Rusya

Rusya müslümanları arasında tanınan ve Kazan Türklerinden Musa Carullah Bigiyev, İslâm dünyasında tanınan bir müslüman ilim, fikir ve aksiyon adamıdır. 1874'te Rusya'daki en eski ve turistik şehirlerden biri Nero Gölü'nün kıyısında Rostov'da doğan Bigiyev, eğitimini Buhara, Mısır, Hicaz, İstanbul, Hindistan ve Şam medreselerinde yaptıktan sonra memleketinde, gazetecilik yapmış ve birçok eserler vermiştir. 1917 Bolşevik ihtilalinden sonra zindanlara atılmış eziyet ve işkencelere uğramış, vatanını terk ederek Çin, Afganistan, Hindistan, Finlandiya, Almanya, Türkiye, İran, Irak ve Japonya'da ilim faaliyetlerinde bulunmuş ve nihayet 1949 yılında Kahire'de vefat etmiş âlim, bilge bir şahsiyettir. Bu makâlede onun hayatı, ilmi kişiliği ve eserleri ile Rusya müslümanları arasındaki yeri ve önemi araştırılmaktadır.

Özellikle IŞİD ve PKK’nın terör eylemlerinin giderek şiddetlendiği bir dönemde, Türkiye’nin bu iki örgüte karşı Suriye’de sınır ötesi askeri tedbirler alabilmesi için Rusya’yla ilişkilerini normalleştirmesi zorunlu hale
gelmiştir. Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Haziran ayı sonunda Putin’e yazdığı ve ilişkilerin normalleşmesine vesile olan mektubu ile başlayan
süreç, 9 Ağustos’ta St. Petersburg’da gerçekleşen Putin-Erdoğan görüşmesiyle önemli bir ivme kazanmıştır. 15 Temmuz darbe girişimi
sonrasında Türkiye’nin AB ve ABD ile ilişkilerinin sorgulandığı bir dönemde gerçekleşen Putin-Erdoğan zirvesi, iki ülke arasında yeni bir sayfanın açılmasını sağlamıştır. Bu zirvenin en önemli sonuçlarından birisi ise Rusya’nın Türkiye’nin Suriye’de iki hafta sonra başlattığı Fırat Kalkanı harekâtına ikna edilmesidir.

Dünya ilişkilerindeki en son akımları - tarihsel bağlamdan ödün vermeden - ele alan, Dünya Siyasetinde Asya Pasifik isimli kitabımızın bu baskısı özellikle son  on yıldaki yeni gelişmeleri yansıtıyor.

Bu baskıda bölgenin başlıca devlet aktörlerine odaklanıldı. Hindistan hakkında tamamen yeni bir kısım eklendi ve hem Rusya hem de Avustralya'nın kısımları büyük ölçüde genişletildi.  Ayrıca, Tayvan ve Kore'yi içeren çatışmalar ile Güneydoğu Asya'daki uluslararası politikanın karmaşıklıkları gibi uluslararası kuruluşların rolü de kapsamlı bir şekilde ele alındı.

Geniş kapsamlı tanımlanmış güvenlik politikaları, politik ekonomi, kalkınma, insan hakları, mülteciler ve çok daha fazlasını içeren bu güncel metin, Asya Pasifik’in dünya siyasetindeki yeriyle alakalı olarak tüm meraklıları düşünmeye teşvik edecek dinamik bir giriş sunmaktadır.

Peçenekler Oğuz boylarından biridir. X. Yüzyılda Karadeniz’in kuzeyinde ve Tuna
boylarında yerleşmiş olan Peçeneklerin dışında aynı adı taşıyan bir başka topluluk Oğuz
boyları içinde yer almaktadır. Kaşgarlı Mahmut da (XI. Yüzyıl) yurtları Bizans yakınında
olan bir Türk kavmi, diğeri de Oğuzlardan bir kavimdir. Anadolu’ya gelip bu ülkedeki Türk
yerleşmesine katılan Peçenek – Oğuz boyu Kaşgarlının listesinde 18. Sırada yer alır ve
damgasının şekli gösterilir. Fahreddin Mübarek Şah’ın 1206’da Hindistan’da tamamladığı
eserindeki Türk toplulukları listesinde Peçenek, Peçenek şeklinde geçer.1 Bu tabir her iki
teşekkül içinde ayırt edilmeksizin kullanılmış olmalıdır. Reşidüd’din (XIV. Yüzyıl ) Cami ’ut
– Tevarih’ te Peçenekleri Beçene diye zikreder. Peçenek’in Hazar ötesi Türkmenler’ i
arasında söyleniş biçimidir. Çünkü Beçene ve Yazıcıoğlu’nda görüldüğü gibi Biçene şeklinde
Anadolu’da ne bir oymağa ne de bir yer adına rastlanır. Reşidüd’din ‘ deki listede Beçene
boyu Üçoklar’ dan gösterilir. Bu adın: Çalışkan, gayret gösteren manasına geldiği yazılır.

Makalede ilk etapta Rusların Çarlık döneminden itibaren hâkimiyetleri altında tuttukları diğer uluslar üzerinde uygulamaya başladıkları Ruslaştırma (Russification) siyasetini Milletler Politikası adı altında uygulamaya koyma sürecine odaklanılmakta ve bu politikanın uygulanılması esnasındaki önemli dönüm noktaları incelenmeye çalışılmaktadır. Özellikle Polonya İsyanı sonrasında ''Milletler Politikası'' adı verilen Ruslaştırmanın Çarlık tarafından bir devlet politikası haline geldiği ve sistematik bir biçimde uygulandığı görülmektedir. Polonya ve Baltık eyaletlerinde başlayan Ruslaştırma daha sonra Çarlık tarafından istila edilen Kafkasya ve Orta Asya'da uygulanacaktır. Çarlık döneminden sonra Sovyetler dönemindeki Sovyetizasyon politikası hakkında bilgi verilmekte ve Rus dilinin yaygınlaştırılması politikasının nasıl bir devlet politikası haline geldiği üzerinde durulmaktadır. Rus dilinin bu dönemde komünizmin ideolojik dili olmanın yanında SSCB içinde yaşayan tüm etnik grupların ortak dili olarak da konuşulmasının zorlandığı görülecektir. Makalenin üçüncü kısmında ise uzun yıllar boyunca Rusya'nın hâkimiyeti altında kalan ulusların bağımsızlıklarını kazanmalarından sonraki süreçte Ruslaştırmadan geriye dönüş (DeRussification) politikalarını uygulamaları konu edinilmiştir. 1991 sonrası bağımsızlığını kazanan Baltık ülkeleri ve Orta Asya ülkelerinin çıkardıkları kanunlarla nasıl ulusal dillerini ve kültürlerini güçlendirici politikalar izledikleri görülecektir. Bahse konu politikalarla bu ülkelerin sadece ulusal dillerini ve kültürlerini korumak değil aynı zamanda Rusya'nın da etki alanından çıkma amacı taşıdıkları görülmektedir. Ruslaştırma, Sovyetizasyon ve bağımsızlık sonrası Ruslaştırmadan geriye dönüş politikaları makale içerisinde detaylı bir şekilde incelenerek vaka çalışmaları çerçevesinde konu incelenmeye çalışılmaktadır.

