Άγιος Νικόδημος και λόγοι εκκλησιασμού Μέρος 2ο

Άγιου Νικόδημου Αγιορείτου, 5 λόγοι για τους οποίους πρέπει να εκκλησιάζονται οι χριστιανοί 

Λόγος Β΄.
Από επιθυμία

Εμείς οι Χριστιανοί πρέπει να πηγαίνουμε στο Ναό με μεγάλη επιθυμία και όρεξη. Διότι η Εκκλησία είναι κοινή μητέρα όλων των Ορθοδόξων, η οποία τους αναγέννησε με την κολυμβήθρα του αγίου Βαπτίσματος και τους ανέθρεψε με το λογικό γάλα της ευσέβειας και της πίστεως και των θείων Μυστηρίων. Όπως, λοιπόν, τα παιδιά τρέχουν και πηγαίνουν κοντά στη σαρκική μητέρα τους με μεγάλη επιθυμία και αγάπη, έτσι και οι χριστιανοί πρέπει να τρέχουν και να πηγαίνουν στις αγκάλες της πνευματικής μητέρας τους, της αγίας Εκκλησίας, με υπερβολική χαρά, με μεγάλη αγάπη, και με υπερβολική επιθυμία, για να δουν τη γλυκύτατη μητέρα τους και να απολαύσουν τα ουράνια αγαθά της.

Αδελφοί μου, πρέπει με μεγάλη επιθυμία να πηγαίνουμε στην Εκκλησία, διότι ο Ναός είναι ουράνιος παράδεισος και θαυμαστό περιβόλι. Καθώς, λοιπόν, κάθε άνθρωπος έχει μεγάλη χαρά όταν μπει μέσα σε κάποιο όμορφο περιβόλι, για να δει εκεί τα διάφορα δέντρα και άνθη και έτσι να χαρεί και να ευφρανθεί η καρδιά του, έτσι και οι χριστιανοί πρέπει με μεγάλη χαρά να τρέχουμε και να μπαίνουμε στο Ναό, για να απολαύσουμε τα διάφορα δέντρα και λουλούδια των Αγίων Γραφών από τα Ευαγγέλια, τους Αποστόλους και τους Προφήτες. 

Και μάλιστα, διότι στον παράδεισο αυτόν της Εκκλησίας δεν υπάρχει κανένα φίδι για να επιβουλεύει, αλλά υπάρχει ο Χριστός που συμβουλεύει με αγάπη. Ούτε υπάρχουν μόνο φύλλα δέντρων αλλά και καρποί του Πνεύματος, όπως λέει ο ίδιος ο ιερός Χρυσόστομος: «Ποιο λιβάδι είναι τέτοιο σαν την Εκκλησία; Ποιος παράδεισος είναι τέτοιος, όπως η δική μας σύναξη; Δεν υπάρχει εδώ το επίβουλο φίδι, αλλά ο Χριστός που μυσταγωγεί. Δεν υπάρχει η Εύα που οδηγεί με δόλο στην πτώση, αλλά η Εκκλησία που ανορθώνει τους πεσμένους. Δεν υπάρχουν εδώ φύλλα δέντρων, αλλά ο καρπός του Πνεύματος».

Και πάλι: «Τα λιβάδια έχουν ποικίλα και διάφορα άνθη. Αλλά για να ευχαριστούνται τα μάτια, άλλα για την ευωδία, άλλα για στολισμό. Και όλα αυτά είναι κατάλληλα για τον άνθρωπο. Έτσι και η Εκκλησία έχει την ανάγνωση των Αγίων Γραφών και τα Ευαγγέλια και τους Αποστόλους και τους Προφήτες και τα υπόλοιπα ιερά Βιβλία».
Με μεγάλη χαρά να τρέχουμε στο Ναό, διότι είναι πανηγύρι. 

Ώστε, όπως όλοι οι άνθρωποι αγαπούν και επιθυμούν να πάνε στο πανηγύρι, όχι μόνο για να δουν και να χαρούν όσα υπάρχουν εκεί, αλλά και για να αγοράσουν διάφορες πραμάτειες και από αυτές να κερδίσουν πολλά χρήματα και να γίνουν πλούσιοι κάνοντας εμπόριο, έτσι, με τέτοια χαρά πρέπει και οι χριστιανοί να πηγαίνουμε στο Ναό του Θεού, για να κερδίσουμε από αυτά που διδάσκονται εκεί, όχι χρυσά ή αργυρά νομίσματα και μαργαριτάρια και πολύτιμα πετράδια, φθαρτά και πρόσκαιρα πράγματα, αλλά θεϊκά λόγια, τα οποία είναι χωρίς σύγκριση πιο πολύτιμα από τον χρυσό και τον άργυρο, όπως λέει ο προφήτης Δαβίδ:

«Οι αποφάσεις του Κυρίου αποδείχτηκαν δίκαιες, είναι επιθυμητές περισσότερο από το χρυσάφι και από πολλούς πολύτιμους λίθους, και γλυκύτερες από το μέλι και την κηρήθρα». Και για να γίνουμε με αυτά πλούσιοι πνευματικά, όπως τονίζει ο ιερός Χρυσόστομος: «Και βέβαια η Εκκλησία του Θεού είναι πνευματικό πανηγύρι, και πρέπει σαν να έχουμε επισκεφθεί πανηγύρι να επιστρέφουμε στο σπίτι μας, αφού συγκεντρώσαμε πολλά εμπορεύματα».

Με τέτοια επιθυμία πρέπει να τρέχουμε στην Εκκλησία, με όση επιθυμία τρέχουν στα λιμάνια οι ναύτες που κινδυνεύουν στη θάλασσα. Διότι και η Εκκλησία του Θεού είναι νοητό λιμάνι, που έχει ασφάλεια, δεν έχει ταραχή, είναι γαλήνιο, για να καταφεύγουν σ’ αυτό όλοι εκείνοι που κινδυνεύουν στο πέλαγος της αμαρτίας των πόλεων από τη φουρτούνα των προκλήσεων και από τα κύματα των πειρασμών της θάλασσας του κόσμου, και για να βρίσκουν σ’ αυτό γαλήνη και ησυχία, καθώς έτσι παρομοιάζει την Εκκλησία ο κάλαμος του ιερού Χρυσοστόμου: 

«Ή αγνοείτε ότι, όπως ακριβώς είναι τα λιμάνια στο πέλαγος, έτσι ο Θεός εγκατέστησε τους Ναούς μέσα στις πόλεις, ώστε καταφεύγοντας εδώ από τη ζάλη των κοσμικών θορύβων να απολαμβάνουμε μεγάλη γαλήνη; Διότι εδώ δεν υπάρχει φόβος ούτε από τρικυμία κυμάτων, ούτε από επιδρομές ληστών, ούτε από έφοδο κακούργων, ούτε από ορμή ανέμων, ούτε από επιθέσεις θηρίων. Καθ’ όσον ο Ναός είναι λιμάνι, που είναι απαλλαγμένο από όλα αυτά, είναι πνευματικό λιμάνι ψυχών».

(συνεχίζεται.....)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

 

Άγιος Νικόδημος και λόγοι εκκλησιασμού Μέρος 1ο

Άγιου Νικόδημου Αγιορείτου, 5 λόγοι για τους οποίους πρέπει να εκκλησιάζονται οι χριστιανοί 

Λόγος Α΄
Από ανάγκη

Κατά πρώτον πρέπει να πηγαίνουμε από ανάγκη. Διότι, όπως οι πεινασμένοι και οι διψασμένοι έχουν ανάγκη να πηγαίνουν στο τραπέζι και στη βρύση για να χορτάσουν από φαγητό και νερό και να ικανοποιήσουν την πείνα και τη δίψα τους, έτσι κι εμείς οι χριστιανοί, που είμαστε πεινασμένοι τόσο για τον «επιούσιο άρτο», που είναι το ζωοποιό Σώμα του Κυρίου, όσο και για τον πνευματικό άρτο, που είναι ο λόγος του Θεού (διότι ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος λέει ότι 

