Papers by Łukasz P. Michoń
Artykuł prezentuje potencjalne korzyści poznawcze i arteterapeutyczne płynące z uznania za odpowi... more Artykuł prezentuje potencjalne korzyści poznawcze i arteterapeutyczne płynące z uznania za odpowiadający rzeczywistości model człowieka kwantowego. Proponowany model Homo electronicus został ujęty w kontekście klasycznego pola badań antropologii kulturowej dotyczącego magii, rytuału i święta.
Słowa klucze: antropologia, arteterapia, święto, Homo electronicus, efekt placebo
Summary
The Benefits Arising from the Recognition of the Quantum Human
The article presents the potential cognitive and art therapeutic benefits arising from the recognition of the quantum human model. The proposed model, Homo Electronicus is contextualised within the classical field of cultural anthropology studies on magic, ritual and holiday.
Scenariusz filmu: "Żałoby narodowej nie było" [w:] Tematy z Szewskiej, Performatywność, nr 2(12)/2014, Wrocław 2014, s. 60-74, 2014
Zabieg przeniesienia rzeczywistego wydarzenia w sferę wirtualną stanowił inspirację do tego, aby ... more Zabieg przeniesienia rzeczywistego wydarzenia w sferę wirtualną stanowił inspirację do tego, aby napisać, wraz z Iwoną Morozow, scenariusz postmodernistycznego filmu dokumentalnego.
Dwa teksty publikowane w jednym tomie stanowią zatem zaproszenie do realizacji trzeciego i ostatniego etapu
projektu czyli realizacji filmu. W efekcie podjętych działań chcemy, aby powstał multimedialny hipertekst.
O żałobie narodowej jako wdarzeniu medialnym[w:] Tematy z Szewskiej, Performatywność, nr 2(12)/2014, Wrocław 2014, s. 52-59, 2014
Publikowane w tomie teksty stanowią zapis dwóch pierwszych etapów eksperymentu humbugizowania ant... more Publikowane w tomie teksty stanowią zapis dwóch pierwszych etapów eksperymentu humbugizowania antropologii.
W pierwszym z nich zaproponowałem interpretację żałoby narodowej ogłoszonej po katastrofie lotniczej z 10 kwietnia
2010 roku w kategoriach wydarzenia medialnego przebiegającego według schematu narracyjnego mającego siłę
przenoszenia widzów telewizyjnych w czas święty.
Zabieg przeniesienia rzeczywistego wydarzenia w sferę wirtualną stanowił inspirację do tego, aby napisać, wraz z Iwoną Morozow, scenariusz postmodernistycznego filmu dokumentalnego.
Dwa teksty publikowane w jednym tomie stanowią zatem zaproszenie do realizacji trzeciego i ostatniego etapu
projektu czyli realizacji filmu. W efekcie podjętych działań chcemy, aby powstał multimedialny hipertekst.
O pewnym projekcie antropologii wspierającej proces kreowania rzeczywistości, [w:] LUD, t. 97, 2013, s. 157-173. Artykuł ukazał się w ramach działu LUDu zatytułowanego: Antropologie problemowe – nowy krok w rozwoju naszej dyscypliny? pod red. prof. Katarzyny Kaniowskiej., Dec 2013
W swoim artykule przedstawiam projekt realizowanej przez siebie antropologii nawiązującej do trad... more W swoim artykule przedstawiam projekt realizowanej przez siebie antropologii nawiązującej do tradycji uprawiania etnografii surrealistycznej. Po kilku modyfikacjach uwzględniających zwrot działaniowy oraz jakościowe metody badań proponowany projekt wpisuje się skutecznie w proces odkrywania nieoczywistości otaczającej nas codzienności oraz stanowi propozycję wspomagającą proces odpowiedzialnego kreowania rzeczywistości. Propozycja znajduje swoje zastosowanie w projektach artystyczno-naukowych oraz w procesie edukacyjnym wspierającym rozwój wyobraźni antropologicznej.
The project of assistive anthropology as a vehicle for creating the reality
The article aims to present the project of anthropology that refers to the well known tradition of practicing ethnographic surrealism. Considering few modifications of action and qualitative research, the project rediscovers the ‘non-obvious’ and ‘taken for granted’ aspects of daily life and attempts to create the reality in a responsible manner. It is applied in artistic and scientific collaboration and may play a supportive role in the educational aspect and in the development of anthropological imagination.
"
W poszukiwaniu ciszy. Etnograficzna podróż po Wrocławiu [w:] Tematy z Szewskiej. Cisza, nr 1/2007, pod red. Adama Palucha, Wydawnictwo Katedry Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2007, s. 11 – 21, ISSN: 1898-3901 (współautor Marek Pawlak), 2007
O humbugizacji antropologii [w:] Antropologia zaangażowana (?), F. Wróblewski, Ł. Sochacki, J. Steblik (red.), Kraków 2010, s. 47-56. (współautor Marek Pawlak), 2010
O dialektyce rytualnej polityków Prawa i Sprawiedliwości [w:] Mity, symbole i rytuały we współczesnej polityce, pod red. Bohdana Szklarskiego, Wydawnictwo Scholar, Warszawa 2008, s. 199 – 213, ISBN: 978-83-7383-302-9, ISBN 2: 978-83-61067-08-5, 2008
Antropologia dramatu społecznego. O mechanizmach wykluczenia w walce politycznej Józefa Piłsudskiego, [w:] Wykluczenie. Społeczno-kulturowe mechanizmy kreowania emocji, B. Płonka-Syroka, K. Marchel (red.), Wrocław 2010. ISBN: 978-83-60011-81-2., 2010
Czy sztuka musi być skandalem? Wywiad z Maciejem Bartosikiem-Bibersteinem, [w:] Tematy z Szewskiej, Skandal, nr 2(6)/2011, pod red. Adama Palucha, Wrocław 2011, s. 279-282, 2011
Łukasz Michoń: Od akcji artystycznej w galerii "Arttrakt" minęło ponad 5 miesięcy. Jak z dystansu... more Łukasz Michoń: Od akcji artystycznej w galerii "Arttrakt" minęło ponad 5 miesięcy. Jak z dystansu czasu myślisz o tym wydarzeniu, w którym, chyba mimowolnie, odegrałeś jedną z głównych ról? Maciej Bartosik-Biberstein: Po pierwsze, nie mimowolnie, lecz świadomie. Poszedłem na wernisaż w nowej dla mnie galerii i chciałem zobaczyć, co pokaże Iza, której prace przejrzałem wcześniej w Internecie. Zaproszenie, które dostałem, sugerowało rodzaj performance'u, a galerii wcześniej nie znałem, mimo że kojarzyłem jej nazwę. Dość, że znalazłem się przed "Arttraktem" i wszedłem. Gdy zobaczyłem grupę ludzi "czyszczących zawzięcie stół z poczęstunku", pierwszym moim odruchem było wyjść! Mimo to jednak zostałem, obejrzałem obrazy, ale ofi cjalnego otwarcia nadal nie było. Podano tylko jakieś mętne tłumaczenie, że Artystka się spóźnia, bo udziela wywiadu dla TV i przeprasza. Obrazy Izy, w porównaniu z tym, co widziałem w Internecie, zawiodły mnie. Zostałem, bo miałem nadzieję, że sama Iza pokaże coś więcej. W między czasie pracownik galerii włączył znany fi lmik z exposé Artystki. W tym momencie stało się dla mnie jasne, że cała "akcja plastyczna" to jedynie sprytna próba zaistnienia przez wywołanie skandalu, którego toporne przeprowadzenie odbyło się kosztem widzów.
