Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα νερό. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα νερό. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

3 Αυγ 2013

Requiem σε Ταξιδευτή του Αιγαίου: Θέση και Άρση


 ΕΥΗ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΙΣΙΝΑΟ Περιπατητής.
Ακρυλικό και Μολύβια σε καμβά.
Διαστάσεις 30 X 25 εκ. Κυριακή 26 Ιουλίου 2013


Θέση Πεζή, Οχυρή. Τα Γεγονότα


Ξεχύθηκαν να ζήσουνε
Σε μαγεμένο τόπο
Ολόμεστο σε θρύλους
Γοργόνες, νύμφες, νηριίδες
Και ξανθό

Αφήσανε στον ίσκιο ενός ψαθιού
Τις γνώριμες συνήθειες
Τα γιασεμιά τις μουσικές
Τους δρόμους του μακάμ χιτζάζ
Τα μελαμψά τα μάτια
Τ’άσπρα δόντια των γειτόνων

Κι από τα μέρη όπου
Ανελέητα δεν έριχνε ο ήλιος μια σκιά
Στα αιγαιοπελαγίτικα
Τα προσηνή
Τα φίλια

Στο τέλος του Ιούλη ξύπνησε
Ο φλογοβόλος δράκος
Που πότε πότε μαίνεται
Σαν χάνεται ο αη-Γιώργης
Νέα μαύρα κορμιά
Στου πέλαου τα σκοτάδια

 

Άρση Μελωδική. Της Φαντασίας Παραμυθία


Ανέβα, ξένε, στον ιππόκαμπο
Να φτάσεις ώς την όχθη
Που σε προσμένει ο Πήγασσος
Στο δρόμο του γλαυκού

Κι εσύ επισκέπτη
Όταν τον Ηλιάτορα
Κοιτάς στη Σαντορίνη
Που πορφυρός βυθίζεται
Στη σάρκα του νερού

Όταν τους γλάρους χαίρεσαι
Π’ ανέμελα πετούν
Σαν παίζεις με τα κύματα
Στου έρωτα τη δίνη

Να μην ξεχνάς τ’ απόκρυφα
Μυστήρια του βυθού

29 Δεκ 2012

Τετράπτυχο





1.
Τα τριμμένα ράσα
Φτάνουν ως τον αστράγαλο
Κι η ψυχή του
Πουλιού ψυχή
Ψίχουλο ψίχουλο
Γευόταν ουρανό

Η θάλασσα τού έβρεχε τα πόδια
Οι λασπωμένες κάλτσες
Τον αμπόδαγαν

Μα ο κόσμος
Άλλος με ρευματισμούς
Άλλος με νιότη
Χέρια και κουρασμένα πόδια
Καταφιλούσε στοργικά

Με χρώματα διάθλασης λευκής
Ο ουρανός χαμογελούσε
Κι ο ποιητής κεντούσε
Ψιλοβελονιά…

2.
Όργωνε
Τα ήσυχα νερά
Με δυο κουπιά
Πάφλαζε η θάλασσα
Ο κύκλος των νερών
Ατέρμονος
Η πέρα όχθη
Άγνωστη

3.
Μας βρόμισαν τις μέρες
Και τις νύχτες
Ξινός ιδρώτας
Έξαρση στενάχωρη ορμονών
Ο νους
Στη μέγγενη του πόνου
Εξάγγελων της σκοτεινιάς
Η ακατάπαυστη φλυαρία
Γυπαετοί και όρνεα
Κυκλώνουν το κορμί
Το ζωντανό ακόμα

4.
Ένα φιλί
Συνάντηση στ’ ακρόχειλα
Βύσσινα κεράσια
Βλέμματα βελούδινα
Ταξίδι σ’ ολοπόρφυρο
Ουρανό το δείλι

[26 Νοεμβρίου 2012]