Ermenek

Anadolu coğrafyasının merkezî denilebilecek ancak dağlarla etrafı çevrelenmiş bir
yerleşim yeri olan Ermenek’in tarihi Eski Çağ’a kadar uzanır. Stratejik konum açısından
önemli bir yerde bulunan Ermenek tarih boyunca Asurluların, Hititlerin, Perslerin, Makedonların,
Romalıların ve nihayetinde Türklerin ilgisini çekmeyi başarmıştır.

Oldukça eski bir yerleşime sahip olan Karaman İli’nin İlçesi olan Ermenek, denizden 1200-
1350 m. yükseklikte kurulmuş olup Dağlık Kilikya kentleri arasında önemli bir yere sahiptir.
Dik yamaçları ve derin vadileri ile oldukça zorlu bir coğrafyaya sahip olmasına rağmen Orta
Dağlık Kilikya yol güzergâhında olması ve su kaynakları bakımından zengin olması sebebiyle
her dönemde yerleşim görmüştür. Bir kenti oluşturan en küçük birim olan ve kavram olarak
komşuluk ilişkilerinin kurulduğu en küçük sosyal yapı olan mahalleler, yapılar arasındaki
ulaşımı sağlayan ve yapıları birbirine bağlayan sokaklar Karaman’ın Ermenek İlçesinde
oldukça özgün bir karakter sergilemektedir. Engebeli arazi üzerine kurulan ilçede coğrafyaya
uygun bir mimari ve sokak dokusu görülmektedir. Zorlu ve eğimli bir arazide planlanan
kentte yapılar arasında sokak boşlukları dışında başka bir boşluk bırakılmamış ve oldukça
organik bağ çerçevesinde inşa edilmiştir. Bu bağ özellikle altından sokağın geçmesine imkân
tanıyan ve halk arasında “örtme” denilen evlerin altındaki mekânsal boşluklarla daha da
güçlendirilmiştir. Evlerin düşeydeki bütünleşmesine zeminde sokakta yapılan bu müdahale
hem kamusal hem de yarı özel alanlar oluşturmaktadır. Örtmeler yazın güneşin etkilerinden
kışın yağmur etkilerinden korumasıyla ilçe sokaklarının kamusal bir mekân zenginliğidir. Bu
çalışmanın kapsamı Ermenek İlçesinde geleneksel sokak dokusu üzerinden mekânsal
kurgunun nasıl olduğunu anlamak olacaktır. Sokak dokusunun bir parçası olan çeşmeler,
yapıların sokağa açılan yüzü olan kapılar ve örtmeler bu çalışma kapsamında
değerlendirilmiştir. Ayrıca sokakta yer alan yapıların sivil, dini, ticari yapılar olmasının sokak
dokusuna mekânsal etkileri tartışılacaktır. İlçede yapılan arazi çalışmaları ve sözlü görüşmeler
ardından literatür taramalarıyla benzer yerleşimler incelenerek sokak dokusunun Ermenek
geleneksel mimari biçimlenişini nasıl etkilediği değerlendirilmiştir. Oldukça eğimli bir arazi
üzerinde yerel malzemeler kullanılarak, birbirinin ışığını ve güneşini engellemeyecek şekilde
inşa edilen Ermenek geleneksel mimarisi coğrafyaya uygun sürdürülebilir malzemelerle
oluşturulmuş geleneksel yapılardır. Bu geleneksel doku günümüzde yok olmaya yüz
tutmuştur. Tüm dokunun korunarak gelecek kuşaklara aktarılması için yerel yönetim ve yöre
halkı birlikte çalışmalıdır.