Skandal jako mechanizm, broń i niebezpieczna gra, [w:] Tematy z Szewskiej, Skandal, nr 2(6)/2011, pod red. Adama Palucha, Wrocław 2011, s. 11-14., 2011
Spowiedź [w:] Tematy z Szewskiej. Litość, nr 1(4)/2010, pod red. Adama Palucha, Wrocław 2010, s. 83 - 88., 2010
O antropologicznych zabawach z wyobraźnią [w:] Tematy z Szewskiej. Wyobraźnia, nr 1(2)/2008, pod red. Adama Palucha, Wydawnictwo Katedry Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2008, s. 95 – 105, ISSN: 1898-3901, 2008
Uprawianie etnografi i/etnologii/antropologii w moim przypadku jest ściśle związane z nieustannym... more Uprawianie etnografi i/etnologii/antropologii w moim przypadku jest ściśle związane z nieustannym rozbudzaniem pewnej szczególnej postawy wobec świata. Przypomina to orientację, którą, używając słów Jamesa 1 Clifforda, można 2 nazwać etnografi cznym surrealizmem 3 : surrealistyczna praktyka etnografi czna atakuje to, co swojskie, prowokując wtargnięcie innościtego, co nieoczekiwane 4 . W konsekwencji przyjętego postępowania ogromną rolę odgrywa wyobraźnia antropologa. To dzięki płynącemu z niej zdziwieniu możliwe jest "wtargnięcie inności" w interpretację i rozumienie, z pozoru tylko "oczywistych" i dobrze znanych, zjawisk kulturowych. W przypadku uprawiania antropologii o wyobraźni przypominać należy za każdym razem, bowiem, jak sam Clifford Geertz przyznaje: odpowiedzialność za antropologię, czy też zasługę za nią, można przypisać tylko tym romantykom, którzy ją wyśnili 5 . na marginesie Z Dziennika Gombrowicza: Poeta dnia dzisiejszego powinien być dzieckiem, ale dzieckiem chytrym, trzeźwym i ostrożnym. Niechaj uprawia poezję, lecz niech w każdej chwili będzie zdolny zdać sobie sprawę z jej ograniczenia, brzydot, głupot i śmieszności -niech będzie poetą, lecz poetą gotowym w każdej chwili poddać 25 W. Gombrowicz, dz. cyt., s. 151. 26 D. Lynch, W pogoni za wielką rybą, Poznań 2007, s. 23. 27 M. Herzfeld, Antropologia, Kraków 2004, s. 19-44. 28 D. Lynch, dz. cyt., s. 25.
Ołbin i Nadodrze w zwierciadle kałuż [w:] Tematy z Szewskiej. Zwierciadło, nr 1(3)/2009, pod red. Adama Palucha, Wydawnictwo Katedry Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2009, s. 117 – 122, ISSN: 1898-3901, 2009
Kloszariada. Czyli antropolodzy po drugiej stronie zwierciadła [w:] Tematy z Szewskiej. Zwierciadło, nr 1(3)/2009, pod red. Adama Palucha, Wydawnictwo Katedry Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2008, s. 87-115, ISSN: 1898-3901 (współautor Marek Pawlak), 2008
Gdy etnograf ma już zgromadzony, jego zdaniem, wystarczająco bogaty materiał dowodowy, staje prze... more Gdy etnograf ma już zgromadzony, jego zdaniem, wystarczająco bogaty materiał dowodowy, staje przed niezwykle poważnym i brzemiennym w skutkach dylematem. Zadaje sobie bowiem pytania: "Jak mam rozpocząć swoją opowieść? W jaki sposób mam zdać relację z badań, w których -niczym szalony detektyw -szukałem tego czegoś, co intuicyjnie miałem nadzieję w ich trakcie znaleźć?" Problem jest tym poważniejszy, gdy potrafi przed sobą i innymi przyznać, że: 1 "Mam ogromną, nieustannie powiększającą się tekę, gdzie notuję fakty, wspomnienia, czasami nawet aforyzmy, pomysły, idee, rzeczy, które, jak mi się wydaje, z pewnym zażenowaniem, są dla mnie ważne i powinny zostać wykorzystane w jakiś sposób, ale nie wiem jeszcze, jak dokładnie zostaną użyte i co z tego wyniknie". W owej gigantycznej, wymagającej cierpliwości, "grze fi szek" dochodzi do dopasowania ("małżeństwa") pomiędzy podobnymi fi szkami albo fi szkami mającymi podobnie znaczenie dla gracza. Układa się je w stosiki, które ponownie skopiowane, z nieodłącznymi skreśleniami, odsłaniają nieoczekiwane związki. Nie ma ogólnego planu, zasadą gry jest przechodzenie po kolei od fi szki do fi szki. Tylko wtedy, kiedy przejście uznane jest za ostateczne, gracz posuwa się dalej. W ten sposób końcowy tekst nie zostaje powtórnie zredagowany, poprawiony raz jeszcze, by zgadzał się z ogólnym tonem narracji czy analizy, ale zamiast tego praca w swym ruchu, rytmie i manipulacji jest zapisem samego procesu pisania -wróżenia lub porwania. Rezultatem jest obiektywny subiektywizm, realizm oparty na faktach (nie ma tu nic zmyślonego, tylko fakty ze sobą powiązane i zapisane) portretujący proces badawczy, który pamięta, odkrywa, łączy i porządkuje. Język jest zawsze zarówno środkiem, jak i celem, autonomiczną, refl eksyjną rzeczywistością raczej niż prostym sposobem przedstawiania czy wyrażenia 2 .
Między ciszą i dźwiękiem, na moście linowym kołysanym przez wiatr… [w:] Tematy z Szewskiej. Cisza, nr 1/2007, pod red. Adama Palucha, Wydawnictwo Katedry Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2007, s. 160 - 166, ISSN: 1898-3901, 2007
Books by Łukasz P. Michoń
Kompozycja książki została w całości podporządkowana procesowi odkrywania mechanizmu rytualnego. ... more Kompozycja książki została w całości podporządkowana procesowi odkrywania mechanizmu rytualnego. Podejmując taką decyzję, zależało mi aby czytelnik mógł z łatwością wejść w rolę czujnego obserwatora pracy badacza, który postępuje niczym detektyw kultury. Dzięki temu zabiegowi czytelnik-detektyw, na początku intrygującej sprawy ma zawsze dostępne jedynie ślady i tropy, które traktowane z osobna, niczego nie wyjaśniają. Ujęte jednak w rytualny kontekst układają się w logiczny wzór, według którego ofiarnik zabija ofiary. Każda zbrodnia dostarcza kolejnych poszlak pozwalających stworzyć procesualny model dokonywanych morderstw, ujawniając jednocześnie ich cel. W toku prowadzonego śledztwa możliwe stało się także zrekonstruowanie ukrytego porządku wcielania się w role ofiarników i ofiar. Okazuje się, że w tej starej grze każdy z nas może zostać pochłonięty przez mechanizm rytualny. Wszystkie zaproponowane w książce rozwiązania formalne pełnią zatem rolę specyficznych egzorcyzmów. Takie podejście stwarza każdemu chętnemu możliwość uwolnienia się spod działania magicznego uroku podążania dawną drogą mordów rytualnych zapowiadających nadejście kolejnego „złotego wieku”.
Zusammenfassung von "Mechanizm rytualny" (Ritueller Mechanismus).
Über das Modell von dem Opfer-Beschließen einer neuen politischen Ordnung
Der Aufbau des Buches wurde als Ganzes dem Prozess der Enthüllung eines rituellen Mechanismus untergeordnet. Als ich mich dafür entschied, legte ich großen Wert darauf, dass sich der Leser mit Leichtigkeit in die Rolle eines aufmerksamen Beobachters der Arbeit eines Forschers hineinfühlen kann, der sich wie ein Detektiv der Kultur benimmt. Dank einer solchen Methode verfügt der Leser-Detektiv am Anfang eines spannenden Falles immer nur über Spuren, die, wenn sie getrennt behandelt werden, nichts erklären. Wenn sie aber in einen rituellen Kontext gefasst werden, bilden sie ein logisches Muster, nach dem der Opferpriester die Opfer tötet. Jedes Verbrechen liefert weitere Indizien an, die ein prozessuales Modell der begangenen Morde zu schaffen ermöglichen und damit das Ziel dieser Morde offenbart wird. Während der Ermittlung war auch möglich die versteckte Ordnung des Verkörperns der Rollen von Opferpriestern und Opfern zu rekonstruieren. Es stellt sich heraus, dass jeder von uns in diesem alten Spiel in den rituellen Mechanismus einbezogen werden kann. Alle im Buch vorgeschlagenen formalen Lösungen erfüllen also die Rolle spezifischer Exorzismen. Eine solche Betrachtungsweise schafft für jeden Willigen die Möglichkeit der Befreiung von der Macht des Zaubers, der die Fortsetzung der alten rituellen Morde ist, welche das nächste “goldene Zeitalter”; ankündigen.
The Synopsis of The Ritual Mechanism.
On the Model of the Sacrificial Establishment of a New Political Order.
The composition of the book is entirely subordinated to the process of detecting the ritual mechanism, which aims at enabling the reader to take the role of a vigilant observer of the work of an investigator who acts like a detective of culture. Thanks to this operation, at the beginning of an intriguing case, only traces and clues are available for the reader-detective, which, treated separately, do not explain anything. However, when placed in the ritual context, they arrange themselves in a logical pattern, according to which the sacrificer kills the sacrifice. Each crime provides further clues allowing to create a processual model of the commited murders and reveal their purpose. In the course of the investigation, it becomes possible to reconstruct the hidden order of embodying the roles of sacrificers and sacrifices. It occurs that, in this old game, each of us can be devoured by the ritual mechanism. Therefore all formal solutions proposed in the book perform the role of specific exorcism. Such an approach creates the possibility of liberation from the magic spell of following the old path of ritual murders announcing the coming of another “Golden Age”.
A szertartás mechanizmus.
Minden uj politikai berendezkedés áldozatmodelljéről.
A könyv kompoziciója teljes egészében a szertartások mechanizmusának feltárást szolgálja. A szerző ugy döntött,hogy az olvasót bevezeti a kutatómunka folyamatába, mely a kultura-nyomozás része. Ennek köszönhetően az olvasó-detektiv először nyomokat, tetthelyeket talál és semmi sem világos. Bár a szertartásos kontexusban logikus minta kerül elő, melynek alapján a tettes megöli áldozatát. Ugy tünik,hogy ebben a régi játékban van gyilkossági modell mely a gyilkosság célját is megmutatja. A feltárás folyamán áldozat és tettes szerepe is megvilágosodik. Ebben a régi játékban,bármelyikben is részt vehet. Minden javaslat a könyvben az ördögüzés valamely formája. Igy a rituális gyilkosságok is,melyek a soronkövetkező "Aranykornak" is sajátjai.
Резюме Оврядового механизма
Композиция книги целиком подчинена процессу расследования
ритуального механизма.
