Świąteczne :)

Moje święta są mieszanką śmiechu, radości i smutku. Jestem z moją rodziną i tęsknię za tymi, których już nie ma. Lubię mój dom pachnący choinką i lubię zapach pieczonego ciasta, lubię chaos jaki wprowadzają w domu moje dorosłe dzieci. Kiedy kończy się Wigilia zaczyna się czas dla moich myśli, uciekam na kilka chwil w moją "samotnię", potrzebuję tego czasu, tego smutku, tych kilku łez. A potem wracam do teraźniejszości, do prezentów pod choinką.

Moje chłopaki

Nie może zabraknąc w moim poście świątecznym Kingi-mojej córki:)

No i zima;)

Marzy mi się na święta prawdziwa zima,taka z mrozem, śniegiem, bo nie ma nic piękniejszego niż ośnieżona choinka za oknem. W taki mrożny dzień lepiej smakuje herbata przy kominku i magiczny świąteczny czas staje się bajkowy. Chyba jednak nic nie będzie z moich marzeń, bo stukając w klawiaturę komputera słyszę jak w moje okno puka deszcz:P Muszę przyznac, że nie potrafię już cieszyc się świętami tak jak dawniej, od dnia, gdy trzymając siostrę za rękę odprowadzałam Ją w krainę wieczności a ludzie w domach śpiewali "Bóg się rodzi". To był pierwszy dzień Bożego Narodzenia...hmmm...ironia losu:( Ale jest ktoś, kto napędza mnie do życia i każe biec pod wiatr. Jest to moja rodzina, moje dorosłe dzieci mówiące ze śmiechem, że napisały list do Aniołka i teraz czekają na realizację swoich postulatów:P. Spełniam ich marzenia, bo wiem jak ważny w dorosłym życiu jest smak dzieciństwa. Od jutra zaczynam bieg do mety z napisem Święta!!!!! A dzisiaj niech jeszcze trwa stagnacja:)

Kocham czerwony kolor, ale ten płaszcz kupiłam ze względu na podszewkę.

w pogoni za czasem;)

Jestem dwa tygodnie do tyłu,u mnie Andrzejki:P...hmmm czy to było wczoraj? Nie mogę dogonic uciekającego czasu. Niedługo Święta Bożonarodzeniowe,Sylwester a ja zapadłam się w czasie...zagubiłam. Może to spowolnienie należy nazwac staroscią?. Wokół same młode blogerki hmmm....może pora się pożegnac?, zacząc życ nobliwie? bez fanaberii;). Gdzie jest ten Ognik, który był we mnie......zgasł zupełnie czy tylko na chwilkę przygasł? Blogowanie sprawiło, iż na wiele rzeczy spojrzałam inaczej, może przychylniej? może mniej krytycznie?... NIE!!!! po prostu INACZEJ. I niech ten post zostanie taki krótki, taki niedokończony jak moje ostatnie życiowe decyzje.

Sukienka w krowie łaty:P z małego sklepu mojej koleżanki. Szpilki to mój ulubiony Baldowski

I moja biżuteria z Apartu prezent Mikołajkowy.

Liebster Award

"Nominacja do Liebster Award jest otrzymywana od innego blogera w ramach uznania za "dobrze wykonaną robotę". Jest przyznawana dla blogów o mniejszej liczbie obserwatorów więc daje możliwość ich rozpowszechnienia. Po odebraniu nagrody należy odpowiedzieć na 11 pytań otrzymanych od osoby, która Cię nominowała. Następnie Ty nominujesz 11 osób (informujesz ich o tym) oraz zadajesz im 11 pytań. Nie wolno nominować bloga, który Cię nominował".
 Niestety, osoby, ktore znam i chcialam je nominowac, zostały już nominowane przez inne blogerki. Nie zostaje mi nic innego jak odpowiedziec tylko na pytanie zadane mi przez Pati czyli http://myfaceoffashion.blogspot.com/
 A oto moja chwila prawdy o mnie
1. Czego się boisz? Bólu i samotności.
 2. jaką firmę kosmetyków lubisz najbardziej ? Vichy, Yves Rocher
3. Ulubiony film (uzasadnij dlaczego) Lejdis, bo jest o kobietach.
 4. Twój znak zodiaku Baran
5. Gdybyś mogła w sobie coś zmienić to co by to było ? Za dużo we mnie niepokoju.
 6. Możesz zabrać 3 rzeczy na bezludną wyspę - co? namiot i walizkę Relanium, ale chyba szybko bym umarła, bo ja nie potrafię życ w samotności.
7. Czego najbardziej nie lubisz u innych? braku lojalności
 8. Słowo, które najbardziej opisuje twoją osobowość odpowiedzialnośc
9. Opisz swój ideał mężczyzny Kiedyś myślałam, że ideałem jest wysoki brunet, wykształcony i inteligentny;) Trafiłam w życiu na wysokiego blondyna i został moim mężem. Jest inteligentny, wykształcony ale niestety wady też ma:P Ale skoro wytrwałam z Nim 25 lat to chyba powinnam nazwac Go ideałem heheh
10. Jakie miejsca na ziemi chciałabyś zwiedzić ? Ameryka i Kanada
 11. Domówka czy impreza w klubie ? Zdecydowanie impreza w klubie.

 A na dodatek takie na szybko zdjęcia z domu

I mój złoty zegarek, prezent na rocznicę ślubu. Hmmm snobizm wiem, ale musze się pochwalic:P

Mam jeszcze prośbę o pomoc, nie wiem jak zrobic odstępy pisząc posta, aby nie wychodziło coś takiego jak u mnie. Czyli : niekontrolowana ciągłośc/

Wciąz znajdujesz drogę, żeby do mnie wrócic.

Przyniosłam Ci świeże kwiaty, zapalam lampkę, pamiętam, że nie lubisz ciemności. Dzisiaj przejeżdżałam obok Twojej pracy, od tamtej pory nie byłam już w tym budynku, ale zawsze kiedy go mijam patrzę w Twoje okno. Dzisiaj było otwarte...Wiesz...nie ma już skrzyżowania ,jest tam teraz rondo... Zawsze nasze rozmowy były pełne ekspresji a teraz ....hmmm....siedzę na ławce i mówię, mówię do Ciebie patrząc Ci w oczy. Pamiętasz , jak biegłyśmy z górki, w szpilkach, która szybciej? :D A potem siedziałyśmy na ławce dysząc ciężko, zadowolone, że uciekł nam autobus i możemy iśc na lody, że mamy alibi, aby pobyc razem. Uzmysłowiłam sobie jak mało mam Cię na zdjęciach. Uciekałaś od fleszu aparatu i dzisiaj postanowiłam zrobic Ci psikusa i umieścic Cię w moim blogu:P Niech będzie to zdjęcie, które widnieje tam .....Czy jesteś zła? Wiem co powiesz....nazwiesz mnie wariatką, trzaśniesz drzwiami a raniutko zadzwonisz do mnie z pytaniem co słychac? Jak ja dobrze Cię znam!!!;) Kiedy przyszedł nasz czas rozstania, ukradłam z Twojego notesu kartkę, zapisaną Twoją ręką. Jest w moim notesie, noszę ją i chronię jak cenny amulet. Zimno mi, muszę iśc. Dotykam Twojej twarzy, też jest zimna. Idę w stronę bramy jak rak czyli tyłem, idę tak długa, aż zniknie Twoja twarz z mojego pola widzenia. Potem odwracam się i idę szybciej....słyszę , jak stukają moje buty po wybetonowanej alejce. Wiem, że nadal jesteś ze mną, idziesz obok mnie, tylko Twoje stopy nie zostawiają już śladu na piasku:(

Ten czas od 9 listopada do 25 grudnia jest dla mnie ciągle trudny. Rzadziej spotykam się z przyjaciółmi, uciekam w pracę, bo ona nie pyta o powód mojego zamyślenia. Zdjęcia swoje dodaję z ubiegłego roku, no cóż nadal to noszę;)

Nostalgia.

Zmęczona, pełna kłębiących się myśli potrzebuję oddechu. Spacer po parku i szaleństwa w lesie były mi potrzebne po dniach spędzonych na cmentarzu. Stojąc przy grobie moich bliskich przemknęło przez moją głowę wiele wspomnień. Ze zdjęc na nagrobku patrzą na mnie poważne oczy mojego taty, On odszedł pierwszy. Siostra za młoda, aby odejsc jednak odeszła....zabierając po 4 miesiącach mamę. Patrzą na mnie teraz z nagrobku a migocące światła zniczy przemykają po ich twarzach. Mam wrażenie, ze uśmiechają się do mnie. Wtedy chciałabym znowu byc małą dziewczynką;) ale czasu nie da się cofnąc tak samo jak nie można byc jednocześnie małą dziewczynką i dojrzałą kobietą, matką dorosłych dzieci. Czas biegnie...nostalgia...nostalgia.... Moja córka wzięła aparat i mnie na odreagowanie emocji nagromadzonych we mnie a co z tego wyszło zobaczcie sami.

A teraz zmiana przy aparacie. W obiektywie mój kochany wariat:*

Nowe fascynujące odcienie:)

Wiem, że jesteś już dorosły i nie powinnam pisac o Tobie jak o małym chłopcu;) Zostawię więc te wspomnienia z czasów przedszkola, z czasów dziecięcych w swojej głowie a napiszę krótko o Tobie-nastolatku:) Do każdej szkoły szedłeś sam bez kolegów, tak się zawsze składało, że wybierałeś inne kierunki niż oni, Twoi koledzy. Wiem, było trudno. Z pierwszego roku studiów chciałeś uciekac. Wtedy byłam bezwzględną matką, stawiałam Cię do pionu i wywierałam presję. No Ok...krzyczałam:P Jest jakaś dziwna więź łącząca matkę z synem. Zupełnie inna niż z córką. Niby stoimy na przeciwległych biegunach a przyciągamy się z siłą grawitacji:) Piątek był ważnym dla Ciebie dniem, trzymałam kciuki. Wiedziałam, że będzie dobrze. Bramy Politechniki zamknęły się za Tobą, do domu wrócił mgr inż Kamil. Mój syn. Niech strzelają korki od szampana, to najlepszy dla nas -rodziców prezent, na srebrną rocznicę ślubu:)

Po obronie, robione komórką:P

Blog jest mój więc i mnie powinno byc trochę. Dzisiaj długa plisowana spódnica i biała bluzka.:P

I mój naszyjnik z Iloko, polecam:)

Miłego wieczoru niedzielnego:)