Donderdag-top?!

Ja zeg, is het alweer donderdag!!!
De maandag-dip ging gelukkig gauw voorbij en vandaag voelt het als een "donderdag-top":
Af en toe kan ook ik al die dagen niet meer bijhouden.
Tja, misschien krijg je dat als je "al" 46 jaar bent.....
;-)

Ja, de week vliegt al aardig om zo.
Gistermiddag was ik zoals gewoonlijk met Annika op stap.
Eerst even de stad in, voor binnengymschoenen en een setje nieuwe kleding. En daarna naar orkest.
Ze zijn aan het oefenen voor een concert samen met een vergelijkbaar schoolorkest uit Piteå.
Een concert op een maandag (voor de voorjaarsvakantie) en dan mogen de kinderen gewoon een dagje vrij van school nemen!
Wow!

Nieuwe kleren voor de disco,
volgende week vrijdag...

En nu is het heerlijk stil hier in huis.
Iedereen is naar school en ik werk alleen vanmiddag.
Lekker joh!

Ik heb net wat opgeruimd en vooral de was gestreken/gevouwen.
Ziezo, eindelijk gedaan!
En de wasmachine draait alweer....

Alles van de kids.
Zometeen naar boven brengen.

En dan is het nu even tijd om te bloggen èn lekker koffie te drinken.
Mmmm.

Pauze: Koffie met een speculaascakeje.

Vanavond laat ga ik Arthur ophalen en dan is het alweer bijna weekend. :-)

Fijne dag allemaal!

Maandag-dip

Vanmorgen had ik een èchte maandag-dip.
Oef.... moeite om m'n bed uit te komen.
Na een douche ging het iets beter.
Na het ontbijt nog iets beter en gelukkig na een mok koffie nog iets beter!
:-)

Nadat ik Arthur naar Kallax had gebracht, reed ik weer terug naar Rutvik om bij "Stor och Liten Rutvik" te zijn.
Zo'n 16 jonge kinderen (0-5 jaar) en zo'n 8 ouders.
En daar knapte ik weer helemaal op.
Het was gezellig druk. Praten, zingen, koffie drinken.
Leuk!

Om half 1 had ik een "echte" werklunch: met m'n bord achter de computer op m'n werk.
Ik had zoveel dingen nog te doen en aangezien m'n collega's ook allemaal bezig waren en dus niet in de personeelskamer zaten, besloot ik dus maar te multitasken: werken & eten.

Na een kort overleg met m'n collega (musicus/koorleider) kwamen de eerste kids van m'n kindergroep al binnengestormd.
-Wat gaan we vandaag doen?!
Kortom: werk aan de winkel.

Het was een leuke middag met verven, tekenen, kleuren en brooddeegfiguren maken.
Wat een geluk dat ik er aan het eind van de middag, voordat ik naar huis reed, nog aan dacht om de oven uit te zetten.
Anders zijn de kinderen die vandaag iets gemaakt hebben van brooddeeg wel erg verdrietig als ze komende maandag hun "werkstuk" mee naar huis willen nemen.
:-)

Broodje worst

Een broodje worst na de kerkdienst.
Huh?

Zo reageerde ik zo'n 6 jaar geleden toen we hier net woonden.
En nu?
Nu kijk ik er niet meer van op.
Het is soms gewoon zo. :-)

Als er een kinderdienst is, is er in onze kerk altijd een pakje limonade en broodje worst als "fika".

En dat vinden de meesten errrug lekker!

Het was vanmorgen dus een kinderdienst en Mats en ik waren daar.
Mats speelde namelijk handtrom, zodat de kindertjes goed de maat zouden houden.
En dat lukte!

En vanmiddag vertrok ik weer naar Stadsökyrkan, waar ik dienst had.
De meiden werden om half 4 opgehaald in het dorp, want zij zongen met het koor in Smedsbyn.
En Arthur en Mats reden nog iets later weg naar Antnäs.
Mats was vandaag voor het eerst officieel een invaller in een dienst!
Een mijlpaal voor hem ook weer. En ook voor ons natuurlijk!

De kerkzaal in Antnäs

Een prestatie werkelijk.
Je zal maar net 15 jaar zijn en een kerkdienst begeleiden.
Petje af!

Gehackt!

Ik had gerekend op een relaxt avondje.
Beetje surfen, film kijken, koffie drinken, enzovoorts.
Maar het loopt een beetje anders.....

Op zoek naar een film(trailer) verschijnt er in m'n You Tube-scherm ineens een melding dat er twee keer geprobeerd is vanaf een andere locatie in te loggen op mijn account. Klopt dat?

Nou nee, dat klopt niet.
Als ik klik om te kijken, zien we dat er twee keer geprobeerd is in te loggen vanuit Engeland!
O nee, ik ben gehackt.....

Dat betekent: een nieuw wachtwoord instellen.
Bah! Ik heb dat onlangs al moeten doen en nu weer!
En wat kies je dan?
Grom, grom.

Gelukkig heb ik een man die er meer vanaf weet.
:-)
Een tip:
installeer "two step verification".
Via m'n mobiel krijg ik een 6-cijferige code toegestuurd als ik op een computer ga inloggen.
Die code is iedere keer een andere, dus veilig.

Maar eer ik alles gedaan heb en vooral SNAP!
Zucht.

Nu ja, alles werkt weer.
Zowel op m'n laptop als m'n telefoon en tablet.
Ik ben weer "in the air".
Joepie!

Als we nu een film starten, is het nog niet veel te laat......

Zzzzzzaterdag

Het blijft gelukkig nu wel winter.
Flink lage temperaturen, weinig wind, bewolking, af en toe weer een zonnetje en prachtige luchten!
Ik moet zeggen, dat de temperaturen van zo'n -15 tot -22 °C die we van de week hadden niet echt extreem aanvoelen.

Vanmorgen begon de dag toch weer met stoken. Niet dat het zo superkoud was binnen, 19 °C, maar buiten:

Een goed begin van de zaterdag vind ik.

Annika heeft altijd ballet op zaterdagochtend en we hadden juist bedacht om vòòr ballet nog even zo'n 20 minuten naar de ijssculptuur van het jaar te gaan om daar even vanaf te glijden.
(Het is altijd een dier met een ijsglijbaan eraan.)
Maar nu toch maar even niet; met deze temperatuur is het niet zo erg aantrekkelijk.

Dit jaar hebben ze een egel gemaakt. Iris is haar naam en ze weegt maar liefst 12 ton!

In de krant stond een artikeltje, voor degenen die het leuk vinden om zweeds (proberen) te lezen.
Hier.

Misschien gaan we volgende week de egel maar eens van dichtbij bekijken.

Wel grappig trouwens:
een bekende van me had van de week een foto van de ijssculptuur op Facebook gepost, waarop iemand reageerde met "Wat mooi! Zou je stekels in je billen krijgen als je er vanaf glijdt?"
Hahaha. :-)

Vrijdagavond

Heerlijk, zo'n vrijdagavond!
Hier het dat "fredagsmys", dat betekent zoiets als "gezellige vrijdag(avond)".
En zo'n beetje iedereen leeft daarnaar toe als het vrijdag is: zeg je in Nederland "heerlijk, bijna weekend", zo kan je hier zeggen: "Nu är det fredagsmys...."

Gisteravond was het een beetje iedereen-voor-zichzelf.
En voor Arthur meer "ik-voor-de-rest-van-de-wereld", want hij moest onverwachts werken vanwege problemen met hangouts.
Zie: Hier op Nu.nl.

Achter de computer, achter een telefoonscherm en ik achter de strijkplank.
(Ja, het was toch weer een heeeeele berg... :-/)

Minecraft blijft leuk...

Af en toe een lachsalvo vanaf de bank.
Sommige video's zijn ook zoooo grappig...

Minecraft met orgelmuziek,
een bijzondere combinatie...

Het was in ieder geval een relaxte fredagsmys.
Heerlijk weekend!