Принимая такое решение, я заинтересован был в том, штоб читатель мог легко войти в роль бдительного наблюдателя работы исследователя веущего себе будто детектив. Благодря этому приёму читатель-сыщик, прежде чем получит теоретическое знание на удовлетвояющем уровне про интересующие его явления, сначала всегда распоминает лиш только косвенными уликами. Но никакая из них, принята каждая в отдельности, ничего вначале не объясняет. Приём всех предпосылок в соответствующем ритуальном котексте начинает складываться в легкопонятную и нетрудно предвиденную мифологическую целину. Мои исследования обрядового механизма напоминали таким образом криминальное дело, в катором преступник каждый раз оставляет следы, принимая пример из ранних преступлений проходящих по том же самом сценарию. Экстраординарным оказался факт, что на основе знания этого сценария и его очередных повторений возможным является разоблачение несостоявшегося преступника прежде тем, как совершит он очередное преступление учреждая «новый лад». Все формальные разрешения, предложены и описаны в книге, исполняют роль особых экзорцизмов. Их разобрание, с одной стороны, создаёт возможность освобождения от сглазу механизма приведенного в движение, механизма, который переносит общественных актёров соперничающих за власть в преступничем пространстве. С второй стороны всё таки этотмеанизм осущесвляетса на наших глазах и при нашем удействие ставляя читателя не только в роль детектива, но тоже человека, который по описанию внешности подходит на преступника или жертву, что делает следствие глубоко личным вопросом.
Kompozycja książki została w całości podporządkowana procesowi odkrywania mechanizmu rytualnego. ... more Kompozycja książki została w całości podporządkowana procesowi odkrywania mechanizmu rytualnego. Podejmując taką decyzję, zależało mi aby czytelnik mógł z łatwością wejść w rolę czujnego obserwatora pracy badacza, który postępuje niczym detektyw kultury. Dzięki temu zabiegowi czytelnik-detektyw, na początku intrygującej sprawy ma zawsze dostępne jedynie ślady i tropy, które traktowane z osobna, niczego nie wyjaśniają. Ujęte jednak w rytualny kontekst układają się w logiczny wzór, według którego ofiarnik zabija ofiary. Każda zbrodnia dostarcza kolejnych poszlak pozwalających stworzyć procesualny model dokonywanych morderstw, ujawniając jednocześnie ich cel. W toku prowadzonego śledztwa możliwe stało się także zrekonstruowanie ukrytego porządku wcielania się w role ofiarników i ofiar. Okazuje się, że w tej starej grze każdy z nas może zostać pochłonięty przez mechanizm rytualny. Wszystkie zaproponowane w książce rozwiązania formalne pełnią zatem rolę specyficznych egzorcyzmów. Takie podejście stwarza każdemu chętnemu możliwość uwolnienia się spod działania magicznego uroku podążania dawną drogą mordów rytualnych zapowiadających nadejście kolejnego „złotego wieku”.
Zusammenfassung von "Mechanizm rytualny" (Ritueller Mechanismus).
Über das Modell von dem Opfer-Beschließen einer neuen politischen Ordnung
Der Aufbau des Buches wurde als Ganzes dem Prozess der Enthüllung eines rituellen Mechanismus untergeordnet. Als ich mich dafür entschied, legte ich großen Wert darauf, dass sich der Leser mit Leichtigkeit in die Rolle eines aufmerksamen Beobachters der Arbeit eines Forschers hineinfühlen kann, der sich wie ein Detektiv der Kultur benimmt. Dank einer solchen Methode verfügt der Leser-Detektiv am Anfang eines spannenden Falles immer nur über Spuren, die, wenn sie getrennt behandelt werden, nichts erklären. Wenn sie aber in einen rituellen Kontext gefasst werden, bilden sie ein logisches Muster, nach dem der Opferpriester die Opfer tötet. Jedes Verbrechen liefert weitere Indizien an, die ein prozessuales Modell der begangenen Morde zu schaffen ermöglichen und damit das Ziel dieser Morde offenbart wird. Während der Ermittlung war auch möglich die versteckte Ordnung des Verkörperns der Rollen von Opferpriestern und Opfern zu rekonstruieren. Es stellt sich heraus, dass jeder von uns in diesem alten Spiel in den rituellen Mechanismus einbezogen werden kann. Alle im Buch vorgeschlagenen formalen Lösungen erfüllen also die Rolle spezifischer Exorzismen. Eine solche Betrachtungsweise schafft für jeden Willigen die Möglichkeit der Befreiung von der Macht des Zaubers, der die Fortsetzung der alten rituellen Morde ist, welche das nächste “goldene Zeitalter”; ankündigen.
The Synopsis of The Ritual Mechanism.
On the Model of the Sacrificial Establishment of a New Political Order.
The composition of the book is entirely subordinated to the process of detecting the ritual mechanism, which aims at enabling the reader to take the role of a vigilant observer of the work of an investigator who acts like a detective of culture. Thanks to this operation, at the beginning of an intriguing case, only traces and clues are available for the reader-detective, which, treated separately, do not explain anything. However, when placed in the ritual context, they arrange themselves in a logical pattern, according to which the sacrificer kills the sacrifice. Each crime provides further clues allowing to create a processual model of the commited murders and reveal their purpose. In the course of the investigation, it becomes possible to reconstruct the hidden order of embodying the roles of sacrificers and sacrifices. It occurs that, in this old game, each of us can be devoured by the ritual mechanism. Therefore all formal solutions proposed in the book perform the role of specific exorcism. Such an approach creates the possibility of liberation from the magic spell of following the old path of ritual murders announcing the coming of another “Golden Age”.
A szertartás mechanizmus.
Minden uj politikai berendezkedés áldozatmodelljéről.
A könyv kompoziciója teljes egészében a szertartások mechanizmusának feltárást szolgálja. A szerző ugy döntött,hogy az olvasót bevezeti a kutatómunka folyamatába, mely a kultura-nyomozás része. Ennek köszönhetően az olvasó-detektiv először nyomokat, tetthelyeket talál és semmi sem világos. Bár a szertartásos kontexusban logikus minta kerül elő, melynek alapján a tettes megöli áldozatát. Ugy tünik,hogy ebben a régi játékban van gyilkossági modell mely a gyilkosság célját is megmutatja. A feltárás folyamán áldozat és tettes szerepe is megvilágosodik. Ebben a régi játékban,bármelyikben is részt vehet. Minden javaslat a könyvben az ördögüzés valamely formája. Igy a rituális gyilkosságok is,melyek a soronkövetkező "Aranykornak" is sajátjai.
Резюме Оврядового механизма
Композиция книги целиком подчинена процессу расследования
ритуального механизма.
