Υδράργυρος [m=Κ, Μ=Ε]

Μια γραμμή κατέβηκε, δύο παύσεις

και μια άρνηση τόπου,

κρύβεσαι στην πολυκοσμία

θρηνούν οι δίκες σου εμμονές

χαίρονται οι δικές μου αυταπάτες

αδιάφορα παρακολουθώ τα δελτία καιρού

τόσο βαρετά τόσο προβλέψιμα

λίβας στραγγίζει τις αλυκές

φασαρία πολύχρωμη σκεπάζει τη μοναξιά;

Γραμμή κι απουσία

Μέρα μοιρασιά και πτώση

Στιγμή κι Ακύρωση,

Ατολμία, υποταγή, ταμείο

Το μαγικό νερό ασταμάτητα ρένει 

Κι όμως

Μετράς, ζυγίζεις  ψάχνεις

τίποτα δε βρίσκεις να εξαργυρώσεις

στο αποθετήριο των αξιών σας

κρύες πατροπαράδοτες σούπες

η γυμνή αλήθεια, σου χαλάει τα σχέδια

ο κύκλος σου, αιχμάλωτη σε σέρνει

Ονειρεύομαι, Ξοδεύω, Θυμάμαι

Οργίζομαι

Τίποτα άλλο δε βρίσκω να αλλάξω

στο ανταλλακτήριο των ισοδυνάμων σας

το Μαγικό νερό ασταμάτητα τρυγώ

βρύσες παγωμένες χαρτογραφώ _ για Αύριο

Συλλέγεις φτώχια και κλεμμένα πρέπει

λέξεις δανεικές σου γυρίζω

Ούτε ένα γιασεμί της Άρνησης δε χαραμίζω

Ανεβοκατεβάζεις τα στόρια

η θλίψη κρύβεται, η μοναξιά παραμονεύει

μοιράζεις φυλαχτά νυχτερίδας

μοιράζεσαι σε μαζικές πανσελήνους

κι όμως

όσα κύματα κι αν έσβησαν στα χαμένα

όσα φιλιά ξεθύμαναν στη νοτιά

όσα τραγούδια επαληθεύτηκαν στη φωτιά

κι όσα ακόμα θα γραφτούν για να θυμίζουν

όσα σύμβολα θυσιάστηκαν στις διασταυρώσεις

όσα δικαιώματα κι αν εκχωρήθηκαν 

η αλήθεια  κρύβεται στην κίνηση

η θέση σου την Απουσία

η παρένθεση που άνοιξε θα κλείσει

η θύελλά που άθελα πάνω της σκόνταψες

τρύγησε μέλι,

ήπιε κεντρί,

ανάπνευσε πιπέρι

Άπιαστη τώρα τριγυρνά,

ηττημένη, περήφανη και Ξένη

Στις επετηρίδες άγνωστη σκιά

στις άδειες συγκεντρώσεις σας φτυσιά

Σε ξένα δωμάτια πετά

Σε υπόγεια ρεμβάζει

Στην έλλειψη διπλανής σκιάς χαροπαλεύει

«χωρίς λαχτάρα» , χωρίς ληγμένα «πάντα»

κι όμως

Στο σκοτάδι εξασκημένη βλέπει

ξεφτίζει τα αστραφτερά πρέπει σας   

φυτίλι με κόκκινη κλωστή κεντά

σεντόνια ευωδιάζει που δεν είναι ίδια πια….

τώρα είναι η ώρα!

ο Αύγουστος σας, καλπάζει ανακωχές

ο Δεκαπενταύγουστος σας ,ξεχειλίζει

βαπόρια τραίνα αεροπλάνα, Επιστροφές

τώρα είναι η ώρα!

Μόνο που δε θα είσαι εκεί!!,…

όταν τα μάτια θα κατεβάζεις

παραδομένη και σε ρόλο δεύτερο

μόνη θα θρηνείς

τότε το ξέρεις:

Στο μπαλκόνι ξαπλωμένο

πάλι θα με βρείς

τα πόδια σταυρωτά, τα χέρια ελεύθερα

θα πέφτω από ψηλά

αδιάφορος για τον υδράργυρο 

Θα οσμίζομαι καινούργια γύρη

ανένδοτος με τη φθορά  

θα φεύγω μακριά:

κι ούτε ένα γιασεμί της Άρνησης

δε θα’ χω  χαραμίσει,…

κι ούτε ένα γιασεμί της Άνοιξης

δε θα’ χω  σπαταλήσει.

κοιτώντας το μπλε φεγγάρι 1^η Αυγούστου 2015

Υ. Γ. Σύμφωνα με το Θεώρημα των Ενδιαμέσων Τιμών, στα υπέροχα Μαθηματικά,  μεταξύ της μικρότερης τιμής  m=Κ….  και της μεγαλύτερης τιμής M=Ε…. α ν α γ κ α σ τ ι κ ά  μια συνάρτηση f λαμβάνει τουλάχιστον μια φορά, μια οποιαδήποτε ενδιάμεση τιμή,  ας πούμε Θ _ αρκεί βέβαια η συνάρτηση αυτή να είναι   σ υ ν ε χ ή ς !  



η εισαγωγή να ακουστεί πολύ δυνατά!!!! ξανά και ξανά!!!! η εισαγωγή στο Σταυρό του Νότου: