Τι είδους δολοφονία είναι αυτή. Σημάδι κανένα. Από πουθενά. Το βράδυ αφρίζει. Τρώω τα νύχια μου. Στο δίπλα διαμέρισμα ακούνε δίσκο του Σινάτρα. Εγώ τη Μαντάμ Μπατερφλάι. Ανακατεύονται εμετικά ο Σινάτρα με την Μπατερφλάι. Ξερνάω νύχια. Ο Σινάτρα επιμένει forget domani. Ξύπνα mafiozo. Όλοι το ίδιο λέμε. Το αύριο όμως μας καταδιώκει. Φόνος από παντού. Το τώρα φόνος. Το βράδυ που αφρίζει φόνος. Επιληπτικό βράδυ και το domani ξεχασμένο. Απειλητικό. Τρώω κι άλλα νύχια. Ο φόνος ήρθε. Από πού? Από κάπου αγαπημένα. Ωραία. Παίρνω το σκαλίδι. Χαράζω στο πάτωμα λέξεις. Λέξεις από Πι. Μόνη τα βράδια. Το μόνο που αντέχω είναι η Μαντάμ. Αυτή είναι από μόνη της χαραγμένη. Τώρα που ζευγάρωσε με τον Ιταλό Φράνκι μου τη δίνει. Τη βγάζω από το πικάπ. Της χαράζω πολλά αυλάκια με το τακούνι μου. Θροίζει σαν στοιχειό. Μασάω τα μαλλιά μου. Συνήθεια από το Δημοτικό. Ή θα τα στρίβω ή θα τα μασάω. Άλλη χρησιμότητα δεν έχουν. Διάπλασις των παίδων. Κι άλλη τούφα στο στόμα. Σαλιωμένη. Κι άλλα στοιχειά. Έχουν διάθεση για πόλεμο στα χαρακώματα. Η διαίσθησή μου ξυπνά. Είναι που σταμάτησε κι ο Σινάτρα που την αποκοίμιζε. Αντιδρώ εκ των προτέρων. Προληπτική ιατρική. Ενοχλούμαι από τους ανθρώπους που υποκρίνονται τους ανθρώπους. Είμαι ένα ζωντανό ηλιοφώτιστο κοράλλι. Ένας ομιχλώδης δακτύλιος γύρω από εξαφανισμένο βουνό. Δέομαι στο βουνό να με παρασύρει στο μεγάλο κανάλι της θάλασσας. Δεν έχει έλεος για κανέναν το βλέμμα μου. Ούτε για μένα. Δεν θέλω να με λένε Ελένη, Αντιγόνη,Οδυσσέα. Θέλω ν’αρχίζει το όνομά μου από το σύμφωνο Πι.
Και σαν φράχτης να με περιβάλλει. Πι. Αναπαραγωγή του διχασμού. Πι. (Αγαθοδαίμονας.) Πι. Παραφροσύνη. Πι. Πλεονεξία. Πι. Ποιητής. Εδώ ας γελάσω. Πι πι βραχνό. Καταργώ το ευάλωτο παρασκεύασμα. Το εκκλησίασμα των στοιχειών θροίζει. Θα γίνεται χορός στο νεκρομαντείο του Αχέροντα. Χορός γίνεται όταν ξεριζώνεις το θάνατο από το δέρμα. Πι. Πλαστογραφία. Πι. Παρθένος. Για να έρθουν βιαστικοί Ποιητές. Πι. Πολλαπλασιασμένοι. Πι. Και Πρόσφυγες. Θέλω να με λένε τίποτα. Τίποτα θέλω. Το τίποτα είναι το μόνο που συσπειρώνεται γύρω από μια πληγή. Να κλείσω στο φέρετρο τον Φράνκι με τη Μαντάμ. Δυο παρατεταμένοι νεκροί. Αποχαυνωμένοι να χορεύουν. Δεν έχω έλεος απόψε για κανέναν. Ούτε για μένα.
Και σαν φράχτης να με περιβάλλει. Πι. Αναπαραγωγή του διχασμού. Πι. (Αγαθοδαίμονας.) Πι. Παραφροσύνη. Πι. Πλεονεξία. Πι. Ποιητής. Εδώ ας γελάσω. Πι πι βραχνό. Καταργώ το ευάλωτο παρασκεύασμα. Το εκκλησίασμα των στοιχειών θροίζει. Θα γίνεται χορός στο νεκρομαντείο του Αχέροντα. Χορός γίνεται όταν ξεριζώνεις το θάνατο από το δέρμα. Πι. Πλαστογραφία. Πι. Παρθένος. Για να έρθουν βιαστικοί Ποιητές. Πι. Πολλαπλασιασμένοι. Πι. Και Πρόσφυγες. Θέλω να με λένε τίποτα. Τίποτα θέλω. Το τίποτα είναι το μόνο που συσπειρώνεται γύρω από μια πληγή. Να κλείσω στο φέρετρο τον Φράνκι με τη Μαντάμ. Δυο παρατεταμένοι νεκροί. Αποχαυνωμένοι να χορεύουν. Δεν έχω έλεος απόψε για κανέναν. Ούτε για μένα.
το κείμενο είναι γραμμένο για το enfant rate και την pandiony
και αφιερώνεται σ'αυτούς
photo:yuri bonder