Принимая такое решение, я заинтересован был в том, штоб читатель мог легко войти в роль бдительного наблюдателя работы исследователя веущего себе будто детектив. Благодря этому приёму читатель-сыщик, прежде чем получит теоретическое знание на удовлетвояющем уровне про интересующие его явления, сначала всегда распоминает лиш только косвенными уликами. Но никакая из них, принята каждая в отдельности, ничего вначале не объясняет. Приём всех предпосылок в соответствующем ритуальном котексте начинает складываться в легкопонятную и нетрудно предвиденную мифологическую целину. Мои исследования обрядового механизма напоминали таким образом криминальное дело, в катором преступник каждый раз оставляет следы, принимая пример из ранних преступлений проходящих по том же самом сценарию. Экстраординарным оказался факт, что на основе знания этого сценария и его очередных повторений возможным является разоблачение несостоявшегося преступника прежде тем, как совершит он очередное преступление учреждая «новый лад». Все формальные разрешения, предложены и описаны в книге, исполняют роль особых экзорцизмов. Их разобрание, с одной стороны, создаёт возможность освобождения от сглазу механизма приведенного в движение, механизма, который переносит общественных актёров соперничающих за власть в преступничем пространстве. С второй стороны всё таки этотмеанизм осущесвляетса на наших глазах и при нашем удействие ставляя читателя не только в роль детектива, но тоже человека, который по описанию внешности подходит на преступника или жертву, что делает следствие глубоко личным вопросом.
Uploads
Papers by Łukasz P. Michoń
Słowa klucze: antropologia, arteterapia, święto, Homo electronicus, efekt placebo
Summary
The Benefits Arising from the Recognition of the Quantum Human
The article presents the potential cognitive and art therapeutic benefits arising from the recognition of the quantum human model. The proposed model, Homo Electronicus is contextualised within the classical field of cultural anthropology studies on magic, ritual and holiday.
Dwa teksty publikowane w jednym tomie stanowią zatem zaproszenie do realizacji trzeciego i ostatniego etapu
projektu czyli realizacji filmu. W efekcie podjętych działań chcemy, aby powstał multimedialny hipertekst.
W pierwszym z nich zaproponowałem interpretację żałoby narodowej ogłoszonej po katastrofie lotniczej z 10 kwietnia
2010 roku w kategoriach wydarzenia medialnego przebiegającego według schematu narracyjnego mającego siłę
przenoszenia widzów telewizyjnych w czas święty.
Zabieg przeniesienia rzeczywistego wydarzenia w sferę wirtualną stanowił inspirację do tego, aby napisać, wraz z Iwoną Morozow, scenariusz postmodernistycznego filmu dokumentalnego.
Dwa teksty publikowane w jednym tomie stanowią zatem zaproszenie do realizacji trzeciego i ostatniego etapu
projektu czyli realizacji filmu. W efekcie podjętych działań chcemy, aby powstał multimedialny hipertekst.
The project of assistive anthropology as a vehicle for creating the reality
The article aims to present the project of anthropology that refers to the well known tradition of practicing ethnographic surrealism. Considering few modifications of action and qualitative research, the project rediscovers the ‘non-obvious’ and ‘taken for granted’ aspects of daily life and attempts to create the reality in a responsible manner. It is applied in artistic and scientific collaboration and may play a supportive role in the educational aspect and in the development of anthropological imagination.
"
Books by Łukasz P. Michoń
Zusammenfassung von "Mechanizm rytualny" (Ritueller Mechanismus).
Über das Modell von dem Opfer-Beschließen einer neuen politischen Ordnung
Der Aufbau des Buches wurde als Ganzes dem Prozess der Enthüllung eines rituellen Mechanismus untergeordnet. Als ich mich dafür entschied, legte ich großen Wert darauf, dass sich der Leser mit Leichtigkeit in die Rolle eines aufmerksamen Beobachters der Arbeit eines Forschers hineinfühlen kann, der sich wie ein Detektiv der Kultur benimmt. Dank einer solchen Methode verfügt der Leser-Detektiv am Anfang eines spannenden Falles immer nur über Spuren, die, wenn sie getrennt behandelt werden, nichts erklären. Wenn sie aber in einen rituellen Kontext gefasst werden, bilden sie ein logisches Muster, nach dem der Opferpriester die Opfer tötet. Jedes Verbrechen liefert weitere Indizien an, die ein prozessuales Modell der begangenen Morde zu schaffen ermöglichen und damit das Ziel dieser Morde offenbart wird. Während der Ermittlung war auch möglich die versteckte Ordnung des Verkörperns der Rollen von Opferpriestern und Opfern zu rekonstruieren. Es stellt sich heraus, dass jeder von uns in diesem alten Spiel in den rituellen Mechanismus einbezogen werden kann. Alle im Buch vorgeschlagenen formalen Lösungen erfüllen also die Rolle spezifischer Exorzismen. Eine solche Betrachtungsweise schafft für jeden Willigen die Möglichkeit der Befreiung von der Macht des Zaubers, der die Fortsetzung der alten rituellen Morde ist, welche das nächste “goldene Zeitalter”; ankündigen.
The Synopsis of The Ritual Mechanism.
On the Model of the Sacrificial Establishment of a New Political Order.
The composition of the book is entirely subordinated to the process of detecting the ritual mechanism, which aims at enabling the reader to take the role of a vigilant observer of the work of an investigator who acts like a detective of culture. Thanks to this operation, at the beginning of an intriguing case, only traces and clues are available for the reader-detective, which, treated separately, do not explain anything. However, when placed in the ritual context, they arrange themselves in a logical pattern, according to which the sacrificer kills the sacrifice. Each crime provides further clues allowing to create a processual model of the commited murders and reveal their purpose. In the course of the investigation, it becomes possible to reconstruct the hidden order of embodying the roles of sacrificers and sacrifices. It occurs that, in this old game, each of us can be devoured by the ritual mechanism. Therefore all formal solutions proposed in the book perform the role of specific exorcism. Such an approach creates the possibility of liberation from the magic spell of following the old path of ritual murders announcing the coming of another “Golden Age”.
A szertartás mechanizmus.
Minden uj politikai berendezkedés áldozatmodelljéről.
A könyv kompoziciója teljes egészében a szertartások mechanizmusának feltárást szolgálja. A szerző ugy döntött,hogy az olvasót bevezeti a kutatómunka folyamatába, mely a kultura-nyomozás része. Ennek köszönhetően az olvasó-detektiv először nyomokat, tetthelyeket talál és semmi sem világos. Bár a szertartásos kontexusban logikus minta kerül elő, melynek alapján a tettes megöli áldozatát. Ugy tünik,hogy ebben a régi játékban van gyilkossági modell mely a gyilkosság célját is megmutatja. A feltárás folyamán áldozat és tettes szerepe is megvilágosodik. Ebben a régi játékban,bármelyikben is részt vehet. Minden javaslat a könyvben az ördögüzés valamely formája. Igy a rituális gyilkosságok is,melyek a soronkövetkező "Aranykornak" is sajátjai.