«Ο Άρτος είναι ο λόγος του Θεού, με τον όποιο τρέφονται οι ψυχές που πεινούν τον Θεό»), και που είμαστε διψασμένοι τόσο για το αθάνατο ποτό, το οποίο είναι το ζωηρό Αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, όσο και για το πνευματικό ποτό, το οποίο είναι το νάμα του θείου λόγου και της διδασκαλίας, έτσι, λέω, κι εμείς οι πεινασμένοι και διψασμένοι χριστιανοί πρέπει να πηγαίνουμε στο Ναό του Θεού για να ικανοποιούμε την πείνα μας από την αγία Τράπεζα του Σώματος του Κυρίου που βρίσκεται στην Εκκλησία και από το θείο λόγο, και να ικανοποιούμε τη δίψα μας από το Αίμα του Κυρίου, απ’ το Οποίο ρέει η ζωή, και από τα νάματα της διδασκαλίας των Αγίων Γραφών, τα οποία αναβλύζουν μέσα στην Εκκλησία του Χριστού.

Γιατί, εάν εμείς δεν πηγαίνουμε στο Ναό για να τρώμε και να πίνουμε συνεχώς τα αθάνατα και ζωοποιά φαγητά και πιοτά, ασφαλώς αδυνατίζουμε και πεθαίνουμε ψυχικά, όπως είπε ο Κύριος: «Εάν δε φάτε τη σάρκα του Υιού του ανθρώπου και δεν πιείτε το Αίμα Του, δεν έχετε μετοχή στη ζωή». 

Και ότι αυτά τα αγαθά του διπλού φαγητού και διπλού πιοτού βρίσκονται μέσα στο Ναό της αγίας Εκκλησίας του Θεού, πολύ πριν ο προφήτης Δαβίδ προφήτεψε με τα εξής λόγια: «Θα χορτάσουμε από τα αγαθά του οίκου Σου, ο Ναός Σου είναι άγιος, αξιοθαύμαστος σε έργα αγάπης». Και ο προφήτης Ιωήλ, επίσης, προφητεύοντας για το πιοτό της θείας διδασκαλίας, που αναβλύζει από την αγία Εκκλησία και ποτίζει τους χριστιανούς που είναι ξεροί και άκαρποι σαν το σχοίνο, έλεγε: «Και θα συμβεί κατά την ημέρα εκείνη να αναβλύζει πηγή από το Ναό του Κυρίου και τα νερά του θα ποτίζουν και τον ξερό χείμαρρο των σχοίνων».

Να πηγαίνουμε λοιπόν εμείς οι χριστιανοί στο Ναό από ανάγκη, διότι η Εκκλησία είναι Κιβωτός. Όπως, λοιπόν, στον καιρό του κατακλυσμού όσοι άνθρωποι και όσα ζώα μπήκαν μέσα στην κιβωτό γλύτωσαν από τον κατακλυσμό, και όσοι άνθρωποι και ζώα έμειναν έξω από την κιβωτό πνίγηκαν και αφανίσθηκαν, έτσι και τώρα, όσοι χριστιανοί πηγαίνουν στο Ναό λυτρώνονται από το νοητό κατακλυσμό της αμαρτίας και των παθών. Όσοι όμως χριστιανοί μένουν έξω από την Εκκλησία καταποντίζονται και αφανίζονται.

Γι’ αυτό έλεγε ο ιερός Χρυσόστομος: «Αυτά που συνέβησαν ήταν τύπος αυτών που επρόκειτο να γίνουν, δηλαδή η Εκκλησία είναι η Κιβωτός, ο Νώε ο Χριστός, το περιστέρι το Άγιο Πνεύμα, το φύλλο της ελιάς η φιλανθρωπία του Θεού. Αλλά εκείνα ήταν τύπος, ενώ αυτά είναι η αλήθεια. Διότι όπως ακριβώς η Κιβωτός μέσα στο πέλαγος διέσωσε αυτούς που ήταν μέσα, έτσι και η Εκκλησία διασώζει όλους όσοι το επιθυμούν».