Due to the stochastic nature and complexity of flow, as well as the existence of hydrological uncertainties, predicting streamflow in dam reservoirs, especially in semi-arid and arid areas, is essential for the optimal and timely use of surface water resources. In this research, daily streamflow to the Ermenek hydroelectric dam reservoir located in Turkey is simulated using deep recurrent neural network (RNN) architectures, including bidirectional long short-term memory (Bi-LSTM), gated recurrent unit (GRU), long short-term memory (LSTM), and simple recurrent neural networks (simple RNN). For this purpose, daily observational flow data are used during the period 2012-2018, and all models are coded in Python software programming language. Only delays of streamflow time series are used as the input of models. Then, based on the correlation coefficient (CC), mean absolute error (MAE), root mean square error (RMSE), and Nash-Sutcliffe efficiency coefficient (NS), results of deep-learning architectures are compared with one another and with an artificial neural network (ANN) with two hidden layers. Results indicate that the accuracy of deep-learning RNN methods are better and more accurate than ANN. Among methods used in deep learning, the LSTM method has the best accuracy, namely, the simulated streamflow to the dam reservoir with 90% accuracy in the training stage and 87% accuracy in the testing stage. However, the accuracies of ANN in training and testing stages are 86% and 85%, respectively. Considering that the Ermenek Dam is used for hydroelectric purposes and energy production, modeling inflow in the most realistic way may lead to an increase in energy production and income by optimizing water management. Hence, multi-percentage improvements can be extremely useful. According to results, deep-learning methods of RNNs can be used for estimating streamflow to the Ermenek Dam reservoir due to their accuracy.

Taşeli Bölgesinin ortalarındaki Ermenek’in; Karaman Türkmenlerine vatan, bir süre Karamanoğullarına başkent, sonra da İçel sancağına merkez olması ve ülkede yayılan tasavvufî teşekküllere aradığı ortamı sunması, önemli bir siyaset, kültür ve sanat şehrine dönüşmesine yol açmıştır. Karamanoğlu Halil Bey’in 1334’te şehirde yaptırdığı Zâviye ve diğer eserler bunu doğrulamaktadır. Araştırmada, Mevlevîlerin ibadet ve sosyal mekânları; tekke/zâviye/ mevlevîhânelerin devlet eliyle Ermenek’te de desteklendiğini gösteren 1205/1791 tarihli bir belge sunulmuştur. “Halil Bey Zâviyesi/Tekkesi” denilmesi yüzünden ismi, inşa tarihi, yeri vb. hususlarda karışıklıklara yol açıp XVI. yy’ın sonlarına doğru Mevlevîhâne adıyla anılmaya başlayan mekânın; beratın ifadesiyle “Ermenek Mevlevîhâne/Tekkesi” olduğu kesinleşmiştir. Şeyhi Seyyid Ali Dede’nin oğlu Mehmed Kadrî Dede’nin; Ermenek Şeyhîzade diye şöhretlenip 33 yıl İstanbul-Beşiktaş Mevlevîhânesi postnişinliği yapması, sıkça dergâha gelen Sultan II. Mahmud’la sohbet etmesi ve önemli bir ney virtüözünün yetişmesindeki katkısı, Mevlevîhâne’nin mevkiini göstermektedir. Taşbaşı Mahallesine dâhil oluş seyri tespit edilen Ermenek Mevlevîhânesi’nin, son şeyhi Hüsameddin Dede’nin yakınındaki evi ile etrafındaki meskenlerin bitişik ve örtme/tünellerle irtibatlı, külliye gibi avluya açılıp Pirpınarı Mescidiyle müştemilat tarzında kompleks oluşturması, yüzey araştırmalarıyla ilk defa işlenmiştir. Fonksiyonu azalınca semâhânesi Tekke Mescidi’ne çevrilip 1923’te imamlığına atanan Hüsameddin Dede’nin torunlarının verdiği malûmatla, ilgili hususlar teyit edilmiştir. Mescidin yerine 1994’te yapılan Tekke Camii’nin kapılarının üstüne; beratlı Ermenek Mevlevîhânesi’nin kısmî adı ve onarım kitabesi bırakılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Ermenek, Mevlevîhâne, Tekke, Zâviye, Berat.
ABSTRACT
Ermenek, which is in the middle of Taseli Region, was the motherland for the Karaman Turkomans, for a while the city became the first capital of the Karamanogullari and then the center of the İçel sanjak. For these reasons the city supported that environment to the mystical institutions and turned into an important city of politics, culture and art. The Zawiyah and other public buildings constructed in 1334 by Karamanoğlu Halil Bey, confirm this theory. In this study, a document dated 1205/1791, shows that the worship and social places of the Mevlevi tekkes, zawiyahs, and mevlevîhânes were supported by the state in Ermenek too. Because of the building name, construction date, location, etc. issues confusions were caused by the name Halil Bey Zâviye/Tekke, then it began to be known as Mevlevîhâne towards the end of the XVI. century and became official as Ermenek’s Mevlevîhâne/Tekke. The fact that Şeyhi Seyyid Ali Dede’s son who go by the name of Ermenek Şeyhîzade, Mehmed Kadrî Dede has led to Istanbul-Beşiktaş Mevlevîhâne for 33 years and Sultan Mahmud II frequently visited him and shaikh educated an important ney virtuoso, shows Mevlevihane’s importance. In this study, for the first time surface researchs at the location discovered that Ermenek Mevlevihane -included in Taşbaşı District- which is near the last shaikh Hüsameddin Dede’s home, the other dervish lodges, Pirpınarı Masjid are combined with tunnels or with local terminology “örtme’s”. When semâhâne of Mevlevihane lost its function and got turned into an –official- Tekke Masjid, last shaikh Hüsameddin Dede got appointed to the masjid imamate in 1923 and Dede’s living grandsons have confirmed these points. With berat (charter/edict) Ermenek Mevlevihane’s partial name and repaired inscription was left at the top of doors of Tekke Mosque which was built in 1994 to replace the Masjid.
Keywords: Ermenek, Mevlevîhâne, Tekke, Zaviyah, Berat.