De gele taxi

Taxi's zijn hier soms geel.
En de auto's van de post zijn geel.
Veel kinderen denken vaak dat wij een postauto hebben.
:-)

Gisteren was weer typisch zo'n taxidag voor mij.
's Morgens heb ik gewoon gewerkt, dat was niet bijzonder.
Maar daarna ging ik direct door naar de garage. (Luleå)
Eindelijk zouden ze het slot van de bijrijdersportier maken!
En intussen waren er nog twee klusjes bijgekomen helaas:
Een lampje (van de gloeispiraal) dat af en toe ineens aan gaat. :-( en de zonneklep aan de bestuurderskant die op half zeven hangt en niet meer opgeklapt gaan worden.
Beetje slecht zicht gaf dat, dus heb ik 'm er maar helemaal afgehaald.....
:-(

Gelukkig had de garage WiFi, dus kon in daar in die 1,5 uur wachttijd, nog wat nuttigs doen.
Na betaling van de rekening (viel deze keer gelukkig mee) naar huis: even wat drinken.

Toen de auto in met Annika: naar orkest. (Zo'n "fijne" tijd: half 5 tot half 6)
In Luleå, vlakbij het centrum.

Op de terugweg van orkest belde Kalle:
-Kan je me ophalen van de bus? (Dat scheelt hem 1x overstappen en wachten.)
-Tja, oke dan.
Annika afgezet en weer naar Stadsön. (achter Gammelstad)
En dat viel nog tegen: ik zat bijna een half uur in een steenkoude auto.
Brrrrr.

Wat een uitzicht.... ;-/

Gauw naar huis.
Mats had al vooruit gegeten, want hij moest naar "Ledarskola", een soort catechesatiegroep voor jongeren die belijdenis gedaan hebben en de nieuwe lichting belijdeniscatechesanten gaat "begeleiden".
Annika de auto uit, Mats erin en weer naar Gammelstad.
(Hij kwam 1 minuut te laat, dus nog niet slecht, vind ik.)

En met een ritje Gammelstad om negen uur sloot ik de avond af.
Toen vond ik het ook wel welletjes.
Mats gauw naar bed en ik niet lang daarna ook!

Maar.....de auto doet het voorlopig weer helemaal!

90 jaar

Vanmiddag ging ik iets eerder van mijn werk weg. Gelukkig kon dat makkelijk, omdat Josh, onze praktikant, er was en er ook maar weinig kinderen gekomen waren.

Collega Sonja vertelt het verhaal van de melaatse Naäman

Waarom moest ik eerder weg?
Omdat ik uitgenodigd was om op een verjaardagsfeest te komen.
Een 90-jaarsfeest van Roy, een man waar we vaak naast zitten in de kerk.
In Zweden viert men in principe alleen tientallen. (30, 40, 50, enz.).

Wat geef je iemand die 90 jaar wordt?
Voordat ik daar hoofdbrekens zou hebben, besloot ik dat zondag maar recht op de man af te vragen.
-Nee, ik heb geen kado's nodig. Ik heb alles wat ik nodig heb. Wat heb je nog meer nodig als je 90 jaar wordt?, was Roy's antwoord.

Behalve zijn twee dochters, schoonzoon en twee kleinkinderen, waren er ook twee neven uitgenodigd. Eén neef nam z'n vrouw mee en de ander z'n dochter.
Kortom: ik was wel een echte buitenstaander.

De etiquette in Zweden is, dat je precies op de tijd komt, dat je uitgenodigd bent.
Dus ik kwam tegelijk aan met de neven. :-)
En de lichting die binnen zat (een paar mensen van de kerk, ook een paar collega's) en een goede vriend van Roy maakten direct plaats voor ons.

Het was even "socializen", maar het ging me goed af geloof ik.
Roy vond het in ieder geval erg fijn, dat ik gekomen was.

Nu ben ik weer lekker thuis.
De kinderen hebben voor zichzelf moeten zorgen:
Een zak diepvries pasta-bolognese delen, opwarmen en eten. Een oliebol toe.
Tja, geen taart en koffie zoals ik, maar ik geloof dat ze het allemaal wel best vonden, zo eten-op-je-eigen-tijd.
 ;-)

Prachtige plaatjes

Het is prachtig buiten. Ja, en koud ook nog steeds...
In mijn stream op Facebook duiken er vele foto's op van hoe mooi het er nu uitziet met de zon en dikke takken van de rijp, enz. En natuurlijk hoe koud het vandaag is.
Bij een kennis in Boden gaf de thermometer zelfs -34,5 °C aan!