Devrimci İşçi Partisi birçok bildiri ve yazı temelinde Ukrayna'da yaşanmakta olan savaşın aslında emperyalizmin ve onun askerî aygıtı NATO'nun ürünü olduğunu kanıtlarıyla ortaya koydu. Savaşın nedenlerinin ta Sovyetler Birliği'nin 1991 çöküşüne kadar geri gittiğine işaret ettik: NATO'nun Rusya'yı kuşatmak üzere o zamandan bu yana Doğu Avrupa'da 13 ülkeye yayıldığını gösterdik. Şimdi Kuzey'de İsveç ve Finlandiya'yı da savaş cephesine katmak için basınç uyguladığına değindik. Orta Asya'yı da Rusya aleyhine döndürmeye çalıştığını belirttik. Ama en önemlisi Rusya'ya komşu Ukrayna, Gürcistan, Moldova, Azerbaycan gibi ülkeleri NATO'ya katma çabasının Rusya'nın bağrına nükleer silah dayamak olduğunu vurguladık. Bütün bunların sonucunda yaşanan savaşın sorumluluğunun Rusya'da olmadığını gösterdik. Bir tek cevap gelmedi. Sağda ve daha kötüsü solda, Rusya'yı suçlama korosu, kendi tezlerinin zayıflığını ezici kanıtlarımızı suskunlukla karşılayarak gizlemeye çalıştı. Bir

Bu çalışma, Rusya'nın Güney Kafkasya ile ilgili hedeflerini sağlama çerçevesinde bir uluslar arası hukuk kurumu olan UCM 2 'yi nasıl kullanmak istediğini incelemektedir. Bu çerçevede self-determinasyon ile ilgili mevcut uluslararası hukuk kurallarını temel alarak Güney Osetya'nın Gürcistan'dan ayrılmasının mümkün olmadığı açıklanmakta ve ancak Kosova örneği takip edilerek bağımsızlık ya da ilhakın gerçekleştirilebileceği gösterilmektedir.

Avrupa ülkelerinin batıya yönelimi ve sürekli bir pazar arayışının temel sebebi olan Marshall Planı sonucunda; Avrupa, bir taraftan Amerika’ya ekonomik bağımlılığı engelleme ve diğer taraftan Rusya’yı batıdan uzak tutma politikaları geliştirmiştir. Avrupa’nın tüm bu endişeleri ve Avrupa Birliği Enerji Politikalarının fayda unsurları olan Kontrollerin Kaldırılması, Enerji Güvenliği ve Çevre Koruması politikaları da göz önünde bulundurulduğunda ortaya çıkan Enerji Ticareti Merkezi (HUB) olma hedefi,  Türkiye’nin uygulayacağı doğru politikalarla ve gerekli altyapı çalışmalarıyla gerçekleşebilir.
​Türkiye’nin bu vizyonu doğrultusunda harici etkenlerin yanında, dâhili taleplerin de artması ve yeni doğal gaz alım anlaşmaların imzalanmasıyla kaynak çeşitliliğinin Türkiye pazarına sokulmasıyla getirilen enerji Avrupa’ya daha da yaklaşmaktadır. Bu da ülkemizin batı için dolaylı Enerji Kaynağı, Türkiye açısından da Avrupa’nın talep unsuru anlamı teşkil etmesini sağlamaktadır.
​Ayrıca, Çevre Korumaları Politikaları çerçevesinde özellikle 20. yüzyıldan itibaren sanayileşmiş ülkelerdeki enerjinin üretimi, tüketimi ve dönüşümü sırasında oluşan çevre kirliliği; başta fosil enerji kaynakları olmak üzere yenilenebilir kaynaklara yönelimi sağlamıştır. Bunun yanında Türkiye’nin Enerji Güvenliği konusunda da Orta Doğudaki tehlikeleri göğüsleyen ve düzenleyici olarak görülmesi enerjinin güvenliğinin sağlanması noktasında da diğer ülkelere cazip gelmektedir.
​Önemli bir diğer nokta ise; Türkiye’deki gelişen sanayinin sonucunda Çin’in ardından Enerji ihtiyacı oranının son 10 yıl içerisinde en çok artış gösteren ülke olması, enerji alım potansiyelini Avrupa ve diğer komşu ülkelere göstermektedir. Bu sebeple, önümüzdeki dönemlerde yeni projeler geliştirme ve kaynaklar araştırma faaliyetlerinin zorunluluğu batı ülkeleri için de maliyet ve enerji güvenliği açısından avantaj sağlamaktadır.
​Bu doğrultuda hazırlamış olduğum ’’ Türkiye’de Doğal Gaz Risk Yönetimi’’ araştırma makalesi, başta kaynakları tükenmeye başlayan Avrupa’nın mevcut enerji ihtiyacını uygun ve güvenilir bir yolla karşılama planları ve doğu ülkelerinin Avrupa’ya doğal gaz iletim isteği doğrultusunda Türkiye’nin Jeopolitik konumunun önemini ortaya koymaktadır. Ayrıca, dünya üzerinde kanıtlanmış Doğal gaz kaynaklarının %75’ine sahip ülkelere yakınlığının ve bu bağlamda başta doğal gaz olmak üzere enerji sektöründeki risklerin kontrol edilebilmesi için atılacak stratejik adımların öneminin fark edilmesini amaçlamaktadır.
​​​​​​​Muhammed İlkay UZUNER

Asırlardır Karadeniz’in çevresinde birlikte yaşayan ve dünya politikalarını yönlendiren bu iki devlet, önümüzdeki süreçte de Karadeniz bölgesinde
kriz yerine iş birliğini seçerek bölgede istikrar ve refahı egemen kılacaktır.
Aksi bir durumda ise, Karadeniz yeni bir çatışma alanına dönüşerek
her iki ülkeyi de olumsuz bir şekilde etkiyecektir.

Rusya'nın konumu bakımından önemi, onu Avrasya bölgesindeki merkez güç haline getirmiştir. Bu yüzden, üstlenmesi gereken rol ve bu doğrultuda yapması gerekenler stratejik açıdan önem taşımaktadır. Dugin, Rusya'nın Atlantikçi yapının üstünlüğünü kabul etmeyişi, kendi dinamikleri içinde gelişmesinin gerekliliğini ortaya koymuştur. Rusya'nın jeopolitik değerlendirmesi yeni bir imparatorluğun kuruluşuyla daha net anlaşılabilecektir.Yazara göre, Rusya öncelikle yakın çevre devletlerini yeniden kazanmalı ve Doğu Avrupa ile ilişkilerini ilerletmelidir. Rusya'nın temelde ne tür bir yol izlemesi gerektiği verilmiş, kurulması gereken Avrasya İmparatorluğunun yetkin olabilmesi için dış ilişkilerinde neler yapması gerektiği üzerinde durmuştur.

ÖZET
Bu çalışmada, 1827-1831 yılları arasında Müstakil Kafkasya Kolordusu Başkomutanlığı görevinde bulunan General İvan Fyodoroviç Paskeviç'in askeri faaliyetleri üzerinden Rusya'nın Kafkasya siyaseti ele alınmıştır. Kafkasya'daki sivil ve askeri idarenin en üst düzeydeki yöneticisi olan Paskeviç'in faaliyetleri, başkomutanlık yaptığı dönemin askeri ve siyasi olaylarıyla iç içe geçmiştir. Dolayısıyla bu çalışmada, 1826-1828 Rusya-İran Savaşı ve hemen ardından meydana gelen 1828-1829 Osmanlı-Rus Savaşı sırasında yaşanan olayların yanı sıra, Rusların 1830-1831 yıllarında Kafkas halklarını hâkimiyet altına almak için yaptıkları askeri ve siyasi faaliyetler değerlendirilmiştir. İlk bölümde Paskeviç'in biyografisinin anlatıldığı bu çalışmada kısaca 1827-1831 yılları arasında Rusya'nın Kafkasya siyasetinin arka planı sunulmaktadır. Anahtar Kelimeler: Paskeviç, Kafkasya, 1826-1828 Rusya-İran Savaşı, 1828-1829 Osmanlı-Rus Savaşı.
ABSTRACT

In this research, the Caucasian politics of Russians were discussed through the military activities of General Ivan Fyodorovich Paskevich, who served as the military Commander-in-Chief of the Caucasia between 1827 and 1831. The activities of Paskevich, who was the highest authority of the civilian and military administration in the Caucasia, has been intertwined with the military and political events of his time as the commander-in-chief. Therefore, in this study, in addition to the Russian - Iranian War of 1826-1828 and shortly after the Ottoman-Russian War of 1828-1829, the military and political activities of Russians in Caucasia between 1830 and 1831, which were aimed at ruling the Caucasian people, were evaluated. The first section of the thesis is dealing with Paskevich biography, in short the study is presenting the background of the Russians politics of Caucasia between 1827 and 1831. Key Words: Paskevich, 1826-1828 Russian –Iranian War, 1828-1829 Ottoman – Russian War.

Bu bölüm, Türkiye ile Rusya arasındaki doğal gaz ticareti ilişkilerini iktisadi ve siyasi bakımdan ele almaktadır. Küresel çapta en büyük doğal gaz rezervlerine sahip olan Rusya, dünyanın en büyük doğal gaz ihracatçısı, aynı zamanda Avrupa ve Türkiye’nin en büyük doğal gaz tedarikçisi konumundadır. Bu durum bazı yazarlar tarafından “enerji süper gücü” olarak nitelendirilen Rusya’ya Avrupa Birliği ve Türkiye ile olan enerji ilişkilerinde stratejik ve ticari avantajlar sağlamaktadır. Diğer taraftan Rusya’nın hidrokarbon ticaretine aşırı bağımlılığı Rusya ekonomisinin yumuşak karnı olarak görülmektedir. Uluslararası piyasalarda petrol ve doğal gazın fiyatlarının yüksek seyrettiği dönemlerde bu durumu avantaja çevirerek bütçe açıklarını kapatan, iç ve dış borçlarını ödeyen, eğitim, sağlık gibi alanlarda reformlar yaparak vatandaşlarının refah seviyesini artırmayı başaran Rusya, özellikle 2008-2010 yıllarında tüm dünyayı etkisi altına alan küresel ekonomik kriz ve ardından yaşanan uluslararası siyasi gelişmeler ve 2020 yılında başlayan Covid-19 pandemisi neticesinde düşüşe geçen enerji fiyatlarından olumsuz etkilenmektedir. Tüm bu olumsuzluklardan farklı çıkış stratejileri ile kurtulmaya çalışan Rusya, 2010’lu yılların ortalarından itibaren Türkiye ile dönüşüm sürecindeki ilişkilerin, Karadeniz bölgesi siyasetinin ve Orta Doğu’daki gelişmelerin etkisiyle enerji ticareti stratejisini gözden geçirmektedir.

Ülkelerin tarihinde devrimlerin özel bir yeri olmakla birlikte, tarihteki bazı devrimlerin bütün insanlık için müstesna bir yeri vardır. Uzun çağlar boyunca hem bir dönüm hem de referans noktası teşkil ederler. Fransız Devrimi bu tür devrimlerin ilkidir. Sadece kendisinden sonra ortaya çıkan düzen için değil, kendisinden sonra gelen devrimciler için de bir mihenk taşıdır. Adeta ondan sonra yapılması arzu edilen müstakbel devrimlerin ilham kaynağı ve ”ide”sidir. Sembolleri, sloganları, dönemleri, safhaları, araçları, politik grupları ondan sonra gelen devrimciler için bir kıyaslama ölçütü oluşturur. Bundan dolayı Türkiye’de, İran’da, Yunanistan’da ”inkılaplar” ve dahi 1917 Devrimi olurken, devrimin önderleri gerçekleştirmekte oldukları devrimi Fransız Devrimi ile karşılaştırmışlardı. 1789 Fransız Devrimi’ ni bu anlamda tahtından indiren veya en azından tahtına ortak olan hiç kuşku yok ki 1917 Rus Devrimleri olmuştu.

Artık uzun 20. yüzyıl dünyası ve devrimcileri için referans ve nirengi noktası 1917 Devrimi’ydi. Başka bir dünya alternatifini sunmasıyla, gözleri kamaştırmış, yenilerini tetiklemiş ve artık bir önceki devrimin yerini almıştır. Kısaca 1917, dünyadaki devrimler ve devrimciler için yeni bir milat, kıyas noktası ve ölçü oluşturmuştur. Dünyaya, tarihe ve genel olarak devrimlere nasıl bakmak gerektiği de bu devrim tarafından doğrudan belirlenmiş, taraftarları kadar muhalif ve muarızları için de başlıca ilgi konusu olmuştur.

Bu kitap ile mekanları, liderleri, toplumsal sınıfları, sıradan insanları, siyaseti, düşünce tarihi, afişleri, sporu, tiyatrosu, kadınları, çevre halkları ile 1917′nin bazı az bilinen yanlarını ve bir tür hikayesi okurlarımızla paylaşmaya çalıştık.

