Dzwoń, dzwoń, dzwoń dzwoneczku...

 Wreszcie, chociaż na jeden dzień zrobiło się przyjemnie i cieplutko. Z utęsknieniem czekałam na ten dzień. Tu na Pomorzu pogoda jest bardzo kapryśna. Wiosna przychodzi zdecydowanie później niż w innych rejonach Polski. Można powiedzieć, że dopiero teraz widać, że coś tam się w przyrodzie dzieje. Są pierwsze oznaki, iż jednak sezon ogrodowy czas rozpocząć. Tak więc dzisiejszy dzień spędziłam pracując w ogrodzie. Nie ma rady.    Niedziela, wiem powinna być czasem odpoczynku. Tak tez było. Praca w ogrodzie jest wspaniałym psychicznym odpoczynkiem, a że w kościach połamie odrobinę, to nic takiego. 

W ubiegłym tygodniu, w czasie  poświątecznym, chwyciłam ponownie za szydełko. Musiałam zmierzyć się z tematem zabawy "Koronkowa pandemia". Zasady i regulamin znajdziecie  TUTAJ. Każdy w każdym momencie może dołączyć do zabawy. Polecam. Powstają prawdziwe dzieła sztuki, a i miejsce dla początkujących, takich jak ja też się znajdzie. 

Szydełko nigdy nie było moją mocną stroną. Nie specjalnie lubiłam się z tym małym zakrzywionym drucikiem. Wolałam druty i to była moja wielka miłość. Czas jednak weryfikuje wiele rzeczy w naszym życiu. Upodobania również nam się zmieniają. 

Coraz chętniej łapię za szydełko i coraz bardziej podoba mi się ta dłubaninka. 

Na kolejną edycję zabawy przygotowałam dzwoneczki. Robiłam je posiłkując się filmami z YouTub.

Oba dzwoneczki mają ten sam wzór. Usztywniane każdy na innym przedmiocie dają różne efekty. Pierwszy usztywniany był na dezodorancie z kulką. Drugi na butelce Sprite. Nie wiem, który bardziej mi się podoba. 

Ten z kolei dzwoneczek usztywniłam na rożku styropianowym, odcinając jego najwęższą część. 

Wszystkie razem całkiem fajnie wyglądają. Żałuję, że czasu mało. Mogłabym poćwiczyć jeszcze i zrobić inne wzory. 

Trzeba teraz wziąć się za kolejne zabawy, w których biorę udział. 

Uciekam już. Zrobiło się późno. Pozdrawiam wszystkich Was bardzo serdecznie 

i życzę oczywiście zdrówka.