Stockholm 4

Zo'n laatste ochtend is eigenlijk helemaal niets.

Natuurlijk hadden we het allemaal wel van tevoren gepland: vroeg douchen en ontbijten. Dan zorgen, dat we als we onze bagage alvast in een kluis op het station hebben gezet, we om 10 uur bij de muziekwinkel zouden zijn om die klarinet op te halen.

Nou, het douchen ging vrij vlot, maar we zaten zo heerlijk te keuvelen bij het ontbijt, dat we pas tegen tienen het hotel verlieten!

Daar ging de planning.

En als je in zo'n muziekwinkel dan geholpen wordt door iemand die alle tijd neemt om alle spullen bij elkaar te zoeken en de nota klaar te maken...... dan is het uiteindelijk half 12!!!

Het idee om nog even op Södermalm (waar Arthur z'n appartement heeft) rond te kijken, moesten we maar laten varen. Want om één uur moesten we de bus naar het vliegveld nemen.

Dat werd uiteindelijk nog haasten.

De (warme) lunch namen we ten slotte nog mee naar Arlanda. (En ik had zo'n honger...)

Het vriendinnenuitje zat er dus nu al weer op... Wat jammer dat zoiets zo snel om is.

Wat hebben we in zo'n korte tijd veel gepraat, veel gegeten en veel gelachen.

Voor herhaling vatbaar.

Malinka vertrok iets eerder dan ik, dus ik ging eerst met haar mee naar "haar" terminal (voor internationale vluchten.)

Toen ik éénmaal zelf ingecheckt was en de bagage ging inleveren, bleek er een storing te zijn aan de bagageband. Geschatte wachttijd: 8 minuten.

Dat werd nog even haasten om in het vliegtuig te komen. (En met mij natuurlijk vele anderen.)

Uiteindelijk vertrokken we zo'n 15 minuten te laat.

Deze keer gelukkig geen turbulentie, maar wel een vliegtuig dat helemaal vol zat met mensen.

Heel luxe werd ik opgehaald door Arthur met de kids.

(Lief van Lotta, dat ze een tekening voor me meenam.)

Om m'n thuiskomst te vieren, gingen we gezellig met elkaar naar de pizzeria, in Gammelstad.

En eenmaal thuis, nadat ik een aardigheidje aan iedereen gegeven had, wilde ik natuurlijk graag de basklarinet laten zien en horen!

Hahaha, Gijs vluchtte meteen naar de bijkeuken.

Stockholm 3

Na een redelijk goede slaap hadden we een best aardig ontbijt: verse broodjes (wit of bruin), kaas, ham, komkommer, tomaat, yoghurt met muesli of cornflakes.

Niet verkeerd.

We wilden 's morgen naar Skansen om o.a. de kerstmarkt te

bezoeken.

Helaas had ik de datum verkeerd gelezen; de kerstmarkt zou vanaf zaterdag beginnen.....

Maar het openluchtmuseum zelf was ook al leuk om te bezoeken.

Na een lekker broodje tussen de middag zijn we dan naar de kerstmarkt gegaan in "Gamla stan", het oude gedeelte in Stockholm.

Sfeervol, druk, gezellig en helemaal in kerstsfeer.

Winkeltje in en winkeltje uit.

Hier konden we ons hart helemaal ophalen.

Het stikt in Stockholm van de restaurants en eettentjes. Misschien was het daarom wel zo moeilijk voor ons om een keuze te maken. ;-)

Maar uiteindelijk zaten we om een uur of half 8 toch van een aziatisch buffet te genieten.

Op weg naar het hotel was het nog even verleidelijk om het Hard Rock Café binnen te gaan, waar zojuist een liveband aan het spelen was, maar ik voelde toch ook wel m'n benen van al het geslenter.

Toch maar doorgelopen naar onze "fantastische" kamer. Nog even lezen en ogen dicht.

Stockholm 2

Nadat we onze spullen gedumpt hadden, gingen we het centrum in, op zoek naar een muziekwinkel.

Ik had via mail contact met hen gehad, omdat ik graag een keer wilde gaan proefspelen op een basklarinet. (Uit nieuwsgierigheid of dit misschien een nieuwe uitdaging voor mij kan worden...)

Na enig zoekwerk vonden we, behoorlijk achteraf en verstopt, de winkel.

Het was er aardig druk omdat er een nieuw saxofoonmodel gelanceerd werd.