Abstract: The Lausanne Treaty does not resemble peace treaties that were imposed by the victorious countries upon the defeated ones of the war after the First World War. As a matter of fact, after the First World War, the collapse of the existing solidarity with the Soviet Union, which was also the ally of the Entente States, and the victories of the popular struggle which started under the leadership of Atatürk in the field of the National Struggle gained success in Turkish foreign policy. This study aims to identify the killing way of the Russian ambassador that wasn’t to be included in the Lausanne meetings, and how the straits question which was discussed and considered as an international political issue in the Lausanne Conference talks, became a matter of debate between Britain, Soviet Russia and Turkey within the scope of three different opinions. Within the scope of this aim, the course of proceeding has been conveyed through parliamentary discourses on the issue taken from TGNA Minute Bulletins and British House of Commons Minutes, news in the national press by document scanning and information obtained from the main works in the body of literature related to the subject. It is understood in conclusion that although Soviet Russia, which defended the closure of the Straits, argued that this would serve Turkish interests, Turkey the defending of the opening of the Straits and standing close to Allied opinion, accepted the free passage of warships through the Straits in exchange for the non-arbitration of the straits and the provision of certain guarantees. The study has an originality that differs from its peers in the body of literatureby explaining how the British and Turkish parliament and the national press act on a special issue of the Lausanne Conference.
Keywords: Lausanne Conference, Straits, Black Sea, Lord Curzon, Chicherin, İnönü.

Kitapta Rusya'nın medeniyet ekseninde yaşadığı değişimler ve bunun doğrultusunda Avrasyacılık fikrinin ortaya çıkması ve daha sonrasında bu fikrin kimler tarafından kurulduğu, ortaya atılmasındaki amacı, yayılmasıyla ortaya çıkan etkiler ve daha birçok şey anlatılmıştır. Giriş bölümünde verilen bilgiler ışığında Avrasyacılık fikrinin temelinin neye dayandığı anlaşılır bir şekilde verilmiştir ancak yazarın kullanmış olduğu bazı kelimeler her okuyanın anlayabileceği seviyede değil. Kullanılan Arapça kökenli birçok Türkçe kelime okuyucunun okurken mutlaka bir sözlükten yararlanmasını gerektirmektedir. Ancak bu şekilde cümlelerin daha doğru anlaşılabileceği kanısındayım. Kitaptaki bölümlerin içeriğinde kısaca bahsedilmesi okuyucuya kitabın devamıyla ilgili bir fikir edinmesine yardımcı olmaktadır. Yazarın her alt başlıkta verdiği bilgileri metinlerin sonunda kısaca özetlemesi ve genel bir şekilde toparlaması; okuyucunun, verilen bilgiler, kıyaslamalar karşısında kafasının karışmamasını sağlamıştır. Yaptığı araştırmalar doğrultusunda genel yorumlar yaparak sadece bahsettiği yazarların fikirleri hakkında değil, o dönemde oluşan fikirlere ışık tutmuştur. Yazarın, bazı yazarların konular ile ilgili söylemleri vermesi o kişilerin fikirlerini daha net anlamada yardımı oldukça fazladır. Her bölüme başlamadan önce, devamında verilecek olan bilgilerle ilgili bir ön bilgilendirme bulunması okuyucuya bir fikir veriyor. Verilen sorular akabinde cevaplanarak bilgilerin anlaşırlılığı akıcı bir hal almıştır. Yazarın, düşünürlerin ya da yazarların fikirlerini verdikten sonra onlara karşıt ya da farklılık gösteren kişilerin fikirlerini vermesi, konular üzerindeki farklı bakış açılarının farklılığının görülmesini sağlamıştır. Çoğu zaman verilen konuyla ilgili olan karşıt ya da farklılık gösteren söylemler aynı fikri savunan kişiler tarafından yapılmıştır.

1917 Devrimlerinde Geçici Hükümet ile Petrograd İşçi ve Asker Delegeleri Sovyetleri'nin oluşturduğu "ikili iktidar" yanında büyüyen ve gelişen ve adeta "üçüncü bir iktidar odağı" oluşturan fabrika komiteleri, konseyleri, yerel sovyetleri, sendikaları, işçi milisleri ve kızıl muhafızları üzerine bir değerlendirme....

ÖZET Yaptırımlar, bir dış politika aracı olarak özellikle 20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren yaygın bir şekilde kullanılmış, devletler ve uluslararası örgütler kendi çıkarları için diğer devlet ve uluslararası kurumlara karşı çeşitli yaptırımlar uygulamıştır. Tarihsel olarak bakıldığında genellikle ekonomik yaptırımların uygulandığı ancak bu yaptırımların çoğunlukla etkisiz kaldığı görülmüştür. Avrupa Birliği de diğer aktörler gibi birçok uluslararası sorun karşısında çeşitli yaptırımlar uygulamıştır. Bu kapsamda, Avrupa Birliği'nin Rusya'nın 2014 yılındaki Kırım'ı ilhakına tepki vermek için çeşitli yaptırımlara başvurduğu görülmüştür. Bu çerçevede, çalışmada öncelikle yaptırım kavramı teorik olarak incelenmiş ve Avrupa Birliği yaptırımlarının uygulamasına değinilmiştir. Sonraki bölümde, Avrupa Birliği'nin Rusya ve Ukrayna'ya yönelik yaptırımları 2014-2016 döneminde ele alınmıştır. Sonuç olarak, Avrupa Birliği'nin Kırım'daki gelişmelere ekonomik yaptırımlar temelinde yaklaştığı ancak bu politikasının Kırım'daki durumu değiştirmediği gösterilmiştir.

Çin – Rusya yakınlaşması 1990'lı yılların ikinci yarısında olgunlaşarak, iki büyük ülke arasında " stratejik ortaklık " kurulmasıyla sonuçlandı. Bu ortaklık mekanizması esas olarak, ABD ile ABD'nin Atlantik, Asya ve Pasifik bölgelerindeki müttefiklerine karşı işbirliği yapmak ve ortak politikalar geliştirmek amacıyla tesis edildi. Bununla birlikte, ortak tehdit algılamalarına sahip olan Çin ve Rusya arasındaki dostane ilişkilerin, sağlam bir temel üzerinde yükseldiğini söylemek zordur. Aynı kıtaya yayılmış iki büyük kıtasal güç olan Çin ve Rusya, her ne kadar ABD karşıtlığı etrafında birleşmiş bir blok izlenimi veriyor olsa da her iki ülkenin birbiriyle yaşadığı önemli sorunlar ve farklılaşan stratejik hedefleri vardır.

Aslında iki tarihi jeopolitik rakip olan Çin ile Rusya'yı birbirine yaklaştıran ve ortak politikalar geliştirmeye iten ana unsur, " ortak düşman " (ABD) algısıdır. Amerikan gücü zayıflama sürecine girdiği takdirde ya da ortak düşman algısının ortadan kalktığı bir durumda, Çin – Rus stratejik ortaklığının sürdürülebilirliği oldukça şüphelidir. Pekin ile Moskova yönetimleri arasındaki stratejik birlikteliğin, ortak eylem ve tutumların arka planında, " düşmanımın düşmanı dostumdur " mantığının yer aldığı söylenebilir.