Op weg naar de kerk vanmorgen moest iedereen deze keer verplicht z'n overbroek meenemen.
Stel je voor dat de auto er mee kapt en je staat aan de kant van de weg in de -30 °C?!
De jongens vonden het belachelijk; meenemen, nu ja, oke dan. Maar aantrekken: absoluut niet!
:-/

En o, wat is het mooi buiten met dit koude, heldere weer.
Het zag er zo fotogeniek uit, dat ik onderweg een heleboel foto's heb gemaakt.

Inmiddels brandt de kachel weer volop.
Scouting is afgelast, lazen we net op de mail. Te koud. (Er zijn daar geen motorvärmare.)
Hmmm, toch wel een beetje jammer dat ik aan  het eind van de middag nog een dienst heb en er dus uit moet.
Nu ja, gelukkig dan mèt een plek met motorvärmare.
Ik verwacht eerlijk gezegd niet, dat er zoveel kerkbezoekers zullen komen.

Stoken, stoken, stoken

Vannacht lieten we de douche voor de zekerheid maar druppelen.
Zoiets als vorig jaar met die bevroren leidingen, willen we niet nog een keer meemaken!
Gelukkig dat ik dus vanmorgen gewoon kon douchen.
:-)

De kachel is flink opgestookt zodat de binnentemperatuur op dit moment gewoon weer een behaaglijke 20°C is.

Ziezo, het ontbijt is weer afgeruimd, buikjes gevuld.
We gaan nu zo naar de kerk.
Wat een geluk dat ik daar werk: ik zet de auto daar lekker aan de stekker!

Avondeten?

Gistermiddag deed ik de wekelijkse boodschappen, samen met Lotta.
Op weg er naar toe filosofeerden we over HET avondeten.
-Ik wil niet koken, zei ik. Jullie hebben op school warm gegeten en papa en ik ook tussen de middag...
-Kan je niet iets warms maken dan?
-Hmmm, soep? Of gewoon vers gebakken WARM brood?
-He, nee. Weet je niets anders?
korte stilte
-Nu ja, we zouden anders wel wafels kunnen bakken?!
-Jaaaaaaaah! Ik help wel mee.

En zo werd het.
Nu ja, bijna....
Ik bakte wafels en Lotta zat lekker op de bank te lezen.
Hahaha.

Maar lekker was het!
Warme wafels met slagroom en frambozenjam, of poedersuiker of geraspte kaas.
Smullen met een hoofdletter!

Een goed begin van het weekend.

Het hoge koude noorden

Ja, nu is het deze week wel ècht koud!
Er wordt flink gestookt nu en zodoende is het toch behaaglijk in huis!

Van de week liep ik nog een rondje rond het dorp, maar dat was best een beetje afzien....

Ik moest er net nog even uit, om Annika op te halen bij een vriendinnetje. En uiteindelijk voor niets nog gereden, want ze mocht blijven slapen.
Brrr, er staat nu een groot geel ijsblok in de garage!

Nu ja, ìk hoef er vanavond niet meer uit.
Annika is nu oud genoeg, dat we niet opgebeld gaan worden dat ze opgehaald wil worden om thuis te slapen..... ;-)

Voorbereidingsdagen

Vandaag en morgen heb ik zogenaamde "voorbereidingsdagen" voor het werken met belijdeniscatechesanten.
Voorbereiding en ook visiebepaling voor de toekomst.

Vier dominees en vier pedagogen rond een tafel.
Erg intensief kan ik wel zeggen.
Ik ben weliswaar pedagoog, maar ik ben erbij als praktikant.
Met deze twee dagen begin ik officieel aan mijn eerste praktijk.
(Ik moet drie soorten praktijkopdrachten doen, drie keer een paar dagen naar Skellefteå voor scholing en ten slotte een jaar deeltijdopleiding doen en dan ben ik een "echte kerkelijke" pedagoog.)

Ik had me eigenlijk niet gerealiseerd dat een deel van mijn invalwerk samen zou vallen met mijn praktijk, maar dat blijkt nu wel zo te zijn.
Kortom: ik ga het nog drukker krijgen in maart, april en mei.
Oef...

