νεμοντανί

“Τα αγριμια και οι αγγελοι μεσα μου”

Παράδοξοι «γραφιάδες», ερασιτέχνες
με δαγκωμένο αίμα σκιτσάρουνε στο δευτερόλεπτο
Μ’ εκείνον τον ξεδιάντροπο τρόπο
που αναγκάζει τις κυρίες του ΣΕΛΠΑ
ν’ αυνανίζονται, κοιτάζοντας απ’ την κλειδαρότρυπα,
και ν’ απορούν_ μα γίνονται αυτά μωρό μου;
……………………………………………………………………

Έτσι Ζούν ισορροπώντας στο σχοινί
Απ’  τη μια μεριά δεμένο με χίλιους κόμπους καθημερινότητας  

κι απ’ την άλλη να κρέμονται οι φλέβες τους κομμένες,

λάδι στης θλίψης την ακούραστη τη μηχανή

σπονδή στην ουτοπία,…

κι ύστερα,… μαζεύονται τις νύχτες
γράφουνε με δευτερόλεπτα φιλιά και κόκκινα merlot,

να μένει κάτι, για τις ανασκαφές του μέλλοντος

άλικα όνειρα μισοτελειωμένα  

τ’ αφήνουν στα σεντόνια να σιγοκαίνε

στο χαρτί άδοξα τα φυλακίζουν
έτσι κάθε φορά που τ’ αγγίζουν
ξερνάνε τυφλό πόθο, μέθη αφιλτράριστη

κάθε φορά να πονάνε σαν την πρώτη φορά

Μ’ ακατέργαστη γύρη μπολιάζονται

σ’ αδέσποτα μελίσσια κρεμιούνται

Έτσι σκαλίζουν τα γιατί
τα ίσως, τα μη, τα μήπως,

Έτσι ντύνονται με μισοτελειωμένα φευγαλέα τίποτα

Ύστερα χάνονται για μήνες κι αυτά σβήνουν σιγά σιγά
Ξεχνιούνται οι συνθήκες που τα γέννησαν, χάνονται οι συντεταγμένες,  
περιπλέκονται τα αζιμούθια, τα πρόσωπα αλλοιώνονται
επιστρέφουν στις αρχικές τους διαστάσεις
μέχρι ένα άλλο δάκρυ πάλι να τ’ αγγίξει
και να γεννηθούν ξανά
ν’ ανθίσουν δεύτερη και τρίτη φορά μέσα σε ξένα στήθη,…

τα βλέπουν να αυτονομούνται άτακτα

κι απορούν αν είναι δικά τους
αν είναι τα ίδια που κέρασαν στα χείλη τους, μαύρο αίμα

αν είναι αυτά που ρούφηξαν τις άδεις Κυριακές τους,

που άρπαξαν τις μίζερες αργίες τους

αν είναι αυτά που ακροπατώντας στους άλυτους κώδικες τους κλέβανε μαζί, τις ανίσχυρες στιγμές και μετέτρεπαν άτοπες λύσεις σε δυνατές;
αν είναι τα ίδια σκάφη διακτινισμού που μαζί τους καμπύλωναν το χρόνο; Αυτά που χώρεσαν κορμιά στριμωγμένα σ’ αχαρτογράφητα ξενοδοχεία μύθου πόθου 

έτσι μοιράζονται ζωή γνώση γραφή

έτσι κοινωνούν πεσίματα λάθη πετάγματα
γεύονται δοκιμάζουν ζούν με την περόνη τραβηγμένη
κι απλά, είναι οι τυχεροί _ το μέτρημα: ένα…, δύο, … τρία,… απειρο-σύνολο μη αριθμήσιμο, να διαρκεί μια ολόκληρη ζωή
κι αφήνουν τους θλιβερούς να απορούν γιατί δεν έγινε ακόμα η έκρηξη,…


σιωπηροί, αταίριαστοι, χορτάτοι, πεινασμένοι

παραμένουν ευγενικοί κι αδιαπραγμάτευτοι χορηγοί,

της αέναης αύξησης της εντροπίας
χωρίς πισωγυρίσματα, χωρίς δικαιολογίες 
χωρίς να παίρνουν κινήσεις πίσω_
κι έτσι αποκτά αξία ο χρόνος ,…γιατί τον μετράνε με την περόνη τραβηγμένη
κι αναγκάζουν τον καιρό να γίνεται ευγενικός με τις θύελλες που τους στέλνει,…
κι η ιερή αυτή τελετουργία, απείθαρχη και πάντα νέα
διαρκεί μέχρι το τελευταίο άγγιγμα στο χρόνο,….