The change of the geopolitical realities and dynamics, the latest regional developments and the emergence of a new perception of security due to the new situation in Karabakh have changed current perspectives in the South Caucasus region. This book will provide a comprehensive introduction for students, academics, media representatives, business persons and those who are interested in the region. It will guide you through in a very readable and engaging style as it covers all the salient points and issues of the North Caucasus (the authonomous republics) succinctly and the South Caucasus (Azerbaijan, Georgia, Armenia) in detail.
After the last development and Russian direct involvement in the Karabakh issue, the world’s attention has focused increasingly on the Caucasus region. Thus, THE CHANGING PERSPECTIVES AND ‘NEW’ GEOPOLITICS OF THE CAUCASUS IN THE 21ST CENTURY book will be an excellent introduction to the complexities of a little-known the Caucasus region and make a significant contribution to the understanding of fundamental issues of the region.
As the editors, we would like to dedicate this book to the heroic Azerbaijani soldiers who were martyred during the struggle for the liberation of the Karabakh lands from the Armenian occupation.

Bu çalışmada Rusya’da tarih ders kitaplarında Türk ve Osmanlı imajı incelenmiştir.
Bunun için Rusya’da okutulan tarih ders kitaplarına web ortamında dijital olarak ulaşılmıştır.
Çalışmada ortaöğretim 5-11. sınıf Rusya Tarihi ve Genel Tarih ders kitaplarına bakılmıştır.
Bu çalışmada her sınıf düzeyi için sadece bir Rus Tarihi ve Genel Tarih ders kitabı
incelenmiştir. Elde dilen veriler betimsel analiz yoluyla çözümlenmiştir.
Rusya tarih ders kitaplarında Osmanlı devleti ve Türklerle ilgili pek çok bilgi vardır.
Özellikle Balkan savaşları ile ilgili bilgiler çok fazladır. Aynı zamanda Türk ve Osmanlı tarihi
ile ilgili çeşitli görseller, haritalar ve kaynaklar kullanılmıştır. Bu kitaplarda ayrıntılı bir şekilde
Türk tarihinin bazı kısımları anlatılmıştır. Tarihsel kanıta dayalı anlatımından dolayı
Rusya’daki tarih ders kitaplarındaki dil genel olarak nesnel bulunmuştur. Fakat bunun
yanında Türkler ve Osmanlılarla ilgili bazen yanlış, abartılmış ve ötekileştirmeye yönelik
bilgilere de rastlanmaktadır. Buna ek olarak bazı görsellerle yine öteki ve düşman imajı
canlandırılmaya çalışıldığı görülmüştür

A Review On The Outonomic Republic And Yakut Turks Of Yakutistan (Saha)

There are 21 autonomous republics within the borders of the Russian Federation. There are extreme differences among these autonomous republics, as they are close to each other. Yakutistan is the largest republic in terms of the area within the Russian Federation. Kilometer is the lowest in terms of population density falling to square kilometers. Again, it is the world’s largest Turkish state in terms of space. Yakutistan has rich underground resources and extensive forests. However, there is not enough human potential to handle, use, protect and evaluate these resources. The demographic crisis is
therefore one of the biggest problems In this study, general information about the Republic of Yakutia is given. Not enough work has been done about the Yakut region until sunny. Information about Yakutia was compiled and presented to readers. The next researcher will also provide a great resource. At the end of this article, the economic structure and demographic structure of Yakutistan was briefly mentioned.

Teknolojik ilerlemelere bağlı ve hızla gelişen bir alan olarak yapay zekâ (YZ), uluslararası güvenlik ve politika ile ilgili gelişmelere önemli etkilerde bulunmaktadır. Bu etkinin temel nedeni devletlerin YZ alanı ile ilgili olarak ortaya çıkan teknolojik gelişmeleri, sert güçlerini (hard poer) artırmaya yönelik bir fırsat olarak görmelerinden kaynaklanmaktadır. Bu çerçevede devletler YZ yönetimine ilişkin faaliyetlerini, özellikle istihbarat toplama ve analiz etme, yeni lojistik imkanları yaratma, siber uzay operasyonları geliştirme ve yönetme, geçmişe kıyasla çok daha sofistike askeri silah türleri üretme amaçları doğrultusunda planlamaya gayret göstermektedirler. YZ uygulamalarının yeni nesil bir güvenlik ve sert güç enstrümanı olarak kullanılmasına yönelik planlamaların öncülüğünü ise sahip oldukları teknolojik imkanlar ve ekonomi gelişmişlik düzeyleri kapsamında Amerika Birleşik Devletleri (ABD), Çin Halk Cumhuriyeti (ÇHC) ve Rusya Federasyonu (RF) yapmaktadır. Bu doğrultuda ABD, RF, ÇHC arasında YZ sektörünün bir sert güç, güvenlik ve istihbarat enstrümanı olarak kullanılmasına yönelik rekabet süreçleri, doğrudan uluslararası sistemi de etkilemektedir. Belirtilen hususlar dahilinde bu makalede temel olarak YZ yönetimine ilişkin planlamaların uluslararası güvenlik üzerine etkileri değerlendirilecektir. Bu kapsamda devletlerin YZ yönetimi ile ilgili temel yaklaşımlarının uluslararası güvenliğe etkileri, güç dengesi, uluslararası rekabet süreçleri ve güvenlik ikilime (security dilemma) kavramları kapsamında realist bir bakış açısıyla analiz edilecektir. Çalışmanın sonuç bölümünde ise konu ile ilgili bir gelecek perspektifi ortaya konmaya çalışılacaktır.

Makalede Kırım’ın ilhakı meselesi, çatışma çözümleri bağlamında sorunun tarihsel arka planı, çatışmayı doğuran nedenler, aktörlerin ve yönlendirici güçlerin analizi ele alınacak, krizin çözümü noktasında taraflar arasında atılan adımlardan ve uygulamalardan bahsedilecektir. Son olarak sorunun gelecekteki seyri ve yönetimi üzerine değerlendirmelerde bulunulacak, bölgesel ve küresel sonuçları ortaya konacaktır.

Bu çalışmanın amacı, Arap ayaklanmaları sürecinde Ortadoğu’da önemli bir aktör olarak öne çıkan Rusya Federasyonu’nun dış politikasına yön veren dinamikleri ortaya koymak ve bu dinamiklerin özellikle Suriye’ye yönelik Rus stratejisini ne ölçüde etkilediğini incelemektir. Bu çerçevede Rusya’nın Suriye krizine yönelik politikasını yönlendiren birbiriyle yakından ilgili üç düzeyin bulunduğunu söylemek mümkündür: küresel, bölgesel ve ulusal düzey.

