Arthur kreeg er een staartje van mee, maar daarmee leek het leed geleden.
Maar niet dus......
Donderdag voelde ik wat keelpijn en een gevoel van watten in mijn hoofd. Maar ja, ik ging gewoon werken. Ziek was ik niet echt.
Vrijdag na het werken werd ik meer en meer verkouden.
En nu het weekend was ik SNIPverkouden. En een keelpijn 's nachts. 😞
En nu het weekend was ik SNIPverkouden. En een keelpijn 's nachts. 😞
Ik deed het dus rustig aan.
Heel rustig, want ik deed eigenlijk heel weinig. Zelfs breien, daar had ik weinig zin in.
Mijn planten verzorgen, dat vond ik nou een leuk klusje.
Op mijn gemakje. Dode bladeren weghalen, sommige verpotten, aarde aanvullen.
Heel rustig, want ik deed eigenlijk heel weinig. Zelfs breien, daar had ik weinig zin in.
Mijn planten verzorgen, dat vond ik nou een leuk klusje.
Op mijn gemakje. Dode bladeren weghalen, sommige verpotten, aarde aanvullen.
Ziezo, toch maar weer gedaan...
Vandaag is ook weer zo'n dagje dat ik niet erg veel puf heb.
Maar vanmiddag ben ik samen met Annika toch even eruit geweest; naar Lotta.
Ook die is inmiddels ziek geworden.
Ja, pittig virusje!
Maar vanmiddag ben ik samen met Annika toch even eruit geweest; naar Lotta.
Ook die is inmiddels ziek geworden.
Ja, pittig virusje!
Ik ging voor haar ook even de planten verzorgen. Een paar verpotten.
Zij blij èn ik blij. 😊
Zij blij èn ik blij. 😊
Annika hielp met een ander klusje: balkontegels leggen.
Het mooie weer komt er nu toch echt aan en dan hebben Oscar en Lotta ook een lekker plekje om buiten te zitten.
Het eerste gras is nu weer te zien.
Niet in de voortuin; daar ligt de sneeuw nog heel dik.
Niet in de voortuin; daar ligt de sneeuw nog heel dik.
Maar achter het huis, de zuid-oostzijde daar smelt het nu lekker.
Komende week is het zowel 's nachts als overdag boven nul. Nou, voor we het weten, lopen we weer achter de grasmaaier.
😉
Geen opmerkingen:
Een reactie posten