyjścia pracy jest założenie, że powstawanie zespołów w środowisku akademickim, rozumiane jako publikowanie ze współautorami w różnej liczbie i o różnej płci, jest dobrowolne: naukowcy współpracują ze sobą wtedy, gdy uważają, że współpraca jest dla nich lepsza niż publikowanie samodzielne. Utworzone zespoły lub opublikowane artykuły mogą odzwierciedlać „indywidualne upodobania i postrzeganie zwrotu z inwestycji we współpracę, a także koszty koordynacji” (Boschini & Sjögren, 2007, s. 327). Analizujemy tutaj wskaźnik homofilii (czyli wskaźnik współpracy z osobami tej samej płci) na poziomie indywidualnym każdego polskiego naukowca i uogólniamy wyniki z poziomu indywidualnego do poziomu polskiego systemu szkolnictwa wyższego.

Przedmiotem artykułu, jest omówienie współpracy dwóch krakowskich muzeów z dwiema organizacjami pozarządowymi. Przedstawiony został charakter współpracy, obszary wspólnych działań oraz realizowane projekty. Na podstawie udostępnionych materiałów oraz wywiadów, przeprowadzonych z przedstawicielami muzeów oraz organizacji pozarządowych, zestawione zostało ich spojrzenie na wzajemne relacje oraz współpracę. Analizie poddano: Muzeum Historyczne Miasta Krakowa i Towarzystwa Pro Museo, powstałe w roku 1996 z inicjatywy pracowników Muzeum oraz Muzeum Narodowe w Krakowie i Towarzystwo Przyjaciół Muzeum Narodowego w Krakowie – jedno z najstarszych tego typu stowarzyszeń w Polsce, powstałe w 1903 roku. Efektem porównania współpracy pomiędzy dwiema wiodącymi muzeami, a organizacjami pozarządowymi jest próba scharakteryzowania możliwych form współpracy pomiędzy publicznymi instytucjami kultury a sektorem pozarządowym.

The article’s goal is to present the consequences of Polish membership in the European Union (EU) for the functioning of the Polish Sejm and Senate at the national and international level. Polish accession to the European Union resulted in changes to the scope of competences of certain organs of the Republic of Poland. This was related to the transfer of specific state competences to an international organization and it applied, in particular, to the Polish Parliament (the Sejm and Senate) which has lost its primary role as legislator of laws applicable in Poland. In order to avoid the marginalization of national parliaments in the EU decision-making process, appropriate legal measures have been introduced at the national and international level. Additionally, after the Treaty of Lisbon entered into force, national parliaments have received new competences which allowed them to exist on the forum of the European Union. The article puts forward the thesis that the Polish Sejm and Senate have lost their position as main legislative bodies at the national level but, at the same time, they have acquired a new European function which can neither be qualified as traditionally understood legislative nor controlling functions.

Próba określenia skutków nałożenia na siebie określonych modeli współpracy w ruchach społecznych z typami relacji między uczestnikami tych ruchów. W kontekście dominujących form współpracy między studentami na polskich uniwersytetach można spodziewać się, że ruchy społeczne z ich udziałem skutkować będą jedynie (re)produkcją elit. 

Wystąpienie podczas seminarium "Kooperatyzm jako czynnik formowania inteligencji w Polsce" w ramach sympozjum "Filozofia kooperatyzmu. Od idei do praktyki". Warszawa 12.3.2015