Σάββατο 17 Ιουνίου 2017

Κοιμήσου, τελειώσαμε, κλαίνε όσοι ελπίζουν



“ Και πώς μπορείς να καταλάβεις ότι κάτι τελείωσε;” Με ρώτησε η καλύτερη μου φίλη ύστερα από ατελείωτες ώρες
για τον χωρισμό της στις τρεις τα ξημερώματα.
Ίσως, μάτια μου, όταν είσαι πια ερωτευμένη με την αναμνήσεις
που είχες δημιουργήσει με εκείνο το άτομο πάρα με την προσωπικότητα του.
Τότε καταλαβαίνεις ότι έχει τελειώσει οριστικά. 
Ξέρω ότι τα βράδια δε θα καταφέρνεις να κοιμηθείς
και θα είσαι για ώρες ξαπλωμένη στο κρεβάτι.
Κάθε σου σκέψη τη στιγμή εκείνη θα καταλήγει σε ένα και μόνο ερώτημα
«Τι έκανα για να το αξίζω αυτό;». Ίσως για κάποιο χρονικό διάστημα
να χάσεις και τη λογική σου, θα σε διακατέχει το συναίσθημα.
Όσο και να ψάχνεις τους λόγους που τον οδήγησαν μακριά σου,
στο υπόσχομαι, δε θα βρεις κανέναν. 
Αυτό γιατί στην πραγματικότητα δεν ήσουν εσύ αυτή που έφταιξε αλλά εκείνος, η ανασφάλειά του, η ανικανότητα του να αγαπήσει, να προσπαθήσει και να ξεχωρίσει μέσα στο μυαλό του τι αξίζει και τι όχι. Έδωσες την ψυχή σου, κομμάτι του εαυτό σου για έναν άνθρωπο και το μόνο που ήθελε είναι να πάρει όσα περισσότερα μπορούσε για να καλύψει το κενό του και να φύγει. Υπάρχουν βλέπεις και αυτοί οι άνθρωποι που σε θέλουν, γλυκιά μου, κοντά τους για καθαρά εγωιστικούς λόγους.
 Σε παρακαλώ, άκουσε με. Όσο άσχημη και υπερβολική συμπεριφορά και να είχες
απέναντι του σε καμία περίπτωση δεν άξιζες αυτό που πέρασες. 
 Κάποιοι άνθρωποι έρχονται στη ζωή σου για σου διδάξουν κάποια μαθήματα
και να σου δώσουν παραδείγματα για το τι άτομα δεν θες στη ζωή σου
.
Επομένως, ηρέμησε και απλά κοιμήσου.
Στο υπόσχομαι ότι μια μέρα αυτός θα ξυπνήσει στη μέση της νύχτας,
θα συνειδητοποιήσει τι έχασε και γι’ αυτόν αυτές οι νύχτες δε σταματήσουν.
Και ξαφνικά μέσα από την κουβέντα με τη φίλη μου ήρθες στο μυαλό μου εσύ. Ήθελες να είμαστε φίλοι είπες;
Άγνωστοι, δηλαδή, που μοιράζονται σιωπηλές στιγμές
και ένα αμήχανο χαμόγελο μια στο τόσο.  
Ίσως ακόμα να με αγαπάς.
Ίσως να με σκέφτεσαι συνέχεια.
Αλλά δεν είναι αυτό που έχει σημασία. Σημασία έχει τι κάνεις εσύ γι’ αυτό.
Και εσύ μένεις άπραγος και από τη στιγμή που κρατάς εσύ τέτοια στάση
ούτε εγώ θα κάνω κάποια κίνηση, να είσαι σίγουρος για αυτό.

Χρειάζομαι κάποιον που θα κάνει πασιφανές στη ζωή μου ότι με θέλει κοντά του. 
 Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε αυτόν που σε θέλει
και σε αυτόν που θα έκανα τα πάντα για να σε κρατήσει κοντά του.
 Να το θυμάσαι αυτό.“Άραγε όταν ξανασυναντηθούμε, αυτό που θα δεις είναι το κορίτσι που αγαπάς
ή το κορίτσι που άφησες” σκέφτομαι εγώ ακόμα. 
Αντιγραφή από το www.klik.gr

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017

Έχω γράψει στ’ αστέρια τι είσαι για μένα...


