De dagen vliegen om.
Grasmaaien, onkruid wieden, planten water geven, werken; het gaat maar door.
In de moestuin gaat het goed.
Het duurt altijd lang voordat we hier kunnen gaan tuinieren, maar als het eenmaal kan, is het ook zoveel licht, zodat de natuur een soort van "ontploft".
Bij het terras ben ik aan het graven geweest.
Daar wil ik een coniferenhaagje planten.
Nog een heel gedoe met die stenige grond hier.
Ècht zwaar werk!
Sinds zaterdag is nu het hele hoekje uitgegraven.
De aarde die ik eruit schepte, heb ik bij de heg neergegooid.
Een goede "onkruidbedekker". Hahaha.
En dan is er nog het perkje aan de voorkant.
Even leek het erop alsof er niks terug kwam van wat ik vorig jaar geplant heb.
Maar ik was (natuurlijk) te ongeduldig: twee dingen zijn terug gekomen.
En bij mijn collega heb ik gisteren een zogenaamde "gulstav" opgehaald. Die staat er nu nog heel zielig bij, maar zal van de week vast wel wat bijtrekken.
Zo moet de Gulstav eruit gaan zien. (geleende foto)
Vanmiddag heb ik bij de tuinwinkel in het dorp nog een witte spirea gekocht. Nu nog klein, maar hopelijk volgend jaar al een heel stuk groter!
En zo wordt het wel weer wat, die tuin.
Het oogsten zal zo langzamerhand ook komen. Trouwens, dat doe ik al met onze rabarber.
Ik heb inmiddels al aardig wat schaaltjes gesmuld.
😍