Ermenekli Şair Hasan Rüştü, 1869-1936 yılları arasında yaşamış,
istibdat döneminde muhalif kişiliği nedeniyle hayatının çoğu hapiste ve
sürgünde geçmiş; şiirleri ve gazete yazıları ile öne çıkmış önemli bir
şahsiyettir. Konya’nın önemli gazetecilerinden Afif Evren (1910-1977)
ile Ermenekli Hasan Rüştü’yü buluşturan ortak nokta ise Konya’da
çıkan Babalık gazetesidir. Bu gazetede birçok yazısı çıkan Hasan Rüştü
ile gazeteyi yöneten Afif Evren arasında bir dostluk oluşmuştur.
Çalışmamızın konusu, Ermenekli Hasan Rüştü’nün hayat hikâyesini
konu alan, Afif Evren tarafından kaleme alınmış ancak neşredilmemiş
bir makaledir. Ankara Milli Kütüphane Yazmalar Koleksiyonu’nda 06
Mil Yz B 22 yer numarası ve “Ermenekli Hasan Rüşdü” adıyla kayıtlı
bir eser mevcuttur. Bu eser, 4 yapraklık kısa bir makale veya gazete
yazısı görünümündedir ve rik’a yazı ile Afif Evren tarafından
yazılmıştır. Kapağındaki bilgi notunda, “hiçbir yerde neşredilmemiştir”
ifadesi yer almaktadır. Çalışmamızda Ermenekli Şair Hasan Rüştü ile
Gazeteci Afif Evren’in hayat hikâyelerine değinilmiş; Milli
Kütüphane’de bulunan bahsi geçen makale hakkında bilgi verildikten
sonra da makalenin Latin harflerine aktarılmış hali ve orijinal
görüntülerine yer verilmiştir. Bu çalışma, önemli şairlerimizden biri
olan Ermenekli Hasan Rüştü hakkında bilinenlere bir katkı sunmuş
olacaktır.

Modern Ermenek adı, bazı kasıtlı iddiaların aksine, Roma İmparatorlarından Caligula, Claudius veya Neron'un sıfatı olan Germanikus adından türemiştir. Kentin Germanikopolis adından önceki adının Clibanus veya Clibanum olabileceği düşünülmektedir.
Anahtar Sözcükler: Ermenek, Germanikopolis, Clibanum, Clibanus
ABSTRACT
The modern name Ermenek, contrary to some deliberate claims, is derived from the name Germanikus, which was the epithet of the Roman Emperors Caligula, Claudius or Nero. It is thought that the name of the city before Germanikopolis is Clibanus or Clibanum.
Key Words: Ermenek. Germanikopolis, Clibanum, Clibanus.