………………………………………………………………………………………

Χωρίς προσμονή, Χωρίς ελπίδα ημερομετρούν τις μέρες των άλλων

Κλείνουν τα μάτια και ζωγραφίζουν

τις Αληθινές Δικές τους Καλοκαιρινές Μέρες,….

Θα γίνει φίλοι μου /////////////////////////////

                                                               ©2012 Βασίλης Κουγιουμτσιάδης

 


ο πίνακας του Fabian Perez εδώ 

Una musica brutal - Gotan Project

Mi Ultimo Tango en Atenas - APURIMAC feat ΕΛΛΗ ΠΑΣΠΑΛΑ

εντευκτήριο νέων

πολεοδόμοι με πιστοποιημένα μόρια

ασήκωτα βιογραφικά θλίψης και συγκατάβασης

προικισμένοι μαθητές Gataca,

δοκιμαστικοί χειροκροτητές

γυάλινοι κομπάρσοι τυμβωρύχοι περιωπής

εν δυνάμει πλαστικοί πρόσκαιροι τροπαιούχοι

τόπο απορροφούν,  μασάνε τσίκλα

ακατανόητα ευρήματα θρυμματίζουν

αποδίδοντας θόρυβο αδένες σ’ έξαρση

κι ένα σάπιο υγρό τόκο υποκατάστατο μελάνι

πατάτες ζαρώνουν στα ράφια

φύτρες μετάλλου που άλλαξε φορά

κουβαρίστρες με εγγαστρίμυθα νήματα 

ράβουν σφιχτά στόματα

ταγγισμένο λάδι αθώες γκραβούρες

νταντάδες φιμώνουν στρώματα αόμματα

στραγγαλισμένο ψάρι απόχες καινούργιες

πεταλούδες σε νηστεία  βόσκουν στα λιβάδια

εγκρατείς _ με καμένες κεραίες _ δοκιμάζονται

μοιχαλίδες άδοξα στειρωμένες

στριμώχνονται προεισπράττοντας τη φήμη 

βαρετοί ληξίαρχοι συλλέγουν κίτρινη σκόνη

την καταγράφουν ως γύρη

υπερήλικες  ταξιθέτες κρεμάνε ξεφτισμένες επωμίδες

τις χτενίζουν ως χαίτη

στις προθήκες άνεργοι δότες πωλούν όσο όσο

εκδίδονται

στις αποθήκες άτυχοι πότες εξαργυρώνουν

τις ματαιωμένες πτήσεις

αποκαλύπτονται,…

…………………………………………….

ποιητές άγνωστοι γαλαξίες

ολοένα φεύγουν αδιάφοροι

Κβάζαρ στο φως γαντζωμένα ταξιδεύουν

χώρο κερνώντας και φωτιά

τα μικρότερα αδέρφια τους

αστέρια αφαίρεσης σπαταλώντας

για μια μοιραία ζαριά

ζωή μιζέριας αμφισβητώντας

για μια έξαψη ματιά

Ανδρομέδα μυστηριακή στο μαύρο πέπλο της

Πηγή σκαρφαλωμένη στο Νέφος του Μαγγελάνου

Κι η ποίηση του Σύμπαντος ανάγκη να σφαδάζει

Κι η Άνοιξη του ποιήματος δρόμο να επωάζει

 ................................................................

Μ’ άγριο μέλι και την ξυραφιά  του έρωτα να ματώνει

αποχαιρετώντας τον 46^ο παράλληλο,…

 ................................................................

Create a MySpace Playlist at MixPod.com

ταχυδρομείο κοσμοναυτών

το ταξίδι σας έχει παραταθεί

εκατόν πενήντα μήνες,

κι ακόμα κανένα σημείο αναστροφής…

άνθισαν ξανά οι κερασιές

χτες εδώ κάτω, ήταν η πρώτη μέρα της Άνοιξης

_σας περιμένουν,… για προσεδάφιση

αυτές οι πτήσεις πια, ασύμφορες…

τα κοσμοδρόμια έχουν κλείσει

Οι πρώτοι σας πεπερασμένοι μήνες ήταν αρκετοί

_εκπαίδευση  στη έλλειψη βαρύτητας για παρατεταμένο διάστημα_

οι έλεγχοί προόδου και των δύο άριστοι,….

Κι οι ασύμβατες τροχιές  σας,  στην κόψη του τετρακόσια

έκρυψαν όλα τα νετρίνα,…

έκτοτε χάθηκαν οι μέρες,…

………………………………..

χτες εδώ κάτω, ήταν η πρώτη μέρα της Άνοιξης

κι ήρθε αναπάντεχα να μας βρει

άραγε έφτασε κει πάνω τ’ άρωμα της;

πως φαίνεται η  γωνία γ απ’ το φινιστρίνι,…

Μόνο οι κερασιές εξακολουθούν,…

τα κοσμοδρόμια χορτάριασαν

Δεν ελπίζω τίποτα

Μερικές φορές ξεχνιέμαι στον ορίζοντα

Ξέρω πως δε θα γυρίσετε

…………………………………….

σακατεμένοι σταθμοί με λύσσα_ και με τέχνη_  μας κρατάνε μακριά ,…

χαμένοι σεληνάκατοι με πόνο _ και με αίμα_ μας δένουνε σφιχτά 

 

Create a MySpace Music Playlist at MixPod.com

tango spring

τους κύκλους που γράφει το στιλέτο της

κι οι αμβλείες γωνίες

που το δόρυ της ζωγραφίζει

καθώς η πρίζα τη φορτίζει,

deep purple

γιγάντια σε 70-άρα κλίση,….

Create a MySpace Playlist at MixPod.com

Academia del Tango

TANGO,...

tango,…

Μια θλίψη
που σπαρακτικά τραγουδιέται
Ένα πάθος
που δεν ομολογείται
Αλλά και που δεν κρύβεται
Ένα αγώνας
αιματηρός και βίαιος
Που με βελούδινο κόκκινο
ντύνεται
Και σβήνει μέσα στην κίνηση
και την αρμονία
Την λαχτάρα
και τον πόθο τον άσβεστο.
Μια απίστευτη δύναμη
που χωρά μέσα
σε ένα απειροελάχιστο Άγγιγμα,
Και στο μισό χιλιοστό πάχους
της δωδεκάποντης γόβας
και δένεται σφιχτά γύρω απ’ το λαιμό
με την μπαρέτα,
και γύρω απ’ το σώμα ολόκληρο
με την όμορφη και πάντα δικτυωτή
γυμνασμένη γάμπα,…
κόμπος άλυτος και αμείλικτος,
ένα σφιχταγκάλιασμα
με το όνειρο,
την περηφάνια,
την κατάκτηση
και την υποταγή,…

Ola Argentina!!!

......................................................................................................................................................................

Οι φωτογραφίες 1 έως 9 είναι από μια εκπληκτική βραδιά στο κέντρο
“La Cumparsita” στο San Telmo στο Buenos Aires στις 18/8/2008 τραβηγμένες με την μέτρια COOLPIX S700
Οι φωτογραφίες 10 έως 12 είναι τραβηγμένες στις 19/8/2008 στην ESTANCIA SANTA SUSANA , σε ένα προάστιο του Buenos Aires, τραβηγμένες με την πολύ καλή Canon EOS 400D DIGITAL,
Και οι 13 και 14 την ίδια μέρα, με την υπέροχη FinePix S7000

Create a MySpace Music Playlist at MixPod.com

TANGO BUENOS AIRES

10 FESTIVAL TANGO

15 al 24 Agosto 2008

Buenos Aires

10 FESTIVAL TANGO

15 al 24 de Agosto

Buenos Aires

http://www.festivaldetango.gov.ar/

Αντιγράφω από τον πολύ κατατοπιστικό οδηγό του Versus travel,…


Tango: «Μια θλιμμένη σκέψη που χορεύεται»