Enerji tüketimi, dünya nüfusunun artması ve teknolojinin gelişmesine paralel olarak hızla artmaktadır. Gün geçtikçe artan enerji en yaygın enerji kaynağı olarak kullanılan petrol ve doğal gazın ekonomik ve stratejik değerlerinin artmasına neden olmaktadır. Dünya petrol ve doğal gaz rezervlerinin azalması enerji güvenliğini konusunu her zamankinden daha önemli hale getirmiştir.
Rusya, enerji sektörü üreticisi, tüketicisi ve geçiş ülkesi olmak üzere üç başlıklı bir ülkedir. Rusya dünya doğalgaz rezervlerinin üçte birine, petrol rezervlerinin onda birine, kömür rezervlerinin beşte birine ve uranyum rezervlerinin onda bir buçuğuna sahiptir. Piyasadaki payı dikkate alındığında Rusya’nın enerji alanında bir süper güç olduğu söylenebilir. Ayrıca Putin de enerji sektöründe dünya lideri olmak istediklerini belirtmiştir. Bu sektör ülkenin ekonomisin kalbini ve yabancı gelirlerin ana kaynağını oluşturmaktadır. Ekonomik büyüme ülkede enerji kaynaklarına talebi artırması sonucunda ülke için bütün enerji türlerinin sağlanması için Rusya’nın iyi tasarlanmış uzun dönemli enerji politikasına ihtiyacı vardır. Enerji kaynaklarının ekonomide giderek önem kazanmasında 2000 yılında başkan olan Vladimir Putin’in etkisi oldukça fazladır. Putin ‘Rus Ekonomisinin Kalkınma Stratejisinde Mineral Doğal Kaynaklar’ adlı tezinde Rusya’nın süper güç olarak devletin yeniden yapılandırılmasına vurgu yapmıştır.
Enerji sektörü Rusya’nın ekonomisinin kalbini ve yabancı gelirlerin ana kaynağını oluşturmaktadır. Dolayısıyla bu büyük enerji kaynakları ile enerji kompleksi ekonomik gelişmesinin, iç ve dış politikasının temel aracıdır. Ekonomik büyüme ülkede enerji kaynaklarına talebi artırmaktadır. Ülke ve halk için bütün enerji türlerinin sağlanması için Rusya’nın iyi tasarlanmış, toplum ve kurumlar tarafından kabul edilen uzun dönemli bir enerji politikasına ihtiyacı vardır.
Global enerji piyasasının daralması nedeniyle artan enerji talebini karşılayacak çok az ülke bulunmaktadır. Özellikle dünyanın petrol rezervlerinin üçte ikisine sahip Orta Doğu’da bölgesel istikrarsızlık dikkate alındığında enerji talebindeki artış büyük oranda Rusya’nın rezervlerinden karşılanmak zorunda kalınacaktır. Özellikle AB ve ABD için Rusya’nın enerji kaynaklarının önemi artmaktadır.
1990’lar sonrasında Sovyetler Birliği’nin çözülmesinden sonra dünyada egemen olan iki kutuplu sistem yıkılmış ve dünya güç dengeleri sarsılmıştır. Dünyada tek egemen güç ABD olarak görülmüştür. Ayrıca dünyada teknolojiyle beraber küreselleşme akımı başlamış, bazı çatışmalarda ülkelerin enerjiyi uluslararası ilişkilerde silah olarak kullanması dünyadaki enerji rezervlerinin azalmasına yol açmıştır. Özellikle petrol fiyatlarında yaşanan artış 2008 yılında dünyada ekonomik krize yol açmıştır.
Rusya bu krizden enerji rezervleri açısından zengin bölgelere sahip olmasıyla, enerji fiyatlarındaki artıştan yararlanarak ekonomik krizden kurtulmuştur. Uluslararası ilişkilerde hedeflerine ulaşmak amacıyla enerjiyi diplomasi aracı olarak kullanmaktadır. Böylece Rusya tekrar uluslararası boyutta yer edinmiş önemli bir aktör olarak görülmeye başlanmıştır.
Üç bölüm olarak belirlenen çalışmanın ilk bölümünde; Rusya’nın sahip olduğu enerji kaynakların genel bir profili çizilecektir. Petrol, doğalgaz, kömür, uranyum ve yenilenebilir enerji kaynakları ve rezervleri hakkında bilgiler verilecektir. Enerji politikasının anlaşılması için Rus enerji sektöründe öne çıkan doğal kaynakların bir analizi yapılacaktır.
İkinci bölümünde; Sovyetler Birliği’nin yıkılmasından sonra Rusya’nın bazı diğer ülkelerde izlediği enerji politikaları hakkında bilgi verilecek ve politikalarda rol alan karar alıcıların rolleri incelenmektedir.
Son bölümde ise; Rusya’nın AB, Çin, ABD ve Türkiye ile olan enerji ilişkileri ele alınacaktır. Bu aktörler arasındaki ilişkilerin kurulmasında etkili olan unsurlar ve bu unsurlar üzerindeki Rus etkisi değerlendirilecektir. Sonuç bölümünde ise genel bir değerlendirme yapılacaktır.

 

Aradan geçen uzun zamandan ve üzerine yazılmış onca yazıdan sonra hala Dostoyevski üzerine yazmak, üretmek, düşünmek her ne kadar zor olsa da hala devam eden ve etmesi gereken bir ihtiyaçtır. Bu Dostoyevski'ye vefadan çok bir ihtiyaçtır çünkü her Dostoyevski okuru, okudukları üzerinde düşünüp, tartışıp bu yazılarda kendinden mutlaka bir şeyler bulur ve bunun üzerinden hem kendini hem yaşadığı toplumu ve dünyayı hem de tekrar Dostoyevski'yi yeniden yaratır zihninde. Hangi toplumdan hangi sınıftan hangi cinsiyetten olursa olsun, Dostoyevski'nin edebiyata ve insanlığa kazandırdığı evrensellik, insanın derinlikleri, toplum ve bireylik gibi çerçevelere dahil fikirlerle okur kendini ve dünyasını keşfetmeye dalar. Bu sayede, müthiş bir edebi zevkin yanında, insan olmanın katmanlarına yapılan bu yolculuklarla okur kendini bir Dostoyevski karakteri gibi hisseder çoğu zaman. Bu metin ise yukarıdaki özelliklerin hepsinin harmanlandığı bir başyapıt olan Suç ve Ceza'yı farklı açılardan inceleyerek en azından bir okurun Dostoyevski'den ne anladığına (veya anlamaya çalıştığına) dair notları paylaşmayı amaçlar. Giriş kısmında genel hatları ile başkahraman olan Raskolnikov ve yaşadığı şartlar hakkında bilgi verilecektir. Sonra ise yine başkahraman üzerinden ilk bölümde onun kişisel hayatı, pişmanlıkları, gelgitleri gibi bireysel meseleler, ikinci bölümde diğer insanlarla olan ilişkisi, üçüncü bölümde yaşadığı coğrafya ve içinde bulunduğu çağ hakkında izlenimler ve Dostoyevski'nin bu krizleri nasıl yorumladığı ve nasıl bir çözüm önerisi sürdüğü incelenecektir. Sonuç kısmında ise yine bir okur olarak Suç ve Ceza ve Dostoyevski hakkındaki genel bir değerlendirme yer alacaktır. Giriş Raskolnikov, çalışkan fakat artık okula devam etmeyen bir hukuk öğrencisidir. Romanın başında uzun zamandır insanlardan uzak kalmaya çalıştığı görülür. Ekonomik olarak oldukça zor durumdadır ve tabut gibi bir odada yaşamasına rağmen kirasını ödemekten bile acizdir. Ailesi yani bir kız kardeşi ve annesinden uzakta, Petersburg'da yaşamaktadır ve onlardan