This study is on the evaluation of metal materials recovered from archaeological excavations carried out in the Village of Gökçeseki (Philadelphia), within the district Ermenek which is part of the Karaman province. The finds are studied within my doctoral thesis. In this presentation, the evaluations made to date the finds will be presented as a preliminary report.
It is observed that the metal works found in Gökçeseki (Philadelphia) consist of 1752 pieces in quantity, and that they were produced in small numbers from gold, silver and lead but more from bronze. The largest group among the metal finds in Gökçeseki (Philadelphia) are the "Cosmetics / Medical Instruments". The use of medical and cosmetic instruments was very close to each other in Ancient Periods, as it is today. The other group consists of "Military Equipment", whose use is believed to be for military purposes. Among the finds are "Jewelery" pieces, which emphasize their use by women in particular. The pieces used in all areas of everyday life such as "Lock Parts and Keys", "Writing Instruments", "Agricultural Instruments" are also among the finds of Gökçeseki (Philadelphia). There are also four "Figurines" among the finds. These are a horse, a bird, a human and an embossed object with an eagle on the column; these are gathered as a separate group because their use could not be determined precisely (a possible cutter handle). Metal objects that have a form, but cannot be grouped with the above mentioned ones, will be evaluated under the title of "Other Metal Products".
One of the topics to be discussed in this study is whether the numerous preserved works found in the necropolis of Gökçeseki  (Philadelphia) which is believed to be a Roman city, are offering of goods and why they were buried here. Due to the large number of medical instruments in the city another question is whether the city of Philadelphia was a health center in the Roman period. It will be possible to clarify this issue by comparing the finds of Philadelphia with the materials of other known health centers.
It is very important to identify, understand and date the metal finds. It is aimed that some of the unknown topics related to the city will be brought to light by evaluating the groups of metal works in this study.

Halkla ilişkiler, günümüzde artık hemen her alanda yoğun şekilde kullanılan bir uygulama olmuştur. Özellikle de kamu kurum ve kuruluşları bünyelerinde halkla ilişkiler biriminin bulunmasına özen gösterir hale gelmişlerdir. Halkla ilişkiler denilen kavram, adı üzerinde halka kurulan bağ ve ilişki olarak kısaca özetlense de içerik olarak çok yoğun
bir anlama sahiptir. Zira adı geçen kavram, kurum ve kuruluşların dışarıya açılan penceresi olduğu için buradan aktarılacak bilgilerin güvenirliği ve güncelliği hedef kitle üzerinde dönüştürücü bir etkiye sahip olmaktadır. Bu anlamda da halkla ilişkiler denilen kavramın önemi bir kez daha artmaktadır. Kurum ve kuruluşların var olma mücadeleleri
aslında halkla ilişkiler birimlerinin başarısı ile doğrudan orantılıdır, demek pek de abartılı bir söylem olmasa gerek.
Yukarıda ifade edilen önemden dolayı günümüzde pek çok kurum, halkla ilişkiler uygulamalarına hız vermeye başlamıştır. Hatta öyle ki teknolojinin gelişmesiyle birlikte kurumlar sadece yüz yüze hizmet vermekle sınırlı kalmayıp, aynı zamanda bu hizmetlerini web ortamına da taşımışlardır. Söz konusu uygulamayı hayata geçiren kurumlar
arasında belediyeler de bulunmaktadır. Bu çalışmada Ermenek Belediyesi’nin internet ortamında hizmet sağlamak amacıyla web uygulaması kapsamında gerçekleştirdiği halkla ilişkiler faaliyetleri incelenmiştir. İncelemeler sonucunda adı geçen belediyenin web
ortamında sahip olduğu kurumsal sayfasında halkla ilişkiler faaliyetlerini yürüttüğü, tıpkı belediye binasında verilen halkla ilişkiler hizmeti gibi web ortamında da ilgili hizmetleri sürdürdüğü bilgisine ulaşılmıştır.

İçinde bulunduğumuz bilgi toplumu, yaşadığımız dünya başta olmak
üzere insan hayatının her evresini etkilemektedir. Bilim, teknoloji ve sanayi
alanlarında ciddi gelişme ve dönüşümler söz konusudur. Bu değişim insanın
günlük işlerini kolaylaştırırken; uzun vadede yaşanılır bir dünya, ekosistem ve
ekolojik denge açısından belirsizlik ve riskleri de beraberinde getirmektedir.
Bunların başında çevre sorunları gelmektedir. Söz konusu problem dünyayı
tehdit etmekle birlikte, insanlığı ve geleceğini de derinden etkilemektedir.
Ekolojik denge açısından bakıldığında her yıl bir çok bitki çeşidi ve hayvan
türünün neslinin tükendiği görülmektedir. Temiz, içilebilir ve tarım arazilerinde
kullanılabilir yeterli düzeyde suya erişim zorlaşmıştır. Ormanlar yok olmaya
başlamış ve çölleşme tehdidi hızla yayılmaktadır. Ozon tabakasının delinmesi
gelecek için endişe verici bir boyuttadır. Tüm bunlara rağmen dünya nüfusu
hızla artmakta, sağlıklı ve dengeli beslenme koşullarında eşitsizlik ve
yetersizliklerin ortaya çıkması tüm insanlığı ekolojik denge ve çevre sorunları
noktasında duyarlı olmaya zorlamaktadır. Bireyler başta olmak üzere makro
düzeyde uluslararası kuruluşlar ve devletlere, mikro düzeyde yani yerelde ise
belediyelere ciddi görev ve sorumluluklar düşmektedir. Yerel yönetimlerin
temel varlık nedeni insan yaşamı ve onların yaşam alanlarını iyileştirmek
üzerine kurulu olduğu için çevresel sorunların çözümünde dışarıda bırakılmaları
olanaklı ve mantıklı değildir. Bu çalışmada, yerel yönetimlerin çevre
sorunlarına yönelik politikaları, sorunların çözümüne yönelik katkıları ve
oynadıkları rol üzerinde durulacak; çevre ve yerel yönetim hususunda
kavramsal çerçeve çizilecek, Türkiye’de temel çevre sorunları ve çevre
yönetimi konusu ile yerel yönetimler ve çevresel faaliyetlerine değinilecektir.
Ardından Ermenek ilçesinin mevcut çevre sorunları ve bir yerel yönetim birimi
olarak Ermenek Belediyesi’nin söz konusu çevre sorunlarına yönelik çözüm
pratikleri incelenecektir. Çünkü Ermenek, doğal iklim koşulları, su kaynakları,
bitki örtüsü açısından ekosistem için önemli bir coğrafyadır.

Özet Karaman'ın Ermenek ilçesinde yer alan Tol Medrese olarak da bilinen Musa Bey Medresesi, uzun süre bölgeye hâkim olan Karamanoğulları dönemin-de 1339 tarihinde inşa edilmiştir. Medrese ismini banisi olan Musa Bey'den almıştır. Medrese, XVI. yüzyılda varlığını banisinin vakfettiği zengin vakıf-larla sürdürmüştür. Vakfının gelirleri XVI. yüzyılın ilk çeyreğinde azalma-ya başlamış, aynı yüzyılın son çeyreğinde ise tekrar yükselmiştir. 1522 ve 1555 yıllarında vakıf gelirlerinde görülen gerilemenin evkaf defterlerinden tespit edilen iki ana nedeni vardır. Bunlardan birincisi bu yıllarda gerçek-leşen düşük hububat üretimi, diğeri ise şehir merkezi ve kırlık alanda göz-lenen nüfustaki azalmalardır. 1584 senesinde ise hububat üretiminde gözle görünür bir iyileşme görülmemesine rağmen, Ermenek kazası genelinde nüfustaki % 92 civarındaki artış, reayadan alınan rüsum vergisini artışmış ve medresenin vakıf gelirinde yaklaşık % 47 oranında bir artışa sebep ol-muştur. Bu yy.da yeterli akademik kadroya sahip olan medrese, görülen malî sıkıntılara rağmen faaliyetlerine devam etmiştir. Ayrıca Ermenek Ka-zası'nın kendi türündeki yegâne eğitim kurumu hüviyetindedir. Anahtar Kelimeler: XVI. yy., medrese, Ermenek, Musa Bey Medresesi, Tol Medrese, vakfiye, müderris, muid. Abstract Madrasa of Musa Bey and Its Balance Sheet of Waqfs During the 16 th Century Madrasa of Musa Bey is located in the Province of Ermenek, it was built by Karamanoğulları who ruled this region for a long time. It was called by its builder as "Musa Bey". This madrasa is also known as the "Tol Medrese". Tol Madrasa is continued its existence in the 16 th century by the rich waqfs of its founder. Incomes of waqf have been started the decrease in the first quarter of 16 th century and increased again in the last quarter of the same century. There are two main reasons this decreasing of the waqf incomes in 1522 and 1555 years that observed from evkaf notebooks. First of the reason is low grain production. Another reason is that decreasing the city and rural population. In 1584 year in spite of didn't observe noticeable improvement in grain production in general province of Ermenek, about ni