Maar goed, ik zou gaan proefblazen dus.

Superleuk! Wat een heftig geluid komt daaruit.

En tja, als je dan hoort, dat er vanwege die lancering van die saxofoon, die avond korting gegeven wordt op alle instrumenten van dat merk..... ook die basklarinet. -20%!

Oeps, dat is dan erg verleidelijk. Daar moest ik over nadenken. Dit was niet gepland. (Moest dit soms zo zijn?)

We gingen een hapje eten bij een "Vegabar". (De naam zegt het al: vegetarisch voedsel, hoewel je als je het wilde ook wel iets met kip kon krijgen.)

Dat was me lekker daar! We smulden allebei.

Ondertussen was het nadenken geblazen en telefoneren met Luleå (wat vind jij er nou van?).

Uiteindelijk zijn we na de maaltijd teruggegaan en na nog even gespeeld te hebben en vergeleken met nog een andere basklarinet, de knoop doorgehakt: ik doe het!

Wat een bizar begin van m'n Stockholmuitje.

Stockholm 1

De vliegreis was letterlijk wat turbulent. Wat ging dat op en neer en heen en weer.

En dan zat ik ook nog eens naast iemand die bang werd..... Daardoor vond ik het extra fijn om weer met beide benen op de vaste grond te staan.

En extra leuk, dat ik Arthur ging treffen. Hij moest nu naar Luleå en zou wat vroeger naar het vliegveld komen.

We hadden zo'n 45 minuten om koffie te drinken en gezellig even te kletsen.

Vlak voordat Malinka de aankomsthal in kwam, moest hij er vandoor.

Toen met de bus richting Stockholm Centrum; zo'n 45 minuten vanaf Arlanda.

Het hotel was een lowbudgethotel en we hadden niet bijzonder hoge verwachtingen.

Een tweepersoonskamer zonder raam, inclusief ontbijt. Dat was alles wat we wisten....

Nou en dat was dan ook precies alles! :-)

Twee bedden naast elkaar; het paste exact van muur tot muur. Nog een bureautje met 2 stoelen en een tv aan het plafond.

Het werkte bijzonder op onze lachspieren. :-D

2 jaar!

Vandaag precies wonen we alweer twee jaar in Zweden!
Wat vliegt de tijd en wat is er veel gebeurd in twee jaar...

Alsof ik dat ga vieren, neem ik vandaag even "een break".
Zo meteen vlieg ik naar Stockholm voor drie daagjes.

M'n tas staat klaar achter me, instrukties liggen klaar, ben al ingecheckt, nog even m'n koffie drinken en dan rijdt ik over zo'n 8 minuten hier weg.

Nee, ik ga niet die twee jaar vieren, maar die verhuizing heeft er wel een beetje mee te maken.
In Nederland namelijk sprak ik zo'n drie keer per jaar altijd af met m'n vriendin (Malinka) en gingen we in Rotterdam een hapje eten.
Tja, dat gaat nu wat lastiger.....

En de oplossing is: zij vliegt naar Stockholm en ik vlieg naar stockholm en dan nemen we eens uitgebreid de tijd om te eten en te praten en te lachen, enz. enz.
O, wat heb er een zin in!

Annika had het er gisteravond en vanmorgen wat moeilijk mee, maar ik geloof zeker dat dat wel goed komt.
Er staat een heerlijke appeltaart klaar voor de achterblijvers en de oppas van vanavond.
Een dvd ligt ook al klaar. Dat wordt helemaal gezellig.

M'n koffie is inmiddels op.
Nog drie minuten.....
Kan ik nog even met Gijs spelen, zodat die een beetje moe achterblijft. Hopelijk houd hij zich in, nu hij een dagje alleen is. (Da's ook spannend.)

Weer muziek in de kerk

Nu vanavond hebben Mats en ik weer meegewerkt aan een kerkdienst.

Ik natuurlijk weer op klarinet en Mats zowel op (kist)orgel als piano.
Het was deze keer wel extra bijzonder: Mats en ik speelden, voor het eerst, samen een stuk!
En dat voelde wel heel speciaal.

Het was niet een gewone kerkdienst en zodoende was ons stuk niet bepaald kerkmuziek. Mats had een stuk popmuziek uitgekozen. (Achteraf gezien misschien iets te heftig...)