Резюме Оврядового механизма
Композиция книги целиком подчинена процессу расследования
ритуального механизма.
Принимая такое решение, я заинтересован был в том, штоб читатель мог легко войти в роль бдительного наблюдателя работы исследователя веущего себе будто детектив. Благодря этому приёму читатель-сыщик, прежде чем получит теоретическое знание на удовлетвояющем уровне про интересующие его явления, сначала всегда распоминает лиш только косвенными уликами. Но никакая из них, принята каждая в отдельности, ничего вначале не объясняет. Приём всех предпосылок в соответствующем ритуальном котексте начинает складываться в легкопонятную и нетрудно предвиденную мифологическую целину. Мои исследования обрядового механизма напоминали таким образом криминальное дело, в катором преступник каждый раз оставляет следы, принимая пример из ранних преступлений проходящих по том же самом сценарию. Экстраординарным оказался факт, что на основе знания этого сценария и его очередных повторений возможным является разоблачение несостоявшегося преступника прежде тем, как совершит он очередное преступление учреждая «новый лад». Все формальные разрешения, предложены и описаны в книге, исполняют роль особых экзорцизмов. Их разобрание, с одной стороны, создаёт возможность освобождения от сглазу механизма приведенного в движение, механизма, который переносит общественных актёров соперничающих за власть в преступничем пространстве. С второй стороны всё таки этотмеанизм осущесвляетса на наших глазах и при нашем удействие ставляя читателя не только в роль детектива, но тоже человека, который по описанию внешности подходит на преступника или жертву, что делает следствие глубоко личным вопросом.
Zusammenfassung von "Mechanizm rytualny" (Ritueller Mechanismus).
Über das Modell von dem Opfer-Beschließen einer neuen politischen Ordnung
Der Aufbau des Buches wurde als Ganzes dem Prozess der Enthüllung eines rituellen Mechanismus untergeordnet. Als ich mich dafür entschied, legte ich großen Wert darauf, dass sich der Leser mit Leichtigkeit in die Rolle eines aufmerksamen Beobachters der Arbeit eines Forschers hineinfühlen kann, der sich wie ein Detektiv der Kultur benimmt. Dank einer solchen Methode verfügt der Leser-Detektiv am Anfang eines spannenden Falles immer nur über Spuren, die, wenn sie getrennt behandelt werden, nichts erklären. Wenn sie aber in einen rituellen Kontext gefasst werden, bilden sie ein logisches Muster, nach dem der Opferpriester die Opfer tötet. Jedes Verbrechen liefert weitere Indizien an, die ein prozessuales Modell der begangenen Morde zu schaffen ermöglichen und damit das Ziel dieser Morde offenbart wird. Während der Ermittlung war auch möglich die versteckte Ordnung des Verkörperns der Rollen von Opferpriestern und Opfern zu rekonstruieren. Es stellt sich heraus, dass jeder von uns in diesem alten Spiel in den rituellen Mechanismus einbezogen werden kann. Alle im Buch vorgeschlagenen formalen Lösungen erfüllen also die Rolle spezifischer Exorzismen. Eine solche Betrachtungsweise schafft für jeden Willigen die Möglichkeit der Befreiung von der Macht des Zaubers, der die Fortsetzung der alten rituellen Morde ist, welche das nächste “goldene Zeitalter”; ankündigen.
The Synopsis of The Ritual Mechanism.
On the Model of the Sacrificial Establishment of a New Political Order.
The composition of the book is entirely subordinated to the process of detecting the ritual mechanism, which aims at enabling the reader to take the role of a vigilant observer of the work of an investigator who acts like a detective of culture. Thanks to this operation, at the beginning of an intriguing case, only traces and clues are available for the reader-detective, which, treated separately, do not explain anything. However, when placed in the ritual context, they arrange themselves in a logical pattern, according to which the sacrificer kills the sacrifice. Each crime provides further clues allowing to create a processual model of the commited murders and reveal their purpose. In the course of the investigation, it becomes possible to reconstruct the hidden order of embodying the roles of sacrificers and sacrifices. It occurs that, in this old game, each of us can be devoured by the ritual mechanism. Therefore all formal solutions proposed in the book perform the role of specific exorcism. Such an approach creates the possibility of liberation from the magic spell of following the old path of ritual murders announcing the coming of another “Golden Age”.
A szertartás mechanizmus.
Minden uj politikai berendezkedés áldozatmodelljéről.
A könyv kompoziciója teljes egészében a szertartások mechanizmusának feltárást szolgálja. A szerző ugy döntött,hogy az olvasót bevezeti a kutatómunka folyamatába, mely a kultura-nyomozás része. Ennek köszönhetően az olvasó-detektiv először nyomokat, tetthelyeket talál és semmi sem világos. Bár a szertartásos kontexusban logikus minta kerül elő, melynek alapján a tettes megöli áldozatát. Ugy tünik,hogy ebben a régi játékban van gyilkossági modell mely a gyilkosság célját is megmutatja. A feltárás folyamán áldozat és tettes szerepe is megvilágosodik. Ebben a régi játékban,bármelyikben is részt vehet. Minden javaslat a könyvben az ördögüzés valamely formája. Igy a rituális gyilkosságok is,melyek a soronkövetkező "Aranykornak" is sajátjai.
Резюме Оврядового механизма
Композиция книги целиком подчинена процессу расследования
ритуального механизма.
Принимая такое решение, я заинтересован был в том, штоб читатель мог легко войти в роль бдительного наблюдателя работы исследователя веущего себе будто детектив. Благодря этому приёму читатель-сыщик, прежде чем получит теоретическое знание на удовлетвояющем уровне про интересующие его явления, сначала всегда распоминает лиш только косвенными уликами. Но никакая из них, принята каждая в отдельности, ничего вначале не объясняет. Приём всех предпосылок в соответствующем ритуальном котексте начинает складываться в легкопонятную и нетрудно предвиденную мифологическую целину. Мои исследования обрядового механизма напоминали таким образом криминальное дело, в катором преступник каждый раз оставляет следы, принимая пример из ранних преступлений проходящих по том же самом сценарию. Экстраординарным оказался факт, что на основе знания этого сценария и его очередных повторений возможным является разоблачение несостоявшегося преступника прежде тем, как совершит он очередное преступление учреждая «новый лад». Все формальные разрешения, предложены и описаны в книге, исполняют роль особых экзорцизмов. Их разобрание, с одной стороны, создаёт возможность освобождения от сглазу механизма приведенного в движение, механизма, который переносит общественных актёров соперничающих за власть в преступничем пространстве. С второй стороны всё таки этотмеанизм осущесвляетса на наших глазах и при нашем удействие ставляя читателя не только в роль детектива, но тоже человека, который по описанию внешности подходит на преступника или жертву, что делает следствие глубоко личным вопросом.