We zijn deze twee dagen in "Prästgården", de oude pastorie naast het openluchtmuseum Hägnan in Gammelstad.
(Waar ik in oktober die overnachting met een kindergroep had.)
Een prachtig uitzicht op Nederluleå Kyrkan en Kyrkbyn vanaf daar!

Aan de zijkant van het huis

Intensief en effektief, dat zijn wel twee kernwoorden die op vandaag van toepassing zijn.
Maar ik moet zeggen: het is leuk om van deze kant van het werk meer te weten te komen.
Ik heb toch nog toe niets met deze leeftijdsgroep te maken gehad. Het is interessant om er meer over te leren.
Ik hoop dat ik dit ook net zo leuk ga vinden als het werken met de jongere kinderen.

Vandaag hebben we lang gekeken naar het bestaande werkplan dat er is en enkele aanvullingen en verbeteringen aangebracht. En ten slotte een planning en rooster gemaakt voor de zomer- en herfstcatechesanten.

Morgen nog een dag....

Echt koud: IJskoud

Tja, nu is het eindelijk zo koud als we wensten. Het is WINTER!
Vanmorgen was het krap 18 °C binnen.
En buiten nog een heel stuk kouder.....

Zodoende begint de dag in "Huize van der Geer" niet met ontbijten, maar met een vuurtje stoken.
Een goed begin van een nieuwe dag. Gezellig joh!

Na een bezoekje aan de fysio had ik eerst een afspraak met m'n collega (dominee) Daniel in Stadsökyrkan.
Wat een geluk: daar heb ik een plek MET motorvärmare.
De gele bus lekker aan de stekker!
:-)

Na de lunch reed ik naar Porsökyrkan.
En....ja daar kon ik 'm ook aan de stekker zetten.
Gelukkig maar!

Bij het thuiskomen nu vanavond is het ook weer erg afgekoeld in huis.
Dus, kan je wel raden: we stoken de boel weer vrolijk warm.
En dat vindt Gijs heerlijk!

En wij ook natuurlijk.

Woeps, weekend voorbij

Zo sta je voor het weekend en zo, woeps, is die weer voorbij!
Ongelofelijk maar waar.

Nu moest ik vandaag werken, dus eigenlijk was mijn weekend vrijdag & zaterdag, maar  daar geldt eigenlijk hetzelfde voor: het is voorbij voordat je het weet....

Al ik het in kernwoorden samenvat, was het zo'n weekend:

boodschappen doen

film kijken (De nieuwe wildernis)

spelletjes doen

wandelen

ringbreien

lezen

beetje uitslapen

appeltaart bakken en eten

met elkaar het huis opruimen en schoonmaken
videochatten 

naar de kerk gaan

veel kletsen en lachen

Kortom:

het was een fijn weekend.

Nu ja, Kalle en Annika waren niet erg te spreken over het met elkaar opruimen,

maar zoals ik toen ook al zei: "we maken het met elkaar vies en we maken het dan ook met elkaar weer schoon"!

En dat "vierden" we met een lekkere fika: 

een oliebol of een schaaltje roomijs.

En dan ben je het zò weer vergeten, ja toch?!

:-)

Gymnasium

Vandaag gingen Arthur en ik met Mats naar Boden, naar het musikgymnasium.
Zoals ik al eerder blogde, moet Mats een school gaan kiezen.
En het musikgymnasium lijkt hem wel wat.

Eerst hadden we een gesprek met de rektor en daarna met een muziekleraar.
Die leraar was juist nog even bezig met een groepje 2e-jaars en daar mochten we even bijzitten en wachten.

Het hele verhaal dat we over de school te horen kregen, klonk ons erg positief in de oren.
Maar volgende week wil Mats toch ook nog op het gymnasium in Luleå gaan kijken.
Daar hebben ze een keuzerichting met een nadruk op muziek.
(Iets minder gespecialiseerd lijkt het, dan Boden.)

En daarna is het tijd om definitief te kiezen en aan te gaan melden.
De uiterste datum is 5 februari.