Kalle heeft het, op zijn manier, gefilmd.
En Mats heeft de smaak te pakken; hij vroeg zich net af wanneer we weer een kans krijgen om samen iets uit te voeren.
Leuk!

>

Wat gebeurt hier?

Wat gebeurt hier?
De kinderen zitten schoongewassen, fris in hun pyama's gezellig tv te kijken.
Helemaal geconcentreerd.
Soms ernstig, soms lachen.
Geen gesprek mee te beginnen.
Eigenlijk niets bijzonders.
Of wel?

Een beetje wel. Ze kijken namelijk naar het sinterklaasjournaal en de club van sinterklaas!
Niet dat sinterklaas naar ons toekomt in Zweden, maar sinterklaas is helemaal "hot" hier in huize van der Geer, want ja, hij kwam toch maar mooi aan in Schiedam. En daar zijn we geboren en getogen!

Lang leve de moderne techiek: computer aansluiten op de tv, uitzending gemist opstarten en ... kijken maar!!!
We zijn weer onder de pannen tot 5 december. :-)

Wandelingetje

Vrijdagmorgen, regen, troosteloos, grauw, koud,net een halve graad boven nul, enz.
Om half 11 kreeg ik mezelf toch nog zover om de bossen in te gaan. Even er tussenuit.

De zweden hebben als slogan: Slecht weer bestaat niet, slechte kleding wel.
En eigenlijk is dat helemaal waar.
Met een overbroek, een dikke jas, muts en wanten aan reed ik het dorp net uit en ben daar het bos ingelopen.
En als je dan zo loopt, in de regen, de grauwheid, ziet het er ineens anders uit.
Mooie beijsde stukken grond, een enkele paddestoel, fraaie boompartijen; het is maar net welke bril je opzet.

Na een half uur stevig doorstappen, kwam ik op een driesprong:
teruglopen naar Rutvik of linksaf naar Sunderbyn of rechtsaf naar Rutvik.
Tja, teruglopen kan, want het ziet er toch weer anders uit als je van de andere kant komt.
Maar mijn nieuwsgierigheid won: rechtsaf naar Rutvik.

Na zo'n 10 minuten boog het pad me toch teveel naar links: zo zou ik nooit terugkomen in Rutvik, dacht ik zo met mijn "fantastische" richtingsgevoel.
Daarom dan rechtsaf een smal sneeuwscooterpad in.....

Lopen, lopen, lopen en net toen ik me begon af te vragen of teruglopen toch misschien niet beter zou zijn, zag ik in de verte wat huizen.
In mijn beleving kon dat wel dat groepje huizen bij het café zijn. (wensdroom zeker)
Toen ik na een tijdje eindelijk bij de huizen aankwam, zag ik dat ik inderdaad weer terug was in Rutvik, zij het niet, dat het helemaal aan de andere kant van het dorp was!

Dat werd nog eens zo'n 40 minuten lopen!
Al met al kwam ik na 2 uur en een kwartier terug bij de auto.

Ziezo, ik vond dat ik daarmee wel een bezoekje aan de pizzeria had verdiend. :-)
(Was al weer lang geleden, hoor! Dat zei de eigenaar ook al tegen mij...... :-D)
Mmm, was lekker.

Disco

Vrijdag stond helemaal in het teken van DISCO!
Mats' z'n klas organiseerde het en zelf was hij ook enige tijd ingedeeld als DJ.

Annika en Lotta's leeftijdsgroep mocht van zes tot acht uur komen, Kalle's groep tot negen uur en Mats tot het eind, d.w.z. tien uur.

Een hoop heen en weer rijden zou dat dan worden.
Zeker ook, doordat de ouders ingedeeld waren om per toerbeurt een oogje in het zeil te houden. Mijn tijd was van half 7 t/m half 8.

's Morgens bij het ontbijt hadden de meiden het al druk met kletsen over welke kleren ze zouden aandoen, enz. enz.
En de disco zelf was vooral het heerlijk kunnen kopen van snoepjes, popcorn, chips en drinken.
Volgens mij was dat voor sommigen helemaal een hoogtepunt!

Kalle kreeg ik tegelijk met de meiden mee naar huis met de belofte dat hij nog wel een half uurtje op z'n Nintendo Ds mocht spelen. Dat was mooi dat dat lukte: hoefde ik tussendoor niet nog eens te rijden!

Om even voor elven ging Mats ook naar bed. Wel moe, maar helemaal tevreden.
Voor mij was het meer om 23.00 uur "ziezo, dat hebben we ook weer gehad..... Hopelijk slapen ze morgen wat langer. ;-0)
Helaas bleek dat niet zo te zijn. :-(

De laatste oogst van 2009

Zondagavond aten we......... boerenkoolstampot met Unox rookworst!
De laatste boerenkool uit de tuin en ook de laatste rookworst uit onze "nederlandse voorraad".
Wat was dat lekker, zeg!


Volgend jaar zetten we weer een aantal boerenkoolplanten. Dat was toch wel een groot succes.
(Als het zou kunnen, zouden de kinderen graag rookworsten kweken. :-D)

Plusgraden

De afgelopen weken vroor het steeds. Tot soms wel -10.
En helemaal "feest" was het toen de sneeuw kwam.
Al dat witte, mooie. Lekker spelen, glijden, enz.

En nu?
Sinds zondag is de dooi ingezet.
Zondag na de kerk hebben de kinderen tot aan het avondeten toe alleen maar buiten gespeeld.
Doordat het +1 was, was het heerlijke plaksneeuw (kramsnö) en kon er een sneeuwhut gemaakt worden. Muren van sneeuw; voor iedereen een kamertje en de bedoeling was om vanuit daar te kunnen spioneren en/of sneeuwballengevecht te houden tegen de buren....

Maar zo mooi en leuk als het was.....
sinds vandaag is alles min of meer sneeuwvrij.
In de tuin liggen nog heel zielig een paar resten van de sneeuwhut.
Jammer genoeg is er voor de hele week zo'n +2 voorspeld.
En geen sneeuw, maar regen.
(Het lijkt wel een nederlands weertje, zo.)

Stoommachine

Al heel lang wilden de jongens graag weer eens de stoommachine van Arthur zien.
Nu vanavond ging deze wens dan eindelijk in vervulling.

Na het douchen gingen de kinderen allemaal in de garage kijken en/of helpen.
Spanning en sensatie, doet-ie-het-of-doet-ie-het-niet?

Was wel weer even leuk.

Speurtocht naar de verdwenen sjaal

Vanmiddag zijn Arthur en ik even samen weggegaan met de Jeep.
De jongens achter de Wii en de meiden achter de pc. Mobiel mee voor als er vragen en/of problemen waren.
Brrrrrrrroem en weg, even naar Storheden, het winkelcentrum achter Gammelstad.

Als laatste winkel bezochten we Intersport.
Ik had in een advertentie namelijk een leuke jas gezien en wilde die weleens in het echt zien en passen.
Er waren wel meer leuke jassen, dan alleen die éne, dus ik paste en paste en paste.
Uiteindelijk maakte ik m'n keuze (zwarte, halflange jas) en gingen we naar de kassa.

Terwijl ik betaalde, kwam ik erachter dat ik m'n sjaal niet meer had.
Arthur liep terug om te kijken.
Na een tijdje kwam hij terug met een roze gestreepte sjaal die hij had zien hangen, maar nee, die was het niet.

Toen ging ik maar zelf terug. Overal kijken bij de jassen, maar nee.
Verder in de winkel dan? Nee.

Ok, toen gingen we samen nog een keer terug.
Weer overal kijken en uiteindelijk toen ik het bijna op wilde geven, vonden we 'm toch....
.....in de mouw van één van de jassen die ik had gepast.
Hahaha :-)

Kerstvoorbereidingen

Al zo'n week of drie vier is er bij de supermarkt alweer "kerstmarkt"; zo'n speciale afdeling met van alles en nog wat voor kerst.
En nu zijn ook de eerste kerstactiviteiten alweer achter de rug: kerstkransen maken plus versieren en kaarsen maken.

Twee weken geleden was er bij scouting op zondagochtend een gezinsactiviteit. Want de kerstkransen worden zelf gemaakt. Ze doen dat met "enris" en dat moet natuurlijk wel geplukt worden. (met snoeischaar).
Dat was al een belevenis op zich, want ik had geen flauw idee wat "enris" was. Het blijkt een struikgewas te zijn, dat lijkt op dennetakken. (Het prikt ook!)
Weer wat geleerd! :-)

We reden in een optocht naar een plek bij Gammelstad en ieder gezin "moest" een vuilniszak vol zien te maken.
Gelukkig maar, dat een man ons hielp de zak te vullen, anders hadden we er nog wel even gestaan..... Het ging niet zo vlot bij ons en er was op een gegeven moment nog geharrewar om wie er aan de beurt was. :-(
Daarna ging iedereen terug naar het clubhuis en kregen we koffie/thee/warm bosbessensap en pizzaboterhammen uit de oven.

Gisteravond was het een hele drukkenering op scouting. Alle ouders waren uitgenodigd (evt. met hun kinderen) te komen om kransen en kaarsen maken.
Die worden dan volgende week en die week daarop verkocht op een kerstmarkt. (Waar dan een kraampje van scouting staat en natuurlijk bemanning voor gevraagd wordt.......)

Ook weer iets nieuws voor ons. Hoe maak je kaarsen? Hoe maak je een krans?
Ik begon maar met kaarsen maken, want dat was het meest simpele.
In een rijtje achter elkaar aan gingen we steeds naar een groot blik met kaarsvet en dompelden we de kaarsen onder. (Niet te lang, anders smelten ze weer iets, i.p.v. dat ze juist dikker worden.)
Kaarsen achteraan ophangen en vooraan weer nieuwe pakken. Enz. enz.

Aan het kransen maken heb ik me niet gewaagd. Wel het versieren.
En ook nu was er weer te eten voor iedereen. Ik had al gegeten, maar anders kon je heerlijke pastasalade (kip, zalm of kaas) en broodjes eten.
Maar de koffie was ook wel lekker.

Om acht uur was het nog niet afgelopen, maar ging ik er wel vandoor met de kids: op naar Kallax.
Om half negen zou Arthur daar weer landen.
Gezellig met z'n zessen terug naar huis. Dat was een superslot van deze avond!

Kattenperikelen

Vorige week donderdag ben ik met Gijs naar de dierendokter geweest voor z'n eerste prik. Dat was lopende-band-werk daar, tussen 17 en 19 uur.
De kat registreren, betalen, behandelkamer in, prik en klaar is Gijs. Volgende patiënt!
De arts raadde me aan om Gijs een ontwormingskuur te geven; dat hoort zo volgens de boekjes.

Vandaag ben ik naar de apotheek gereden. Daar kan je dat kopen, had ik me laten vertellen.
En ja hoor, een apart schap voor katten en honden, in de gewone apotheek....
Ik heb na lang te hebben gekeken en overleg met een verkoopster uiteindelijk pilletjes gehaald. Een spuitje met één of andere emulsie leek me zo'n gedoe, een pilletje zou wel makkelijker gaan..... dacht ik.

Vanavond bij het avondeten, van die brokjes vlees in gelei, had ik een half pilletje in tweeën gebroken en door een beetje voer gedaan.
Maar.... Gijs is niet dom.
Hij dacht: wat zijn dat voor een vreemde harde stukjes? En laat vervolgens gewoon z'n eten staan.

Ok, truc twee dan. De pilletjes vermalen en door een beetje vlees heen roeren.
Gijs komt kijken en ruiken. Maar begint vervolgens het laatste restje harde brokjes uit z'n gewone etensbakje te eten.

Oh, gaan we zò beginnen!?!
Truc 3 dan maar: Harde brokjes weg en een plakje boterhamworst in stukjes over het "pilletjeseten" heen.
Ja, Gijs gaat eten. Hij eet de worst op en laat de rest staan.

Tja, nu zijn de trucs op hoor.
Uh, Gijs, dan moet je het zelf maar weten.
Ik heb de rest van z'n vleesbrokjes vermengd in z'n bakje en daar mag 'ie van mij de hele nacht over doen.

Veel plezier, Gijs!

P.s.
Z'n bakje is nu (21.30 uur) nog halfvol. Zijn we niet gewend van dat beest. :-)

Het blijft wit!

Het blijft toch wit!

Ik heb zelfs weer voor het eerst moeten sneeuw schuiven....op zaterdagochtend.

Het had zoveel gesneeuwd en het was heerlijke plaksneeuw, dus grote pret voor de kinderen.
De jongens hebben een sneeuwpop gemaakt en zijn bezig aan een muur, waar ze achter kunnen schuilen bij een sneeuwballengevecht.

De voorspellingen veranderen voortdurend.
Eerst zeiden ze dus dat het van het weekend boven nul zou zijn, toen weer later dat dat na het weekend zo zou zijn en nu blijft het toch vriezen.
En als ze dan deze keer wèl gelijk krijgen, komt er woensdag weer een pak sneeuw.

Van de zomer kon ik me maar moeilijk voorstellen hoe het er in de winter uitziet met al die sneeuw. En nu had ik een aha-beleving en verwondering hoe mooi het toch allemaal is met die besneeuwde takken en ijskristallen.
Zo mooi, dat ik het toch maar weer gefilmd heb.

Geen gezinsfilmpje deze keer, maar gewoon weer de weg naar Gammelstad. Ik rijd 'm enkele malen per week. Naar de kerk, boodschapje doen, kind naar scouting brengen.
's Zomers is het een leuke rit, zo door het bos, maar nu.....prachtig.

Nu is het -7.
Eén groot nadeel van al het vriezen vind ik wel dat je ijs moet krabben.
Daar ben ik nog niet helemaal op ingesteld en kom daardoor weleens in tijdnood.
Ach, ik heb nog genoeg de tijd om te wennen.... ;-)

Sneeuw

Zo rijd je nog naar de supermarkt in een grauwe wereld..... en zo rijd je naar huis in een witte wereld!
Ik was heel verrast toen ik de winkel uitkwam.

En ook erg verrast over de gladheid toen ik naar huis reed.
Bij de tweede rotonde kwam ik te snel aanrijden en gleed ik rechtdoor i.p.v. met een bochtje naar rechts. Gelukkig kwam er niets voor mijn wielen en was het een ruime rotonde.

Bij de bocht vanaf de kerk in Gammelstad naar de weg naar Rutvik vond ik dat ik al langzaam reed, maar toch..... de auto ging de bocht niet om, maar reed rechtuit af op de toeristeninformatie.
Tegen een stoepje kwam ik tot stilstand en werd verbaasd aangekeken, door een medewerkster van de toeristinformatie die buiten iets aan het neerzetten was.
De rest van de weg naar huis heb ik maar in een slakkegang afgelegd.

Nu ziet het er weer gezellig wit uit.
De voorspellingen zijn helaas zo dat het van het weekend weer weg zal smelten.

Koud is het niet, maar de donkere dagen zijn al wel weer begonnen...
Om half twee begint het al wat te schemeren en voor vier uur is het hier al weer helemaal donker.
M'n biologische klok moet er nog erg aan wennen. Ik ga niet lang na de lunch al in een soort "slaapstand".
Irritant hoor! Ik neem me 's morgens van alles voor om te gaan doen, maar er komt niet veel meer uit m'n handen als het eenmaal middag is geworden. :-(

Hollandse kaas

Als we bezoek uit Nederland krijgen, nemen ze soms nog weleens een stuk kaas mee. Bijvoorbeeld van die lekkere, zoute, overjarige brokkelkaas.

Vandaag nam Arthur ook kaas mee. Zelfs 3 stukken!

In Stockholm zit namelijk een kaaswinkeltje "Gamla Amsterdam", dat wordt gerund door nederlanders.
Zij verkopen allerlei nederlandse kaassoorten. (Tip voor degene die Stockholm wil gaan bezoeken!)

Het was een leuk winkelbezoekje voor Arthur. Een gezellig praatje en drie heerlijke kazen rijker.
Voor zichzelf Maaslander en voor ons overjarige kaas en een groot stuk Purmer.
(Voor herhaling vatbaar, want het zaakje ligt op loopafstand van zijn appartement.)

De overjarige kaas is al voor een groot deel opgegeten bij de pannenkoeken.
Morgen smullen we weer verder.

Arthur en Gijs

Na 10 dagen Stockholm is Arthur vanmiddag weer teruggekomen naar Luleå .
Iets later dan gepland: het vliegtuig had een defekt en zou niet opstijgen. Dus iedereen moest naar een ander vliegtuig, bagage uitladen, weer inladen. Afijn, zo werd het met 45 minuten vertraging.

Maar goed, hij is er weer! We zijn weer compleet.
De kids waren extra opgewonden, omdat hij nu Gijs zou gaan zien. Voor het eerst.
Dat was nog wel even kibbelen, wie 'm mocht laten zien, vasthouden, enz. enz.
Maar ook knus.

En een feestje waard: we aten lekker pannenkoeken.

P.s.
Gijs is goedgekeurd. :-D

Werken

Gisteren en vanmorgen heb ik een halve dag gewerkt op förskola, op een groep met 2-jarigen.
Er waren nogal wat zieke kinderen, dus we hadden maar 9 kinderen. (op 3 personeelsleden)

I.p.v. buitenspelen gingen we een uitstapje maken naar de bosrand, daar niet zover van vandaan.
Een aantal kinderen in de wandelwagen en enkele die zelf liepen.
Het was een heerlijk (helaas wel bewolkt) herfstweertje, dus zeker geen straf op buiten te wandelen.

Op een akker voor het bos hielden we stil en namen we de "fruitpauze"; voor elk kind banaan.
Aangezien die kleintjes niet zo vlug wandelen gingen we daarna alweer langzaam terug.


De lunch is al rond 11 uur en aangezien iedereen nog geholpen moet worden met al die warme kleding uitdoen (overall, overbroek, mutsen, wanten, lange onderbroeken, enz.) en er nog luiers verschoond moeten worden, houd je niet zoveel tijd over.

De lunch vandaag was: worteltjes, gekookte aardappelen, gehaktbrood.
De kinderen vinden dat erg lekker, dus dat ging er wel in.
Daarna is het slaaptijd.
Alle kinderen een eigen matrasje en een dekentje. Eventueel een knuffel en speen, zacht muziekje op en .....slapen maar.

Het heeft wel iets aparts om zo met al die ukkies te liggen.
En is ook wel erg relaxed: even rusten na de maaltijd.
En af en toe ook wel vechten tegen de slaap; maar het staat een beetje raar als je als juf zelf in slaap valt! ;-)

Het is wel heel ander werk, dan het voor de klas staan op de basisschool, maar toch heeft dit ook wel weer wat, dat getut.
Maar ook vind ik het wel lastig met de taal: sommigen brabbelen nog zo, dat ik ze moeilijk kan verstaan.

Zindelijkheidstraining

Na die eerste nacht met Gijs is het daarna helemaal goed gegaan.
Gijs miauwt als ik de kamer donker heb gemaakt en naar m'n slaapkamer gegaan ben. En daarna wordt het stil.
Tja, waar hij dan ligt??? Dat weet ik niet. Natuurlijk hoop ik dat 'ie in z'n mandje ligt. Maar ja, dat zal wel te positief gedacht zijn. De bank is natuurlijk veel zachter en groter. ;-)

Wat was ik blij te merken na die eerste nacht, dat onze Gijs op de kattebak geweest was. Yes, precies wat ik hoopte: dat hij al zindelijk gemaakt zou zijn bij z'n vorige baasje.

Het jammere van de kattebak was wel, dat het een open kattebak was. D.w.z. precies wat het woord "kattebak" zegt: een bak voor de kat, met kattekorrels erin.
Ook al staat de bak in de bijkeuken, geen fraai gezicht en qua luchtjes niet optimaal vonden we.
Dus.....zaterdag op naar de dierenwinkel: een kattebak mèt overkapping kopen.

Zo gezegd, zo gedaan.
Maar, wat nu?
Geen plas of poep meer te zien in de bak. Niet 's avonds, niet 's morgens.
Tja, toen had ik al zo m'n bedenkingen. Zeker omdat "meneer" steeds uit de grote plantenbak gejaagd moest worden.

Zondagmiddag heb ik toch maar de overkapping van de bak gehaald. Het was misschien toch een te grote verandering in één keer voor dat dier.
En ja hoor, toen ik in de bijkeuken bezig was met de was (ja, dat moet ook af en toe...) ging Gijs op z'n gemak op de bak.
(Ik hoefde eigenlijk niet eens te kijken of hij iets gedaan had. Dat rook ik zo wel! :-\)

Gisteren heb ik de overkapping, zonder luikje, er weer op gezet en sindsdien gaat hij gelukkig wel op "de" bak.
Maar gisteren ben ik toch ook maar eens gaan scheppen bij de grote plantenbak en "shit!" bah, ook daar vond ik ook wel wat.

In de hoop dat hij daar nu mee stopt, heb ik nu wat oud koffiedik in de plantenbak gestrooid. Zo'n huis-tuin-en-keukenmiddeltje waarvan men zegt dat het helpt tegen dit soort gedrag.
Ik hoop dat het dat dan ook wel doet.
De koffiedrab ruikt in ieder geval een heel stuk beter dan dat wat er lag. :-D

(Nu morgen alleen nog het kattenluikje ervoor hangen en dan hoop ik dat het helemaal toppie is!)