Mustafa al-Ermenâkî al-Huseynî and His Works
Ermenek, due to being first capital of Karamanid Dynasty, had been one of the hubs where several scholars were trained in its madrasahs and scientific circles. One of these scholars is Mustafa al-Huseynî al-Ermenâkî (Armanâkî) who lived in the second half of XVII. and the first half of XVIII. century.
We found out in our research in Turkish and foreign libraries that Mustafa al-Ermenâkî has two works composed on the field of tajweed in Arabic named Risâle fî Meḫârici’l-Ḥurûf ve Ṣıfâtihâ (Risâle fî’ḍ-Ḍâd) and Mufâḍu’l-Feyyâḍ bi’r-Riyâḍât li İstirfâḍ Fuḍâleti’ḍ-Ḍâdâti’ṭ-Ṭâ’iyât. Having obtained manuscript copies of these works from libraries where they exist we determined their belongings to the author.
Four manuscript copies of Risâle fî Meḫârici’l-Ḥurûf ve Ṣıfâtihâ (Risâle fî’ḍ-Ḍâd) as far as we determined are recorded as Süleymaniye Library İbrahim Efendi Collection nr. 32/2, Beyazıt Library Beyazıd Collection nr. 124/2, Manisa Public Library nr. 1215/3 and Sarajevo Gazi Husrev Begova Library nr. 2626/8. A refutation named Risâle fî’ḍ-Ḍâd ʻalâ Reddi’ş-Şeyḫ Mustafâ al-Ermenâkî (Süleymaniye Library İbrahim Efendi Collection nr. 32/7) was written upon this work by Muhammed b. Selîm b. al-Velî Hasan b. Abdulhalîm.
The single copy of Mufâḍu’l-Feyyâḍ bi’r-Riyâḍât li İstirfâḍ Fuḍâleti’ḍ-Ḍâdâti’ṭ-Ṭâ’iyât  as far as we determined is recorded as Süleymaniye Library İbrahim Efendi Collection 32/1.
From the manuscript copies of Mustafa al-Ermenâkî’s works we reached informaton about his life, teacher and nisbas (relational names). Among the biographic sources we reached information only at the work of famous German orientalist Carl Brockelmann named Geschichte der Arabischen Litteratur (GAL).
Beside this, we figured out mistakes such as recording Mustafâ al-Ermenâkî as a Greek native, associating the Süleyman Sırrı al-Ermenekî(ö.1931)’s work named Esbâbu’l-Felâḥ to Mustafâ al-Ermenâkî, recording the end date of Sultan III. Ahmed’s reign given by Brockelmann as the death date of Mustafâ al-Ermenâkî, mentioning the copies of Risâle fî Mehârici’l-Hurûf ve Sıfâtihâ which are recorded in different names as separate works.
Consequently we hope that the information we found out and our corrections of mistakes done about Mustafâ al-Huseynî al-Ermenâkî and his works whose works composed on tajweed were paid attention in science world will create a starting point for further scientific researches and contribute to the cultural heritage of Ermenek. 
Keywords: Mustafa, Ermenaki, Armanaki, Dad, Tajweed