Αδελφοί, να πηγαίνουμε στο Ναό, διότι η Εκκλησία είναι μάντρα πνευματική και εμείς είμαστε λογικά πρόβατα αυτής της μάντρας. Οπότε, όπως όταν είναι τα πρόβατα έξω από τη μάντρα τους κινδυνεύουν και χάνονται, γιατί τα αρπάζει ή ο λύκος ή το τσακάλι ή άλλα θηρία, και όσα πρόβατα βρίσκονται μέσα στη μάντρα δεν έχουν κανένα κίνδυνο, έτσι και όσοι χριστιανοί δεν πηγαίνουν στο Ναό αλλά βρίσκονται έξω από αυτόν κινδυνεύουν και θανατώνονται από το νοητό λυκοδιάβολο και από τα άλλα θηρία των παθών, και όσοι βρίσκονται μέσα στο Ναό γλυτώνουν από τον κίνδυνο. 

Γι’ αυτό είπε και ο ιερός Χρυσόστομος: «Μένε στην Εκκλησία, και η Εκκλησία δε σε προδίδει. Αν όμως φύγεις από την Εκκλησία, δεν είναι αιτία η Εκκλησία. Γιατί, αν είσαι μέσα, ο λύκος δεν μπαίνει σ’ αυτήν. Αν όμως βγεις έξω, τότε θα σε πιάσουν τα θηρία. Και αυτό δε συμβαίνει εξαιτίας της μάντρας, αλλά εξαιτίας της δικής σου αδυναμίας. Τίποτε δεν είναι ίσο με την Εκκλησία. Μην απομακρύνεσαι από την Εκκλησία, γιατί τίποτε δεν είναι πιο δυνατό από αυτήν. Η ελπίδα σου είναι η Εκκλησία, η σωτηρία σου η Εκκλησία, το καταφύγιο σου η Εκκλησία. Είναι πιο υψηλή από τον ουρανό, είναι πιο πλατιά από τη γη. Ποτέ δε γερνά και πάντοτε είναι νέα».

Να προσπαθούμε να πηγαίνουμε στο Ναό, διότι είναι ένα κοινό, ιατρείο που γιατρεύει όλους τους αμαρτωλούς που ψυχικά θα πληγωθούν από το διάβολο. Όπως, λοιπόν, όσοι έχουν πληγές στο σώμα τους αναγκάζονται να πάνε στο γιατρό για να τους θεραπεύσει και να μην πεθάνουν, έτσι και όσοι χριστιανοί είναι πληγωμένοι από τις νοητές πληγές των παθών και της αμαρτίας βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη και πρέπει να πηγαίνουν στο κοινό ιατρείο του Ναού, για να δείξουν τις πληγές τους στον πνευματικό πατέρα και να πάρουν από αυτόν τα κατάλληλα φάρμακα και έμπλαστρα για να θεραπευθούν.

Γιατί, αν περιφρονήσουν και δεν πάνε, σαπίζουν οι πληγές τους και τους προξενούν ψυχικό και αιώνιο θάνατο. Γι’ αυτό ο ιερός Χρυσόστομος είπε για την Εκκλησία: «Ο οίκος αυτός είναι πνευματικό ιατρείο για να θεραπεύσουμε τα τραύματα που δεχόμαστε». Και σε άλλο μέρος: «Η Εκκλησία είναι ιατρείο των ψυχών και πρέπει, σαν να πηγαίνουμε σε ιατρείο, να βγαίνουμε αφού πάρουμε τα κατάλληλα φάρμακα για τις ασθένειες που έχουμε».

(συνεχίζεται.....) 

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!  

Εκκλησία σημαίνει ιατρείο ψυχής

Όπως ακριβώς ένα λιμάνι απαλλαγμένο από ανέμους και κύματα παρέχει μεγάλη ασφάλεια στα πλοία που αγκυροβολούν σ’ αυτό, έτσι είναι και ο Ναός του Θεού. Αυτός ο χώρος είναι η βάση της αρετής, το διδασκαλείο της φιλοσοφίας. Μπες μέσα σ’ αυτόν και σαν κάποια πνευματική αύρα θα περικυκλώσει την ψυχή σου. Αυτή η ησυχία οδηγεί σε θρησκευτικό δέος και διδάσκει να φιλοσοφούμε· ανορθώνει το φρόνημα και δεν αφήνει να προσκολλάσαι στα γήινα· σε μεταφέρει από τη γη στον ουρανό.

Σαν λιμάνια στο πέλαγος λοιπόν εγκατέστησε ο Θεός τους Ναούς στις πόλεις ώστε, καταφεύγοντας σ’ αυτούς όταν είμαστε ζαλισμένοι από τις βιοτικές μέριμνες, να απολαμβάνουμε μεγάλη γαλήνη. Είναι λοιπόν λιμάνι πνευματικό για τις ψυχές ο ιερός Ναός.
Στη λατρευτική σύναξη της θείας Λειτουργίας όχι μόνον εμείς, αλλά και οι προφήτες και οι απόστολοι συμμετέχουν και το σπουδαιότερο βέβαια απ’ όλα, Αυτός ο Ίδιος ο Κύριος όλων, ο Ιησούς Χριστός είναι ανάμεσά μας.

Αυτή την Εκκλησία δεν την καλλιεργεί ανθρώπινη δύναμη, αλλά η θεία Χάρη. Γιατί τέτοια είναι η φύση τού πνευματικού σπόρου· δεν περιμένει καιρό, δεν περιμένει μεγάλο αριθμό ημερών, για να καρποφορήσει, αλλ’ είναι δυνατόν να σπείρει κανείς το σπόρο και μέσα σε μια μέρα να θερίσει πλούσια δεμάτια μεστωμένου καρπού.

Η Εκκλησία είναι πέλαγος ευσεβείας, γεμάτο όχι από κύματα, αλλά από πίστη. Σε μας τους χριστιανούς δε ναυαγεί το σκάφος της ορθής διδασκαλίας, δε χτυπιέται, δεν ταράζεται, δε βασανίζεται από βαρυχειμωνιά, αλλά αγκυροβολεί σαν σε λιμάνι γαλήνιο στις ψυχές εκείνων που αγαπούν τον Κύριο.

Εκείνος που πορνεύει, αν εισέρχεται συνεχώς στο Ναό, καθώς και ο υπερήφανος και εκείνος που έχει οποιοδήποτε ελάττωμα, θα αποβάλει πολύ γρήγορα το πάθος και θα επανακτήσει την υγεία του. Εκείνος όμως που αποκόπτει τον εαυτό του από τη σύναξη αυτή και απομακρύνεται από τη διδασκαλία των Πατέρων και αποφεύγει το ιατρείο της Εκκλησίας, κι αν ακόμη νομίζει ότι είναι υγιής, πολύ γρήγορα θα ασθενήσει πνευματικά.

Το σχολείο της Εκκλησίας είναι θαυμαστό ιατρείο· ιατρείο όχι σωμάτων αλλά ψυχών. Γιατί είναι πνευματικό ιατρείο και θεραπεύει τ' αμαρτήματα του νου και της ψυχής και όχι τις σωματικές πληγές.
Εδώ στο Ναό υπάρχει ιατρείο και όχι δικαστήριο που να ζητεί ευθύνες για τ’ αμαρτήματά μας· αντίθετα, παρέχει συγχώρεση αμαρτημάτων.

Η Εκκλησία του Θεού είναι πνευματικό πανηγύρι και ιατρείο των ψυχών και πρέπει, σαν να έχουμε πάει σε πανηγύρι, αφού συγκεντρώσουμε πολλά εμπορεύματα από εκεί να επιστρέφουμε στο σπίτι μας, και σαν να πήγαμε σε ιατρείο, να βγαίνουμε, αφού πάρουμε τα κατάλληλα φάρμακα για τα πάθη που μας έχουν υποδουλώσει.

Μη λοιπόν, αγαπητέ, δείχνεις αμέλεια για την εδώ ζωή σου, γιατί ίσως σε ενοχλεί κάποια λύπη. Εδώ, στο Ναό του Θεού, φεύγει· οι κοσμικές φροντίδες δραπετεύουν· τα παράλογα πάθη σβήνουν. Αν συχνάζεις εδώ συνεχώς, οπωσδήποτε θα αποβάλεις τις κακές επιδράσεις και συνήθειες που πήρες έξω από το Ναό.
(Ιερός Ιωάννης Χρυσόστομος)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!