Voor Arthur en mij staat de keuze eigenlijk al bijna vast:
Boden lijkt een uitstekende keuze. Een goede school met een strakke organisatie.
Alleen de langere reistijd is misschien wat minder.
Boden ligt namelijk 33 km vanaf Luleå.
Maar dat zal uiteindelijk ook wel wennen...

Lange dag

Het was een korte nacht en een lange dag!
Een korte nacht omdat ik vannacht tussen 3 en 5 wakker lag. :-/
En een lange dag omdat ik om kwart voor 8 begon en om kwart voor 4 stopte.
Ja, toen voelde ik me wel aardig op inmiddels.....

Maar het was een goeie werkdag.
's Morgens  was ik in Stadsökyrkan.
Met ons team ruimden we op:
Kerstspullen weg, kasten legen en verplaatsen en een inloopkast legen, sorteren en weer inruimen.
En wat een ruimte heb je dan ineens, als je eens écht opruimt en dingen wegdoet!

De rechterkant van de kast is bijna leeg gebleven.
-Mooi, zei één van m'n collega's, hebben we weer ruimte om dingen op te bergen...
:-/
Hmmm, dachten een andere collega en ik, juist lekker om het een beetje leeg te houden....
En zo zie je: we denken er niet allemaal hetzelfde over.

We sloten de ochtend gezellig af met een gezamenlijke maaltijd.
Stina, onze diaken, had iets lekkers klaargemaakt:
gekookte aardappelen, salade en zalm.
Smullen dus!

Even lekker eten

Daniel (dominee), Ann-Louise (koster)
en Stina (diaken)

De rest van de middag ging op aan vergaderen met alle pedagogen in Porsön.
Een noodzakelijk kwaad....
(Niet zo erg effektief vandaag. O, o, wat werd er toch weer heerlijk "getokt"....)

En nu?
Nu begint mijn "weekend", want zondag werk ik weer.
Ik heb Arthur zonet opgehaald van Kallax.
En nu ga ik lekker vroeg slapen.
Morgen weer en nieuwe dag.....

Het gewone leven

Het gewone leven neemt weer z'n gangetje.
Vandaag was namelijk de eerste schooldag en eerste echte werkdag na alle vrije dagen.
Gisteren had ik al wel twee uurtjes gewerkt, om kort even op te starten.
Maar vandaag was het dan "echt" en ook heel "echt" voor de kids.

Ik moet zeggen, dat iedereen aardig makkelijk z'n bed uit kwam. Gelukkig maar.
:-)
Woensdag is altijd een lange dag, doordat ik na het werk direkt met Annika naar orkest rijdt en dan tegen zessen pas weer thuiskom.
Dan eten we altijd brood als avondeten en is de avond maar "kort".

Vanavond keken we een film af, waar we gisteren aan begonnen waren.
Evan almighty.
Een grappige film!



Ja, heerlijk even onderuit met elkaar.
(Kalle was aan het computeren.)

En dan zo meteen op tijd ons bed in.
Morgen om 6.15 uur hoor ik de ringtone van de wekker van Lotta weer: een kukelende haan.
(Mijn vogeltjes beginnen om 6 uur al te zingen!)
;-)

Wat een muts

Een tijdje geleden blogde ik al eens over mijn breiring.

Gisteravond was eindelijk DE muts af waar ik aan begonnen was.

En die valt in de smaak.

Ik blij....  :-)

Annika heeft 'm vandaag de hele dag op haar hoofd gehad en dan bedoel ik binnenshuis!

Zo fijn èn mooi vindt ze 'm.

Van Lotta kreeg ik meteen ook een "bestelling".

Dus vandaag reden we even naar de winkel, ICA Maxi, om garen te kopen.

Voor haar geen strepen en kleuren, gewoon donkerblauw, unikleur.

Daar ben ik dan vanavond maar aan begonnen.....
Lekker ontspannend "punniken"-maar-dan-anders.

Driekoningen

Vandaag is het Driekoningen. (Trettondedag Jul)
En dat is hier dus een vrije dag.
:-)

Hier is de kerstvakantie nog niet voorbij.
Morgen zijn alle scholen zelfs nog een dag dicht vanwege een cursusdag voor het personeel.
Nog één dagje kans om een beetje uit te slapen.
(Vanmorgen was het ook weer over half 10......)

