μνήμη Μαρίας
Δημητριάδη
Θα
περάσουν χρόνια
Θα χαθούμε
άσημη σκόνη θα σκορπίσουμε
Θα χαθούμε
άσημη σκόνη θα σκορπίσουμε
Όταν
οι αμπελουργοί του μέλλοντος
Θα
ψάχνουν τα βοτάνια
το κλήμα να μπολιάσουν
Και τους αγέρηδες θα εξευμενίζουν
να δέσουνε καρπό,…
Για το κρασί της υπέρβασης
το κλήμα να μπολιάσουν
Και τους αγέρηδες θα εξευμενίζουν
να δέσουνε καρπό,…
Για το κρασί της υπέρβασης
Και
της αιώνιας νιότης
φίλτρο
μαγικό
στους
σωλήνες
θα
πασχίζουν να δαμάσουν
Τότε
και πάντα
Στη
φωνή Σου θα καταλήγουν
Θα μεθούν
Θα προσκυνούν
Θα ονειρεύονται
Και θα ζηλεύουν
τους θνητούς που άκουσαν
Ολοζώντανο το μύθο
Καθώς κραύγαζε
Ζωή
Επανάσταση
Έρωτα
Πάθος
Θα προσκυνούν
Θα ονειρεύονται
Και θα ζηλεύουν
τους θνητούς που άκουσαν
Ολοζώντανο το μύθο
Καθώς κραύγαζε
Ζωή
Επανάσταση
Έρωτα
Πάθος
Χαίρε
Μαρία
Των εργατών φωνή
Των ποιητών πρωθιέρεια
Των μουσικών άπειρη οκτάβα
Των κατατρεγμένων Παρθένα Μαρία
Των εργατών φωνή
Των ποιητών πρωθιέρεια
Των μουσικών άπειρη οκτάβα
Των κατατρεγμένων Παρθένα Μαρία
.................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
«…τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν,…»