Παραινέσεις Θεού

Οι άγιες γραφές μάς οδηγούν στην ενάρετη πράξη και στην καθαρή θεωρία. Ας χτυπήσουμε λοιπόν την πόρτα στον πολύ όμορφο παράδεισο των Γραφών, αυτόν που είναι γεμάτος ευωδία, τον γλυκύτατο, τον ωραιότατο, εκείνον που σκορπίζει ευχάριστους ήχους στ' αυτιά μας με τα τα κάθε είδους κελαδήματα των άυλων θεοφόρων πουλιών· τον παράδεισο που συγκινεί την καρδιά μας, και που, όταν είναι λυπημένη, την παρηγορεί κι όταν είναι ταραγμένη, τη γαληνεύει και τη γεμίζει παντοτινή χαρά (Ιωάννης Δαμασκηνός).

Οι άνθρωποι μπορούμε να χρησιμοποιούμε από την κτίση ό, τι είναι αναγκαίο για τη ζωή μας. Αν ασυλλόγιστα σπαταλούμε τα αγαθά της φύσεως και μολύνουμε το περιβάλλον με την αχαλίνωτη καταναλωτική μας μανία, αμαρτάνουμε. Και κάποια μέρα όχι μόνο θα πληρώσουμε ακριβά την καταστροφική τακτική μας, αλλά και θα δώσουμε λόγο ενώπιον του Κριτού για τη συμπεριφορά μας. Ας αναλογιστούμε την ευθύνη μας. Δεν έχουμε δικαίωμα να παραδώσουμε στα παιδιά μας έναν κόσμο κατεστραμμένο. Χρέος μας είναι να τον φροντίζουμε και να τον προστατεύουμε: "ἐργάζεσθαι καί φυλάσσειν (Γένεσις, β, 15)"

Στην προθυμία και το ζήλο που απαιτείται για κάθε θεάρεστο έργο να μην είστε δυσκίνητοι και οκνηροί. Οι εσωτερικές σας πνευματικές δυνάμεις να είναι γεμάτες από θερμή αφοσίωση και πάντοτε ζεστές από την πνευματική φλόγα του Αγίου Πνεύματος. Και με όλα αυτά να υπηρετείτε τον Κύριο αφοσιωμένοι δούλοι Του (Προς Ρωμαίους, ιβ, 11)

Για τον Θεό "οὐ τό ἠναγκασμένον φίλον ἀλλά τό ἐξ ἀρετῆς κατορθούμενον (ο Θεός αγαπά όχι κάτι που γίνεται κατ' ανάγκην, αλλά ό, τι κατορθώνεται με την αρετή)". Ἀρετή δέ ἐκ προαιρέσεως καί οὐκ ἐξ ανάγκης γίνεται (Η αρετή μάλιστα γίνεται με ελεύθερη επιλογή και όχι αναγκαστικά)<Μέγας Βασίλειος>.  

Η Παναγία μας, η άσπιλη κόρη της Ναζαρέτ, αν και ήταν προικισμένη με εξαίρετα και έξοχα χαρίσματα, αν και ήταν πάναγνη και πανάρετη, αν και καταγόταν από τη βασιλική γενιά του Δαβίδ, είχε βαθύτατη συναίσθηση πτωχείας και ασημότητας. Αισθανόταν δούλη Κυρίου. Ποτέ δεν θέλησε να προβληθεί μεταξύ των ανθρώπων και να πάρει κάτι από τη μεγαλοσύνη του Υιού Της. Σ' όλη της τη ζωή τον ακολουθούσε στο δρόμο της ταπεινώσεως και της οδύνης. Με την ταπείνωσή της όμως αυτή η Παναγία μας έγινε η Βασίλισσα του ουρανού και της γης, η τιμιωτέρα και ενδοξοτέρα των αγγέλων, η λατρευτή Μητέρα όλου του κόσμου και του Θεού μας (Σωτήρ)

Εἰ μέν ἐν παραδείσῳ ἀναγκαία ἡ νηστεία, πολλῷ μᾶλλον ἐκτός τοῦ Παραδείσου: εάν η νηστεία ήταν αναγκαία μέσα στον πρώτο παράδεισο, πόσο περισσότερο είναι αναγκαία έξω από τον Παράδεισο (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

Ο Κύριος έδωσε εντολή μετά το θαύμα της διατροφής των πέντε χιλιάδων ανθρώπων να μαζέψουν τα περισσεύματα: "Συναγάγετε τά περισσεύματα κλάσματα, ἵνα μή τι ἀπόληται (Ιωάννη, στ, 12)". Και σε άλλο θαύμα που έθρεψε τέσσερις χιλιάδες λαού, εμάζευσαν οι μαθητές τα περισσεύματα επτάμεγάλα κοφίνια (Μάρκου, η, 1-9). Μας δίδαξε ο Κύριος να αγαπήσουμε την οικονομία. Η σπατάλη, αφθονία, η πολυτέλεια γίνεται πρόξενος πολλών κακών (Ο Σωτήρ).