Türkiye ve Rusya arasındaki ilişkilerin geniş bir tarihî arka planı vardır. Osmanlı Devleti ve Çarlık Rusya’sı döneminde her iki taraf, Balkanlar ve Kafkasya’nın egemenliği uğruna mücadele etmişlerdir. Millî mücadele döneminde, iki milletin
de hem eski yönetimlere, hem de ortak işgalci devletlere karşı bir mücadele verdiğini görüyoruz. İkinci Dünya Savaşından sonra Sovyetlerin Türkiye üzerinde devam eden siyasal niyetleri Türkiye için tehdit oluşturmaktaydı. Türkiye; dış politika alanında, savaş sonrası Avrupa dengesinde meydana gelen boşluklardan yararlanarak Sovyet emperyalizmine karşı beklediği güvenliğe NATO’ya girmekle kavuştu. Putin dönemiyle birlikte Rusya ile Türkiye arasındaki siyasi, ticari ve ekonomik ilişkiler canlandı. Rusya’nın Suriye konusundaki tavrı ilişkilerin seyrini değiştirdi ve bir Rus uçağının Türkiye tarafından vurulmasıyla yeni bir sürece girildi. Bu çalışmada Türk-Rus İlişkileri tarihi gerçekler ışığında dönemlere göre incelenmiştir.
Anahtar kelimeler: Osmanlı Devleti, Çarlık Rusya, Soğuk Savaş, Suriye, Putin dönemi, Rus jeti.

Rusya Federasyonu, 21. yüzyılın başında “Putin Doktrini” olarak ifade edilen strateji ile tanışmıştır. Buna göre Batı artık Rusya’nın güvenilir bir ortağı değildir. Post-Sovyet ülkelerin egemenliği Rusya’nın koruması altındadır. Rus Dünyası ve Rus Ortodoksluğu güçlü hâle gelmiştir.
Günümüzde “Rusya’nın Yolu” tabiri tüm dünyada hemen hemen kabul edilebilir seviyeye gelmiştir. Bu nedenle de Rusya, “ortak aklın yolu” felsefesini kabul etmeyen veya etmek istemeyen bir toplum ve devlet olarak tanınmaya başladı. Hem iç politikada hem de dış politikada Rusya’ya ’özel’ bu duruma karşı çıkabilen etkin bir güç henüz bulunmuyor. Rus şair ve diplomat Fyodor İvanoviç Tyutçev, meşhur dört mısralık bir şiirinde şöyle der:
Rusya akılla kavranmaz
Genel kabul görmüş bir arşınla ölçülmez
Onun kendine özgü bir hâli, gelişimi vardır
Rusya’ya sadece inanılır, itaat edilir.
Bu mısralar, Rusya’yı tanımlayan en yaygın ifadelerdir. Tyutçev’e göre Rusya’yı anlamak istiyorsak “ona inanmak” gereklidir. Rusların tarihten itibaren kendilerine biçtikleri “kurtarıcı” rolünü anlamak için tarihini, dış politikasını, uygulanan güvenlik doktrinlerini bilmek gerekmektedir.
Bu kitabı okuduğunuzda eminim bu soruların bazılarına cevap bulabilirsiniz. Kitapta, Putin Döneminde Rusya’nın değişimi ve dönüşümü ile bu politikaların genel sebepleri anlatılmıştır. Bu kitaba ek olarak “Rusya&Türkiye Avrasya Paktı Mümkün mü?” adlı kitabımızı da okumanızı tavsiye ederim.
Bu kitabın, genel okuyucu dışında özellikle “Güvenlik Çalışmaları” “Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler” ve “Tarih” alanında çalışan uzman, diplomat ve öğrenciler için de faydalı bir eser olacağına inanıyorum.
İyi okumalar dilerim.

Rusya Federasyonu Etnik Atlası, 2020 yılı itibariyle dünyada ilk defa kitap olarak yayınlanmıştır. Rusya Federasyonu ve batı dillerinde henüz RF'nin etnik atlas bulunmamaktadır. Rusya Federasyonu'nda yerleşik olan 123 etnik grup tarihi, kültürel, etnik, edebi vd. incelenmiştir, harita ve fotoğraflarla da desteklenmiştir.

Değerli okuyucular!

Rusya müthiş bir ülkedir. Kültürel kimliğinde 190’dan fazla etnik topluluk bulunmaktadır. Bunların çoğu tarihten itibaren var oldukları ana vatanlarında yaşıyorlar. Rusya’da farklı dil, inanç ve etnik yapıya sahip halklar kendi dillerini, geleneklerini ve göreneklerini korumakla kalmayıp, bunları gelecek nesillere aktarabilecek bir eğitim sistemi ile ülkenin kültürel zenginliğine katkıda bulunmaktadırlar. 2019 yılı, Rusya ve Türkiye’de karşılıklı olarak kültür ve turizm yılı olarak kutlanmıştır.
2019 yılı içerisinde Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları Rusya kültürü ve tarihine dair birçok etkinlik ile tanışma fırsatı bulacaklardır.
Bu etkinlikler arasında konserler, sinema gösterileri, resim ve el sanatları sergileri vb. olacaktır. Tüm bu faaliyetler ile Rusya’nın kültürel zenginliğinin Türk toplumuna yansıması mümkün olabilir.

Okuyacağınız bu kitap Rusya Federasyonu etnik dünyasına rehberlik edecek ilgi çekici bir bilgi sunumuyla sizlere katkı yapacaktır. Bu kitabı okurken Rusya halklarının tarihi, dilleri, kültürleri, gelenekleri ve devlet ile olan ilişkilerini genel anlamda tanımış olacaksınız. Rusya coğrafyasını ve Rusya’yı anlamak istiyorsanız ancak o bölgede yaşayan halkların
tarihini, siyasi, ekonomik ve kültürel gelişimini anlamakla ile işe başlamalısınız. Bu kitap size iyi bir rehber olacaktır.
Bu kitap Türk işadamlarına, siyasetçilere ve toplumun geneline Rusya’yı tanıma ve anlama konusunda faydalı olacaktır. Ayrıca, Rusya’nın
tarihi geçmişini merak eden ve buna dair araştırmalar yapmak isteyen araştırmacılara, akademisyenlere, öğretmenlere ve öğrencilere
de yeni bir başlangıç için ışık tutabilir. Türkiye-Rusya işbirliğinin gelişmesine katkı yapması temennisiyle iyi okumalar dilerim.