Słowa klucze: antropologia, arteterapia, święto, Homo electronicus, efekt placebo
Summary
The Benefits Arising from the Recognition of the Quantum Human
The article presents the potential cognitive and art therapeutic benefits arising from the recognition of the quantum human model. The proposed model, Homo Electronicus is contextualised within the classical field of cultural anthropology studies on magic, ritual and holiday.
Dwa teksty publikowane w jednym tomie stanowią zatem zaproszenie do realizacji trzeciego i ostatniego etapu
projektu czyli realizacji filmu. W efekcie podjętych działań chcemy, aby powstał multimedialny hipertekst.
W pierwszym z nich zaproponowałem interpretację żałoby narodowej ogłoszonej po katastrofie lotniczej z 10 kwietnia
2010 roku w kategoriach wydarzenia medialnego przebiegającego według schematu narracyjnego mającego siłę
przenoszenia widzów telewizyjnych w czas święty.
Zabieg przeniesienia rzeczywistego wydarzenia w sferę wirtualną stanowił inspirację do tego, aby napisać, wraz z Iwoną Morozow, scenariusz postmodernistycznego filmu dokumentalnego.
Dwa teksty publikowane w jednym tomie stanowią zatem zaproszenie do realizacji trzeciego i ostatniego etapu
projektu czyli realizacji filmu. W efekcie podjętych działań chcemy, aby powstał multimedialny hipertekst.
The project of assistive anthropology as a vehicle for creating the reality
The article aims to present the project of anthropology that refers to the well known tradition of practicing ethnographic surrealism. Considering few modifications of action and qualitative research, the project rediscovers the ‘non-obvious’ and ‘taken for granted’ aspects of daily life and attempts to create the reality in a responsible manner. It is applied in artistic and scientific collaboration and may play a supportive role in the educational aspect and in the development of anthropological imagination.
"
Zusammenfassung von "Mechanizm rytualny" (Ritueller Mechanismus).
Über das Modell von dem Opfer-Beschließen einer neuen politischen Ordnung
Der Aufbau des Buches wurde als Ganzes dem Prozess der Enthüllung eines rituellen Mechanismus untergeordnet. Als ich mich dafür entschied, legte ich großen Wert darauf, dass sich der Leser mit Leichtigkeit in die Rolle eines aufmerksamen Beobachters der Arbeit eines Forschers hineinfühlen kann, der sich wie ein Detektiv der Kultur benimmt. Dank einer solchen Methode verfügt der Leser-Detektiv am Anfang eines spannenden Falles immer nur über Spuren, die, wenn sie getrennt behandelt werden, nichts erklären. Wenn sie aber in einen rituellen Kontext gefasst werden, bilden sie ein logisches Muster, nach dem der Opferpriester die Opfer tötet. Jedes Verbrechen liefert weitere Indizien an, die ein prozessuales Modell der begangenen Morde zu schaffen ermöglichen und damit das Ziel dieser Morde offenbart wird. Während der Ermittlung war auch möglich die versteckte Ordnung des Verkörperns der Rollen von Opferpriestern und Opfern zu rekonstruieren. Es stellt sich heraus, dass jeder von uns in diesem alten Spiel in den rituellen Mechanismus einbezogen werden kann. Alle im Buch vorgeschlagenen formalen Lösungen erfüllen also die Rolle spezifischer Exorzismen. Eine solche Betrachtungsweise schafft für jeden Willigen die Möglichkeit der Befreiung von der Macht des Zaubers, der die Fortsetzung der alten rituellen Morde ist, welche das nächste “goldene Zeitalter”; ankündigen.
The Synopsis of The Ritual Mechanism.
On the Model of the Sacrificial Establishment of a New Political Order.
The composition of the book is entirely subordinated to the process of detecting the ritual mechanism, which aims at enabling the reader to take the role of a vigilant observer of the work of an investigator who acts like a detective of culture. Thanks to this operation, at the beginning of an intriguing case, only traces and clues are available for the reader-detective, which, treated separately, do not explain anything. However, when placed in the ritual context, they arrange themselves in a logical pattern, according to which the sacrificer kills the sacrifice. Each crime provides further clues allowing to create a processual model of the commited murders and reveal their purpose. In the course of the investigation, it becomes possible to reconstruct the hidden order of embodying the roles of sacrificers and sacrifices. It occurs that, in this old game, each of us can be devoured by the ritual mechanism. Therefore all formal solutions proposed in the book perform the role of specific exorcism. Such an approach creates the possibility of liberation from the magic spell of following the old path of ritual murders announcing the coming of another “Golden Age”.
A szertartás mechanizmus.
Minden uj politikai berendezkedés áldozatmodelljéről.
A könyv kompoziciója teljes egészében a szertartások mechanizmusának feltárást szolgálja. A szerző ugy döntött,hogy az olvasót bevezeti a kutatómunka folyamatába, mely a kultura-nyomozás része. Ennek köszönhetően az olvasó-detektiv először nyomokat, tetthelyeket talál és semmi sem világos. Bár a szertartásos kontexusban logikus minta kerül elő, melynek alapján a tettes megöli áldozatát. Ugy tünik,hogy ebben a régi játékban van gyilkossági modell mely a gyilkosság célját is megmutatja. A feltárás folyamán áldozat és tettes szerepe is megvilágosodik. Ebben a régi játékban,bármelyikben is részt vehet. Minden javaslat a könyvben az ördögüzés valamely formája. Igy a rituális gyilkosságok is,melyek a soronkövetkező "Aranykornak" is sajátjai.
Резюме Оврядового механизма
Композиция книги целиком подчинена процессу расследования
ритуального механизма.