Από τότε που Λείπεις

το χρώμα του ήλιου
έχει αφήσει στα άνθη

το χρόνο να σβήνει

Όλη η αγάπη που είχα
να δώσω σε σένα
σαν ψυχή αιωρείται
στο μαύρο κενό



Εσύ τα ήξερες όλα
για μένα
Κάθε μέρα και ώρα
μαθαίνω να ζω
Αν κερδίσω, αν χάσω
σ’ αυτή την πορεία
θέλω μονάχα
μαζί σου να ζω




Όλα αυτά που είμαι τώρα
από σένα έχουν έρθει
και χωρίς να μ’ αγγίζεις
σε νιώθω εδώ



Έχω γράψει στ’ αστέρια
τι είσαι για μένα
Στην αιθρία που ανοίγει
εδώ περπατώ

~
Happy B-day
06.02.2107


Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2017

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2016

For all the 22nds of October



Θυμάμαι, μου είχες πει τότε: "Πρωτα σε σκέφτομαι και μετά ανασαίνω"


Κατανοώ πως εχει περάσει πάρα πολύς καιρος απο τότε...

Και πως δεν μπορει να ισχύει αυτό μετα από όλη την απόσταση
που έχει υπάρξει ανάμεσα μας.

Γιατί, ακόμα κι αν είναι έτσι, δεν μπορώ παρα να αναρωτιέμαι:
πώς γίνεται να με σκέφτεσαι και μετά να ανασαίνεις δίπλα της,
πάνω της και μέσα στα μαλλιά της....?


Αυτή σου η δήλωση, θυμάμαι,
(ακόμα και που ήμουν οταν την άκουσα από το τηλέφωνο),
μου είχε κόψει την ανάσα....

Ας είναι...
Να είσαι καλά που -έστω και για όσο κράτησε, τουλάχιστον- συνέβη....

We had a good time didn’t we



i guess i'll have to bury the song i kept for You...

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2016

Αν μπορούσα να κρατήσω μια στιγμή...




Ξημερώνει μα για κάποιον είν’ αργά
Ξέρω υπάρχουν τόσα πράγματα απλά
Αν μπορούσα να κρατήσω μια στιγμή
Μια εικόνα να γυρίσεις στη ζωή

Μα δεν αλλάζει
Ο ήλιος φτάνει


Ο κόσμος είναι ένα άστρο μακρινό



09/09/2016

:'(

Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016

Summer moved on


I spent all my summers making plans for September.
Not any Longer.
Now I spend the summer remembering
 the good intentions which vanished.
 In part because of laziness, in part because of carelessness.
What’s wrong with feeling nostalgic?
It’s the only distraction for those who’ve no faith in the future.
Without rain August is coming to an end, and September isn’t arriving.
And I’m so ordinary.
But there’s no need to worry.
It’s alright, it’s okay.
Romano, «La grande bellezza»

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2016

No fairytale


How can I forget your tender smile
Moments that I have shared with you
Our hearts may break
But they're on their way
And there's nothing I can do
Oohh...
So do what you're gotta do
And don't misunderstand me
You know you don't ever have to worry 'bout me
I'd do it again
I can understand that it can't be
Guess it's hard as you were meant for me
But I can't hide my own despair
I guess I never will
So tired of life
No fairy-tale
So hold your fire


...
'cause I need you

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2016

25.07.16





Όλα θα πάνε καλά. 
Κι αυτό τον Αύγουστο θα διαβάσουμε 
τα βιβλία του χειμώνα. 
Θα δούμε τα κύματα, τα ξερά χόρτα, 
την ίριδα στον αφρό μιας βουτιάς, τα άστρα 
πάνω απ΄το χωράφι που γυρίζεις νύχτα. 

Δεν θα γίνει τίποτα από 
όσα φοβάσαι. 

Από το μεγάλο μέτρημα που σου 
τρώει τις μέρες. Θα ζήσουμε 
ο ένας δίπλα στον άλλο, έστω 
πλάτη-πλάτη, μαζί. 

Κι όλα τα δώρα της μέρας θα θες 
να φτάνουν σε μένα δίχως 
εμπόδια, ξεχνώντας τον εαυτό σου. 
Κι όλα τα δώρα της μέρας 
θα θέλω να φτάνουν σε σένα, ξεχνώντας 
τον εαυτό μου. 

Όλα θα πάνε καλά γιατί 
σ' αγαπώ και μ' αγαπάς 
σαν άστρο που πέφτει... 

(Έχω ξεχωρίσει ένα τραγούδι κι ένα ποιημα για Εκεινον.
Όσο περνούν οι μέρες τα φυλάω όλο και πιο βαθιά.
Το ποιημα το καταθέτω εδω γιατι Του ταιριάζει 
χωρίς να είμαι ακόμα βέβαιη αν Του ανήκει ή Όχι. Σίγουρα Του ταιριάζει.
Το τραγούδι μπορεί ακόμα να περιμένει σιωπηλό
....)



Σάββατο 16 Ιουλίου 2016

Golden slumbers



... And in the end 
the love you take
Is equal to 
the love you make...

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2016