Πόσο ολιγόπιστοι είμαστε οι άνθρωποι!... Λησμονούμε τις τόσες και τόσες εκδηλώσεις της Θείας προστασίας και λυπούμαστε και απογοητευόμαστε και κινδυνεύουμε να καταποντιστούμε στα κύματα της απελπισίας...Η αγάπη του Θεού δεν παύει να μας περιβάλλει. Η Θεία Παντοδυναμία εξακολουθεί να μας προστατεύει. Γιατί λοιπόν ν' ανησυχούμε; Γιατί η στενοχώρια; Γιατί να απελπιζόμαστε; Ας καταφεύγουμε με πίστη στον Θεό: "Κύριε, σώσον με" (Σκέψεις ιεράρχη από το εδάφιο Κατά Ματθαίον, ιδ, 22-34) 

Η θερμή προσευχή, όταν μάλιστα συνοδεύεται με νηστεία, αποκτά δύναμη εκπληκτική διά της οποίας επιτυγχάνονται θαυμαστά αποτελέσματα. "Ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ" θα κατανικάται ο εχθρός διάβολος και θα έρχεται πλούσια η χάρις του Θεού (Κυριακοδρόμιο, τόμος 2ος, εκδόσεις Σωτήρ). 

Δεν θα μας συγχωρήσει ο Θεός εάν δεν συγχωρήσουμε κι εμείς τους άλλους ανθρώπους. Οι δικές μας αμαρτίες προς τον Θεό είναι αναρίθμητες. Είναι χρέος τεράστιο, το οποίο όμως η αγαθότητα του Θεού συγχωρεί, εφόσον και εμείς συγχωρήσουμε τους αδελφούς μας. "Καί ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν"(Κυριακοδρόμιο, τόμος 2ος, εκδόσεις Σωτήρ)

Ο άγιος Κοσμάς είναι και σήμερα εμπνευστής και οδηγός μας. Και σήμερα μας φωνάζει: "Ψυχή και Χριστός σας χρειάζεται". Και σήμερα μας προτρέπει να αγαπήσουμε πραγματικά τους αδελφούς μας και να εργαστούμε για τη σωτηρία τους. Και σήμερα μας παρακινεί να φροντίσουμε, για να μάθουν τα παιδιά μας τα αληθινά γράμματα, τα γράμματα της πίστεώς μας. Και σήμερα μας στηρίζει με τα λόγια του και μάλιστα με τις προφητείες του, όπως στήριξε σε τραγικά χρόνια τους αδελφούς μας της Βορείου Ηπείρου. Μας στηρίζει βεβαιώνοντάς μας ότι θα έρθει η ημέρα που θα πάρουμε την Πόλη και την Αγιά Σοφιά. Να εμπνευστούμε λοιπόν απ' αυτόν και να τον μιμηθούμε (Σκέψεις ιεράρχη) 

Ἀλλ' ἥν ἐκ παιδός ἔλαβον ἔννοιαν περί Θεοῦ παρά τῆς μακαρίας μητρός μου καί τῆς μάμμης Μακρίνης, ταύτην αὐξηθεῖσαν ἔσχον ἐν ἑαυτῷ· οὐ γάρ ἄλλα ἐξ ἄλλων μετέλαβον έν τῇ τοῦ λόγου συμπληρώσει, ἀλλά τάς παραδοθείσας μοι παρ' αὐτῶν ἀρχάς ἐτελείωσα: την έννοια του Θεού την οποία από μικρός γνώρισα από την μακαρίτισσα μητέρα μου και τη γιαγιά μου τη Μακρίνα, αυτήν κράτησα μέσα μου και την επαύξησα. Δεν προσέθεσα άλλα αντ΄ άλλων όταν ωρίμασα διανοητικά, αλλά ολοκλήρωσα με βάση τις αλήθειες που μου παρέδωσαν από τα παιδικά μου χρόνια (Μέγας Βασίλειος). 