Принимая такое решение, я заинтересован был в том, штоб читатель мог легко войти в роль бдительного наблюдателя работы исследователя веущего себе будто детектив. Благодря этому приёму читатель-сыщик, прежде чем получит теоретическое знание на удовлетвояющем уровне про интересующие его явления, сначала всегда распоминает лиш только косвенными уликами. Но никакая из них, принята каждая в отдельности, ничего вначале не объясняет. Приём всех предпосылок в соответствующем ритуальном котексте начинает складываться в легкопонятную и нетрудно предвиденную мифологическую целину. Мои исследования обрядового механизма напоминали таким образом криминальное дело, в катором преступник каждый раз оставляет следы, принимая пример из ранних преступлений проходящих по том же самом сценарию. Экстраординарным оказался факт, что на основе знания этого сценария и его очередных повторений возможным является разоблачение несостоявшегося преступника прежде тем, как совершит он очередное преступление учреждая «новый лад». Все формальные разрешения, предложены и описаны в книге, исполняют роль особых экзорцизмов. Их разобрание, с одной стороны, создаёт возможность освобождения от сглазу механизма приведенного в движение, механизма, который переносит общественных актёров соперничающих за власть в преступничем пространстве. С второй стороны всё таки этотмеанизм осущесвляетса на наших глазах и при нашем удействие ставляя читателя не только в роль детектива, но тоже человека, который по описанию внешности подходит на преступника или жертву, что делает следствие глубоко личным вопросом.
Zusammenfassung von "Mechanizm rytualny" (Ritueller Mechanismus).
Über das Modell von dem Opfer-Beschließen einer neuen politischen Ordnung
Der Aufbau des Buches wurde als Ganzes dem Prozess der Enthüllung eines rituellen Mechanismus untergeordnet. Als ich mich dafür entschied, legte ich großen Wert darauf, dass sich der Leser mit Leichtigkeit in die Rolle eines aufmerksamen Beobachters der Arbeit eines Forschers hineinfühlen kann, der sich wie ein Detektiv der Kultur benimmt. Dank einer solchen Methode verfügt der Leser-Detektiv am Anfang eines spannenden Falles immer nur über Spuren, die, wenn sie getrennt behandelt werden, nichts erklären. Wenn sie aber in einen rituellen Kontext gefasst werden, bilden sie ein logisches Muster, nach dem der Opferpriester die Opfer tötet. Jedes Verbrechen liefert weitere Indizien an, die ein prozessuales Modell der begangenen Morde zu schaffen ermöglichen und damit das Ziel dieser Morde offenbart wird. Während der Ermittlung war auch möglich die versteckte Ordnung des Verkörperns der Rollen von Opferpriestern und Opfern zu rekonstruieren. Es stellt sich heraus, dass jeder von uns in diesem alten Spiel in den rituellen Mechanismus einbezogen werden kann. Alle im Buch vorgeschlagenen formalen Lösungen erfüllen also die Rolle spezifischer Exorzismen. Eine solche Betrachtungsweise schafft für jeden Willigen die Möglichkeit der Befreiung von der Macht des Zaubers, der die Fortsetzung der alten rituellen Morde ist, welche das nächste “goldene Zeitalter”; ankündigen.
The Synopsis of The Ritual Mechanism.
On the Model of the Sacrificial Establishment of a New Political Order.
The composition of the book is entirely subordinated to the process of detecting the ritual mechanism, which aims at enabling the reader to take the role of a vigilant observer of the work of an investigator who acts like a detective of culture. Thanks to this operation, at the beginning of an intriguing case, only traces and clues are available for the reader-detective, which, treated separately, do not explain anything. However, when placed in the ritual context, they arrange themselves in a logical pattern, according to which the sacrificer kills the sacrifice. Each crime provides further clues allowing to create a processual model of the commited murders and reveal their purpose. In the course of the investigation, it becomes possible to reconstruct the hidden order of embodying the roles of sacrificers and sacrifices. It occurs that, in this old game, each of us can be devoured by the ritual mechanism. Therefore all formal solutions proposed in the book perform the role of specific exorcism. Such an approach creates the possibility of liberation from the magic spell of following the old path of ritual murders announcing the coming of another “Golden Age”.
A szertartás mechanizmus.
Minden uj politikai berendezkedés áldozatmodelljéről.
A könyv kompoziciója teljes egészében a szertartások mechanizmusának feltárást szolgálja. A szerző ugy döntött,hogy az olvasót bevezeti a kutatómunka folyamatába, mely a kultura-nyomozás része. Ennek köszönhetően az olvasó-detektiv először nyomokat, tetthelyeket talál és semmi sem világos. Bár a szertartásos kontexusban logikus minta kerül elő, melynek alapján a tettes megöli áldozatát. Ugy tünik,hogy ebben a régi játékban van gyilkossági modell mely a gyilkosság célját is megmutatja. A feltárás folyamán áldozat és tettes szerepe is megvilágosodik. Ebben a régi játékban,bármelyikben is részt vehet. Minden javaslat a könyvben az ördögüzés valamely formája. Igy a rituális gyilkosságok is,melyek a soronkövetkező "Aranykornak" is sajátjai.
Резюме Оврядового механизма
Композиция книги целиком подчинена процессу расследования
ритуального механизма.
Принимая такое решение, я заинтересован был в том, штоб читатель мог легко войти в роль бдительного наблюдателя работы исследователя веущего себе будто детектив. Благодря этому приёму читатель-сыщик, прежде чем получит теоретическое знание на удовлетвояющем уровне про интересующие его явления, сначала всегда распоминает лиш только косвенными уликами. Но никакая из них, принята каждая в отдельности, ничего вначале не объясняет. Приём всех предпосылок в соответствующем ритуальном котексте начинает складываться в легкопонятную и нетрудно предвиденную мифологическую целину. Мои исследования обрядового механизма напоминали таким образом криминальное дело, в катором преступник каждый раз оставляет следы, принимая пример из ранних преступлений проходящих по том же самом сценарию. Экстраординарным оказался факт, что на основе знания этого сценария и его очередных повторений возможным является разоблачение несостоявшегося преступника прежде тем, как совершит он очередное преступление учреждая «новый лад». Все формальные разрешения, предложены и описаны в книге, исполняют роль особых экзорцизмов. Их разобрание, с одной стороны, создаёт возможность освобождения от сглазу механизма приведенного в движение, механизма, который переносит общественных актёров соперничающих за власть в преступничем пространстве. С второй стороны всё таки этотмеанизм осущесвляетса на наших глазах и при нашем удействие ставляя читателя не только в роль детектива, но тоже человека, который по описанию внешности подходит на преступника или жертву, что делает следствие глубоко личным вопросом.