Het weekend was zoals altijd al lekker relaxed.
Zaterdag hadden we de familie Salander (van scouting) op bezoek.
Lekker eten, drinken en spelletjes doen.
Was erg gezellig.

En gistermiddag ruimde ik de kerstspullen op.
De boom ging letterlijk weer het raam uit!
Altijd een beetje hilarisch.
Dit jaar landde de boom op z'n zijkant.
Vorig jaar bleef die nog zo mooi in de sneeuw staan. Maar ja, sneeuw......
Er ligt nog wel wat in de tuin, straat en op de oprit, maar het is hier meer een ijsbaan na al die dagen van +1 °C.
Bah!

Het ziet er zò uit als je boodschappen doet......

Storheden

Maar er is een lichtpuntje, dat wil zeggen: er komt weer vorst aan!
Vanaf donderdag gaat het weer vriezen.
Raar maar waar, maar daar verlangen we inmiddels ècht naar.
Kou en sneeuw!

En nu maar hopen dat ze er niet naast zitten.......

Moe en voldaan

èn spierpijn!

Het was me het dagje wel.
Om kwart voor zes vanmorgen stond ik eieren en worsten te bakken.
Nog te slaperig om het zoutvaatje goed te kunnen hanteren, bleek later op de dag:
het brood met ei was véél te zout!
En dat vond echt iedereen.
:-/

Maar op dat punt na hebben we het erg naar ons zin gehad in Kåbdalis.
's Morgens vond ik het niet zo ècht:
ik was nog zo onwennig, bang om te vallen, angst om pijn in m'n rug te krijgen en ik had zulke koude handen en voeten.
Gelukkig ging dat allemaal over.
(Zouden die zoute eieren mij goed gedaan hebben?!?!)

Lotta, Annika, Arthur, Mats, Amos, Andreas en Kalle

Om twee uur zou de "Lasseliften" sluiten.
De lift waar je aankomt als je "Långe David" afskiet.
Zeven minuten voor twee: -Zullen we het gokken of niet?
Na veel vijven en zessen besluiten we toch te gaan.
Iedereen behalve Lotta; zij gelooft niet dat we het gaan halen!

Één minuut over twee komen we bij de lift en........
de kerel die daar werkt doet de lift uit en zegt doodleuk: "De lift is gesloten. Het is 2 uur geweest."
Wij met z'n zevenen en nog drie anderen staan daar en vragen of we alsjeblieft nog even naar boven kunnen gaan.
Maar nee, deze man wil duidelijk naar huis. Zijn tijd zit erop.
En voor ons zit er niets anders op dan al ploeterend via een stugaweggetje naar een andere lift te gaan.
Pffffff, duim omlaag voor deze werknemer!
(En Lotta was zo dom nog niet... :-D)

Rond drieën is het inmiddels alweer helemaal donker buiten.
De pistes die nog open zijn (verlicht zijn) zien er sfeervol uit.
We hebben nog een uurtje voordat alle liften dichtgaan en nemen het er nog even van.

Ja, het was een heerlijk skidagje.
Het enige nadeel is de reis.
Met zo'n 1 graad boven nul zijn de wegcondities zeer slecht. En dan is twee uur autorijden geen peulenschil.
Af en toe worden we flink heen en weer geslingerd door spoorvorming en/of voelen we de auto wegglijden.
We hebben één auto naast de weg in de diepe sneeuw zien staan; blijkbaar van de weg afgegleden.
Gelukkig komen we weer veilig thuis in Luleå.
Goed gedaan van Arthur!

Een goede voorbereiding

.....is de sleutel tot succes!

De auto is volgeladen met ski's, helmen, skischoenen en wat stokken.
De wekker staat op 5.30 uur.
Het aanrecht  staat vol met spullen.

We zijn er bijna klaar voor!
Klaar voor het eerste ski-uitje van het seizoen.

Morgenochtend vroeg is het opstaan, eten & drinken klaarmaken om mee te nemen, kids wekken, ontbijten en hup, de auto in.
Op weg naar Kåbdalis.
En daar hebben we veel zin in!

Maar nu eerst nog maar even 6 uurtjes slapen.
Daar heb ik ook zin in!
:-)