Κατά τον 19ο αιώνα οι μετανάστες χαμηλών, ως επί το πλείστον, τάξεων που κατέφθαναν από την Ευρώπη για να αναζητήσουν την τύχη τους στην Αργεντινή, είχαν τόπο συνάντησης και κοινωνικής συναναστροφής τα σαλόνια στα μπορντέλα του Buenos Aires. Εκεί η έντονη νοσταλγία για την πατρίδα εκφραζόταν μέσα από πονεμένα τραγούδια της κάθε χώρας, μαζί με συνοδεία οργάνων όπως φλάουτο, κιθάρα βιολί και μπαντονεόν ( ένα είδος μικρού ακορντεόν που έφεραν μαζί τους οι Γερμανοί μετανάστες)
Έτσι διαμορφώθηκε σιγά σιγά ένα καινούργιο είδος μουσικής, το τάνγκο , που περιελάμβανε στοιχεία ευρωπαϊκής, νοτιοαμερικάνικης και αφρικανικής μουσικής.
Περιμένοντας τη σειρά τους, διασκέδαζαν παίζοντας μουσική και χορεύοντας μεταξύ τους έναν αυτοσχέδιο χορό, συνδυασμό επιθετικότητας και ερωτικής επιθυμίας, σαν ένας αγώνας επικράτησης ανάμεσα στον άντρα και τη γυναίκα.
Η έλλειψη γυναικών ανάγκασε τους άντρες να χορεύουν αρχικά μεταξύ τους και με τον καιρό η γυναικεία παρουσία προσέδωσε στο τάνγκο τη γνώριμη μορφή του.
Ωστόσο , τόσο η μουσική που αναπτύχθηκε όσο και ο γεμάτος ένταση χορός, περιφρονήθηκαν αρχικά, ως συνδεδεμένα με τα πορνεία της πόλης.
Όταν όμως ο διάσημος Ροδόλφο Βαλεντίνο υιοθέτησε τη μουσική και τον αισθησιακό αυτό χορό στις ταινίες του, έγινε μόδα τόσο στα σαλόνια της Ευρώπης όσο και στην Αμερική. Έτσι αποκτώντας φήμη σε όλο τον κόσμο, άρχισε να βγαίνει από τις κακόφημες συνοικίες και να ακούγεται και στα σαλόνια του Buenos Aires.
Το 1916 ο περίφημος Κάρλος Γκαρτνέλ (Carlos Gardel) αποφάσισε να τραγουδήσει τάνγκο για πρώτη φορά δημόσια. Ο πρόδρομος της χρυσής εποχής του μουσικού αυτού είδους ανέπτυξε το tango cancion, ανάγοντας το σε υψηλή τέχνη, ενώ το τραγούδι του “Mi Noche Triste” έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία σε όλη τη Λατινική Αμερική. Ο θάνατος του σε αεροπορικό δυστύχημα το 1935 στην Κολομβία, προκάλεσε απέραντη θλίψη σε εκατομμύρια γυναίκες- έως και αυτοκτονίες .
Κάθε χρόνο στις 11 Δεκεμβρίου (ημέρα των γενεθλίων του Γκαρντέλ) γιορτάζεται η Ημέρα του Τάνγκο, με παραστάσεις, υπαίθριες εκδηλώσεις και χιλιάδες προσκυνητές στο μνήμα του, στ νεκροταφείο της Τσακαρίτα- το δεύτερο αριστοκρατικό(!) της πόλης.
............................................................................................................................................

............................................................................................................................................

Η Αγαπημένη μου Χριστίνα, μου έστειλε ένα ώραιο tango:

VUELVO AL SUR
“ RETURN TO THE SOUTH”
“ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ ΣΤΟ ΝΟΤΟ”

Music by: Astor Piazzolla

Vuelvo al Sur,

como se vuelve siempre al amor,

vuelvo a vos,

con mi deseo, con mi temor.

Llevo el Sur,

como un destino del corazon,

soy del Sur,

como los aires del bandoneon.

Sueño el Sur,

inmensa luna, cielo al reves,

busco el Sur,

el tiempo abierto, y su despues.

Quiero al Sur,

su buena gente, su dignidad,

siento el Sur,

como tu cuerpo en la intimidad.

Te quiero Sur,

Sur, te quiero.

Vuelvo al Sur,

como se vuelve siempre al amor,

vuelvo a vos,

con mi deseo, con mi temor.

Quiero al Sur,

su buena gente, su dignidad,

siento el Sur,

como tu cuerpo en la intimidad.

Vuelvo al Sur,

llevo el Sur,

te quiero Sur,

te quiero Sur...

.............................................................................................

I return to the South

like one always returns to the love,

I return to you ,

with my longing, with my anxiety.

I carry the South

like a destiny of my heart,

I am from the South

like the melodies of the bandoneon.

I dream of the South,

a huge moon, the sky reversed,

I am looking for the South

the open time, and its thereafter.

I love the South,

its good people, its dignity,

I feel the South,

like I feel your body in intimacy.

I love you South,

South, I love you.

I return to the South

like one always returns to the love,

I return to you

with my longing, my anxiety.

I love the South,

its good people, its dignity,

I feel the South

like I feel your body in intimacy.

I return to the South,

I carry the South,

I love you South,

I love you South...

..................................................................................................................................

Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες στις 19/8/2008 στo Buenos Aires με την υπέροχη FinePix S7000

Create a MySpace Playlist at MixPod.com