Κύριε, πριν πάρω σήμερα το τιμόνι στα χέρια μου, Σου ζητώ μια χάρη. Βοήθησέ με να περάσω σώος και αβλαβής από όλους τους κινδύνους της συγκοινωνίας. Δώσε μου χέρι σταθερό και μάτια ανοιχτά και δυνατά, για να οδηγώ προσεκτικά, χωρίς να παρασυρθώ από την ταχύτητα, που μπορεί να αφαιρέσει ή να καταστρέψει τη ζωή του άλλου. Φώτισέ με να οδηγώ πάντα ψύχραιμα, ευγενικά και με συναίσθηση ευθύνης για την ασφάλεια της ζωής των δικών μου και των άλλων. Άγιε Χριστόφορε, προστάτη των οδηγών, πρέσβευε ιδιαίτερα για όλους εμάς που οδηγούμε. Αμήν (Η προσευχή του οδηγού). 

Σε παρακαλούμε και σε ικετεύουμε, Κύριε ο Θεός ημών, για τη νεότητα. Άπλωσε τα παντοδύναμα και γεμάτα στοργή και αγάπη θεϊκά Σου χέρια και ανασήκωσέ την. Καθοδήγησε τους νέους μας στο ανέσπερο φως της αληθείας Σου και φώτισε το νου τους να εννοήσει ότι δεν υπάρχει πουθενά αλλού η σωτηρία και η ευτυχία παρά μόνο κοντά σε Σένα τον σωτήρα και Λυτρωτή μας. Ιδιαιτέρως σε παρακαλούμε για τους νέους εκείνους που αγωνίζονται να ζουν σύμφωνα με το θέλημά σου το άγιο, να τους ενισχύεις, να τους ενδυναμώνεις, να τους αγιάζεις, να τους καθοδηγείς, να τους στηρίζεις στην προς Εσένα πίστη και αφοσίωση. Κύριε, φύλαξε τους νέους μας, τα παιδιά μας και κράτησέ τα κοντά Σου (προσευχή ιεράρχη για τη νεολαία).

Κύριε, σε ικετεύω για όσους πονούν και βρίσκονται στο κρεβάτι του πόνου. Για όλους τους νοσηλευτές που μένουν άγρυπνοι δίπλα στον άρρωστο, για να του απαλύνουν τον πόνο του. Για όσους νιώθουν μοναξιά ή είναι απελπισμένοι και εγκαταλελειμμένοι από τα προσφιλή τους πρόσωπα. Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησέ μας (Προσευχή ιεράρχη).

Η αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των δυσκολιών της ζωής και η θριαμβευτική λύση των προβλημάτων μας , όχι εκ των κάτω, αλλά εκ των άνω. Όχι εκ της γης, αλλά εκ των ουρανών. Όχι εκ των ανθρώπων, αλλά εκ του Θεού. Θα κάνουμε κι εμείς ό, τι εξαρτάται από εμάς. Συγχρόνως θα ανυψώνουμε την καρδιά μας προς τα άνω και θα επικαλούμεθα την θεία επέμβαση, την προστασία του Θεού (Κυριακοδρόμιο, τόμος 2ος, εκδόσεις Σωτήρ)

Τον Χριστό να αγαπάμε με όλη μας την ψυχή. Αυτός είναι ο μεγάλος θησαυρός, τον οποίο, όταν έχει ο άνθρωπος, θα περάσει ήσυχος και ειρηνικός την παρούσα ζωή, θα κληρονομήσει δε και την βασιλεία των ουρανών. Να διδαχθούμε από το πάθημα του πλουσίου νέου που προσκολλήθηκε η καρδιά του στα υλικά αγαθά και τα πλούτη του (Κυριακοδρόμιο, τόμος 2ος, εκδόσεις Σωτήρ)

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! Η Παναγιά να σκεπάζει με αγάπη τις ζωές όλων μας! Χρόνια πολλά σε όσες κι όσους γιορτάζουν!