Aleksey YERHOV
Rusya Federasyonu Türkiye Büyükelçisi

Rusya-Türkiye ilişkileri 2000 yılında Putin’in iktidara gelmesi,
2002 yılında da Erdoğan’ın seçimi kazanmasıyla bir anda farklı bir
boyuta evrildi. Bu süreçte iki ülke ilişkileri daha çok ekonomik temelli
olarak ilerledi. 2011 yılında Suriye’de iç savaşın başlaması sonrasında
Türkiye-Rusya arasında bölgesel anlamda bir rekabet alanı oluştu. Bu
rekabetin oluşmasında Türkiye-ABD koalisyonunun Suriye’de birlikte
hareket ederek muhalifleri desteklemeleri bir etkendi. 2014 yılındaki
Rusya-Ukrayna krizi, Kırım Tatarları dolayısıyla Türkiye-Rusya’nın
rekabet alanlarını yeniden çeşitlendirdi. Ardından 2015 yılında Rusya’nın
Suriye’ye müdahale kararı alması ve Türkiye sınırında harekâtı
yoğunlaştırmasıyla 24 Kasım 2015 uçak krizi ortaya çıktı. Bu kriz
Rusya-Türkiye arasında 15 yıldır oluşan ekonomik ve siyasi birikimi
de geriye götüren bir durumdu. Rusya-Türkiye arasındaki kriz sürecinde
ABD ve AB ülkelerinin Türkiye’yi yalnız bırakarak Suriye’de
kendi politikalarını Türkiye’siz uygulama girişimleri dengeyi farklı bir
boyuta getirdi. Çünkü Rusya-Türkiye arasında kriz olmasına rağmen
hem Rusya hem de Türkiye, Batı açısından hedef ülke olmuştu. Rusya
ve Türkiye arasındaki krizin iki ülkeye de yıkıcı zararlar vereceği
anlaşılmasından sonra Putin ve Erdoğan arasında normalleşmeye dair
önemli girişimler gerçekleşti. Putin-Erdoğan inisiyatifiyle ilerleyen bu
girişimler sonucunda iki ülke arasında yeniden barış sağladı. Fakat bu barış 15 yıldır ilmek ilmek işlenen ilişkilerin eski seviyesine dönmesine
henüz imkân sağlamadı.
Batı’nın Rusya-Türkiye ablukasına karşı kazan-kazan politikası
çerçevesinde Suriye başta olmak üzere Avrasya coğrafyasında işbirliğine
yoğunlaşan iki ülke, ABD’nin politikalarının Orta Doğu’da başarısızlığında
etkili oldular. ABD’nin Irak’tan Akdeniz’e ulaştırmayı
çalıştığı terör koridoru Rusya-Türkiye işbirliğiyle akamete uğratıldı.
İki ülke ayrıca ABD’den bağımsız Suriye’de siyasi barışı sağlamak
amacıyla Astana Görüşmeleri ve Soçi Görüşmeleri adıyla bir dizi
toplantılar organize ettiler. Böylece Suriye muhalefetini kendi etrafında
toplayan Türkiye ile Esed üzerinde tam etkinlik kuran Rusya, bölgedeki
inisiyatifi ele geçirdi. Suriye’de PYD-PKK üzerinde etkinlik
kuran ABD ise Akdeniz’e açılan koridoru kuramasa da Ürdün sınırına
kadar olan bölgede yeni bir koridor oluşturdu. ABD’nin PYD-PKK
üzerinde kurduğu etkinlik ise Rusya açısından bir tehdit olarak görüldü.
Bu tehdit algısını da Türkiye’nin Afrin’de düzenlediği Zeytin Dalı
operasyonuna destek vererek bertaraf etmeye çalıştı. Suriye’de Türkiye-
Rusya işbirliği ABD’nin sadece Suriye politikasını değil aynı zamanda
İran, Karadeniz ve Kafkasya politikasını da olumsuz etkileyebilecek
bir sürecin başlangıcıdır. Yeni dönemde ABD’nin Türkiye’yi
Rusya’dan ayırmak için uygulamaya koyacağı uzlaşı veya sert politikaların
tezahürünü göreceğiz.
Bu kitabımızda 2016-2017 döneminde Rusya-Türkiye merkezli
oluşan uluslararası gündeme dair yazdığımız analizler bir araya toplanmıştır.
Bu analizler ile sıcağı sıcağına değerlendirilen olayların
zamanla gerçekleşme veya sonuçlarını görme bakımından önem taşıdığı,
bu nedenle toplu biçimde yayınlanmasının bu alanlarda çalışanlar
başta olmak üzere tarihe not düşülmesi açısından değer taşıdığı düşüncesindeyiz.
Umarım okuyucularımıza faydalı olacaktır.

Türkiye Tedbirini Aldı, Bu Kez Şakası Yok:

Türkiye Kürtlerin Hamisi Olmalı

Rusya’nın Kudüs Politikası Bağımsız mı?

Rusya’nın Kudüs Politikası

Sömürülen Ülkelerin Umudu Türkiye

Kafkasya-2016: Üçüncü Dünya Savaşı'na Hazırlık mı?

Karadeniz'de Stratejik Dengeler Değişiyor

Tataristan Modeli Sona mı Eriyor?

Türklerin Barbar Olmadığını Tüm Dünyaya Halil İnalcık Anlattı

Milli Demokratlar Oyunu Bozacak mı?

Historic high in Turkish-Russian relations

Russia's Iran Policy and its Impact on Relations with Turkey

Russia-Turkey-Iran Brokered Agreement on Syria Brings US' Ploys to Naught

Putin: Russland bereit, S-400-Raketenabwehrsysteme an Türkei zu liefern

Professor Salih Yilmaz: "Moskau setzte zwischen den Regionalmächten eine Einigung durch"

Западу трудно найти альтернативу военно-воздушной базе «Инджирлик»

США шантажируют Турцию, вооружая сирийских курдов, считает политолог

Турция поссорилась со второй половиной

Встреча Путина и Эрдогана в Москве позволит продвинуться в решении ряда важных вопросов

Стратегические балансы в Черном море меняются

Это изменение не режима, а системы

Реакция на убийство посла: Турция и Россия находятся под прицелом Запада

Возможен ли тюрко-славянский союз в Евразии?

Турция готова закрыть политическую дверь в Европу

Россия в Сирии: взгляд из Турции

Что можно ожидать от соглашения "Турецкий поток"

Силы в Иране могут быть причастны к убийству  российского посла

Стравить сторонников светского образа жизни с исламистами не получилось

Гюлен атакует Эрдогана?

Почему в Турции была попытка переворота?

Турецкий политолог считает, что отношения с Узбекистаном станут лучше

Знали ли в России о готовящемся перевороте в Турции?

Bu kitabın basım, yayım ve satış hakları Anadolu Üniversitesine aittir. "Uzaktan Öğretim" tekniğine uygun olarak hazırlanan bu kitabın bütün hakları saklıdır. İlgili kuruluştan izin almadan kitabın tümü ya da bölümleri mekanik, elektronik, fotokopi, manyetik kayıt veya başka şekillerde çoğaltılamaz, basılamaz ve dağıtılamaz.