PREKURSORZY-Z-WCZESNOSZKOLNEJ
PREKURSORZY-Z-WCZESNOSZKOLNEJ
PREKURSORZY-Z-WCZESNOSZKOLNEJ
Linke uważał, że dziecko nie powinno do 14-ego roku życia pobierać nauki
rozłożonej na przedmioty, ponieważ całościowo ujmuje rzeczywistość, a
następnie przez analizę wyodrębnia różne dziedziny wiedzy.
Założenia koncepcji:
Pierwsza: „ośrodki życiowe” i „ośrodki rzeczy”. Te pierwsze, będąc
przedmiotem określonych działań dzieci; zdaniem K. Linkego, uczniowie
powinni poznać je jako pierwsze.
Druga: nauka o „rzeczach ojczystych”
Trzecia: w najniższych klasach ośrodkami nauczania miało być najbliższe
otoczenie dziecka, następnie – życie i krajobraz miejsca rodzinnego, w
dalszych klasach – szerszy krąg zainteresowań
Czwarta: na program nauki na szczeblu elementarnym składały się
ośrodki życia, które były wybranymi fragmentami z życia przyrody i życia
człowieka
Negatywne strony:
Uczniowie w szkołach realizujących program według koncepcji K. Linkego
zdobywali pogłębioną wiedzę o środowisku rodzinnym, natomiast w
zakresie sprawności, np. w zakresie czytania, mieli znaczne braki.
Nauka
orzeczac
h J. H.
Pestalozzi
ego
Metoda
nowoczes
nej szkoły
C.
Freineta
Koncepcj
a
pedagogi
czna
Rudolfa
Steiner”a
Społeczn
o-
kulturowa
teoria
poznania
i
nauczani
a Lwa
Wygotski
ego
Metoda
projektów
Williama
Hearda
Kilpatrick
a
Myśl Koncepcja powstała we Włoszech po II Wojnie Światowej w
pedagogi miejscowości Regigo Emilia (brak żłobków i przedszkoli –
czna zniszczone w czasie wojny);
Lorisa Główne założenia:
Malaguzzi o Nauczyciel to partner, opiekun i przewodnik –
indywidualne podejście do każdego ucznia, skupiamy
się na jego potrzebach i zainteresowaniach;
o Wyrażanie siebie, tak jak dziecko tego chce –
umiejętność wyrażania siebie i własnych pomysłów za
pomocą różnych form wyrazu np. rysunek, muzyka,
ruch.
o Interakcja w swojej społeczności – zakładamy pracę w
małych grupach, by nawiązać kontakt z innymi dziećmi,
o Środowisko jako trzeci nauczyciel – korzystanie z
przedmiotów codziennego użytku w celu poznania ich
przydatności, zastosowania,
o Rodzice wspierają rozwój w edukacji – rodzic traktowany
jest jako nauczyciel, nauczyciele dbają o kontakt z
rodzicami, rodzice czynnie uczestniczą w procesie
edukacji;
o Ciągła obserwacja rozwoju – dzieci mają założone
portfolio (zbiór prac plastycznych, zadań, rzeźb,
utworów), w oparciu o nie oceniamy progres dziecka w
trakcie roku szkolnego,
o Dziecko zdolne do samodzielnego konstruowania nauki
– dziecko jest głównym konstruktorem nauki, edukacja
jest inspirowana własnymi zainteresowaniami.
Podejście projektowe – dzieci rozwiązują sytuacje
problemowe samodzielnie, program nauczania jest
elastyczny (nie jest z góry nauczony), tworzy się
dokumentację pedagogiczną a główną formą pracy
pedagoga jest obserwacja
100 języków dziecka – wiersz Louisa Malaguzziego,
człowiek na każdym etapie rozwoju ma nieograniczone
możliwości wyrażania siebie, towarzyszy mu ogromna
chęć poznawania i eksplorowania rzeczywistości,
ciekawość świata.