Kasia na Rozdrożach

W planach był post dla Klubu Polek Na Obczyźnie o stolicy Szwajcarii, Bernie. Tego posta jednak nie będzie, bo co ja mam o tym mieście powiedzieć? Że kojarzy mi się z wiosną? Że sprzedają tam pyszne lody? Że leniuchy nie muszą podchodzić pod górkę, aby dostać się z jednej części miasta do drugiej, bo maja kolejkę? Że ludzie nie korzystają z ławek tylko siedzą na środku placu i dają się od czasu do czasu ochlapać wtopionej w chodnik fontannie? A może, że konsul polski to baaardzo miły młodzian? Nie no bez sensu. Tego posta nie będzie!

Będzie post o Konstanz! Ale najpierw, jak już i tak tu jesteście… obejrzyjcie sobie Berno na starych pocztówkach ;)

Zapraszam do wysłuchania i… Wesołego Alleluja!

I nawet zakład wygrała! Bern nie ma kilku milionów mieszkańców (jak twierdzi pewna przemiła blondynka), tylko zdecydowanie poniżej miliona (jak twierdzę ja), a dokładnie 133 tysięcy, czyli mniej niż taki na przykład Elbląg. Niesamowite, prawda?

Bern próbował nas w sobie rozkochać wszystkimi sposobami, kusił pięknym słońcem, podstawił miłego konsula, zaserwował pyszne hinduskie potrawy i próbował przekupić Steffi jej ukochaną Chai Latte ze Starbucksa.

Pech chciał, że mieszkamy nad Bodeńskim i nie tak łatwo dajemy się zaczarować!

Spójrzcie na to miasto tak jak patrzyłam na nie ja i moje trzy towarzyszki podróży: Steffi, Coco oraz Dina!

No właśnie nie była i bardzo tego żałowała. Bo stolica wygląda tak: